Οι Παοκτσήδες σε μπλόκο αγροτών.....

[karipis]

Πρόκειται για άκρως πραγματικό περιστατικό.


Είναι που λέτε οι Παοκτσήδες και ετοιμάζονται για εκδρομή στην Αθήνα επειδή παίζανε στο ΟΑΚΑ με τον γαύρο.
Όλοι μέσα στην καλή χαρά και όπως πάντα είχε μαζευτεί λαοθάλασσα και ξεκινάνε κατά τις 10 το πρωί.

Μετά τα Μάλγαρα τσούπ...... Αγρότες... έχουν κλείσει την εθνική οδό...
Πάνε οι αρχηγοί τους να συζητήσουνε τι θα γίνει με το θέμα και αρχίζει διάλογος με τον Πατάκη (αρχισυνδικαλιστής τον αγροτών)

-Ρε φιλαράκι θα μας αφήσετε να περάσουμε γιατί πάμε Αθήνα να παίξουμε με τον γαύρο?
-Αποκλείεται παιδιά μην το συζητάτε δεν περνάει κανένας...Όχι μην το συζητάτε δεν περνάει κανένας...
-Μα ρε φιλαράκι δεν γίνετε να χάσουμε αυτό το παιχνίδι... είναι ένα από αυτά που περιμένουμε όλη την χρονιά... κοίτα πόσο κόσμο έχουμε μαζέψει..
-Όχι μην το συζητάτε δεν περνάει κανένας...
-Ρε αδερφέ, αν δεν μας αφήσετε θα κάνουμε ντου και δεν θα ξέρετε από που να φύγετε...

Και εκεί που όλοι λένε τώρα θα γίνει το μακελειό πετάγεται ένας άλλος αγρότης -που ξέρει ότι οι τρελαμένοι Παοκτσήδες κάνουν και γαμώ τα συνθήματα- τους λέει:

-Έτσι και μας φτιάξετε ένα ωραίο σύνθημα να ακουστεί τώρα που είναι και οι κάμερες εδώ, θα σας αφήσουμε να περάσετε...
Ok λένε τα ντερβίσια και πάνε για σύσκεψη...

Μαζεύονται καμιά 20αρια άτομα και στύβουν το κεφάλι τους να δούνε τι θα πούνε...
Μετά από κάνα μισάωρο πάνε στους αγρότες και λενε

-ok βρήκαμε, μισό λεπτό να χωριστούμε για να το φωνάξουμε...

Χωρίζονται λοιπόν οι γίγαντες ημίθεοι (και βάλε...) μισοί και μισοί από τις 2 πλευρές του δρόμου και λένε το σύνθημα...

-ΑΓΡΌΤΗ ΠΕΙΝΑAAAAAAAAAAAΣ?? (λέει η μια μεριά...)
-NAAAAAAAAAAAAAAAAAIIIIIIIIIIIII (απαντάει η άλλη)

-ΑΓΡΌΤΗ ΠΕΙΝΑAAAAAAAAAΣ???
-NAAAAAAAAAAAAAAAIIIIIIIIIIIIIIIIIII.

-ΑΓΡΌΤΗ ΠΕΙΝΑAAAAAAAAAAΣ??
-NAAAAAAAAAAAAAAAΙΙΙΙΙΙΙΙ

Και στο τέλος όλοι μαζί:

-ΑΓΡΟΤΗ ΠΕΙΝΑΣ
ΓΑΜΙΕΤΑΙ Ο ΠΕΙΡΑΙΑΣ

[PELTASTIS VARNAVAS]

ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟ ΠΕΡΙΣΤΑΤΙΚΟΝ!!!ΤΩΟΝΤΙ

[karipis]

Ήμουν εντελώς κενός σαν άνθρωπος πριν ΤΗΝ γνωρίσω. Το μόνο πράγμα που μου έδινε χαρά ήταν να βλέπω τον ολυμπιακό να χάνει. Έχανε; ήμουν ευτυχισμένος.
Κέρδιζε; Ήμουν δυστυχής.
Άδειος. Τελείως άδειος από αληθινά συναισθήματα, αγάπη και ζωή. Ήθελα να το αλλάξω αυτό. Δεν μπορούσα όμως. Κάθε φορά που ξεκόλλαγα, μετά από λίγο ξαναγύριζα στα ίδια.
Και ξαφνικά μπήκε ΕΚΕΙΝΗ στη ζωή μου. Ήταν μια οπτασία. Δεν είχα ξανανιώσει έτσι. ΤΗΝ αγάπησα από την πρώτη στιγμή. Η καρδιά μου γέμισε από τρυφερά συναισθήματα. Επιτέλους, τώρα πια δε με ένοιαζε το ποδόσφαιρο.
Σκεφτόμουν μόνο ΕΚΕΙΝΗ. Όταν με κοίταζε ένιωθα την καρδιά μου να φτερουγίζει.
Επιτέλους για πρώτη φορά στη ζωή μου ήμουν γεμάτος από πραγματικά συναισθήματα.
Ένιωσα την ανάγκη να γράψω ένα ποίημα για χάρη ΤΗΣ. Πως θα μπορούσα όμως;
Δεν είχα καμία σχέση με κάτι τέτοιο.
Χμμμμμμ!!
Θα άφηνα την καρδιά μου να γράψει. Θα έκλεινα τα μάτια. Θα έπιανα το στυλό και η ψυχή θα οδηγούσε το χέρι μου.

Και η τρυφερή ψυχή μίλησε. Αυθόρμητη και ελεύθερη. Τίποτε πια δε θα με γύριζε πίσω:

Βλέπω το σώμα σου που είναι κρίνο
Κι από τα μάτια σου το δάκρυ πίνω
Κι όλη η φύση ανθεί για μας
Γαμιέται ο θρύλος κι ο Πειραιάς

[PELTASTIS VARNAVAS]

[karipis]

Αυτή την φορά το είπαν και τα ραδιόφωνα!


Οι Παοκτσήδες χτύπησαν σε πλόκο στα Σέρρας...

Τέσσαρες χιλιάδες παλαβοί ήσαν...

Οι αγρότες... αυτοί εξαφανίστηκαν πριν φτάσουν τα πούλμαν (τους είδαν από μακριά λέει και πρόλαβαν)!!