Μπορεί ο γονιός να στέλνει το παιδί του στο σχολείο "για το χαρτί", αλλά για το σύστημα
είναι κέντρο προγραμματισμού και το ξέρουμε. Κι αν νομίζεις ότι το σχολείο σήμερα
δεν διαμορφώνει νεοταξίτικους "γενιτσαρους", με τις περισσότερες μανάδες
να δουλεύουν (ένεκα κρισης αλλά και "χειραφέτησης" μη χέσω) και άρα να εστιάζουν
ελάχιστα στο τι προσλαμβάνει/νουν το παιδί τους/τα παιδιά τους στο σχολείο,
πλανάσαι πλάνη οικτρά. Ολα τα παιδιά δέχονται καταλυτικές επιρροές από το σχολείο.
Και το δικό σου δέχτηκε και τα δικά μου που ριχνουν μια δεκαετία στο δικό σου.
Φαντάσου σήμερα, με τα.. επιπρόσθετα "επιμορφωτικά"...
Κέντρο προγραμματισμού αλλά όχι ως προς το περιεχόμενο.
Οι μαμάδες δουλεύουν. Αλλά όταν γυρίζουν πρέπει να "διαβάζουν" τα παιδιά τους.
Που σημαίνει ότι πρέπει να μανουριάζουν τα παιδιά τους και να μην τα χαίρονται.
Η χειρότερη δουλειά του σπιτιού είναι το "διάβασμα" των παιδιών ή του παιδιού.
Γιατί για "λάντζα" πρόκειται και η μαμά κάνει τη βρώμικη δουλειά.
Ο ρόλος του γονέα δεν είναι να κάνει τη "λάντζα" του σχολείου.
Ο ρόλος στη μάθηση είναι να μαθαίνει πράγματα διαφορετικά από αυτά του σχολείου και να συμπληρώνει τις γνώσεις.
Όταν κάνει τη "λάντζα" σημαίνει ότι πρέπει να εφαρμόζει μεθόδους και πρακτικές του σχολείου.
Που καταλήγουν σε δέος απέναντι στην αυθεντία και καμιά φορά κόμπλεξ και αισθήματα κατωτερότητας.
Μύηση στον ανταγωνισμό, στο άγχος, στη γκρίνια, στην αρνητική ενέργεια των αριθμών.
Μύηση στον εταιροπροσδιορισμό, αποδοχή της φάπας σαν φυσική τάξη πραγμάτων.
Παπαγαλία και αποδοχή της γνώσης σαν κάτι που πετιέται στα σκουπίδια όταν τα δώσεις εξετάσεις.
Συμβολικό κάψιμο των βιβλίων όταν τελειώνει η χρονιά.
Η σημερινή γενιά μαθαίνει από το διαδίκτυο πολύ περισσότερα απ ότι στο σχολείο.
Ο ρόλος της μαμάς είναι συχνά ρόλος κέρβερου με 3 κεφάλια και φύλακα της πύλης να μην έχει πρόσβαση σε αυτού του είδους γνώση.
Οι ομηρικοί καυγάδες ήταν πάντα πάνω σε αυτό το ζήτημα.
Να κλειδώνουν το κομπιούτερ το παιδί να κοπανάει και να κλωτσάει τις πόρτες.
Πριν την εμφάνιση των κομπιούτερς αλλά και τώρα οι καβγάδες και οι μανούρες έχουν επίσης σαν θέμα οποιοδήποτε χόμπυ ή οτιδήποτε γίνεται για διασκέδαση.
π.χ ζωγραφική, διάβασμα ενός μυθιστορήματος, ποίησης.
Η γνώση επιδιώκεται να είναι "ομοιόμορφη" ........ η ιδρυματική ομοιομορφία εξακολουθεί και υπάρχει.
Γιατί πως αλλιώς θα μπει κάποιος στον "κύκλο με την κιμωλία" των ανταγωνισμών και της μανούρας.
Πως αλλιώς θα ελεγχθεί?
Πως αλλιώς θα σταθεί στις ουρές της ανεργίας?
Πως θα γονατίσει?
Όλοι ίδιοι σαν τα ανθρωπάκια του Γαϊτη.
Όλοι σε τάξη και σε σειρές.
Όλοι να ξέρουν τα ίδια.
Αυτός είναι ο προγραμματισμός και όχι ένα κεφάλαιο που να αναφέρεται στο Ισλάμ σε κάποιο βιβλίο θρησκευτικών.
Καλά θα κάνουν οι μαμάδες να πάψουν να κάνουν τη λάντζα του σχολείου.