Ιδεογραφήματα

Δεν πολυακουω Ελληνικη μουσικη.
Αλλα αν ενα τραγουδι ειναι ωραιο. γιατι οχι.

Πολλά ελληνικά τραγούδια μου αρέσουν.
Ενα από αυτά που μου αρέσουν πολύ είναι και αυτό.

Οσο κι αν φαινεται περίεργο. το έγγραψε ο Σάκης Μπουλάς.

καλημεραααααααααααααα καλημεραααααααααααααα
τι κλάψα είναι αυτή ρε παλικάρια???!!!!ποναν ορέ τα παλικάρια!!!1
για ελάτε για κάτι πιο up!!!!!!!

ρε παιδιά η μέρα είναι δύσκολη και όσο πάει η μέρες θα δυσκολεύουν σε σημείο που δεν θα μπορούμε να ανταπεξέρθουμε!
ας πάρουμε δυνάμεις απο jamming κομμάτια θα μας χρειαστούν!!!

Divine Sinner έγραψε:

Οσο κι αν φαινεται περίεργο. το έγγραψε ο Σάκης Μπουλάς.

Την διασκευή μπορεί να έκανε ο Μπουλάς αλλά σίγουρα δεν το έγραψε!

Το τραγούδι αυτό είναι των Cockney Rebel. Λογικό είναι να μην το ξέρεις λόγω του νεαρού της ηλικίας σου.

Για του λόγου το αληθές παραθέτω μια εκτέλεση του γνήσιου κομματιού.



ΥΓ. Επίσης ο Μπουλάς έχει πολύ μεγάλη μουσική παιδεία, ασχέτως αν έχει γίνει γνωστός από σαχλοτραγουδάκια και κωμικές σειρές.

Το γνωριζω. εννοουσα την Ελληνικη εκδοση.
Παντως απο οσο ξερω ειναι διασκευη οχι οπως αυτες που κανουν οι διαφοροι (σταρς) αλλα με εγγραφη αδεια του καλλιτεχνη.
ο μπουλας ειναι ενα ατομο που θαυμαζω παρα πολυ.
Ειναι πραγματικα ποιοτικος.

Divine Sinner έγραψε:Το γνωριζω. εννοουσα την Ελληνικη εκδοση.

Ετσι όμως που το έγραψες δίνεις την εντύπωση ότι το τραγούδι το έγραψε ο Μπουλάς!

Divine Sinner έγραψε:Παντως απο οσο ξερω ειναι διασκευη οχι οπως αυτες που κανουν οι διαφοροι (σταρς) αλλα με εγγραφη αδεια του καλλιτεχνη.
ο μπουλας ειναι ενα ατομο που θαυμαζω παρα πολυ.
Ειναι πραγματικα ποιοτικος.

Δεν νομίζω ότι είπα κάτι διαφορετικό!

Nαι βρε

Οσο κι αν φαινεται περίεργο αυτος ειναι ο ζουγανέλης.


Παρακολουθούμε το Γιάννη Ζουγανέλη
να παίζει τραγούδια απ' το δίσκο Ατρείδες
σε στίχους Κώστα Μύρη και μουσική του ίδιου.
Ο ίδιος ο Κώστας Μύρης γνωστός κι ως Κώστας
Γεωργουσόπουλος μιλάει για τη δουλειά αυτή.

Ξεκινάει μ' ένα ορχηστρικό εισαγωγής ενώ
συγχρόνως ερμηνεύει το τραγούδι:
Δικαιοσύνη - Γιάννης Ζουγανέλης


στίχοι.

Δικαιοσύνη, άφωτη τακτική,
στα καπνισμένα καλυβάκια των φτωχών,
τιμώντας τη ζωή, τη ζυγιασμένη.

Παίρνει τ' ονοματιόν της και φεύγει,
απ' τα παλάτια, που 'χτιζαν χρυσά,
αλικά, βρώμικα χέλια.

Και φτάνει σε θύρες, απλές, ταπεινές,
μισώντας τη χάρτινη δύναμη,
του φουσκωμένου πλούτου.

Κι όλα τα κατευθύνει,
προς το μοιραίος τέλος,
η δικαιοσύνη.