Ιδεογραφήματα

Παρασυρθήκαμε να τη δούμε επειδή ..."κερδίσαμε" δωρεάν εισιτήρια να το δούμε στην πρεμιέρα.

Φύγαμε στα πρώτα 20 λεπτά. Ότι κατάλαβα από το σενάριο: "Μια παρέα νέοι και νέες πάνε να περάσουν μερικές μέρες σε μια καλύβα στο δάσος. Την καλύβα όμως ελέγχουν από μακριά κάποιοι επιστήμονες, που όχι μόνο βλέπουν κάθε λεπτομέρειά των ανυποψίαστων φουκαράδων την ώρα που γδύνονται ή κάνουν έρωτα, αλλά και τους ψεκάζουν με ουσίες για να ελέγχουν τη σεξουαλικότητά τους το θυμικό τους κλπ.

Την ώρα που έχουν πάει στο δάσος την κατασκότεινη νύχτα να κάνουν έρωτα, η ομάδα των δεκάδων επιστημόνων που τους παρακολουθούν, είναι έτοιμοι για μεγάλα πειράματα, από την μεγάλη αίθουσα ελέγχου με τις πολλές οθόνες και κουμπιά. Η κοπέλα παραπονιέται πως θα ήθελε να μην ήταν πολύ σκοτεινό το μέρος. Οι επιστήμονες πατάνε ένα κουμπί και κάπως φωτίζεται μια μεριά όπου τρέχουν και αρχίζουν οι πρωταγωνιστές μας τον έρωτά τους. Στο πάτημα άλλου κουμπιού από τους επιστήμονες, ένα μαχαίρι καρφώνεται στον καρπό της κοπέλας και τη στιγμή εκείνη δεκάδες ζόμπι βγαίνουν από το έδαφος.....

Στο σημείο αυτό φύγαμε. Είμαι σίγουρος ότι θα αρέσει σε πολλούς αυτό το έργο. Λυπάμαι όμως που αυτοί που τους αρέσει το έργο θα ψηφίσουν στις εκλογές της 6ης Μαίου. Γιατί θα βγούν πολλά ζόμπι μου φαίνεται....

'Οντως ακούγεται εμετική...
Αλλά καταδεικνύει (όπως πολλές χολυγουντιανές που δινουν "μηνύματα") κάποιες από τις πρακτικές των λαμογιών... και δη πράγματα που δεν τα κάνουν για την πλάκα τους, αλλά για να εξυπηρετήσουν την εκάστοτε ατζέντα τους...

Εμετικές (εξ επαγγελματος) έχω δει πολλές...
Η ψυχοσύνθεση πολλών σκηνοθετών είναι κατά τη γνώμη μου ΤΟΥΛΑΧΙΣΤΟΝ προβληματική, για να μην πω ψυχωσική... Το θλιβερό είναι ότι τέτοιες ταινίες ειναι ελκυστικές για πολλούς ανθρώπους...κι αν ο στόχος είναι να εντείνονται οι ψυχωσικές διαστροφές σε ανθρώπους, μπορώ να πω πως πετυχαίνουν πολλά.

Μια σκέτη ανοησία είχα υποτιτλίσει προ 10ετίας με τον τίτλο From Dusk Till Dawn. (κάπου το'χω ξαναγράψει αυτό, αλλά δε βλάπτει να το πω κι εδώ)
Πρωταγωνιστής μάλιστα, ο Κλούνευ... Δείχνει μια οικογένεια που ξεκινάει ταξίδι με τροχόσπιτο, δυο τύπους (παράνομους) που μπαίνουν μέσα και με την κάνη του οπλου αναγκάζουν τον πατέρα να τους πάει προς τα συνορα γιατί τους κυνηγάνε οι μπάτσοι. Τα πρώτα 60 λεπτά της ταινίας ήταν μια χαρά με δράση, κυνηγητό κλπ. Μόλις πέρασαν τα συνορα και μπήκαν Μεξικό άρχισαν οι σάχλες. Κατεβαίνουν, μπαίνουν κατάκοποι αλλά ανακουφισμένοι που την γλυτωσαν (και η οικογενεια και οι παράνομοι) σ'ένα μπαρ. Παραγγέλνουν ποτά, και ξαφνου η μπαρ γουμαν, και όλοι μέσα εκεί μεταμορφώνονται σε ερπετόβια τερατάκια, βρυκολακες κλπ. Κι έτσι τελειωνει η ταινία... Η απόλυτη ακτικλίμακα για μένα. Ξενερα απίστευτη.

Απόρησα πώς δέχτηκε ο Κλούνεϋ να παίξει τέτοια βλακεία σενάριο... Θα μου πεις, ο Κλούνεϋ το '96 δεν ήταν και σούπερ ουάου όπως τώρα, και μπορεί να μέτρησε ο συγγραφέας... Quentin Tarantino είναι αυτός... (ψυχάκιας του κερατά κι αυτός)

το εργο που αναφερεσαι αρελα ηταν φοβερο...ο ταραντινο εκανε τον ψυχακια αδερφο του κλουνευ....
μιλαμε για εργο ...πνευματικο χασιμο τελειως....
εμενα μου αρεσε τρελα....

Εμενα μου άρεσε το πρώτο 60λεπτο που ήταν ταινία δράσης.
'Οταν το γυρισε στο βρυκολακιάρικο, έγινε απλά γελοίο.

Βικυ δεν μπορει να μιλας σοβαρα. ειναι απο τις ποιο γαματες ταινιες που εχω δει.

Δηλαδή ποιο ακριβώς ήταν το γαμάτο;
Οι βρυκόλακες στο μπαρ;
Πάτε καλά;

Δηλαδη οι ταινιες με βρυκολακες ειναι γελοιες;

Πες μου τι σου άρεσε λέμε. Τι ΑΚΡΙΒΩΣ σου άρεσε απ'αυτό το ηλίθιο σενάριο.

Μου άρεσε ο παραλληλισμός των ζόμπι της ταινία με τα ζόμπι που θα βγουν στις 6 Μαΐου

Το From dusk till dawn ήταν πολύ καλή ταινία.Ο Ταραντίνο ( υπερτιμημένος, θα συμφωνήσω, σκηνοθέτης), έκανε το χαβαλέ του με μαεστρία, "έκλεισε" το μάτι στις ταινίες με ζόμπι και έκανε αυτό που ήθελε: ψυχαγωγία.
Γιατί θα πρέπει να έχουν όλες οι ταινίες νοήματα και συμβολισμούς? Είδαμε και τον κυνόδοντα...

Θα συμφωνήσω οτι το είδος ταινιών-ας πούμε- τρόμου ή θρίλερ πολλές φορές καταντάει απλά μια σπλατεριά χωρίς νόημα..

Ολες οι ταινιες του ταραντινο π εχω δει μ αρεσαν.
Εκτος απο το κιλ μπιλ
καθως και του ροντριγκουεζ. πολλες φορες δεν καταλαβαινω την διαφορα αναμεσα στο ποιος απο του δυο εκανε ποια ταινια.
Εχουν ενα παρεμφερες στυλ και οι δυο.
(καποτε στο μεξικο, Desperado, machete κλπ).

kat_woman έγραψε:Γιατί θα πρέπει να έχουν όλες οι ταινίες νοήματα και συμβολισμούς? Είδαμε και τον κυνόδοντα...

Δεν πήγα καθόλου εκεί όταν τοποθετήθηκα για την ταινία.

Εξακολουθώ να μην κατανοώ τι ακριβως σας άρεσε.
Το οτι ξεκινάει σαν περιπέτεια δράσης με αστυνομική γευση και καταλήγει σε δρακουλιάρικο; Πραγματικά δεν σας έκανε σαν γελοία αντικλίμακα αυτό;
Αν όχι, ειλικρινά δεν το καταλαβαίνω, απλά το αποδέχομαι ως "γούστα είναι αυτά".
'Ετυχε να υποτιτλίσω τη συγκεκριμένη ταινία, κι όταν άρχισε να μου το γυρνάει στο δρακουλιάρικο ΑΦΟΥ ΕΦΑΓΕ ΤΑ 3/4 της ταινίας σε κανονικη νορμαλ ροή δράσης, γύρισε το μάτι μου κι άρχισα να σιχτιρίζω 'Ηταν ήταν και περασμένη η ώρα (δουλευω και δούλευα καλύτερα πάντα τις "μικρές" ώρες) κι ήμουν κάργα κουρασμένη, και σίγουρα δεν είχα προβλέψει αυτή τη μαλακία τροπή. Με χάλασε σαν ταινία, οχι για τα τυχόν μηνύματα που μπορεί να έδινε...
Από τη στιγμή που άρχισαν τα δρακουλιάρικα, η συνοχή, ο ειρμος και η ουσία της ταινίας χάθηκε για μένα. 'Εγινε ξάφνου ένα σενάριο μπάχαλο και για τα μπάζα. Πέρα απο μηνυματα ή ο,τιδηποτε άλλο. Σαν απλό (και μη εμβαθυνομενο τότε) θεατή με χάλασε. Δεν είχε το closure που θα'χε κάποια λογική και θα με ικανοποιούσε έστω και επιδερμικά σαν θεατή. ΄Αρα, συγνώμη αλλά αδυνατώ να καταλάβω την "ψυχαγωγία" σε όλο αυτό. Σου βγαίνει η παναγια να ξεφύγεις απ'τους μπάτσους, περνάς σαράντα κύματα για να περάσεις τα συνορα και να τη βγάλεις καθαρή, για να σε φάνε τα ζομπο-ερπετο-βρυκολάκια; 'Ελεος Χριστιανοί Αν αυτό θεωρείς μαγκιά του Κουέντιν και του Ροντρίγκεζ Φωτη, πάω πάσο. Προσωπικά το είδα σαν ένα άνοστο παιχνίδι των δυο και μάλιστα αψυχολόγητο.

Αλλά όπως προείπα, γούστα είναι αυτά.

καλε δεν τον φαγανε. τα σκοτωσε ολα χαχα. μονο τον αδερφο του φαγανε. που ηταν βιαστης κλπ (να και το νοημα οτι ο αδικος τελικα την πληρωνει) :p

Εντάξει, να προσπαθήσουν να τον φάνε...
Την πλήρωσαν τα ζομπο-βρυκολάκια και κάτι τρέχει στα γύφτικα.
Το νόημα ήταν απλά οτι δεν είχε νόημα λέμε.
Τοτε έβλεπα τον Κλούνευ στο ER (το οποιο επίσης τίτλιζα) και τον είχα σ'άλλο framework... Τελείως μούφα-μαλακία-ξενέρα η ταινία (επιμένω )

Οταν το πρωτοειδα ηταν στην τηλεοραση δεν ηξερα τι βλεπω. και με το που βγηκαν τα βαμπιρ. λεω εδω ειμαστε αχαχαχα.

Ε ήσουν 12-13 χρονων γιατί την έκανα για την Τιβι το 1998 ή 99.
Γι'αυτό μου'γινες ψυχανώμαλο

Θα έρθει ο Πιανίστας και θα πάθει εγκεφαλικά, γιατί του τσακισαμε το τόπικ.
Φίλε, σκεφτηκα να μετατρέψω λίγο τον τίτλο, γιατί ετσι όπως ήρθαν τα πράγματα, δεν ειν'κακο να εξελιχθει το νήμα λίγο ευρυτερα... οπως... ποια ταινία βρίσκουμε γενικότερα εμετική.

Παίδες, όποια θυμάστε που σας τη σπάει, εδώ.

Mια άλλη "σειρά" που θυμάμαι τώρα, είναι το Resident Evil
2 από δαύτες έκανα και σας πληροφορώ δεν τις θυμάμαι.
Τις έχω απωθήσει. Τόσα μαύρα χάλια εισέπραξα από αυτές.
Το μόνο που μου έμεινε είναι μια πολύ άσχημη αίσθηση.

Εσυ φταις. χαχα (που εγινα ψυχανωμαλο).

Καλα η συγκεκριμενη π αναφερεις ειναι πολυ χαμηλων δονησεων. οταν την ειχα δει ολη η μερα μου εγινε μουντη.
ασε μακρυα. γενικα εχω φυγει απο την φαση των ταινιων τρομου κλπ.
Προτιμω καμια περιπετεια η τιποτα σαν το star wars, κανα επικο , αστυνομικο κλπ.

Άκουσα ότι το Αθηνόραμα έχει κάνει πολύ καλή κριτική στην ταινία αυτή, 4 αστέρια, που ο σωστός τίτλος της είναι "το μικρό σπίτι στο δάσος".

Επίσης άκουσα ότι ο Δανίκας της έχει βάλει "μηδέν".

Από εκεί καταλαβαίνω πως το αποτέλεσμα των εκλογών της 6ης Μαϊου θα είναι μάλλον απρόβλεπτο (ο ένας θα ψηφίζει για "παράδεισο" αυτό που ο άλλος θα θεωρεί "κόλαση").

Συνηθως φιλε πιανιστα οι ταινιες με καλες κριτικες ειναι αυτες που ειναι μουφα.

σιχαίνομαι την υπογραφή σου Φώτη