Γνώμη μου είναι πως καλύτερο είναι να αποθηκεύουμε τρόφιμα αποξηραμένα ή σε τουρσί κλπ, γιατί η κατάψυξη προυποθέτει ΡΕΥΜΑ και αυτό μπορεί να κοπεί ανά πάσα στιγμή. Επίσης τα αποξηραμένα τα μεταφέρεις. Ωστόσο, ας συγκεντρώσουμε όλους τους τρόπους για το κάθε τι, και επιλέγουμε τι κάνουμε. Μπορούμε να κάνουμε διάφορους τρόπους μαζί...
Δες από δω:
http://www.sheblogs.eu/2010/12/05/diati ... atapsiksi/
Πως διατηρούμε τα χόρτα στην κατάψυξη;
Αρχικά απλώνουμε μερικές εφημερίδες ή διαφημιστικά φυλλάδια στο τραπέζι μας και καθαρίζουμε τα χόρτα μας.
Τα πλένουμε καλά στο νεροχύτη να φύγουν τα χώματα και προσέχουμε μη δούμε καμιά τρίχα που ξέφυγε από το συλλέκτη των χόρτων.
Τα βάζουμε τα βράσουν στην κατσαρόλα, τα σουρώνουμε και τα αφήνουμε να κρυώσουν.
Αφού κρυώσουν βάζουμε στη χούφτα μας όσα χόρτα χωράνε και τα πιέζουμε με τη βοήθεια του άλλου χεριού δυνατά ώστε να φύγουν όλα τα νερά και να συμπιεστούν σχετικά τα χόρτα σε μπαλάκι. Αφήνουμε το μπαλάκι των χόρτων σε μια λεκάνη και συνεχίζουμε με τα υπόλοιπα.
Τώρα υπάρχουν δυο τρόποι για να τα βάλουμε στην κατάψυξη.
1. Ο ένας είναι να βάλουμε 3-4 μπαλάκια χόρτων σε μια σακουλίτσα, να τη δέσουμε και να τη βάλουμε στην κατάψυξη.
2. Ο δεύτερος που βολεύει αν θέλετε να ελέγχετε την ποσότητα χόρτων που ξεπαγώνετε κάθε φορά είναι να βάλετε τα μπαλάκια χόρτων λίγα λίγα σε μια μεταλική επιφάνεια κατάψυξης ή έστω απλό δισκάκι και να τα βάλετε στην κατάψυξη. Μετά από 2-3 ώρες που θα έχουν παγώσει τα βάζουμε στο σακουλάκι και βάζουμε στο δισκάκι τα επόμενα μπαλακια χόρτων μέχρι να τελειώσουν.
Και μια αναφορά για τα συστατικά των φρέσκων τροφών μετά από κατάψυξη.
Η κατάψυξη έχει πολύ μικρή επίδραση στην περιεκτικότητα των τροφίμων σε θρεπτικά συστατικά. Μερικά φρούτα και λαχανικά τα ζεματίζουμε (τα βυθίζουμε σε βραστό νερό για μικρό χρονικό διάστημα) πριν τα καταψύξουμε για να αδρανοποιηθούν ένζυμα και ζύμες που θα συνέχιζαν να υποβαθμίζουν την ποιότητα των τροφίμων, ακόμη και στον καταψύκτη. Αυτή η διαδικασία μπορεί να προκαλέσει μερική απώλεια βιταμίνης C (15-20%). Παρά τις απώλειες, τα λαχανικά και τα φρούτα καταψύχονται στην καλύτερή τους κατάσταση αμέσως μετά τη συγκομιδή και είναι συχνά πλουσιότερα σε θρεπτικά συστατικά από τα «φρέσκα» αντίστοιχά τους. Η διαλογή, η μεταφορά και η διανομή των φρέσκων προϊόντων στα καταστήματα μερικές φορές μπορεί να διαρκέσει πολλές μέρες. Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου, οι βιταμίνες και τα ανόργανα στοιχεία μπορεί να χαθούν με αργούς ρυθμούς από τα τρόφιμα. Τα φρέσκα μαλακά φρούτα και τα πράσινα λαχανικά μπορεί να χάνουν καθημερινά μέχρι και το 15% της περιεκτικότητας τους σε βιταμίνη C όταν φυλάσσονται σε θερμοκρασία δωματίου.
Και από βιβλίο του γεωπονικού τμήματος Κρήτης:
Συντήρηση των άγριων χόρτων
Για όλα τα τρόφιμα υπάρχει ανάγκη συντήρησης, ακόμα και για τα
χόρτα, γιατί μπορεί να μην είναι διαθέσιμα όταν τα χρειαζόμαστε. Φυσικά
με τη συντήρηση τα χόρτα χάνουν πολύ από το άρωμά τους και τη θρε‐
πτική τους αξία. Πολλές φορές όμως, αυτός είναι ένας απαραίτητος συμ‐
βιβασμός. Η συντήρηση των χόρτων μπορεί να γίνει με παραδοσιακούς
τρόπους, όπως αποξήρανση, τουρσιά ή με σύγχρονους, όπως την κατάψυ‐
ξη.
Αποξήρανση
Η αποξήρανση των χόρτων γίνεται πάντα μακριά από τον ήλιο. Ο ήλι‐
ος, όταν πέσει πάνω τους καταστρέφει το ωραίο πράσινο χρώμα τους και
τα κάνει να φαίνονται σαν καμένα. Χρειάζεται ένας χώρος, που θα αερί‐
ζεται και δεν θα έχει υγρασία. Αν πρόκειται να αποξηράνουμε βλαστάρια,
τα δένουμε σε ματσάκια και τα κρεμάμε σε καρφιά, στερεωμένα στον τοί‐
χο ή σε οριζόντια ξύλα, στερεωμένα σε αντικριστούς τοίχους.
Αν αποξηράνουμε φύλλα και άνθη, τα απλώνουμε αραιά, σε λεπτά
στρώματα, πάνω σε σχάρες. Έτσι θα εξασφαλίσουμε την κυκλοφορία του
αέρα ανάμεσά τους και θα ξεραθούν πιο γρήγορα, χωρίς το φόβο να ανα‐
πτυχθούν μικροοργανισμοί από την υγρασία και να σαπίσουν.
Ο χρόνος αποξήρανσης εξαρτάται από το αν τα χόρτα έχουν μεγάλα
φύλλα – οπότε θα περιέχουν περισσότερη υγρασία – και από το περιβάλ‐
λον που βρίσκονται. Δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι από καιρό σε καιρό, πρέ‐
πει να τα ελέγχουμε και να τα γυρίζουμε εάν χρειάζεται.
Οι καρποί απλώνονται σε δίσκους και αποξηραίνονται σε ζεστό περι‐
βάλλον. Οι ρίζες αφού βγουν με προσοχή από το χώμα, πλένονται με μια
μαλακή βούρτσα, ώστε να καθαριστούν τελείως. Μετά κόβονται οι κορυ‐
φές τους και τα ριζίδια. Αν οι ρίζες είναι παχιές, θα πρέπει να τις κόψετε
σε κομμάτια. Τέλος, τις απλώνουμε αραιά στη σχάρα και τις βάζουμε σε
ένα ζεστό μέρος (ποτέ στον φούρνο ή απευθείας στον ήλιο) για 20 ημέρες.
Τουρσιά
Τουρσιά είναι τα λαχανικά ή τα χόρτα που είναι συντηρημένα σε ξίδι.
Τα τουρσιά διατηρούνται πολύ καιρό. Το μειονέκτημά τους είναι ότι το ξίδι
καλύπτει τη γεύση τους. Για την καλύτερη εμφάνιση των τουρσιών χρησι‐
μοποιούμε άσπρο ξίδι, ενώ αν θέλουμε πιο έντονη γεύση χρησιμοποιούμε
σκούρο. Μπορούμε επίσης να προσθέσουμε μπαχαρικά, όπως κόκκους
μαύρου πιπεριού ή αρωματικά χόρτα, όπως μάραθο, αντράκλα, κάπαρη,
κάρδαμο ή ρόκα.
Προετοιμάζουμε πρώτα το ξίδι, βάζοντας να μουσκέψουν μέσα του, τυ‐
λιγμένα σε καθαρό τουλπάνι, τα μπαχαρικά ή τα αρωματικά χόρτα. Για
να πάρει το ξίδι το άρωμα και τη γεύση τους, θα χρειαστούν λίγες ημέρες.
Πλένουμε πρώτα τα λαχανικά ή τα χόρτα που θα κάνουμε τουρσί. Με‐
ρικά απ’ αυτά, δεν χρειάζονται βράσιμο. Τα κρεμμυδάκια, για παράδειγ‐
μα, γίνονται τουρσί μένοντας αρκετή ώρα στο ξίδι. Άλλα όμως, όπως οι
βολβοί, πρέπει να ξεπικρίσουν πρώτα σε κρύο νερό, που θα αλλάζεται,
για δύο ημέρες, και μετά να βράζουν για 10 λεπτά.
Τα αμπελοβλάσταρα θέλουν ζεμάτισμα, οι ρίζες του σκόλυμου και οι
αγκινάρες λίγα λεπτά βράσιμο. Αποστειρώνουμε τα γυάλινα βάζα, που
θα βάλουμε τα τουρσιά – βράζοντάς τα για 20 λεπτά – έτσι όπως είναι
καυτά, προσθέτουμε τα λαχανικά ή τα χόρτα και τα γεμίζουμε με ξίδι μέ‐
χρι να σκεπαστούν. Το τουλπάνι με τα αρωματικά δεν χρειάζεται πλέον.
Σφραγίζουμε τα βάζα. Τα φυλάζουμε σε σκιερό, δροσερό μέρος και όταν
ανοίγουμε ένα βάζο, το βάζουμε μετά στο ψυγείο, για να μην χαλάσει.
Κατάψυξη
Οι οικιακοί καταψύκτες συντηρούν πολύ καλά τις περισσότερες τροφές,
χωρίς μεγάλες απώλειες των συστατικών τους. Ένα πράγμα όμως που
χάνεται, είναι το άρωμα των τροφών. Μέσα σ’ αυτά είναι και τα χόρτα.
Βέβαια δεν μπορούν να συντηρηθούν όλα τα χόρτα μέσα στην κατάψυξη.
Για παράδειγμα, οι βολβοί, ο στύφνος, οι βρούβες και τα βλίτα δεν μπο‐
ρούν να συντηρηθούν στην κατάψυξη.
Για να καταψύξουμε τα χόρτα, πρέπει εκ των προτέρων να τα προετοι‐
μάσουμε. Πρέπει πρώτα απ’ όλα να τα καθαρίσουμε και να τα πλύνουμε.
Στη συνέχεια να τα στραγγίσουμε και να τα μοιράσουμε σε κατάλληλες
σακούλες για τρόφιμα. Μετά, τις σακούλες τις συμπιέζουμε με τα χέρια
μας, για να φύγει ο αέρας και τέλος τις δένουμε και τις τοποθετούμε στην
κατάψυξη.
Όταν λοιπόν θα έρθει η ώρα να χρειαστούμε μια σακούλα χόρτα, το‐
ποθετούμε την σακούλα με τα χόρτα στην κατσαρόλα με το βραστό νερό,
χωρίς να τα ξεπαγώσουμε. Αν χρειαστεί όμως να χρησιμοποιήσουμε χόρ‐
τα για χορτόπιτες πρέπει να τα ζεματίσουμε και μετά να τα στραγγίσου‐
με, για να μη μουλιάσει το φύλλο με τα υγρά τους Και να διατηρηθεί έτσι
τραγανιστό.
Και συνεχίζουμε...
Θα φτιάξω μια ανάρτηση κάποια στιγμή για λύσεις σε προβλήματα, αλλά προς το παρόν συγκρατήστε και την εξής περίπτωση. Σε ένα από τα προηγούμενα σαπούνια μου, δεν θυμάμαι ποιο, το έβαλα για καλούπι σε κουτί από χυμό με ειδική επίστρωση αλουμινέ τύπου από μέσα. Αυτό κάνει κάτι με την θερμοκρασία μάλλον, γιατί όσο το άφηνα εκεί μέσα το σαπούνι ανέβαζε θερμοκρασία αντί να κρυώνει. Κάποια στιγμή λοιπόν έγινα μάρτυρας του λεγόμενου φαινομένου της "έκρηξης ηφαιστείου". Ψάξτε το στο ίντερνετ. Η αλήθεια είναι ότι επειδή το έβλεπα να έρχεται το πρόλαβα. Πώς το αναγνωρίζετε; Ανεβαίνει πολύ η θερμοκρασία ακόμα και μετά από τέσσερις ώρες, και αρχίζει να ξεβράζεται σαπούνι μέσα στο καλούπι από το κέντρο προς τα έξω. Ένα σπάσιμο στο κέντρο είναι φυσιολογικό, και θα επανέλθει μόνο του ή μπορείτε λίγο να το πιέσετε να το φέρετε εσείς στα ίσα του. Αλλά αν αρχίσει να βγάζει από ΜΕΣΑ σαπούνι προς τα έξω, τότε είναι πολύ πιθανόν να κάνει κανονική έκρηξη σαν ηφαίστειο και να ξεβράσει ΟΛΟ το σαπούνι, γεμίζοντας τον τόπο εννοείται. 
Υπάρχει κι ένα μπλογκ και ένα φόρουμ που κάνουν ανταλλαγές, αλλα δεν το βρίσκω τώρα. Θα το βρω και θα το βάλω...