Δυο τραγούδια...

[ArELa]

Και σεργιανώντας σήμερα, βρήκα δυο τραγούδια της Τάνιας...

Το "μαμά γερνάω' το έχω και σε δίσκο , αλλά αυτή η λάιβ απόδοσή της είναι ανεπανάληπτη, συγκλονιστική και την αφιερώνω στη μάνα μου και στις μανούλες όλου του κόσμου.

Ακούστε την... (Πέγκι όταν πας σπίτι ΠΡΕΠΕΙ να την ακούσεις εδώ)





ο "Ανθρωπάκος" είναι από τα πιο υπέροχα τραγούδια που έχω ακούσει, νομίζω ότι κάποια στιγμή στη ζωή όλων μας, μπορεί να μας εκφράσει και το αφιερώνω σ'όλα τα Ιδεογραφιτάκια με αγάπη...

Είναι αποσπασματικό από μια συνέντευξη, αλλά δεν παύει να'ναι πανέμορφο Κι αυτό κι εκείνη- τη λατρεύω την Τάνια.




enjoy

[minoraki]

Μοίρες

Τσανακλίδου Τάνια

Μουσική/Στίχοι: Κραουνάκης Σταμάτης/Νικολακοπούλου Λίνα

Την ώρα που γεννιόμουνα σχολάγανε οι μοίρες
μονάχη μου καθόμουνα κι απ’ τη ζωή κρατιόμουνα
κρατιόμουνα σ’ ένα καφάσι μπίρες
Μονάχη μου καθόμουνα κι απ’ τη ζωή κρατιόμουνα
κι ονειρευόμουνα σ’ ένα καφάσι μπίρες

Τα λόγια σου τα ψεύτικα φαρμάκι κι’ αγωνία
μονάχη μου παντρεύτηκα σε βρήκα σ’ ερωτεύτηκα
παιδεύτηκα, σ’ αυτή την κοινωνία
Μονάχη μου παντρεύτηκα σε βρήκα σ’ εμπιστεύτηκα
και ρεζιλεύτηκα στην παλιοκοινωνία

Φωτιά κι ανάσταση
καρδιά πονάς και σπάσ’ τα εσύ
τα χρόνια που ’φτασα να ζω
Φωτιά και δύναμη
καρδιά, τρελή κι αδύναμη
στον κόσμο που ’ρθαμε
χορτάσαμε γκρεμό

Την ώρα που περπάτησα μου φέραν και τα δώρα
μια νύχτα μόνο κράτησα κι απάνω της ξεστράτισα
ξεστράτισα και μου ’λεγαν προχώρα
Μια νύχτα μόνο κράτησα κι απάνω της γονάτισα
και παραστράτησα στην πρώτη κατηφόρα



.....................................................

Γράμμα στον κύριο Νίκο Γκάτσο

Τσανακλίδου Τάνια

Μουσική/Στίχοι: Ανδρέου Γιώργος

Το σπασμένο βιολί του κόσμου ακόμα ουρλιάζει
στα νωπά σπαρμένα χωράφια η μέρα χαράζει
φαντάροι χορεύουν τις νύχτες σε άδειες ταβέρνες
δελφίνια στο πέλαγο μόνα, νεράκι στις στέρνες
Νησιά ταξιδεύουν στον ήλιο κανείς δεν μιλάει
την άνοιξη όλοι προσμένουν κι αυτή προσπερνάει

Όλα κύριε Νίκο είναι εδώ
όπως τα άφησες εσύ κι όπως τα ξέρεις
από της λύπης τον καιρό

Κι όταν γυρίσεις και σε δω
μέσα στη στάμνα τη χρυσή νερό να φέρεις
της λησμονιάς πικρό νερό

Το πιστό σκυλί της Ιθάκης στα πόδια σου κλαίει
η καλή παλιά Περσεφόνη τραγούδια σου λέει
η φωτιά πληγή που σε καίει δεν λέει να γιάνει
το πικρό το όνειρο φταίει του αδελφού Μακρυγιάννη
Πόσο ακόμα ραγιάδες η Κρήτη κι η Μάνη
σκοτεινές μαυροφόρες μανάδες στου Οδυσσέα το χάνι


Δυστυχως αυτα τα τραγουδια δεν τα βρησκεις στο ιντερνετ και ομως ειναι υπεροχα!

[ArELa]

Το'ξερα πως θα'βαζες τις μοίρες
μινοράκι μαναράκι

Ε ρε τι ζειμπεκιές έχω ρίξει με δαύτες...


Το γράμμα στον Γκάτσο δυστυχώς δεν το έχω.

Τις μοίρες τις έχω όμως, σε βινύλιο.

[Nemesis]

το Ανθρωπάκος είναι απο τα αγαπημένα της μητέρας μου

[minoraki]

Εχουμε καλες τραγουδιστριες αλλα η τανια με το γερναω μαμα και με τις μοιρες σε τσακιζει.
Μουσικη απο μια γυναικα για τις γυναικες.

[minoraki]

Ηλιαχτίδα

Τσανακλίδου Τάνια

Μουσική/Στίχοι: Zευγαδέλης Kωστής/Κορδέλας Γιώργος

Χάθηκα ξανά σε λαβυρίνθους κι έχασα καιρό
Να σ' αναζητώ, άμοιρη ψυχή μου
Έχασα καιρό, άμοιρη ψυχή μου

Θεέ μου, πώς ποθώ μιαν ηλιαχτίδα
Ταίρι φωτεινό, να 'χω φυλαχτό, σε ηλιόλουστη πατρίδα
Σε ταξίδι μυστικό, με ουράνια πυξίδα

Θέλω να σε βρω, να σου ζητήσω μια πνοή
Θέλω να ντυθώ του έρωτά σου τη μορφή
Θέλω να χαρώ μαζί σου την ανατολή
Φως μου ακριβό, αχ, μη σπαταληθείς ανώφελα

Σβήνω και ξεχνώ τα περασμένα
Ένα πρωινό όλα θα 'ναι αλλιώς
Τα κομμάτια μου ενωμένα
Θα 'χω δρόμο ανοιχτό, και στο πλάι μου εσένα

Θέλω να σε βρω, να σου ζητήσω μια πνοή...

.........................................................


Πάτωμα

Τσανακλίδου Τάνια

Μουσική/Στίχοι: Κραουνάκης Σταμάτης/Νικολακοπούλου Λίνα


Κοντά στα κύματα θα χτίσω το παλάτι μου

θα βάλω πόρτες μ’ αλυσίδες και παγώνια

Και μες στη θάλασσα θα ρίξω το κρεβάτι μου
γιατί κι οι έρωτες μου φάγανε τα χρόνια
Να κοιμηθώ στο πάτωμα
να κλείσω και τα μάτια
γιατί υπάρχουν κι άτομα
που γίνονται κομμάτια

Ξυπνάω μεσάνυχτα κι ανοίγω το παράθυρο
κι αυτό που κάνω ποιος σου το ‘πε αδυναμία
που λογαριάζω το μηδέν μου με το άπειρο
και βρίσκω ανάπηρο τον κόσμο στα σημεία

Να κοιμηθώ...