Ιδεογραφήματα

Αυτό που δεν γνωρίζουμε – ακόμη τουλάχιστον – είναι τι γλώσσα μιλούσαν οι Μινωίτες. Όσες προσπάθειες κι αν έχουν γίνει κατά το παρελθόν για να αποκρυπτογραφήσουν την Κρητική Ιερογλυφική και την Γραμμική Γραφή Α΄ δεν έφεραν κανένα αποτέλεσμα. Άλλοι ομιλούν για γλώσσα σημιτική, άλλοι πάλι την φέρνουν κοντά στο υπόστρωμα των γλωσσών της Μικράς Ασίας (Λουβική, Χιττιτική κοκ.), άλλοι πάλι θεωρούν πως είναι μια άγνωστη «ινδοευρωπαϊκή» γλώσσα. Ο ερευνητής των αιγιακών γραφών, καθηγητής στο ΤΕΙ Ηρακλείου, Μηνάς Τσικριτζής αποφαίνεται για την Γραμμική Γραφή Α΄ ότι πρόκειται περί μιας παλαιο-αιολικής διαλέκτου, τουλάχιστον για ένα μεγάλο τμήμα της. Εύχομαι πραγματικά να αποδειχθεί στο μέλλον ότι πρόκειται μετά βεβαιότητος και αποδεδειγμένα για μια πρώιμη ελληνική διάλεκτο. Ας σημειώσω εδώ ότι δεν θα πρέπει να μπερδεύουμε την μινωική δυναστεία με την μεταμινωική αχαϊκή δυναστεία που εγκαταστάθηκε στο νησί περί το 1450 π.Χ., η γλώσσα της οποίας είναι εμφανέστατα μια πρώιμη μορφή της ελληνικής, όπως μαρτυρείται στις πινακίδες Γραμμικής Γραφής Β΄ που έχουν ευρεθεί. Αυτά πάνω – κάτω τα δέχονται όλοι σχεδόν ανά τον κόσμον επιστήμονες.
Οι απόψεις των αρχαίων πάντως δεν φαίνεται να δείχνουν ότι οι Μινωίτες ήσαν κάτι άλλο πέρα από Έλληνες. Σίγουρα αν δει κανείς από κοντά τον πολιτισμό τόσο των Μινωιτών όσο και των Αχαιών, θα δει πως εμφανίζουν μεγάλες διαφορές. Στους μεν Μινωίτες μιλάμε για μια άλλη αντίληψη αρχιτεκτονικής, τέτοιας που θέλει να κτίζονται αι οικίαι περί μιας κεντρικής αυλής, ενώ στους δε Αχαιούς η αρχιτεκτονική είναι μνημειώδης, πελώρια (κυκλώπεια) τείχη, ταφικοί περίβολοι, κυκλικές εστίες, μέγαρο κοκ. Είναι η ίδια αρχιτεκτονική αντίληψις που υπήρξε εδώ και χιλιετίες στον ηπειρωτικόν ελλαδικόν χώρον (βλ. Σέσκλο, Διμήνι κοκ.). Ωστόσο, η αρχιτεκτονική δεν είναι ασφαλής δείκτης κοινής ή μη καταγωγής δυο πολιτισμών. Και σήμερα υπάρχουν διαφορές στην αρχιτεκτονική (βλ. λ.χ. διαφορά Κυκλαδων με Ήπειρο), αλλά όλοι είναι ωστόσο Έλληνες. Μην λησμονούμε ότι η ηγετική τάξις των Μυκηναίων Ελλήνων δείχνει να έχει συγγένεια με την Κρήτη. Αυτό τουλάχιστον φανερώνει το γεγονός ότι ο Μενέλαος ήτο εγγονός του Κατρέως, υιού του Μίνωος και της Πασιφάης. Η μεγαθυμία του μινωίτου βασιλέως Κατρέως να παντρέψει τις κόρες του Αερόπη και Κλυμένη με τους Αχαιούς Ναύπλιον και Πλεισθένη (υποψήφιο πατέρα του Αγαμέμνονος και του Μενελάου) δείχνει την ανάγκη διαιώνισης της μινωικής αυτοκρατορίας, έστω και εκτός Κρήτης.
Γνώμη μου είναι ότι η γλώσσα των Μινωιτών είναι κομμάτι της εκτεταμένης γλωσσικής ομάδος των Πελασγών, προγόνων των Ελλήνων. Όταν μιλάμε για την γλώσσα των Πελασγών δεν πρέπει να την δούμε στα στενά πλαίσια μόνον του ελλαδικού χώρου, αλλά η έκτασίς της είναι πολύ μεγάλη, καλύπτοντας την περιοχή από τον Καύκασο ώς και την ευρυτέραν Νότια Βαλκανική, την Μ. Ασία ώς και την Κρήτη. Και οι απόψεις των ειδικών διχάζονται για την «πελασγική» γλώσσα. Άλλοι την θεωρούν σημιτική (είναι γνωστές οι θεωρίες του μεσοπολέμου περί κοινής καταγωγής Πελάσγών και Πρωτο-σημιτών), άλλοι την εντάσσουν – άκουσον άκουσον – στις τουρανικές γλώσσες (δηλαδή συγγενική με την τουρκική), άλλοι πάλι την θεωρούν μια καυκασιανή γλώσσα (πρωτο-κολχιδική). Απ’ όλες αυτές τις απόψεις προκρίνω την σχέσιν της Μινωικής Κρήτης με την πελασγική Μ. Ασία. Αυτό δείχνουν και πολλά τοπωνύμια που είναι ίδια και στις δυο πλευρές του πελασγικού κόσμου. Ο Ραδάμανθυς ωρίσθη να δικάζει τους νεκρούς της Ασίας. Το όνομά του είναι όμοιο με το όνομα ενός καυκάσιου βασιλέως, του Ραδαμίστα. Αυτό μπορεί να έχει την σημασία του. Επ’ ίσης στον Καύκασο, συγκεκριμένα στο Βλαντικαυκάζ, είναι που ευρέθη τμήμα δίσκου πανομοιότυπου με αυτόν της Φαιστού. Δεν είναι, επομένως, αμελητέα η σχέσις των δυο αυτών περιοχών, της Κρήτης και του Καυκάσου, που δεν ήσαν μόνον εμπορικές. Ο ξεχασμένος από το ελληνικό κράτος (ως συνήθως!) αρχαιολόγος Βίκτωρ Σαρηγιαννίδης ανεκάλυψε στα βάθη της Ασίας μινωικόν ανάκτορον που χρονολογείται περί το 2200 π.Χ. Αν αυτό έχει έτσι, τότε μιλάμε για μετακινήσεις πληθυσμών από την Κρήτη και γενικότερα από το Αιγαίο στο σημερινό Τουρκμενιστάν. Κλιματολογικώς πάντως (ξηρασία) θα μπορούσε να ευνοήσει μια τέτοια μαζική μετακίνηση. Ο Βίκτωρ Σαρηγιαννίδης μάλιστα ισχυρίζεται πως η πυρολατρεία των Μινωιτών έχει κοινή καταγωγή με αυτή των Περσών, που όπως ξέρουμε ανάβανε πελώριες φωτιές στις κορυφές των βουνών, όπως και οι Μινωίτες. Δεν αποκλείεται καθόλου αυτές οι πυρολατρικές αντιλήψεις να εγεννήθησαν ή να προέκυψαν κατ’ επαφήν με τους Μινωίτες, που αν και νησιωτικός λαός δεν φαίνεται καθόλου να λατρεύει θαλασσινές θεότητες.

TEUTAMOS έγραψε: Γνώμη μου είναι ότι η γλώσσα των Μινωιτών είναι κομμάτι της εκτεταμένης γλωσσικής ομάδος των Πελασγών, προγόνων των Ελλήνων. Όταν μιλάμε για την γλώσσα των Πελασγών δεν πρέπει να την δούμε στα στενά πλαίσια μόνον του ελλαδικού χώρου, αλλά η έκτασίς της είναι πολύ μεγάλη, καλύπτοντας την περιοχή από τον Καύκασο ώς και την ευρυτέραν Νότια Βαλκανική, την Μ. Ασία ώς και την Κρήτη.

Πιστεύω ότι ήταν μεγαλύτερη η εξάπλωση των Πελασγών προς την μεριά της Ασίας και όχι μόνο.
Πελασγούς έχουμε στην Φοινίκη και κατ' επέκτασην σε όλη την Παλαιστίνη.
Ακόμα κι αυτή η εισβολή των Υξώς στην Αίγυπτο, γύρω στο 1700-1600 πΧ., μπορεί να εκληφθεί και σαν εισβολή Πελασγικών φύλων στην χώρα αυτή, μια και εκείνη την εποχή (1600 πΧ περίπου) έχουμε την βασιλεία του Αίγυπτου στην χώρα με παράλληλη βασιλεία του αδελφού του, του Αγήνορα, στην Φοινίκη. Είναι πασιφανής νομίζω η συγγένεια με τους Πελασγούς της κυρίως Ελλάδος. (Ας μην ξεχνάμε ότι και ο Δαναός, γιος του Αίγυπτου, διεκδίκησε τον θρόνο του Άργους λόγω συγγένειας.)
Είναι φυσικά γνωστή η ιστορία της Ευρώπης, μητέρας του Μίνωα και του Ραδάμανθυ.

Οι μύθοι μπορεί να μην τεκμηριώνουν ιστορικά γεγονότα, καταδεικνύουν όμως συγγένειες.

Τον κακό τους τον καιρό που έχουν βαλθεί να βγάλουν ΚΑΙ του μινωίτες εβραίους!
Και να το δηλώνουν και ως θεσφατο και απόλυτο.
Πληρωμένοι ανθέλληνες.

Κάποια ακόμα στοιχεία:


- Στην ελληνική γραμματεία πουθενά δεν αναφέρονται οι Κρήτες του Μίνωα ως "βάρβαροι".

- Η γραμμική Α που εχρησιμοποιείτο στην μινωική Κρήτη, πιθανότατα εχρησιμοποιείτο και στην ηπειρωτική Ελλάδα. Τα σύμβολα της επιγραφής του Δισπηλιού (5.250 π.Χ) ομοιάζουν καταπληκτικά με αυτά της γραμμικής Α

- Σύμφωνα με την μυθολογία, ο μέγιστος Θεός των Ελλήνων, ο Δίας, γεννήθηκε στην Κρήτη, και είχε επαφές κάθε 9 χρόνια με τον Μίνωα για να του παραδίδει τους νόμους.

- Οι ανθρωπολόγοι Άρης Πουλιανός και R.P.Charles έχουν αποδείξει την ανθρωπολογική συγγένεια των Μινωιτών με τους υπόλοιπους Έλληνες.

Έχει καταγραφεί η προσπάθεια των "περιούσιων" γύρω στη δεκαετία του '70 να ποντίσουν τις θάλασσες γύρω από την Κρήτη με δικά τους υλικά κατάλοιπα (δήθεν αρχαιολογικά) προκειμένου να τα "ανακαλύψουν" μετά την παρέλευση ορισμένων δεκαετιών αποδείκνυοντας την σημιτική-εβραϊκή καταγωγή των Κουρητών-Κρητών-Μινωιτών.

Ο ΧΟΡΟΣ ΣΤΗ ΜΙΝΩΙΚΗ ΚΡΗΤΗ

Στέλλα Μανδαλάκη - Σπανού
Το άρθρο αυτό αποτελεί μια προσπάθεια εικονογραφικής προσέγγισης του μινωικού χορού, χωρίς να επεκτείνεται στη μεταγενέστερη ιστορική περίοδο. Με το πρόβλημα του μινωικού χορού ασχολήθηκε αρχικά ο Evans στο μνημειώδες έργο του Palace of Minos, όπου τον συνέδεσε εξαρχής με τη θρησκεία. Έκτοτε, όλοι οι θρησκειολόγοι που ασχολήθηκαν με τη μινωική θρησκεία, αναφέρθηκαν ευκαιριακά στο μινωικό χορό, δίνοντας έμφαση κυρίως στον κύκλιο και το λεγόμενο “οργιαστικό”, που τεκμηριώνονταν καλύτερα από τα ίδια τα ευρήματα. Μια πρώτη σοβαρή προσπάθεια προσέγγισης του φαινομένου, με τη βοήθεια μεταγενέστερων γραπτών πηγών, επιχειρήθηκε από τη L. Lawler σε μια σειρά άρθρων, όπου ταυτόχρονα εγκαινιάστηκε η χρήση ανθρωπολογικών - κοινωνιολογικών παρατηρήσεων, προκειμένου να ερμηνευθούν τα ορχηστικά σχήματα. Οι υπόλοιποι μελετητές του χορού ασχολήθηκαν κυρίως με το χορό των ιστορικών χρόνων, για τον οποίο οι αρχαιολογικές και οι φιλολογικές πηγές αφθονούν (παραστάσεις σε αγγεία, ειδώλια, αγάλματα, επιγραφές). [Κ.ΛΠ, Κ.ΛΠ]



Σημείωση του αντιγραφέα για λογαριασμό του φόρουμ: Οι "περιούσιοι" δεν χόρευαν ποτέ γιατί τους το απαγόρευε η θρησκεία τους.







Υ.Γ. Πηγή: Ολόκληρο το κείμενο της κυρίας Στέλλα Μανδαλάκη - Σπανού θα το βρείτε στο όμορφο βιβλίο των εκδόσεων Τρόπος Ζωής, Χορός και Αρχαία Ελλάδα.

Την εποχή που ακμάζει ο Μινωικός πολιτισμός οι Εβραίοι δεν υπάρχουν ακόμα σαν έθνος. Υποτίθεται ότι είναι σκλάβοι στην Αίγυπτο σύμφωνα με τη Βίβλο πάντα.Η έξοδος χρονολογείται περίπου το 1300 π.χ. Λίγο αργότερα τους υποδουλώνουν οι Φιλισταίοι. Ο πρώτος τους βασιλιάς ο Σαούλ βασιλεύει γύρω στο 1050 π.χ.

Πολύ σωστά τα γράφεις, οι τύποι όμως είναι ανιστόρητοι στην προσπάθειά τους να πείσουν ότι είναι "πανάρχαιοι". Στην αρχή ψέλλιζαν για τους Φοίνικες, ως σημιτικό φύλο, οι οποίοι, δυστυχώς για αυτούς, την περίοδο της ακμής των Μινωιτών ήταν επίσης ανύπαρκτοι. Τώρα τελευταία προσπαθούν με τα φερέφωνά τους να ανακινήσουν εκ νέου το θέμα.

Τις αιρετικές απόψεις καλόν είναι να τις συζητάει κανείς, αλλά το συγκεκριμένον ύφος της εν λόγωι υπαλλήλου είναι απαράδεκτον. Το κακόν ξεκινάει από τους χαρακτηρισμούς που θα δώσει κάποιος για να προσδιορίσει την ταυτότητα μιας ομάδος ανθρώπων. Ούτε έτσι απλά σημιτικόν φύλον ήσαν οι Μινωίτες, επειδή ενδεχομένως έχει συγκεντρώσει κάποιες ενδείξεις μιας απωτέρας συγγένειας, ούτε έτσι απλά είναι Έλληνες κάποιοι άνθρωποι σε μια απομακρυσμένη περιοχή μόνον και μόνον επειδή βρέθηκαν ίσως κάποια ελληνικά πολιτισμίκά στοιχεία. Οι τυχόν ομοιότητες Μινωιτών και πρωτο-σημιτικών φύλων (ούτε καν σημιτών, πόσωι δε μάλλον Εβραίων) είναι πανάρχαιες και μας πάνε ίσως πίσω στην εποχή της πελασγικής ομοεθνίας. Ο σημιτολόγος Cyrus Gordon στο βιβλίον του “Όμηρος και Βίβλος” κάνει λόγο για έναν μεγάλον νοτιοανατολικομεσογειακόν πολιτισμόν που περιλαμβάνει και βορειοσημιτικά φύλα, τονίζει όμως ότι έχει ως αφετηρία την Κρήτη. Οι κρητικές γραφές παραπέμπουν ίσως σε μια τέτοια “αυτοκρατορική” γλώσσα εμπλουτισμένη με πελασγικά -πρωτοσημιτικά στοιχεία εν είδει μιας κρητικής lingua franca. Δεν είναι τυχαίον που σημιτολόγοι βρίσκουν σημιτικά στοιχεία στον Δ.τ.Φ. ή στην ΓΓΑ΄, δεν είναι τυχαίον που σουμεριολόγοι αναγνωρίζουν επ’ ίσης λέξεις δικές τους σ’ αυτά τα κείμενα. Μην ξεχνάμε, τέλος, ότι κατά τον μεσοπόλεμον οι ερευνητές έβλεπαν μια απωτέρα καταγωγή Πελασγών και πρωτο-σημιτών, Οι κοινές παραδόσεις των κατακλυσμών του Δευκαλίωνος, του Νώε και του Επους του Γκιλγκαμές, μπορεί να αναφέρονται σε κοινή εμπειρία αυτών των λαών. Βεβαίως, οι ελληνικές παραδόσεις καταγράφουν άλλους δυο κατακλυσμούς, και άρα επιβεβαιώνουν και το αρχαιότατον της καταγωγής μας. Αξιοσημείωτον της γλωσσικής συνάφειας του παλαιού πελασγικού υποστρώματος είναι, μιας και αναφερθήκαμε στον κατακλυσμό, η κοινή πελασγική λέξις για το όρος που προσάραξε η κιβωτός, Ουραρτού ή Αραράτ από τη μια και Όρθρυς (κατά μίαν παράδοσιν) από την άλλην (βλ.σύζήτηση με Stal http://www.ideografhmata.gr/forum/viewt ... 659#p83659). Τέλος - τέλος, να αναφερθούμε και στον Γιεχούντα που υπεστήριξε ότι η Εβραική είναι Ελληνική. Είτε ισχύει αυτό είτε όχι, φαίνεται να υπάρχει κάποια σχεσις των δυο λαών πανάρχαια.
Πολιτισμική συγγένεια δεν αποκλείεται, λοιπόν, να υπάρχει. Η γλώσσα είναι κομμάτι του πολιτισμού. Οπότε η γλώσσα των Μινωιτών, η οποία δεν μπορεί να είναι μόνον μία, θα έχει και στοιχεία - πρόσεξε - όχι σημιτικά, αλλά πελασγικά, μέρος των οποίων ενδεχομένως να είναι και τα σημιτικά. Είναι πολύ εύλογον να υποτεθεί ότι η Κρήτη ήτο πολιτισμικά και οικονομικά η πιο προηγμένη περιοχή στην ΝΑ Μεσόγειο κατά την Πρώιμη και Μέση Εποχή του Χαλκού. Βέβαια, δεν ξεχνάω και τον Κυκλαδικό Πολιτισμό που είναι κατά τι προγενέστερος από τον Μινωικό. Όποιος θέλει να λέγεται προηγμένος οικονομικά θα πρέπει να ελέγχει εμπορικά τους θαλασσίους δρόμους. Και για να επιτευχθεί αυτό χρειάζεασαι ναυτιλία. Στην Κρήτη το πλοίο ήτο ήδη γνωστόν από την 7η χιλ. π.Χ. Κι αυτό γιατί έχει βρεθεί οψιδιανός από την Μήλο. Εμείς εδω τώρα μιλάμε για την 3η και 2η χιλ. π.Χ. Καταλαβαίνει κάνεις πόσο μπροστά ήτο η Κρήτη στο θαλάσσιο εμπόριο. Επ’ ίσης ένα στοιχείον που αξιζει να σημειωθεί πιστεύω είναι ότι η Κρήτη ήτο γνωστή στους Ανατολίτες με το όνομα Καφθώρ (βλ. και Κατάλογο των εθνών στην ΠΔ)(ασσυρ. kaptaru, αιγυπτ. κεφτιού κοκ.), πράγμα που ίσως δείχνει ότι όλοι συναλλάσσοντο με το νησί χρησιμοποιώντας το ίδιο όνομα.
Η επέκτασις των Κρητών στην Ανατολή είναι πανάρχαια. Ενδεχομένως να έφθασαν Κρήτες ή απόγονοι Κρητών, όπως οι Λύκιοι της Μ.Ασίας, ώς την Ινδία. Όι “Τερμίλοι” εκ Λυκίας, κρητικής καταγωγής. και οι Δραυιδες “Τamil” στα ινδικά μπορεί και να είναι ο ίδιος λαός. Ας σημειωθεί εδώ οτι το όνομα Harappa, που ειναι η μια εκ των δυο πολεων του πολιτισμου της κοιλαδος του Ινδου

http://img19.imageshack.us/i/harappashiva.jpg/

http://img199.imageshack.us/i/industablet2.jpg/

, σχετιζεται με την λυκικη λεξιν hrppi (=ψηλος). Και η λυκικη λεξις θυμιζει αρκετα το ονομα του Σαρπηδόνος, βασιλέως της Λυκίας Το ότι το όνομα του Σαρπηδόνος έχει να κάνει με το ύψος φαίνεται από “γλώσσες” του Ησυχίου (αν δεν υπήρχε κι αυτός δεν θα ξέραμε τίποτα):

Συμφωνα με τον Ησυχιο (5ος αι. μ.Χ.):

<Σαρπηδόνιον>· τὸ μέγα. καὶ ἡ ἐν Θρα[ισή]κῃ καὶ Κιλικίᾳ πέτρα
ὑψηλοτάτη

Επομένως, η εν γένει παρουσία των Κρητών στην Ανατολή είναι βεβαιωμένη.

Όσον αφορά την ναυτική εμπειρίαν των Αιγαίων, αυτή είναι δεδομένη εδώ και πολλές χιλιετίες. Αυτό που πολύ βοήθησε σ’ αυτό είναι η ίδια η θάλασσα του Αιγαίου: η οπτική επαφή των νησιών ευνόησε την διεκπεραίωση με πλοίο στα νησιά του Αιγαίου, καθώς επ’ ίσης και τα θαλάσσια εποχιακά ρεύματα που στάθηκαν αιτία σε τέτοια θαλάσσια ταξίδια. Τέλος, ένα ταξίδι από ΒΔ προς ΝΑ ήτο πιο εύκολο να πραγματοποιηθεί από ό,τι ένα ταξίδι με αντίστροφη κατεύθυνση, όπως μαρτυρούν και στίχοι της Οδυσσείας: “Την έβδομη μέρα μπαρκάραμε απ’ την πλατιά την Κρήτη και πλέαμε εύκολα με καλό βοριά κυλώντας με το ρεύμα των κυμάτων… σε πέντε μέρες (αφού είχαμε αφήσει την Κρήτη) φτάσαμε στην Αίγυπτο και δέσαμε στην εκβολή του Νείλου τα πλοία μας με τα αμφισπειροειδή άκρα” Οδύσσεια (ξ 256-262).
To βέλος της μετακινήσεως θα έπρεπε φυσιολογικά να ήτο από την περιοχή του Αιγαίου προς Ανατολάς.
Η τεράστια εμπειρία των Αιγαίων στην θάλασσα, το πολυάνθρωπον των Κρητών (η Κνωσσός εκατοικείτο από είκοσι χιλιάδες κατοίκους) και οι μυθικές παραδόσεις του Ηρακλέους και του Διονύσου που εταξιδευσαν ως τις Ινδίες είναι κάποιοι περαιτέρω λόγοι αυτής της μετακινήσεως.
Ο Ευήμερος, ήτο φίλος του Μακεδόνος βασιλέως Κασσάνδρου και κατ’ εντολήν του βασιλέως επεχείρησε πολλά ταξίδια στον νότο. Το συγγραφικό του έργο αποτελείται εκ τριών τόμων υπό την επικεφαλίδα “Ιερα αναγραφή” τα οποία δεν σώζονται, αλλά ξέρουμε για αυτά από τον Φλάβιον Ιώσηπον στο έργον του “Κατ΄ Απίωνος” και τον Διόδωρο Σικελιώτη στο 5 τόμο της “Ιστορικής Βιβλιοθήκης”του.
Στο βιβλίο του αναφέρει για την νήσον Π α γ χ α ί α και λέγει πως έφτασε εκεί αφού πέρασε την Ερυθράν θάλασσαν εξήλθε από τα στενά της Ευδαίμονος Αραβίας εις τον ανοικτόν ωκεανόν (τον ινδικόν) και μετά από μέρες έφτασε σε πολυάριθμους νήσους από τους οποίους η μεγαλύτερη ονομάζεται Παγχαία. Η Παγχαία κατοικείτο από αυτόχθονες ,Κρήτες , Ινδούς και Μεσοποτάμιους. Αυτοί οι οποίοι είχαν την εξουσία ήταν οι Κρήτες. Πολλές τοπωνυμίες στην νήσο είχαν ελληνικά ονόματα π.χ. Τριφύλιος Όλυμπος. Η «αναγραφή» που υπήρχε εκεί (ο Ευήμερος αφήνει να εννοηθεί ότι την ανέγνωσε σε βωμό της Πανάρας, της πρωτευούσης της Παγχαίας) ανέφερε ότι ο Ουρανός, ο Κρόνος και ο Ζεύς υπήρξαν βασιλείς της Παγχαίας και θεοποιήθηκαν μετά τον θάνατό τους.
Σχετικά με την Παγχαία πολύς λόγος έχει γίνει για το πού ακριβώς βρίσκεται και με ποιο σημερινό νησί του Ινδικού Ωκεανού ταυτίζεται. Αν η Παγχαία (ενν. νησος) είναι αλλιώς παγγαία (παν + γαια ή παν + χαος ή πάγχυ + αία), δηλαδή είναι μια νησιωτική χώρα με πολλούς και διαφορετικής προελεύσεως κατοίκους, όπως είδαμε πιο πάνω, τότε μπορούμε να φαντασθούμε ότι κάποτε εκεί τοποθετούσαν μια δεύτερη «Ατλαντίδα». Αξιοσημείωτον είναι ότι ο Ηρόδοτος είπε ότι Ατλαντικόν Ωκεανόν ωνόμαζον στα πολύ παλαιά χρόνια τον Ινδικόν Ωκεανόν.
Αξιοσημείωτον είναι επ’ ισης ότι ο σπουδαίος Ινδός γλωσσολόγος και ερευνητής J.K. Chatterji γράφει στο βιβλίο του «History and Culture of the Indian People, Race, movements and pre-historic Culture» : “οτι η κοιτίδα των Δραβιδών, (φυλές των οποίων η γλωσσική οικογένεια από 23 γλώσσες. αντιστοιχεί στην Ινδία και το Πακιστάν σε 200 και πλέον εκατομύρια ανθρώπους), είναι τα νησιά του Αιγαίου, και πιθανότερα η Κρήτη, απ΄ όπου οι πρόγονοί τους ξεκίνησαν πριν από πολλές χιλιετίες για να καταλήξουν στην Μεσοποταμία όπου ανέπτυξαν τον Σουμεριακό πολιτισμό, και στη συνέχεια απλώθηκαν στην Κεντρική και νότια Ινδία”.

Αν, λοιπόν, η Κρήτη ήτο η αφετηρία των μετακινήσεων, η βάσις πολλών εμπορικών συναλλαγών με την Ανατολή. Αν οι Κρήτες ήσαν πανταχού παρόντες ως έμποροι κι όχι μόνον, τότε ναι οι Μινωίτες ήσαν …οι «Εβραίοι» της εποχής.

Re: ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΑΝ ΤΟΥΣ ΜΙΝΩΙΤΕΣ .... ΩΣ ΕΒΡΑΙΟΥΣ!!!

Τώρα, να κλάψω ή να γελάσω με αυτά που διαβάζω;

Μέλιο, Λύκαινα, Κάσσανδρε, Καρίπη, Κούκλε Σταυραετέ...Παρακολούθησα με ζωηρότατο ενδιαφέρον τον διάλογό σας και την ανάπτυξη του θέματος, και βγήκα αρκετά σοφότερη. Να'στε καλά

Θα πρέπει να επισημάνουμε ακόμη εδώ, για να έχουμε μια σαφώς ωλοκληρωμένη εικόνα για την Μινωική Κρήτη, ότι σύμφωνα με τον αρχαιολόγο Κ. Ρένφριου η γλώσσα των Μινωιτών αποτελεί άμεση συνέχεια της Πρωτο-ινδοευρωπαϊκής. Δεν εξετάζουμε εδώ αν και κατά πόσον υφίσταται αυτή η ΠΙΕ, αλλά η αναφορά σ’ αυτήν είναι εντελώς καταχρηστική. Πραγματικά, βρίσκουμε στις επιγραφές της Γραμμικής Γραφής Α΄ κύρια ονόματα θεοτήτων όπως το I-DA MA-TE που έχει ερμηνευτεί ως «Ίδα Μάτηρ». Πρόκειται για την μεταγενέστερη «Ορεία Μήτηρ», θεά των ορέων. Από αυτήν την Ιδα μάτηρ (τόπος επιφάνειας της θεάς η Ίδη) ίσως προέκυψε η Δαμάτηρ (Δήμητρα) των κλασσικών χρόνων ως θεά της προστασίας της σοδειάς και των αγροτικών προϊόντων. Το ορωνύμιον «Ιδα» είναι βεβαίως ο Ψηλορείτης και ενδεχομένως έχει σχέσι με την ρίζα (F)ιδ- . Το όνομα του όρους Ίδη (Ψηλορείτης) προέρχεται κατά μίαν ετυμολογίαν από την λέξιν «ίδα», που σημαίνει δάσος. Ο Ηρόδοτος ονομάζει την Κρήτη «χώρα υψηλή τε και ίδησι συνηρεφή», δηλαδή χώρα ορεινή (υψηλή) σκεπασμένη από δέντρα (ίδησι) με πυκνή σκιά (συνηρεφή < έρεβος). Στην αρχαίαν ινδικήν η ρίζα συναντάται εις τον τύπον “samidha” (< sam (αρχ. (σ)άμα) + idha) = καίω, δηλαδή συγκεντρώνω (sam – (σ)άμα = μαζί) ξύλα (idha – ιδα) για καύση. Ένας άλλος αξιοσημείωτος όρος που μπορεί να αναγνωσθεί στις επιγραφές είναι το PI-TE-RI, ίσως ερμηνεύεται ως «πατέρες». Κατ’ αντιστοιχίαν στο –MI-TE (I-DA-MI-TE) o ενικός αριθμός θα είναι PI-TE (πατήρ). Ο τύπος θυμίζει έντονα τον αντίστοιχο σανσκριτικόν “pitar”. Άλλη λέξις που μάλιστα δείχνει ότι η Μινωική ανήκε στις λεγόμενες satem γλώσσες (αρμενική, αρχαία περσική, σανσκριτική κοκ.) είναι αυτή που αναγιγνώσκεται ως SI-RU-TE (το –ΤΕ είναι το επίθημα –τήρ, όπως είδαμε και στο -MI-TE, PI-TE). Το υπερωικόν κ μετατρέπεται στην μινωική σε s. H λέξις που κρύβεται από πίσω είναι το «κέρας» (σανσκρ. siru), δηλαδή ο ΚΕΡΑΙΑΤΗΣ., ο φέρων κέρατα. Επεχειρήθη να ταυτιστεί με τον ινδικό θεό Shiva, τον καταστροφέα.

http://img139.imageshack.us/i/image001hbz.jpg/

Σφραγίς, από Mohenjo-daro.Αρχετυπική μορφή του κερασφόρου Shiva.

Βλέπουμε, λοιπόν, ότι βασικές λέξεις που έχουν σχέσι με θεότητες, ορωνύμια ή δηλωτικά συγγενείας δεν έχουν σχέσι με καμμία άλλη γλωσσική ομάδα εξόν την πελασγική, της οποίας η εκδοχή στην Κρήτη φαίνεται να μην εξελίχτηκε λόγωι της φυσικής απομονώσεως της μεγαλονήσου.

Οι σιωνιστές ονομάζονται:
Μεταξία Τσιποπούλου και Κωστής Χριστάκης - εξέχουσες προσωπικότητες του υπουργείου Πολιτισμού. Αφού στην Ελλάδα όχι μόνο μπορεί να λέει ο καθένας ό,τι θέλει, αλλά και να στρέφεται εναντίον της και να προάγεται σε ανώτερες θέσεις, ας τους τρώμε στην μάπα. Μην σας ξενίζουν τα ελληνικά ονόματα. Σημασία έχει τί κάνει κάποιος και όχι αν και από που κατάγεται.

Καλα κανουν και τα λενε αυτά, αφού εμείς καθόμαστε και τους κοιτάμε σαν χάνοι. Και τους πληρώνουμε από πάνω.

Μην λές τέτοια. Αν τα μάθουν οι συνδικαλιστές θα χάσουν τον ύπνο τους.

Με πρόσχημα την πρόσληψιν υπό των νεωτέρων ημών του μινωικού πολιτισμού το βιβλιον "Αρχαιολογία και ευρωπαική Νεωτερικότητα" επιδίδεται εις ένα αναμάσημα "προοδευτικών" ή προοδευτικοφανών εθνομηδενιστικών απόψεων περί της τωι όντι καυτής υποθέσεως περί καταγωγής των Μινωιτών. Και πάλι οι εμμονές περί ανατολικής προελεύσεως του μινωικού πολιτισμού, του πρώτου ευρωπαικού πολιτισμού, αλλά κατά πως φαίνεται με ισχυράν ένεσιν Ανατολής. Σιγά σιγά η Κρήτη από κομμάτι της ελληνικής προιστορίας γίγνεται κομμάτι της ευρωπαικής ιστορίας ή μάλλον της ευρωπαικής προιστορίας, για να ακολουθηθηί πιστά από το ξεπερασμένο μεν, αλλά συχνά - πυκνά κατά καιρούς εμφανιζόμενον δόγμα ex Oriente lux. Πρέπει σιγά σιγά να συνηθίσωμεν εις την ιδέαν ότι η Ευρώπη χρεωστεί πολλά εις την Ανατολήν, τώρα που έχει κατακλυσθεί από το Ισλάμ και επίκειται η κάποιου είδους σχέσις - ένταξις της Τουρκίας εις την ΕΕ. Και η Κρήτη δεν έχει παρά να παιξηι μεσολαβητικόν ρόλον. Ιδού σήμερα εις την Ελευθεροτυπίαν η σχετική αναφορά εις αυτό το βιβλίον. Εστίασα εις ένα συγκεκριμένον σημείον, για να δείξω που οδηγείται το όλο θέμα.




Uploaded with ImageShack.us

Δεν μπορώ ούτε να εξοργιστώ πια... Είναι τόσο γελοίο, που πιο εύκολο θα'ταν να κλάψω, παρά να γελάσω. Η διαστρέβλωση της ιστοριας, και το κομφούζιο και το μπάχαλο που επιδιώκουν κάποιες παρέες, ακόμα καλά κρατει, αλλά δε θα ειναι για πολύ. Κάποια στιγμή θα ξεκαθαρίσουν πολλά πράγματα, θα πέσει πραγματικό φως, όχι αυτό το ψεύτικο των πολιτικάντηδων και θα ειναι ολοφάνερες και κρυστάλλινα διαυγείς οι αλήθειες...

Τόσο μεθοδευμένη επίθεση σε ένα κράτος δεν νομίζω να έχει γίνει σε παγκόσμιο επίπεδο.
Οι σκοπιανοί καπηλεύονται την ιστορία της Μακεδονίας και του Μεγάλου Αλεξάνδρου, οι Τούρκοι εξ ανατολών καπηλεύονται ό,τι έχει δημιουργήσει ο Ελληνικός πολιτισμός παρουσιάζοντας όλα τα αρχαιολογικά μνημεία ως δικά τους. Στα σχολεία μας δίδασκαν και εξακολουθούν να διδάσκουν ότι είμαστε ινδοευρωπαίοι και τώρα αυτό περί μή Ελληνικότητας των Μινωϊτών. Δεχόμεθα επίθεση και από έξω, αλλά το χειρότερο είναι η εσωτερικοί εχθροί, που αργά και συστηματικά υποσκάπτουν ό,τι ποιό θεμελιώδες για την επιβίωσή μας. Την γνώση της ιστορίας μας. Δεν έχουν σεβαστεί τίποτα. Όταν η "κυρία" Δραγώνα αναφέρεται σε ραδιοφωνική της συνέντευξη στο sky, ότι η Αρχαία Ελληνική είναι νεκρή γλώσσα και ότι το να διδαχθεί στα παιδιά της Α' Δημοτικού υπό μορφή παιχνιδιού θα τους δημιουργήσει σύγχυση και αυτή η "κυρία" βρίσκεται στο υπουργείο παιδείας και αποφασίζει για το τί θα διδαχθούν τα παιδιά μας....τί να πώ.
Μήπως οι κυβερνώντες θα πάρουν θέση ; Θα το αποσιωπήσουν όπως έκαναν και με τόσα άλλα θέματα εθνικής σημασίας. Και μόνο η ιδιωτική πρωτοβουλία θα κάνει κάτι, που και αυτό θα προσπαθήσουν οι κυβερνώντες να υποσκάψουν.

Δεν είναι κάτι νέο αυτό, είναι αρκετά παλιό και είναι μια προσπάθεια η οποία κινήται σε πολλά επίπεδα.

Μια έμμεση αναφορά και ίσως προλείανση του εδάφους για την αποκοπη του Μινωϊκού πολιτισμού από τον Ελληνικό έχει γίνει και μέσω του γνωστού παιχνιδιού για pc, Age of Empires της microsoft. Στο εν λόγω παιχνίδι εμφανίζουν τους Μινωϊτες ως ξεχωριστό (από τον Αρχαίο Ελληνικό) πολιτισμό.

Επίσης για να επισημάνω και κάτι ακόμα πολύ χειρότερο, σε πρόσφατο ανάρτημα του Ιωνα Ρωμανού για την ιστορία της Αρχαίας Αθήνας αναφέρεται ότι η καταγωγή του Κέκροπος ήταν φοινικική αναφέροντας ταυτοχρόνως ότι και τα ισχυρά (??) γένη των γεφυραίων (εβραίων) κατάγονται από τους Φοίνικες. Άρα εμμέσως πλην σαφώς υποφηλώνει ο συγγραφέας ότι οι Αρχαίοι Αθηναίοι και οι εβραίοι έχουν κοινή καταγωγή και δη φοινικική!

Εχοντας δει την μέχρι τώρα διαδρομή του Iwna Rwmanou στο συγκεκριμένο φόρουμ, θέλω να πιστεύω ότι δεν υιοθετεί τις απόψεις του Γεωργίου Κωνσταντινίδη για την καταγωγή των Αθηναίων και ότι του διέφυγε η έμμεση αναφορά ότι οι Αθηναίοι είναι φοίνικες και κατ' επέκταση εβραίοι.

Iwn Rwmanos έγραψε:β. Ισόβιοι Μονάρχαι Βασιλείς

Η εποχή των Πελασγών στην Αττική έλαβε τέλος από τον αυτόχθονα, ή σύμφωνα με άλλους επήλυδα Αιγύπτιο, ή το πιθανότερο από τον Φοίνικα Κέκροπα τον Α’. ο Κέκροπας μετανάστευσε στις αρχές του 15ου αιώνος π.Χ και ενυμφεύθη την κόρη του τότε Ακταίου βασιλιά, τον οποίο διαδέχθηκε στην βασιλεία και κυβέρνησε για πενήντα έτη. Το ίδιο πιστεύεται, ότι δηλαδή Φοίνικας υπήρξε και ο ιδρυτής της Καδμείας στη γειτονική Βοιωτία, ο Κάδμος. Αυτό εξηγείται διότι οι Αιγύπτιοι δεν επιχειρούσαν να πραγματοποιήσουν υπερπόντια ταξείδια. Πολύ περισσότερο να ιδρύσουν αποικίες. Για τον σκοπό αυτό μεταχειρίζονταν ως ναυτικούς τους Φοίνικες.

Για να επανέλθουμε στον Κέκροπα, επειδή οι από θαλάσσης επιδρομές ήταν συχνές, αναγκάστηκε να μεταθέσει την έδρα του από τα παράκτια στα ενδότερα της Αττικής, και συγκεκριμένα στον Ιερό βράχο της Ακροπόλεως. Έτσι αποκλήθηκε αρχικά Κεκροπία η πόλη των Αθηνών και Κεκροπίδες οι κάτοικοί της. Συγχρόνως, ο Κέκροπας υπήγαγε και τους δώδεκα δήμους της Αττικής υπό ένα κοινό ανώτατο δικαστήριο, τον Άρειο Πάγο. Ονόμασε δε βουλή το υπό τον βασιλιά ή τη γερουσία σώμα που συνεδρίαζε επί του ομωνύμου βράχου, υπό την Ακρόπολη.

Πέραν αυτών, ο Κέκροπας εισήγαγε τη ναυτιλία, την μεταλλουργία και τη βιοτεχνία. Δίδαξε στους κατοίκους την καλλιέργεια του ελαιοδέντρου και την έκθλιψη του καρπού της ελιάς, του ελαίου, την σπορά και τον θερισμό του σίτου. Εισήγαγε επίσης τον θεσμό του γάμου και τη λατρεία της Αφροδίτης. Ενώ σύμφωνα με άλλους έφερε την λατρεία της αιγυπτιακής θεότητας Νηίθ, από την οποία προέκυψε η Αθηνά. Λέγεται επίσης ότι τα μεταλλεία αργύρου του Λαυρίου τα ανακάλυψαν πρώτοι οι Φοίνικες. Τα ισχυρά γένη των γεφυραίων προέρχονταν από αυτούς. Να σημειωθεί φυσικά για τους Φοίνικες, οι οποίοι ναυτικοί όντες, ως πολιούχο θεό της θαλάσσης λάτρευαν τον Ποσειδώνα.

Όπως βλέπεις Τεύταμε η προσπάθεια αποελληνοποίησης του Αρχαίου Ελληνικού πολιτισμού είναι σαν την Λερναία Υδρα έχει πολλά και αποκρουστικά κεφάλια και είναι σχεδόν παντού.

Μέτα την "μαύρη Αθηνά" του Μπερνάλ έχουμε και τον "φοίνικα" Ποσειδώνα και σε λίγο θα έχουμε και τον "βουσμάνο" Δία.

Ο χρήστης του ΥΤ Πηλέας, έχει ανεβάσει 15 video's από την εκπομπή του Χαρδαβέλα, μέσα στα οποία γίνεται αναφορά και γιά τους Μινωϊτες.


Έχω αποθηκεύσει και τα 15 video's στο:
http://www.youtube.com/user/kalhri,
στην λίστα αναπαραγωγής με τον τίτλο "Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΠΟΥ ΔΕΝ ΜΑΣ ΕΜΑΘΑΝ"