ΒΙΒΛΙΑ ΠΟΥ ΑΓΑΠΗΣΑΜΕ-BIBΛΙΑ ΠΟΥ ΠΡΟΤΕΙΝΟΥΜΕ

[doctormarkon]

Προτείνω ένα βιβλίο που λέγεται Ιατρική Νέμεση του Ιβάν Ίλλιτς.

Το βιβλίο είναι εδώ


http://www.sendspace.com/file/j8cnb5

Αυτό μπορώ να το κάνω δωράκι.

Διότι προσφέρεται δωράκι.

Αν βάλετε στο Google Ιατρική Νέμεση Ιβάν Ιλιτς και πατήσετ την πρώτη αναζήτηση το βιβλίο κατεβαίνει αυτόματα στο δίσκο του υπολογιστή σας

[PELTASTIS VARNAVAS]

ΤΡΑΤΑ ΚΟΥΛΟΥΡΙΩΤΙΚΗ
Πάντα πικραμένος συλλογιόταν στο κατώφλι και πάντ' αποσταμένος ο δόλιος: Σκυλοζωή η μαγκούφα.

Δούλευε μεροδούλι στην τράτα· μεροδούλι λέει; μερτικό κι αν σ' αρέσει. Και νάναι σαν ψες, σαν πάσα μέρα. Κάθε πέρσι και καλύτερα. Εφτά καλάδες απ' τη νύχτα, τριάντα δυό οκάδες μαρίδα κι άλλες εξήμισυ καθαρά, αυτά ούλα-ούλα. Αναψαριά και των γονέων· ενιά νομάτοι αυτοί ένα μερτικό, κ' ένα ο καπετάνιος με την τράτα, μιάμισυ οκά μαρίδα ο πάσα ένας κι όξω από την πόρτα.

Άντε τώρα βρες να την πουλήσεις· πέντ' εξ δραμές η οκά κι ο κόσμος ούλος· πέντ' εξ δραμές και μιά τηγανιά για το κονάκι· ούτε τον καπνό και το καρβέλι.

Άντε ζήσε. Δουλεύεις τα παραγάδια σου, τα ίδια· ούτε το δόλωμα δε βγαίνει. Ρίχτα ούλη νύχτα κι άμε μπονώρα να τα σηκώσεις για να πάρεις τα σχαρίκια· ούλο χάνοι και σαλιάρες· πού και πού κάνα καθερό κάνα λιθρίνι.

Θες και δυο οκάδες καλαμάρι να δολώσεις τρακόσα αγκίστρια· και πού να τάβρεις· πάς στην τράτα περικαλώντας. Χασομεράς μισή μέρα στους γιαλούς· αν βγάλουνε κανένα κι αν στο δώσουν. Τα καπαρώνουν γλέπεις οι δασκάλοι για ελόγου τους· προ πάντων κείνος ο κυρ-Βίκος, ο ληξίαρχος, που ξεκαλοκαιρεύει φαμελικώς του στην Αλέτρια. Τρελλαίνεται λέει για δαύτα· σου λέει αν θες και πώς γίνονται. Θες τηγανιτά, θες με σπανάκι, θες πιλάφι· όπως θες, όπως η ψυχούλα σου αγαπάει. Μηδά κοιτάει κανείς τη φτώχεια σου· ας είν' καλά ο καπτ' Αλέκος ο πλεονέχτης· προτιμάει να τα δίνει στους δασκάλους για τη γούλη, πέρι σ' εμένα για δουλειά, για το ψωμάκι.

Ας είν' καλά πόχει την τράτα μου και τη χαίρεται· και τί τράτα! Κουλουριώτικη! Αχ! τέτοιο σκαρί, τέτοια τράτα...

Σα νάχει τη γυναίκα σου στην αγκαλιά του άλλος..............

http://www.mikrosapoplous.gr/extracts/gryponisi/1.html


αφιερωμενο σε βορειοελλαδιτες αλιεις...

[Divine Sinner]

Ακόμα και οι θεοί συγκινουνται.

Χρήστος Λαμπρούδης Διάσταση14 Χ 21 Σελίδες 120 Σύχρονη ελληνική λογοτεχνία
Προλογος
Ούτε κι εγώ ο ίδιος θυμάμαι πια πόσο καιρό περιπλανιέμαι. Όλα ξεκίνησαν ξαφνικά… Όταν άνοιξα τα μάτια μου και συνειδητοποίησα ότι βρίσκομαι σε έναν ξένο κι άγνωστο κόσμο. Ακόμη προσπαθώ να καταλάβω εάν είναι όλα αυτά πραγματικότητα. Μήπως είμαι ξύπνιος μέσα σε ένα όνειρο; Περιφέρομαι ψάχνοντας για απαντήσεις… Πρέπει να βρω ποιος είμαι, πώς βρέθηκα εδώ. Οι απορίες μου, όλα αυτά που πρέπει να ξεδιαλύνω, άρχισαν να περιπλέκονται σαν τους κρίκους μιας αλυσίδας επάνω μου. Τη νιώθω να με πλακώνει! Να με πνίγει! Στ’ αλήθεια, τι μου συμβαίνει;
Πρέπει να βρω για ποιον λόγο βρίσκομαι εδώ. Με ποιον τρόπο θα ελευθερωθώ.

O Χρήστος Λαμπρούδης γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη και μεγάλωσε στα Γιαννιτσά από όπου είναι και η καταγωγή του. Σπούδασε Ιστορία και Αρχαιολογία, αλλά και κλασική κιθάρα στο Δημοτικό Ωδείο Γιαννιτσών και αργότερα στο Σύγχρονο Ωδείο Θεσσαλονίκης. Η Ιστορία, η Μουσική και η συγγραφή είναι οι αγαπημένες του ασχολίες. Έχει γράψει ποίηση, μουσική και στίχους και συμμετείχε με την κιθάρα του σε πολλά μουσικά σχήματα. Σήμερα ζει και εργάζεται στη Θεσσαλονίκη.


http://www.ocelotos.gr/bibliopvleio/ind ... ct=5852980

Το διάβασα. ειναι γαμάτο. αγοράστε το. Αγγίζει συμβολικά και κάποια ιδεο-θεματα χιχι.

[Hlios]

Μυστική Ζωή των Φυτών
http://www.stamoulis.gr/ViewShopProduct ... tId=395764
[img]http://img808.imageshack.us/img808/1010/8467.jpg[/img]

Με αφορμή την τελευταία συνέντευξη του David Sereda.
Για όποιον έχει την τάση να εμβαθύνει
σε ότι έχει να κάνει με τον άνθρωπο τον κόσμο κλπ.
θα επιμένω στο να διαβάσει αυτό το βιβλίο.

Είναι πολύ παλιό μα είναι πολύ προχω.

Δεν έχει να κάνει με λουλούδια
και άλλα βαρετά ίσως πράγματα.

Θα άλλαξε την άποψη που είχα για τις δυνατότητες του ανθρώπου.

[PELTASTIS VARNAVAS]

Να προσέχεις το βλέμμα περισσότερο από τα λόγια, της έλεγε. Μην κρίνεις από τις πράξεις αυτές καθαυτές. Να γυρεύεις την κρυμμένη πρόθεση, εκεί είναι η καθαρότητα ή όχι της καρδιάς. Ένας εγωπαθής διαλέγει και ρόλο αγίου, μοιράζει περιουσίες στην ελεημοσύνη. Όμως σκοπός του δεν είναι το έλεος, είναι ο αυτοθαυμασμός, η επίδειξη, ένας θρίαμβος στους γύρω.

Μην εμπιστεύεσαι τα συναισθήματά σου, ούτε αγαπώ, ούτε δεν αγαπώ να λες εύκολα. Δε συμπονάς όσο νομίζεις. Συμπονούμε και από ταύτιση, όχι από ανθρωπιά. Eίναι ο φόβος μη συμβεί και σ’ εμάς το ίδιο κακό και προληπτικά το προβάρουμε. Πάντα εγώ! Ο πλησίον μένει απόμακρη γη. Η ουτοπία του άλλου!

Η ψυχή είναι πανίσχυρη. Μην κολλάς στην ψυχανάλυση, προορίζεται για τις πληγές, μετά χρειάζεσαι την πνευματική περιπέτεια, μόνη σου. Όπως πας σε ορθοπεδικό αν σπάσεις ένα πόδι. Θα σου γιατρέψει το κάταγμα, δε θα σου μάθει να βαδίζεις, ούτε το δρόμο, ούτε βέβαια τον προορισμό. Η ευθύνη σου είναι αμεταβίβαστη. Ετοιμάσου να με εγκαταλείψεις πριν παραλύσεις στο ντιβάνι μου!

http://www.psichogios.gr/site/Books/show?cid=1001296

καλο για ιουλιο μου φαινεται...αραγε ονειρο, ιον, καποια αλλη ιδεοφιλη μας εχει αποψη?

εμενα μου φαινεται πως σε μυθιστορηματικο σκελετο θα εμβαθυνει και παλι σε θεματα ψυχολογικα..οπως με την ανιμα και τον παλιατσο περιπου

[ION 4ever]

Να προσέχεις το βλέμμα περισσότερο από τα λόγια, της έλεγε. Μην κρίνεις από τις πράξεις αυτές καθαυτές. Να γυρεύεις την κρυμμένη πρόθεση, εκεί είναι η καθαρότητα ή όχι της καρδιάς.

Η ψυχή είναι πανίσχυρη. Μην κολλάς στην ψυχανάλυση, προορίζεται για τις πληγές, μετά χρειάζεσαι την πνευματική περιπέτεια, μόνη σου. Όπως πας σε ορθοπεδικό αν σπάσεις ένα πόδι. Θα σου γιατρέψει το κάταγμα, δε θα σου μάθει να βαδίζεις, ούτε το δρόμο, ούτε βέβαια τον προορισμό.
Η ευθύνη σου είναι αμεταβίβαστη.

Μια χαρά μου φαίνεται.
και που ξέρεις καθώς το διαβάζει κανείς,
στο πιό κρισιμο σημείο μια καλοκαιρινή καταιγίδα
ισως να φέρει την κάθαρση και μέσα και έξω.

καλο για ιουλιο μου φαινεται...αραγε ονειρο, ιον, καποια αλλη ιδεοφιλη μας εχει αποψη?

εμενα μου φαινεται πως σε μυθιστορηματικο σκελετο θα εμβαθυνει και παλι σε θεματα ψυχολογικα..οπως με την ανιμα και τον παλιατσο περιπου

Θα κάνει αυτό που ξέρει να κάνει καλά. αυτό που λές, θα εμβαθυνει και παλι σε θεματα ψυχολογικα. είναι φανερό.
Δεν θυμάμαι τις ιστορίες της και τους τίτλους που έχω διαβάσει
αλλά θυμάμαι πως περνούσα καλά μαζί της.

[Oneiro]

Δεν έχω διαβάσει πολλά από τα βιβλία της Βαμβουνάκη. Από 3-4 που διάβασα, νομίζω οτι
τελικά περισσότερο μου άρεσε το "Η μοναξιά είναι από χώμα" (περί ορέξεως που λένε...)
Το βιβλίο που γράφεις δεν το γνωρίζω οπότε δεν μπορώ να εκφέρω άποψη
Θυμάμαι γενικά να με απογοητεύει σε σημεία γιατί στενεύει τον μύθο προς όφελος της
ψυχανάλυσης..αλλά είπαμε περί ορέξεως...

Σε κάθε περίπτωση ελπίζω να σου χαρίσει όμορφη συντροφιά

[Nina]

Είμαι λάτρης της φανταστικής λογοτεχνίας του τρόμου και συνεπώς έχω διαβάσει πάρα πολλά βιβλία του είδους.Θεωρώ πώς οι μέτρ των βιβλίων τρόμου έχουν εκείνη την μαγική ικανότητα και καταφέρνουν να ενσταλάξουν το ιερό δέος του τρόμου μέσα από την γραφή τους.Η εξωπραγματική μεγαλοπρέπεια του Lovecraft,η μελαγχολική συγγραφική πένα του Poe,O Ray Bradbury,O Graham Masterton και πολλοί ακόμα συγγραφείς στιγμάτισαν με τις φανταστικές τους ακροβασίες τον χώρο της φανταστικής λογοτεχνίας και λάτρεψα κάθε τους βιβλίο.Μερικά από τα αγαπημένα μου βιβλία είναι τα εξής:

«Flowers in the Attic» του V.C. Andrews
«The Monk: A Romance» του Matthew Gregory Lewis
«The Fall of the House of Usher» του Edgar Alan Poe
«The Dreamquest of Unknown Kadath» του H. P. Lovecraft

[kat_woman]

Είμαι λάτρης της φανταστικής λογοτεχνίας του τρόμου και συνεπώς έχω διαβάσει πάρα πολλά βιβλία του είδους.Θεωρώ πώς οι μέτρ των βιβλίων τρόμου έχουν εκείνη την μαγική ικανότητα και καταφέρνουν να ενσταλάξουν το ιερό δέος του τρόμου μέσα από την γραφή τους.Η εξωπραγματική μεγαλοπρέπεια του Lovecraft,η μελαγχολική συγγραφική πένα του Poe,O Ray Bradbury,O Graham Masterton και πολλοί ακόμα συγγραφείς στιγμάτισαν με τις φανταστικές τους ακροβασίες τον χώρο της φανταστικής λογοτεχνίας και λάτρεψα κάθε τους βιβλίο.Μερικά από τα αγαπημένα μου βιβλία είναι τα εξής:

«Flowers in the Attic» του V.C. Andrews
«The Monk: A Romance» του Matthew Gregory Lewis
«The Fall of the House of Usher» του Edgar Alan Poe
«The Dreamquest of Unknown Kadath» του H. P. Lovecraft

That makes two of us!
Τι μου θύμισες τώρα..Τη βιβλιοθήκη μου κοσμούν Λάβκραφτ, Κλαρκ Αστον Σμιθ, Γουίλιαμ Χοντσον ..τι να πρωτοπώ..Επιστημονική φαντασία, φανταστική λογοτεχνία, λογοτεχνία τρόμου..Απίστευτες και οι ιστορίες στα παλια και αγαπημένα βιβλιαράκια από τις εκδόσεις Ωρώρα, με τους ανεπαναληπτους και μοναδικούς προλόγους του Μπαλάνου..

[Nina]

Ο τρόμος συνδιάζει αρμονικά τις μεταφυσικές μας ανυσηχίες με το υπέρτατο δώρο της θνητοτητάς μας και μας οδηγεί..μέσα από την μεγαλοπρεπή πένα των συγγραφέων,στα αβυσσώδη μονοπάτια της κατανόησης και συνειδητοποιησής του.Μου αρέσει πολύ μια φράση που είχε πέι ο Douglas E. Winter ,κριτικός βιβλίων.

« Δεν μπορούμε να κλείσουμε τον τρόμο μέσα σε μερικά ράφια της βιβλιοθήκης μας η στο γκέτο ενός εξειδικευμένου βιβλιοπωλείου»

Τόν τρόμο πρέπει να τον ζήσεις περιδιαβαίνοντας τις σελίδες ενός βιβλίου και βυθίζοντας τον εαυτό σου μέσα σε κόσμους "αλλόκοσμους"...να αισθανθείς τις λεκτικές ακροβασίες του συγγραφέα και να νιώσεις μέρος του σκηνικού και του συνόλου των ηρώων του έργου.

Τα βιβλιαράκια από τις εκδόσεις Ωρώρα είναι θεικά !!!!

[kat_woman]

Θεωρώ τον Στήβεν Κινγκ ως έναν από τους κορυφαίους συγγραφείς της εποχής μας.Εμπορικός?Σαφέστατα.Όμως η γραφή του είναι ξεχωριστή, η έκφρασή του ρέουσα, οι πρωταγωνιστές του και τα ψυχογραφήματά τους ποτέ μονοδιάστατοι και οι ιδέες του εξαιρετικές για όσους, βέβαια, αρέσκονται σ' αυτό το "διαφορετικό" είδος λογοτεχνίας.
( φυσικά δεν απευθύνομαι σε όσους γνωρίζουν τον Στηβεν Κίνγκ από τα έργα του που έχουν μεταφερθεί σε ταινίες..Εκτός ελαχίστων φωτεινών εξαιρέσεων- "Λάμψη", "Dead Zone","Πράσινι Μίλι" κλπ, οι ταινίες είναι του σωρού.Μιλάω για τον Στήβεν Κινγκ σαν συγγραφέα και μόνον.)

"Ο Θόλος" είναι το πιό πρόσφατο βιβλίο του που διάβασα -αν και 1168 σελίδες- απνευστί! Το βιβλίο, πέρα από το φανταστικό στόρι που πραγματεύεται είναι και μια θαυμάσια πολιτική αλληγορία, και η αίσθηση που σου αφήνει τελειώνοντας το είναι μία και μοναδική: Ζούμε όλοι κάτω από τον Θόλο..

Ιδού η περιγραφή του :

Είναι ένα ήσυχο φθινοπωρινό πρωινό στη μικρή πόλη του Τσέστερ'ς Μιλ. Η Κλοντέτ Σάντερς κάνει μάθημα αεροπλοΐας, η κυρία Έβανς φροντίζει το λαχανόκηπό της, ο Ντέιλ Μπάρμπαρα ετοιμάζεται να φύγει μακριά με οτοστόπ...

Ξαφνικά, ένα αόρατο φράγμα περικλείει την πόλη. Γίνεται τόσο απότομα, που το χέρι της κυρίας Έβανς κόβεται στα δύο ακριβώς πάνω στο όριό του. Το αεροπλάνο της Κλοντέτ συντρίβεται στα τοιχώματά του. Κι ο Ντέιλ δεν μπορεί πια να πάει πουθενά. Τίποτε δεν περνάει το Θόλο...

Κανείς στο Τσέστερ'ς Μιλ δεν ξέρει τι ακριβώς είναι αυτό που τους απέκοψε από τον υπόλοιπο κόσμο, από τι προήλθε, ούτε πώς μπορούν να το διαπεράσουν. Αλλά ένας φανατικός και αδίστακτος άνθρωπος, ο Τζιμ Ρένι, βλέπει στο Θόλο την τέλεια ευκαιρία για να υποτάξει την πόλη στην παρανοϊκή εξουσία του.

Ενώ όλες οι προσπάθειες του έξω κόσμου να σπάσουν το φράγμα αποτυγχάνουν, ο Ντέιλ και οι λιγοστοί σύμμαχοί του προσπαθούν να αντιταχθούν στο καθεστώς τρόμου που επιβάλλει ο Ρένι. Και στο μεταξύ, τα τρόφιμα μειώνονται, το νερό και ο αέρας λιγοστεύουν. Ο χρόνος λιγοστεύει για όσους βρίσκονται κάτω απ' το Θόλο...

[Hlios]

Ενώ όλες οι προσπάθειες του έξω κόσμου να σπάσουν το φράγμα αποτυγχάνουν, ο Ντέιλ και οι λιγοστοί σύμμαχοί του προσπαθούν να αντιταχθούν στο καθεστώς τρόμου που επιβάλλει ο Ρένι. Και στο μεταξύ, τα τρόφιμα μειώνονται, το νερό και ο αέρας λιγοστεύουν. Ο χρόνος λιγοστεύει για όσους βρίσκονται κάτω απ' το Θόλο...[/i]

Γι αυτό πρέπει κάτι να κάνουμε. Πρέπει να δράσουμε αμέσως.
Επιστροφή στον πυρήνα. Γρήγορα όλοι τα μάτια μέσα.

[PELTASTIS VARNAVAS]

σχετικοασχετον αλλά δεν εχω κρυψει τη συμπαθεια μου για την πατριωτικη αριστερα (0,1 % στα αισιοδοξα μας)
τωρα το πως βιωνεται και πως ενσαρκωνεται αυτος ο πολιτικος ορος ειναι μια πικραμενη ιστορια (κατι σαν το παραμυθι με λυπημενο τελος---Κάποτε γνώρισα μια λίμνη μάτια μου, μάτια μου κάποτε γνώρισα μια λίμνη που 'θελε να 'ναι θάλασσα. Και κάθε που χαράζει την τρώει το μαράζι..βλ. Πασχαλιδης κτλ κτλ μα εγω απομεινα παιδι κτλ κτλ)

καλο ειναι σαν φιλτρο κοντρα σε εθνομηδενιστικές εμμονες προελευσης σημιτη και κακου πασοκ
καλο ειναι σαν συνοριοφυλακας γυρω απο το διεκυβευμα του πατριωτισμου που δεν αφηνει διαφορα...σταγονιδια να
μολυνουν οπως παλιοτερα το χωρο
λυτρωνει καποια κομματια συνηθη της νεοταξικης pseudoαριστερας απο τον ιδεολογικο μαηντανο της υπερσχετικοποιησης,
αποδομησης, μηδενισμου
τολμα να γεφυρωνει το αυτονοητο...το εθνικο μαζι με το κοινωνικο (βλ. δόξα και τιμή στον Ιακωβο Κουμη)
υψωνει τειχος αμυνας κοντρα σε νεοφιλελευθερες αμερικ(λ)ανιές ανθρωποκτονες ψυχοβορες υπερκαταναλωτικες γκλαμουριες τραπεζοΜΜΕ και ΜΕΓΚΑΛΟεκδοταραδες εργολαβους καταστροφης του περιβαλλοντος

(ουφ γουλια ελληνικου καφε με προσθηκη τσικουδιας )

αλλαξει αρδην το πολιτισμικο σκηνικο και ερχεται σε ρηξη με το συστημα του μη μου τους κυκλους ταρατε

σχετικοασχετο θα φανει σε πολλους το λινκ με αποσπασματα ουρουγουανου φιλου μας

http://libertarianwords.blogspot.gr/201 ... leano.html

http://eleutheriellada.wordpress.com/%C ... %B3%CE%BA/

Στη βικτοριανή εποχή δεν μπορούσες να αναφέρεις τη λέξη παντελόνια μπροστά σε μια δεσποινίδα. Στις μέρες μας ορισμένα πράγματα δεν είναι σωστό να λέγονται δημοσίως:

γενικοτερα και απο παλιοτερα

http://ardin-rixi.gr/

[Irene3006]

Για πείτε.. Διαβάζετε κάτι αυτόν τον καιρό;
Εμένα το καλοκαίρι πέρασε με:

Dan Brown-Αρκτικός κύκλος
Καζαντζάκης-Ζορμπάς
Τζέφρι Ευγενίδης- Σενάριο γάμου

και τώρα διαβάζω Ιζαμπέλ Αλιέντε, το Φωτογραφία σε σέπια

Όλα πολύ διαφορετικά μεταξύ τους, αλλά μου ήρθαν από χέρια φίλων, οπότε
είπα να τα διαβάσω. Μόνο τον Ζορμπά είχα χρόνια στο σπίτι και τον διάβασα
τελικά μες στον Σεπτέμβρη.

Υ.Γ.1 Έπεσε στα χέρια μου ένα βιβλίο της Μαντά, και το άφησα στις πρώτες 10 σελίδες.
Υ.Γ.2 Μες στο καλοκαίρι διάβασα για άλλη μια φορά μικρό πρίγκιπα και γλαράκο
Ιωνάθαν <3 Είναι must, μια φορά το χρόνο αυτά τα δύο!

[kat_woman]

Δεν πολυ διαβάζω αυτον τον καιρό, το έχω ρίξει μετά μανίας στις σειρες...

Όμως στο κομοδινάκι μου περιμένει υπομονετικά το "Many lives, many masters" του Brian L. Weiss, αληθινή ιστορία και καταγραφή του πώς ο Weiss, ψυχίατρος στο επάγγελμα, "τυχαία" έπεσε σε ασθενή που ξαφνικά άρχισε τις αναδρομές σε προηγούμενες ζωές και μετενσαρκώσεις, και από τότε ασχολείται με αυτό μέσω της μεθόδου του υπνωτισμού. Το βιβλίο, είναι η ιστορία αυτού του πρώτου ασθενή του και όλα όσα αποκαλύφθηκαν. Εχω διαβάσει και το "Only love is real" του ιδιου και βρήκα την γραφή του αρκετά ενδιαφέρουσα.

Μπράβο Ρηνούλα που διαβάζεις. Είσαι σπάνιο είδος στις μέρες μας και μάλιστα σε αυτές τις ηλικίες!

Υγ. Μαντά? Ο Χριστός και η μάνα του

[Irene3006]

Μαντά, Δημουλίδου και Κοέλιο... Η σούπα της εποχής...

Διαβάζω, όχι όσο θα ήθελα... Κυρίως κανένα μισάωρο τα βράδια πριν κοιμηθώ.
Έχω την σχολή, και ό,τι αυτό συνεπάγεται, άλλες υποχρεώσεις, ε όλο και καμιά
σειρά θα παίξει.. Οπότε βράδυ, μόνο, κι αυτό όχι σε καθημερινή βάση...

[doctormarkon]

Από Μαντά διάβασα σχετικά πρόσφατα "το τελευταίο τσιγάρο" και είναι πολύ ωραίο

Τώρα διαβάζω "Στον αργαλιό της μοίρας" της Ζωής Οικονόμου δεν είναι και πολύ γνωστή.

Τι γνώμη έχετε για τη συγγραφέα Αναστασία Καλιοντζή?

Το γνωστό βιβλίο που έγινε σειρά είναι το "Μη μου λες Αντίο"

Αλλά δεν είναι το αντιπροσωπευτικό της.
Είναι μία ιστορία που παίχτηκε στην Κομοτηνή μεταξύ φοιτητριών και μουσουλμάνων της Θράκης και μάλιστα όχι μία και δύο φορές.
Η συγγραφέας σπούδασε Νομική Θράκης.
Το μη μου λες Αντίο είναι ιστορία που ταιριάζει στο προφίλ της.

Τα υπόλοιπα όμως!!!!!!!!!!!

Άστα να πάνε.
Να τα διαβάζεις και να έχεις εφιάλτες για ένα μήνα.
Σκληρά θρίλερ

Η ίδια είναι μία γλυκύτατη γυναίκα έξω καρδιά.
Πως έγραψε τέτοια πράγματα?

Αλλά μάλλον κάτι ξέρει και το περνάει μέσα από μυθιστόρημα.

[Jackal]

Μαντά, Δημουλίδου και Κοέλιο... Η σούπα της εποχής...

το 2015 το έγραψες αυτό...φτάσαμε 2018 και ακόμα Μαντά και Δημουλίδου διαβάζουν tragic

[alkinoos]

Προτείνω τα βιβλία του Γιώργου Α. Χαραλαμπίδη

- Πυθαγόρας ο πρώτος φιλόσοφος (Διογένης Λαερτιος, απο το Βίο φιλοσόφων )

- Περί Μνήμης και Αναμνήσεως ( Αριστοτέλης)

[ArELa]

Ενα καλό καναλάκι στο ΥΤ οπου διαβάζουν κάποια βιβλία,
είναι αυτό

audiobooks Iroukos Rocker

https://www.youtube.com/c/audiobooksIro ... ker/videos

[thanasispn]

https://www.pigi.gr/product/ta-dentra-rizonoun-pantou/

https://www.pigi.gr/product/osa-mou-sterise-h-zoi/


Υπάρχει ένα βιβλίο ξένου συγγραφέα που μιλάει για το μάτριξ !