Διεθνής Εβδομάδα Βιβλίου

[Irene3006]

To παρακάτω κυκλοφορεί στο facebook.... Δεν ξέρω αν όντως είναι η εβδομάδα βιβλίου....
Αλλά δεν είναι άσχημη ιδέα....!

#Διεθνής_Εβδομάδα_Βιβλίου
Παίρνουμε το πιο κοντινό μας βιβλίο, πηγαίνουμε στη σελίδα 52, αντιγράφουμε την 5η πρόταση και την αναρτούμε ως στάτους. Συμπεριλαμβάνουμε τους κανόνες ως μέρος του στάτους.

Σε ένα σημείο που το διάγραμμα x-t έχει τα κοίλα προς τα επάνω (καμπυλώνεται προς τα επάνω), η επιτάχυνση είναι
θετική και το Ux αυξάνεται˙ σε σημείο που το διάγραμμα x-t έχει τα κοίλα προς τα κάτω (καμπυλώνεται προς τα κάτω),
η επιτάχυνση είναι αρνητική και το Ux μειώνεται, ενώ σε σημείο που το διάγραμμα x-t δεν έχει καμπυλότητα, όπως σε
ένα σημείο καμπής, η επιτάχυνση είναι ίση με μηδέν και η ταχύτητα είναι σταθερή.

(Η Μηχανική ήταν πιο κοντά απ' όλα τα βιβλία.... Τραγικό, αλλά συμβαίνουν κι αυτά.... )

[Divine Sinner]

Πρώτα, με ευγενικό και τρυφερό τόνο, μίλησε για την πρώτη φορά που είδε κι εκείνος, παιδί ακόμα, μικρότεροςίσως κι από τον Αλέξανδρο, ένα σύντροφό του στην αγέλη να μαστιγώνεται μέχρι θανάτου. Αναφέρθηκε σε μερικά βασανιστήρια που είχε υποστεί ο ίδιος στην κοιλάδα του Περάσματος, κάτω από τα χτυπήματα του ραβδιού.Κατόπιν, άρχισε μια σειρά ερωτήσεων και απαντήσεων,μια διαδικασία που πάνω της βασίζεται η εκπαίδευση των Λακεδαιμονίων.


«Απάντησέ μου σ' αυτό, Αλέξανδρε. Όταν οι συμπατριώτες μας θριαμβεύουν στη μάχη, τι είναι αυτό που νικά τον εχθρό;»Το αγόρι απάντησε με το λακωνικό τρόπο των Σπαρτιατών: «Το ατσάλι μας και η επιδεξιότητά μας».«Ναι, και αυτά» τον διόρθωσε ο Διηνέκης ευγενικά «αλλά υπάρχει και κάτι άλλο. Αυτό». Έδειξε το άγαλμα του Φό
βου.
Φόβος.Ο ίδιος ο φόβος τους νικάει τους εχθρούς μας.«Και τώρα απάντησε. Ποια είναι η πηγή του φόβου;» Όταν ο Αλέξανδρος κόμπιασε, ο Διηνέκης άπλωσε το χέρι και το ακούμπησε στο στήθος και στον ώμο του.«Ο φόβος ξεκινά από δω: από τη σάρκα. Αυτή παράγει το φόβο» δήλωσε.Ο Αλέξανδρος άκουγε με την προσήλωση ενός παιδιού που ξέρει ότι όλη του η ζωή θα είναι πόλεμος, ότι οι νόμοιτου Λυκούργου απαγορεύουν στον ίδιο αλλά και σε όλους

τους Σπαρτιάτες να μάθουν ή να ασχοληθούν με οτιδήποτεάλλο εκτός από τον πόλεμο. Ότι η υποχρέωση του αυτή αρχίζει από τα είκοσι μέχρι τα εξήντα του χρόνια και πως κα-μία δύναμη στη γη δε θα τον αποτρέψει να πάρει σύντομα,πολύ σύντομα, τη θέση του στη μάχη και να συγκρουστείασπίδα με ασπίδα, κράνος με κράνος με τον εχθρό.«Τώρα απάντησε πάλι, Αλέξανδρε. Μήπως παρατήρησεςσήμερα στον τρόπο που οι είρενες μαστίγωναν το αγόρι κάποιο σημάδι ή ένδειξη κακίας;»Το αγόρι απάντησε αρνητικά.«Θα χαρακτήριζες τη συμπεριφορά τους βάρβαρη; Μήπως αντλούσαν ευχαρίστηση βασανίζοντας τον Τρίποδα;»«Όχι».«Μήπως η πρόθεσή τους ήταν να συντρίψουν τη θέλησήτου ή να κάμψουν το πνεύμα του;»
«Όχι».
«Ποια ήταν η πρόθεση τους;»
«Να ατσαλώσουν το νου του κατά του πόνου»