ΤΕΥΤΑΜΟΥ ΛΟΓΟΙ ΧΡΗΣΤΟΗΘΕΙΣ

[TEUTAMOS]

ΤΕΥΤΑΜΟΥ ΛΟΓΟΙ ΧΡΗΣΤΟΗΘΕΙΣ

Περί φιλίας

Τί άν θεωρήσειέ τις περί φιλίας ούτω μεστόν και πληρες, ώστε και τωι αγνοουντι κατάδηλον γενέσθαι οίαν την φύσιν της φιλίας προσήκει ειναι. Πρωτον μεν γάρ η βεβαιότης της φιλίας ουκ ένεστιν εν τωι φιλικως έχειν, αλλά εν τωι ειδέναι ό, τι όντα φίλον έστι πραξαι. Διά δε της φιλίας της μεταξύ αγαθων ανδρων αμφότεροι γίγνονται ευδαιμονέστεροι. Ο μέν γάρ της φιλίας εφιέμενος φίλος αεί και γίγνεται, ο δ’ επιδεχόμενος αυτου την φιλίαν αντοφείλει τα μέγιστα.

Περί του όντος

Περί μέν ουν του όντος πολλά άν είποι τις και έτι πλείω σιγήν έχοι. Το μέν γάρ όν ή έν ή πολλά δύναται είναι. Ει μέν έν εστίν το όν, τότε χρή ερευναν τίνι τρόπωι καθίσταται εις τον νουν ως έν, ει δε μη έν το όν, τότε σκέψασθαι εί πολλά εστίν. Ει δε γάρ πολλά, όπως πολλά όντα διαλαμβάνεσθαι δυνατόν, διερωταν. Ώστε εί τις τοσαυτα περί του όντος λέγειν, πόσωι δε μαλλον περί του μη όντος σιγαν χρεών εστίν.

[ArELa]

Μέλιο μου, αν σου είναι εύκολο, μια μετάφραση για τους μη κατέχοντες την αρχαία σε παρακαλώ. Ευχαριστώ

[TEUTAMOS]

Να διευκρινισω οτι τα κειμενα ειναι δικα μου, δεν ειναι καποιου αρχαιου δηλαδη!

Περι φιλίας
Τι θα μπορούσε κανείς να σκεφτεί γύρω από τη φιλία τόσο ολοκληρωμένο και πλήρες, ώστε και σ’ αυτόν που αγνοεί να γίνει φανερό ποια είναι ταιριάζει να είναι η φύση της φιλίας. Γιατί πρώτα- πρώτα η βεβαιοτητα της φιλιας δεν ενυπαρχει στην φιλικη συμπεριφορα αλλα στην γνωση του τι είναι δυνατον να κανει κανεις οντας φίλος. Και μεσα από τη φιλια που υπαρχει αναμεσα σε καλους ανδρες και οι δυο γινονται πιο ευτυχισμενοι. Γιατι ο αυτος που επιθυμει τη φιλια παντα φίλος γινεται, ενώ αυτος που τη δεχεται τη φιλια οφειλει με τη σειρα του τα μεγιστα
Περί του όντος
Σχετικα με το ον πολλα θα μπορουσε να πει κανεις και για ακομη περισσοτερα να σιωπησει. Δηλαδη το ον ή ένα ή πολλα μπορει να είναι. Αν είναι ένα το ον, τοτε πρεπει να ερευνα κανεις με ποιο τροπο περναει στο νου ως ένα, αν παλι δεν είναι ένα το ον, τοτε (πρεπει) να σκεφτει κανεις αν το ον εχει πολλες μορφες. Γιατι παλι αν είναι πολυμορφο το ον, (πρεπει) να διερωτηθει κανεις πώς είναι δυνατον να αντιλαμβανεται το ον στην πολυμορφια του, Επομενως αν κανεις πει τοσα μονο για το ον, για ποσο περισσοτερο είναι αναγκη να σιωπησει σχετικα με το μη ον.