SystemFreaks™
Τι ακριβώς εννοούμε όταν λέμε παρένθετη μητρότητα.
Η παρένθετη μητρότητα είναι μια διαδικασία που βασίζεται στην ηθική αρχή του αλτρουισμού μέσω της οποίας μπορούν ν' αποκτήσουν παιδί γυναίκες με σοβαρό πρόβλημα υγείας.
Στην περίπτωση της παρένθετης μητρότητας μάνα δεν είναι αυτή που γεννάει το παιδί, αλλά αυτή που δίνει το γενετικό υλικό.
Η παρένθετη μητρότητα εφαρμόζεται σε γυναίκες που για διάφορους λόγους δεν έχουν μήτρα ή η μήτρα τους έχει κάποιο πολύ σοβαρό πρόβλημα. Έχουν όμως διατηρήσει τις ωοθήκες τους. Σε αυτές λοιπόν τις περιπτώσεις χρησιμοποιείται μια τρίτη γυναίκα, στη μήτρα της οποίας τοποθετείται το ή τα έμβρυα που έχουν προκύψει από το γονιμοποιημένο ωάριο της άλλης γυναίκας με το σπέρμα του συντρόφου της. Η γυναίκα που κυοφορεί αυτό ή αυτά τα έμβρυα ονομάζεται παρένθετη μητέρα και η διαδικασία που ακολουθείται παρένθετη μητρότητα.
Επομένως η παρένθετη μητρότητα δεν είναι παρά μια μορφή εξωσωματικής γονιμοποίησης.
Η εξωσωματική γονιμοποίηση ξεκίνησε πριν από τριάντα χρόνια για άλλους λόγους και για άλλους γίνεται σήμερα. Τότε με την εξωσωματική αντιμετωπίζονταν προβλήματα απόφραξης σαλπίγγων ενώ σήμερα γίνεται για παρένθετη μήτρα, για γονιδιακές-γενετικές παθήσεις, για πολύ σοβαρά προβλήματα ολιγοσπερμίας κλπ.
Τα ποσοστά επιτυχίας της παρένθετης μητρότητας είναι ανάλογα με τις άλλες μορφές εξωσωματικής ανάλογα βέβαια με το πρόβλημα και το περιστατικό. Συνήθως, όσο πιο νέα είναι η γυναίκα που δίνει το ωάριο τόσο πιο υψηλά είναι τα ποσοστά επιτυχίας. Και στην παρένθετη μητρότητα, αλλά και στην εξωσωματική γενικότερα καθοριστικό ρόλο παίζει η ηλικία του ωαρίου.
Οι λόγοι που ωθούν μια γυναίκα να γίνει παρένθετη μητέρα, εφόσον ο νόμος αποκλείει αυστηρά οποιοδήποτε οικονομικό αντάλλαγμα είναι καθαρά αλτρουιστικοί. Η γυναίκα που αποφασίζει να γεννήσει το παιδί μιας άλλης γυναίκας, η οποία έχει ή είχε σοβαρό πρόβλημα υγείας, συμπάσχει μαζί της και θέλει να τη βοηθήσει. Εξάλλου οι παρένθετες συνήθως έχουν τεκνοποιήσει οι ίδιες, οπότε γνωρίζουν τα προβλήματα της σύλληψης και της γέννας ενός παιδιού και προσπαθούν απλά να βοηθήσουν έναν συνάνθρωπό τους.
Τις περισσότερες φορές η παρένθετη γεννάει με καισαρική. Υπάρχει ένα δέσιμο συναισθηματικό, αλλά παύει να υφίσταται γιατί γενετικά το παιδί δεν ανήκει σε αυτή τη γυναίκα που το γεννάει, δεν έχει καμία σχέση με τα γονίδιά της. Γι' αυτό λοιπόν έρχεται ο νόμος για να συμπληρώσει αυτό το κενό που υπήρχε και να διασφαλιστεί το ζευγάρι εκατό τοις εκατό.
Υπήρξε τελευταία μια δικαστική απόφαση, η οποία έδινε την άδεια σε 52χρονη γυναίκα να γεννήσει το παιδί της κόρης της. Ας σημειωθεί ότι ο νόμος βάζει όριο τα 50 χρόνια και η γυναίκα ήταν 52. Αλλά σίγουρα ο νόμος πρέπει να έχει κάποια ευελιξία και να υπάρχουν κάποιες εξαιρέσεις. Υπάρχει βέβαια και η Εθνική Ανεξάρτητη Αρχή της Εξωσωματικής Γονιμοποίησης, η οποία μπορεί να ελέγχει και να αποφασίζει για τις διάφορες εξαιρέσεις που προκύπτουν. Γιατί μια γυναίκα να μην μπορεί να βοηθήσει μια άλλη να τεκνοποιήσει και πολύ περισσότερο όταν αυτή είναι κόρη της;
(Πάντως, το να γεννήσει ένα παιδί μια γυναίκα 52 χρόνων είναι κάτι που έχει κινδύνους και περισσότερο για την ίδια. Γι' αυτό καλό θα είναι το ζευγάρι που αναζητεί παρένθετη μητέρα να μπορεί να βρίσκει όσο το δυνατόν πιο νέα)
