Σωκράτης Μάλαμας...!

[Irene3006]

Θέατρο Δάσους.... Απόψε....
Λατρεμέεεεεεεεεενος Μάλαμας......

[Eva Luna]

Α, τυχεροι οι θεσσαλονικιοι!
Οχι για τον Μαλαμα σωνει και καλα αλλα για το οτι υπαρχει κινητικοτητα πολιτιστικη.

[Irene3006]

Ναι ναι... Γίνονται αρκετά live....
Σήμερα Μάλαμα και την άλλη Δευτέρα Παπακωνσταντινου....!

[Irene3006]

Τον αγαπώ αυτόν τον άνθρωπο....!

[Nikos Apomakros]

Έχει πολλά ωραία. Δεν είδα όμως πουθενά να αναφέρετε ένα
από τα, κατ' εμέ τουλάχιστον, κορυφαία που έχει τραγουδήσει...

[Irene3006]

Νίκο δεν θα διαφωνήσω... Από τα καλύτερα κομμάτια του Μάλαμα...
Αλλά η "Πριγκηπέσσα" και το "Σ ακολουθώ" του Λοιζου σε εκτέλεση Παπακωνσταντίνου
ενώ είναι φοβερά κομμάτια τα χουν καταντήσει τόσο σούπα...

[Nikos Apomakros]

κάντο μου λίγο πιο λιανά γιατί είμαι κι ολίγον τι μπετό δηλαδή;

[Irene3006]

Ακούγονται παντού, ειδικά η Πριγκηπέσσα.....
Πας στη συναυλία του και υπάρχουν και κάποιοι που ξέρουν μόνο αυτό το κομμάτι
κι επί δυομιση ώρες φωνάζουν μετά από το τέλος κάθε τραγουδιού την Πριγκηπέσσα
και σε πρήζουν... Και το τραγουδάει κι ο κάθε σκυλάς στα μπουζούκια... Αηδία

Να διευκρινίσω... Πρώτον, δεν λέω τίποτα από τα παραπάνω για σένα... Δεύτερον,
δεν σημαίνει ότι δεν μ αρέσει το τραγούδι....

[Nikos Apomakros]

Α αυτό εννοούσες. Ευτυχώς.

Καταλαβαίνω. Μπορώ να πω και συναισθάνομαι.

Μην το βλέπεις όμως εγωιστικά.
Καθένας έχει δικαίωμα στην τέχνη.
Είναι πολύ ωραίο τραγούδι κι είναι επόμενο
να το τραγουδάει ακόμα πχ κι ένας παράφωνος
πιτσιρικάς κάτω απ' το μπαλκόνι μιας κοπέλας.

Στο τέλος της ημέρας σημασία έχει
πόσο άγγιξε, πόσους και με τι τρόπο.

Ένα δημιούργημα πάντως δεν προσβάλλεται.
Δεν γίνεται "σούπα" (κι ας μου άρεσε ο όρος).
Ο κορεσμός από την άλλη είναι ένα θέμα,
αλλά είναι καθαρά δικό μας πρόβλημα.

Το ότι το τραγουδάει ένας σκυλάς ή το ότι το
απαιτεί ένα κοινό με τέτοιο ζήλο ώστε να καταντάει
ενοχλητικό ή κουραστικό, πέρα από άκρως κολακευτικό,
το βρίσκω και ιδιαίτερα θετικό.
Η μουσική, περισσότερο από κάθε άλλη τέχνη, μας ενώνει.
Έτσι λέω.

Και χαλάλι. Πάμε όλοι μαζί άλλη μια φορά

[Irene3006]

Δεν είναι θέμα εγωισμού, απλά ο Μάλαμας έχει πολλά ωραία κομμάτια, και τον αδικεί να τον ξέρουν πολλοί
μόνο από την Πριγκηπέσσα... Και πάλι όχι επειδή το άκουσαν από τον ίδιο, αλλά από τον Καρρά... Και τους
χαλάς και τ' όνειρο όταν τους λες "Εεε.. Δεν είναι του Καρρά, ο Μάλαμας το έγραψε και το είπε πρώτος"...
Ύστερα παίρνουν κι ένα υφάκι θαρρείς κι εσύ είσαι ο βλάκας της υπόθεσης... Δηλαδή είναι λίγο τραγικό
το όλο θέμα...

To ότι όλοι έχουν δικαίωμα στη μουσική το αποδέχομαι απόλυτα... Απλά με εκνευρίζει ενίοτε η άγνοια και η
αφέλεια μερικών....

Η μουσική σαφώς ενώνει.... Και προφανώς έχω πάθος μ' αυτή (1008 posts μόνο σ' αυτή την ενότητα, το
αποδεικνύουν Στην πραγματικότητα είναι πολύ περισσότερα...)... Απλά μερικά πράγματα
μου χτυπάνε άσχημα... Αυτό είναι όλο...

[Irene3006]

Ναι ρε Σωκράτη.... Ναι....



Πως να σου πω γι' αυτές τις σκέψεις που σταθήκαν στο μυαλό μου,
θρονιαστήκαν και φωτίσανε για λίγο τ' όνειρό μου
κι οι στιγμές χορέψανε μπροστά μου σα σκιές·
άλλες ανήκαν εδώ κι άλλες χανόντουσαν στο χτες....

Δε θέλω να γλιτώσω από τα όμορφα,
γιατί εκείνα την ασκήμια μου σκεπάζουν
κι όταν φοβάμαι τα πιο μεγάλα ψέματα,
μακάρι πάντα να μου τάζουν.
Δε θέλω να γλιτώσω από τα όμορφα,
ούτε για λίγο σου λέω να τ' αποφύγω.
Τα φτιάχνω θύμηση και τα ντύνω όνειρα
και μες στη σκέψη μου τα πνίγω...

[Irene3006]

[ArELa]

Ο Σωκράτης είναι από τους πολύ αγαπημένους της κόρης μου.
Γιατί δεν με εκπλήσσει που του αφιέρωσες νήμα;

[Irene3006]

Σε επίπεδο live (μαζί με Αλκίνοο πάντα) είναι ίσως ο πιο αγαπημένος μου....
Πρώτη φορά τον είδα πέρσι το καλοκαίρι μετά τις Πανελλήνιες.... Και μέσα σε
ένα χρόνο τον έχω δει 4 φορές, περιμένοντας τον χειμώνα καμιά εμφάνιση ακόμα....

Προφανώς και δεν σε εκπλήσσει το νήμα.... Άλλωστε δεν είναι το πρώτο κοινό μας με
την κόρη σου.... Γεγονός...

[Irene3006]

Ένα από τα πιο δυνατά (κατά τη γνώμη μου) κομμάτια του.....



Παραθέτω και τους στίχους....

Επενδύσεις, διαφημίσεις,
ενοχές και ανακρίσεις
εποχές για λεφτά, άπατος στα χαμηλά
με θεούς φοβερούς, με θρησκείες τρομοκράτες
με ληστές στην αυλή, αδιάφοροι, χαζοί

Κάνω πως δεν ξέρω, πέφτω μες στα κύματα
άλλοι δρόμοι μας ενώνουν, κι άλλοι στα διλήμματα

Ψευδαισθήσεις, παραισθήσεις, εντολές και αντιρρήσεις
αλλαγές στα ψηλά, ίδια συνταγή παιδιά
με κομμένα φτερά, με οράματα στημένα
αφανείς οδηγούς, αδηφάγους οπαδούς

Εισοδηματίες, κεφαλαιούχοι – επενδυτές
Αστοί με τίτλους αγυρτείας, ηθικολόγοι, υποκριτές
μεταμφιεσμένοι παρθένες της εγκράτειας, απατεώνες
νομοθέτες, θεατρίνοι, στρατηγοί πνιγμένοι
στα παράσημα, στα σιρίτια, στους μεγαλόσταυρους
Κράχτες στα σκυλάδικα

Τηλεοπτικά κόλπα με αστέρες παρουσιαστές
στο θίασο της ακροαματικότητας
εκλογική φάρσα με ψηφοφόρους ξύλινους
Οι υποψήφιοι αστοί ντυμένοι παλιάτσοι
στο χορό των πολιτικών ελευθεριών
με δάκρυα στα μάτια για τα βάσανα του κόσμου
με πάθος για την καθαρότητα του έθνους
και την δόξα της πατρίδος

Αυταπάτες – μεγαλεία και μια θηριώδη ανία
Μπερδεμένα μυαλά και λογαριασμοί φωτιά
Με τα χρέη ψηλά, τη ψυχή στα κόκκινα
Οι λαγοί στο σακί, δούλοι τηλεοπτικοί

[Irene3006]

Αυτόν τον άνθρωπο τον αγαπάω όλο και πιο πολύ.....
Σωκράτης........

[Irene3006]

Πρώτη συναυλία της χρονιάς, χθες βράδυ στη φοιτητούπολη, ακούγοντας Σωκράτη...
Αξία προφανώς ανεκτίμητη...

ΕΡΩΤΑΣΣΣΣΣ....



Γεννιέται ο κόσμος όταν φιλιούνται δυο
Η αγάπη πόλεμος, πόρτα που ανοίγει
Μέσα στα σπλάχνα σταλάζει λίγο φως
Είναι φεγγίτες τα σώματα που σμίγουν

Πλάι μου βαδίζεις σαν δέντρο σκιερό
Κάτω από έναν ήλιο δίχως ηλικία
Τα μάτια σου είναι κρήνες ονείρου όπου παν
Συχνά και ξεδιψάν τα άγρια θηρία

Αλλάζει ο κόσμος όταν φιλιούνται δυο
Μεταμορφώνεται, όλα αγιάζουν
Ο σκλάβος βγάζει στους ώμους του φτερά
Παύεις να είσαι ένας ακόμα ίσκιος

Ζητάω το πρόσωπό σου, ξανά παραληρώ
Βραγιά των γιασεμιών και στην πληγή αλάτι
Αγκάθι του θανάτου, αυγή του φεγγαριού
Γραφή θαλασσινή απάνω στο βασάλτη

Μικραίνει ο κόσμος όταν φιλιούνται δυο
Γίνεται η κάμαρα κέντρο του κόσμου
Και μισανοίγει σαν φρούτο ώριμο
Ή σαν αστέρι εκρήγνυται και σβήνει

Η φούστα σου παφλάζει φτιαγμένη από νερό
Τα κόκαλά μου βρέχει με τη μία
Μα όσο και να βρέχεις δε θα φοβηθώ
Γιατί είναι η κοιλιά σου ηλιόλουστη πλατεία

Γυμνός ο κόσμος όταν κυλιούνται δυο
Από τον ίλιγγο πάνω στη χλόη
Λύνονται οι κάβοι, σαλπάρουν οι ψυχές
Ο χώρος είναι σιωπή και φως μονάχα

[Irene3006]

Τρέλανέ μας ρε Σωκράτη....



Oι πρώτες λέξεις θα κυλήσουν σα νερό
Κι εσύ θα τρέξεις στο ποτάμι να τις πιάσεις
Πολύ σ’ αγάπησα, μα φτάνει ως εδώ
Πάντα με κέρδιζες, μα τώρα πια θα χάσεις

Θα σου αφήσω ένα παράθυρο ανοιχτό
Και θα αρχίσω να σε σπρώχνω να πετάξεις
Πίσω σου ο πόνος και μπροστά σου το κενό
Μη με διαλέξεις, φύγε δίχως να κοιτάξεις.

Θα πω εκείνα που δεν άντεχες ν’ ακούς
Και μία πείνα για αγάπη θα σε τρώει
Θα μείνεις μόνη μα συνέβη σε πολλούς
Όσοι αγάπησαν δεν είναι τόσο αθώοι.

Απ’ τα φιλιά στο τέλος μέναμε μισοί
Κι εγώ να ψάχνω στο μαρτύριο μια λύση
Την κάθε μέρα να σε θέλω πιο πολύ
Έπρεπε κάποιος πρώτος να μας σταματήσει.

Θα πω εκείνα που δεν άντεχες ν’ ακούς
Και μία πείνα για αγάπη θα σε τρώει
Θα μείνεις μόνη μα συνέβη σε πολλούς
Όσοι αγάπησαν δεν είναι τόσο αθώοι

Όταν περάσουνε τα χρόνια απ’ τον σκορπιό
Και δε θα έχεις άλλο για να με μισήσεις
Στείλε μου τότε μόνο ένα ευχαριστώ
Που δε σε σκότωσα και σ’ άφησα να ζήσεις.