Apocalypto! (από Silke)
- LoLitA
- Ιδεογραφίτης Υψηλών Ταχυτήτων
- Δημοσιεύσεις: 2312
- Εγγραφή: Τρί 17 Απρ 2007, 00:53
- Φύλο: Γυναίκα
Apocalypto! (από Silke)
εκ μεταφοράς
Silke
Επόπτης Δημοσθονίας
Joined: 18 Dec 2006
Posts: 313
Location: In der Vergangenheit
Posted: Sat Jan 20, 2007 5:55 pm
-----------
Αυτές τις μέρες έχει βγει στο σινεμά και η τελευταία, πολυσυζητημένη θα έλεγα ταινία του Mel Gibson, το Apocalypto. Η ταινία είναι αρκετά μεγάλη, έχει στοιχεία ιστορικού ντοκυμαντέρ, με πολλή δράση και κυνηγητό, και για μια ακόμα φορά ο σκηνοθέτης έχει κάνει εκτενή ιστορική έρευνα, έχει χρησιμοποιήσει χαμένες διαλέκτους των ιθαγενών της εποχής εκείνης και πολλά άλλα.
Ο λόγος για τον οποίο γράφω κυρίως αυτό το ποστ είναι επειδή πάλι παραλληλίζεται η δουλειά που έχει κάνει με τα 'Πάθη του Ιησού", και το κατα πόσο αυτά που δείχνει ανταποκρίνονται ή όχι στην πραγματικότητα.
Αυτά μέχρι τώρα για όσους δεν την έχουν δει.
ΠΡΟΣΟΧΗ SPOILERS !!!!!
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
Η υπόθεση έχει περίπου ως εξής: Ένα χωριό των Μάγια μέσα στη ζούγκλα δέχεται επιδρομή από τους αιμοβόρους εντεταλμένους πολεμιστές του βασιλείου των Μάγια. 'Ανδρες και γυναίκες αιχμαλωτίζονται και οδηγούνται στην μεγάλη πόλη των Μάγια για τις ανθρωποθυσίες που κάνουν οι ιερείς για να εξευμενίσουν τους θεούς.
Αν τα πάρουμε τα πράγματα από την αρχή, από άποψη εικόνας, διαλέκτων, τοποθεσιών που έγιναν τα γυρίσματα και γενικά αναπαράσταση της εποχής δεν είναι απαραίτητο να σχολιαστούν και τόσο, γιατί ο Mel κατά πως φαίνεται την έχει κάνει την έρευνά του και το αποτέλεσμα είναι πολύ καλό.
Στην αρχή, μας δείχνει ένα χωριό των Μάγια που ναι μεν φέρονται όλοι σαν τους κλασικούς ιθαγενείς, αλλά από κάποιο σημείο και μετά θυμίζουν λιγάκι χίπικη κατασκήνωση , με λίγο τραβηγμένα αστεία και σκηνικά.
:bleh: :bleh:
Μετά αρχίζει η δράση, καθώς αιχμαλωτίζονται οι ιθαγενείς και τους πάνε σε μια πόλη των Μάγια,που αν δεν απατώμαι υπάρχει και στην πραγματικότητα.
Εκεί αρχίζει ουσιαστικά να ξεδιπλώνει μια σκληρή και αιματηρή ταυτότητα του πολιτισμού αυτού. δείχνωντας πολλά αρνητικά και θετικά.
Εδώ είναι και που ακούστηκαν και τα περισσότερα αρνητικά σχόλια για την ταινία, από την άποψη του ότι οι απλοί άνθρωποι παρουσιάστηκαν σαν ένα από τα χειρότερα είδη όχλου, οι πολεμιστές δεν είχαν τιμή και εξευτέλιζαν, η ανώτατη εξουσία αδίστακτη και οι ανθρωποθυσίες να γίνονται κατά εκατοντάδες καθημερινά.
Το θέμα είναι κατά πόσο είναι αυτά η μοναδική πραγματικότητα και όχι μέρος της, διότι ντοκυμαντέρ και βιβλία που έχω διαβάσει για αυτή την περίοδο, οι Μάγια ήταν επίσης ένας λαός που είχε προοδεύσει στις επιστήμες, υπήρχε κάποια ιεραρχική οργάνωση από τις ανώτερες μέχρι τις κατώτερες κοινωνικές τάξεις και δεν ήταν τόσο αιμοδιψείς. Βέβαια σε δύσκολες περιόδους πιθανώς να ξέφευγαν τα πράγματα.
Και τελικώς το ερώτημα είναι, όπως και στα πάθη του Χριστού, έδειξε ο Gibson την αντικειμενική εικόνα ή ένα δραματοποιημένο κομμάτι της?:shock:
Η ταινία συνεχίζεται λοιπόν με δράση και κυνηγητό, ακολουθώντας προς το τέλος την ιστορία ενός true ήρωα ιθαγενή, που πολεμάει να σωθεί και να γυρίσει στην οικογένειά του, και το μόνο ενοχλητικό εδώ είναι όλες οι συμπτώσεις οι οποίες τυχαίνουν και τον βοηθάνε να προχωρήσει τελικά.
Όταν το σκεφτεί κανείς, επιδρά κάπως αρνητικά διότι, κάπου αρχίζει και θυμάται, ότι δεν βλέπει ένα ντοκυμαντέρ αλλά μια ταινία, η οποία θέλει να περάσει συγκεκριμένα πράγματα, παρά να δείξει την εικόνα μιας εποχής.
Γενικά πάντως, αξίζει να την δει κανείς. Δεν νομίζω να βαρεθεί, εκτός αν βαρεθεί τα κυνηγητά!:shock:
Εγώ προσωπικά θα σας το πρότεινα, διότι είναι σπάνιο να βγουν ταινίες για την συγκεκριμένη περίοδο και πολυ-δουλεμένες. Ελπίζω να την ευχαριστηθείτε!
Silke
Επόπτης Δημοσθονίας
Joined: 18 Dec 2006
Posts: 313
Location: In der Vergangenheit
Posted: Sat Jan 20, 2007 5:55 pm
-----------
Αυτές τις μέρες έχει βγει στο σινεμά και η τελευταία, πολυσυζητημένη θα έλεγα ταινία του Mel Gibson, το Apocalypto. Η ταινία είναι αρκετά μεγάλη, έχει στοιχεία ιστορικού ντοκυμαντέρ, με πολλή δράση και κυνηγητό, και για μια ακόμα φορά ο σκηνοθέτης έχει κάνει εκτενή ιστορική έρευνα, έχει χρησιμοποιήσει χαμένες διαλέκτους των ιθαγενών της εποχής εκείνης και πολλά άλλα.
Ο λόγος για τον οποίο γράφω κυρίως αυτό το ποστ είναι επειδή πάλι παραλληλίζεται η δουλειά που έχει κάνει με τα 'Πάθη του Ιησού", και το κατα πόσο αυτά που δείχνει ανταποκρίνονται ή όχι στην πραγματικότητα.
Αυτά μέχρι τώρα για όσους δεν την έχουν δει.
ΠΡΟΣΟΧΗ SPOILERS !!!!!
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
Η υπόθεση έχει περίπου ως εξής: Ένα χωριό των Μάγια μέσα στη ζούγκλα δέχεται επιδρομή από τους αιμοβόρους εντεταλμένους πολεμιστές του βασιλείου των Μάγια. 'Ανδρες και γυναίκες αιχμαλωτίζονται και οδηγούνται στην μεγάλη πόλη των Μάγια για τις ανθρωποθυσίες που κάνουν οι ιερείς για να εξευμενίσουν τους θεούς.
Αν τα πάρουμε τα πράγματα από την αρχή, από άποψη εικόνας, διαλέκτων, τοποθεσιών που έγιναν τα γυρίσματα και γενικά αναπαράσταση της εποχής δεν είναι απαραίτητο να σχολιαστούν και τόσο, γιατί ο Mel κατά πως φαίνεται την έχει κάνει την έρευνά του και το αποτέλεσμα είναι πολύ καλό.
Στην αρχή, μας δείχνει ένα χωριό των Μάγια που ναι μεν φέρονται όλοι σαν τους κλασικούς ιθαγενείς, αλλά από κάποιο σημείο και μετά θυμίζουν λιγάκι χίπικη κατασκήνωση , με λίγο τραβηγμένα αστεία και σκηνικά.
:bleh: :bleh:
Μετά αρχίζει η δράση, καθώς αιχμαλωτίζονται οι ιθαγενείς και τους πάνε σε μια πόλη των Μάγια,που αν δεν απατώμαι υπάρχει και στην πραγματικότητα.
Εκεί αρχίζει ουσιαστικά να ξεδιπλώνει μια σκληρή και αιματηρή ταυτότητα του πολιτισμού αυτού. δείχνωντας πολλά αρνητικά και θετικά.
Εδώ είναι και που ακούστηκαν και τα περισσότερα αρνητικά σχόλια για την ταινία, από την άποψη του ότι οι απλοί άνθρωποι παρουσιάστηκαν σαν ένα από τα χειρότερα είδη όχλου, οι πολεμιστές δεν είχαν τιμή και εξευτέλιζαν, η ανώτατη εξουσία αδίστακτη και οι ανθρωποθυσίες να γίνονται κατά εκατοντάδες καθημερινά.
Το θέμα είναι κατά πόσο είναι αυτά η μοναδική πραγματικότητα και όχι μέρος της, διότι ντοκυμαντέρ και βιβλία που έχω διαβάσει για αυτή την περίοδο, οι Μάγια ήταν επίσης ένας λαός που είχε προοδεύσει στις επιστήμες, υπήρχε κάποια ιεραρχική οργάνωση από τις ανώτερες μέχρι τις κατώτερες κοινωνικές τάξεις και δεν ήταν τόσο αιμοδιψείς. Βέβαια σε δύσκολες περιόδους πιθανώς να ξέφευγαν τα πράγματα.
Και τελικώς το ερώτημα είναι, όπως και στα πάθη του Χριστού, έδειξε ο Gibson την αντικειμενική εικόνα ή ένα δραματοποιημένο κομμάτι της?:shock:
Η ταινία συνεχίζεται λοιπόν με δράση και κυνηγητό, ακολουθώντας προς το τέλος την ιστορία ενός true ήρωα ιθαγενή, που πολεμάει να σωθεί και να γυρίσει στην οικογένειά του, και το μόνο ενοχλητικό εδώ είναι όλες οι συμπτώσεις οι οποίες τυχαίνουν και τον βοηθάνε να προχωρήσει τελικά.
Όταν το σκεφτεί κανείς, επιδρά κάπως αρνητικά διότι, κάπου αρχίζει και θυμάται, ότι δεν βλέπει ένα ντοκυμαντέρ αλλά μια ταινία, η οποία θέλει να περάσει συγκεκριμένα πράγματα, παρά να δείξει την εικόνα μιας εποχής.
Γενικά πάντως, αξίζει να την δει κανείς. Δεν νομίζω να βαρεθεί, εκτός αν βαρεθεί τα κυνηγητά!:shock:
Εγώ προσωπικά θα σας το πρότεινα, διότι είναι σπάνιο να βγουν ταινίες για την συγκεκριμένη περίοδο και πολυ-δουλεμένες. Ελπίζω να την ευχαριστηθείτε!
“Bravery is believing in yourself, and that thing nobody can teach you.”
- Nemesis
- Ιδεογραφίτης Υψηλών Ταχυτήτων
- Δημοσιεύσεις: 2322
- Εγγραφή: Κυρ 15 Απρ 2007, 17:54
- Irc ψευδώνυμο: Nem3sis
- Φύλο: Γυναίκα
- Τοποθεσία: εδώ καλέ... να εδώ...
- Επικοινωνία:
εκ μεταφοράς
Αίολος
Πορωμένος Ιδεογραφίτης
Joined: 07 Dec 2006
Posts: 501
Location: Άδης
Posted: Sun Feb 04, 2007 8:31 pm
-----------
Run Jaguar Paw, Run
Το φοβισμένο όραμα του Τζάγουαρ Ποου (Πάτημα Ιαγουάρου), ενός από τους δυναμικότερους και σεβαστούς κυνηγούς μιας φιλήσυχης φυλής Μάγια, θα γίνει πραγματικότητα ένα ζεστό πρωινό, όταν το χωριό θα δεχτεί την φονική επίθεση μανιασμένων ιθαγενών. Οι γυναίκες της φυλής θα βιαστούν, τα παιδιά θα εγκαταλειφθούν στην τύχη τους και οι άντρες, θα οδηγηθούν αλυσοδεμένοι είτε στο σκλαβοπάζαρο είτε στο θυσιαστήριο. Ο Τζάγκουαρ Πόου, που βρίσκεται ανάμεσα στους αιχμάλωτος, βαδίζει στο άγνωστο, έχοντας δώσει την υπόσχεση να επιστρέψει για να διασώσει την εγκυμονούσα γυναίκα του και τον γιο του, που έχει κρύψει με ασφάλεια σε ένα βαθύ πηγάδι.
Πολέμιος του συστήματος
Τελικά μας ξεγέλασε όλους ο παμπόνηρος Αυστραλός. Για είκοσι χρόνια όλοι σχεδόν πιστεύαμε πως επρόκειτο για έναν καθαρόαιμο χολιγουντιανό αστέρα, που τα κατάφερνε περίφημα να απεικονίζει στο πανί άλλοτε τον φουτουριστικό επαναστάτη και άλλοτε τον μανιοκαταθλιπτικό μπάτσο με το τρελαμένο βλέμμα. Πολλοί μάλιστα προχώρησαν κι ένα βήμα παραπέρα τοποθετώντας τον Mel Gibson στην κορυφή διαφόρων ανούσιων sex symbol λιστών. Λάθος! Εκείνο που στην πραγματικότητα έκανε τόσο καιρό ο Mel, ήταν να κρατά έναν τεράστιο κουμπαρά, για να φυλάει καλά κρυμμένα τα οικονομικά αποτελέσματα των κόπων του, μέχρις ότου έφτασε η κατάλληλη στιγμή έκανε το καίριο κτύπημα. Αυτοανακηρύχτηκε παραγωγός, πήρε την κάμερα στο χέρι και άρχισε να λοξοκοιτά με την ίδια παρανοϊκή ματιά αυτή την φορά όχι τους προερχόμενους από το σενάριο εχθρούς, αλλά όλους εκείνους που συνθέτουν αυτό που ονομάζουμε με μια ευρύτερη έννοια «το σύστημα».
Αποκαλύπτω!
Τα βασικά συστατικά της τεχνοτροπίας του, όπως την ακολουθεί και στο Apocalypto είναι γνωστά από το παρελθόν του και χρησιμοποιούνται για να οδηγηθούμε σε αυτό που λαϊκά αποκαλείται «ξεκάρφωμα». Χρονική περίοδος (η κορύφωση της πολιτισμικής κυριαρχίας των Μάγιας) που τοποθετείται η δράση αρκετά μακρινή από το τώρα, διάλεκτος (αποκλειστικά Ινδιάνικη, που απαντάται μέχρι τις ημέρες μας, μόνο σε κάποιες ελάχιστες φυλές του Μεξικού) που απομακρύνεται όσο το δυνατόν μακρύτερα από την αγγλοσαξονική, μέσα διεξαγωγής της μάχης (τσεκούρια, αυτοσχέδιες παγίδες, τόξα) που δεν συνδέονται σε κανένα σημείο με τις υπερσύγχρονες έξυπνες βόμβες που διαλύουν με συχνότητα λεπτού, χωριά αμάχων, όπως αυτό δηλαδή του Jaguar Paw. Κι όμως. Διαρκώς στο πίσω μέρος του μυαλού, λεπτό με το λεπτό, διαρκώς φωτογραφίζεται το σαρδόνιο χαμόγελο των αμείλικτων πολεμοχαρών γερακιών, που ακονίζουν τα νύχια τους, επιθυμώντας να αρπάξουν ότι χρήσιμο εντοπίσουν στον περίγυρο τους. Μη έχοντας ταυτόχρονα, ούτε ίχνος ενοχής, για τα βαμμένα μπλε – τι αλληγορία!!! – στρατιωτάκια, που θυσιάζουν ανεξέλεγκτα και δίχως τύψεις στον βωμό των παγκόσμιων πολεμικών μετώπων.
Η ώρα της αντίστασης
Το μήνυμα που αναδύεται μέσα από τις ταχύτατα εναλλασσόμενες εικόνες του Αποκαλύπτω – απορώ γιατί δεν χρησιμοποιήθηκε αυτός ο τίτλος στην χώρα μας, αφού δεν θα μπορούσε να είναι αντιπροσωπευτικότερος για το φιλμ – που φέρνουν στο μυαλό εικαστικά κάτι από Malick και Herzog, είναι πως έφτασε η στιγμή της αντίστασης. Πως για κανέναν, αθώο, που ζει τόσο ειρηνικά στην γη που πάτησαν το πόδι τους οι προγονοί του, οι πατεράδες, οι γονιοί, δεν έχει φτάσει η τελική ώρα, όσο και να το έχουν αποφασίσει άλλοι για εκείνον. Το φινάλε του έργου, εμπνευσμένο και αισιόδοξο, όσο λίγα στην πρόσφατη φιλμική χρονιά, αντικατοπτρίζει πλήρως το αποτέλεσμα του ανηλεούς Run Jaguar Paw Run, του δευτέρου μέρους. Ο Mel αυτό που ήθελε να πετύχει το κατάφερε και μάλιστα με πολύ λιγότερα μέσα από όσα έχουν προσπαθήσει άλλοι στο παρελθόν. Ελάχιστα ειδικά εφέ, χρήση του φυσικού περιβάλλοντος σαν σκηνικό, ηθοποιοί άγνωστοί, με λιγοστή ερμηνευτική παιδεία, αλλά με την σπιρτάδα και το τσαγανό να αποδώσουν αυτό ακριβώς που απαιτεί ο ρόλος, μουσικό θέμα που ορίζει δίχως δυσκολίες το τέμπο της εξέλιξης.
«Να είστε πάντα καλά…»
Όπως κατάφερε επίσης ο Αυστραλός να μπει στο στόχαστρο των πάντων – αρχικά των Εγγλέζων, κατόπιν των Εβραίων, τώρα του συνόλου των Ρεπουμπλικάνων – με την ακατάσχετη ειρωνεία, που πηγάζει από τα καρέ του. Ειρωνεία – απάντηση προς όλους εκείνους που καταφτάνουν φορώντας τον μανδύα του πολιτισμένου αστυνομικού και με το εξαπτέρυγο στο χέρι, υποσχόμενοι πίσω από την χαμογελαστή μάσκα που κρύβει το σατανικό προσωπείο τους, ακόμη καλύτερες ημέρες: «Ευτυχώς που μας σώσατε!»
Γιώργος Ζερβόπουλος
Αίολος
Πορωμένος Ιδεογραφίτης
Joined: 07 Dec 2006
Posts: 501
Location: Άδης
Posted: Sun Feb 04, 2007 8:31 pm
-----------
Run Jaguar Paw, Run
Το φοβισμένο όραμα του Τζάγουαρ Ποου (Πάτημα Ιαγουάρου), ενός από τους δυναμικότερους και σεβαστούς κυνηγούς μιας φιλήσυχης φυλής Μάγια, θα γίνει πραγματικότητα ένα ζεστό πρωινό, όταν το χωριό θα δεχτεί την φονική επίθεση μανιασμένων ιθαγενών. Οι γυναίκες της φυλής θα βιαστούν, τα παιδιά θα εγκαταλειφθούν στην τύχη τους και οι άντρες, θα οδηγηθούν αλυσοδεμένοι είτε στο σκλαβοπάζαρο είτε στο θυσιαστήριο. Ο Τζάγκουαρ Πόου, που βρίσκεται ανάμεσα στους αιχμάλωτος, βαδίζει στο άγνωστο, έχοντας δώσει την υπόσχεση να επιστρέψει για να διασώσει την εγκυμονούσα γυναίκα του και τον γιο του, που έχει κρύψει με ασφάλεια σε ένα βαθύ πηγάδι.
Πολέμιος του συστήματος
Τελικά μας ξεγέλασε όλους ο παμπόνηρος Αυστραλός. Για είκοσι χρόνια όλοι σχεδόν πιστεύαμε πως επρόκειτο για έναν καθαρόαιμο χολιγουντιανό αστέρα, που τα κατάφερνε περίφημα να απεικονίζει στο πανί άλλοτε τον φουτουριστικό επαναστάτη και άλλοτε τον μανιοκαταθλιπτικό μπάτσο με το τρελαμένο βλέμμα. Πολλοί μάλιστα προχώρησαν κι ένα βήμα παραπέρα τοποθετώντας τον Mel Gibson στην κορυφή διαφόρων ανούσιων sex symbol λιστών. Λάθος! Εκείνο που στην πραγματικότητα έκανε τόσο καιρό ο Mel, ήταν να κρατά έναν τεράστιο κουμπαρά, για να φυλάει καλά κρυμμένα τα οικονομικά αποτελέσματα των κόπων του, μέχρις ότου έφτασε η κατάλληλη στιγμή έκανε το καίριο κτύπημα. Αυτοανακηρύχτηκε παραγωγός, πήρε την κάμερα στο χέρι και άρχισε να λοξοκοιτά με την ίδια παρανοϊκή ματιά αυτή την φορά όχι τους προερχόμενους από το σενάριο εχθρούς, αλλά όλους εκείνους που συνθέτουν αυτό που ονομάζουμε με μια ευρύτερη έννοια «το σύστημα».
Αποκαλύπτω!
Τα βασικά συστατικά της τεχνοτροπίας του, όπως την ακολουθεί και στο Apocalypto είναι γνωστά από το παρελθόν του και χρησιμοποιούνται για να οδηγηθούμε σε αυτό που λαϊκά αποκαλείται «ξεκάρφωμα». Χρονική περίοδος (η κορύφωση της πολιτισμικής κυριαρχίας των Μάγιας) που τοποθετείται η δράση αρκετά μακρινή από το τώρα, διάλεκτος (αποκλειστικά Ινδιάνικη, που απαντάται μέχρι τις ημέρες μας, μόνο σε κάποιες ελάχιστες φυλές του Μεξικού) που απομακρύνεται όσο το δυνατόν μακρύτερα από την αγγλοσαξονική, μέσα διεξαγωγής της μάχης (τσεκούρια, αυτοσχέδιες παγίδες, τόξα) που δεν συνδέονται σε κανένα σημείο με τις υπερσύγχρονες έξυπνες βόμβες που διαλύουν με συχνότητα λεπτού, χωριά αμάχων, όπως αυτό δηλαδή του Jaguar Paw. Κι όμως. Διαρκώς στο πίσω μέρος του μυαλού, λεπτό με το λεπτό, διαρκώς φωτογραφίζεται το σαρδόνιο χαμόγελο των αμείλικτων πολεμοχαρών γερακιών, που ακονίζουν τα νύχια τους, επιθυμώντας να αρπάξουν ότι χρήσιμο εντοπίσουν στον περίγυρο τους. Μη έχοντας ταυτόχρονα, ούτε ίχνος ενοχής, για τα βαμμένα μπλε – τι αλληγορία!!! – στρατιωτάκια, που θυσιάζουν ανεξέλεγκτα και δίχως τύψεις στον βωμό των παγκόσμιων πολεμικών μετώπων.
Η ώρα της αντίστασης
Το μήνυμα που αναδύεται μέσα από τις ταχύτατα εναλλασσόμενες εικόνες του Αποκαλύπτω – απορώ γιατί δεν χρησιμοποιήθηκε αυτός ο τίτλος στην χώρα μας, αφού δεν θα μπορούσε να είναι αντιπροσωπευτικότερος για το φιλμ – που φέρνουν στο μυαλό εικαστικά κάτι από Malick και Herzog, είναι πως έφτασε η στιγμή της αντίστασης. Πως για κανέναν, αθώο, που ζει τόσο ειρηνικά στην γη που πάτησαν το πόδι τους οι προγονοί του, οι πατεράδες, οι γονιοί, δεν έχει φτάσει η τελική ώρα, όσο και να το έχουν αποφασίσει άλλοι για εκείνον. Το φινάλε του έργου, εμπνευσμένο και αισιόδοξο, όσο λίγα στην πρόσφατη φιλμική χρονιά, αντικατοπτρίζει πλήρως το αποτέλεσμα του ανηλεούς Run Jaguar Paw Run, του δευτέρου μέρους. Ο Mel αυτό που ήθελε να πετύχει το κατάφερε και μάλιστα με πολύ λιγότερα μέσα από όσα έχουν προσπαθήσει άλλοι στο παρελθόν. Ελάχιστα ειδικά εφέ, χρήση του φυσικού περιβάλλοντος σαν σκηνικό, ηθοποιοί άγνωστοί, με λιγοστή ερμηνευτική παιδεία, αλλά με την σπιρτάδα και το τσαγανό να αποδώσουν αυτό ακριβώς που απαιτεί ο ρόλος, μουσικό θέμα που ορίζει δίχως δυσκολίες το τέμπο της εξέλιξης.
«Να είστε πάντα καλά…»
Όπως κατάφερε επίσης ο Αυστραλός να μπει στο στόχαστρο των πάντων – αρχικά των Εγγλέζων, κατόπιν των Εβραίων, τώρα του συνόλου των Ρεπουμπλικάνων – με την ακατάσχετη ειρωνεία, που πηγάζει από τα καρέ του. Ειρωνεία – απάντηση προς όλους εκείνους που καταφτάνουν φορώντας τον μανδύα του πολιτισμένου αστυνομικού και με το εξαπτέρυγο στο χέρι, υποσχόμενοι πίσω από την χαμογελαστή μάσκα που κρύβει το σατανικό προσωπείο τους, ακόμη καλύτερες ημέρες: «Ευτυχώς που μας σώσατε!»
Γιώργος Ζερβόπουλος
If you want to make beautiful music, you must play the black and the white notes together.
Richard M. Nixon
Richard M. Nixon
- Nemesis
- Ιδεογραφίτης Υψηλών Ταχυτήτων
- Δημοσιεύσεις: 2322
- Εγγραφή: Κυρ 15 Απρ 2007, 17:54
- Irc ψευδώνυμο: Nem3sis
- Φύλο: Γυναίκα
- Τοποθεσία: εδώ καλέ... να εδώ...
- Επικοινωνία:
εκ μεταφοράς
Seliniasmenos
Αρρωστος Ιδεογραφίτης
Joined: 05 Sep 2006
Posts: 1279
Location: Italia
Posted: Mon Feb 05, 2007 1:32 am
----------
Kαλά την ταινία δεν την έχω δει, αλλά εφόσον φέρει την υπογραφή του Μελ Γκίπσον θα είναι άψογη. Ο Άνθρωπος είναι φοβερός σκηνοθέτης, οι επιλογές του να χρησιμοποιεί την γνήσια γλώσσα της εκάστοτε εποχής και λαού σε χώνει κατευθείαν στο κλίμα της ταινίας. Άλλωστε ότι ταινίες έχει σκηνοθετήσει ο Μελ είναι απλά κορυφαίες.
_________________
Seliniasmenos
Αρρωστος Ιδεογραφίτης
Joined: 05 Sep 2006
Posts: 1279
Location: Italia
Posted: Mon Feb 05, 2007 1:32 am
----------
Kαλά την ταινία δεν την έχω δει, αλλά εφόσον φέρει την υπογραφή του Μελ Γκίπσον θα είναι άψογη. Ο Άνθρωπος είναι φοβερός σκηνοθέτης, οι επιλογές του να χρησιμοποιεί την γνήσια γλώσσα της εκάστοτε εποχής και λαού σε χώνει κατευθείαν στο κλίμα της ταινίας. Άλλωστε ότι ταινίες έχει σκηνοθετήσει ο Μελ είναι απλά κορυφαίες.
_________________
If you want to make beautiful music, you must play the black and the white notes together.
Richard M. Nixon
Richard M. Nixon
- Nemesis
- Ιδεογραφίτης Υψηλών Ταχυτήτων
- Δημοσιεύσεις: 2322
- Εγγραφή: Κυρ 15 Απρ 2007, 17:54
- Irc ψευδώνυμο: Nem3sis
- Φύλο: Γυναίκα
- Τοποθεσία: εδώ καλέ... να εδώ...
- Επικοινωνία:
εκ μεταφοράς
Silke
Επόπτης Δημοσθονίας
Joined: 18 Dec 2006
Posts: 313
Location: In der Vergangenheit
Posted: Tue Feb 06, 2007 3:46 pm
-----------
Τα περισσότερα που ακούω για αυτήν την ταινία , κάποιες βδομάδες μετά την προβολή της, είναι ότι είναι τραβηγμένη και αμερικανιά. Εγώ διαφωνώ πάντως οτι είναι τόσο απόλυτα τα πράγματα.
Μαζί σου είμαι Σελάκο. Πιστεύω ότι ο Μελ, πάντα κάνει καλή δουλειά.
Silke
Επόπτης Δημοσθονίας
Joined: 18 Dec 2006
Posts: 313
Location: In der Vergangenheit
Posted: Tue Feb 06, 2007 3:46 pm
-----------
Seliniasmenos έγραψε: Kαλά την ταινία δεν την έχω δει, αλλά εφόσον φέρει την υπογραφή του Μελ Γκίπσον θα είναι άψογη. Ο Άνθρωπος είναι φοβερός σκηνοθέτης, οι επιλογές του να χρησιμοποιεί την γνήσια γλώσσα της εκάστοτε εποχής και λαού σε χώνει κατευθείαν στο κλίμα της ταινίας. Άλλωστε ότι ταινίες έχει σκηνοθετήσει ο Μελ είναι απλά κορυφαίες.
Τα περισσότερα που ακούω για αυτήν την ταινία , κάποιες βδομάδες μετά την προβολή της, είναι ότι είναι τραβηγμένη και αμερικανιά. Εγώ διαφωνώ πάντως οτι είναι τόσο απόλυτα τα πράγματα.
Μαζί σου είμαι Σελάκο. Πιστεύω ότι ο Μελ, πάντα κάνει καλή δουλειά.
If you want to make beautiful music, you must play the black and the white notes together.
Richard M. Nixon
Richard M. Nixon