Ιδεογραφήματα

με δεδομένα τα φιλοκυπριακά και φιλοποιητικά αισθήματα της ιδεοπαρεας ανοιγεται το αφιερωμα στον αγαπημενο ποιητη της Κύπρου,
Κώστα Μόντη. Το 2014 είναι το έτος του συμπληρώνοντας 10 χρόνια από τον υλικόν θάνατόν του.
θα αρχισουμε λιγακι ανορθοδοξα οχι με το τυπικο βιογραφικό του...αλλά με μια βιωματικη συμπτωση προσφατη.
Ελαβα το εντυπο της Αγιας Ζωνης Κυψελης (αν δεν εχετε παει να πατε) και ειδα το ποιημα του Ριλκε -η νυχτα-...
που αναφερεται στα οσα μεσα μας αφηνουμε ανεπεξεργαστα και μας τυραννανε...

Ὁ καθένας μας ἔχει μιά νύχτα μπροστά του,

στή διάρκεια τῆς ὁποίας,

θά τοῦ προκαλέσουν φόβο,

τά ὅσα μέσα του ἄφησε ἀνεπεξέργαστα,

θά ᾿ρθοῦν κοντά του πιεστικά οἱ συμφορές,

ἀπ᾿ τίς ὁποῖες ἀποστρέφει το βλέμμα,

οἱ ὁφειλές πού δέν ἐξοφλεῖ,

ἡ θλίψη πού δέν παραδέχεται.

Μιά νύχτα

στή διάρκεια τῆς ὁποίας

θά γίνει περισσότερο παρά ποτέ

κτῆμα καί παιχνίδι τοῦ θανάτου του...
http://enoriako.info/index.php?option=c ... 21&lang=en

σε αυτα τα ψυχοσκουπιδακια που βαζουμε κατω απο το ψυχοχαλακι και μετα γιγαντωνονται και μας πνιγουν
στον στρουθοκαμηλισμο του συχρονου αθρωπου που εχει γινει ενας μαραθωνοδρομος που νομιζει πως θα βγαλει
τα 40 χιλιομετρα με ρυθμους σπρηντερ...(τουλαχιστον ετσι το εισπραττω εγω)

θυμηθηκα το ποιημα νυχτες του Μοντη...που παραπεμπει σε κατι παρομοιο...στην εγνοια που μας περιμενει
αλυπητα στο προσκεφαλι μας αφου μας εγκαταλειψουν οι ρηχες κοσμικοτητες της ημερας - ψευδαισθηση βαλσαμου
κεντρα και θεατρα...ντεπονακια που θα μας θεραπευσουν την εσωτερικη μας βαρεια πνευμονια

Κώστας Μόντης

Νύχτες
Καλά, θ' απορροφήσουν κάτι και την έγνοια σου
η μέρα, η κίνηση, η δουλειά σου, οι φίλοι,
και θα μπορέσεις ύστερα να πας
σε κάνα θέατρο ή κέντρον ή όπου αλλού.
Όμως όταν τελειώσουν όλα
τα θέατρα και τα κέντρα κλείσουν,
και που οι Φίλοι καληνύχτα,
και πρέπει να γυρίσεις πια στο σπίτι - τι θα γίνει?
Το ξέρεις πως η σκληρή, αδυσώπητη
σε περιμένει στο κρεβάτι σου η έγνοια.
Θα 'σαι μονάχος.
Και τότες θα λογαριαστείτε.
Θες ή δε θες θα μπουν κάτω όλα, να λογαριαστείτε.
Θα 'σαι μονάχος
κι ανυπεράσπιστος απ' το θέατρο και τα κέντρα,
κι απ' τη δουλειά σου και τους φίλους.
Σε περιμένει στο κρεβάτι σου η έγνοια.
Θά 'ρθει - δε γίνεται. Είν' τόσο σίγουρη γι' αυτό, και περιμένει.
Είναι στο σπίτι και σε περιμένει.

Κώστας Μόντης
*Από τη συλλογή τα τραγούδια της ταπεινής ζωής (Λευκωσία 1954)

Ο καθένας μας έχει μια νύχτα μπροστά του

[και τελικά..]

Με πόση απουσία παριστάμεθα,
με πόση απουσία παρακολουθούμε προσεχτικά!

[λέγοντας ξανά..]

Προς καρδίαν
μη μου χτυπάς. Ξέρω!



υ.γ.: περισσότερο κέντρο δε θα μπορούσαν να βρούν οι στίχοι που ανέβασες...

Περίεργο πράγμα η καρδιά.
Όσο τη σπαταλάς τόσο περισσότερη έχεις.

Ανθολόγηση από τις «Στιγμές» 1958-1975. Κέδρος, 1978. 12.

ΑΧ γλυκουλες μου

http://www.snhell.gr/references/quotes/ ... asp?id=219

Ο Κώστας Μόντης

Βιογραφία

Ο Κώστας Μόντης (1914 -2004) υπήρξε ένας από τους σημαντικότερους σύγχρονους Έλληνες ποιητές. Ιδιαίτερη του πατρίδα η Κύπρος. Γεννήθηκε στις 18 Φεβρουαρίου 1914 στην κατεχόμενη σήμερα από τα τουρκικά στρατεύματα Αμμόχωστο.
Έκτο και τελευταίο παιδί του Θεόδουλου Μόντη από τη Λάπηθο, δημοσίου υπαλλήλου και της Καλομοίρας Μπατίστα από την Αμμόχωστο.
Η παιδική και εφηβική ζωή του Κώστα Μόντη σημαδεύτηκε από το δράμα του θανάτου και της ορφάνιας. Στη τρυφερή ηλικία των οκτώ του χρόνων έχασε τους δύο αδελφούς του.

http://montisfoundation.com/cm.php

για κάποια βιογραφικά στοιχεία...και συνεχίζουμε

je t aime

''...όπως εκείνος που προχωράει κι όλο βυθίζεται στη νύχτα, μπορεί να πει ''να, το σπίτι μου'', και να 'ναι αληθινά δικός του αυτός ο κόσμος…''