εκ μεταφοράς
Squall Leonhart
Επόπτης Δημοσθονίας
Joined: 04 Jul 2006
Posts: 914
Location: Milk Way Galaxy, Nine Planets Solar System, Planet Earth, Europe, Greece, Kozani, Siatista
Posted: Thu Mar 22, 2007 12:15 pm
------------
Η Ταινία (σρυ κιόλας) έχει πάρει μόνο την τσοντα (για εδώ πήγαινε το σρυ).
_________________
ΒΙΒΛΙΑ ΠΟΥ ΑΓΑΠΗΣΑΜΕ-BIBΛΙΑ ΠΟΥ ΠΡΟΤΕΙΝΟΥΜΕ
-
Nemesis
- Ιδεογραφίτης Υψηλών Ταχυτήτων
- Δημοσιεύσεις: 2322
- Εγγραφή: Κυρ 15 Απρ 2007, 17:54
- Irc ψευδώνυμο: Nem3sis
- Φύλο: Γυναίκα
- Τοποθεσία: εδώ καλέ... να εδώ...
- Επικοινωνία:
εκ μεταφοράς
Seliniasmenos
Αρρωστος Ιδεογραφίτης
Joined: 05 Sep 2006
Posts: 1279
Location: Italia
Posted: Thu Mar 22, 2007 12:30 pm
-----------
Κοίτα άρχισα να διαβάζω το πρώτο βιβλίο (απο τα 4 ή 5 συνολικά). Τα βιβλία εμβαθύνει πιο πολύ τους χαρακτήρες τουλάχιστον σε επίπεδο συναισθηματικό και γιατί κάνουν όσα κάνουν. Το βιβλίο είναι χαλαρά πολύ ανώτερο αλλά δεν σημαίνει οτι η ταινία δεν είναι καλή, εμένα μ'άρεσε και η ταινία. Έχει τόσα γεγονότα που είναι αδύνατον να μπορέσουν να τα βάλουν μέσα σε μια 3ωρη ταινία.
Και αν στην ταινία δάγκωνα τα χέρια μου απο τα γεγονότα, φαντάζομαι στα βιβλία τι θα γίνεται παρακάτω
[img]http://www.musicweb.uk.net/film/2001/Au ... Avalon.jpg[/img]
Εδώ μπορείτε να δείτε το οικογενειακό δέντρο
http://www.hour25online.com/pix/mists-o ... rs04-1.jpg
Seliniasmenos
Αρρωστος Ιδεογραφίτης
Joined: 05 Sep 2006
Posts: 1279
Location: Italia
Posted: Thu Mar 22, 2007 12:30 pm
-----------
Κοίτα άρχισα να διαβάζω το πρώτο βιβλίο (απο τα 4 ή 5 συνολικά). Τα βιβλία εμβαθύνει πιο πολύ τους χαρακτήρες τουλάχιστον σε επίπεδο συναισθηματικό και γιατί κάνουν όσα κάνουν. Το βιβλίο είναι χαλαρά πολύ ανώτερο αλλά δεν σημαίνει οτι η ταινία δεν είναι καλή, εμένα μ'άρεσε και η ταινία. Έχει τόσα γεγονότα που είναι αδύνατον να μπορέσουν να τα βάλουν μέσα σε μια 3ωρη ταινία.
Και αν στην ταινία δάγκωνα τα χέρια μου απο τα γεγονότα, φαντάζομαι στα βιβλία τι θα γίνεται παρακάτω
[img]http://www.musicweb.uk.net/film/2001/Au ... Avalon.jpg[/img]
Εδώ μπορείτε να δείτε το οικογενειακό δέντρο
http://www.hour25online.com/pix/mists-o ... rs04-1.jpg
If you want to make beautiful music, you must play the black and the white notes together.
Richard M. Nixon
Richard M. Nixon
-
Nemesis
- Ιδεογραφίτης Υψηλών Ταχυτήτων
- Δημοσιεύσεις: 2322
- Εγγραφή: Κυρ 15 Απρ 2007, 17:54
- Irc ψευδώνυμο: Nem3sis
- Φύλο: Γυναίκα
- Τοποθεσία: εδώ καλέ... να εδώ...
- Επικοινωνία:
εκ μεταφοράς
Squall Leonhart
Επόπτης Δημοσθονίας
Joined: 04 Jul 2006
Posts: 914
Location: Milk Way Galaxy, Nine Planets Solar System, Planet Earth, Europe, Greece, Kozani, Siatista
Posted: Thu Mar 22, 2007 3:26 pm
----------
Εσύ λες άλλη ταινία και εγώ άλλη. :Ρ Έχει βγει ακόμα μία και είναι όπως την είπα. Την δείχνει το ΣΤΑΡ συχνά-πυκνά...
_________________
Squall Leonhart
Επόπτης Δημοσθονίας
Joined: 04 Jul 2006
Posts: 914
Location: Milk Way Galaxy, Nine Planets Solar System, Planet Earth, Europe, Greece, Kozani, Siatista
Posted: Thu Mar 22, 2007 3:26 pm
----------
Εσύ λες άλλη ταινία και εγώ άλλη. :Ρ Έχει βγει ακόμα μία και είναι όπως την είπα. Την δείχνει το ΣΤΑΡ συχνά-πυκνά...
_________________
If you want to make beautiful music, you must play the black and the white notes together.
Richard M. Nixon
Richard M. Nixon
-
Nemesis
- Ιδεογραφίτης Υψηλών Ταχυτήτων
- Δημοσιεύσεις: 2322
- Εγγραφή: Κυρ 15 Απρ 2007, 17:54
- Irc ψευδώνυμο: Nem3sis
- Φύλο: Γυναίκα
- Τοποθεσία: εδώ καλέ... να εδώ...
- Επικοινωνία:
εκ μεταφοράς
Seliniasmenos
Αρρωστος Ιδεογραφίτης
Joined: 05 Sep 2006
Posts: 1279
Location: Italia
Posted: Thu Mar 22, 2007 4:20 pm
----------
Γιατί έχει βγει και άλλη; Μόνο αυτή ξέρω που έβαλα και την αφίσα. Αυτή που σου λέω εγώ δες την,είναι καλή
_________________
Seliniasmenos
Αρρωστος Ιδεογραφίτης
Joined: 05 Sep 2006
Posts: 1279
Location: Italia
Posted: Thu Mar 22, 2007 4:20 pm
----------
Γιατί έχει βγει και άλλη; Μόνο αυτή ξέρω που έβαλα και την αφίσα. Αυτή που σου λέω εγώ δες την,είναι καλή
_________________
If you want to make beautiful music, you must play the black and the white notes together.
Richard M. Nixon
Richard M. Nixon
-
Nemesis
- Ιδεογραφίτης Υψηλών Ταχυτήτων
- Δημοσιεύσεις: 2322
- Εγγραφή: Κυρ 15 Απρ 2007, 17:54
- Irc ψευδώνυμο: Nem3sis
- Φύλο: Γυναίκα
- Τοποθεσία: εδώ καλέ... να εδώ...
- Επικοινωνία:
εκ μεταφοράς
Squall Leonhart
Επόπτης Δημοσθονίας
Joined: 04 Jul 2006
Posts: 914
Location: Milk Way Galaxy, Nine Planets Solar System, Planet Earth, Europe, Greece, Kozani, Siatista
Posted: Thu Mar 22, 2007 11:20 pm
-----------
Ναι έχει βγει άλλη μία.
_________________
Squall Leonhart
Επόπτης Δημοσθονίας
Joined: 04 Jul 2006
Posts: 914
Location: Milk Way Galaxy, Nine Planets Solar System, Planet Earth, Europe, Greece, Kozani, Siatista
Posted: Thu Mar 22, 2007 11:20 pm
-----------
Ναι έχει βγει άλλη μία.
_________________
If you want to make beautiful music, you must play the black and the white notes together.
Richard M. Nixon
Richard M. Nixon
-
Aiolos
- Aνενεργός χρήστης
- Δημοσιεύσεις: 1370
- Εγγραφή: Τετ 18 Απρ 2007, 02:22
- Φύλο: Άνδρας
- Τοποθεσία: Μακεδονία - Ελλάς
- Έλαβε Likes: 2 φορές
- Επικοινωνία:
Προτεινόμενα βιβλία. (από Αίολος)
εκ μεταφοράς
Αίολος
Πορωμένος Ιδεογραφίτης
Joined: 07 Dec 2006
Posts: 501
Location: Άδης
Posted: Thu Jan 18, 2007 1:47 am
-----------
Γεια σας κι απο δω παιδιά.
Εγώ ως λάτρης της αρχαίας ελληνικής γραμματείας, την προτείνω και την θεωρώ ως το Α και το Ω στην πνευματικήν μας διαδρομή.
Ως μεμονωμένα βιβλία, προτείνω την βιβλιογραφίαν του Νίκου Κζαντζάκη.
Του κ. Μαρίνη το "Ελληνισμός και Χριστιανισμός". Εκπληκτικόν, εμπεριστατωμένον και τεκμηριωμένον.
Του κ. Πλεύρη την βιβλιογραφίαν, όπως και του κυρίου Γεωργαλά.
Θεωρώ ως εξαίρετον φιλόσοφον τον Φρειδερίκο Νίτσε και κορυφαία βιβλία του το "Τάδε έφη Ζαρατούστρας" και την "Αυγή" του.
Τον Γκαίτε.
Για αυτούς που θέλουν να γνωρίσουν την ιδεολογίαν του Εθνικισμού, τους προτείνω την Κοινωνιολογίαν του Κώστα Πλεύρη.
Η νεοελληνικήν μας γραμματείαν είναι αξιόλογη και αναγκαίαν, άλλωστε, είναι ο ύστερος πολιτισμός μας, η κληρονομιά μας.
Παπαδιαμάντης, Κοραής, Γιαννόπουλος, Δραγούμης κ.ά.
Αίολος
Πορωμένος Ιδεογραφίτης
Joined: 07 Dec 2006
Posts: 501
Location: Άδης
Posted: Thu Jan 18, 2007 1:47 am
-----------
Γεια σας κι απο δω παιδιά.
Εγώ ως λάτρης της αρχαίας ελληνικής γραμματείας, την προτείνω και την θεωρώ ως το Α και το Ω στην πνευματικήν μας διαδρομή.
Ως μεμονωμένα βιβλία, προτείνω την βιβλιογραφίαν του Νίκου Κζαντζάκη.
Του κ. Μαρίνη το "Ελληνισμός και Χριστιανισμός". Εκπληκτικόν, εμπεριστατωμένον και τεκμηριωμένον.
Του κ. Πλεύρη την βιβλιογραφίαν, όπως και του κυρίου Γεωργαλά.
Θεωρώ ως εξαίρετον φιλόσοφον τον Φρειδερίκο Νίτσε και κορυφαία βιβλία του το "Τάδε έφη Ζαρατούστρας" και την "Αυγή" του.
Τον Γκαίτε.
Για αυτούς που θέλουν να γνωρίσουν την ιδεολογίαν του Εθνικισμού, τους προτείνω την Κοινωνιολογίαν του Κώστα Πλεύρη.
Η νεοελληνικήν μας γραμματείαν είναι αξιόλογη και αναγκαίαν, άλλωστε, είναι ο ύστερος πολιτισμός μας, η κληρονομιά μας.
Παπαδιαμάντης, Κοραής, Γιαννόπουλος, Δραγούμης κ.ά.
[img]http://t1.gstatic.com/images?q=tbn:-CPF ... omeis8.jpg[/img]
"Ακολουθούν την πιο σωστή πολιτική όσοι απέναντι των ίσων δεν υποχωρούν, απέναντι των ισχυροτέρων συμπεριφέρονται με φρόνηση και απέναντι των κατωτέρων είναι μετριοπαθείς" - Θουκυδίδης
"Ακολουθούν την πιο σωστή πολιτική όσοι απέναντι των ίσων δεν υποχωρούν, απέναντι των ισχυροτέρων συμπεριφέρονται με φρόνηση και απέναντι των κατωτέρων είναι μετριοπαθείς" - Θουκυδίδης
-
Nemesis
- Ιδεογραφίτης Υψηλών Ταχυτήτων
- Δημοσιεύσεις: 2322
- Εγγραφή: Κυρ 15 Απρ 2007, 17:54
- Irc ψευδώνυμο: Nem3sis
- Φύλο: Γυναίκα
- Τοποθεσία: εδώ καλέ... να εδώ...
- Επικοινωνία:
εκ μεταφοράς
Clairvoyant_
Επόπτης Δημοσθονίας
Joined: 29 Jul 2006
Posts: 575
Posted: Thu Jan 18, 2007 2:38 am
-----------
Εγά πάλι, προτείνω να διαβάσετε απο Μ. Λουντέμη το "Ένα παιδί μετράει τ άστρα" και φυσικά το αγαπημένο μου "Οδός Αβύσσου, αριθμός μηδεν.." , με το εισαγωγικό που με έκανε να ανατριχιάσω " ....κείνη τη νύχτα σώπαιναν οι λύκοι γιατί ουρλιάζανε ανθρωποι....".
Επίσης το "Άρης ο αρχηγός των ατάκτων" του Χαριτόπουλου, για να δείτε την κατάσταση στη χώρα μας κατά την περίοδο 41-49 με πολύ ενδιαφέρουσες ιστορικές πηγές και ΟΧΙ υποκειμενικές απόψεις....
_________________
Clairvoyant_
Επόπτης Δημοσθονίας
Joined: 29 Jul 2006
Posts: 575
Posted: Thu Jan 18, 2007 2:38 am
-----------
Εγά πάλι, προτείνω να διαβάσετε απο Μ. Λουντέμη το "Ένα παιδί μετράει τ άστρα" και φυσικά το αγαπημένο μου "Οδός Αβύσσου, αριθμός μηδεν.." , με το εισαγωγικό που με έκανε να ανατριχιάσω " ....κείνη τη νύχτα σώπαιναν οι λύκοι γιατί ουρλιάζανε ανθρωποι....".
Επίσης το "Άρης ο αρχηγός των ατάκτων" του Χαριτόπουλου, για να δείτε την κατάσταση στη χώρα μας κατά την περίοδο 41-49 με πολύ ενδιαφέρουσες ιστορικές πηγές και ΟΧΙ υποκειμενικές απόψεις....
_________________
If you want to make beautiful music, you must play the black and the white notes together.
Richard M. Nixon
Richard M. Nixon
-
Nemesis
- Ιδεογραφίτης Υψηλών Ταχυτήτων
- Δημοσιεύσεις: 2322
- Εγγραφή: Κυρ 15 Απρ 2007, 17:54
- Irc ψευδώνυμο: Nem3sis
- Φύλο: Γυναίκα
- Τοποθεσία: εδώ καλέ... να εδώ...
- Επικοινωνία:
εκ μεταφοράς
psyDream
Στραβάδι
Joined: 12 Sep 2006
Posts: 19
Location: LARISA
Posted: Sat Apr 07, 2007 8:09 am
-----------
''o xoros tis extasys'' ekdosis esoptron, sigrafeas tou vivliou ''frank nataly'' xorepse kai ta ipolipa tha rthoun mona tous
psyDream
Στραβάδι
Joined: 12 Sep 2006
Posts: 19
Location: LARISA
Posted: Sat Apr 07, 2007 8:09 am
-----------
''o xoros tis extasys'' ekdosis esoptron, sigrafeas tou vivliou ''frank nataly'' xorepse kai ta ipolipa tha rthoun mona tous
If you want to make beautiful music, you must play the black and the white notes together.
Richard M. Nixon
Richard M. Nixon
-
Nemesis
- Ιδεογραφίτης Υψηλών Ταχυτήτων
- Δημοσιεύσεις: 2322
- Εγγραφή: Κυρ 15 Απρ 2007, 17:54
- Irc ψευδώνυμο: Nem3sis
- Φύλο: Γυναίκα
- Τοποθεσία: εδώ καλέ... να εδώ...
- Επικοινωνία:
εκ μεταφοράς
Silke
Επόπτης Δημοσθονίας
Joined: 18 Dec 2006
Posts: 313
Location: In der Vergangenheit
Posted: Sat Apr 07, 2007 2:22 pm
-----------
Xμ, θα μπορούσα να προτείνω άπειρα βιβλία.
Το πρώτο που μου έρχεται στο μυαλό και είναι και λίγο επίκαιρο είναι
οι Πύλες της Φωτιάς του Στίβεν Πρέσσφιλντ για την μάχη των Θερμοπυλών.
Όποιος το έχει διαβάσει νομίζει ότι ταξιδεύει πίσω στο χρόνο και ανατριχιάζει πραγματικά από την ζωντάνια και τον ρεαλισμό των περιγραφών.
Και αυτή είναι η χειρότερη άποψη που έχω ακούσει.
_________________
Silke
Επόπτης Δημοσθονίας
Joined: 18 Dec 2006
Posts: 313
Location: In der Vergangenheit
Posted: Sat Apr 07, 2007 2:22 pm
-----------
Xμ, θα μπορούσα να προτείνω άπειρα βιβλία.
Το πρώτο που μου έρχεται στο μυαλό και είναι και λίγο επίκαιρο είναι
οι Πύλες της Φωτιάς του Στίβεν Πρέσσφιλντ για την μάχη των Θερμοπυλών.
Όποιος το έχει διαβάσει νομίζει ότι ταξιδεύει πίσω στο χρόνο και ανατριχιάζει πραγματικά από την ζωντάνια και τον ρεαλισμό των περιγραφών.
Και αυτή είναι η χειρότερη άποψη που έχω ακούσει.
_________________
If you want to make beautiful music, you must play the black and the white notes together.
Richard M. Nixon
Richard M. Nixon
-
ANDROMEDA
- Ιδεογραφίτης με τα όλα του
- Δημοσιεύσεις: 80
- Εγγραφή: Κυρ 09 Μαρ 2008, 22:56
- Irc ψευδώνυμο: ANDROMEDA_
- Φύλο: Γυναίκα
ΒΙΒΛΙΑ-ΕΝΗΜΕΡΩΣΕΙΣ
ΤΑΚΗ Γ. ΦΥΛΑΚΤΟΥ
ΑΔΕΛΦΟΙ
ΤΟΥ
ΚΟΣΜΟΥ
Α Ω
Δίοδος
ISBN: 960-7072-31-6
Τίτλος πρωτοτύπου: ΑΔΕΛΦΟΙ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ
c 1997, M. Aβραάμ - Εκδόσεις ΔΙΟΔΟΣ
Επιμέλεια - Διόρθωση: Θ. Αβραάμ
Πρώτη έκδοση: Ιανουάριος 1997
Φωτοσύνθεση Μ. Λεοντακιανάκος, Ελικώνος 11, Χαλάνδρι,
τηλ. 6812457, 6812366, fax 6841959
Eκτύπωση: Aγ. Ελευθέριος & Σία Ο.Ε., Νιρβάνα 80, τηλ. 8328330
Βιβλιοδεσία: Δ. Κωνσταντίνου & Σία Ο.Ε., Xρ. Λαδά 12, τηλ: 5749426
Εξώφυλλο: Τ. Φυλακτού
ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΔΙΟΔΟΣ
Χαρ. Τρικούπη 13, τηλ. 3825464
Κυψέλης 50, τηλ.: 8229725
ΛΕΥΚΩΣΙΑ: Χίου 8 - Αγ. Δομέτιος
Τ.Κ. 2377 Λευκωσία
τηλ. 465925
ΤΑΚΗ Γ. ΦΥΛΑΚΤΟΥ
ΑΔΕΛΦΟΙ
ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ
Δίοδος
Περιεχόμενα
ΠΡΟΛΟΓΟΣ 11
ΕΙΣΑΓΩΓΗ 13
1. Συνάντηση στο Σύδνεϋ 19
2. Απαγωγή στον Νότιο Ειρηνικό 25
3. Στη χώρα του Άλφα-Ωμέγα - Οι Αδελφοί του Κόσμου 35
4. Ασίγκα - Ο Επίτροπος Μύστης του Άλφα-Ωμέγα
Ένα διαφορετικό Ηλιακό Σύστημα 47
5. Κοσμοσκόπιο- Γαλαξιακά σκάφη
6. Η αποστολή των αδελφών του Κόσμου.
Επιστροφή στο Χρόνο 80
7. Στο κοινοβούλιο - Οικουμενισμός 100
8. Ταξίδι στη Σελήνη 116
9. Αστρική Επαφή, Περιδιάβαση στη χώρα
του Άλφα-Ωμέγα 138
10. Διάλογοι με τον Μύστη Ασίγκα 167
11. Πέρα απ' τον χώρο και τον χρόνο - Άναμ 167
12 Πανηγύρι 174
Επίλογος 186
Στη μνήμη της αγαπημένης μου
συζύγου Ανθούλας
ΠΡΟΛΟΓΟΣ
Μια εσωτερική μου ανάγκη να καταγράψω τη θεώρησή
μου για τον κόσμο και τους ανθρώπους, μέσ' από τις
εμπειρίες μου στη ζωή και την παρατήρηση της ανθρώπινης
πορείας με τη μιζέρια, τους πολέμους, τη θλίψη, τη μοναξιά,
την έξαρση, την πτώση καθώς και την εσωτερική έφεση του
ανθρώπου για έναν κόσμο πιο καθαρό, ήταν το έναυσμα για
τη γραφή του βιβλίου αυτού.
Άρχισαν όλα το 1952-55.
Μετέφερα τους ήρωές μου, μια ομάδα επιστημόνων,
ύστερα από την απαγωγή τους ενώ βρίσκονταν σε κρουαζιέ-
ρα, στη <<Χώρα των αδελφών του Κόμου>> τη <<Χώρα του
ΑΩ>>, όπου μέσα από συγκλονιστικές εμπειρίες και συζητώ-
ντας τις ανησυχίες και αγωνίες τους για την ανθρώπινη
πορεία με τον Μύστη Ασίγκα, ακούνε απ' αυτόν να τους πε-
ριγράφει και να τους παρουσιάζει ένα μοντέλο πολιτισμού
για τον αυριανό κόσμο, στον οποίο οι άνθρωποι σαν άτομα
και σαν ενιαίο σύνολο θα' ταν πιο ευτυχισμένοι και ξαλα-
φρωμένοι από το βάρος της υπαρξιακής αγωνίας.
Τώρα, σαράντα χρόνια από τότε, χρόνια γεμάτα βιώματα,
εμπειρίες και παρατήρηση, μπόρεσα να ολοκληρώσω αυτή
τη φάση της καταγραφής αυτής της θεώρησης.
Απευθύνεται το βιβλίο αυτό, ταπεινά, σ' όλους τους αν-
θρώπους που εργάζονται για έναν καλύτερο κόσμο, που πι-
στεύουν και προσδοκούν έναν καλύτερο πολιτισμό.
Ο Συγγραφέας
ΕΙΣΑΓΩΓΗ
Πριν μπω στη συγκλονιστική διήγηση του Κρις Βορεινού,
θα' ταν σωστό να σας γνωρίσω τους βασικούς ήρωες
της απίστευτης αυτής περιπέτειας.
Τον Χριστάκη ή Κρις Βορεινό τον γνώρισα στο Πανεπι-
στήμιο του Λονδίνου όταν σπούδαζα Αστροφυσική, κι ο
Κρις Ανθρωπολογία - Αρχαιολογία.
Ψηλός περίπου 1,83, λεπτός, γεροδεμένος, και γοητευ-
τικός είχε εκφραστικά μάτια που ανάδιναν γοητεία και
δίκαια οι κοπέλες τον ονόμαζαν ο <<Αρχαίος Έλληνας
Θεός>>. Ωστόσο ήταν λιγομίλητος, αλλά στις εκδηλώσεις
του θερμός, φιλικός κι ειλικρινής.
Ο Κρις Βορεινός είχε σπουδάσει προηγουμένως φιλο-
σοφία στην Αθήνα και την Οξφόρδη. Είχε ζήσει περισσό-
τερο από δυο χρόνια στο Θιβέτ με πρόσκληση της Κινεζι-
κής Κυβέρνησης ανάμεσα σε Λάμα, καθώς και στην Ινδία
μελετώντας Ανατολικές Φιλοσοφίες και Θρησκείες. Αργό-
τερα είχε πάει για περαιτέρω εκπαίδευση στο Harvard της
Βοστώνης.
Έγραψε πολλά συγγράματα κι επαναστατικές μελέτες
για την ανθρώπινη πορεία στη Γη που εντυπωσίασαν για
την πρωτοτυπία, το βαθύ στοχασμό και την τόλμη του, κι
απόσπασε διεθνή εκτίμηση αλλά και αρνητική κριτική από
κάποιους κριτικούς του κατεστημένου.
Αργότερα δίδαξε ανθρωπολογία στο Πανεπιστήμιο του
Λονδίνου και Ανατολική φιλοσοφία στο Harvard. Μιλούσε
Ελληνικά, Αγγλικά, Γαλλικά, Ισπανικά, Κινέζικα και Ρωσ-
σικά. Τώρα πρέπει να είναι περίπου 44 - 45 χρονών.
Στη δίψα του για μελέτη της φιλοσοφίας της Ανατολής,
είχε σύντροφο στο Πανεπιστήμιο, όταν σπουδάζαμε μαζί,
τον Κρίσνα Σάστρι που σπούδαζε Ιατρική - Γενετική. Ο
πατέρας του Σάστρι ήταν Ινδός απ' το Madras, κι η μητέρα
του Αγγλίδα απ' το Hastings της Νότιας Αγγλίας. Μετρίου
αναστήματος, μελαχρινός με πράσινα μάτια ήταν πρόσχα-
ρος κι ευγενικός. Πήρε δοκτοράτο (Ph. D.) Ιατρικής, Γενετι-
κής και είχε ειδικευθεί σε θέματα D.N.A. κι ασχολήθηκε με
τη Μεταφυσική. Τώρα πρέπει να είναι 43 - 44 χρονών.
Η αδυναμία του ήταν η μελέτη του φαινομένου των
U.F.O. και παρακολουθούσε τα συμβαίνοντα σ' όλο τον
κόσμο σχετικά με το θέμα αυτό.
Ήταν παντρεμένος με την Moira Waterloo, μια πολύ
ελκυστική Αγγλίδα που γνώρισε στο πανεπιστήμιο του
Λονδίνου, όταν κι εκείνη σπούδαζε στο Λονδίνο Βιολογία
(με ειδίκευση στην Αστροβιολογία). Ήταν ένα αξιαγάπητο
ζευγάρι κι η φιλία τους, μας ήταν πολύτιμη. Αργότερα η
Moira πήρε κι αυτή δοκτοράτο βιολογίας.
Ήταν πολύ όμορφα εκείνα τα χρόνια στο πανεπιστήμιο
που είμαστε νεαροί, ανέμελοι, γεμάτοι ανθουσιασμό κι
ορμή να κατακτήσουμε τη γνώση. Στις ελεύθερες ώρες μας
μαζευόμαστε σ' ένα από τα δωμάτιά μας και συζητούσαμε
πάνω σε θέματα υπαρξιακά κι επιστημονικά και κάναμε ατέ-
λειωτους περιπάτους στο Hyde Park και στο Regent Park.
Ο Κρις μας γοήτευε πάντα, παρασύροντάς μας σε μαγι-
κούς κόσμους της Μεταφυσικής έρευνας και της διανόη-
σης και στα ερωτήματα πάνω στην ανθρώπινη ύπαρξη σε
σχέση με τα μυστήρια του Κόσμου πέρα από το ορατό
Σύμπαν και πέρα απ' το άτομο.
Όλα αυτά, τα χρόνια της πρώτης μας νιότης σφράγισαν
μια πραγματική φιλία σε μας τους τέσσερις που κρατήθηκε
και μετά την αποφοίτησή μας. Έτσι δεν περνούσε χρόνος
που να μην ξανανταμωθούμε όλοι.
Αργότερα ο Κρις παρέμεινε στην Αμερική όπου διορί-
στηκε καθηγητής της Φιλοσοφίας και Ανθρωπολογίας. Είχε
ταξιδέψει στο Μεξικό, Περού, Βραζιλία με πρόσκληση
Πανεπιστημίων για διαλέξεις πάνω σε θέματα Αρχαιολογίας
και Ανθρωπολογίας.
Ο Κρίσνα έγινε βοηθός του καθηγητού Edward Simmons
της Γενετικής στο Πανεπιστήμιο του Λονδίνου και αργό-
τερα διορίστηκε καθηγητής της Γενετικής στο Πανεπιστή-
μιο του Sydney.
Η Moira τον ακολούθησε στο Sydney και διορίστηκε σαν
λέκτωρ Αστροβιολογίας στο ίδιο πανεπιστήμιο υπό τον
Αυστραλό καθηγητή Michael Jonas.
Έτσι χωρίσαμε. Αλληλογραφούσα όμως με τους φίλους
μου και διάβαζα συχνά για τις ανακοινώσεις και τα συγ-
γράματα του Κρις που κατέπλητταν τους διεθνείς επιστή-
μονικούς κύκλους.
Τα δυο τελευταία χρόνια δεν είχα επαφή με τους
φίλους μου σαν κάποια λήθη να σκίασε την φιλία μας.
Όμως θα διερωτάσθε ποιός έιμαι εγώ. Είμαι ο Dorian
Chamberlain από το Margate της Νοτίου Αγγλίας. Τελείωσα
τις σπουδές μου στην Αστροφυσική και πήρα το δοκτοράτο
μου στο Λονδίνο. Τώρα είμαι βοηθός καθηγητής της
Αστροφυσικής στο Πανεπιστήμιο του Καίμπριτζ, και απο-
σπασμένος στο Διαπλανητικό Κέντρο του Αστεροσκοπείου
του Καίμπριτζ. Ήμουν κι εγώ και είμαι μελετητής των μετα-
φυσικών θεμάτων. Κι είμαι πάντοτε φίλος με τους ήρωες
αυτής <της> απίθανης ιστορίας που θα διαβάσετε.
Και τώρα που συστηθήκαμε θ' ακούσετε την εξέλιξη
αυτής της ιστορίας: Πριν δυο μήνες ήμουν στη Νέα Υόρκη,
συμμετέχοντας σ' ένα Διεθνές Συνέδριο Αστροφυσικής και
Διαστήματος όταν ένα απόγευμα παρέλαβα στο ξενοδο-
χείο Peninsula όπου έμενα ένα ογκώδη συστημένο φάκελο
ταχυδρομημένο απ' το Rio de Janeiro, χωρίς όνομα απόστο-
λέα. Τον άνοιξα και βρήκα ένα σύντομο γράμμα από τον
Κρις και ένα πολυσέλιδο χειρόγραφο.
Έγραφε ο Κρις:
<<Καλέ μου φίλε Dorian,
Eίμαι καλά και βρίσκομαι σε μια αποστολή που καλύπτει
τις πιο μεγάλες μου φιλοδοξίες, δυνατότητες και προσδο-
κίες. Όπως θα δεις από την διήγηση που σου εσωκλείω,
συμμετέχω στην εκπλήρωση ενός μεγάλου στόχου για το
καλό της ανθρωπότητας. Είμαι ευτυχής που σε μένα
έλαχε αυτή η μεγάλη τιμή που καλύπτει τον σκοπό ολό-
κληρης της ζωής μου.
Η διήγησή μου για τη μετάβαση στη χώρα των Αδελ-
φών του Κόσμου τη χώρα του ΑΩ, μιλά από μόνη της.
Εμπιστεύομαι στα χέρια σου αυτή τη διήγηση και
αφήνω στην ψηλή σου κρίση πώς να την κοινοποιήσεις
στους ανθρώπους σε βιβλίο ή όπως άλλως νομίζεις.
Στη διήγησή μου δεν υπάρχει καμιά υπερβολή. Δεν
ήταν δυνατό φυσικά να σου μεταδώσω όλες τις λεπτο-
μέρειες αυτού του απίστευτου ταξιδιού γιατί υπήρξαν
πολλά πράγματα που δεν θα μπορούσα να στα περι-
γράψω με το ανθρώπινο λεξιλόγιο.
Μπορείς να επιμεληθείς λίγο το κείμενο γιατί δεν
μπόρεσα να το κάνω παρόλο που δεν χρειάζεται πολλή
επεξεργασία, γιατί δεν είχα το χρόνο. Βρίσκομαι τώρα
στη διαδρομή μιας σοβαρής αποστολής. Ελπίζω κάποια
σύντομη μέρα να τα πούμε από κοντά.
Το εμπιστεύομαι σε σένα. Ευλογία και αγάπη σε
σένα αδελφέ και φίλε Dorian.
Κρις>>.
Μαζί με το γράμμα του Κρις ήταν και ένα απόκομμα
εφημερίδας ημερομηνίας 14 Σεπτ. 1987. Παραθέτω πιο
κάτω το κείμενο της εφημερίδας:
<<Μηνύματα από πλοίο φάντασμα>>. Επιστήμονες που
επέβαιναν στο <<Ramona>> καθώς και μέλη του πληρώματος
απήχθησαν από ιπτάμενο δίσκο U.F.O.
Σε μια φιάλη που προ ημερών βρέθηκε στις ακτές της
Νότιας Αυστραλίας υπήρχε ένα μήνυμα που έγραφε:
<<Εγκαταλείπουμε σκάφος>>. Ένα παράξενο ιπτάμενο σκά-
φος άγγιξε την πρύμνη μας. Πολύχρωμα φώτα και μια
παράξενη μουσική μελωδία μας παραλύει τη θέληση και
τρία όντα πολύ ανθρώπινα μας καλούν να επιβούμε στο
σκάφος τους. Δεν μπορούμε να αντισταθούμε. Βοήθεια!>>
Υπογραφή Roland Pemberton πλοηγός>>
To σκάφος βρέθηκε στον ωκεανό κάπου 600 χιλιόμετρα
δυτικά του Σύδνεϋ χωρίς πλήρωμα.
Κυκλοφόρησαν στην Αυστραλία και Νέα Ζηλανδία οι
διάφορες φήμες και ιστορίες για παρουσία ιπτάμενων
δίσκων U.F.O. την περιοχή και ότι ένα U.F.O. πλησίασε το
πλοίο <<Ramona>> και ανάγκασε τους επιβάτες και το πλή-
ρωμα να επιβούν σ' αυτό, το οποίο κατόπι εξαφανίσθηκε
αθόρυβα και με ιλιγγιώδη ταχύτητα. Ναύτες Ρωσσικού
φορτηγού που έπλεε σε απόσταση τριών χιλιομέτρων από
το Ramona, είδαν τη σκηνή αλλ' αρνήθηκαν να δώσουν
γραπτές καταθέσεις.
Πολλές συζητήσεις έγιναν γύρω από το θέμα αυτό και
παρόλο που πλοία του Αυστραλιανού πολεμικού ναυτικού
έκαναν σαρωτικές έρευνες στην περιοχή για αναζήτηση
των ναυαγίων, η ιστορία δεν έγινε απόλυτα πιστευτή, όμως
εξακολουθεί να καλύπτει μυστήριο την εξαφάνιση διαπρε-
πών επιστημόνων, και του πληρώματος του Ramona, ενώ
το πλοίο αυτό βρέθηκε να επιπλέει καταμεσίς του Ωκεανού>>.
Αυτό ήταν το κείμενο του αποκόμματος εφημερίδας.
Η ιστορία είναι κάπως διαφορετική απ' ότι την έγραψαν
τα ειδησεογραφικά πρακτορεία εκείνη την εποχή και θα
σας την διηγηθώ όπως την περιγράφει στο χειρόγραφό
του ο Κρίς Βορεινός, που ήταν ο αρχηγός της επιστημονι-
κής εκείνης ομάδας.
Dorian Chamberlain
KEΦΑΛΑΙΟ 1ο
Συνάντηση στο Σύδνεϋ
<<Ήμουν στο Σύδνεϋ της Αυστραλίας παίρνοντας μέρος
σ' ένα Ανθρωπολογικό - Αρχαιολογικό Συνέδριο για
τους Προϊστορικούς Πολιτισμούς, όπου ανέπτυξα το θέμα
"Η Παράδοση των Προϊστορικών Πολιτισμών μέσ' από τη
ροή της Ζωής στον πλανήτη μας και η επίδρασή τους στο
σημερινό πολιτισμό".
Το θέμα με είχε απασχολήσει για χρόνια και κίνησε το
ζωηρό ενδιαφέρον συναδέλφων μου που λάμβαναν μέρος
στο Συνέδριο.
Το Συνέδριο ήταν κάτω απ' την αιγίδα της Αρχαιολογι-
κής Σχολής του Πανεπιστημίου του Σύδνεϋ και υπό την
αιγίδα του Πρωθυπουργού.
Μετείχαν περίπου 50 διαπρεπείς επιστήμονες από όλο
τον κόσμο.
Ήταν και μια εξαιρετική ευκαιρία για να συναντήσω
ύστερα από τόσα χρόνια, το φίλο μου Κρίσνα και τη γυναίκα
του Moira που υπηρετούσαν σαν καθηγητής της Γενετικής ο
Κρίσνα και βοηθός καθηγητής η γυναίκα τους στο πανεπιστή-
μιο του Σύδνεϋ.
Ήταν μεγάλη η χαρά μας που ξανασυναντηθήκαμε και
πέρασα μαζί τους καθώς και με άλλους φίλους συναδέλ-
φους πολύ όμορφα τις υπόλοιπες μέρες που διέθετα για
ξεκούραση.
Ήταν ο Κρίσνα που μια μέρα μετά τη λήξη του Συνε-
δρίου μου είπε κοιτάζοντάς με πονηρά:
- Κρίς, μήπως έχεις ακούσει για την πυραμίδα του
Μπολ (Ball's Pyramid) στο νησιωτικό σύμπλεγμα του Λόρ-
δου Χόου (Lord How). <λείπει ερωτηματικό>
- Ναι, φυσικά και βέβαια ξέρω πως δεν πρόκειται γι
πυραμίδα αλλά έναν πανύψηλο βράχο που αναδύεται απ'
τη θάλασσα σε ύψος κάπου πεντακόσια εξήντα μέτρα, με
διάμετρο στη βάση του κάπου διακόσια μέτρα και που είναι
ο πιο ψηλός βράχος του κόσμου. Το εξωτικό εκείνο
σύμπλεγμα θεωρείται νομίζω μια απ' τις κληρονομιές της
ανθρωπότητας.
- Κρις δεν αμφέβαλλα πως ξέρεις τί είναι η πυραμίδα
του Μπολ είπε γελώντας, όμως τα νησάκια που συμπλέγ-
ματος έχουν μοναδική ομορφιά, σπάνια είδη χλωρίδας και
πανίδας και παραδεισένια τοπία. Ένας στενός φίλος μου
καπετάνιος ταξιδεύει σ' αυτά τα μέρη, από τη θάλασσα της
Τασμανίας, μέχρι τη Νέα Ζηλανδία και μου έχει μιλήσει γι'
αυτά. Θα' ταν μια καλή ιδέα αν σκαρώναμε ένα ταξίδι
μέχρις εκεί για ξεκούραση.
Την άλλη μέρα στο Surfing Club γνωρίσαμε τον Καπετάν
Μαστραντώνη ιδιοκτήτη καραβιών που έκαναν διαδρομή
Σύδνεϋ - Νέας Ζηλανδίας.
Ο Καπεράν Μαστραντώνης φίλος του Σάστρι και της
Moira, Έλληνας απ' την Σκόπελο, παντρεμένος στο Σίδνεϋ,
ήταν ένας λεβεντάνθρωπος κάπου εξήντα χρονών, ψηλός
ηλιοψημένος με γκρίζα μαλιά και ρυτίδες σκαμμένες στο
πρόσωπό του, σαν από χέρι γλύπτη, ένας αληθινός τύπος
ναυτικού, καλόκαρδος με όμορφο χιούμορ.
Την ίδια μέρα αποφασίσαμε ταξίδι στα νησιά του Lord How.
- Το καράβι μου Grecia είναι στο ναυπηγείο αυτές τις
μέρες για επισκευή κι εγώ μάλλον τεμπελιάζω εδώ και
κάπου - κάπου κάνω κανένα έκτακτο ταξίδι με το μικρό
καράβι Ramona, που διαθέτω για εκδρομές με τουρίστες
εδώ γύρω μέχρι New Castle, σε κοντινά λιμάνια και καμιά
φορά στο Brisbane, όμως κατά σύμπτωση από αύριο θα
είναι διαθέσιμο. Και βέβαια πάμε στα νησιά του Λόρδου
Χόου, έτσι θα ξεμουδιάσω κι εγώ.
Η Ramona είναι ένα καλό πλεούμενο και κάνει δεκαενιά
- είκοσι κόμβους την ώρα. Τα νησιά απέχουν κάπου πεντα-
κόσια - πεντακόσια πενήντα χιλιόμετρα, κάπου είκοσι οχτώ
- τριάντα ώρες διαδρομή.
Έτσι οργανώσαμε γρήγορα την κρουαζιέρα μας. Μαζί
μας θα' ρχόνταν ο φίλος Αμερικανός Cecil Donovan, καθηγη-
τής της Αστροφυσικής στο Πανεπιστήμιο του Harvard, ο
Michael Jonas, καθηγητής της Αστροβιολογίας και Ιστορίας
του Πανεπιστημίου του Σύδνεϋ, ο Ronald Peberton, ναυπη-
γός απ' τον Καναδά, που θα ήταν ο πλοηγός και ο Mario
ένας Φιλιππινέζος ναύτης.
Ήταν ένα ήρεμο γλυκό απόγευμα του Σεπτέμβρη όταν
αφήσαμε την προβλήτα του Σύδνεϋ. Η πόλη δεν άργησε να
χαθεί πίσω μας μέσα σε μια πορτοκαλιά αχλύ του σούρου-
που που έπεφτε γρήγορα.
Δειπνήσαμε όλοι στο κατάστρωμα, ύστερα ο Ronald κι ο
Jonas κατέβηκαν σ' έναν απ' τους δύο κοιτώνες για να παί-
ξουν χαρτιά και μείναμε με τον Κρίσνα, τον Donovan και
τον καπετάν Μαστραντώνη να κουβεντιάσουμε και να
κάνουμε σχέδια για την κρουαζιέρα μας.
Έπεσε το βράδυ γρήγορα κι επικρατούσε στον Ωκεανό
μια απίστευτη γαλήνη, σχεδόν δεν άκουγες τον αφρό που
δημιουργούσε η πρώρα.
Είχα ένα προαίσθημα που δεν μπορούσα να προσδιο-
ρίσω, κάτι σαν ανησυχία ή προσδοκία κάποιου παράξενου
κι απροσδιόριστου κινδύνου.
Ήταν περίπου δέκα το βράδυ όταν ο Donovan μας καλη-
νύχτησε κι ο καπετάν Μαστραντώνης πήγε στο πόστο του.
- Κρις μου είπε ο Κρίσνα, μήπως μας παρέσυρε ο
αυθορμητισμός κι η αναζήτηση του αγνώστου σε μια πολύ
γρήγορη απόφαση για το ταξίδι αυτό;
- Δεν ξέρω μα βρίσκω μέσα στα βάθη της ψυχής μου
μια κάποια ανησυχία, σαν κάποιος κίνδυνος να κρέμεται
από πάνω μας.
- Πολύ παράξενο το ίδιο συναίσθημα έχω κι εγώ, που
μου λέει "γυρίστε πίσω" κι όμως ο εσωτερικός μου εαυτός
με τραβάει σ' αυτή την περιπέτεια.
Μείναμε κι οι δύο σιωπηλοί κοιτάζοντας στο σκοτάδι
τον ωκεανό. Άναβε το φως αναγνώρισης σ' ένα από τα δύο
κατάρτια του πλοίου κι ακουγόταν μόνο ο ρυθμικός κρότος
των μηχανών.
Η νύχτα σαν να βάραινε απάνω μας, σαν να έμπαινε
μέσα στα τρίσβαθα του είναι μου.
Ανατρίχιασα και σκέφθηκα ποια παράξενη μοίρα με
έφερε σ' αυτά τα μέρη, ποια παράξενη μοίρα μ' έκανε να
βρεθώ από το χωριό μου στην Κύπρο σε μια ασταμάτητη
πορεία μελέτης, προβληματισμού, εξερεύνησης: Ελλάδα,
Αγγλία, Αμερική, Μεξικό, Βραζιλία, Άπω Ανατολή και τόσες
άλλες χώρες και τώρα τραβούσα προς ένα άγνωστο
νησάκι, χαμένο στα βάθη του Νότιου Ειρηνικού.
Από τη σκέψη μου μ' έβγαλε ένα απροσδιόριστο μακρινό
βουητό που σιγά - σιγά κι ανεπαίσθητα μεγάλωνε, μοιάζο-
ντας, πότε σαν σφύριγμα ανέμου μέσ' από χαράδρες, πότε
σαν κλάμα μακρινό ή νανούρισμα.
- Ακούς ότι ακούω, ρώτησα τον Κρίσνα;
- Προαισθάνομαι κάτι τρομερό χωρίς να μπορέσω να
εξηγήσω το γιατί.
Το βουητό δυνάμωνε, κατόπι γινόταν σαν απόηχος
μακρινού τραγουδιού, αντίλαλος φωνών μεσ' από τα φα-
ράγγια.
Η θάλασσα που ήταν απόλυτα ήρεμη, δημιουργούσε
τώρα έναν παφλασμό που δυνάμωνε, κι όλο δυνάμωνε,
τώρα κύματα μαστίγωναν με βία τα πλευρά της <<Ramo-
na>>.
Kι άρχισε ξαφνικά ένα σκαμπανέβασμα απίστευτο.
Με διαταγή του Μαστραντώνη όλοι μπήκαμε στην
καμπίνα με αγωνία.
- Που να πάρει ο Άγιος, τούτο το πράμα δεν μου ξανα-
συνέβη, φώναξε ο Μαστραντώνης, προσπαθώντας να κρα-
τήσει το καράβι στην πορεία του.
Και ξαφνικά το βουητό που ήταν κλάμα και τραγούδι, και
φωνές μεσ' από φαράγγια δυνάμωναν κι έρχονταν συρι-
χτές στο καράβι και στην καμπίνα μας.
Η τρικυμία έγινε ένα με το βουητό και μας αδρανοποί-
ησε, μας καθήλωσε και σε μια έκσταση εξωπραγματικού φό-
βου.
Ξαφνικά το βουητό άρχισε να σβήνει, σ' ένα ψίθυρο, η
τρικυμία κόπασε και επικράτησε σιγή. Βγήκαμε στο κατά-
στρωμα κι απότομα τύλιξε το πλοίο, ένα θάμπος μενεξελί-
μωβ όπως το φως του εσπερινού στις ήρεμες εσπέρες της
Μεσογείου που ο ορίζοντας γίνεται γκρίζος κάτω, πορτο-
καλίς, μωβ - μπλε σε μια ομορφιά απίστευτη.
Μας κυρίευσε μια αποχαύνωση κι απομείναμε άφωνοι κι
αδύναμοι μπροστά σ' αυτά που συνέβαιναν.
Είχαμε το προαίσθημα, ότι το πλοίο ανέβαινε, ψήλωνε
πάνω απ' το νερό, αιωρείτο στο κενό κι εμείς μαζί του και
την ίδια ώρα άρχισαν να φωτίζουν το σκάφος μας φωτεινές
ανταύγειες από άγνωστη πηγή, που τρεμόσβυναν κι έρχο-
νταν από απροσδιόριστη κατεύθυνση, λες κι έρχονταν από
άλλη διάσταση.
Ξαφνικά ένα πορτοκαλί - μωβ φως, φώτισε έντονα το
καράβι και τα εκστατικά πρόσωπά μας, και την ίδια στιγμή
ακούσαμε το βουητό να γίνεται σαν ήχος καμπάνας που
φτάνει από μακριά, κι αντικρύσαμε στην άκρη της πρύμνης,
ένα φωτεινό κυκλικό πράγμα κάτι σαν δίσκο, κάτι σαν
σφαίρα, ένα πράγμα που μεγάλωνε και μίκραινε εκπέμπο-
ντας πορτοκαλιές λάμψεις, ένα πράγμα όμως που δεν ήταν
σαν τα ανθρώπινα κατασκευάσματα που ξέρουμε, σαν δια-
στημόπλοιο, αεροσκάφος, ή άλλο τι.
- <<Ένας ιπτάμενος δίσκος>> φώναξα, ένας ιπτάμενος
δίσκος, ακούστηκε η φωνή των συντρόφων μου σαν αντί-
λαλος.
Το πράγμα ήταν ακινητοποιημένο αγγίζοντας την άκρη
της πρύμνης και μας έβλεπε σαν να 'ταν κάτι ζωντανό, κάτι
που έπαλλε. Μια παράξενη ζέστη δημιουργήθηκε που μας
εκστασίασε, μαζί μ' έναν ήχο σαν νανούρισμα, που έβγαινε
από το άγνωστο πράγμα και μας αποκοίμιζε, σαν μια υπερ-
κόσμια μουσική, που θύμιζε τη μελωδία των Σειρήνων,
γέμιζε το είναι μας, και μείναμε έτσι εκστατικοί, ακινητο-
ποιημένοι στο καράβι μας, κι αυτό ακινητοποιημένο στη
μέση του ωκεανού.
Κι ασφαλώς αποκοιμηθήκαμε, ή μας αποκοίμησαν;
Θυμάμαι αμυδρά ότι είδα (είδα;) τρία ανθρώπινα όντα,
τρεις ασυνήθιστα ψηλούς άντρες, πολύ ωραίους απόκο-
σμους με μαγνητικά μάτια, που σε διαπερνούσαν, τρεις
ανθρώπους σαν άυλους, λες χωρίς σάρκα και οστά.
Μας υπέβαλλαν τηλεπαθητικά μηνύματα και τότε βυθί-
στηκα σε μια όμορφη νάρκη κι ένιωθα σαν να αιωρούμουν
μέσα σ' ένα φωτεινό σύννεφο.
Κεφάλαιο 2ο
Απαγωγή στο Νότιο Ειρηνικό
Όταν συνήλθα εγώ κι οι σύντροφοί μου, δεν μπορώ να
υπολογίσω σε πόση ώραμ βρεθήκαμε σ' ένα παράξενο
χώρο που θα τον ονόμαζα θάλαμο σκάφους, που εκινείτο
με άγνωστη ταχύτητα και σ' άγνωστη κατεύθυνση.
Δεν ακουγόταν θόρυβος μηχανών ή βούϊσμα κινητήρα
παρά μόνο ένας ελαφρύς μονότονος ήχος σαν να κυμαινό-
ταν μερικές οκτάβες πάνω και κάτω απ' το κλειδί του Σολ.
Ο χώρος που βρισκόμασταν, προφανώς θάλαμος επιβατών,
ήταν ημικυκλικός τα τοιχώματα καμωμένα από αστραφτερό
μέταλλο που έμοιαζε με αλουμίνιο και είχαν ύψος περίπου
τρία και μισό μέτρα, το πλάτος πρέπει να 'ταν δεκαπέντε
μέτρα.
Καθόμασταν δεμένοι με πλατειές ζώνες σε κεκλιμένα
πολύ αναπαυτικά καθίσματα που όλα άγγιζαν το τοίχωμα
του σκάφους. Στο κέντρο περίπου του χώρου βρίσκονταν
τρία έπιπλα - συσκευές που έμοιαζαν με τραπέζι με συρτά-
ρια. Το πάτωμα ήταν στρωμένο με ένα είδος πολύ μαλακής
μοκέτας σε χρώμα τριανταφυλλί ανοιχτό. Ο χώρος από
μόνος του ήταν πολύ ευχάριστος και φωτιζόταν από το
ταβάνι. Ολόκληρο το ταβάνι ήταν μια φωσφορίζουσα
πλάκα που ανάδινε ένα φως μωβ-μενεξελί-μπλέ, σαν αυτό
που πρωτόδαμε όταν το <<πράγμα>> άγγιζε την πρύμνη του
πλοίου και μας ακινητοποίησε.
Ένα είδος παράξενης μουσικής αναδινόταν από το ίδιο
το ταβάνι. δεν υπήρχαν ανοίγματα στα πλάγια, ούτε παράθυρα,
ούτε πόρτα στο κάθετο τοίχωμα που μας χώριζε από το υπόλοιπο
ημικύκλιο του σκάφους, αν ήταν βέβαια και το υπόλοιπο σε ημικυ-
κλικό σχήμα. Υπήρχαν μόνο τρία περιγράμματα στο τοίχωμα που
σ' έκαναν να υποθέτεις πως ήταν ανοίγματα προς το υπόλοιπο, κι
ήταν ερμητικά κλεισμένα.
Δεν μπορούσες να προσδιορίσεις με ποια ενέργεια και
πού ήταν η πηγή της ενέργειας και με ποια ταχύτητα
πετούσε το πράγμα σε μια πορεία σταθερή χωρίς κλυδωνι-
σμούς και αναταράξεις.
Είμαστε λοιπόν σ' ένα παράξενο ιπτάμενο σκάφος που
μας έπαιρνε παρά τη θέλησή μας σε άγνωστο προορισμό.
Πρώτος μίλησε ο Καπετάν Μαστραντώνης:
- Nα με πάρει και να με σηκώσει αν καταλαβαίνω τί
γίνεται, πού βρεθήκαμε, πού μας παίρνει αυτό το πράμα.
- Ένας ιπτάμενος δίσκος (U.F.O.) Μαστραντώνη, προ-
φέραμε όλοι μ' ένα στόμα.
- Πάντως αυτό δεν είναι πράμα από ανθρώπου χέρι
από,τι στοχάζομαι.
- Αυτό που μας συμβαίνει είναι απαγωγή, μας απάγουν
είπε ο Cecil Donovan, για ποιο σκοπό, και γιατί δεν μπορώ
να φανταστώ ακόμα.
- Πάντως ταξιδεύουμε με σκάφος άγνωστης ταυτότη-
τας και δεν μπορώ να φανταστώ τι θέλουν από εμάς, πρό-
σθεσε ο Michael Jonas.
- Ανεξήγητος είναι και ο τρόπος που μας αποκοίμισαν
και μας κουβάλησαν σ' αυτό το σκάφος, συμπλήρωσε ο
Roland.
- Η απαγωγή μας δεν είναι τυχαία, είπα εγώ. Ο τρόπος
που μας πήραν δείχνει ότι ήταν καλά υπολογισμένη η απα-
γωγή μας και σίγουρα υπάρχει κάποιος μυστηριώδης προο-
ρισμός για μας. Θα δεχθούμε κάποιο μήνυμα ίσως; Η περί-
πτωση μου θυμίζει μυθιστόρημα επιστημονικής φαντασίας.
Σίγουρα θα μάθουμε σύντομα τί συμβαίνει. Πάντως δεν
μπορούμε να παραπονεθούμε για τη μεταχείρισή μας ως
τώρα, είμαστε όλοι καλά και άνετα.
- Μα νιώθω πως πεινώ, είπε ο Roland, δεν ξέρω από
πόση ώρα πετάμε. Πάντως ό,τι και να' ναι το σκάφος αυτό
είναι ένα θαυμαστό επίτευγμα που δεν μπόρεσε ο άνθρω-
πος να κάνει παρόμοιο. Σίγουρα δεν είναι πυρηνοκίνητο
μηχάνημα που σημαίνει πως όποιοι και να' ναι οι απαγωγείς
μας διαθέτουν τρομακτική ενέργεια άγνωστη σε μας.
- Ίσως ενέργεια από διάσπαση βαρέος ύδατος που
τόσος λόγος έγινε τελευταία ή κάτι άλλο που ακόμα δεν
μπορεί να πλησιάσει το ανθρώπινο μυαλό. Και μια και είπα
ανθρώπινο μυαλό μου έρχεται μια ιδέα. Είναι άνθρωποι
αυτοί σαν εμάς ή είναι οντότητες από άλλον πλανήτη;
- Σίγουρα τα πλάσματα που είδαμε μοιάζαν σαν και
μας.
Εκείνη τη στιγμή σαν από θαύμα στην κεντρική από τις
τρεις συσκευές άνοιξε αυτόματα ένα μεγάλο συρτάρι
γεμάτο φρούτα, που έμοιαζαν πορτοκάλια, μήλα, ανανά-
δες, μπανάνες που παρουσιαζόντουσαν σ' ένα είδος
κομπόστας, ζαχαρωμένα.
Οι ζώνες μας λύθηκαν αυτόματα σαν με διαταγή από
remote control. Οι μυστηριώδεις απαγωγείς μας φαίνεται
παρακολουθούσαν ή μάντευαν τις σκέψεις μας ή άκουγαν.
Πάντως τιμήσαμε το μενού μας, τα φρούτα ήταν ψημένα
σε κάποιο πολύ εύγευστο κι άγνωστο υλικό που τα' κανε να
φαίνονται ζαχαρωμένα με ωραία και παράξενη μυρωδιά.
Μόλις τελειώσαμε, τελείως αθόρυβα άνοιξε αυτό που
φαινόταν περίγραμμα της μεσαίας πόρτας και μπήκαν στο
δικό μας χώρο τρεις από αυτούς που ονομάσαμε απαγω-
γείς μας.
Στάθηκαν ακίνητοι ακουμπισμένοι στο τοίχωμα και μας
κοίταζαν και τους κοιτάζαμε κι εμείς. Η πόρτα έμεινε ανοι-
κτή αλλά δε βλέπαμε το εσωτερικό του άλλου χώρου γιατί
ήταν γεμάτο με σκούρα-μωβ ομίχλη που εμπόδιζε κάθε
ορατότητα. Μόνο κάθε μερικά δευτερόλεπτα βλέπαμε
κάποια λάμψη σαν και κείνες που είδαμε την ώρα της προ-
σέγγισης του άγνωστου σκάφους στην πρύμνη του δικού
μας.
Κοιταζόμασταν λοιπόν με τους άγνωστους απαγωγείς
μας και είχα την ευκαιρία εκείνα τα δυο ή τρία λεπτά χωρίς
να χάσω την ψυχραιμία μου να τους μελετήσω.
Ήταν πραγματικά πολύ ανθρώπινοι, με ωραία χαρακτη-
ριστικά προσώπου και σωματικές αναλογίες, κεφάλι ωοει-
δές, μεγάλα καστανόχρυσα μάτια, καστανά προς το ξανθό
μαλλιά που έπεφταν ως τα αυτιά και χαμήλωναν μέχρι τον
ώμο, ωραία χέρια με μακριά δάχτυλα. Ήταν ντυμένοι με
μακρύ ανοιχτό μωβ χιτώνα που τον έσφιγγε στη μέση μια
πλατιά ροζ ζώνη με αγκράφα, σημαδεμένη μ' ένα ανά-
γλυφο σχήμα, τρεις ομόκεντροι κύκλοι με ένα σταυρό στο
κέντρο. Φορούσαν σανδάλια από δέρμα σκούρο μπλέ.
Θύμιζαν ημίθεους απ' την Ελληνική Μυθολογία.
Το ύψος τους εκυμαίνετο μεταξύ δυο μέτρα και δυο
είκοσι κι είχαν λεπτό ευλύγιστο σώμα.
Μας κοίταζαν κι εκείνοι, μας μελετούσαν. Ο μεσαίος
που φαίνεται πως ήταν ιεραρχικά ανώτερος, μας είπε μερι-
κές λέξεις τελείως ακατάληπτες κι ύστερα αφού μας κοί-
ταξε όλους, το βλέμμα του σταμάτησε στο δικό μου και
απευθύνθηκε σε μένα τηλεπαθητικά.
Ήμουν γνώστης και Μύστης της τηλεπαθητικής επικοι-
νωνίας αφού έζησα κάπου δυο χρόνια με σοφούς δασκά-
λους, στην Ινδία και το Θιβέτ μελετώντας Ανατολικές Φιλο-
σοφίες.
<<Σας χαιρετώ απ' τη χώρα του παρελθόντος, του παρό-
ντος και του μέλλοντος, τη χώρα του ΑΩ>>, είπε ο άγνω-
στος.
- Είστε φιλοξενούμενοί μας και σας καλοσωρίζουμε με
αγάπη και ειρήνη. Μη φοβηθείτε. Σύντομα θα μπορέσετε να
δικαιολογήσετε το σκοπό αυτού που χαρακτηρίσατε απα-
γωγή σας. Ο πρεσβύτερος της χώρας του παρελθόντος,
του παρόντος και του μέλλοντος σας στέλλει τους ειρηνι-
κούς χαιρετισμούς του. Παρακαλώ,διαβιβάστε τους χαιρε-
τισμούς αυτούς και στους συντρόφους σας. Σύντομα φτά-
νουμε στη χώρα μας και θα γνωρίσετε τον Πρεσβύτερό μας
καθώς και το λαό και τη χώρα μας.
- Κάτω από τις περιστάσεις, απάντησα τηλεπαθητικά,
δεν μπορώ παρά να πω ότι ευχαριστούμε για αυτό που ονο-
μάζετε φιλοξενία σας κι αναμένουμε να γνωρίσουμε τον
Πρεσβύτερό σας, καθώς και το λαό και τη χώρα σας.
Μήπως μπορείτε να μας πείτε ποιος ο σκοπός αυτός της
φιλοξενίας σας και ποια η χώρα σας;
-Το νόημα του σκοπού της φιλοξενίας μας θα το
συνειδητοποιήσετε σύντομα όταν φτάσουμε στη χώρα μας.
Εν τω μεταξύ παραμείνετε ήρεμοι στα καθίσματά σας. Οτι-
δήποτε χρειάζεσθε για τις προσωπικές σας ανάγκες θα το
βρείτε αν αγγίξετε τη δεξιά πόρτα απέναντί σας-μου
έδειξε το περίγραμμα της δεξιάς πόρτας- που θ' ανοίξει
αυτόματα. Ειρήνη σε σας και μη φοβηθείτε αν καλυφθείτε
από ομίχλη έτσι που να μη βλέπετε ούτε τα μέλη σας.
Έκαναν και οι τρεις μια ελαφριά υπόκλιση σαν χαιρετι-
σμό και χάθηκαν μέσα στην ομίχλη του άγνωστου χώρου
και πίσω τους έκλεισε αθόρυβα η πόρτα.
Οι σύντροφοί μου δε γνώριζαν την τέχνη της τηλεπαθη-
τικής επικοινωνίας, και έτσι τους μετέδωσα τα όσα μου
είπε ο οδηγός μας (αλήθεια δεν είχαμε συστηθεί αλλά φαι-
νόταν σαν να μας ήξεραν από πριν).
Όλοι οι σύντροφοί μου παρά τις παράξενες συνθήκες
της απαγωγής μας, έμειναν γοητευμένοι απ' την παρουσία
και των όσων μας είπαν οι οικοδεσπότες μας.
Ο Κρίσνα φώναξε ενθουσιασμένος:
-H περιπέτεια αυτή γίνεται όχι μόνο παράξενη αλλά
και γοητευτική, αδημονώ αλήθεια να φτάσουμε σ' αυτό το
προορισμό που θα 'χει ίσως για μας συγκλονιστικές εμπει-
ρίες.
-Σωστά, είπε ο Jonas, μόνο που διερωτώμαι αν θα υπάρ-
χει επιστροφή από αυτό το απίστευτο ταξίδι.
-Aπ' ό,τι φαίνεται οι προθέσεις τους είναι ειρηνικές,
όμως ας έχουμε υπομονή να δούμε πού θα καταλήξει αυτή
η περιπέτεια, είπα εγώ. Σκέφτομαι, συνέχισα, γιατί εμείς οι
άνθρωποι της γης να' χουμε προκαταλήψεις για ό,τι έρχε-
ται από το άγνωστο ή το διάστημα, ότι θα 'ναι εχθρικό και
έρχεται σε μας με καταστροφικές προθέσεις, τουλάχιστον
κάποια βιβλία και φιλμς που κυκλοφορούν, υποβάλλουν
αυτές τις αντιλήψεις. Γιατί δεν μπορούμε να δεχθούμε πως
έρχονται με καλές προθέσεις, γιατί να είμαστε τόσο αλαζό-
νες και να μην δεχόμαστε ότι απ' το διάστημα ή το άγνω-
στο, μπορούν να 'ρθουν όντα πιο καλλιεργημένα από μας
και με ανώτερο πνευματικό επίπεδο;
-Αλήθεια τα περισσότερα βιβλία που αναφέρονται σε
επισκέψεις από το άγνωστο και το Διάστημα καθώς και
κινηματογραφικές ταινίες μας υποβάλλουν πολεμοχαρείς
επισκέπτες, με στόχο την καταστροφή του πολιτισμού μας,
είπε ο Donovan.
-Ποιου πολιτισμού λοιπόν; είπε ο Jonas.
-Μείναμε σιωπηλοί γι' αρκετή ώρα όταν άνοιξε το περί-
γραμμα της κεντρικής πόρτας και μπήκε στο χώρο μας ο
μεσαίος απ' τους τρεις άντρες που μπήκαν πριν. Χαιρέτησε
με μια υπόκλιση και μου 'κανε νόημα να τον ακολουθήσω.
Κοίταξα τους συντρόφους μου και όλοι με κοίταξαν συγκα-
τανευτικά.
Έτσι σηκώθηκα και ακολούθησα τον άντρα εκείνο.
Έκλεισε πίσω μας η πόρτα αθόρυβα σ' ένα χώρο που
επικρατούσε μια παράξενη μενεξενιά ομίχλη. Με δυσκολία
μπορούσα να περπατήσω. Μια γραμμή φωτεινή στο πά-
τωμα με καθοδηγούσε στην πορεία μου ακολουθώντας τον
οδηγό μου.
Κοιτάζοντας γύρω μου διέκρινα τα περιγράμματα, τεσ-
σάρων τουλάχιστον ανθρώπων καθισμένων σε κεκλιμένα
καθίσματα, έχοντας μπροστά τους συσκευές που θύμιζαν
αίθουσα παρατηρητηρίου και πλοήγησης. Δεν μπορούσα να
διακρίνω λεπτομέρειες του χώρου, των προσώπων και των
τελείως άγνωστών μου συσκευών. Ήχος κανένας.
Προχωρώντας μπήκαμε σ' έναν άλλο χώρο στον οποίο
επικρατούσε το ίδιο ομιχλώδες ημίφως. Στο κέντρο αυτού
του χώρου υπήρχε μια κυκλική συσκευή, που έφτανε υπο-
θέτω μέχρι την οροφή που δε διακρινόταν. Στη βάση της
συσκευής και γύρω από αυτή διακρινόταν μια κυκλική
φωτεινή γραμμή κι ανάμεσα στην κυκλική γραμμή και τη
βάση της συσκευής φαινόταν να υπάρχουν κενά απ' τα
οποία διέφευγαν προς τα κάτω και ίσως έξω απ' το χώρο
του σκάφους φλόγες κι αστραπές αθόρυβες. Μήπως ήταν η
καύση κάποιου άγνωστου καύσιμου που η επαφή του με
την ατμόσφαιρα προκαλούσε τις φωτεινές λάμψεις κι
αστραπές;
Έτσι συμπέρανα πως ίσως βρισκόμαστε ακόμα στην
ατμόσφαιρα ή στα ψηλότερά της στρώματα. Λόγω του ότι
είχαμε πέσει σε νάρκη, δεν μπορούσα να υπολογίσω ούτε
εγώ ούτε οι σύντροφοί μου, πόση ώρα ταξιδεύαμε, κι όταν
θελήσαμε να δούμε την ώρα στο χώρο που καθόμαστε, με
έκπληξή μας είδαμε ότι όλα τα ρολόγια δε λειτουργούσαν,
λες και κάποια μυστηριώδης μαγνητική ενέργεια τα σταμά-
τησε.
Δύο απ' τους άντρες του πληρώματος δτέκονταν δίπλα
στη συσκευή και φαίνονταν να τη χειρίζονται από ένα
μικρό ταμπλώ, φωτεινό με πολλές μπλε κουκίδες. Στο
βάθος του χώρου δεξιά και αριστερά διέκρινα άλλους τέσ-
σερις άντρες να χειρίζονται διάφορες συσκευές. Πρέπει να
'ταν η αίθουσα ελέγχου της πλοήγησης.
Στρίβοντας λίγο δεξιά ο οδηγός μου σταμάτησε μπρο-
στά στο κυκλικό τοίχωμα που ήταν μπροστά μας. Αγγίζο-
ντας κάτι στο τοίχωμα, φάνηκε ένα φωτεινό τετράγωνο 2 Χ
2 μέτρα. Αγγίζοντας κάποιο διακόπτη δίπλα στην οθόνη
φάνηκε το διάγραμμα της Υδρογείου μας, με τις Ηπείρους
σε χρώμα καφέ και τους Ωκεανούς μπλε. Ένα φωτεινό
κίτρινο τόξο φάνηκε να διαγράφει μια τροχιά. Προσέχο-
ντας, διέκρινα πως η τροχιά ξεκινούσε από το νησί Μπολ
με κατεύθυνση την Ανταρκτική. Αγγίζοντας έναν άλλο δια-
κόπτη ο οδηγός μου, φάνηκε μια άλλη οθόνη δίπλα στην
πρώτη, στην οποία προβάλλονταν μεγενθυμένες φωτογρα-
φίες. Τεράστιοι όγκοι από σύννεφα, προφανώς από κάτω
μας, και μέσα από ρωγμές ανάμεσα στα σύννεφα φαινό-
ταν μια κατάλευκη έκταση. Η Ανταρκτική σίγουρα, σκέ-
φτηκα, πετούσαμε πάνω από την Ανταρκτική! Το κόκκινο
φωτεινό τόξο έδειχνε ότι διασχίζαμε την Ανταρκτική από
Νότο με πορεία Ανατολική πάνω από το ακρωτήριο Hudson,
κατά μήκος του Wilkes Land, Astrid Coast, McRobertson
Land, Queen Maud Land κι από εκεί προς τα ανεξερεύνητα
υψίπεδα και τα βουνά στ' ανατολικά του Νότιου Πόλου. Κοί-
ταξα τον οδηγό μου, ο οποίος ακίνητος με κοίταξε κι
αυτός. Τηλεπαθητικά τον ρώτησα αν το τόξο στην οθόνη
έδειχνε την πορεία μας και κίνησε καταφατικά το κεφάλι.
Θα μάθετε πολλά, μου είπε τηλεπαθητικά.
Κι εκείνη τη στιγμή εκείνοι οι εξωγήινοι μουσικοί ήχοι
ξανάρχισαν να 'ρχονται στις αισθήσεις μου, λες κι αναδύ-
νονταν απ' το ταβάνι της αίθουσας που βρισκόμαστε. Η
θερμοκρασία άρχιζε να ανεβαίνει. Η μουσική είχε μια σαγη-
νευτική χροιά, με μάγευε, με υπνώτιζε, και τότε ο οδηγός
μου μού έκανε νόημα να γυρίσουμε και ξεκινήσαμε για την
καμπίνα που ήταν οι φίλοι μου.
Στην διαδρομή μας επικρατούσε απόλυτη σιγή ενώ ακού-
γονταν παντού οι μουσικοί ήχοι που έρχονταν από το
ταβάνι στ' αυτιά μας. Διασχίσαμε την αίθουσα με τους τέσ-
σερις καθισμένους κι ακίνητους άντρες που υπέθεσα ότι
ήταν αίθουσα πλοήγησης ή κάτι παρόμοιο.
Προτού μπούμε στο χώρο επιβατών, ο οδηγός μου στα-
μάτησε και τηλεπαθητικά μου μετέδωσε :
- Παραμείνετε στα καθίσματά σας και μη φοβηθείτε για
κανένα λόγο. Μείνετε ήρεμοι.
Σκέφτηκα ότι ο οδηγός μου ήθελε να μου δείξει την
πορεία του σκάφους, ή μήπως ήταν για παραπλάνηση;
Μπήκα στην αίθουσα όπου οι φίλοι μου περίμεναν και
αμέσως η πόρτα πίσω μου έκλεισε τελείως αθόρυβα και
μαζί της χάθηκε και ο συνοδός μου.
Συγκινημένος απ' την εξωπραγματική μου εμπειρία,
κάθισα στο κάθισμά μου και με λίγα λόγια είπα στους
φίλους μου που με αγωνία περίμεναν για όσα είδα.
Ένα κόκκινο φως άναψε και έσβησε στην αίθουσα τρεις
φορές και τότε καλυφθήκαμε με την ίδια ομίχλη που επι-
κρατούσε στους χώρους από τους οποίους γύρισα.
Νύστα βάραινε τα βλέφαρά μου καθώς και όλων μας και
πρέπει να πέσαμε πάλι σε νάρκη. Αυτό το σκάφος έδειχνε
να έχει τρομακτικές ικανότητες. Αποκοιμηθήκαμε όλοι.
Όταν ξύπνησα βρισκόμουν όπως κι όλοι μας δεμένος
στο κάθισμά μου που ήταν τώρα σε οριζόντια θέση. Το
μυαλό μου δεν ήταν καθαρό ακόμα κι ένιωθα μια ζαλάδα
όπως όταν ένα αεροσκάφος κατέρχεται για να κάνει προ-
σγείωση. Θυμήθηκα ότι στη δεύτερη φωτογραφική οθόνη,
κάπου στην πορεία μας διέκρινα ένα γιγαντιαίο και απέρα-
ντο λευκό τείχος απροσδιορίστου ύψους προς το οποίο
κατευθυνόμαστε.
Δεν ξέρω πόση ώρα μείναμε στο σκάφος, μετά την επι-
στροφή μου από την αίθουσα πλοήγησης, αν ήταν λεπτά,
ώρες ή μέρες, διότο τα ρολόγια μας εξακολουθούσαν να μη
λειτουργούν.
Οι φίλοι μου ένας-ένας συνέρχονταν κι ο μόνος που
ακόμα δεν είχε ξυπνήσει ήταν ο Μάριο. Αλληλοκοιταχθή-
καμέ χωρίς να ανταλλάξουμε λέξη. Μας κρατούσε μια πρω-
τόγνωρη συγκίνηση όπως όταν αντιμετωπίζεις ένα συγκλο-
νιστικό κι απίστευτο γεγονός μη ξέροντας πού βρίσκεται
αυτό το άγνωστο στη Γη αεροσκάφος μας, αν βρισκόμαστε
κάπου πάνω από την Ανταρκτική ή τον Ινδικό Ωκεανό ή σε
κάποιο άστρο του ηλιακού μας συστήματος ή σε άλλη διά-
σταση. Δεν τολμούσαμε ν' ανταλλάξουμε τις σκέψεις μας
γιατί όλα ήταν τόσο εξωπραγματικά κι απίστευτα.
Ξαφνικά το σκάφος μας άρχισε να 'χει αναταράξεις που
μου έφερναν αγωνία. Το τρεμούλιασμα του σκάφους μας
τώρα έγινε πιο έντονο, και τελικά ακινητοποιήθηκε. Τα
καθίσματά μας αυτόματα ήρθαν στην όρθια θέση και οι
ζώνες μας ξεκουμπώθηκαν με διαταγή απ' την αίθουσα
πλοήγησης.
Το σκάφος μας είχε προσγειωθεί!
Φτάσαμε λοιπόν στον προορισμό μας! Μείναμε σιωπη-
λοί μη μπορώντας να αρθρώσουμε λέξη και περιμένοντας
τη συνέχεια με αγωνία και δέος.
Σε λίγο η μεσαία πόρτα άνοιξε και φάνηκαν μέσα από
την ομίχλη του συνεχόμενου χώρου οι τρεις γνωστοί
άντρες που στάθηκαν μπροστά μας, με μια ευχάριστη
έκφραση στα πρόσωπα.
Αυτός που στεκόταν στη μέση και που ήταν ο ιεραρχικά
πρώτος με κοίταξε και μου μίλησε τηλεπαθητικά.
-Σας καλωσορίζω στη χώρα του Παρελθόντος, του
Παρόντος και του Μέλλοντος, τη Χώρα του ΑΩ.
Η καρδιά μου χτυπούσε δυνατά στο στήθος μου και με
είχε καταλάβει μια άγνωστη ως τώρα συγκίνηση για τη
συνέχεια που θα ακολουθούσε. Χώρα του Παρελθόντος,
του Παρόντος και του Μέλλοντος! Μα τέλος πάντων τι
σημαίνουν όλα αυτά;
Φτάσαμε πού; Σε ποια μεριά της Υδρογείου; Στην Ανταρ-
κτική, στα Ιμαλάια, στις Άνδεις; Δεν μπορούσε να 'μαστε σε
εξωγήινο χώρο χωρίς συσκευές αναπνοής και χωρίς προ-
βλήματα εκτός από την παράδοξη νύστα μας και κατόπι τον
ύπνο που είχαμε.
Ή μήπως είχαν περάσει πολλές ώρες και ο ύπνος ήταν
για παραπλάνηση του Στίγματος του τόπου που βρισκόμα-
σταν. Μήπως μας πέρασαν από κάποια άλλη διάσταση σ'
έναν αστρικό χώρο; Μήπως ο ύπνος που μας προκάλεσαν
ήταν κάτι σαν χειμερία νάρκη που διάρκεσε μέρες, βδομά-
δες ή μήνες; Τα ερωτήματα αυτά με βασάνιζαν.
ΚΕΦΑΛΑΙΟ 3ο
Στη χώρα του Άλφα-Ωμέγα -
Οι αδελφοί του Κόσμου
Ο οδηγός μας έκανε νόημα με το κεφάλο να τον ακολου-
θήσουμε και μαζί με τους συντρόφους μου κινήσαμε
όλοι για την έξοδο που τώρα άνοιγε στην αριστερή πλευρά
του σκάφους εκεί που τέλειωναν τα δέκα καθίσματα που
ήταν τοποθετημένα παράλληλα με τον μετάλλινο τοίχο του
χώρου που βρισκόμαστε. Ακολουθώντας τον οδηγό βγή-
καμε σε ένα χώρο που έμοιαζε με εξέδρα περίπου τρία
μέτρα ψηλή και φαινόταν πως ήταν το ύψος του σκάφους
απ' τις ρόδες του ή ό,τι άλλο είχε για προσγείωση.
Βγαίνοντας απ' το σκάφος μάς τύλιξε μια φωτεινή ομί-
χλη, που είχε εναλλασόμενα μίγματα χρωμάτων γκρίζο,
πορτοκαλί, κροκί, μωβ, μπλε, μενεξελί, μια καταπληκτική
φωτεινή αχλύς που λες το κέντρο της ξεκινούσε κι αντι-
φέγγιζε από απύθμενα βάθη κι απόσταση απροσδιόριστη.
ΑΔΕΛΦΟΙ
ΤΟΥ
ΚΟΣΜΟΥ
Α Ω
Δίοδος
ISBN: 960-7072-31-6
Τίτλος πρωτοτύπου: ΑΔΕΛΦΟΙ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ
c 1997, M. Aβραάμ - Εκδόσεις ΔΙΟΔΟΣ
Επιμέλεια - Διόρθωση: Θ. Αβραάμ
Πρώτη έκδοση: Ιανουάριος 1997
Φωτοσύνθεση Μ. Λεοντακιανάκος, Ελικώνος 11, Χαλάνδρι,
τηλ. 6812457, 6812366, fax 6841959
Eκτύπωση: Aγ. Ελευθέριος & Σία Ο.Ε., Νιρβάνα 80, τηλ. 8328330
Βιβλιοδεσία: Δ. Κωνσταντίνου & Σία Ο.Ε., Xρ. Λαδά 12, τηλ: 5749426
Εξώφυλλο: Τ. Φυλακτού
ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΔΙΟΔΟΣ
Χαρ. Τρικούπη 13, τηλ. 3825464
Κυψέλης 50, τηλ.: 8229725
ΛΕΥΚΩΣΙΑ: Χίου 8 - Αγ. Δομέτιος
Τ.Κ. 2377 Λευκωσία
τηλ. 465925
ΤΑΚΗ Γ. ΦΥΛΑΚΤΟΥ
ΑΔΕΛΦΟΙ
ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ
Δίοδος
Περιεχόμενα
ΠΡΟΛΟΓΟΣ 11
ΕΙΣΑΓΩΓΗ 13
1. Συνάντηση στο Σύδνεϋ 19
2. Απαγωγή στον Νότιο Ειρηνικό 25
3. Στη χώρα του Άλφα-Ωμέγα - Οι Αδελφοί του Κόσμου 35
4. Ασίγκα - Ο Επίτροπος Μύστης του Άλφα-Ωμέγα
Ένα διαφορετικό Ηλιακό Σύστημα 47
5. Κοσμοσκόπιο- Γαλαξιακά σκάφη
6. Η αποστολή των αδελφών του Κόσμου.
Επιστροφή στο Χρόνο 80
7. Στο κοινοβούλιο - Οικουμενισμός 100
8. Ταξίδι στη Σελήνη 116
9. Αστρική Επαφή, Περιδιάβαση στη χώρα
του Άλφα-Ωμέγα 138
10. Διάλογοι με τον Μύστη Ασίγκα 167
11. Πέρα απ' τον χώρο και τον χρόνο - Άναμ 167
12 Πανηγύρι 174
Επίλογος 186
Στη μνήμη της αγαπημένης μου
συζύγου Ανθούλας
ΠΡΟΛΟΓΟΣ
Μια εσωτερική μου ανάγκη να καταγράψω τη θεώρησή
μου για τον κόσμο και τους ανθρώπους, μέσ' από τις
εμπειρίες μου στη ζωή και την παρατήρηση της ανθρώπινης
πορείας με τη μιζέρια, τους πολέμους, τη θλίψη, τη μοναξιά,
την έξαρση, την πτώση καθώς και την εσωτερική έφεση του
ανθρώπου για έναν κόσμο πιο καθαρό, ήταν το έναυσμα για
τη γραφή του βιβλίου αυτού.
Άρχισαν όλα το 1952-55.
Μετέφερα τους ήρωές μου, μια ομάδα επιστημόνων,
ύστερα από την απαγωγή τους ενώ βρίσκονταν σε κρουαζιέ-
ρα, στη <<Χώρα των αδελφών του Κόμου>> τη <<Χώρα του
ΑΩ>>, όπου μέσα από συγκλονιστικές εμπειρίες και συζητώ-
ντας τις ανησυχίες και αγωνίες τους για την ανθρώπινη
πορεία με τον Μύστη Ασίγκα, ακούνε απ' αυτόν να τους πε-
ριγράφει και να τους παρουσιάζει ένα μοντέλο πολιτισμού
για τον αυριανό κόσμο, στον οποίο οι άνθρωποι σαν άτομα
και σαν ενιαίο σύνολο θα' ταν πιο ευτυχισμένοι και ξαλα-
φρωμένοι από το βάρος της υπαρξιακής αγωνίας.
Τώρα, σαράντα χρόνια από τότε, χρόνια γεμάτα βιώματα,
εμπειρίες και παρατήρηση, μπόρεσα να ολοκληρώσω αυτή
τη φάση της καταγραφής αυτής της θεώρησης.
Απευθύνεται το βιβλίο αυτό, ταπεινά, σ' όλους τους αν-
θρώπους που εργάζονται για έναν καλύτερο κόσμο, που πι-
στεύουν και προσδοκούν έναν καλύτερο πολιτισμό.
Ο Συγγραφέας
ΕΙΣΑΓΩΓΗ
Πριν μπω στη συγκλονιστική διήγηση του Κρις Βορεινού,
θα' ταν σωστό να σας γνωρίσω τους βασικούς ήρωες
της απίστευτης αυτής περιπέτειας.
Τον Χριστάκη ή Κρις Βορεινό τον γνώρισα στο Πανεπι-
στήμιο του Λονδίνου όταν σπούδαζα Αστροφυσική, κι ο
Κρις Ανθρωπολογία - Αρχαιολογία.
Ψηλός περίπου 1,83, λεπτός, γεροδεμένος, και γοητευ-
τικός είχε εκφραστικά μάτια που ανάδιναν γοητεία και
δίκαια οι κοπέλες τον ονόμαζαν ο <<Αρχαίος Έλληνας
Θεός>>. Ωστόσο ήταν λιγομίλητος, αλλά στις εκδηλώσεις
του θερμός, φιλικός κι ειλικρινής.
Ο Κρις Βορεινός είχε σπουδάσει προηγουμένως φιλο-
σοφία στην Αθήνα και την Οξφόρδη. Είχε ζήσει περισσό-
τερο από δυο χρόνια στο Θιβέτ με πρόσκληση της Κινεζι-
κής Κυβέρνησης ανάμεσα σε Λάμα, καθώς και στην Ινδία
μελετώντας Ανατολικές Φιλοσοφίες και Θρησκείες. Αργό-
τερα είχε πάει για περαιτέρω εκπαίδευση στο Harvard της
Βοστώνης.
Έγραψε πολλά συγγράματα κι επαναστατικές μελέτες
για την ανθρώπινη πορεία στη Γη που εντυπωσίασαν για
την πρωτοτυπία, το βαθύ στοχασμό και την τόλμη του, κι
απόσπασε διεθνή εκτίμηση αλλά και αρνητική κριτική από
κάποιους κριτικούς του κατεστημένου.
Αργότερα δίδαξε ανθρωπολογία στο Πανεπιστήμιο του
Λονδίνου και Ανατολική φιλοσοφία στο Harvard. Μιλούσε
Ελληνικά, Αγγλικά, Γαλλικά, Ισπανικά, Κινέζικα και Ρωσ-
σικά. Τώρα πρέπει να είναι περίπου 44 - 45 χρονών.
Στη δίψα του για μελέτη της φιλοσοφίας της Ανατολής,
είχε σύντροφο στο Πανεπιστήμιο, όταν σπουδάζαμε μαζί,
τον Κρίσνα Σάστρι που σπούδαζε Ιατρική - Γενετική. Ο
πατέρας του Σάστρι ήταν Ινδός απ' το Madras, κι η μητέρα
του Αγγλίδα απ' το Hastings της Νότιας Αγγλίας. Μετρίου
αναστήματος, μελαχρινός με πράσινα μάτια ήταν πρόσχα-
ρος κι ευγενικός. Πήρε δοκτοράτο (Ph. D.) Ιατρικής, Γενετι-
κής και είχε ειδικευθεί σε θέματα D.N.A. κι ασχολήθηκε με
τη Μεταφυσική. Τώρα πρέπει να είναι 43 - 44 χρονών.
Η αδυναμία του ήταν η μελέτη του φαινομένου των
U.F.O. και παρακολουθούσε τα συμβαίνοντα σ' όλο τον
κόσμο σχετικά με το θέμα αυτό.
Ήταν παντρεμένος με την Moira Waterloo, μια πολύ
ελκυστική Αγγλίδα που γνώρισε στο πανεπιστήμιο του
Λονδίνου, όταν κι εκείνη σπούδαζε στο Λονδίνο Βιολογία
(με ειδίκευση στην Αστροβιολογία). Ήταν ένα αξιαγάπητο
ζευγάρι κι η φιλία τους, μας ήταν πολύτιμη. Αργότερα η
Moira πήρε κι αυτή δοκτοράτο βιολογίας.
Ήταν πολύ όμορφα εκείνα τα χρόνια στο πανεπιστήμιο
που είμαστε νεαροί, ανέμελοι, γεμάτοι ανθουσιασμό κι
ορμή να κατακτήσουμε τη γνώση. Στις ελεύθερες ώρες μας
μαζευόμαστε σ' ένα από τα δωμάτιά μας και συζητούσαμε
πάνω σε θέματα υπαρξιακά κι επιστημονικά και κάναμε ατέ-
λειωτους περιπάτους στο Hyde Park και στο Regent Park.
Ο Κρις μας γοήτευε πάντα, παρασύροντάς μας σε μαγι-
κούς κόσμους της Μεταφυσικής έρευνας και της διανόη-
σης και στα ερωτήματα πάνω στην ανθρώπινη ύπαρξη σε
σχέση με τα μυστήρια του Κόσμου πέρα από το ορατό
Σύμπαν και πέρα απ' το άτομο.
Όλα αυτά, τα χρόνια της πρώτης μας νιότης σφράγισαν
μια πραγματική φιλία σε μας τους τέσσερις που κρατήθηκε
και μετά την αποφοίτησή μας. Έτσι δεν περνούσε χρόνος
που να μην ξανανταμωθούμε όλοι.
Αργότερα ο Κρις παρέμεινε στην Αμερική όπου διορί-
στηκε καθηγητής της Φιλοσοφίας και Ανθρωπολογίας. Είχε
ταξιδέψει στο Μεξικό, Περού, Βραζιλία με πρόσκληση
Πανεπιστημίων για διαλέξεις πάνω σε θέματα Αρχαιολογίας
και Ανθρωπολογίας.
Ο Κρίσνα έγινε βοηθός του καθηγητού Edward Simmons
της Γενετικής στο Πανεπιστήμιο του Λονδίνου και αργό-
τερα διορίστηκε καθηγητής της Γενετικής στο Πανεπιστή-
μιο του Sydney.
Η Moira τον ακολούθησε στο Sydney και διορίστηκε σαν
λέκτωρ Αστροβιολογίας στο ίδιο πανεπιστήμιο υπό τον
Αυστραλό καθηγητή Michael Jonas.
Έτσι χωρίσαμε. Αλληλογραφούσα όμως με τους φίλους
μου και διάβαζα συχνά για τις ανακοινώσεις και τα συγ-
γράματα του Κρις που κατέπλητταν τους διεθνείς επιστή-
μονικούς κύκλους.
Τα δυο τελευταία χρόνια δεν είχα επαφή με τους
φίλους μου σαν κάποια λήθη να σκίασε την φιλία μας.
Όμως θα διερωτάσθε ποιός έιμαι εγώ. Είμαι ο Dorian
Chamberlain από το Margate της Νοτίου Αγγλίας. Τελείωσα
τις σπουδές μου στην Αστροφυσική και πήρα το δοκτοράτο
μου στο Λονδίνο. Τώρα είμαι βοηθός καθηγητής της
Αστροφυσικής στο Πανεπιστήμιο του Καίμπριτζ, και απο-
σπασμένος στο Διαπλανητικό Κέντρο του Αστεροσκοπείου
του Καίμπριτζ. Ήμουν κι εγώ και είμαι μελετητής των μετα-
φυσικών θεμάτων. Κι είμαι πάντοτε φίλος με τους ήρωες
αυτής <της> απίθανης ιστορίας που θα διαβάσετε.
Και τώρα που συστηθήκαμε θ' ακούσετε την εξέλιξη
αυτής της ιστορίας: Πριν δυο μήνες ήμουν στη Νέα Υόρκη,
συμμετέχοντας σ' ένα Διεθνές Συνέδριο Αστροφυσικής και
Διαστήματος όταν ένα απόγευμα παρέλαβα στο ξενοδο-
χείο Peninsula όπου έμενα ένα ογκώδη συστημένο φάκελο
ταχυδρομημένο απ' το Rio de Janeiro, χωρίς όνομα απόστο-
λέα. Τον άνοιξα και βρήκα ένα σύντομο γράμμα από τον
Κρις και ένα πολυσέλιδο χειρόγραφο.
Έγραφε ο Κρις:
<<Καλέ μου φίλε Dorian,
Eίμαι καλά και βρίσκομαι σε μια αποστολή που καλύπτει
τις πιο μεγάλες μου φιλοδοξίες, δυνατότητες και προσδο-
κίες. Όπως θα δεις από την διήγηση που σου εσωκλείω,
συμμετέχω στην εκπλήρωση ενός μεγάλου στόχου για το
καλό της ανθρωπότητας. Είμαι ευτυχής που σε μένα
έλαχε αυτή η μεγάλη τιμή που καλύπτει τον σκοπό ολό-
κληρης της ζωής μου.
Η διήγησή μου για τη μετάβαση στη χώρα των Αδελ-
φών του Κόσμου τη χώρα του ΑΩ, μιλά από μόνη της.
Εμπιστεύομαι στα χέρια σου αυτή τη διήγηση και
αφήνω στην ψηλή σου κρίση πώς να την κοινοποιήσεις
στους ανθρώπους σε βιβλίο ή όπως άλλως νομίζεις.
Στη διήγησή μου δεν υπάρχει καμιά υπερβολή. Δεν
ήταν δυνατό φυσικά να σου μεταδώσω όλες τις λεπτο-
μέρειες αυτού του απίστευτου ταξιδιού γιατί υπήρξαν
πολλά πράγματα που δεν θα μπορούσα να στα περι-
γράψω με το ανθρώπινο λεξιλόγιο.
Μπορείς να επιμεληθείς λίγο το κείμενο γιατί δεν
μπόρεσα να το κάνω παρόλο που δεν χρειάζεται πολλή
επεξεργασία, γιατί δεν είχα το χρόνο. Βρίσκομαι τώρα
στη διαδρομή μιας σοβαρής αποστολής. Ελπίζω κάποια
σύντομη μέρα να τα πούμε από κοντά.
Το εμπιστεύομαι σε σένα. Ευλογία και αγάπη σε
σένα αδελφέ και φίλε Dorian.
Κρις>>.
Μαζί με το γράμμα του Κρις ήταν και ένα απόκομμα
εφημερίδας ημερομηνίας 14 Σεπτ. 1987. Παραθέτω πιο
κάτω το κείμενο της εφημερίδας:
<<Μηνύματα από πλοίο φάντασμα>>. Επιστήμονες που
επέβαιναν στο <<Ramona>> καθώς και μέλη του πληρώματος
απήχθησαν από ιπτάμενο δίσκο U.F.O.
Σε μια φιάλη που προ ημερών βρέθηκε στις ακτές της
Νότιας Αυστραλίας υπήρχε ένα μήνυμα που έγραφε:
<<Εγκαταλείπουμε σκάφος>>. Ένα παράξενο ιπτάμενο σκά-
φος άγγιξε την πρύμνη μας. Πολύχρωμα φώτα και μια
παράξενη μουσική μελωδία μας παραλύει τη θέληση και
τρία όντα πολύ ανθρώπινα μας καλούν να επιβούμε στο
σκάφος τους. Δεν μπορούμε να αντισταθούμε. Βοήθεια!>>
Υπογραφή Roland Pemberton πλοηγός>>
To σκάφος βρέθηκε στον ωκεανό κάπου 600 χιλιόμετρα
δυτικά του Σύδνεϋ χωρίς πλήρωμα.
Κυκλοφόρησαν στην Αυστραλία και Νέα Ζηλανδία οι
διάφορες φήμες και ιστορίες για παρουσία ιπτάμενων
δίσκων U.F.O. την περιοχή και ότι ένα U.F.O. πλησίασε το
πλοίο <<Ramona>> και ανάγκασε τους επιβάτες και το πλή-
ρωμα να επιβούν σ' αυτό, το οποίο κατόπι εξαφανίσθηκε
αθόρυβα και με ιλιγγιώδη ταχύτητα. Ναύτες Ρωσσικού
φορτηγού που έπλεε σε απόσταση τριών χιλιομέτρων από
το Ramona, είδαν τη σκηνή αλλ' αρνήθηκαν να δώσουν
γραπτές καταθέσεις.
Πολλές συζητήσεις έγιναν γύρω από το θέμα αυτό και
παρόλο που πλοία του Αυστραλιανού πολεμικού ναυτικού
έκαναν σαρωτικές έρευνες στην περιοχή για αναζήτηση
των ναυαγίων, η ιστορία δεν έγινε απόλυτα πιστευτή, όμως
εξακολουθεί να καλύπτει μυστήριο την εξαφάνιση διαπρε-
πών επιστημόνων, και του πληρώματος του Ramona, ενώ
το πλοίο αυτό βρέθηκε να επιπλέει καταμεσίς του Ωκεανού>>.
Αυτό ήταν το κείμενο του αποκόμματος εφημερίδας.
Η ιστορία είναι κάπως διαφορετική απ' ότι την έγραψαν
τα ειδησεογραφικά πρακτορεία εκείνη την εποχή και θα
σας την διηγηθώ όπως την περιγράφει στο χειρόγραφό
του ο Κρίς Βορεινός, που ήταν ο αρχηγός της επιστημονι-
κής εκείνης ομάδας.
Dorian Chamberlain
KEΦΑΛΑΙΟ 1ο
Συνάντηση στο Σύδνεϋ
<<Ήμουν στο Σύδνεϋ της Αυστραλίας παίρνοντας μέρος
σ' ένα Ανθρωπολογικό - Αρχαιολογικό Συνέδριο για
τους Προϊστορικούς Πολιτισμούς, όπου ανέπτυξα το θέμα
"Η Παράδοση των Προϊστορικών Πολιτισμών μέσ' από τη
ροή της Ζωής στον πλανήτη μας και η επίδρασή τους στο
σημερινό πολιτισμό".
Το θέμα με είχε απασχολήσει για χρόνια και κίνησε το
ζωηρό ενδιαφέρον συναδέλφων μου που λάμβαναν μέρος
στο Συνέδριο.
Το Συνέδριο ήταν κάτω απ' την αιγίδα της Αρχαιολογι-
κής Σχολής του Πανεπιστημίου του Σύδνεϋ και υπό την
αιγίδα του Πρωθυπουργού.
Μετείχαν περίπου 50 διαπρεπείς επιστήμονες από όλο
τον κόσμο.
Ήταν και μια εξαιρετική ευκαιρία για να συναντήσω
ύστερα από τόσα χρόνια, το φίλο μου Κρίσνα και τη γυναίκα
του Moira που υπηρετούσαν σαν καθηγητής της Γενετικής ο
Κρίσνα και βοηθός καθηγητής η γυναίκα τους στο πανεπιστή-
μιο του Σύδνεϋ.
Ήταν μεγάλη η χαρά μας που ξανασυναντηθήκαμε και
πέρασα μαζί τους καθώς και με άλλους φίλους συναδέλ-
φους πολύ όμορφα τις υπόλοιπες μέρες που διέθετα για
ξεκούραση.
Ήταν ο Κρίσνα που μια μέρα μετά τη λήξη του Συνε-
δρίου μου είπε κοιτάζοντάς με πονηρά:
- Κρίς, μήπως έχεις ακούσει για την πυραμίδα του
Μπολ (Ball's Pyramid) στο νησιωτικό σύμπλεγμα του Λόρ-
δου Χόου (Lord How). <λείπει ερωτηματικό>
- Ναι, φυσικά και βέβαια ξέρω πως δεν πρόκειται γι
πυραμίδα αλλά έναν πανύψηλο βράχο που αναδύεται απ'
τη θάλασσα σε ύψος κάπου πεντακόσια εξήντα μέτρα, με
διάμετρο στη βάση του κάπου διακόσια μέτρα και που είναι
ο πιο ψηλός βράχος του κόσμου. Το εξωτικό εκείνο
σύμπλεγμα θεωρείται νομίζω μια απ' τις κληρονομιές της
ανθρωπότητας.
- Κρις δεν αμφέβαλλα πως ξέρεις τί είναι η πυραμίδα
του Μπολ είπε γελώντας, όμως τα νησάκια που συμπλέγ-
ματος έχουν μοναδική ομορφιά, σπάνια είδη χλωρίδας και
πανίδας και παραδεισένια τοπία. Ένας στενός φίλος μου
καπετάνιος ταξιδεύει σ' αυτά τα μέρη, από τη θάλασσα της
Τασμανίας, μέχρι τη Νέα Ζηλανδία και μου έχει μιλήσει γι'
αυτά. Θα' ταν μια καλή ιδέα αν σκαρώναμε ένα ταξίδι
μέχρις εκεί για ξεκούραση.
Την άλλη μέρα στο Surfing Club γνωρίσαμε τον Καπετάν
Μαστραντώνη ιδιοκτήτη καραβιών που έκαναν διαδρομή
Σύδνεϋ - Νέας Ζηλανδίας.
Ο Καπεράν Μαστραντώνης φίλος του Σάστρι και της
Moira, Έλληνας απ' την Σκόπελο, παντρεμένος στο Σίδνεϋ,
ήταν ένας λεβεντάνθρωπος κάπου εξήντα χρονών, ψηλός
ηλιοψημένος με γκρίζα μαλιά και ρυτίδες σκαμμένες στο
πρόσωπό του, σαν από χέρι γλύπτη, ένας αληθινός τύπος
ναυτικού, καλόκαρδος με όμορφο χιούμορ.
Την ίδια μέρα αποφασίσαμε ταξίδι στα νησιά του Lord How.
- Το καράβι μου Grecia είναι στο ναυπηγείο αυτές τις
μέρες για επισκευή κι εγώ μάλλον τεμπελιάζω εδώ και
κάπου - κάπου κάνω κανένα έκτακτο ταξίδι με το μικρό
καράβι Ramona, που διαθέτω για εκδρομές με τουρίστες
εδώ γύρω μέχρι New Castle, σε κοντινά λιμάνια και καμιά
φορά στο Brisbane, όμως κατά σύμπτωση από αύριο θα
είναι διαθέσιμο. Και βέβαια πάμε στα νησιά του Λόρδου
Χόου, έτσι θα ξεμουδιάσω κι εγώ.
Η Ramona είναι ένα καλό πλεούμενο και κάνει δεκαενιά
- είκοσι κόμβους την ώρα. Τα νησιά απέχουν κάπου πεντα-
κόσια - πεντακόσια πενήντα χιλιόμετρα, κάπου είκοσι οχτώ
- τριάντα ώρες διαδρομή.
Έτσι οργανώσαμε γρήγορα την κρουαζιέρα μας. Μαζί
μας θα' ρχόνταν ο φίλος Αμερικανός Cecil Donovan, καθηγη-
τής της Αστροφυσικής στο Πανεπιστήμιο του Harvard, ο
Michael Jonas, καθηγητής της Αστροβιολογίας και Ιστορίας
του Πανεπιστημίου του Σύδνεϋ, ο Ronald Peberton, ναυπη-
γός απ' τον Καναδά, που θα ήταν ο πλοηγός και ο Mario
ένας Φιλιππινέζος ναύτης.
Ήταν ένα ήρεμο γλυκό απόγευμα του Σεπτέμβρη όταν
αφήσαμε την προβλήτα του Σύδνεϋ. Η πόλη δεν άργησε να
χαθεί πίσω μας μέσα σε μια πορτοκαλιά αχλύ του σούρου-
που που έπεφτε γρήγορα.
Δειπνήσαμε όλοι στο κατάστρωμα, ύστερα ο Ronald κι ο
Jonas κατέβηκαν σ' έναν απ' τους δύο κοιτώνες για να παί-
ξουν χαρτιά και μείναμε με τον Κρίσνα, τον Donovan και
τον καπετάν Μαστραντώνη να κουβεντιάσουμε και να
κάνουμε σχέδια για την κρουαζιέρα μας.
Έπεσε το βράδυ γρήγορα κι επικρατούσε στον Ωκεανό
μια απίστευτη γαλήνη, σχεδόν δεν άκουγες τον αφρό που
δημιουργούσε η πρώρα.
Είχα ένα προαίσθημα που δεν μπορούσα να προσδιο-
ρίσω, κάτι σαν ανησυχία ή προσδοκία κάποιου παράξενου
κι απροσδιόριστου κινδύνου.
Ήταν περίπου δέκα το βράδυ όταν ο Donovan μας καλη-
νύχτησε κι ο καπετάν Μαστραντώνης πήγε στο πόστο του.
- Κρις μου είπε ο Κρίσνα, μήπως μας παρέσυρε ο
αυθορμητισμός κι η αναζήτηση του αγνώστου σε μια πολύ
γρήγορη απόφαση για το ταξίδι αυτό;
- Δεν ξέρω μα βρίσκω μέσα στα βάθη της ψυχής μου
μια κάποια ανησυχία, σαν κάποιος κίνδυνος να κρέμεται
από πάνω μας.
- Πολύ παράξενο το ίδιο συναίσθημα έχω κι εγώ, που
μου λέει "γυρίστε πίσω" κι όμως ο εσωτερικός μου εαυτός
με τραβάει σ' αυτή την περιπέτεια.
Μείναμε κι οι δύο σιωπηλοί κοιτάζοντας στο σκοτάδι
τον ωκεανό. Άναβε το φως αναγνώρισης σ' ένα από τα δύο
κατάρτια του πλοίου κι ακουγόταν μόνο ο ρυθμικός κρότος
των μηχανών.
Η νύχτα σαν να βάραινε απάνω μας, σαν να έμπαινε
μέσα στα τρίσβαθα του είναι μου.
Ανατρίχιασα και σκέφθηκα ποια παράξενη μοίρα με
έφερε σ' αυτά τα μέρη, ποια παράξενη μοίρα μ' έκανε να
βρεθώ από το χωριό μου στην Κύπρο σε μια ασταμάτητη
πορεία μελέτης, προβληματισμού, εξερεύνησης: Ελλάδα,
Αγγλία, Αμερική, Μεξικό, Βραζιλία, Άπω Ανατολή και τόσες
άλλες χώρες και τώρα τραβούσα προς ένα άγνωστο
νησάκι, χαμένο στα βάθη του Νότιου Ειρηνικού.
Από τη σκέψη μου μ' έβγαλε ένα απροσδιόριστο μακρινό
βουητό που σιγά - σιγά κι ανεπαίσθητα μεγάλωνε, μοιάζο-
ντας, πότε σαν σφύριγμα ανέμου μέσ' από χαράδρες, πότε
σαν κλάμα μακρινό ή νανούρισμα.
- Ακούς ότι ακούω, ρώτησα τον Κρίσνα;
- Προαισθάνομαι κάτι τρομερό χωρίς να μπορέσω να
εξηγήσω το γιατί.
Το βουητό δυνάμωνε, κατόπι γινόταν σαν απόηχος
μακρινού τραγουδιού, αντίλαλος φωνών μεσ' από τα φα-
ράγγια.
Η θάλασσα που ήταν απόλυτα ήρεμη, δημιουργούσε
τώρα έναν παφλασμό που δυνάμωνε, κι όλο δυνάμωνε,
τώρα κύματα μαστίγωναν με βία τα πλευρά της <<Ramo-
na>>.
Kι άρχισε ξαφνικά ένα σκαμπανέβασμα απίστευτο.
Με διαταγή του Μαστραντώνη όλοι μπήκαμε στην
καμπίνα με αγωνία.
- Που να πάρει ο Άγιος, τούτο το πράμα δεν μου ξανα-
συνέβη, φώναξε ο Μαστραντώνης, προσπαθώντας να κρα-
τήσει το καράβι στην πορεία του.
Και ξαφνικά το βουητό που ήταν κλάμα και τραγούδι, και
φωνές μεσ' από φαράγγια δυνάμωναν κι έρχονταν συρι-
χτές στο καράβι και στην καμπίνα μας.
Η τρικυμία έγινε ένα με το βουητό και μας αδρανοποί-
ησε, μας καθήλωσε και σε μια έκσταση εξωπραγματικού φό-
βου.
Ξαφνικά το βουητό άρχισε να σβήνει, σ' ένα ψίθυρο, η
τρικυμία κόπασε και επικράτησε σιγή. Βγήκαμε στο κατά-
στρωμα κι απότομα τύλιξε το πλοίο, ένα θάμπος μενεξελί-
μωβ όπως το φως του εσπερινού στις ήρεμες εσπέρες της
Μεσογείου που ο ορίζοντας γίνεται γκρίζος κάτω, πορτο-
καλίς, μωβ - μπλε σε μια ομορφιά απίστευτη.
Μας κυρίευσε μια αποχαύνωση κι απομείναμε άφωνοι κι
αδύναμοι μπροστά σ' αυτά που συνέβαιναν.
Είχαμε το προαίσθημα, ότι το πλοίο ανέβαινε, ψήλωνε
πάνω απ' το νερό, αιωρείτο στο κενό κι εμείς μαζί του και
την ίδια ώρα άρχισαν να φωτίζουν το σκάφος μας φωτεινές
ανταύγειες από άγνωστη πηγή, που τρεμόσβυναν κι έρχο-
νταν από απροσδιόριστη κατεύθυνση, λες κι έρχονταν από
άλλη διάσταση.
Ξαφνικά ένα πορτοκαλί - μωβ φως, φώτισε έντονα το
καράβι και τα εκστατικά πρόσωπά μας, και την ίδια στιγμή
ακούσαμε το βουητό να γίνεται σαν ήχος καμπάνας που
φτάνει από μακριά, κι αντικρύσαμε στην άκρη της πρύμνης,
ένα φωτεινό κυκλικό πράγμα κάτι σαν δίσκο, κάτι σαν
σφαίρα, ένα πράγμα που μεγάλωνε και μίκραινε εκπέμπο-
ντας πορτοκαλιές λάμψεις, ένα πράγμα όμως που δεν ήταν
σαν τα ανθρώπινα κατασκευάσματα που ξέρουμε, σαν δια-
στημόπλοιο, αεροσκάφος, ή άλλο τι.
- <<Ένας ιπτάμενος δίσκος>> φώναξα, ένας ιπτάμενος
δίσκος, ακούστηκε η φωνή των συντρόφων μου σαν αντί-
λαλος.
Το πράγμα ήταν ακινητοποιημένο αγγίζοντας την άκρη
της πρύμνης και μας έβλεπε σαν να 'ταν κάτι ζωντανό, κάτι
που έπαλλε. Μια παράξενη ζέστη δημιουργήθηκε που μας
εκστασίασε, μαζί μ' έναν ήχο σαν νανούρισμα, που έβγαινε
από το άγνωστο πράγμα και μας αποκοίμιζε, σαν μια υπερ-
κόσμια μουσική, που θύμιζε τη μελωδία των Σειρήνων,
γέμιζε το είναι μας, και μείναμε έτσι εκστατικοί, ακινητο-
ποιημένοι στο καράβι μας, κι αυτό ακινητοποιημένο στη
μέση του ωκεανού.
Κι ασφαλώς αποκοιμηθήκαμε, ή μας αποκοίμησαν;
Θυμάμαι αμυδρά ότι είδα (είδα;) τρία ανθρώπινα όντα,
τρεις ασυνήθιστα ψηλούς άντρες, πολύ ωραίους απόκο-
σμους με μαγνητικά μάτια, που σε διαπερνούσαν, τρεις
ανθρώπους σαν άυλους, λες χωρίς σάρκα και οστά.
Μας υπέβαλλαν τηλεπαθητικά μηνύματα και τότε βυθί-
στηκα σε μια όμορφη νάρκη κι ένιωθα σαν να αιωρούμουν
μέσα σ' ένα φωτεινό σύννεφο.
Κεφάλαιο 2ο
Απαγωγή στο Νότιο Ειρηνικό
Όταν συνήλθα εγώ κι οι σύντροφοί μου, δεν μπορώ να
υπολογίσω σε πόση ώραμ βρεθήκαμε σ' ένα παράξενο
χώρο που θα τον ονόμαζα θάλαμο σκάφους, που εκινείτο
με άγνωστη ταχύτητα και σ' άγνωστη κατεύθυνση.
Δεν ακουγόταν θόρυβος μηχανών ή βούϊσμα κινητήρα
παρά μόνο ένας ελαφρύς μονότονος ήχος σαν να κυμαινό-
ταν μερικές οκτάβες πάνω και κάτω απ' το κλειδί του Σολ.
Ο χώρος που βρισκόμασταν, προφανώς θάλαμος επιβατών,
ήταν ημικυκλικός τα τοιχώματα καμωμένα από αστραφτερό
μέταλλο που έμοιαζε με αλουμίνιο και είχαν ύψος περίπου
τρία και μισό μέτρα, το πλάτος πρέπει να 'ταν δεκαπέντε
μέτρα.
Καθόμασταν δεμένοι με πλατειές ζώνες σε κεκλιμένα
πολύ αναπαυτικά καθίσματα που όλα άγγιζαν το τοίχωμα
του σκάφους. Στο κέντρο περίπου του χώρου βρίσκονταν
τρία έπιπλα - συσκευές που έμοιαζαν με τραπέζι με συρτά-
ρια. Το πάτωμα ήταν στρωμένο με ένα είδος πολύ μαλακής
μοκέτας σε χρώμα τριανταφυλλί ανοιχτό. Ο χώρος από
μόνος του ήταν πολύ ευχάριστος και φωτιζόταν από το
ταβάνι. Ολόκληρο το ταβάνι ήταν μια φωσφορίζουσα
πλάκα που ανάδινε ένα φως μωβ-μενεξελί-μπλέ, σαν αυτό
που πρωτόδαμε όταν το <<πράγμα>> άγγιζε την πρύμνη του
πλοίου και μας ακινητοποίησε.
Ένα είδος παράξενης μουσικής αναδινόταν από το ίδιο
το ταβάνι. δεν υπήρχαν ανοίγματα στα πλάγια, ούτε παράθυρα,
ούτε πόρτα στο κάθετο τοίχωμα που μας χώριζε από το υπόλοιπο
ημικύκλιο του σκάφους, αν ήταν βέβαια και το υπόλοιπο σε ημικυ-
κλικό σχήμα. Υπήρχαν μόνο τρία περιγράμματα στο τοίχωμα που
σ' έκαναν να υποθέτεις πως ήταν ανοίγματα προς το υπόλοιπο, κι
ήταν ερμητικά κλεισμένα.
Δεν μπορούσες να προσδιορίσεις με ποια ενέργεια και
πού ήταν η πηγή της ενέργειας και με ποια ταχύτητα
πετούσε το πράγμα σε μια πορεία σταθερή χωρίς κλυδωνι-
σμούς και αναταράξεις.
Είμαστε λοιπόν σ' ένα παράξενο ιπτάμενο σκάφος που
μας έπαιρνε παρά τη θέλησή μας σε άγνωστο προορισμό.
Πρώτος μίλησε ο Καπετάν Μαστραντώνης:
- Nα με πάρει και να με σηκώσει αν καταλαβαίνω τί
γίνεται, πού βρεθήκαμε, πού μας παίρνει αυτό το πράμα.
- Ένας ιπτάμενος δίσκος (U.F.O.) Μαστραντώνη, προ-
φέραμε όλοι μ' ένα στόμα.
- Πάντως αυτό δεν είναι πράμα από ανθρώπου χέρι
από,τι στοχάζομαι.
- Αυτό που μας συμβαίνει είναι απαγωγή, μας απάγουν
είπε ο Cecil Donovan, για ποιο σκοπό, και γιατί δεν μπορώ
να φανταστώ ακόμα.
- Πάντως ταξιδεύουμε με σκάφος άγνωστης ταυτότη-
τας και δεν μπορώ να φανταστώ τι θέλουν από εμάς, πρό-
σθεσε ο Michael Jonas.
- Ανεξήγητος είναι και ο τρόπος που μας αποκοίμισαν
και μας κουβάλησαν σ' αυτό το σκάφος, συμπλήρωσε ο
Roland.
- Η απαγωγή μας δεν είναι τυχαία, είπα εγώ. Ο τρόπος
που μας πήραν δείχνει ότι ήταν καλά υπολογισμένη η απα-
γωγή μας και σίγουρα υπάρχει κάποιος μυστηριώδης προο-
ρισμός για μας. Θα δεχθούμε κάποιο μήνυμα ίσως; Η περί-
πτωση μου θυμίζει μυθιστόρημα επιστημονικής φαντασίας.
Σίγουρα θα μάθουμε σύντομα τί συμβαίνει. Πάντως δεν
μπορούμε να παραπονεθούμε για τη μεταχείρισή μας ως
τώρα, είμαστε όλοι καλά και άνετα.
- Μα νιώθω πως πεινώ, είπε ο Roland, δεν ξέρω από
πόση ώρα πετάμε. Πάντως ό,τι και να' ναι το σκάφος αυτό
είναι ένα θαυμαστό επίτευγμα που δεν μπόρεσε ο άνθρω-
πος να κάνει παρόμοιο. Σίγουρα δεν είναι πυρηνοκίνητο
μηχάνημα που σημαίνει πως όποιοι και να' ναι οι απαγωγείς
μας διαθέτουν τρομακτική ενέργεια άγνωστη σε μας.
- Ίσως ενέργεια από διάσπαση βαρέος ύδατος που
τόσος λόγος έγινε τελευταία ή κάτι άλλο που ακόμα δεν
μπορεί να πλησιάσει το ανθρώπινο μυαλό. Και μια και είπα
ανθρώπινο μυαλό μου έρχεται μια ιδέα. Είναι άνθρωποι
αυτοί σαν εμάς ή είναι οντότητες από άλλον πλανήτη;
- Σίγουρα τα πλάσματα που είδαμε μοιάζαν σαν και
μας.
Εκείνη τη στιγμή σαν από θαύμα στην κεντρική από τις
τρεις συσκευές άνοιξε αυτόματα ένα μεγάλο συρτάρι
γεμάτο φρούτα, που έμοιαζαν πορτοκάλια, μήλα, ανανά-
δες, μπανάνες που παρουσιαζόντουσαν σ' ένα είδος
κομπόστας, ζαχαρωμένα.
Οι ζώνες μας λύθηκαν αυτόματα σαν με διαταγή από
remote control. Οι μυστηριώδεις απαγωγείς μας φαίνεται
παρακολουθούσαν ή μάντευαν τις σκέψεις μας ή άκουγαν.
Πάντως τιμήσαμε το μενού μας, τα φρούτα ήταν ψημένα
σε κάποιο πολύ εύγευστο κι άγνωστο υλικό που τα' κανε να
φαίνονται ζαχαρωμένα με ωραία και παράξενη μυρωδιά.
Μόλις τελειώσαμε, τελείως αθόρυβα άνοιξε αυτό που
φαινόταν περίγραμμα της μεσαίας πόρτας και μπήκαν στο
δικό μας χώρο τρεις από αυτούς που ονομάσαμε απαγω-
γείς μας.
Στάθηκαν ακίνητοι ακουμπισμένοι στο τοίχωμα και μας
κοίταζαν και τους κοιτάζαμε κι εμείς. Η πόρτα έμεινε ανοι-
κτή αλλά δε βλέπαμε το εσωτερικό του άλλου χώρου γιατί
ήταν γεμάτο με σκούρα-μωβ ομίχλη που εμπόδιζε κάθε
ορατότητα. Μόνο κάθε μερικά δευτερόλεπτα βλέπαμε
κάποια λάμψη σαν και κείνες που είδαμε την ώρα της προ-
σέγγισης του άγνωστου σκάφους στην πρύμνη του δικού
μας.
Κοιταζόμασταν λοιπόν με τους άγνωστους απαγωγείς
μας και είχα την ευκαιρία εκείνα τα δυο ή τρία λεπτά χωρίς
να χάσω την ψυχραιμία μου να τους μελετήσω.
Ήταν πραγματικά πολύ ανθρώπινοι, με ωραία χαρακτη-
ριστικά προσώπου και σωματικές αναλογίες, κεφάλι ωοει-
δές, μεγάλα καστανόχρυσα μάτια, καστανά προς το ξανθό
μαλλιά που έπεφταν ως τα αυτιά και χαμήλωναν μέχρι τον
ώμο, ωραία χέρια με μακριά δάχτυλα. Ήταν ντυμένοι με
μακρύ ανοιχτό μωβ χιτώνα που τον έσφιγγε στη μέση μια
πλατιά ροζ ζώνη με αγκράφα, σημαδεμένη μ' ένα ανά-
γλυφο σχήμα, τρεις ομόκεντροι κύκλοι με ένα σταυρό στο
κέντρο. Φορούσαν σανδάλια από δέρμα σκούρο μπλέ.
Θύμιζαν ημίθεους απ' την Ελληνική Μυθολογία.
Το ύψος τους εκυμαίνετο μεταξύ δυο μέτρα και δυο
είκοσι κι είχαν λεπτό ευλύγιστο σώμα.
Μας κοίταζαν κι εκείνοι, μας μελετούσαν. Ο μεσαίος
που φαίνεται πως ήταν ιεραρχικά ανώτερος, μας είπε μερι-
κές λέξεις τελείως ακατάληπτες κι ύστερα αφού μας κοί-
ταξε όλους, το βλέμμα του σταμάτησε στο δικό μου και
απευθύνθηκε σε μένα τηλεπαθητικά.
Ήμουν γνώστης και Μύστης της τηλεπαθητικής επικοι-
νωνίας αφού έζησα κάπου δυο χρόνια με σοφούς δασκά-
λους, στην Ινδία και το Θιβέτ μελετώντας Ανατολικές Φιλο-
σοφίες.
<<Σας χαιρετώ απ' τη χώρα του παρελθόντος, του παρό-
ντος και του μέλλοντος, τη χώρα του ΑΩ>>, είπε ο άγνω-
στος.
- Είστε φιλοξενούμενοί μας και σας καλοσωρίζουμε με
αγάπη και ειρήνη. Μη φοβηθείτε. Σύντομα θα μπορέσετε να
δικαιολογήσετε το σκοπό αυτού που χαρακτηρίσατε απα-
γωγή σας. Ο πρεσβύτερος της χώρας του παρελθόντος,
του παρόντος και του μέλλοντος σας στέλλει τους ειρηνι-
κούς χαιρετισμούς του. Παρακαλώ,διαβιβάστε τους χαιρε-
τισμούς αυτούς και στους συντρόφους σας. Σύντομα φτά-
νουμε στη χώρα μας και θα γνωρίσετε τον Πρεσβύτερό μας
καθώς και το λαό και τη χώρα μας.
- Κάτω από τις περιστάσεις, απάντησα τηλεπαθητικά,
δεν μπορώ παρά να πω ότι ευχαριστούμε για αυτό που ονο-
μάζετε φιλοξενία σας κι αναμένουμε να γνωρίσουμε τον
Πρεσβύτερό σας, καθώς και το λαό και τη χώρα σας.
Μήπως μπορείτε να μας πείτε ποιος ο σκοπός αυτός της
φιλοξενίας σας και ποια η χώρα σας;
-Το νόημα του σκοπού της φιλοξενίας μας θα το
συνειδητοποιήσετε σύντομα όταν φτάσουμε στη χώρα μας.
Εν τω μεταξύ παραμείνετε ήρεμοι στα καθίσματά σας. Οτι-
δήποτε χρειάζεσθε για τις προσωπικές σας ανάγκες θα το
βρείτε αν αγγίξετε τη δεξιά πόρτα απέναντί σας-μου
έδειξε το περίγραμμα της δεξιάς πόρτας- που θ' ανοίξει
αυτόματα. Ειρήνη σε σας και μη φοβηθείτε αν καλυφθείτε
από ομίχλη έτσι που να μη βλέπετε ούτε τα μέλη σας.
Έκαναν και οι τρεις μια ελαφριά υπόκλιση σαν χαιρετι-
σμό και χάθηκαν μέσα στην ομίχλη του άγνωστου χώρου
και πίσω τους έκλεισε αθόρυβα η πόρτα.
Οι σύντροφοί μου δε γνώριζαν την τέχνη της τηλεπαθη-
τικής επικοινωνίας, και έτσι τους μετέδωσα τα όσα μου
είπε ο οδηγός μας (αλήθεια δεν είχαμε συστηθεί αλλά φαι-
νόταν σαν να μας ήξεραν από πριν).
Όλοι οι σύντροφοί μου παρά τις παράξενες συνθήκες
της απαγωγής μας, έμειναν γοητευμένοι απ' την παρουσία
και των όσων μας είπαν οι οικοδεσπότες μας.
Ο Κρίσνα φώναξε ενθουσιασμένος:
-H περιπέτεια αυτή γίνεται όχι μόνο παράξενη αλλά
και γοητευτική, αδημονώ αλήθεια να φτάσουμε σ' αυτό το
προορισμό που θα 'χει ίσως για μας συγκλονιστικές εμπει-
ρίες.
-Σωστά, είπε ο Jonas, μόνο που διερωτώμαι αν θα υπάρ-
χει επιστροφή από αυτό το απίστευτο ταξίδι.
-Aπ' ό,τι φαίνεται οι προθέσεις τους είναι ειρηνικές,
όμως ας έχουμε υπομονή να δούμε πού θα καταλήξει αυτή
η περιπέτεια, είπα εγώ. Σκέφτομαι, συνέχισα, γιατί εμείς οι
άνθρωποι της γης να' χουμε προκαταλήψεις για ό,τι έρχε-
ται από το άγνωστο ή το διάστημα, ότι θα 'ναι εχθρικό και
έρχεται σε μας με καταστροφικές προθέσεις, τουλάχιστον
κάποια βιβλία και φιλμς που κυκλοφορούν, υποβάλλουν
αυτές τις αντιλήψεις. Γιατί δεν μπορούμε να δεχθούμε πως
έρχονται με καλές προθέσεις, γιατί να είμαστε τόσο αλαζό-
νες και να μην δεχόμαστε ότι απ' το διάστημα ή το άγνω-
στο, μπορούν να 'ρθουν όντα πιο καλλιεργημένα από μας
και με ανώτερο πνευματικό επίπεδο;
-Αλήθεια τα περισσότερα βιβλία που αναφέρονται σε
επισκέψεις από το άγνωστο και το Διάστημα καθώς και
κινηματογραφικές ταινίες μας υποβάλλουν πολεμοχαρείς
επισκέπτες, με στόχο την καταστροφή του πολιτισμού μας,
είπε ο Donovan.
-Ποιου πολιτισμού λοιπόν; είπε ο Jonas.
-Μείναμε σιωπηλοί γι' αρκετή ώρα όταν άνοιξε το περί-
γραμμα της κεντρικής πόρτας και μπήκε στο χώρο μας ο
μεσαίος απ' τους τρεις άντρες που μπήκαν πριν. Χαιρέτησε
με μια υπόκλιση και μου 'κανε νόημα να τον ακολουθήσω.
Κοίταξα τους συντρόφους μου και όλοι με κοίταξαν συγκα-
τανευτικά.
Έτσι σηκώθηκα και ακολούθησα τον άντρα εκείνο.
Έκλεισε πίσω μας η πόρτα αθόρυβα σ' ένα χώρο που
επικρατούσε μια παράξενη μενεξενιά ομίχλη. Με δυσκολία
μπορούσα να περπατήσω. Μια γραμμή φωτεινή στο πά-
τωμα με καθοδηγούσε στην πορεία μου ακολουθώντας τον
οδηγό μου.
Κοιτάζοντας γύρω μου διέκρινα τα περιγράμματα, τεσ-
σάρων τουλάχιστον ανθρώπων καθισμένων σε κεκλιμένα
καθίσματα, έχοντας μπροστά τους συσκευές που θύμιζαν
αίθουσα παρατηρητηρίου και πλοήγησης. Δεν μπορούσα να
διακρίνω λεπτομέρειες του χώρου, των προσώπων και των
τελείως άγνωστών μου συσκευών. Ήχος κανένας.
Προχωρώντας μπήκαμε σ' έναν άλλο χώρο στον οποίο
επικρατούσε το ίδιο ομιχλώδες ημίφως. Στο κέντρο αυτού
του χώρου υπήρχε μια κυκλική συσκευή, που έφτανε υπο-
θέτω μέχρι την οροφή που δε διακρινόταν. Στη βάση της
συσκευής και γύρω από αυτή διακρινόταν μια κυκλική
φωτεινή γραμμή κι ανάμεσα στην κυκλική γραμμή και τη
βάση της συσκευής φαινόταν να υπάρχουν κενά απ' τα
οποία διέφευγαν προς τα κάτω και ίσως έξω απ' το χώρο
του σκάφους φλόγες κι αστραπές αθόρυβες. Μήπως ήταν η
καύση κάποιου άγνωστου καύσιμου που η επαφή του με
την ατμόσφαιρα προκαλούσε τις φωτεινές λάμψεις κι
αστραπές;
Έτσι συμπέρανα πως ίσως βρισκόμαστε ακόμα στην
ατμόσφαιρα ή στα ψηλότερά της στρώματα. Λόγω του ότι
είχαμε πέσει σε νάρκη, δεν μπορούσα να υπολογίσω ούτε
εγώ ούτε οι σύντροφοί μου, πόση ώρα ταξιδεύαμε, κι όταν
θελήσαμε να δούμε την ώρα στο χώρο που καθόμαστε, με
έκπληξή μας είδαμε ότι όλα τα ρολόγια δε λειτουργούσαν,
λες και κάποια μυστηριώδης μαγνητική ενέργεια τα σταμά-
τησε.
Δύο απ' τους άντρες του πληρώματος δτέκονταν δίπλα
στη συσκευή και φαίνονταν να τη χειρίζονται από ένα
μικρό ταμπλώ, φωτεινό με πολλές μπλε κουκίδες. Στο
βάθος του χώρου δεξιά και αριστερά διέκρινα άλλους τέσ-
σερις άντρες να χειρίζονται διάφορες συσκευές. Πρέπει να
'ταν η αίθουσα ελέγχου της πλοήγησης.
Στρίβοντας λίγο δεξιά ο οδηγός μου σταμάτησε μπρο-
στά στο κυκλικό τοίχωμα που ήταν μπροστά μας. Αγγίζο-
ντας κάτι στο τοίχωμα, φάνηκε ένα φωτεινό τετράγωνο 2 Χ
2 μέτρα. Αγγίζοντας κάποιο διακόπτη δίπλα στην οθόνη
φάνηκε το διάγραμμα της Υδρογείου μας, με τις Ηπείρους
σε χρώμα καφέ και τους Ωκεανούς μπλε. Ένα φωτεινό
κίτρινο τόξο φάνηκε να διαγράφει μια τροχιά. Προσέχο-
ντας, διέκρινα πως η τροχιά ξεκινούσε από το νησί Μπολ
με κατεύθυνση την Ανταρκτική. Αγγίζοντας έναν άλλο δια-
κόπτη ο οδηγός μου, φάνηκε μια άλλη οθόνη δίπλα στην
πρώτη, στην οποία προβάλλονταν μεγενθυμένες φωτογρα-
φίες. Τεράστιοι όγκοι από σύννεφα, προφανώς από κάτω
μας, και μέσα από ρωγμές ανάμεσα στα σύννεφα φαινό-
ταν μια κατάλευκη έκταση. Η Ανταρκτική σίγουρα, σκέ-
φτηκα, πετούσαμε πάνω από την Ανταρκτική! Το κόκκινο
φωτεινό τόξο έδειχνε ότι διασχίζαμε την Ανταρκτική από
Νότο με πορεία Ανατολική πάνω από το ακρωτήριο Hudson,
κατά μήκος του Wilkes Land, Astrid Coast, McRobertson
Land, Queen Maud Land κι από εκεί προς τα ανεξερεύνητα
υψίπεδα και τα βουνά στ' ανατολικά του Νότιου Πόλου. Κοί-
ταξα τον οδηγό μου, ο οποίος ακίνητος με κοίταξε κι
αυτός. Τηλεπαθητικά τον ρώτησα αν το τόξο στην οθόνη
έδειχνε την πορεία μας και κίνησε καταφατικά το κεφάλι.
Θα μάθετε πολλά, μου είπε τηλεπαθητικά.
Κι εκείνη τη στιγμή εκείνοι οι εξωγήινοι μουσικοί ήχοι
ξανάρχισαν να 'ρχονται στις αισθήσεις μου, λες κι αναδύ-
νονταν απ' το ταβάνι της αίθουσας που βρισκόμαστε. Η
θερμοκρασία άρχιζε να ανεβαίνει. Η μουσική είχε μια σαγη-
νευτική χροιά, με μάγευε, με υπνώτιζε, και τότε ο οδηγός
μου μού έκανε νόημα να γυρίσουμε και ξεκινήσαμε για την
καμπίνα που ήταν οι φίλοι μου.
Στην διαδρομή μας επικρατούσε απόλυτη σιγή ενώ ακού-
γονταν παντού οι μουσικοί ήχοι που έρχονταν από το
ταβάνι στ' αυτιά μας. Διασχίσαμε την αίθουσα με τους τέσ-
σερις καθισμένους κι ακίνητους άντρες που υπέθεσα ότι
ήταν αίθουσα πλοήγησης ή κάτι παρόμοιο.
Προτού μπούμε στο χώρο επιβατών, ο οδηγός μου στα-
μάτησε και τηλεπαθητικά μου μετέδωσε :
- Παραμείνετε στα καθίσματά σας και μη φοβηθείτε για
κανένα λόγο. Μείνετε ήρεμοι.
Σκέφτηκα ότι ο οδηγός μου ήθελε να μου δείξει την
πορεία του σκάφους, ή μήπως ήταν για παραπλάνηση;
Μπήκα στην αίθουσα όπου οι φίλοι μου περίμεναν και
αμέσως η πόρτα πίσω μου έκλεισε τελείως αθόρυβα και
μαζί της χάθηκε και ο συνοδός μου.
Συγκινημένος απ' την εξωπραγματική μου εμπειρία,
κάθισα στο κάθισμά μου και με λίγα λόγια είπα στους
φίλους μου που με αγωνία περίμεναν για όσα είδα.
Ένα κόκκινο φως άναψε και έσβησε στην αίθουσα τρεις
φορές και τότε καλυφθήκαμε με την ίδια ομίχλη που επι-
κρατούσε στους χώρους από τους οποίους γύρισα.
Νύστα βάραινε τα βλέφαρά μου καθώς και όλων μας και
πρέπει να πέσαμε πάλι σε νάρκη. Αυτό το σκάφος έδειχνε
να έχει τρομακτικές ικανότητες. Αποκοιμηθήκαμε όλοι.
Όταν ξύπνησα βρισκόμουν όπως κι όλοι μας δεμένος
στο κάθισμά μου που ήταν τώρα σε οριζόντια θέση. Το
μυαλό μου δεν ήταν καθαρό ακόμα κι ένιωθα μια ζαλάδα
όπως όταν ένα αεροσκάφος κατέρχεται για να κάνει προ-
σγείωση. Θυμήθηκα ότι στη δεύτερη φωτογραφική οθόνη,
κάπου στην πορεία μας διέκρινα ένα γιγαντιαίο και απέρα-
ντο λευκό τείχος απροσδιορίστου ύψους προς το οποίο
κατευθυνόμαστε.
Δεν ξέρω πόση ώρα μείναμε στο σκάφος, μετά την επι-
στροφή μου από την αίθουσα πλοήγησης, αν ήταν λεπτά,
ώρες ή μέρες, διότο τα ρολόγια μας εξακολουθούσαν να μη
λειτουργούν.
Οι φίλοι μου ένας-ένας συνέρχονταν κι ο μόνος που
ακόμα δεν είχε ξυπνήσει ήταν ο Μάριο. Αλληλοκοιταχθή-
καμέ χωρίς να ανταλλάξουμε λέξη. Μας κρατούσε μια πρω-
τόγνωρη συγκίνηση όπως όταν αντιμετωπίζεις ένα συγκλο-
νιστικό κι απίστευτο γεγονός μη ξέροντας πού βρίσκεται
αυτό το άγνωστο στη Γη αεροσκάφος μας, αν βρισκόμαστε
κάπου πάνω από την Ανταρκτική ή τον Ινδικό Ωκεανό ή σε
κάποιο άστρο του ηλιακού μας συστήματος ή σε άλλη διά-
σταση. Δεν τολμούσαμε ν' ανταλλάξουμε τις σκέψεις μας
γιατί όλα ήταν τόσο εξωπραγματικά κι απίστευτα.
Ξαφνικά το σκάφος μας άρχισε να 'χει αναταράξεις που
μου έφερναν αγωνία. Το τρεμούλιασμα του σκάφους μας
τώρα έγινε πιο έντονο, και τελικά ακινητοποιήθηκε. Τα
καθίσματά μας αυτόματα ήρθαν στην όρθια θέση και οι
ζώνες μας ξεκουμπώθηκαν με διαταγή απ' την αίθουσα
πλοήγησης.
Το σκάφος μας είχε προσγειωθεί!
Φτάσαμε λοιπόν στον προορισμό μας! Μείναμε σιωπη-
λοί μη μπορώντας να αρθρώσουμε λέξη και περιμένοντας
τη συνέχεια με αγωνία και δέος.
Σε λίγο η μεσαία πόρτα άνοιξε και φάνηκαν μέσα από
την ομίχλη του συνεχόμενου χώρου οι τρεις γνωστοί
άντρες που στάθηκαν μπροστά μας, με μια ευχάριστη
έκφραση στα πρόσωπα.
Αυτός που στεκόταν στη μέση και που ήταν ο ιεραρχικά
πρώτος με κοίταξε και μου μίλησε τηλεπαθητικά.
-Σας καλωσορίζω στη χώρα του Παρελθόντος, του
Παρόντος και του Μέλλοντος, τη Χώρα του ΑΩ.
Η καρδιά μου χτυπούσε δυνατά στο στήθος μου και με
είχε καταλάβει μια άγνωστη ως τώρα συγκίνηση για τη
συνέχεια που θα ακολουθούσε. Χώρα του Παρελθόντος,
του Παρόντος και του Μέλλοντος! Μα τέλος πάντων τι
σημαίνουν όλα αυτά;
Φτάσαμε πού; Σε ποια μεριά της Υδρογείου; Στην Ανταρ-
κτική, στα Ιμαλάια, στις Άνδεις; Δεν μπορούσε να 'μαστε σε
εξωγήινο χώρο χωρίς συσκευές αναπνοής και χωρίς προ-
βλήματα εκτός από την παράδοξη νύστα μας και κατόπι τον
ύπνο που είχαμε.
Ή μήπως είχαν περάσει πολλές ώρες και ο ύπνος ήταν
για παραπλάνηση του Στίγματος του τόπου που βρισκόμα-
σταν. Μήπως μας πέρασαν από κάποια άλλη διάσταση σ'
έναν αστρικό χώρο; Μήπως ο ύπνος που μας προκάλεσαν
ήταν κάτι σαν χειμερία νάρκη που διάρκεσε μέρες, βδομά-
δες ή μήνες; Τα ερωτήματα αυτά με βασάνιζαν.
ΚΕΦΑΛΑΙΟ 3ο
Στη χώρα του Άλφα-Ωμέγα -
Οι αδελφοί του Κόσμου
Ο οδηγός μας έκανε νόημα με το κεφάλο να τον ακολου-
θήσουμε και μαζί με τους συντρόφους μου κινήσαμε
όλοι για την έξοδο που τώρα άνοιγε στην αριστερή πλευρά
του σκάφους εκεί που τέλειωναν τα δέκα καθίσματα που
ήταν τοποθετημένα παράλληλα με τον μετάλλινο τοίχο του
χώρου που βρισκόμαστε. Ακολουθώντας τον οδηγό βγή-
καμε σε ένα χώρο που έμοιαζε με εξέδρα περίπου τρία
μέτρα ψηλή και φαινόταν πως ήταν το ύψος του σκάφους
απ' τις ρόδες του ή ό,τι άλλο είχε για προσγείωση.
Βγαίνοντας απ' το σκάφος μάς τύλιξε μια φωτεινή ομί-
χλη, που είχε εναλλασόμενα μίγματα χρωμάτων γκρίζο,
πορτοκαλί, κροκί, μωβ, μπλε, μενεξελί, μια καταπληκτική
φωτεινή αχλύς που λες το κέντρο της ξεκινούσε κι αντι-
φέγγιζε από απύθμενα βάθη κι απόσταση απροσδιόριστη.
Φιλικά Ανδρομέδα
http://www.phpbbserver.com/anexigito/
http://www.phpbbserver.com/anexigito/
-
Spirit oF Fire
- Ιδεογραφίτης Υψηλών Ταχυτήτων
- Δημοσιεύσεις: 2366
- Εγγραφή: Δευ 21 Μάιος 2007, 17:45
- Irc ψευδώνυμο: Spirit_Of_Fire
- Φύλο: Γυναίκα
Re: ΒΙΒΛΙΑ ΠΟΥ ΑΓΑΠΗΣΑΜΕ
~ Αιολική Γη, Ηλίας Βενέζης
~ Άπαντα, Ανδρέα Κάλβου
~ Χειμωνιάτικο Παραμύθι, Ουίλιαμ Σαίξπηρ ( η μετάφραση δεν ήταν καλή, αλλά η ιστορία άξιζε τον κόπο)
~ Λογική και Ευαισθησία, Jane Austin
~ Άπαντα, Ανδρέα Κάλβου
~ Χειμωνιάτικο Παραμύθι, Ουίλιαμ Σαίξπηρ ( η μετάφραση δεν ήταν καλή, αλλά η ιστορία άξιζε τον κόπο)
~ Λογική και Ευαισθησία, Jane Austin
Ο αληθινός πολεμιστής διατηρεί την ανθρωπιά του ακόμη και στη μάχη. Κερδίζοντας έναν βάρβαρο θρίαμβο εξακολουθείς να διακυβεύεις την ψυχή σου. Αυτοί που πολεμούν τον δράκο μπορούν να γίνουν ο δράκος.
Η φωτιά δεν καταστρέφει μόνο, μπορεί και να καθαρίζει τις ψυχές μας.
Η φωτιά δεν καταστρέφει μόνο, μπορεί και να καθαρίζει τις ψυχές μας.
-
karipis
- "Δεν παίζεται" Ιδεογραφίτης
- Δημοσιεύσεις: 3251
- Εγγραφή: Σάβ 26 Ιαν 2008, 16:15
- Φύλο: Άνδρας
- Τοποθεσία: Θεσσαλονίκη για, μεσ' τη μέση λέμε!
- Επικοινωνία:
Re: ΒΙΒΛΙΑ ΠΟΥ ΑΓΑΠΗΣΑΜΕ
Από που ν' αρχισω και ποιόν να αδικήσω
Μια απαραίτητη στάση στον μέγα Μακρυγιάννη όπως και να έχει.
Από τα άλλα, ένα που διάβασα τελευταίως και με έκανε ΤΕΡΑΣΤΙΑ εντύπωση (αλλά το καταδιασκέδασα κιόλας), είναι ένα βιβλίο του Ηλία του Πετρόπουλου ...του γνωστού, με τίτλο "Πτώματα, πτώματα, πτώματα". Εκδόσεις "Νεφέλη", εξαντλημένο, και μιλάει για τα χρόνια που η Θεσσαλονίκη έβγαινε από την Κατοχή για να μπει στον συμμοριτοπόλεμο -όποιοι διαφωνούν με το συμμοριτοπόλεμος τα παράπονα στον Ηλία-.
Υ.Γ. Όποιον ενδιαφέρει το έργο και δεν το βρίσκει, ευχαρίστως το φωτοτυπώ.
Μια απαραίτητη στάση στον μέγα Μακρυγιάννη όπως και να έχει.
Από τα άλλα, ένα που διάβασα τελευταίως και με έκανε ΤΕΡΑΣΤΙΑ εντύπωση (αλλά το καταδιασκέδασα κιόλας), είναι ένα βιβλίο του Ηλία του Πετρόπουλου ...του γνωστού, με τίτλο "Πτώματα, πτώματα, πτώματα". Εκδόσεις "Νεφέλη", εξαντλημένο, και μιλάει για τα χρόνια που η Θεσσαλονίκη έβγαινε από την Κατοχή για να μπει στον συμμοριτοπόλεμο -όποιοι διαφωνούν με το συμμοριτοπόλεμος τα παράπονα στον Ηλία-.
Υ.Γ. Όποιον ενδιαφέρει το έργο και δεν το βρίσκει, ευχαρίστως το φωτοτυπώ.
-
KaNt
- Δόκιμος
- Δημοσιεύσεις: 168
- Εγγραφή: Σάβ 28 Ιουν 2008, 15:28
- Irc ψευδώνυμο: KaNt
- Φύλο: Γυναίκα
- Τοποθεσία: Αχαΐα
Re: ΒΙΒΛΙΑ ΠΟΥ ΑΓΑΠΗΣΑΜΕ
Καζαντζάκης Νίκος – Ασκητική
Έντε – Καθρέφτης Μες Στον Καθρέφτη
Χόρχε Λούις Μπόρχες – Η Γραφή Του Θεού
Πατρίκ Ζισκίντ – Το Άρωμα (Απίστευτο βιβλίο με μια πρόσφατη, απογοητευτική μεταφορά στη μεγάλη οθόνη
)
Felix Le Dantec – Ο Αθεϊσμός
Κώστας Βάρναλης - Τέχνη και Ηθική
Μπέρτολτ Μπρεχτ – Πέντε Δυσκολίες Για Να Γράψει Κανείς Την Αλήθεια
Και άλλα πολλά που θα θυμηθώ αργότερα και θα νευριάσω με τον εαυτό μου
Έντε – Καθρέφτης Μες Στον Καθρέφτη
Χόρχε Λούις Μπόρχες – Η Γραφή Του Θεού
Πατρίκ Ζισκίντ – Το Άρωμα (Απίστευτο βιβλίο με μια πρόσφατη, απογοητευτική μεταφορά στη μεγάλη οθόνη
)Felix Le Dantec – Ο Αθεϊσμός
Κώστας Βάρναλης - Τέχνη και Ηθική
Μπέρτολτ Μπρεχτ – Πέντε Δυσκολίες Για Να Γράψει Κανείς Την Αλήθεια
Και άλλα πολλά που θα θυμηθώ αργότερα και θα νευριάσω με τον εαυτό μου
Δύο Πράγματα Γεμίζουν Την Ψυχή Με Όλο & Καινούριο & Μεγαλύτερο Θαυμασμό & Σεβασμό, Οσο Συχνότερα & Σταθερότερα Ασχολείται Μαζί Τους Ο Στοχασμός: Ο Έναστρος Ουρανός Που Βρίσκεται Από Πάνω Μου & Ο Ηθικός Νόμος Που Βρίσκεται Μέσα Μου
-
Salome
- Σούπερ Ιδεογραφίτης
- Δημοσιεύσεις: 1833
- Εγγραφή: Τετ 18 Απρ 2007, 00:14
- Irc ψευδώνυμο: RedSonya, Salome
- Φύλο: Γυναίκα
- Τοποθεσία: ο μικρός μου υδροβιότοπος
Re: ΒΙΒΛΙΑ ΠΟΥ ΑΓΑΠΗΣΑΜΕ
Θα προτείνω, στο αγγλικό κείμενο, μιας κι έχει μέσα λογοπαίγνια που ΑΔΥΝΑΤΟΥΝ να μεταφραστούν στα ελληνικά (δεν ξέρω καν κατά πόσο έχει γίνει μεταφραστική προσπάθεια), το Good Omens των Terry Pratchett (Discworld Series) και Neil Gaiman (The Sandman).
Το βρετανικό χιούμορ μεγαλουργεί σε κάθε ατάκα, περιγράφοντας το Αποκαλυπτικό τέλος του κόσμου, μέσα απ' τα μάτια ενός αγγέλου, ενός δαίμονα, μιας μάγισσας, ενός κυνηγού μαγισσών με τον βοηθό του, μιας μεσήλικης πόρνης-μέντιουμ, των τεσσάρων Καβαλάρηδων και του εντεκάχρονου Αντίχριστου με την παρέα του.
Δώστε ιδιαίτερη βάση στα footnotes και την εισαγωγή.
Για να σας βάλω στο χιούμορ των συγγραφέων, φτάνει να παραθέσω τα βιογραφικά τους σημειώματα, γραμμένα απ' τα δικά τους χεράκια:
For those who really need to know, Terry Pratchett was born in Buckinghamshire in 1948. He has managed to avoid all the really interesting jobs authors take in order to look good in this kind of biography. In his search for a quiet life he got a job as a Press Officer with the Central Electricity Generating Board just after Three Mile Island, which shows his unerring sense of timing. Now a full-time writer, he lives in Wiltshire with his wife and daughter. He likes people to buy him banana daiquiris (he knows people don't read author biographies, but feels this might be worth a try).
Neil Gaiman used to be a journalist, but gave it all up to write comics, which he claims are a totally valid late twentieth century art-gorm, and he's even won awards for them, so that's all right. He's 5' 10'' tall, owns a number of black T-shirts. and although he's not overly keen on banana daiquiris, is always very flattered when appreciative fans send him money (he's read Terry Pratchett's biography, and, although he doubts that this will have any effect, figures what the hell). Dollars for preference, in this uncertain world.
Terry Pratchett gets up early in the mornings, Neil Gaiman early in the afternoons. This book was created in the four or five hours every day when both of them were awake.
Και απ' το οπισθόφυλλο...
According to the Nice and Accurate Prophecies of Agnes Nutter -the world's only totally reliable guide to the future- the world will end on a Saturday. Next Saturday, in fact. Just after tea...
Το βρετανικό χιούμορ μεγαλουργεί σε κάθε ατάκα, περιγράφοντας το Αποκαλυπτικό τέλος του κόσμου, μέσα απ' τα μάτια ενός αγγέλου, ενός δαίμονα, μιας μάγισσας, ενός κυνηγού μαγισσών με τον βοηθό του, μιας μεσήλικης πόρνης-μέντιουμ, των τεσσάρων Καβαλάρηδων και του εντεκάχρονου Αντίχριστου με την παρέα του.
Δώστε ιδιαίτερη βάση στα footnotes και την εισαγωγή.
Για να σας βάλω στο χιούμορ των συγγραφέων, φτάνει να παραθέσω τα βιογραφικά τους σημειώματα, γραμμένα απ' τα δικά τους χεράκια:
For those who really need to know, Terry Pratchett was born in Buckinghamshire in 1948. He has managed to avoid all the really interesting jobs authors take in order to look good in this kind of biography. In his search for a quiet life he got a job as a Press Officer with the Central Electricity Generating Board just after Three Mile Island, which shows his unerring sense of timing. Now a full-time writer, he lives in Wiltshire with his wife and daughter. He likes people to buy him banana daiquiris (he knows people don't read author biographies, but feels this might be worth a try).
Neil Gaiman used to be a journalist, but gave it all up to write comics, which he claims are a totally valid late twentieth century art-gorm, and he's even won awards for them, so that's all right. He's 5' 10'' tall, owns a number of black T-shirts. and although he's not overly keen on banana daiquiris, is always very flattered when appreciative fans send him money (he's read Terry Pratchett's biography, and, although he doubts that this will have any effect, figures what the hell). Dollars for preference, in this uncertain world.
Terry Pratchett gets up early in the mornings, Neil Gaiman early in the afternoons. This book was created in the four or five hours every day when both of them were awake.
Και απ' το οπισθόφυλλο...
According to the Nice and Accurate Prophecies of Agnes Nutter -the world's only totally reliable guide to the future- the world will end on a Saturday. Next Saturday, in fact. Just after tea...
-
KaNt
- Δόκιμος
- Δημοσιεύσεις: 168
- Εγγραφή: Σάβ 28 Ιουν 2008, 15:28
- Irc ψευδώνυμο: KaNt
- Φύλο: Γυναίκα
- Τοποθεσία: Αχαΐα
Re: ΒΙΒΛΙΑ ΠΟΥ ΑΓΑΠΗΣΑΜΕ-BIBΛΙΑ ΠΟΥ ΠΡΟΤΕΙΝΟΥΜΕ
Χθες βράδυ τελείωσα ένα βιβλίο που κυριολεκτικά ρούφηξα, τον Χαμένο Παράδεισο του Γκάιλς Μίλτον (δεν αναφέρομαι στο ομώνυμο ποίημα του Μίλτωνος, κι εγώ μπερδεύτηκα την πρώτη φορά που μου το πρότειναν). Πρόκειται για ένα χρονικό αναφορικά με την καταστροφή της Σμύρνης. Στο βιβλίο περιγράφεται η ισχύουσα κατάσταση πριν και κατά την διάρκεια του ολοκαυτώματος μέσα απ’ τα χείλη αυτοπτών μαρτύρων. Ομολογώ πως πολλές θέσεις του συγγραφέα με ξένισαν καθώς είχα άλλη εντύπωση για ορισμένα γεγονότα, παρ’ όλα αυτά θεωρώ πως αξίζει η ενασχόληση με το συγκεκριμένο ανάγνωσμα.
Για να μην πολυλογώ παραθέτω το οπισθόφυλλο για κάθε ενδιαφερόμενο.
Το "Χαμένος παράδεισος" είναι μια δυνατή ιστορία καταστροφής, ηρωισμού και επιβίωσης, ειπωμένο με τον ξεχωριστό λόγο που κατέστησε τον Γκάιλς Μίλτον, επιτυχημένο δημοσιογράφο και συγγραφέα. Ξετυλίγεται μέσα από τις αναμνήσεις επιζώντων, πολλοί απ’ τους οποίους μιλάνε για πρώτη φορά δημόσια, και τις μαρτυρίες εκείνων που βρέθηκαν στη δίνη μιας από τις μεγαλύτερες καταστροφές της σύγχρονης ιστορίας
Στις 9 Σεπτεμβρίου 1922, το τουρκικό ιππικό μπήκε στη Σμύρνη, την πιο πλούσια και κοσμοπολίτικη πόλη της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας.
Στην πόλη υπήρχε διάχυτος φόβος ότι ο νικηφόρος πια τουρκικός στρατός θα ξεσπούσε με παράφορο μένος στους κατοίκους της Σμύρνης.
Η πραγματικότητα όμως διέψευσε και την πιο δυσοίωνη πρόβλεψη. Αυτό που συνέβη τις επόμενες δύο εβδομάδες έχει καταγραφεί ως ένα από τα πιο φρικτά δράματα στην ιστορία του εικοστού αιώνα, το δράμα του ξεριζωμού χιλιάδων προσφύγων. Σχεδόν δύο εκατομμύρια άνθρωποι έπεσαν θύματα μιας τρομακτικής, σε βιαιότητα και έκταση, καταστροφής.
Για να μην πολυλογώ παραθέτω το οπισθόφυλλο για κάθε ενδιαφερόμενο.
Το "Χαμένος παράδεισος" είναι μια δυνατή ιστορία καταστροφής, ηρωισμού και επιβίωσης, ειπωμένο με τον ξεχωριστό λόγο που κατέστησε τον Γκάιλς Μίλτον, επιτυχημένο δημοσιογράφο και συγγραφέα. Ξετυλίγεται μέσα από τις αναμνήσεις επιζώντων, πολλοί απ’ τους οποίους μιλάνε για πρώτη φορά δημόσια, και τις μαρτυρίες εκείνων που βρέθηκαν στη δίνη μιας από τις μεγαλύτερες καταστροφές της σύγχρονης ιστορίας
Στις 9 Σεπτεμβρίου 1922, το τουρκικό ιππικό μπήκε στη Σμύρνη, την πιο πλούσια και κοσμοπολίτικη πόλη της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας.
Στην πόλη υπήρχε διάχυτος φόβος ότι ο νικηφόρος πια τουρκικός στρατός θα ξεσπούσε με παράφορο μένος στους κατοίκους της Σμύρνης.
Η πραγματικότητα όμως διέψευσε και την πιο δυσοίωνη πρόβλεψη. Αυτό που συνέβη τις επόμενες δύο εβδομάδες έχει καταγραφεί ως ένα από τα πιο φρικτά δράματα στην ιστορία του εικοστού αιώνα, το δράμα του ξεριζωμού χιλιάδων προσφύγων. Σχεδόν δύο εκατομμύρια άνθρωποι έπεσαν θύματα μιας τρομακτικής, σε βιαιότητα και έκταση, καταστροφής.
Δύο Πράγματα Γεμίζουν Την Ψυχή Με Όλο & Καινούριο & Μεγαλύτερο Θαυμασμό & Σεβασμό, Οσο Συχνότερα & Σταθερότερα Ασχολείται Μαζί Τους Ο Στοχασμός: Ο Έναστρος Ουρανός Που Βρίσκεται Από Πάνω Μου & Ο Ηθικός Νόμος Που Βρίσκεται Μέσα Μου
Re: ΒΙΒΛΙΑ ΠΟΥ ΑΓΑΠΗΣΑΜΕ-BIBΛΙΑ ΠΟΥ ΠΡΟΤΕΙΝΟΥΜΕ
Ενα πολύ καλό βιβλίο που διάβασα τελευταία έχει τίτλο "Οι Πομάκοι της Θράκης"
Συγγραφέας είναι κάποιος γιατρός που υπηρέτησε στα χωριά τους, ο Πόλυς Μυλωνάς.
Το βιβλίο αφιερώνεται "Στον άγνωστο μαχητή του οχυρού "Εχίνος" που το 1941 υπερασπιζόμενος το έδαφος που τον γέννησε, διάλεξε τον θάνατο κι όχι την ντροπή της φυγής ή της κατάθεσης του όπλου του. Κι έγινε ήρωας και θεός."
Και μερικά λόγια από το οπισθόφυλλο ..
"Απόγονοι των Αγριάνων, οι Πομάκοι, ζουν σ' ένα δικό τους κόσμο που τον συνθέτουν σκληρή δουλειά στο καπνοχώραφο ή στο δάσος, προσευχή στο τζαμί και καφές στο καφενείο.Η έκφραση και το χρώμα των ματιών τους, η λιπόσαρκη κορμοστασιά τους και το δέσιμο τους με το χώμα των πατέρων τους, αλλά και η πνευματική οξύτητα των παιδιών τους, φωνάζουν πως η φυλή τούτη έχει τη Μεσόγειο στο αίμα της, μυρίζει Αιγαίο.
Συγγραφέας είναι κάποιος γιατρός που υπηρέτησε στα χωριά τους, ο Πόλυς Μυλωνάς.
Το βιβλίο αφιερώνεται "Στον άγνωστο μαχητή του οχυρού "Εχίνος" που το 1941 υπερασπιζόμενος το έδαφος που τον γέννησε, διάλεξε τον θάνατο κι όχι την ντροπή της φυγής ή της κατάθεσης του όπλου του. Κι έγινε ήρωας και θεός."
Και μερικά λόγια από το οπισθόφυλλο ..
"Απόγονοι των Αγριάνων, οι Πομάκοι, ζουν σ' ένα δικό τους κόσμο που τον συνθέτουν σκληρή δουλειά στο καπνοχώραφο ή στο δάσος, προσευχή στο τζαμί και καφές στο καφενείο.Η έκφραση και το χρώμα των ματιών τους, η λιπόσαρκη κορμοστασιά τους και το δέσιμο τους με το χώμα των πατέρων τους, αλλά και η πνευματική οξύτητα των παιδιών τους, φωνάζουν πως η φυλή τούτη έχει τη Μεσόγειο στο αίμα της, μυρίζει Αιγαίο.
Do it your way...
...it's always better
[img]http://s.bebo.com/app-image/7632514082/ ... corn12.gif[/img]
...it's always better
[img]http://s.bebo.com/app-image/7632514082/ ... corn12.gif[/img]
-
karipis
- "Δεν παίζεται" Ιδεογραφίτης
- Δημοσιεύσεις: 3251
- Εγγραφή: Σάβ 26 Ιαν 2008, 16:15
- Φύλο: Άνδρας
- Τοποθεσία: Θεσσαλονίκη για, μεσ' τη μέση λέμε!
- Επικοινωνία:
Re: ΒΙΒΛΙΑ ΠΟΥ ΑΓΑΠΗΣΑΜΕ-BIBΛΙΑ ΠΟΥ ΠΡΟΤΕΙΝΟΥΜΕ
Δεν ξέρω αν κάνει να το βάλω εδώ (το λέω γιατί δεν μπορώ να πω πως το αγάπησα κιόλας) αλλά ένα βιβλίο που πήρα πρόσφατα και με καθήλωσε στην κυριολεξία. Είναι το ΑΡΧΙΠΕΛΑΓΟΣ ΓΚΟΥΛΑΚ του Σολζενίτσιν εκδόσεις Πάπυρος.
...α πα πα τους κανίβαλους τι έκαναν.
Για τα αγοράκια και πάλι συνιστώ ΤΟ ΤΕΛΟΣ ΤΟΥ ΕΦΙΑΛΤΗ συπληρώνοντας ότι μπροστά του η Πύλες της φωτιάς είναι κόμικ του Μάρβελ...
Ένα άλλο εντυπωσιακό βιβλίο που όποτε το ανοίγω γουρλώνω τα μάτια και χαμογελάω σαν παιδί είναι το ΠΑΙΖΟΝΤΑΣ ΣΤΟ ΧΡΟΝΟ του Χρήστου Λάζου από τις εκδόσεις Αίολος.
Υ.Γ. Κούκλε κούκλο σε βρίσκω. α) αν σε ενδιαφέρει το θέμα έχω άλλα 4-5 για την περιοχή και του Πομάκους και β) πότε θα κάνουμε μάζωξη Ιδεό Θεσσαλονίκης;;
...α πα πα τους κανίβαλους τι έκαναν.Για τα αγοράκια και πάλι συνιστώ ΤΟ ΤΕΛΟΣ ΤΟΥ ΕΦΙΑΛΤΗ συπληρώνοντας ότι μπροστά του η Πύλες της φωτιάς είναι κόμικ του Μάρβελ...
Ένα άλλο εντυπωσιακό βιβλίο που όποτε το ανοίγω γουρλώνω τα μάτια και χαμογελάω σαν παιδί είναι το ΠΑΙΖΟΝΤΑΣ ΣΤΟ ΧΡΟΝΟ του Χρήστου Λάζου από τις εκδόσεις Αίολος.
Υ.Γ. Κούκλε κούκλο σε βρίσκω. α) αν σε ενδιαφέρει το θέμα έχω άλλα 4-5 για την περιοχή και του Πομάκους και β) πότε θα κάνουμε μάζωξη Ιδεό Θεσσαλονίκης;;
Re: ΒΙΒΛΙΑ ΠΟΥ ΑΓΑΠΗΣΑΜΕ-BIBΛΙΑ ΠΟΥ ΠΡΟΤΕΙΝΟΥΜΕ
Ωραία , μ' ενδιαφέρει πολύ η εθνογραφία και η λαογραφία γενικά...karipis έγραψε: Κούκλε κούκλο σε βρίσκω. α) αν σε ενδιαφέρει το θέμα έχω άλλα 4-5 για την περιοχή και του Πομάκους και β) πότε θα κάνουμε μάζωξη Ιδεό Θεσσαλονίκης;;
Να προτείνω ένα βιβλίο ακόμα ...
"Ο Βροχοποιός" του Έρμαν Έσσε...
...με λίγα λόγια ανάγκαζε τον καιρό να τον υπακούει. Κι αυτό, φυσικά δεν συνέβαινε έτσι αυθαίρετα κι από μια ανεξιχνίαστη ευαρέσκεια, αλλά ήταν αποτέλεσμα αυτής της καταπληκτικής σχέσης και ταύτισης που είχε αναπτύξει με τα φυσικά στοιχεία, ταύτιση που εξίσωνε και καταργούσε τελείως τη διαφορά και την απόσταση ανάμεσα σε εκείνον και τον Κόσμο, ανάμεσα στο "Μέσα" και στο "έξω", ανάμεσα στο "υποκείμενο" και "αντικείμενο".
Do it your way...
...it's always better
[img]http://s.bebo.com/app-image/7632514082/ ... corn12.gif[/img]
...it's always better
[img]http://s.bebo.com/app-image/7632514082/ ... corn12.gif[/img]
-
Apomakros
- "Δεν παίζεται" Ιδεογραφίτης
- Δημοσιεύσεις: 3164
- Εγγραφή: Τετ 29 Αύγ 2007, 19:26
- Φύλο: Άνδρας
Re: ΒΙΒΛΙΑ ΠΟΥ ΑΓΑΠΗΣΑΜΕ-BIBΛΙΑ ΠΟΥ ΠΡΟΤΕΙΝΟΥΜΕ
ΕξαιρετικόΚούκλος έγραψε:Να προτείνω ένα βιβλίο ακόμα ...
"Ο Βροχοποιός" του Έρμαν Έσσε...
Ο Έρμαν Έσσε είναι από τους αγαπημένους μου. Προτείνω και το Σιντάρτα, ένα από τα πιο πολυδιαβασμένα στη βιβλιοθήκη μου.
(Κάθε φορἀ που το ξανα-διαβάζω, ανακαλύπτω καινούργια πράγματα)
-
Lykaina
- Κολλημένος Ιδεογραφίτης
- Δημοσιεύσεις: 205
- Εγγραφή: Παρ 10 Απρ 2009, 17:18
- Irc ψευδώνυμο: Lykaina
- Φύλο: Γυναίκα
Re: ΒΙΒΛΙΑ ΠΟΥ ΑΓΑΠΗΣΑΜΕ-BIBΛΙΑ ΠΟΥ ΠΡΟΤΕΙΝΟΥΜΕ
"Νομίζω ότι ο διάλογος του Σωκράτη με τον Φαίδρο δεν είναι άσχετος με την δύσκολη θέση που βρίσκεται η Αθήνα(Πελοποννησιακός πόλεμος), και είναι προτροπή προς όλους να συζητούν για όλα τα θέματα και να ενδιαφέρονται για τα κοινά. Αναφέρει χαρακτηριστικά τους δούλους και τα ζώα, ως τους μόνους μη μετέχοντες στο διάλογο. Είναι γνωστή η επιρροή του Σωκράτη στους Αθηναίους την εποχή εκείνη, με πρώτο και καλύτερο , ένα από τα πιο λαμπρά μυαλά, τον Αλκιβιάδη, στον οποίο με πολλή τέχνη περνάει τις ιδέες του."
Με αφορμή τα παραπάνω που έγραψε ο Κούκλος σε ένα άλλο τόπικ, θα ήθελα να προτείνω ένα ιστορικό μυθιστόρημα.
Πρόκειται για το "Ο κύριος μου Αλκιβιάδης" του Άγγελου Σ. Βλάχου.
Τα γενονότα της εποχής τα διηγείται ο Σιλύκος, ο δούλος του Αλκιβιάδη, και ρίχνει φως στην μάλλον παρεξηγημένη από την ιστορία προσωπικότητα του ευφυέστατου Αλκιβιάδη.
Το ύφος και ο τρόπος συγγραφής είναι ευχάριστος ,και θεωρώ σημαντικό ότι το μυθιστόρημα δεν έχει ιστορικές ανακρίβιες.
Με αφορμή τα παραπάνω που έγραψε ο Κούκλος σε ένα άλλο τόπικ, θα ήθελα να προτείνω ένα ιστορικό μυθιστόρημα.
Πρόκειται για το "Ο κύριος μου Αλκιβιάδης" του Άγγελου Σ. Βλάχου.
Τα γενονότα της εποχής τα διηγείται ο Σιλύκος, ο δούλος του Αλκιβιάδη, και ρίχνει φως στην μάλλον παρεξηγημένη από την ιστορία προσωπικότητα του ευφυέστατου Αλκιβιάδη.
Το ύφος και ο τρόπος συγγραφής είναι ευχάριστος ,και θεωρώ σημαντικό ότι το μυθιστόρημα δεν έχει ιστορικές ανακρίβιες.
Re: ΒΙΒΛΙΑ ΠΟΥ ΑΓΑΠΗΣΑΜΕ-BIBΛΙΑ ΠΟΥ ΠΡΟΤΕΙΝΟΥΜΕ
Ένα βιβλίο που κάνει εντύπωση, αφού το θέμα του είναι ασυνήθιστο στην ελληνική λογοτεχνία είναι το:
Κρυμμένοι Άνθρωποι
του Θεόδωρου Γρηγοριάδη
Είναι μια παράξενη και απόκρυφη περιπέτεια, στα μακρινά βουνά της βόρειας Ελλάδας, με έντονα μεταφυσικά και μυθολογικά στοιχεία. Είναι η απόδραση ενός νέου ατόμου σε ένα κόσμο όπου κυριαρχεί το όνειρο, η φαντασία και η αθωότητα...
Βασίζεται σε προσωπικές εμπειρίες του συγγραφέα.
Κρυμμένοι Άνθρωποι
του Θεόδωρου Γρηγοριάδη
Είναι μια παράξενη και απόκρυφη περιπέτεια, στα μακρινά βουνά της βόρειας Ελλάδας, με έντονα μεταφυσικά και μυθολογικά στοιχεία. Είναι η απόδραση ενός νέου ατόμου σε ένα κόσμο όπου κυριαρχεί το όνειρο, η φαντασία και η αθωότητα...
Βασίζεται σε προσωπικές εμπειρίες του συγγραφέα.
Do it your way...
...it's always better
[img]http://s.bebo.com/app-image/7632514082/ ... corn12.gif[/img]
...it's always better
[img]http://s.bebo.com/app-image/7632514082/ ... corn12.gif[/img]
-
Divine Sinner
Re: ΒΙΒΛΙΑ ΠΟΥ ΑΓΑΠΗΣΑΜΕ-BIBΛΙΑ ΠΟΥ ΠΡΟΤΕΙΝΟΥΜΕ
Tο "Νούμερο 31328" είναι η ίδια η ταυτότητα του συγγραφέα, τότε που παιδί δεκαοκτώ χρόνων οδηγήθηκε από τους Tούρκους στα κάτεργα της Aνατολής. Tο βιβλίο είναι ένα συγκλονιστικό χρονικό "γραμμένο με αίμα", όπως επεσήμανε ο Bενέζης, προσθέτοντας: "Λέω για την καυτή ύλη, για τη σάρκα που στάζει το αίμα της και πλημμυρίζει τις σελίδες του". Στην αρχική του μορφή γράφτηκε το 1924 και ξαναδουλεύτηκε το 1931, οπότε εκδόθηκε για πρώτη φορά. H επιτυχία που σημείωσε τότε ήταν τεράστια, ακόμα και έξω από τον ελληνικό χώρο. Ο Ηλίας Βενέζης (το βιβλίο-μαρτυρία είναι γραμμένο στο πρώτο πρόσωπο και με το πραγματικό όνομα του αφηγητή-συγγραφέα) γεννήθηκε στο Αϊβαλί το 1904. Ήρθε στην Ελλάδα με τη μικρασιατική καταστροφή. Θεωρείται ένας από τους κυριότερους εκπροσώπους της "γενιάς του '30" στη νεοελληνική πεζογραφία.
Οσοι ειναι υπερ της Ελληνο-τουρκικης φιλιας τους προτεινω να το διαβασουν.
Οσοι ειναι υπερ της Ελληνο-τουρκικης φιλιας τους προτεινω να το διαβασουν.
-
Divine Sinner
Re: ΒΙΒΛΙΑ ΠΟΥ ΑΓΑΠΗΣΑΜΕ-BIBΛΙΑ ΠΟΥ ΠΡΟΤΕΙΝΟΥΜΕ
O Hλιος και η αστραπη. savitri devi
http://www.savitridevi.org/lightning-contents.html
http://www.savitridevi.org/lightning-contents.html
-
karipis
- "Δεν παίζεται" Ιδεογραφίτης
- Δημοσιεύσεις: 3251
- Εγγραφή: Σάβ 26 Ιαν 2008, 16:15
- Φύλο: Άνδρας
- Τοποθεσία: Θεσσαλονίκη για, μεσ' τη μέση λέμε!
- Επικοινωνία:
Re: ΒΙΒΛΙΑ ΠΟΥ ΑΓΑΠΗΣΑΜΕ-BIBΛΙΑ ΠΟΥ ΠΡΟΤΕΙΝΟΥΜΕ
Έβγαλε η Ελένη Γλύκατζη-Αρβελέρ νέο βιβλίο. «Γιατί το Βυζάντιο», εκδόσεις Ελληνικά Γράμματα.Νεώτερα και λεπτομέρειες όταν αποκτηθεί.
-
PELTASTIS VARNAVAS
- Ιδεογραφίτης Υψηλών Ταχυτήτων
- Δημοσιεύσεις: 2280
- Εγγραφή: Παρ 21 Αύγ 2009, 13:23
- Irc ψευδώνυμο: καστροπολεμίτης
- Φύλο: Άνδρας
- Τοποθεσία: Famagusta - ποιητάρης
Re: ΒΙΒΛΙΑ ΠΟΥ ΑΓΑΠΗΣΑΜΕ-BIBΛΙΑ ΠΟΥ ΠΡΟΤΕΙΝΟΥΜΕ
διαβαζω πολυ αργα
δυσκολα εστιαζω σε ενα και μονον βιβλιο, ταυτοχρονα διαβαζω πολλα αναλογα με τη διαθεση κατι σαν τη μουσικη και τα χρωματα και ταρωματα αναλογα με τη διαθεση...
εκ των βιβλιων μερικα τα τελειωνω κιολας...
τελευταια τελειωσα της αλιεντε πολη των θηριων και χρυσο δρακοντα, υπολοιπεται δασος πυγμαιων καπου το χω...καταχωνιασει..
ομως σε καποια απο τες καλες υπογες και ισογες των Εξαρχειων καποια φιλαρακια μου συνεστησαν ενα...οικολογικο μυθιστορημα...λυκοι σας παρακαλω μην κλαιτε [never cry wolf]-οι μεταφρασται μαλλον δεν πασχουν απο τελειομανια και η εκδοση [Χατζηνικολης]δεν ειναι ..πολυτελης...με το καλημερα με εχει συναρπασει ο οθορ Φαρλεη Μοατ οπου με χιουμορ και σαρκασμο αναφερεται σε σοβαρα θεματα...
"κάπου πέρα από την ανατολή ουρλιαξε ενας λυκος μακροσυρτα ερωτηματικα. Τη γνωρισα τη φωνη, γιατι την ειχα ακουσει τοσο συχνα...ηταν μια φωνη που μου μιλουσε για εναν αλλο κοσμο εναν κοσμο απο τον οποιο ειχαμε πια αποξενωθει εμεις οι ανθρωποι εναν κοσμο που καποτε ανηκε και σε εμας προτου αποφασισουμε να τον απαρνηθουμε..."
δυσκολα εστιαζω σε ενα και μονον βιβλιο, ταυτοχρονα διαβαζω πολλα αναλογα με τη διαθεση κατι σαν τη μουσικη και τα χρωματα και ταρωματα αναλογα με τη διαθεση...
εκ των βιβλιων μερικα τα τελειωνω κιολας...
τελευταια τελειωσα της αλιεντε πολη των θηριων και χρυσο δρακοντα, υπολοιπεται δασος πυγμαιων καπου το χω...καταχωνιασει..
ομως σε καποια απο τες καλες υπογες και ισογες των Εξαρχειων καποια φιλαρακια μου συνεστησαν ενα...οικολογικο μυθιστορημα...λυκοι σας παρακαλω μην κλαιτε [never cry wolf]-οι μεταφρασται μαλλον δεν πασχουν απο τελειομανια και η εκδοση [Χατζηνικολης]δεν ειναι ..πολυτελης...με το καλημερα με εχει συναρπασει ο οθορ Φαρλεη Μοατ οπου με χιουμορ και σαρκασμο αναφερεται σε σοβαρα θεματα...
"κάπου πέρα από την ανατολή ουρλιαξε ενας λυκος μακροσυρτα ερωτηματικα. Τη γνωρισα τη φωνη, γιατι την ειχα ακουσει τοσο συχνα...ηταν μια φωνη που μου μιλουσε για εναν αλλο κοσμο εναν κοσμο απο τον οποιο ειχαμε πια αποξενωθει εμεις οι ανθρωποι εναν κοσμο που καποτε ανηκε και σε εμας προτου αποφασισουμε να τον απαρνηθουμε..."
"Βόηθα, Παναγιά, τη σκέψη
να μην αγριέψει..."
"Παντιγέρα μαύρη ρούσσα προδομένη μου γενιά
σαν θα σμίξουν οι ανάσες θα φουσκώσουν τα πανιά"
"Θε μου πόσο παράξενοι
είν' οι δικοί μας τόποι
θλιμμένα τα τραγούδια μας
μα γελαστοί οι αθρώποι"
ΧΑΪΝΗΔΕΣ
να μην αγριέψει..."
"Παντιγέρα μαύρη ρούσσα προδομένη μου γενιά
σαν θα σμίξουν οι ανάσες θα φουσκώσουν τα πανιά"
"Θε μου πόσο παράξενοι
είν' οι δικοί μας τόποι
θλιμμένα τα τραγούδια μας
μα γελαστοί οι αθρώποι"
ΧΑΪΝΗΔΕΣ