Ανάθεμά σας ρε βουνά!..ποτέ που δε γερνάτε!
και στέκεστε πάνω στη γη!..και ουρανό κρατάτε!
Απάνω σας ποιος το μπορεί!..χίλια χρόνια να ζήσει!
και στην ζωή του να μπορεί!..τα νιάτα να κρατήσει!
να περπατεί στις λαγκαδιές!..με τ΄άρματα ζωσμένος!
και να ΄χει όλα τα νιάτα του!..να μη ΄ναι γερασμένος!
Βγάλτε μωρέ σας μια πηγή!..νερό μωρέ γεννήστε!
κι ένα μικρό βιλούχι με αυτό!..όλο να το γεμίστε!
Να τρέχει ωρε ολημερίς!..σε βράχο σε βιράγκι!
να μη το σώνει ο καιρός!..ποτέ να μη στερεύει!
να πίνει γέρος μια χουφτιά!..και νιός να γίνει πάλι!
να περπατεί στα βράχια σας!..σαν αετός και πάλι!
Γιατί μωρέ βραχόπουλα!..τα νιάτα ΄χουν αξία!
σαν είναι μ΄άρματα να ζουν!..και λεύτερα να είναι!
τι η γηρατιά είναι σκλαβιά!..κι ας είναι αρματωμένη!
τι να τη κάνει την τιμή!..σαν είναι γερασμένη!
κοπέλα πλάσμα δεν μπορεί!..στο στόμα να φιλήσει!
μήτε και μ΄άρματα ξανά!..μπορεί να πολεμήσει!
Κάλιο στα νιάτα μια ζωή!..με άρματα ζωσμένος!
παρά μες στα γεράματα!..με δόξα τιμημένος!
[σ.ε.Α.Μ.]
(φωτ.Ηλίας Περγαντής)
Πηγή: https://www.facebook.com/profile.php?id=100010745505256