Guy Gavriel Kay

Κομμάτια ή Ποιήματα Ελλήνων και Ξένων λογοτεχνών/ποιητών που αγαπήσατε
Απάντηση
Άβαταρ μέλους
Salome
Σούπερ Ιδεογραφίτης
Σούπερ Ιδεογραφίτης
Δημοσιεύσεις: 1833
Εγγραφή: Τετ 18 Απρ 2007, 00:14
Irc ψευδώνυμο: RedSonya, Salome
Φύλο: Γυναίκα
Τοποθεσία: ο μικρός μου υδροβιότοπος

Guy Gavriel Kay

Δημοσίευση από Salome » Σάβ 07 Ιουν 2008, 17:23

Διαβάζοντας αυτές τις μέρες, για πολλοστή φορά, το Lions of Al-Rassan, δεν μπορώ παρά να προσκυνήσω το συγγραφικό ταλέντο και το ευρύτατο μορφωτικό επίπεδο του Guy Gavriel Kay, συγγραφέα του καλύτερου βιβλίου φαντασίας που έχω διαβάσει ποτέ (Tigana) και πολλών άλλων εξαιρετικών σε πλοκή και χαρακτήρες βιβλίων.

Ο Kay είναι Καναδός συγγραφέας, ο οποίος ανήκει στο ίδρυμα Tolkien και είχε βοηθήσει στην επιμέλεια της μεταθανάτιας έκδοσης του Silmarillion, έργου του αείμνηστου καθηγητή, συγγραφέα και εμπνευστή της μυθολογίας της Μέσης Γης J.R.R Tolkien.

Ο Kay βασίζεται σε ιστορικές περιόδους και πολιτισμούς στην πλειοψηφία των κειμένων του. Ενδεικτικά το Sarantine Mosaic είναι εμπνευσμένο απ' το Βυζάντιο, το Lions of Al-Rassan απ' τα μουσουλμανικά χαλιφάτα και τον πόλεμο ανάμεσα σε χριστιανισμό και μωαμεθανισμό (διαχωρίζοντας πολύ έξυπνα το αντίθετο των δύο θρησκειών, βάζοντας τους λαούς της ερήμου να λατρεύουν τ' αστέρια και τους μεσογειακούς λαούς να λατρεύουν τον ήλιο, με τους παγανιστές ως λατρευτές των φεγγαριών), το Song for Arbonne βασισμένο στους Γάλλους τροβαδούρους και το Last Light of the Sun στον ίδιο κόσμο με το Sarantine Mosaic και το Lions of Al-Rassan. Συγχωρέστε μου την αναφορά τους πρωτότυπους τίτλους. Όλα τα έργα του Kay έχουν μεταφραστεί στα ελληνικά, αλλά, παρά τις εξαιρετικές μεταφράσεις, τα πρωτότυπα συνεχίζουν να είναι μακράν καλύτερα.

Θα κάνω μια σύντομη αναφορά σε κάθε βιβλίο του ξεχωριστά, με τη σειρά που τα διάβασα, την τελευταία δεκαετία που ανακάλυψα τη δουλειά του συγκεκριμένου συγγραφέα.

Tigana: σε μια χερσόνησο, την Palm, χωρισμένη σ' εννέα επαρχίες, βρίσκουν κατακτητικό έδαφος δύο πανίσχυροι μάγοι: ο Brandin, βασιλιάς της Ygrath απ' τη Δύση και ο Alberico, υψηλόβαθμος αυλικός της Barbadior απ' την Ανατολή. Στην επαρχία της Tigana, ο πρίγκηπας Valentin σκοτώνει τον μικρό γιο του Brandin κι ο μάγος, τυφλωμένος απ' τον πόνο του για τον θάνατο του γιου του, καταστρέφει απ' άκρη σ' άκρη την περήφανη επαρχία και της ρίχνει την πιο φοβερή κατάρα που υπάρχει: σβήνει τ' όνομά της απ' τη μνήμη οποιουδήποτε δεν είχε γεννηθεί εκεί. Είκοσι χρόνια μετά, κι ενώ η χερσόνησος είναι χωρισμένη στις τέσσερις επαρχίες του Brandin και τις άλλες τέσσερις του Alberico, με την ένατη επαρχία να ζει μέσα σε μια φαινομενική αυτονομία, ο γιος του Valentin, o Alessan, μαζί με μερικούς τελευταίους απογόνους της Tigana και κάποιους κατοίκους της υπόλοιπης χερσονήσου που δένονται μαζί τους, θ' αγωνιστούν για να πάρουν πίσω τ' όνομα που τους ανήκει και να διώξουν τους κατακτητές απ' την χερσόνησο. Ένα βιβλίο που η πλοκή και οι χαρακτήρες του, καθώς κι η αναπάντεχη ανατροπή στο τέλος του, χτυπάει σαν γροθιά την καρδιά και το στομάχι, με τη δύναμη της αγάπης, του μίσους και του αγώνα τόσο λίγων απέναντι σε τόσο ισχυρούς.

The Fionavar Tapestry: Κατά πολλούς, η μοναδική τριλογία που μπορεί να συναγωνιστεί τον Άρχοντα των Δαχτυλιδιών. Για ακόμα μια φορά, ο Kay διαπρέπει, όχι τόσο στην πλοκή, που δανείζεται πολλά στοιχεία απ' την Μέση Γη του Tolkien, όσο στην εξαιρετική διαχείριση και ψυχολογία των χαρακτήρων. Πέντε Καναδοί φοιτητές περνούν, με την βοήθεια ενός μάγου, απ' τον κόσμο μας στην Fionavar, το κέντρο των κόσμων του Υφαντή, όπου ο Rakoth Maugrim, αθάνατος, όπως όλοι οι θεοί, καταφέρνει να λυθεί απ' τα δεσμά που με μαεστρία μετά από αιώνες πολέμων τον είχαν δέσει οι υπόλοιποι θεοί κι εγκαθιδρύοντας ξανά το βασίλειό του στο βορρά, ετοιμάζεται να εξαπολύσει τον πιο ανελέητο πόλεμο στους λαούς της Fionavar. Οι πέντε φοιτητές θα βρουν κομμάτια του εαυτού τους στο κέντρο των κόσμων, θα πονέσουν, θα πολεμήσουν και θ' αγαπήσουν, θα βάλουν τις δικές τους κλωστές στο Υφαντό, θα στιγματίσουν και θα στιγματιστούν απ' την Fionavar, όπου θεοί, άνθρωποι, νάνοι, οι αθάνατοι, πανέμορφοι lios alfar, τέρατα, υπερφυσικά όντα, φαντάσματα περπατούν το ίδιο χώμα, ξεδιψούν απ' τα ίδια νερά και μοιράζονται πόνους, όνειρα και φιλοδοξίες.

Αυτά τα δύο για την ώρα, τα οποία συστήνω ανεπιφύλακτα, όχι μόνο σε λάτρεις του φανταστικού, αλλά και σ' όσους αρέσκονται σε γλαφυρές περιγραφές, χαρακτήρες που θα μπορούσαν να είναι ο κάθε ένας από εμάς και δυνατά συναισθήματα.
Απάντηση

Επιστροφή στο “Ποίηση-Λογοτεχνία”