Ιδεογραφήματα

Ο Tom Robbins είναι από τους αγαπημένους μου συγγραφείς.
Εχει χαρακτηριστεί ως" ο πιο επικίνδυνος εν ζωή συγγραφέας"!
Εδω είναι κάποια αποσπάσματα απο βιβλία του.

"Ο ΣΚΟΠΟΣ ΜΑΣ ΕΙΝΑΙ να εξελισσόμαστε συνειδητά και σκόπιμα προς μια σοφή, πιο απελευθερωμένη και πιο φωτεινή κατάσταση ύπαρξης' να επιστρέψουμε στην Εδέμ, να συμφιλιωθούμε με το φίδι και να στήσουμε τους υπολογιστές μας ανάμεσα σε άγριες μηλιές. Κατά βάθος, όλοι ξέρουμε μάλλον ότι το πραγματικό μας έργο είναι κάποια μορφή μυστικιστικής εξέλιξης, μια συνένωση με τη θεότητα, με την αγάπη. Όμως καταπιέζουμε δραστικά αυτή την ιδέα γιατί, αν τη δεχτούμε, θα πρέπει να αναγνωρίσουμε ότι οι πολιτικές μας παλινδρομίσεις, τα θρησκευτικά μας δόγματα, οι κοινωνικές μας φιλοδοξίες και τα οικονομικά μας τερτίπια δεν είναι απλώς αντιπαραγωγικά, αλλά ασήμαντα. Η αποστολή μας είναι να αποβάλουμε αυτές τις άσκοπες ενασχολήσεις και να επωμιστούμε πάλι το αρχέγονο φορτίο της ανεξάντλητης έκστασης. Ή, αν δεν γίνεται αυτό, να χτυπήσουμε μια καλή πίτσα με λεπτή ζύμη κι ένα ποτήρι δυνατή μπίρα."
Οι αγριοπαπιες πετούν ανάστροφα

"...ΚΑΤΑΛΑΒΕ ΞΑΦΝΙΚΑ, ΚΑΙ ΧΩΡΙΣ ΝΑ ΥΠΑΡΧΕΙ ΚΑΝΕΝΑΣ ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΟΣ ΛΟΓΟΣ, ότι είναι μάταιο να ψάχνεις να βρεις πολιτικές λύσεις στα προβλήματα της ανθρωπότητας, επειδή τα προβλήματα της ανθρωπότητας δεν είναι πολιτικά.
...ΦΥΣΙΚΑ, ΟΣΟ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΠΡΟΘΥΜΟΙ ΟΠΑΔΟΙ, θα υπάρχουν και οι ηγέτες που θα τους εκμεταλλευτούν. Και θα υπάρχουν πάντα πρόθυμοι οπαδοί, μέχρι να μπορέσει η ανθρωπότητα να φτάσει σε εκείνο το φιλοσοφικό επίπεδο στο οποίο θα αναγνωρίσει ότι η μεγάλη της αποστολή στη ζωή δεν έχει καμία απολύτως σχέση με συγκρούσεις ανάμεσα σε τάξεις, φυλές, έθνη ή ιδεολογίες, αλλά είναι μια προσωπική αναζήτηση, μια προσπάθεια του ατόμου να διευρύνει την ψυχή του, να ελευθερώσει το πνεύμα του και να φωτίσει το μυαλό του. Και σε αυτή την αναζήτηση, η πολιτική δεν είναι παρά ένα οδόφραγμα που το φρουρούν θορυβώδεις μπαμπουίνοι."
Ο Χορός των 7 Πέπλων

“Στην πραγματικότητα υπάρχουν δύο είδη ανθρώπων σ’ αυτόν τον κόσμο: αυτοί που πιστεύουν πως υπάρχουν δύο είδη ανθρώπων σ’ αυτόν τον κόσμο κι αυτοί που είναι αρκετά έξυπνοι και ξέρουν κάτι περισσότερο” –
Τρυποκάρυδος

Έξοχα Ιωάννα! Ο Ρόμπινς ήταν πάλαι ποτέ και για μένα ένας από τους αγαπημένους μου.
Έχω φάει κάτι τρυπάκια με το γράψιμο του, που το κεφάλι μου δεν σταματούσε να σπινιάρει επ' άπειρο.
Αναθυμώντας τον Τρυποκάρυδο και τις Καουμπόυσες που ακόμη χαμογελούν,
μου 'ρχεται αυτόματα ένα χαμόγελο στα χείλη κι ας έχουν περάσει τόσα χρόνια.
LSD σε χυμό καρύδας! Μετά την ανακατωσούρα που είχε φέρει τότε στο νου μου
ο Καστανέντα, ο Ρόμπινς ήρθε στη ζωή μου και εξισορρόπησε το φευγάτο μου νου.
Τότε συνειδητοποίησα ότι δεν χρειάζεται να αλλάξω το κόσμο γύρω μου,
παρά να φτιάξω έναν ολόδικο μου.
Thanks for the memory trip!

"Είμαστε τόσο πολύ ερωτευμένοι με το δικό μας φάσμα δραστηριοτήτων, ώστε δεν αντιλαμβανόμαστε πως το μεγαλύτερο μέρος της δράσης του Σύμπαντος ξετυλίγεται έξω από το δικό μας φάσμα και συμβαίνει σε ταχύτητες τόσο πιο αργες ή τόσο πιο γρήγορες απ´ο τη δική μας ώστε κρύβεται από τις αισθήσεις μας σαν από ένα...από ένα πέπλο."
Ο χορός των επτά πέπλων

Τα άτομα εκέινα που αναγνωρίζουν ότι η φαντασία είναι ο δάσκαλος της πραγματικότητας τα ονομάζουμε "σοφούς", ενώ εκείνα που το γνωρίζουν
και ενεργούν ανάλογα, τα ονομάζουμε " καλλιτέχνες".
Ο χορός των επτά πέπλων

F]

skion έγραψε:Έξοχα Ιωάννα! Ο Ρόμπινς ήταν πάλαι ποτέ και για μένα ένας από τους αγαπημένους μου.
Έχω φάει κάτι τρυπάκια με το γράψιμο του, που το κεφάλι μου δεν σταματούσε να σπινιάρει επ' άπειρο.
Αναθυμώντας τον Τρυποκάρυδο και τις Καουμπόυσες που ακόμη χαμογελούν,
μου 'ρχεται αυτόματα ένα χαμόγελο στα χείλη κι ας έχουν περάσει τόσα χρόνια.
LSD σε χυμό καρύδας! Μετά την ανακατωσούρα που είχε φέρει τότε στο νου μου
ο Καστανέντα, ο Ρόμπινς ήρθε στη ζωή μου και εξισορρόπησε το φευγάτο μου νου.
Τότε συνειδητοποίησα ότι δεν χρειάζεται να αλλάξω το κόσμο γύρω μου,
παρά να φτιάξω έναν ολόδικο μου.
Thanks for the memory trip!

Μιχάλη πολύ χαίρομαι!!!
Τον είχα ανακαλύψει στο λύκειο και είχα φάει κόλλημα...
Δεν ήξερα τι μου άρεσε τόσο πολύ σε αυτόν.
Τώρα που ξαναδιαβάζω τι είχε γράψει καταλαβαίνω ότι απλώς έδειχνε κομμάτια της αλήθειας
Που τότε δεν μπορούσα να κατανοήσω ,αλλά ένοιωθα...
Ερχονται και άλλα....

skion έγραψε:Έξοχα Ιωάννα! Ο Ρόμπινς ήταν πάλαι ποτέ και για μένα ένας από τους αγαπημένους μου.
Έχω φάει κάτι τρυπάκια με το γράψιμο του, που το κεφάλι μου δεν σταματούσε να σπινιάρει επ' άπειρο.
Αναθυμώντας τον Τρυποκάρυδο και τις Καουμπόυσες που ακόμη χαμογελούν,
μου 'ρχεται αυτόματα ένα χαμόγελο στα χείλη κι ας έχουν περάσει τόσα χρόνια.
LSD σε χυμό καρύδας! Μετά την ανακατωσούρα που είχε φέρει τότε στο νου μου
ο Καστανέντα, ο Ρόμπινς ήρθε στη ζωή μου και εξισορρόπησε το φευγάτο μου νου.
Τότε συνειδητοποίησα ότι δεν χρειάζεται να αλλάξω το κόσμο γύρω μου,
παρά να φτιάξω έναν ολόδικο μου.
Thanks for the memory trip!

Μιχάαααλη !!!!! δεν αλλάζω ούτε λέξη!!!!!
να συμπληρώσω μόνο θέλω εκτός τον all time classics
τρυποκαρυδο
και τις καουμπόισες
το άρωμα του ονείρου.
Η μεταφυσική μου φύση γοητεύτηκε παράφορα με αυτό το βιβλίο.
Η Κουδρα και ο Αλομπαρ ταξιδεύουν ακόμα ....

Ιωάννα

Ιωάννα thanks for the reminder!
Τα βιβλία του είναι στη βιβλιοθήκη μου και σημάδεψαν τα πρώτα μετα-εφηβικά μου αναγνώσματα..
Καιρός να ξαναδιαβαστούν!
(είμαι οπαδός της θεωρίας οτι το καλό βιβλίο, πρέπει να διαβάζεται ξανά και ξανά...)

ION 4ever έγραψε:το άρωμα του ονείρου.
Η μεταφυσική μου φύση γοητεύτηκε παράφορα με αυτό το βιβλίο.:

Αυτό ακριβώς!
Με αυτο το βιβιλίο αρχισε ο έρωτας μου με τον Robbins.
Ηταν αποκάλυψη.
Εκανα το λάθος και το δάνεισα (την πρώτη έκδοση τότε από aquarious)
Και φυσικά το έχασα.Το ψάχνω χρόνια και δεν μπορώ να το βρώ πουθενά.
Είναι σαν ένα παιδί που έχω χάσει και δεν θα ησυχάσω αν δεν το βρώ.....
Αν,(ξεφεύγω βέβαια από το θέμα τώρα) κάποιος ξέρει που μπορώ να το βρω
θα του χρωστάω χάρη!!

Ιον,Κατερίνα πολύ πολύ χαίρομαι που έχουμε την ίδια αγάπη!

BlueAngel έγραψε:Αν,(ξεφεύγω βέβαια από το θέμα τώρα) κάποιος ξέρει που μπορώ να το βρω
θα του χρωστάω χάρη!!

Η αδελφή μου έχει βιβλιοπωλείο και πιστεύω πως μπορεί να σου το βρει.

BlueAngel έγραψε: Ιον,Κατερίνα πολύ πολύ χαίρομαι που έχουμε την ίδια αγάπη! [/color]

και εγώ Ιωάννα και εγώ!!!!!

Αυτές τις μέρες κι εγώ (ξανά) διαβάζω το 'Αρωμα του Ονείρου'
Μα τα χίλια κόκκινα παντζάρια, μαμώ τους συντονισμούς χαχαχα

Oneiro έγραψε:Μα τα χίλια κόκκινα παντζάρια, μαμώ τους συντονισμούς χαχαχα

αχαχαχα Τέλειο!!!!!

"Τα τρία από τα τέσσερα στοιχεία της φύσης, τα μοιράζονται όλα τα πλάσματα, αλλά η φωτιά ήταν δώρο που έγινε μόνο στον άνθρωπο.
Το κάπνισμα του τσιγάρου είναι ο μεγαλύτερος βαθμός οικειότητας που μπορούμε να αποκτήσουμε με τη φωτιά χωρίς φόβο άμεσου τσουρουφλίσματος.
Κάθε καπνιστής είναι μια ενσάρκωση του Προμηθέα.
Το πνευμόνι του καπνιστή είναι μια γυμνή παρθένα που αφιερώνεται θυσία στο θεό της φωτιάς. - "
Τρυποκάρυδος

"Κάθε τρίτος άνθρωπος που βλέπεις στο δρόμο είναι ο αποτυχημένος μνηστήρας κάποιας από τις μούσες. Τέτοιους τύπους τους συναντάς παντού. Ο επίδοξος κιθαρίστας που δεν μπορεί να βρει χρόνο για εξάσκηση, ο επίδοξος συγγραφέας που έχει γίνει αλλεργικός στη μοναξιά, η επίδοξη ηθοποιός που ήταν πολύ αδύνατη για να αντισταθεί στις οικειακές και μητρικές παρορμήσεις της, ο επίδοξος ποιητής που μεθά πιο εύκολα με το ποτό απ' ό,τι με την ποίηση, ο επίδοξος σκηνοθέτης που επειδή του έλειπε το κουράγιο κατέληξε να γυρίζει διαφημίσεις, ο τραγουδιστής, ο ζωγράφος, η χορεύτρια, που επειδή δεν διέθεταν εκείνα τα έξτρα βολτ της δύναμης, εκείνο το έξτρα ένζυμο της αφοσίωσης, εκείνα τα έξτρα βατ του κουράγιου, ήταν καταδικασμένοι να ταπετσάρουν τους τοίχους της ζωής τους με απραγματοποίητες φαντασιώσεις και κρυφές δυσαρέσκειες."
"Χορος των επτα Πεπλων"

Oneiro έγραψε:Αυτές τις μέρες κι εγώ (ξανά) διαβάζω το 'Αρωμα του Ονείρου'
Μα τα χίλια κόκκινα παντζάρια, μαμώ τους συντονισμούς χαχαχα

ΑΠΙΣΤΕΥΤΟ!!!!!

yep! σελ.224 "Αυτό το μπουκάλι πρέπει να γεμίσει"

"Αμνησία είναι να μην ξέρεις ποιος είσαι και να θέλεις απελπισμένα να το ανακαλύψεις.
Ευφορία είναι να μην ξέρεις ποιος είσαι και να μη σε νοιάζει.
Έκσταση είναι να ξέρεις πολύ καλά ποιος είσαι, αλλά και πάλι να μη σε νοιάζει. "
Αμάντα, το κορίτσι της γης

"Οι πρώτες θρησκείες έμοιαζαν με λασπωμένες λιμνούλες με μπόλικη υδροβλάστηση.
Κρυμμένο εκεί, το ψάρι της ψυχής μπορούσε να παίζει και να τρέφεται.
Τελικά,όμως, οι θρησκείες έγιναν ενυδρεία.Και μετά έγιναν ιχθυοτροφεία."
Ο χορός των επτά πέπλων

"Η ισότητα δεν είναι να βλέπεις διαφορετικά πράγματα όμοια, ισότητα είναι να βλέπεις διαφορετικά πράγματα διαφορετικά."
Ο Τρυποκάρυδος

"Όσο δεν φοβάσαι δεν μπορεί να σου κουμαντάρει κανείς τη ζωή.
Να το θυμάσαι αυτό. Η κόλαση είναι να φοβάσαι. Ο παράδεισος είναι να αρνείσαι να φοβηθείς."
Ο χορός των επτά πέπλων

"Η θρησκεία δεν είναι τίποτε άλλο από το θεσμοποιημένο και τυποποιημένο μυστικισμό. Το πρόβλημα είναι ότι ο μυστικισμός δεν προσφέρεται για θεσμοποίηση και τυποποίηση. Από τη στιγμή που αρχίζουμε να οργανώνουμε το μυστικισμό, καταστρέφουμε την ουσία του. Η θρησκεία λοιπόν είναι ένας μυστικισμός στον οποίο έχει φονευθεί το μυστικιστικό στοιχείο. Ή τουλάχιστον έχει σβηστεί. Εκείνοι που βλέπουν το πέσιμο του ΤΕΤΑΡΤΟΥ ΠΕΠΛΟΥ μπορεί να καταλάβουν καθαρά αυτό που ο Σπάικ Κοέν και ο Ρολάντ Αμπού Χαντί υποψιάζονταν αμυδρά: πως η θρησκεία όχι μόνο καταπιέζει και δημιουργεί διχόνοια, αλλά είναι και μια άρνηση κάθε θεϊκού στοιχείου που υπάρχει μέσα στον άνθρωπο.
Είναι μια ασφυξία της ψυχής."
Ο χορός των επτά πέπλων

"Η ψευδαίσθηση του ΕΒΔΟΜΟΥ ΠΕΠΛΟΥ είναι η ψευδαίσθηση ότι μπορείς να βάλεις κάποιον άλλον να το κάνει στη θέση σου: να σκεφτεί στη θέση σου, να κρεμάσει στο λαιμό του το δικό σου σταυρό. Ο ιερέας, ο ραβίνος, ο ιμάμης, ο σουάμι, ο συγγραφέας που γράφει φιλοσοφικά μυθιστορήματα, στην καλύτερη περίπτωση είναι σαν τους τροχονόμους.
Μπορεί να σε βοηθήσουν να περάσεις μια διάβαση με πολλή κίνηση, αλλά δεν έρχονται μαζί σου στο σπίτι σου για να σου παρκάρουν το αυτοκίνητο.
Δεν υπάρχει δυσκολότερο μάθημα για τον άνθρωπο, δεν υπάρχει άλλο παράδοξο που να του είναι πιο δύσκολο να το αποδεχτεί. Παρ΄όλο που τα μεγάλα συναισθήματα και οι μεγάλες αλήθειες είναι παγκόσμιες, παρόλο που ο νους της ανθρωπότητας είναι σε τελική ανάλυση ένας νους, παρόλα αυτά το κάθε άτομο πρέπει να δημιουργήσει τη δική του ιδιαίτερη, προσωπική , συγκεκριμένη, μοναδική ,άμεση, ένα προς ένα σχέση με την πραγματικότητα, με το σύμπαν , με το Θεϊκό.
Μπορεί το πράγμα να είναι περίπλοκο, μπορεί να είναι δύσκολο και να σου ζαλίζει τον έρωτα, μπορεί πάνω απόλα να σου φέρνει μοναξιά, αλλά τι να γίνει; Έτσι είναι το πράγμα και δεν αλλάζει.
Η κατάσταση είναι τόσο διαφορετική για τον καθένα όσο είναι και ίδια, γι αυτό ο καθένας πρέπει να αναλάβει τον έλεγχο της ζωής του, να ορίσει το δικό του θάνατο και να κατασκευάσει τη δική του σωτηρία.
Κι όταν τελειώσεις με όλα αυτά δεν καλείς το Μεσσία.
Τότε σε καλεί αυτός".
Ο χορός των επτά πέπλων

Όταν χάνεται το μυστήριο της σχέσης , χάνεται κι ο έρωτας. Πιο απλό δεν γίνεται.
Αυτό σημαίνει πως δεν είναι ο έρωτας που έχει σημασία για μας, αλλά το μυστήριο.
Ο έρωτας μπορεί να είναι μόνο το μέσον που μας φέρνει σε επαφή με το μυστήριο και θέλουμε να μείνει ο έρωτας ώστε να μείνει κι η έκσταση που προκαλεί το μυστήριο. Αντίκειται στη φύση του μυστηρίου να μένει ακίνητο.
Αλλά είναι πάντα εκεί, κάπου, ένας κόσμος από την άλλη μεριά του καθρέφτη, μια υπόσχεση στο επόμενο ζευγάρι μάτια που θα μας χαμογελάσει. Το βλέπουμε όταν εμείς μένουμε ακίνητοι.

Το ρομάντζο της καινούργιας αγάπης, το ρομάντζο της μοναξιάς, το ρομάντζο της φύσης των αντικειμένων, το ρομάντζο των αρχαίων πυραμίδων και των μακρινών άστρων είναι μέσα επαφής με το μυστήριο.

Όσο για τη μονιμοποίησή του δεν έχω συμβουλή.
Ωστόσο μπορώ και πρόκειται να σας θυμίσω δυο από τα πιο σημαντικά πράγματα που ξέρω:


ΟΛΑ ΕΙΝΑΙ ΜΕΡΟΣ ΤΟΥ ΟΛΟΥ


ΠΟΤΕ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΑΡΓΑ ΓΙΑ ΝΑ ΖΗΣΕΙ ΚΑΝΕΙΣ ΕΥΤΥΧΙΣΜΕΝΑ ΠΑΙΔΙΚΑ ΧΡΟΝΙΑ

Ο Τρυποκάρυδος

"Πώς μπορεί ένας ευσυνείδητος άνθρωπος να κυνηγά την ομορφιά όταν υπάρχει τόσος πόνος και αδικία στον κόσμο;
Η απάντηση της Έλεν Τσέρι ήταν ότι αν δεν καλλιεργήσεις την ομορφιά μετά από λίγο δεν θα μπορείς να αναγνωρίσεις ούτε την ασχήμια.
Η επικράτηση της κοινωνικής ασχήμιας κάνει ακόμη πιο απαραίτητη την αφοσίωση του ανθρώπου στην ομορφιά…
Από μια άποψη η ομορφιά είναι η υπέρτατη διαμαρτυρία και ως διαμαρτυρία διαρκεί γενικά περισσότερο από τον οργασμό που είναι το υπέρτατο καταφύγιο."

Ο χορός των επτά πέπλων


"Το Θείο είναι επεκτεινόμενο, ενώ η θρησκεία είναι περιοριστική. Η θρησκεία προσπαθεί να περιορίσει – να αναγάγει- το Θείο σε μια κατανοητή ποσότητα την οποία να μπορούν να αντιμετωπίζουν αποτελεσματικά οι θνητοί, να το προσδιορίσει και να το καλουπώσει μια για πάντα, ώστε να μη χρειαστεί να το επαναξιολογήσουμε ποτέ. Με τα σφυριά των ψαλμών και τα καρφιά του δόγματος, σταυρώνουμε και ξανασταυρώνουμε , προσπαθώντας να καρφώσουμε στους στάσιμους βωμούς μας το αποδημητικό φως του κόσμου.

Έτσι, αφού η θρησκεία είναι μια ψευδής μαρτυρία του Θεϊκού, η θρησκεία είναι βλασφημία.
Και από τη στιγμή που έκανε την ανίερη συμμαχία της με την πολιτική, έγινε η πιο επικίνδυνη και καταπιεστική δύναμη
που έχει γνωρίσει ποτέ ο κόσμος"

Ο χορός των επτά πέπλων

"Ωκεάνια" και αυτό σίγουρα έχει κάποιο νόημα, είναι η λέξη
που επιλέγουμε για να περιγράψουμε αυτό το απέραντο όσο και εκστατικό συναίσθημα της
ενότητας -ενότητας με την ανθρωπότητα,με τη βιοσφαίρα, με το Θεό- που πλυμμυρίζει
μερικές φορές όλους εκτός από τους ανίατα αναίσθητους και συχνά φωτίζει τους
στοχαστές και τους διορατικούς.Μέσα σ'αυτά τα πλαίσια, η λέξη "ωκεάνιος" είναι
ένας πνευματικός όρος, και η σχέση αμφίβιου-ουράνιου, εαν αφορά σε κάτι,
αυτό είναι κυρίως η πνευματική μεαμόρφωση."

" Κάποια εσχατολογική στιγμή, αφού θα έχουμε αφομοιώσει επιτέλους τις αξίες που ήρθαν
.....μπορεί να καβαλήσουμε τα κύματα που θα μας πάνε στα άστρα, οπου, με τη διάσταση
του υπερνού, θα προσεγγίσουμε το Θεό, για να μεταφερθούμε στη συνέχεια με ψηλότερα
ακόμη κύματα σε ακόμη πιο παράξενους προορισμούς που θα προϋποθέτουν ακόμη πιο
αδιανόητες μεταμορφώσεις."

Μισοκοιμισμένοι μες τις βατραχοπιτζάμες μας

BlueAngel

Τον είχα ανακαλύψει στο λύκειο και είχα φάει κόλλημα...

Δεν ήξερα τι μου άρεσε τόσο πολύ σε αυτόν.
Τώρα που ξαναδιαβάζω τι είχε γράψει καταλαβαίνω ότι απλώς έδειχνε κομμάτια της αλήθειας
Που τότε δεν μπορούσα να κατανοήσω ,αλλά ένοιωθα...
Ερχονται και άλλα.... :

Μερικές φορές η ψυχή μας...το υποσυνείδητο μας...η καρδιά μας....(όπως θέλεις πεστο )
ξέρουν καλύτερα....και μας οδηγούν....σε μονοπάτια άγνωστα, παράξενα μα και όμορφα....από μας εξαρτάται πως τελικά θα τα περπατήσουμε....


"Η ανθρωπότητα εξελίχτηκε -αν εξελίχτηκε- όχι γιατί υπήρξε σοβαρή, υπεύθυνη και προσεκτική, αλλά γιατί υπήρξε κεφάτη, επαναστατική και ανώριμη."
Tom Robbins.

Ιωάννα...πάρα-πολύ ενδιαφέρον.....