Το ζήτημα των ουσιών και καπνών που έχουν εδραιωθεί ως απαγορευμένα εδώ και έναν αιώνα τουλάχιστον, είναι θέμα πολυσύνθετο και πάντως δεν πρέπει να αντιμετωπίζεται μέσα στα στενά πλαίσια που καθορίζει η προσωπική μας προτίμηση ή η υποκειμενική μας άποψη για το θέμα, στο βαθμό που αυτή η υποκειμενική άποψη έχει σχηματιστεί από συγκεκριμένες προσλαμβάνουσες...
Επειδή μπορώ και πασχίζω συστηματικά να σκέφτομαι "έξω απ'το κουτί" τους, θα δώσω κάποιες οπτικές μου εδώ που αξίζει να συνυπολογιστούν σ'αυτό το τόπικ.
Ας εξετάσουμε αρχικά τις προσλαμβάνουσες. Από γεννησιμιού μας ακούμε για το "κακό" που κάνουν τα ναρκωτικά. Ποιος μας την "φύτεψε" αυτή την ιδέαση και κατά πόσο είναι σωστή; Αρχικά μας την φύτεψαν οι γονείς (κι αυτοί απ'τις δικές τους προσλαμβάνουσες και τους δικούς τους γονείς) , κι αργότερα όλο το κοινωνικό πλέγμα, αρχής γενομένης απ'το σχολείο- ένα δόγμα που το σύστημα εδραίωσε.
Αυτό είναι το ένα σκέλος.
Σκέλος δεύτερο: Στην Αμερική το '40 υπήρχε και ποτοαπαγόρευση. Τελικά το μέτρο ήρθη αφού η παράνομη διακίνηση των αλκοολούχων ποτών είχαν πλέον επιτελέσει το θεάρεστο έργο τους- να κάνουν δηλαδή αλκοολικούς, ένα σημαντικό ποσοστό του πληθυσμού εκεί. Ποιο είναι το συμπέρασμα; Μα το γνωστό σε άπαντες τους ψυχολόγους που μελετούν τα τερτίπια της ανθρώπινης ψυχοσύνθεσης, πως το απαγορευμένο γίνεται αυτομάτως και πιο επιθυμητό...
Σκέλος τρίτο: Έχουμε τους πολέμους Κορέας (1950-1953) και Βιετνάμ (1959-1975)
στη διάρκεια και των δύο, και κυρίως του δευτέρου, διαδόθηκε ευρέως στους Αμερικανούς στρατιώτες η χρήση ηρωίνης. Ένα χούι που "άρπαξαν" από 'κει για να πηγαίνουν τα φαρμάκια κάτω... Γυρνούσαν σακατεμένοι ψυχοσωματικά απ'τον πόλεμο στην πατρίδα, αναζητούσαν ηρωίνη, κάποια ξυπνια λαμόγια είδαν ότι θα βγάλουν χρήμα απ'αυτό κι έστησαν μονάδες παρασκευής ηρωίνης στη λατινική Αμερική... Πέρα απ'την ηρωίνη και παράλληλα μ'αυτήν, αναπτύχθηκαν κι άλλα χημικά παραισθησιογόνα από LSD μέχρι ecstasy το σύγχρονο, για να "καίνε" τα μυαλά ειδικότερα των νέων,
που η ελίτ τους θέλει εγκεφαλικά ανενεργούς.
Σκέλος 4ο: Έχει άρρηκτη σύνδεση με τα 3 προηγούμενα. Τα λαμόγια τις ελίτ απαγόρευσαν τις ουσίες... Διασπείροντας απ'τη μια την "επίσημη" εκδοχή του πόσο βλαπτικές είναι, φροντίζοντας απ'την άλλη "ανεπίσημα" ύπουλα και μεθοδευμένα, να μπει μέγα μέρος του πληθυσμού στο τριπάκι του εθισμού, να διακινείται το "πράμα" με το αζημιωτο και να'χουμε πάλι τα δύο αντιφατικά να παίζουν. Απ'τη μια ο μηχανισμός της εξουσίας να τα καταδικάζει απερίφραστα με ποικίλες δηλώσεις και νομολογίες, απ'την άλλη ο ίδιος μηχανισμός να τα προωθεί και όχι μόνον στην Αμερική, αλλά σ'όλο τον κόσμο!
Η ίδια υποκρισία , διγλωσσία και πουστιά, παίζει στην Ελλάδα και με τον τζόγο. Αν ανοίξω εγώ ένα καζίνο ή αν στήσω παραμάγαζο με στοιχήματα, είμαι εγκληματίας! Παρασύρω ΕΝΗΛΙΚΕΣ (που δε μπορούν ν'αποφασίσουν μόνοι τους ε!) στην καταστροφή! Το κράτος όμως, ΝΟΜΙΜΟΠΟΙΕΙΤΑΙ να έχει καζίνο και λότο, τζόκερ και δε συμμαζεύεται. Τότε αν ο ίδιος μαλάκας ενήλικας πάει και καταστραφεί, δεν πειράζει, ας πρόσεχε. Θα φταίει εκείνος, όχι το κράτος που του δίνει τα περιθώρια να αναπτύξει το καταστροφικό του πάθος!
Σκελος 5ο: Στην αρχαιότητα, οι γνώστες ήξεραν τον τρόπο και το μέτρο της χρήσης κάποιων ουσιών, ώστε να "ανοίγουν" στη συνειδητότητα κι άλλες διαστάσεις, ΧΩΡΙΣ αυτό να βλάπτει οργανικά τον χρήστη. (βλέπε από πυθία, μέχρι μύστες της ανατολής, μέχρι ινδιάνους, ινκας κλπ). Αυτή τη χρήση ουσιών που όλες ήταν βασικά φυσικής προέλευσης, δεν θα'χα κανένα πρόβλημα/αντίρρηση να την κάνει η ανθρωπότητα (κι εγώ μαζί) με μέτρο πάντα, γιατί θα βοηθούσε στην ανέλιξή της, ΟΧΙ στην αποχαύνωσή της και στο κάψιμο των εγκεφάλων.
Η χημική παρασκευή των σημερινών ναρκωτικών,
οδηγεί υπολογισμένα, μεθοδευμένα και απολύτως εσκεμμένα, με μαθηματική ακρίβεια σε οργανικά προβλήματα και ειδικότερα στο κάψιμο του εγκεφάλου. Κι εδώ λοιπόν πάρθηκε μια πανάρχαια τεχνική και πρακτική, ΣΤΡΕΒΛΩΘΗΚΕ, και από όχημα που ένωνε τον άνθρωπο με το σύμπαν, με το θείο, έγινε το όχημα της αυτοκαταστροφής του.
Σκέλος 6: Γενικά με ενοχλούν οι απαγορεύσεις ή οι νόμοι που επιβάλλει ένας μηχανισμός εξουσίας σε ό,τι αφορά
εμάς τους ίδιους. Από τα σκληρά ναρκωτικά, μέχρι τη ζώνη ασφαλείας. Ναι αν έχω πιει του θανατά και οδηγώ, να μου ρίξει πρόστιμο, γιατί η δική μου μαλακία μπορεί να σκοτώσει άλλους. Αν όμως δε φοράω ζώνη ασφαλείας, ΕΓΩ έχω την πλήρη ευθύνη
και την αναλαμβάνω για τη ζωή μου. Δεν κατάλαβα γιατί πρέπει να'ρθει ο τάδε κόπανος που κατσικώθηκε στο σβέρκο μου να μου το επιβάλλει ¨για το καλό μου". Μπορεί να τα επιβάλλει σε ανήλικους. Επιβάλλοντάς τα σε ενήλικες, μας μπάζει στο τριπάκι να αποδεχόμαστε ότι αυτοί αποφασίζουν για μας, ότι εμείς είμαστε τα χαζά και ηλίθια παιδιά, τα βλαμμένα που δεν μπορούμε να αποφασίσουμε για τον ίδιο μας τον εαυτό.
Σκέλος 7: Συγκακριμένα για το ΑΓΝΟ (το υπερτονίζω) κι όχι επεξεργασμένο με χημικά χασίς (κυκλοφορεί κατά κόρον αυτό) , ξέρω, και είδα (έχοντας διατελέσει εθελόντρια νοσοκόμα το πάλαι ποτέ) τις ευεργετικές του επιδράσεις σε καρκινοπαθείς, και σε ορισμένες περιπτώσεις σχιζοφρενών και επιληπτικών.
Στο βαθμό λοιπόν που ένας ΕΝΗΛΙΚΑΣ θέλει να κάνει χασίς, ακόμα και σκληρά ναρκωτικά, ΕΦ'ΟΣΟΝ ΘΑ ΞΕΡΕΙ ΤΙΣ ΕΠΙΠΤΩΣΕΙΣ, θεωρώ ότι έχοντας το δικαίωμα της αυτοδιάθεσης, δεν θα'πρεπε να διώκεται. Αν ο ίδιος ενήλικας, προσπαθήσει να προωθήσει αυτά τα βίτσια του σε άλλους, και δη σε παιδιά, ναι, να διώκεται.
Θεωρώ ότι πρέπει να υπάρχει διαρκής και σωστή ενημέρωση. Όχι από ειδικούς- μας έφαγαν με τους ειδικούς-, αλλά α/ από απλούς , ανιδιοτελείς, ΜΗ ΜΙΣΘΩΜΕΝΟΥΣ ΑΠ'ΤΟ ΣΥΣΤΗΝΜΑ επιστήμονες, β/ από ανθρώπους που έχουν ιδία πείρα και έχουν υποστεί κάποιες συνέπειες. Και θεωρώ ότι πρέπει να φροντίζει η κοινωνία να αναπτύσσει το κριτήριό της, τις γνώσεις, και την αυτονομία της σκέψης της. Σε μια τέτοια κοινωνία, οι νόμοι ατομικής καταστολής/επιβολής, δεν έχουν κανένα νόημα.
Μπορώ να το αναπτύσσω εις το διηνεκές αυτό το θέμα και μπράβο που ανοίχτηκε!
Προσπάθησα να καλύψω πολλά, με όσο λιγότερα λόγια μπορούσα. Ελπίζω να καταφέρετε να με διαβάσετε.