Alexandra Maria έγραψε: ↑Παρ 09 Αύγ 2019, 22:40
Nα υποθέσω ότι την επίθεση στην έκανε η γνωστή και μη εξαιρετέα??? Γιατί αυτή κάνει κάτι τέτοια...και δεν θα μου φανεί περίεργο εάν στην έκανε από ψεύτικο προφίλ ......
Δε νομίζω...
αν ήταν αυτή, θα έβαζε και κάποιο θρησκευτικό μπούκωμα
ή ζοχάδα επειδή θεωρεί τη ΝΑΣΑ και το ΣΕΡΝ θεόσταλτα πράγματα....
Απο την άλλη, δεν αποκλείω τίποτα.
Απλά το συγκεκριμένο άτομο μου κάνει για αρσενικού γένους...
OTTO έγραψε: ↑Παρ 09 Αύγ 2019, 21:22
Κρίμα που τα έσβησε, γιατί θα τον στόλιζα.
Αυτός από τον καναπέ δεν έγραψε αυτά τα σχόλιά του και από τον καναπέ του δεν τα έσβησε; Και το σάιτ που λέει ότι έχει, από τον καναπέ του δεν το διαχειρίζεται;
Άντε μην φέρω κάνα καναπέ στο κεφάλι του.
FireflyEarth έγραψε: ↑Παρ 09 Αύγ 2019, 20:05
Trollάρισμα είναι η νέα έννοια της δειλίας και όταν μεταφέρεται σε πολύ προσωπικό επίπεδο, το ονομάζουν bulling.
το bullying έχει πολλές εκφάνσεις και μας ήρθε φρέσκο φρέσκο
απ'τας αμέρικας... εκφοβισμός και βρωμόξυλο (δύο απ'τα βασικά του χαρακτηριστικά)
σημαίνει βασικά...και εννοείται ψυχολογική κακοποίηση.
Έχω δεχτεί μύριες όσες επιθέσεις, ειδικά σ'αυτή την ενότητα (εν ευθέτω χρόνω)
θα δεις κάμποσες, αλλά χαίρομαι να ενημερώσω πως πλέον δε με αγγίζουν
αυτά σε επιπεδο ψυχολογικής κακοποίησης.
Όσο για τη δειλία... αυτή υπήρξε από καταβολής κόσμου και δε θα έλειπε
κι από το νετ. Απεναντίας, το νετ εμπνέει τους δειλούς να το παίζουν μάγκες
πίσω απ'τους υγρούς κρυστάλλους τους και την ασφάλεια που τους
προσδίδει η ανωνυμία που (νομίζουν οτι) εχουν... Είναι μια πλευρά του χαρακτήρα
πολλών ανθρώπων (η δειλία) που πραγματικά απαξιώνω.
Ένας λόγος που έδειξα αρκετή απαξία στο συγκεριμένο τρολ, είναι ακριβώς αυτός.
FireflyEarth έγραψε: ↑Παρ 09 Αύγ 2019, 20:05
Το troll συνήθως κρύβεται πίσω από την ανωνυμία ή από ένα ψεύτικο προφίλ, έχει -για διάφορους λόγους- ψυχολογικά προβλήματα βαρέως τύπου (κάτι το οποίο δεν είναι επιλήψιμο,όλοι έχουμε) και όλοι/όλα του φταίνε, γιατί δεν έχει το θάρρος να τα βάλει με αυτούς που του δημιούργησαν το πρόβλημα.
Ετσι ακριβώς. Σε ατομικό επίπεδο λείπει το θάρρος
να αντιπαλέψει το συγκεκριμένο άτομο/ή άτομα που του δημιούργησαν
το πρόβλημα και τα βάζει με όποιον τον "παίρνει"...
σε κοινωνικοπολιτικό επίπεδο, αντί να εστιάσει στα καλόπαιδα
που δημιουργούν το πρόβλημα σ'ολο τον πληθυσμό, τα βάζει
με έναν ή δύο ή τρεις ή τέσσερεις (κι εμένα μέσα στην προκειμένη)
που καταδεικνύουν κάποιες (πολιτικές) πρακτικές που ταλανιζουν τους πάντες,
που καταστρέφουν ζωές, που οδηγούν σε εμφράγματα, καρκίνους,
αυτοκτονίες, αντί να τα βάλει με αυτούς που εφαρμόζουν τις συγκεκριμένες πρακτικές.
Κι ΑΥΤΗ η δειλία αλλά και παράνοια μαζί, είναι ό,τι χειρότερο.
Το "επιχείρημα" εδώ? καταδεικνύουμε μεν, δε δίνουμε λύσεις δε.
Λυσεις υπάρχουν πολλές, αλλά θέλει αρετή και τόλμη και σίγουρα όχι δειλία.
Στο βαθμό που η ενότητα είναι μεν κάτι που πολλοί ποθούμε,
ανέφικτο δε για την ώρα, ο καθένας το παλεύει όπως ξέρει και μπορεί, ΑΤΟΜΙΚΑ.
Τονίζω το "ατομικά", γιατί όπου υπάρχουν έστω και μικροί πυρήνες αντίστασης
ή πάλης, παρεισφρύουν σ'αυτούς καλόπαιδα πληρωμένα ή απλά γκαγκαδεμένα
που υποσκαπτουν την οποιαδήποτε προσπαθεια...
Μέχρι να γίνουμε άγγελοι, να βγάλουμε φτερά που λέει το προσφιλές
άσμα,
και μέχρι να ενωθούμε ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ χωρίς να υπεισέρχονται υπονομεύσεις
μέσα σ'αυτή την ένωση, η καλύτερη πάλη και αντίσταση κατά τη γνώμη μου,
είναι η ατομική. Το λέω με θλίψη αυτό, αλλά είναι μια διαπίστωση
μετά από χρόνια βιωμάτων (και προσπαθειών για ενότητα)
Σ'ευχαριστώ για το θαυμάσιο ποστ σου, που είναι ολόκληρο
ένας φάρος μέσα σε κατασκότεινα μανιασμένα νερά...