Γιώργο...
Δεν προσπαθώ ούτε θα προσπαθήσω να σε πείσω για τίποτα.
Άποψή μου είναι ότι δεν πρέπει να'μαστε κάθετα και ισοπεδωτικά απορριπτικοί σε τίποτα, πλην αυτού που διαπιστώσαμε χωρίς αμφιβολία ως απολύτως κακεντρεχές και φαύλο.
Θα σταθώ μόνο σε μια σκέψη σου και από 'κει και πέρα, ο καθένας έχει την άποψή του και σεβαστή αυτή, είτε συμφωνώ μ'αυτήν είτε όχι.
Είπες:
ο χριστος ειπε.."οποιος δεν ειναι μετ εμου ειναι κατ εμου"...
Ε λογικό είναι φίλε μου. Όποιος δεν είναι μαζί σου, δυνητικά μπορεί να είναι και εναντίον σου τη σήμερον ημέρα. Οσο για το Χριστό...Την τότε εποχή που είχε πολλούς να τον εχθρεύονται, σίγουρα όποιος δεν τον στήριζε ήταν εξ ορισμού εναντίον του. Πού το κουλό, το κακό και το φαύλο σ'αυτό;
Θεωρώ πως η ανθρώπινη φύση του είχε το δικό της μεγαλείο. Για την θεϊκή πλευρά του δεν μπορώ να εκφέρω άποψη, δεν τη γνωρίζω. Και το ανθρώπινο που έκανε να σηκώσει το μαστίγιο στα λαμόγια, προσωπικώς μου γουστάρει τα μάλλα. Μακάρι να'χαν το τσαγανό και σήμερα να σηκώσουν μαστίγιο κάποιοι στα λαμόγια...
και το αλλο των πιιστων..."οποιος δεν πιστευει στο Χριστό ειναι αντιχριστος"(η απολυτη πιστοποιηση της πολεμικης εντολης του Χριστου!!!)
Αυτό όπως λες κι εσύ είναι "των πιστών" και όχι του Χριστού.
Προσωπικά το βρίσκω ανεγκέφαλο και δεν το ενστερνίζομαι.
Θαρρώ πως πρέπει να εστιάσεις την αντιπάθεια που τρέφεις (δικαίως) για την φανατική δογματίλα του ανθρωπόφτιαχτου εκκλησιαστικού "πρέπει", μόνο εκεί και όχι να τη μεταθέτεις και στον Χριστό. Το ιερατείο και ο Χριστός δεν είναι το ίδιο πράγμα. Το πρώτο συχνά απέχει παρασάγγας από τη φιλοσοφία του δεύτερου.
Αυτά και δε χρειάζονται άλλα από μεριάς μου.
Είπα πολλά, θεωρώ ότι προσπέρασες μάλλον βιαστικά ή δεν διαπραγματεύτηκες καθόλου την ουσία αυτών που είπα, πλην των λιγοστών σημείων που επέλεγες.
Όταν θα βρεις το χρόνο και τη διάθεση, μπορείς να τα ξανακοιτάξεις. Αν πάλι δεν το κάνεις, κανένα πρόβλημα από μένα. Καλή καρδιά.
