Ιδεογραφήματα

It's been a while, I'm not who I was before
You look surprised, your words don't burn me anymore
Been meaning to tell you, but I guess it's clear to see
Don't be mad, it's just the brand new kind of me
Can't be bad, I found a brand new kind of free

Careful with your ego, he's the one that we should blame
Had to grab my heart back
God know something had to change
I thought that you'd be happy
I found the one thing I need, why you mad
It's just the brand new kind of me
Never bad, I found a brand new kind of free

Oh, it took a long long road to get here
It took a brave, brave girl to try
It took one too many excuses, one too many lies
Don't be surprised, don't be surprised

If I walk a little taller
If I speak up when you're wrong
If I walk a little taller
I'd be known to you too long
If you noticed that I'm different
Don't take it personally
Don't be mad, it's just the brand new kind of me

Oh, it took a long long road to get here
It took a brave brave girl to try
I've taken one too many excuses, one too many lies
Don't be surprised, oh see you look surprised

Hey, if you were a friend, you want to get know me again
If you were worth a while
You'd be happy to see me smile
I'm not expecting sorry
I'm too busy finding myself
I got this
I found me, I found me, yeah
I don't need your opinion
I'm not waiting for your ok
I'll never be perfect, but at least now i'm brave
Now, my heart is open
And I can finally breathe
Don't be mad, it's just the brand new kind of free
That ain't bad, I found a brand new kind of me
Don't be mad, it's just a brand new time for me

Ολόφρεσκο κλίπ.

όντως ολοκαίνουρια,αδυνάτισε ,μαύρος άγγελος.

firefightergr έγραψε:όντως ολοκαίνουρια,αδυνάτισε ,μαύρος άγγελος.

Ελπίζω να μην έμεινες μόνο σε αυτό
και να διέκρινες τους πολλούς συμβολισμούς που υπάρχουν στο βίντεο,
για τους οποίους θα μπορούσα να γράψω και σεντόνι.

Hlios έγραψε:

firefightergr έγραψε:όντως ολοκαίνουρια,αδυνάτισε ,μαύρος άγγελος.

Ελπίζω να μην έμεινες μόνο σε αυτό
και να διέκρινες τους πολλούς συμβολισμούς που υπάρχουν στο βίντεο,
για τους οποίους θα μπορούσα να γράψω και σεντόνι.

Θα σε μαλώσω, εγώ ήθελα απλά να ακούσω μουσική,αν εχει συμβολισμούς τότε ειναι οφ τόπικ και το είδα χωρίς να είμαι υποψιασμένος ,να το βάλεις ξανά στο σχετικό τόπικ για να το προσέξουν και και άλλοι.

Με την Alicia να είσαι πάντα υποψιασμένος αγόρι μου.
Δεν πειράζει όμως, δες το ξανά και πες μας τι βλέπεις.
Αφού το’χεις.

Θα σου δώσω λίγο χρόνο πρώτα και αν δεν ανταποκριθείς θα τα πω σε τίτλους.

Όλο το δρώμενο διεξάγεται σε ένα στούντιο θεατρικό,
που παραπέμπει στον χώρο – κόσμο που υποδυόμαστε τους ρόλους μας στην ζωή,
όπου κατά βάση επικρατεί το σκοτάδι.

Στην αρχή της ζωής της παίζει μουσική
πράγμα που παραπέμπει στην ενασχόληση της ψυχής
με γνήσιες θεϊκές δονήσεις (αρμονία, κάλλος, δημιουργία, πλάση).

Στην συνέχεια εγκαταλείπει την ομορφιά του μουσικού οργάνου
(που όμως δεν παύει να ηχεί και χωρίς εκείνη)
και βαδίζοντας βυθίζεται στο σκοτάδι.

Άμεσος μετά δείχνει να περιπλανιέται καθώς απομακρύνετε από την σκάλα.
Την σκάλα που συμβολίζει την γέφυρα με το ανώτερο.

Περνά δίπλα από ένα φως, το παρατηρεί, μα το προσπέρνα περιπλανώμενη στα σκοτάδια.

Γύρο της υπάρχουν πολλοί εργάτες των φώτων τα οποία όμως παραμένουν σβηστά.

Στην συνέχεια προσεγγίζει, αγγίζει και περιφέρεται γύρο από μια στενή, απότομα ανοδική, ξύλινη σκάλα
από όπου εκπέμπεται δυνατό φως από την κορυφή της.
Δεν διακρίνεται η πηγή του φωτός, παρά μόνο οι ακτίνες αυτού είναι ορατές.
Ξυλουργός ήταν ο Χριστός, κάντε την σύνδεση…

Μετά βρίσκεται και βαδίζει σε ένα ελαφρώς υπερυψωμένο μονοπάτι.
Γύρο της υπάρχει φως και εργάτες αυτών, μα σε εκείνη δεν φτάνει ακόμα φως, παραμένει σκοτεινή.

Κάποια στιγμή σταματά. Σταματά εντελώς και κάθετε κάτω.
Μόνο τότε φωτίζεται με ένα τεράστιο και επιβλητικό φως.

Στο επόμενο στάδιο είναι που αντικρίζει τα είδωλα των διαφορετικών της όψεων
(των «εγώ» της δηλαδή) που δεν είναι τίποτε άλλο από ψεύτικες αντανακλάσεις σε καθρέπτες.
Χορεύουν σαν να μάχονται στην προσπάθεια τους να επιβληθούν.

Μετά καταφέρνει να βγάλει αυτό που καλύπτει το κεφάλι της.
Βγάζει την περούκα που συμβολίζει τις ψεύτικες πεποιθήσεις, αντιλήψεις, σκέψεις,
εικόνες, προσδοκίες, γνώσεις κλπ, που σκεπάζουν – καλύπτουν το μυαλό της και την ίδια.
Την περούκα που παραποιεί την πραγματική της όψη.
Έτσι αποκαλύπτετε η αληθινή της μορφή.

Γονατίζει χαμηλά, κοιτάζεται και κλαίει.

(Για εμένα αυτό είναι το σημείο που βρίσκει, αναγνωρίζει τον εαυτό της
και τον αποδέχεται με βαθειά συγκίνηση.
Για εμένα αυτό είναι που λέμε «τα βρήκε με τον εαυτό της»)

Ε και φυσικά στο τέλος επιστρέφει από εκεί που ξεκίνησε.
Παίζει μουσική. Εργάζεται με τις χορδές της δημιουργίας και του σύμπαντος.
Έγινε ξανά αυτό που ήταν πάντα. Έγινε δόνηση, αρμονία , κάλλος και …μουσική.

Για τις χορδές της δημιουργίας κλπ, θα μιλήσει η Πέγκυ...
...στο θέμα της για την μουσική.

Hlios έγραψε:Στην αρχή της ζωής της παίζει μουσική
πράγμα που παραπέμπει στην ενασχόληση της ψυχής
με γνήσιες θεϊκές δονήσεις (αρμονία, κάλλος, δημιουργία, πλάση).

Στο επόμενο στάδιο είναι που αντικρίζει τα είδωλα των διαφορετικών της όψεων
(των «εγώ» της δηλαδή) που δεν είναι τίποτε άλλο από ψεύτικες αντανακλάσεις σε καθρέπτες.
Χορεύουν σαν να μάχονται στην προσπάθεια τους να επιβληθούν.

Νά προσθέσω δύο σκέψεις. Στήν ἀρχή ἑτοιμάζεται γιά τήν κάθοδο στόν ὑλικό κόσμο, φοράει τήν περούκα της-στοιχεία προσωπικότητας πού θά ἔχη-, καί βγάζει τά γυαλιά της, ἄρα δέν θά "βλέπη" πιά καί ἀρχίζει τό παιχνίδι τῆς ζωῆς.

Στόν καθρέφτη πού βλέπει τά εἴδωλά της, ὑπάρχει πάντα-μόνιμα μιά φωτισμένη πόρτα (Πϋλη) πού τήν περιμένει νά τήν διακρίνη καί νά μπῆ σ' αὐτήν.

Πολύ ωραίες οι παρατηρήσεις σου.
Μετά την τελευταία πένθιμο χειρονομία επιστρέφει εκεί όπου ξεκίνησε.

Ηλιε μπορείς να βρεις τίποτες εδώ εκτός από τα προφανή του πορνοκλίπ;