ΔΙΚΑ ΜΑΣ...

στο vasoula2908

ΑρΕλα
Διαχειριστής (Administrator)

PostPosted: Sat Jul 08, 2006 6:21 pm Post subject: ΔΙΚΑ ΜΑΣ...

Ονειροπόλος στη ζωή ξεχασμένος... μέσα στις σκέψεις μια για πάντα χαμένος.
Ταξιδευτής σε έναν σύμπαν γεμάτο, που τη γνώση διψάω να μάθω.
Σαν αγγίξω τα άστρα πετώντας, τη μορφή μου κοιτώντας...
απαντήσεις θα βρω στη ζωή μου, για το πως να εξαγνίσω την ψυχή μου.

όταν έχει έμπνευση ο άνθρωπος... χεχε Smile μόλις ανακαλύψατε ότι τρελαίνομαι να γράφω!!!Θα ακολουθήσουν και άλλα...

ΑρΕλα
Διαχειριστής (Administrator)

Post Posted: Sat Jul 08, 2006 6:26 pm

ΑΝΙΚΕΙΜΕΝΙΚΟ-ΥΠΟΚΕΙΜΕΝΙΚΟ

Χωμένοι συχνά στον υποκειμενισμό μας, επαναπαυόμαστε σ'αυτόν και λειτουργούμε με γνώμονα αυτόν, ξεχνώντας πόσο χρήσιμη και πολύτιμη είναι η αντικειμενική οπτική των πραγμάτων. Είναι όμως πιο δύσκολο να είσαι στην πράξη αντικειμενικός, από ό,τι είναι η θεωρία των διατυπώσεων. Ενα καλό βήμα προς αυτήν την κατεύθυνση- που είναι πραγματικός αγώνας- είναι να καταλαβαίνουμε ότι ακούμε/βλέπουμε/διαβάζουμε κι όχι να ακούμε/βλέπουμε/διαβάζουμε ό,τι καταλαβαίνουμε ή θέλουμε...
_________________
.

ΑρΕλα
Διαχειριστής (Administrator)

PostPosted: Sat Jul 08, 2006 6:35 pm

sogno_girl στις 14/3/2006 13:36

Μικρό παραμυθάκι για μεγάλα παιδάκια !

Βρίσκομαι μέσα σε ένα δάσος... είναι νύχτα. Ακούγοντας τα θροΐσματα των φύλλων ένα σμήνος πυγολαμπίδες έρχεται προς το μέρος μου... η στιγμή είναι τόσο μαγική... νιώθω σαν να είμαι ξανά 5 χρονών και αρχίζω να τις κυνηγώ. Τρέχω ανάμεσα στα δέντρα, χάνομαι μέσα στις σκιές. Είναι σκοτεινά... ξαφνικά χάνω τα ίχνη τους, τρέχουν τόσο γρήγορα...

Βρίσκομαι μπροστά από μία σπηλιά, παρασυρμένη από την παιδικότητά μου μπαίνω μέσα τρέχοντας... ο διάδρομος είναι στενός, σχεδόν γαντζώνομαι από τα βράχια για να χωρέσω να περάσω... μετά από αρκετή προσπάθεια αντικρίζω το πιο όμορφο τοπίο που έχω δει ποτέ, σχεδόν ονειρικό...η σπηλιά είναι γεμάτη από καταρράκτες, το νερό τρέχει ασταμάτητα... σχηματίζοντας ένα ρυάκι που καταλήγει σε μία πηγή. Η πηγή έχει μία επιγραφή... τη διαβάζω "αν έχεις καθαρή ψυχή δοκίμασέ με..." δε διστάζω... πίνω δύο γουλιές... το νερό έχει γεύση, δε μοιάζει με νερό... αρχίζω να νιώθω μία παράξενη δόνηση σε όλο μου το σώμα... τι μου συμβαίνει??? Ένα δυνατό φως αρχίζει να διαχέεται στη σπηλιά... τόσο δυνατό φως... νιώθω να γεμίζω από συναισθήματα... έχω να νιώσω έτσι από παιδί... είμαι γεμάτη αγάπη... προσπαθώ να κοιτάξω τα χέρια μου... μα δεν υπάρχουν! Είναι λες και έχω αλλάξει μορφή... είμαι αόρατη??? Αναρωτιέμαι... υπάρχω???

Σκέφτομαι πως θέλω να γυρίσω στο σπίτι μου, να δω τους δικούς... κι όμως αυτή η αίσθηση της άλλης διάστασης με κρατάει εκεί, σε έναν κόσμο γεμάτο ζωντάνια, σε ένα άγνωστο που σαγηνεύει κάθε μου κύτταρο. Είναι μια αίσθηση ελευθερίας, μία γαλήνη που έχει κυριεύσει όλο μου το είναι δίνοντας ελπίδα για τα πάντα, ενώ νιώθω πως στην κατοχή μου δεν έχω τίποτα. Είμαι εκεί και όμως δεν υπάρχω «υλικά», μπορώ να αγγίξω με τις αισθήσεις μου, να μεταφερθώ όπου θέλω μόνο με τη σκέψη μου, νιώθω τόσο δυνατή!!!

Copyright © Αννίτα

Κάπως έτσι φαντάζομαι την επιστροφή της ψυχής... στην πηγή της...

"Είμαι παιδί της Γης και του Έναστρου Ουρανού. Στέγνωσα απ' τη δίψα και πεθαίνω. Γι' αυτό δώστε μου γρήγορα κρύο νερό, απ' αυτό που κυλάει απ' της Μνημοσύνης τη λίμνη. Οι βασιλιάδες που είναι κάτω από τη γη θα σε σπλαχνιστούν και θα σου δώσουν να πιεις από τη λίμνη της Μνημοσύνης. Και δρόμο παίρνεις πολυσύχναστο, δρόμο ιερό, που κι άλλοι μύστες και βακχευτές ξακουστοί πορεύονται"

(ορφική πλάκα του Ιππωνίου)

ΑρΕλα
Διαχειριστής (Administrator)

PostPosted: Tue Jul 11, 2006 6:54 pm

Από Arela στις 30/3/2006 08:28

Η Ηθική έχει να κάνει με αρχές, σύστημα αξιών, πολιτισμό, ευπρεπείς συμπεριφορές, προσεγγίσεις και ψυχισμό. 'Οταν την περιορίζουμε στα σκέλια μας, δε λέγεται Ηθική, αλλά ψευτοηθικισμός.

(Δική μου σκέψη)