Τροφές πλούσιες σε θρεπτικά συστατικά

[firefightergr]

Ανακαλύψτε το Kale!

Πέτρος Πανούτσος http://www.olyplant.gr
Όπως κάθε φθινόπωρο όλοι θέλουμε να φάμε μπρόκολο...Τι θα λέγατε όμως αντί του κλασικού να δοκιμάζατε ένα τελείως διαφορετικό μπρόκολο, το οποίο θα έχει περισσότερο σίδηρο από το κρέας, περισσότερο ασβέστιο από το γάλα και 10 φορές περισσότερη βιταμίνη C από το σπανάκι;

Αν όλα αυτά σας ενθουσίασαν τότε θα ενθουσιαστείτε πολύ περισσότερο από τη γεύση του μπρόκολου Kale!

Φυτό:
Το kale όπως προανέφερα είναι ένα είδος μπρόκολου! Αντίθετα με τις συνηθισμένες ποικιλίες, η συγκεκριμένη δεν ανθίζει ώστε να φάμε τα μπουμπούκια της αλλά συλλέγουμε μόνο τα φύλλα της! Σε μέγεθος, το φυτό γίνεται αρκετά μεγάλο, αφού φτάνει και το 1 μέτρο σε ύψος!

Γλάστρα:
Μια καλή πρόταση για να αποφύγετε τις πολλές μεταφυτεύσεις είναι να προτιμήσετε μια μεγάλη γλάστρα από την αρχή. Το μειονέκτημα βέβαια είναι ότι θα πρέπει να είστε προσεκτικοί στο πότισμα μέχρι το φυτό σας να απλώσει ρίζα σε όλη τη γλάστρα!
(Να ποτίζετε μόνο περιμετρικά και κοντά στο φυτό με 1 - 2 ποτήρια του νερού καθημερινά).

Χώμα:
Καλό θα ήταν να επιλέξετε τύρφη μαζί με κάποιο φυσικό κομπόστ και να το αναμίξετε με χώμα γης. Προτιμήστε χώματα χωρίς λιπάσματα. Εγώ έκανα την πρόσμειξη 1 κοκκινόχωμα προς 3 τύρφη με κομπόστ. (Για της αναλογίες κομπόστ με τύρφη καλό θα είναι να συμβουλευθείτε το φυτώριο απ’ όπου το αγοράσατε).

Η φύτευση:
Αφού επιλέξουμε τη γλάστρα μας, ρίχνουμε το χώμα και τη γεμίζουμε σχεδόν μέχρι επάνω! Αφήνουμε περίπου 2 δάχτυλα, ώστε όταν ποτίζουμε το χώμα να μην φεύγει έξω από τη γλάστρα. Με το χέρι μας ανοίγουμε μια τρύπα στη μέση και τοποθετούμε το φυτό. Σκεπάζουμε την μπάλα του φυτού με το χώμα και το πιέζουμε περιμετρικά ώστε να σφίξει. Στο τέλος, ποτίζουμε όλη τη γλάστρα ώστε το χώμα μας να κάτσει!

Συμβουλή: αν το φυτό έχει ψηλώσει δεν υπάρχει πρόβλημα: να το φυτέψετε λίγο πιο βαθιά ώστε να στερεωθεί πιο καλά!

Θέση στο μπαλκόνι:
Εδώ τα πράγματα είναι απλά! Διατηρήστε το φυτό σας σε μια ηλιόλουστη θέση, ειδικά μόλις ο καιρός κρυώσει αρκετά! Έτσι το φυτό στεγνώνει πιο καλά και αποφεύγετε ανεπιθύμητους μύκητες! Επίσης, δεν έχει ιδιαίτερα προβλήματα με τον αέρα.

Πότισμα:
Σαν μπρόκολο θέλει μέτριο νερό, με την προϋπόθεση ότι οι θερμοκρασίες κυμαίνονται σε λογικά επίπεδα για την εποχή!

Λίπανση:
Αν έχετε εμπλουτίσει το χώμα σας με κομπόστ από την αρχή, τότε δεν χρειάζεται τίποτα απολύτως!!! Αν τώρα θέλετε να βοηθήσετε το φυτό σας, μπορείτε να επιλέξετε κάποιο βιολογικό λίπασμα ανάπτυξης, αλλά πάντα με μέτρο.

Φυτοπροστασία:
Όπως και τα περισσότερα φθινοπωρινά λαχανικά αντιμετωπίζει έντονο πρόβλημα με της κάμπιες! Για να τις αντιμετωπίσετε υπάρχουν διάφορες λύσεις.
1. Μπορείτε να ψάχνετε καθημερινά τα φυτά σας και να σκοτώνετε τα αυγά τους!
2. Μπορείτε να ψεκάζετε με βάκιλο, ο οποίος είναι πλήρως βιολογικός!
3. Να τοποθετήσετε απήγανους κοντά στα φυτά σας, διότι οι κάμπιες το προτιμούν και πάνε εκεί!

Εποχές φύτευσης: Φθινόπωρο και νωρίς την Άνοιξη

Συγκομιδή:
Σε αντίθεση με τα άλλα είδη μπρόκολου, όπως ανέφερα και προηγουμένως καταναλώνουμε μόνο τα φύλλα και όχι τα μπουμπούκια. Αυτό, λοιπόν, σημαίνει ότι δεν υπάρχει λόγος να περιμένουμε ν’ ανθίσει το φυτό, αλλά μόλις μεγαλώσει (περίπου 1 μήνα αφού το φυτεύσουμε) αρχίζουμε να κόβουμε τα χαμηλά περιμετρικά φύλλα! Έτσι το φυτό θα αναπαράγει συνέχεια...

Kale: μια θρεπτική δύναμη

Ένα φλιτζάνι kale περιέχει 36 θερμίδες, 5 γραμμάρια φυτικών ινών και 15% των ημερήσιων αναγκών μας σε ασβέστιο και βιταμίνη Β6 (πυριδοξίνη), 40% του μαγνησίου, 180% της βιταμίνης Α, 200% της βιταμίνης C και 1,020% του βιταμίνης Κ. Eίναι επίσης μια καλή πηγή των μετάλλων χαλκού, καλίου, σιδήρου, μαγγανίου, και φωσφόρου.

http://www.naturanrg.gr/default.aspx?pi ... 6&arid=629
http://www.olyplant.gr/brokolo-se-glastra-kale/

[firefightergr]

ΡΕΒΙΘΙΑ: ένα ξεχασμένο ποιοτικό προϊόν

Γράφει ο Χρήστος Αυγουλάς, καθηγητής του Γεωπονικού Πανεπιστημίου Αθηνων

Μότο: «Ένα παρεξηγημένο όσπριο με πρωτεΐνες ανάλογες με το μητρικό γάλα».


Καταγωγή και διάδοση

Η καλλιέργεια των ρεβιθιών ήταν γνωστή από αρχαιοτάτων χρόνων στις περιοχές γύρω από τη Μεσόγειο και υπάρχουν αρχαιολογικές ενδείξεις ότι στις περιοχές αυτές είχε αρχίσει να καλλιεργείται 3.000 - 4.000 χρόνια π.Χ.
Η πρώτη γραπτή αναφορά για το ρεβίθι απαντάται στην Ιλιάδα του Ομήρου, στο 1.000 έως 800 π.Χ. Αναφορά στο ρεβίθι κάνουν και πολλοί άλλοι αρχαίοι Έλληνες και Λατίνοι συγγραφείς. Ο Θεόφραστος αναφέρει πως το ρεβίθι έχει βαθύ ριζικό σύστημα και αναπτύσσεται και σε αλατούχα εδάφη, ενώ ο Διοσκουρίδης το κατατάσσει στις υγιεινές τροφές. Ο Οράτιος το θεωρεί τροφή για τους φτωχούς, μια αντίληψη που εσφαλμένα επικρατεί ακόμα και σήμερα. Ο Πλίνιος προπαγανδίζει την κατανάλωση οσπρίων, όπως τα ρεβίθια, τα οποία αναφέρει ότι πωλούντο στους δρόμους της Ρώμης.
Ο Δωδωναίος τον 16ο αιώνα, αναφέρει ότι τα ρεβίθια προκαλούν σεξουαλική διέγερση, σε αντίθεση με τις φακές και αυτός ήταν ο λόγος που στα μοναστήρια έτρωγαν φακές κατά τη διάρκεια των νηστειών και όχι ρεβίθια.
Κέντρο καταγωγής των ρεβιθιών θεωρείται η Δυτική Ασία και συγκεκριμένα η περιοχή του Καυκάσου και της Μικράς Ασίας. Από την περιοχή αυτή το ρεβίθι διαδόθηκε προς δυσμάς, στις χώρες γύρω από τη Μεσόγειο και προς Ανατολάς, στην Ινδία.

Οικονομική σημασία - Χρησιμότητα

Στο χάρτη των οσπρίων σε παγκόσμια κλίμακα, τα ρεβίθια καταλαμβάνουν την τρίτη θέση μετά τα φασόλια και τα μπιζέλια. Οι καλλιεργούμενες εκτάσεις στον κόσμο ξεπερνούν τα 100 εκατ. στρέμματα και η παραγωγή τους 7 εκατ. τόνους.
Η πιο σημαντική χώρα παραγωγής ρεβιθιού είναι η Ινδία, ενώ άλλες αξιόλογες ρεβιθοπαραγωγικές χώρες είναι η Αιθιοπία, το Μεξικό και οι χώρες γύρω από τη Μεσόγειο (Ελλάδα, Ιταλία, Τουρκία, Ισπανία, Μαρόκο, Αλγερία, Ιράκ).
Στις περιοχές που η καλλιέργεια είναι κατά βάση ξηρική (π.χ. Ινδία) οι μέσες στρεμματικές αποδόσεις δεν ξεπερνούν τα 60 χιλιόγραμμα, ενώ στις αρδευόμενες εκτάσεις (π.χ. Αίγυπτος) οι αποδόσεις μπορεί να είναι και τετραπλάσιες.
Στην Ελλάδα η καλλιέργεια του ρεβιθιού έχει περιορισθεί σημαντικά τα τελευταία χρόνια και ενδεικτικά μπορούμε να αναφέρουμε ότι οι καλλιεργούμενες εκτάσεις από 165.000 στρέμματα το 1980 μειώθηκαν στις 30.000 στρέμματα το 2011. Ο όγκος παραγωγής, αντίστοιχα, μειώθηκε από 16.000 τόνους σε 4.500 τόνους, με τις ανάγκες της χώρας μας να καλύπτονται στο μεγαλύτερό τους ποσοστό από εισαγωγές.
Κατά την καλλιεργητική περίοδο 2011 (εσοδεία 2011) τα ρεβίθια καλλιεργήθηκαν περισσότερο στις περιφέρειες Θεσσαλίας (8.000 στρέμματα) Δυτικής Μακεδονίας (7.500 στρέμματα) και Στερεάς Ελλάδας (6.800 στρέμματα) και λιγότερο στις περιφέρειες Κεντρικής Μακεδονίας (2.700 στρέμματα) και Ανατολικής Μακεδονίας και Θράκης (2.200 στρέμματα).
Σε επίπεδο νομών οι μεγαλύτερες εκτάσεις καλλιεργούνται κυρίως στους νομούς Λάρισας, Φθιώτιδας, Γρεβενών και Κοζάνης και δευτερευόντως στους νομούς Βοιωτίας, Τρικάλων, Θεσσαλονίκης και Ξάνθης.

Τα ρεβίθια χρησιμοποιούνται κυρίως για ανθρώπινη κατανάλωση και πολύ σπάνια για ζωοτροφή. Ένα μεγάλο πλεονέκτημα των ρεβιθιών είναι η υψηλή περιεκτικότητα και η καλή ποιότητα των πρωτεϊνών των σπόρων τους.
Σε μερικές ρεβιθοπαραγωγικές περιοχές χρησιμοποιούν για ανθρώπινη κατανάλωση τους πράσινους, άγουρους σπόρους των ρεβιθιών, το μεγαλύτερο όμως μέρος της παγκόσμιας παραγωγής χρησιμοποιείται και καταναλώνεται ως ξηρό όσπριο.
Από τις κοτυληδόνες των ξερών ρεβιθιών παράγεται και αλεύρι που βρίσκει διάφορες χρήσεις, όπως για την παρασκευή ενός είδους ψωμιού σε ανάμιξη με αλεύρι σιταριού (Ινδία). Το αλεύρι των ρεβιθιών χρησιμοποιείται ευρέως και στη ζαχαροπλαστική.
Το σημαντικότερο εμπορικό χαρακτηριστικό των ρεβιθιών, όπως και όλων των οσπρίων, είναι η βραστικότητα ή βραστερότητα. Το χαρακτηριστικό αυτό εξαρτάται από την ποικιλία και από τις εδαφικές και τις γενικές συνθήκες που επικράτησαν κατά τη διάρκεια της ανάπτυξής τους.
Θεωρείται ότι σε χωράφια συνεκτικά και υγρά αλλά και σε περιόδους παρατεταμένης ξηρασίας τα ρεβίθια γίνονται κακόβραστα, ενώ σε χωράφια βαθιά και καλά στραγγιζόμενα παράγονται καλόβραστα ρεβίθια. Μεγάλη σημασία έχει επίσης και η στιγμή της συγκομιδής. Τα ρεβίθια που συγκομίζονται λίγο πριν από την τέλεια ωρίμανσή τους και ξεραίνονται σε σκιερό χώρο γίνονται καλόβραστα, ενώ τα ρεβίθια που συγκομίζονται εντελώς ώριμα και ξερά είναι κακόβραστα.

Φυτοτεχνική σημασία - Προσαρμοστικότητα

Το ρεβίθι προσαρμόζεται καλά στα θερμά, ημίξηρα κλίματα. Σε όλες σχεδόν τις χώρες γύρω από τη Μεσόγειο, αλλά και σε άλλες περιοχές της γης με παρόμοιο μεσογειακό κλίμα, όπως είναι η Καλιφόρνια, τα ρεβίθια καλλιεργούνται σε αξιόλογη έκταση. Από τη Μικρά Ασία μέχρι το Ιράν η καλλιέργεια των ρεβιθιών είναι συνεχής, ενώ στη βόρεια Ινδία τα ρεβίθια καταλαμβάνουν το 60% των καλλιεργούμενων με ψυχανθή εκτάσεων.
Οι απαιτήσεις των ρεβιθιών σε θερμοκρασία, ιδιαίτερα κατά την περίοδο της άνθησης και της ωρίμανσης των λοβών, είναι υψηλές, ενώ είναι ιδιαίτερα ευαίσθητα στις χαμηλές θερμοκρασίες.
Λόγω των μικρών απαιτήσεών τους σε υγρασία μπορεί να αναπτυχθούν και σε πολύ ξηρά περιβάλλοντα, ενώ σε βροχερές χρονιές η καλλιέργεια μπορεί να υποστεί σοβαρές ζημιές ή και να εκμηδενιστεί η παραγωγή καρπού από ασθένειες, όπως η ασκοχύτωση και η φουζαριακή μάρανση, που ευνοούνται από βροχερό περιβάλλον. Βροχές και υψηλή ατμοσφαιρική υγρασία κατά την περίοδο της άνθησης οδηγούν σε μειωμένη καρπόδεση. Μείωση της παραγωγής και της ποιότητας των καρπών προκαλούν επίσης οι συννεφιασμένες ημέρες κατά τη διάρκεια της άνθησης.
Από πλευράς εδάφους τα ρεβίθια δεν είναι καθόλου απαιτητικά και γι’ αυτό μπορούν να καλλιεργηθούν σε μια μεγάλη ποικιλία εδαφικών τύπων. Καλύτερα εδάφη θεωρούνται τα μέτρια έως βαριά που δεν νεροκρατούν.
Άξιο λόγου είναι ότι σε πολύ γόνιμα εδάφη η καρπόδεση είναι πενιχρή. Τέλος, ανάμεσα στα καλλιεργούμενα όσπρια τα ρεβίθια είναι τα πιο ανεκτικά στην αλκαλικότητα και στην αλατότητα του εδάφους.

Τεχνική καλλιέργειας

Το ρεβίθι είναι ανοιξιάτικο φυτό που μπορεί όμως να σπέρνεται και το φθινόπωρο σε περιοχές που οι θερμοκρασίες το χειμώνα είναι ήπιες.

Σπορά

Σε πολλές χώρες γύρω από τη Μεσόγειο η ανοιξιάτικη σπορά γίνεται από το Φεβρουάριο μέχρι και τον Απρίλιο. Στην Ελλάδα το μεγαλύτερο μέρος των καλλιεργούμενων εκτάσεων σπέρνεται νωρίς την άνοιξη. Αν και οι σπόροι του ρεβιθιού αρχίζουν να βλαστάνουν στους 5οC η πιο ευνοϊκή θερμοκρασία φυτρώματος είναι γύρω στους 20οC.
Η σπορά του ρεβιθιού σε πολλές αναπτυσσόμενες περιοχές της γης γίνεται στα πεταχτά ή χύδην με το χέρι. Στις προηγμένες χώρες η σπορά γίνεται με σπαρτικές μηχανές σε γραμμές που απέχουν μεταξύ τους 20-40 εκατοστά. Για ένα στρέμμα απαιτούνται 5-14 χιλιόγραμμα σπόρου ανάλογα με το μέγεθός του. Το βάθος σποράς συνήθως κυμαίνεται στα 5 εκατοστά.

Ανόργανη λίπανση

Το ρεβίθι παρά το γεγονός ότι είναι ψυχανθές συνήθως δεν ωφελείται από τα αζωτοβακτήρια, αφού αυτά δεν αναπτύσσουν συμβιωτικές δράσεις με άλλα ψυχανθή και έτσι οι πιθανότητες να υπάρχουν σε ένα έδαφος στο οποίο για πρώτη φορά καλλιεργείται το ρεβίθι είναι περιορισμένες. Επομένως η καλλιέργεια χρειάζεται την προσθήκη 3-5 χιλιογράμμων αζώτου στο στρέμμα. Απαιτούνται επίσης 2,5-3,5 χιλιόγραμμα φωσφόρου στο στρέμμα σε εδάφη φτωχά σε φώσφορο.

Άρδευση

Σε πολλές περιοχές της γης (και στη χώρα μας) τα ρεβίθια καλλιεργούνται ως ξηρικά. Κάτω από πολύ ξερές συνθήκες άρδευση των ρεβιθιών έχει ως αποτέλεσμα τη σημαντική αύξηση των αποδόσεων. Προσοχή χρειάζεται στην υπεράρδευση και στο να μη νεροκρατεί το χωράφι, γιατί προάγεται η εκδήλωση φουζαριώσεων (ασθενειών μυκητολογικών).

Συγκαλλιέργεια

Σε μερικές χώρες, όπως η Ινδία, τα ρεβίθια συγκαλλιεργούνται με άλλα φυτά και κυρίως με σιτάρι. Τα ρεβίθια όμως συγκαλλιεργούνται και με πολλά άλλα φυτά, όπως το κριθάρι, το λινάρι, το σόργο, τα λαθούρια κ.ά. Στη χώρα μας το ρεβίθι δεν συγκαλλιεργείται.

Συγκομιδή

Τα ρεβίθια συνήθως συγκομίζονται με το χέρι. Τα ώριμα φυτά (κίτρινα ή ξεραμένα) κόβονται στην επιφάνεια του εδάφους ή ξεριζώνονται. Στη συνέχεια γίνονται δεμάτια ή σωροί και μεταφέρονται στους χώρους αποξήρανσης και αλωνισμού. Η συγκομιδή γίνεται και με θεριζαλωνιστικές μηχανές (π.χ. σιταριού) στις οποίες έχουν γίνει οι κατάλληλες ρυθμίσεις.

Σύνθεση και θρεπτική αξία

Η περιεκτικότητα των ξερών ρεβιθιών σε νερό κυμαίνεται από 8-13%, σε αζωτούχες ενώσεις από 20-30%, σε υδατάνθράκες από 55-65%, σε λιπαρές ουσίες από 4-6%, σε ινώδεις ουσίες από 2-4% και σε τέφρα από 2-3%.
Η θρεπτική αξία των ρεβιθιών είναι ιδιαίτερα μεγάλη παρά το γεγονός ότι σε πολλές χώρες επικρατεί η αντίληψη ότι πρόκειται για ένα ευτελές προϊόν. Η ποιότητα των πρωτεϊνών τους είναι ιδιαίτερα υψηλή και τα ρεβίθια αποτελούν ένα εξαιρετικό συμπλήρωμα στην πρωτεϊνούχο διατροφή των παιδιών.
Από τα ουσιώδη αμινοξέα η ιστιδίνη βρίσκεται σε μεγαλύτερη συγκέντρωση στα ρεβίθια σε σύγκριση με το μητρικό γάλα. Η περιεκτικότητα των ρεβιθιών σε κυστίνη είναι περισσότερο από επαρκής, ενώ σε μεγαλύτερες ποσότητες απαντώνται η φαινυλανίνη και η τυροσίνη.
Συμπερασματικά, μπορούμε να πούμε ότι σε σύγκριση με πολλά άλλα όσπρια και καρποδοτικά ψυχανθή η περιεκτικότητα της πρωτεΐνης των ρεβιθιών σε αμινοξέα είναι υψηλότερη.

http://www.elliniki-diatrofi.gr/magazin ... 0-Rebithia

http://www.moa.gov.cy/moa/da/da.nsf/All ... penElement

[Dread]

Και να φανταστείς οτι πριν 8-9 χρόνια δεν τα έτρωγα καθόλου....

Και τώρα είναι το αγαπημένο μου όσπριο, και από τα αγαπημένα μου φαγητά...

[alkinoos]

Αφορμή της αναζήτησης νέων καλλιεργειών χωρίς πολύ φροντίδα,ήταν μια ερώτηση του δάσκαλου μου που είναι πια συνταξιούχος και ψάχνει να ασχοληθεί με κάτι.Να λοιπόν βρήκα μια έχει καλά κέρδη,αλλά και ευεγερτικές ιδιότητες .



Δημιουργείται το πρώτο εργοστάσιο τυποποίησης φραγκόσυκου στην Ελλάδα


Τις δυνατότητες του φραγκόσυκου σε φυσική μορφή ή τυποποιημένο θέλει να εκμεταλλευθεί και να προωθήσει σε Ελλάδα και εξωτερικό η Gea Creta.
Σε αναζήτηση κατάλληλων κτιριακών εγκαταστάσεων στο Νομό Ρεθύμνης βρίσκεται η εταιρεία Gea Creta για να δημιουργήσει τη πρώτη μονάδα τυποποίησης φραγκόσυκου. Στο κτίριο που θα βρούμε θα κάνουμε στην ουσία το τυποποιητήριο και θα στεγάσουμε τα μηχανήματα επεξεργασίας του φρούτου ανέφερε ο πρόεδρος της εταιρείας Γιώργος Φραγκούλης. Εκεί, δηλαδή, θα γίνεται επεξεργασία του φρούτου για να πουληθεί νωπό στην αγορά συσκευασμένο σε κεσεδάκια και θα τοποθετηθούν τα μηχανήματα που θα κάνουν τη μαρμελάδα και αργότερα τα αιθέρια έλαια και το λάδι γιατί το λάδι από το κουκούτσι -των φραγκόσυκων- έχει αντιγηραντικές ιδιότητες.
Πρωτοπόροι στην Ιεράπετρα, πρωταθλητές στο Ρέθυμνο
Η ιδέα για την καλλιέργεια φραγκόσυκου γεννήθηκε πριν από τρία χρόνια και η υλοποίηση αυτής πραγματοποιείται επαγγελματικά τον τελευταίο χρόνο. Αυτή τη στιγμή, η «Gea Creta» με πρόεδρο της εταιρείας τον Γιώργο Φραγκούλη είναι η μεγαλύτερη δύναμη στην καλλιέργεια φραγκόσυκου πανελλαδικά με 450 στρέμματα και 150 καλλιεργητές. Η καλλιέργεια γίνεται σε Χανιά, Ρέθυμνο, Ηράκλειο και το 85-90% περίπου αυτής είναι στο νομό Ρεθύμνης. Οι πρωτοπόροι της καλλιέργειας φραγκόσυκου είναι οι καλλιεργητές της Ιεράπετρας οι οποίοι ξεκίνησαν πριν από τρία χρόνια και έχουν 200 στρέμματα με 100 παραγωγούς και η αμέσως επόμενη προσπάθεια είναι αυτή της «Gea Creta». Στόχος της εταιρίας είναι να καλλιεργήσει, να κάνει τη μεταποίηση του προϊόντος και να το προωθήσει στην ελληνική αγορά και το εξωτερικό.
gea creta
Εισαγωγική χώρα μέχρι σήμερα η Ελλάδα
Ωστόσο, η καλλιέργεια της φραγκοσυκιάς δεν έχει αναπτυχθεί ιδιαίτερα στην Ελλάδα και ενώ στην Κρήτη οι συνθήκες είναι οι καταλληλότερες για την καλλιέργεια φραγκόσυκου, εισάγονται 5.000 τόνοι ετησίως από άλλες χώρες για κατανάλωση και βιομηχανία. Ο κ. Φραγκούλης ανέφερε χαρακτηριστικά: «Το πρόβλημα με την Κρήτη είναι ότι έχουμε υποβαθμίσει το προϊόν. Υπήρχε από πολύ παλιά το φρούτο και κανείς δεν έδινε σημασία να πάει να το φάει, οπότε η Κρήτη δεν το κατανάλωνε επαγγελματικά. Η υπόλοιπη Ελλάδα το γνωρίζει και καταναλώνει, δεν το βρίσκει κάπου και γι' αυτό το αγοράζει. Οπότε, εφόσον δεν υπάρχει καλλιέργεια φρούτου στην Ελλάδα, γίνεται εισαγωγή. Η Κρήτη, όμως, ενδείκνυται για την καλλιέργεια αυτή, η οποία και συμφέρει μελλοντικά γιατί έχει χαμηλές βροχοπτώσεις. Και γι' αυτό άλλωστε έχει ενταχθεί από το υπουργείο σαν προωθούμενη καλλιέργεια. Είναι μία εναλλακτική καλλιέργεια η οποία μπορεί να αξιοποιήσει φτωχά εδάφη χωρίς μεγάλες απαιτήσεις σε νερό και θρεπτικά συστατικά».
Τι απαιτείται για την καλλιέργεια
Για να καλλιεργήσει κάποιος, το υψόμετρο πρέπει να είναι μέχρι τα 700 μέτρα. Όσον αφορά στο έδαφος, δεν πρέπει να είναι με πολλή υγρασία, θέλει ξερικά κτήματα και ας είναι σε πετρώδη εδάφη. Ο καλλιεργητής πρέπει να κάνει περίφραξη του κτήματος για να μην το τρώνε τα ζώα καθώς και καταπολέμηση για τα σαλιγκάρια, που αποτελούν το μοναδικό εχθρό της καλλιέργειας. Τα σαλιγκάρια κάνουν μεγάλη καταστροφή στο φύλλο, τρώνε όλη την τρυφερή βλάστηση όταν βγουν από το έδαφος και σπάνια καταστρέφουν το φρούτο. Εάν όμως κάνουν καταστροφή στο φύλλο, αυτό συνεπάγεται και μειωμένη παραγωγή αργότερα.
fragosyko640
Θεραπευτικές ιδιότητες του φραγκόσυκου και των υποπροϊόντων του
Ευεργετικές ιδιότητες ενάντια στην κακοήθεια παχέως εντέρου (συστηματική κατανάλωση του φρούτου)
Η κατανάλωση της μαρμελάδας του φραγκόσυκου είναι ενδεδειγμένη για διαβητικούς και προσφέρει σημαντική μείωση του σακχάρου.
Το λάδι που προκύπτει από την μεταποίηση του φρούτου έχει τεράστιες αντιγηραντικές ιδιότητες και αυτό γίνεται σε συνεργασία με φαρμακευτικές εταιρίες.
Το φύλλο φραγκόσυκου θεωρείται από τις πιο πλούσιες σε θρεπτικά συστατικά, για ζωοτροφή.
juice fragosyko520
Προϊόντα
Σε εντατική καλλιέργεια μπορούν να υπάρξουν 4-7 τόνοι παραγωγή καρπού ανά στρέμμα. Αυτό δε συνεπάγεται ότι θα είναι πρώτης ποιότητας όλοι οι καρποί, αλλά μπορούν να επεξεργαστούν όλοι. Το 60-70% είναι πρώτης ποιότητας και μπορεί να πάει για νωπή κατανάλωση.
Μαρμελάδα φραγκόσυκο η οποία γίνεται από τα πιο ώριμα φρούτα
Λάδι των σπόρων το οποίο πωλείται 8.000-12.000 ευρώ το λίτρο.
Φύλλα, τα οποία μετά την πενταετία καλλιέργειας και με τα απαραίτητα κλαδέματα, μπορούν να αξιοποιηθούν για ζωοτροφή.
Δέσποινα Καραγιαννοπούλου


http://www.reporter.gr/Eidhseis/Epichei ... thn-Ellada

[Dread]

Αλκίνοε

Εξαιρετική ιδέα....