Προφητικό (γραμμένο το 1992) τραγούδι!

[butterfly]

Tο προφητικό (γραμμένο το 1992) και άκρως επίκαιρο τραγούδι "Ο Ύμνος του Μάαστριχτ" του τραγουδοποιού Θανάση Γκαϊφύλλια

Άγγλοι, Γάλλοι, Πορτογάλοι
και λοιποί ιθαγενείς
χώρεσαν σ' ένα τσουβάλι
και στον πάτο του εμείς.

Εμείς βάλαμε υποθήκη
από Κρήτη μέχρι Έβρο
κι αφού μπήκαμε στα χρέη
έτσι γίναμε Ευρωπαίοι.

Άλλοι κάναν τα παζάρια
εν τω μέσω της νυκτός
κι όταν έφτασε η ώρα
να 'ρθει ο λογαριασμός
παραλήπτης πάντα ο ίδιος
ο υπέροχος λαός
παραλήπτης πάντα ο ίδιος...
ο λεβέντης ο λαός.
Παραλήπτης πάντα ο ίδιος
το κορόιδο ο λαός.

Νοιώθω λίγο σαν χαϊβάνι
πίσω απ' τ' ώριμο καρότο
λαχανιάζω και ιδρώνω
για τη τσέπη τους γ@μɷτ⓪
και μου λεν κάτι τζιμάνια
-είναι θέμα υπομονής,
οι κουτόφραγκοι στο μέλλον
θα 'ναι υπό και τούρλα εμείς.-

Λες να είμαι τέτοια μάρκα
και κανείς να μη το ξέρει
και να κρύβω τη μαγκιά μου
πίσω απ' τ' απλωμένο χέρι.
Όταν κάτσει με τους λύκους
στο τραπέζι ο καθείς
σίγουρα θ' αφήσει πίσω
μαυροφόρους συγγενείς.

[johnnye]

Πραγματικά δεν έχω λόγια...

[delfini05]

Οι πολιτικοί κατάντησαν τη Δημοκρατία στενογράφο της Διαφθοράς...

[ArELa]

Ντρέπομαι που το λέω, αλλά δεν το είχα ακουσει.
Και ξαναντρέπομαι γιατί και να το είχα ακουσει, δε θα με άγγιζε όσο τώρα, γιατί τότε κοιμομουν με τα τσαρούχια.


ΕΥΓΕ στον άντρα που ήταν από τότε αφυπνισμένος και με συνειδητότητα πολύ πιο εκτεταμένη και άρτια απ'τη δική μου (τότε) και των πολλών προβάτων (τότε και σήμερα)... Υποκλίνομαι βαθύτατα