Ιδεογραφήματα

Εδω μπορούμε να βάζουμε τραγούδια (μόνο)
γραμμένα σε στοίχους του Οδυσσέα Ιωάννου
που ξεχωρίσαμε και αγαπήσαμε.



Ένα μικρό βιογραφικό του εδώ.
http://www.protagon.gr/?i=protagon.el.authors&id=71


Εδώ θα βρείτε το έργο του.
http://www.stixoi.info/stixoi.php?info= ... ist_id=156





Αγαπάμε τα τραγούδια σου φίλε.
Δεν σε ξέρω καθόλου, μα τα τραγούδια σου κόβουν.

Πολλές φορές σου μίλησα
Με χρώματα στο στόμα
Στο είπα, όσα έμαθα
Τα έμαθα με το σώμα
Μισός ψυχή μισός κορμί
Κι η πείνα μου θηρίο
Μισή ζωή σπατάλησα
να ζήσουν και τα δύο

Όσα κομμάτια κι μπορέσεις να ενώσεις
Δεν θα σου φτάσουν μια στιγμή για να με νιώσεις
Στα είπα όλα - Φίλα με τώρα

Με αγαπούσε το νερό
Μα ο ουρανός με ζούσε
Κι όταν μετρούσα τι μπορώ
Η γη δεν με χωρούσε
Κυνήγησα τις ομορφιές
Μα μ' έκλεψε η λύπη
Οι αλήθειες μου: εσύ όταν κλαις
Και της καρδιάς μου οι χτύποι

Όσα κομμάτια κι μπορέσεις να ενώσεις
Δεν θα σου φτάσουν μια στιγμή για να με νιώσεις
Στα είπα όλα - Φίλα με τώρα

Πάλι δε βγαίνει η φωνή
και μες στα φώτα περισσεύω
νιώθω καλά μες στη σιωπή
στην ευτυχία κινδυνεύω.

Βλέπω μονάχα μια πλευρά
κι αυτή μου κόβει τον αέρα
πες μου πώς φτάνουν στη χαρά
πώς πάνε από`δώ πιο πέρα.

Κάνε με πάλι να μπορώ
δείξε μου πάλι πώς να θέλω
μη μου μαθαίνεις το σωστό
θέλω να θέλω,όχι να ξέρω.

Έζησα μόνο μια εκδοχή
κι όλα μισά τα έχω μάθει
αξίζω άλλη μια αρχή
αξίζω πάλι τα ίδια λάθη.

Ξανά,θα περπατήσουμε ξανά
μέσα από χρόνια ανοιχτά
όταν οι δρόμοι θα`χουν κλείσει.
Φωνές, γέλια, τραγούδια και γιορτές
οι ελπίδες όλες ζωντανές
κι όλοι θα έχουνε γυρίσει.

Μου λες, πού βρίσκεις τόσα και μου λες
πως βλέπεις μέσα από φωτιές
όσα για πάντα έχουν σβήσει.
Κοιτάς τα σύννεφα μιας ζωγραφιάς
ό,τι ήταν κάποτε για μας
λες δεν μπορεί,θα ξαναζήσει.

Μπορεί ν`αντέχει ακόμα μια κλωστή,
να έχει μείνει μια σκηνή
κι όταν παιχτεί εδώ να μείνεις.
Μαζί, κι άμα δεν έχει πια μαζί,
μες στην καινούρια σου ζωή
πάρε με πίσω,μη μ`αφήνεις.

Μου λες,πού βρίσκεις τόσα και μου λες
πως βλέπεις μέσα από φωτιές
όσα για πάντα έχουν σβήσει.
Κοιτάς τα σύννεφα μιας ζωγραφιάς
ό,τι ήταν κάποτε για μας
λες,δεν μπορεί,θα ξαναζήσει.

Ξανά, θα περπατήσουμε ξανά
μέσα από χρόνια ανοιχτά
όταν οι δρόμοι θα`χουν κλείσει.
Φωνές, γέλια, τραγούδια και γιορτές
οι ελπίδες όλες ζωντανές
κι όλοι θα έχουνε γυρίσει.

Πολύ ωραίο νήμα Ήλιε! Θα ξαναπεράσω σε λίγο... ;)

Δεν άργησα... Αυτό το ανέβασα και χθες σε άλλο τόπικ... Αλλά αφού αναφερόμαστε στον στιχουργό
και αφού αυτό το κομμάτι (για μένα τουλάχιστον) τα λέει ΟΛΑ, πρέπει να υπάρχει και εδώ.... Εδώ όμως,
την πρώτη εκτέλεση....



Απ' την αλήθεια μου κρυβόσουν
κι απ' το δικό μου πυρετό,
θα γίνω αυτό που ονειρευόσουν,
αλλά δε θα 'μαι πια εγώ.

Μου λες, πως όλα θα φτιάξεις,
σαν να 'ναι ρούχα πεταμένα,
θα καταφέρεις να μ' αλλάξεις
μα θα 'χεις άλλη, όχι εμένα.

Άλλαξέ μου τη ζωή, όχι εμένα,
κάνε γη και ουρανός να μοιάζουν ένα.
Άλλαξέ μου τη ζωή, μη με αλλάξεις,
αν μ' αφήσεις να πετάξω, θα πετάξεις.

Όπου με θέλεις θα ταιριάζω,
το λίγο μου θα 'ναι αρκετό σου,
θα με κοιτάς και θα σου μοιάζω
και θ' αγαπάς τον εαυτό σου.

Άλλαξέ μου τη ζωή, όχι εμένα,
κάνε γη και ουρανός να μοιάζουν ένα.
Άλλαξέ μου τη ζωή, μη με αλλάξεις,
αν μ' αφήσεις να πετάξω, θα πετάξεις.

Και μουσική του Θάνου Μικρούτσικου....



Θέλω τη μέρα που θα φύγεις απ' το πρωί να μου γελάς....
Κι όταν την πόρτα θα ανοίγεις να είναι σαν να μ' αγαπάς....

Αχ πολύ όμορφο!
Μπράβο Ειρήνη που το έβαλες.
(με πρόλαβες)