Ποίαν Ελλάδα θέλουμε (από Akraios_Ellhnas)
Δημοσιεύτηκε: Πέμ 26 Απρ 2007, 13:24
Posted: Mon Nov 27, 2006 8:20 pm Post subject: Ποίαν Ελλάδα θέλουμε
--------------------------------------------------------------------------------
από Akraios_Ellhnas:
Δημήτρης Νανόπουλος
Μια Ελλάδα συμμέτοχο στο χρηματιστήριο πνευματικών αξιών
"Η διάχυση της γνώσης πρέπει να γίνει βασικό μέλημα όλων αυτών που δεν τους αρέσει το σκοτάδι. Μόνο έτσι θα ανεβεί ποιοτικά το επίπεδό μας και θα μπορούμε να αντιμετωπίσουμε πιο στέρεα τους κλυδωνισμούς".
Ι. Κ. ΠΡΕΤΕΝΤΕΡΗΣ
- Ποια είναι η Ελλάδα που θέλετε, κύριε Νανόπουλε;
«Η Ελλάδα που θέλω είναι μια Ελλάδα "ανοιχτή", στηριγμένη στη σύγχρονη γνώση και τεχνολογία, με υψηλό μορφωτικό επίπεδο και κοινωνική δικαιοσύνη, μια Ελλάδα που θα παίζει έναν σημαντικό ρόλο στο διεθνές πνευματικό γίγνεσθαι. Πιστεύω ότι αυτό το χρωστάμε σε όλους εκείνους που δώσανε το αίμα τους γι' αυτόν τον τόπο, που αγωνίστηκαν για έναν νέο, καλύτερο κόσμο, για να έχουμε εμείς την ελευθερία και την ευημερία μας. Δεν μπορούμε τώρα να ευτελίζουμε τα όνειρα, τα οράματα και τα ιδανικά τους στον βωμό ενός ενσυνείδητα καλλιεργημένου ευκολονεοπλουτισμού. Θέλω η Ελλάδα να συμμετέχει στο χρηματιστήριο των πνευματικών αξιών, που είναι τελικά πολύ πιο γόνιμο και ωφέλιμο στο βάθος του χρόνου».
- Μήπως όμως αυτή η κατεύθυνση την οποία προκρίνετε και την οποία δεν αμφισβητώ επί της ουσίας, βαδίζει αντίθετα με τη φορά των πραγμάτων σε ολόκληρο τον κόσμο;
«Ζούμε σε μια εποχή κοσμοϊστορικών αλλαγών στις βασικές θετικές επιστήμες, Φυσική και Βιολογία, όπου μέσα από την Κοσμολογία και τις Νευροεπιστήμες δημιουργείται μια νέα συνείδηση κόσμου. Δεν θεωρείται υπερβολή να πούμε ότι οι αλλαγές που γίνονται σήμερα είναι μεγαλύτερες ακόμη και από αυτές που έγιναν από τον Γαλιλαίο και τον Νεύτωνα, και που οδήγησαν στον Διαφωτισμό, δηλαδή σε μια κοινωνική επανάσταση, ύστερα από χίλια χρόνια σκληρού σκοταδισμού και μισανθρωπισμού».
- Εννοείτε, υποθέτω, πως ούτε η επιστημονική επανάσταση που ζούμε σήμερα μπορεί να μην έχει αντίκτυπο στις κοινωνικές δομές.
«Ασφαλώς. Όπως τότε έτσι και σήμερα, όλες οι απίστευτα προηγμένες γνώσεις μας για την αρχή και την εξέλιξη του Σύμπαντος, καθώς και για την κατανόηση των εγκεφαλικών λειτουργιών, στηριγμένες σε αδιαμφισβήτητα πειραματικά δεδομένα, οδηγούν σε μια νέα κοινωνική επανάσταση. Πρόσφατα κοσμολογικά δεδομένα τον Φεβρουάριο 2003 υποστηρίζουν για παράδειγμα το "Συμπαντικό Πληθωρικό Μοντέλο", σύμφωνα με το οποίο ένα Σύμπαν μηδενικής ολικής ενέργειας ξεπηδά τυχαία από μια κβαντική διακύμανση του κενού και υπακούοντας σε βασικούς γνωστούς φυσικούς νόμους διαστέλλεται και εξελίσσεται αυτοπαράγοντας όλες τις δομές που βλέπουμε γύρω μας.
Στον τομέα των νευροεπιστημών είναι πια ξεκάθαρο ότι ο εγκέφαλος είναι το κέντρο παραγωγής των πνευματικών λειτουργιών, δηλαδή ο εγκέφαλος είναι η μηχανή του νου. Πρέπει κάποτε να συνειδητοποιήσουμε ότι τα ψέματα και τα παραμυθάκια τελειώσανε, ότι πρέπει να κοιτάξουμε το Σύμπαν κατάματα και να σταματήσουμε τον εθελούσιο στρουθοκαμηλισμό, όσο σκληρή κι αν είναι η αλήθεια και η πραγματικότητα. Ο Κοπέρνικος, ο Γαλιλαίος, ο Νεύτων... απέδειξαν ξεκάθαρα ότι η Γη δεν είναι το κέντρο του Σύμπαντος. Ο Δαρβίνος και ο Wallace έδειξαν ότι ο άνθρωπος είναι προϊόν εξέλιξης του ζωικού βασιλείου - έχει κατά 99% κοινό DNA με τον χιμπατζή. Ο Φρόιντ έδειξε ότι δεν ξέρουμε ούτε τον εαυτό μας. Και τώρα οι κοσμολόγοι μάς υποδεικνύουν σαφέστατα ότι όλο το Σύμπαν ξεκίνησε από μια τυχαία κβαντική διακύμανση. "Τυχαιότης τυχαιοτήτων, τα πάντα τυχαιότης!"».
- Ολα αυτά όμως στα οποία αναφέρεστε είναι γενικής φύσεως. Δεν έχουν κάποια ειδική εφαρμογή στην Ελλάδα.
«Ναι, αλλά αναφέρθηκα σε όλα αυτά επειδή είναι τα στοιχεία που από τη δική μου σκοπιά πρέπει να λάβουμε υπόψη στη χώρα μας. Η αρχαία Ελλάδα άνοιξε τα μάτια όλου του κόσμου για μια κατανόηση του Σύμπαντος και του εαυτού μας στηριγμένη σε πραγματικά φυσικά στοιχεία, απαλλαγμένα από μαγείες, μύθους και τα συναφή. Μια τέτοια Ελλάδα πρέπει να έχουμε στόχο, να θέλουμε και να ονειρευόμαστε».
- Αναρωτιέμαι όμως αν είμαστε συλλογικά έτοιμοι να αντιμετωπίσουμε μια Ελλάδα απαλλαγμένη «από μαγείες, μύθους και τα συναφή».
«Είμαστε μικρό κράτος, χωρίς δυστυχώς πλουτοπαραγωγικές πηγές, αλλά προικισμένοι με πολύ μυαλό, φαντασία, ενθουσιασμό, δημιουργικότητα και έτσι μπορούμε να κάνουμε θαύματα. Πώς; Στηριζόμενοι στην καινούρια γνώση, αλλάζοντας ριζικά την Παιδεία μας σε όλα τα επίπεδα, αλλάζοντας την ερευνητική δραστηριότητά μας, συμμετέχοντας στη διεθνή κοινότητα σαν ίσοι μέτοχοι στην παραγωγή γνώσης και μέσα από τους πολλούς καταξιωμένους έλληνες επιστήμονες της διασποράς που όλοι θέλουν να βοηθήσουν. Πρέπει βέβαια να καταπολεμήσουμε το πανάρχαιο ελάττωμά μας, αυτό του φθόνου, που μας έχει πραγματικά καταστρέψει. Πιστεύω ακράδαντα ότι αν ο καθένας μας δεν χαλιναγωγήσει τις προσωπικές του φιλοδοξίες, που συνήθως επικεντρώνονται στην ισοπέδωση και την καταστροφή του άλλου, τίποτα δεν θα αλλάξει».
- Ωραία. Να επιστρέψουμε λίγο στη σημερινή Ελλάδα. Τι είναι αυτό που την εμποδίζει, κατά τη γνώμη σας, να ενσωματωθεί στην επανάσταση που περιγράψατε;
«Η σημερινή Ελλάδα είναι ένα νέο σχετικά κράτος. Για γνωστούς ιστορικούς λόγους δεν απόλαυσε ποτέ την Αναγέννηση ούτε τον Διαφωτισμό. Ο Διαφωτισμός ακόμη και σήμερα θεωρείται "μέγιστο κακό" από μικρονοήμονες, (κρυπτο)θεοκράτες και σκοταδιστές συμπατριώτες μας που προσπαθούν να μας φέρουν πίσω τουλάχιστον χίλια χρόνια. Σίγουρα αυτή είναι η Ελλάδα που δεν θέλουμε. Ο Διαφωτισμός δεν ήταν τίποτα άλλο παρά η φυσιολογική συνέχεια του αρχαίου ελληνικού πνεύματος, που όπως είπαμε κοίταξε ξεκάθαρα τον κόσμο και θέλησε να τον ερμηνεύσει με βάση στέρεες φυσικές αρχές και όχι μύθους, δεισιδαιμονίες και παρεμφερή στοιχεία. Δυστυχώς, το "καπέλωμα" του αρχαίου ελληνικού πολιτισμού καθυστέρησε την εξέλιξη του ανθρώπου γύρω στα χίλια χρόνια, πράγμα που βρίσκω άκρως εξωφρενικό».
- Αυτά όμως προτού συγκροτηθεί το ελληνικό κράτος.
«Ναι. Και φτάνουμε στις αρχές του 19ου αιώνα όταν μέσα από διάφορες διεργασίες επανεμφανίζεται το νεότερο ελληνικό κράτος. Το δυστύχημα για την Ελλάδα ήταν ότι ο 19ος αιώνας κατέγραψε το ξεκίνημα της "σκληρής επιστήμης" και των εφαρμογών της, εξελίξεις που άφησαν την Ελλάδα παγερά αδιάφορη. Είναι αλήθεια ότι τότε είχαμε τη δικαιολογία του νεοσυσταθέντος κράτους. Θα μπορούσαμε βεβαίως αντί να τσακωνόμαστε συνεχώς μεταξύ μας για την εξουσία, να ενστερνιστούμε τη νέα "μεταδιαφωτιστική" εποχή και να συνδράμουμε ωφελούμενοι από την τόση γνώση που συσσωρευόταν. Επαναλαμβάνω όμως ότι τουλάχιστον τότε είχαμε το ελαφρυντικό της επιβίωσης που είναι αρκετά σοβαρό».
- Το οποίο υπονοείτε ότι δεν έχουμε τώρα.
«Τα λέω όλα αυτά για να δείξω ότι μερικά πράγματα στράβωσαν από την αρχή και όπως μας λένε τα φυσικομαθηματικά "οι αρχικές συνθήκες είναι τόσο σημαντικές για την εξέλιξη ενός συστήματος όσο σχεδόν και η όλη δυναμική που το χαρακτηρίζει". Η απίστευτη αδιαφορία της χώρας μας στις εξελίξεις των θετικών επιστημών μπορεί να μετρηθεί π.χ. από το γεγονός ότι για πρώτη φορά διδάχθηκε επισήμως σαν αυτοτελές μάθημα η Κβαντική Μηχανική στα ελληνικά πανεπιστήμια το 1966! Απ' ό,τι θυμάμαι θεωρούνταν και αυτό "κουτοφραγκιά" που δεν μας αφορούσε και δεν μας ακουμπούσε. Και την ίδια στιγμή ανοίγαμε το τρανζιστοράκι στηριγμένο ατόφια στην κβαντική φυσική για να ακούσουμε Καζαντζίδη. Ακούγεται ίσως περίεργο αλλά πιστεύω ακράδαντα ότι η έλλειψη επιστημοσύνης στη χώρα μας είναι υπεύθυνη για πολλά κακά και επιτρέπει να βασιλεύουν ακόμη οι φαύλοι σκοταδιστές που στηρίζονται στην άγνοια του κόσμου για να διαιωνίζουν την απαράδεκτη, σαθρή και έωλη ψευτοφιλοσοφία τους. Η γνώση είναι δύναμη και αυτό είναι που τρέμουνε και γι' αυτό πολεμάνε τη διάχυση της γνώσης».
- Συνεπώς η διάχυση της γνώσης είναι για εσάς το πρώτο ζητούμενο.
«Απολύτως. Η διάχυση της γνώσης πρέπει να γίνει βασικό μέλημα όλων αυτών που δεν τους αρέσει το σκοτάδι. Μόνο έτσι θα ανεβεί ποιοτικά το επίπεδό μας και θα μπορούμε να αντιμετωπίσουμε πιο στέρεα τους κλυδωνισμούς που συμβαίνουν ήδη ή κυοφορούνται για το άμεσο μέλλον».
- Πώς επιτυγχάνεται όμως η διάχυση της γνώσης σε μια εποχή όπου η πληροφορία τρέχει, σχεδόν σαν το φως, και η Information Technology γίνεται το μήλον της Έριδος όλων των προηγμένων κρατών;
«Με τη σωστή εκπαίδευση και την έρευνα. Χρειαζόμαστε ριζικές αλλαγές σε όλα τα επίπεδα εκπαίδευσης και την πραγματοποίηση των ερευνητικών δραστηριοτήτων μας. Τα σχολικά προγράμματα πρέπει να αλλάξουν, να συγχρονιστούν, να συντονιστούν με τους ρυθμούς της εποχής μας και να ενστερνισθούν το πνεύμα της. Ζούμε σε μια κοινωνία γνώσης που συνέχεια εξελίσσεται, άρα μιλάμε για μάθηση διά βίου. Οι αγράμματοι σήμερα είναι αυτοί που δεν ξέρουν πώς να συνεχίζουν να μαθαίνουν και έτσι μένουν πίσω και κόβονται από των κοινωνικό ιστό, δημιουργώντας μύρια κοινωνικο-πολιτικο-οικονομικά προβλήματα. Τα πανεπιστήμια που τόσο έχουν υποφέρει στον τόπο μας, χρειάζονται επαναστατικά καινούργια νομοθεσία που θα τα μετατρέψει από μουχλιασμένα κέντρα μετάδοσης στείρας και απαρχαιωμένης γνώσης σε δυναμικά, συνεχώς αυτοεξελισσόμενα κέντρα παραγωγής και μετάδοσης χρήσιμης και αξιοποιήσιμης γνώσης. Θεωρώ απαράδεκτη την εικόνα που παρουσιάζουν τα πανεπιστήμια, γεμάτα προβλήματα συσσωρευμένα μέσα στον χρόνο, αδύναμα να ξεφύγουν από τον μονότονο σισύφειο κύκλο τους, ώστε να βοηθήσουν στην εξέλιξη του τόπου μας. Είναι κλειστά συστήματα, που αναπαράγουν τους εαυτούς τους και απομακρύνονται όλο και περισσότερο από το διεθνές γίγνεσθαι. Υπάρχουν ευτυχώς εξαιρέσεις, αλλά μάλλον επαληθεύουν, παρά αλλάζουν, τη ζοφερή εικόνα».
- Συνεπώς μήπως η ουσία βρίσκεται στην ανάγκη ενός νέου συστήματος παιδείας;
«Και γι' αυτό στο θέμα της παιδείας χρειάζεται εθνική ομοψυχία, εθνική πολιτική και όχι μικροκομματισμοί και προσωπικά οφέλη. Οραματίζομαι ένα Πανεπιστήμιο ελεύθερο πολιτικών παρεμβάσεων, αυτοτελές, που να προάγει την έρευνα, να συνδέεται με την παραγωγή, να αλλάζει συνέχεια και να σέβεται τους ανθρώπους του, καθηγητές και φοιτητές. Είναι ξεκάθαρο ότι σήμερα δεν μπορούμε να προχωρήσουμε αν δεν συμμετέχουμε ενεργά στις διεθνείς ερευνητικές δραστηριότητες. Υπάρχει ευτυχώς εδώ κάποια ελπίδα που μπορεί να οδηγήσει σε μια νέα κατάσταση πραγμάτων».
- Ποια είναι η ελπίδα αυτή;
«Έγινε επιτέλους κατανοητό από την πολιτική ηγεσία της χώρας μας ότι χρειάζονται ριζικές αλλαγές στον ερευνητικό χώρο. Έτσι, τον τελευταίο χρόνο ένα αναβαθμισμένο, αυτόνομο Εθνικό Συμβούλιο Έρευνας και Τεχνολογίας (ΕΣΕΤ), του οποίου έχω την τιμή να προεδρεύω, έχει αναλάβει το τεράστιο εθνικό έργο της πλήρους αναθεώρησης του ερευνητικού χάρτη της χώρας. Σε συντονισμό με το υπουργείο Παιδείας, ένα νέο θεσμικό πλαίσιο έρευνας θα έρθει στο ελληνικό κοινοβούλιο πολύ σύντομα, που πιστεύουμε ότι θα πυροδοτήσει ριζικές αλλαγές και θα βάλει στέρεες βάσεις για τα μελλούμενα. Μεταξύ άλλων, θα αναφέρεται στην απρόσκοπτη συνεργασία με Έλληνες της διασποράς που τόσα πολλά έχουν να προσφέρουν αλλά και που τόσο πολύ έχουν πολεμηθεί, τόσο στο μακρινό παρελθόν με την περίπτωση Καραθεοδωρή όσο και στο πρόσφατο... Από ποιους; Μα από τους μικρόπνοους και ημιμαθείς, του τύπου "πολύς για το τίποτα και λίγος για το κάτι", που μη μπορώντας να αντέξουν την αταλαντοσύνη και αχαρισματικότητά τους, προσπαθούν να τα φέρουν όλα στη μετριότητά τους».
http://tovima.dolnet.gr/print_a....25&aa=2
_________________
Ό,τι δεν με καταστρέφει, με κάνει ισχυρότερο.
--------------------------------------------------------------------------------
από Akraios_Ellhnas:
Δημήτρης Νανόπουλος
Μια Ελλάδα συμμέτοχο στο χρηματιστήριο πνευματικών αξιών
"Η διάχυση της γνώσης πρέπει να γίνει βασικό μέλημα όλων αυτών που δεν τους αρέσει το σκοτάδι. Μόνο έτσι θα ανεβεί ποιοτικά το επίπεδό μας και θα μπορούμε να αντιμετωπίσουμε πιο στέρεα τους κλυδωνισμούς".
Ι. Κ. ΠΡΕΤΕΝΤΕΡΗΣ
- Ποια είναι η Ελλάδα που θέλετε, κύριε Νανόπουλε;
«Η Ελλάδα που θέλω είναι μια Ελλάδα "ανοιχτή", στηριγμένη στη σύγχρονη γνώση και τεχνολογία, με υψηλό μορφωτικό επίπεδο και κοινωνική δικαιοσύνη, μια Ελλάδα που θα παίζει έναν σημαντικό ρόλο στο διεθνές πνευματικό γίγνεσθαι. Πιστεύω ότι αυτό το χρωστάμε σε όλους εκείνους που δώσανε το αίμα τους γι' αυτόν τον τόπο, που αγωνίστηκαν για έναν νέο, καλύτερο κόσμο, για να έχουμε εμείς την ελευθερία και την ευημερία μας. Δεν μπορούμε τώρα να ευτελίζουμε τα όνειρα, τα οράματα και τα ιδανικά τους στον βωμό ενός ενσυνείδητα καλλιεργημένου ευκολονεοπλουτισμού. Θέλω η Ελλάδα να συμμετέχει στο χρηματιστήριο των πνευματικών αξιών, που είναι τελικά πολύ πιο γόνιμο και ωφέλιμο στο βάθος του χρόνου».
- Μήπως όμως αυτή η κατεύθυνση την οποία προκρίνετε και την οποία δεν αμφισβητώ επί της ουσίας, βαδίζει αντίθετα με τη φορά των πραγμάτων σε ολόκληρο τον κόσμο;
«Ζούμε σε μια εποχή κοσμοϊστορικών αλλαγών στις βασικές θετικές επιστήμες, Φυσική και Βιολογία, όπου μέσα από την Κοσμολογία και τις Νευροεπιστήμες δημιουργείται μια νέα συνείδηση κόσμου. Δεν θεωρείται υπερβολή να πούμε ότι οι αλλαγές που γίνονται σήμερα είναι μεγαλύτερες ακόμη και από αυτές που έγιναν από τον Γαλιλαίο και τον Νεύτωνα, και που οδήγησαν στον Διαφωτισμό, δηλαδή σε μια κοινωνική επανάσταση, ύστερα από χίλια χρόνια σκληρού σκοταδισμού και μισανθρωπισμού».
- Εννοείτε, υποθέτω, πως ούτε η επιστημονική επανάσταση που ζούμε σήμερα μπορεί να μην έχει αντίκτυπο στις κοινωνικές δομές.
«Ασφαλώς. Όπως τότε έτσι και σήμερα, όλες οι απίστευτα προηγμένες γνώσεις μας για την αρχή και την εξέλιξη του Σύμπαντος, καθώς και για την κατανόηση των εγκεφαλικών λειτουργιών, στηριγμένες σε αδιαμφισβήτητα πειραματικά δεδομένα, οδηγούν σε μια νέα κοινωνική επανάσταση. Πρόσφατα κοσμολογικά δεδομένα τον Φεβρουάριο 2003 υποστηρίζουν για παράδειγμα το "Συμπαντικό Πληθωρικό Μοντέλο", σύμφωνα με το οποίο ένα Σύμπαν μηδενικής ολικής ενέργειας ξεπηδά τυχαία από μια κβαντική διακύμανση του κενού και υπακούοντας σε βασικούς γνωστούς φυσικούς νόμους διαστέλλεται και εξελίσσεται αυτοπαράγοντας όλες τις δομές που βλέπουμε γύρω μας.
Στον τομέα των νευροεπιστημών είναι πια ξεκάθαρο ότι ο εγκέφαλος είναι το κέντρο παραγωγής των πνευματικών λειτουργιών, δηλαδή ο εγκέφαλος είναι η μηχανή του νου. Πρέπει κάποτε να συνειδητοποιήσουμε ότι τα ψέματα και τα παραμυθάκια τελειώσανε, ότι πρέπει να κοιτάξουμε το Σύμπαν κατάματα και να σταματήσουμε τον εθελούσιο στρουθοκαμηλισμό, όσο σκληρή κι αν είναι η αλήθεια και η πραγματικότητα. Ο Κοπέρνικος, ο Γαλιλαίος, ο Νεύτων... απέδειξαν ξεκάθαρα ότι η Γη δεν είναι το κέντρο του Σύμπαντος. Ο Δαρβίνος και ο Wallace έδειξαν ότι ο άνθρωπος είναι προϊόν εξέλιξης του ζωικού βασιλείου - έχει κατά 99% κοινό DNA με τον χιμπατζή. Ο Φρόιντ έδειξε ότι δεν ξέρουμε ούτε τον εαυτό μας. Και τώρα οι κοσμολόγοι μάς υποδεικνύουν σαφέστατα ότι όλο το Σύμπαν ξεκίνησε από μια τυχαία κβαντική διακύμανση. "Τυχαιότης τυχαιοτήτων, τα πάντα τυχαιότης!"».
- Ολα αυτά όμως στα οποία αναφέρεστε είναι γενικής φύσεως. Δεν έχουν κάποια ειδική εφαρμογή στην Ελλάδα.
«Ναι, αλλά αναφέρθηκα σε όλα αυτά επειδή είναι τα στοιχεία που από τη δική μου σκοπιά πρέπει να λάβουμε υπόψη στη χώρα μας. Η αρχαία Ελλάδα άνοιξε τα μάτια όλου του κόσμου για μια κατανόηση του Σύμπαντος και του εαυτού μας στηριγμένη σε πραγματικά φυσικά στοιχεία, απαλλαγμένα από μαγείες, μύθους και τα συναφή. Μια τέτοια Ελλάδα πρέπει να έχουμε στόχο, να θέλουμε και να ονειρευόμαστε».
- Αναρωτιέμαι όμως αν είμαστε συλλογικά έτοιμοι να αντιμετωπίσουμε μια Ελλάδα απαλλαγμένη «από μαγείες, μύθους και τα συναφή».
«Είμαστε μικρό κράτος, χωρίς δυστυχώς πλουτοπαραγωγικές πηγές, αλλά προικισμένοι με πολύ μυαλό, φαντασία, ενθουσιασμό, δημιουργικότητα και έτσι μπορούμε να κάνουμε θαύματα. Πώς; Στηριζόμενοι στην καινούρια γνώση, αλλάζοντας ριζικά την Παιδεία μας σε όλα τα επίπεδα, αλλάζοντας την ερευνητική δραστηριότητά μας, συμμετέχοντας στη διεθνή κοινότητα σαν ίσοι μέτοχοι στην παραγωγή γνώσης και μέσα από τους πολλούς καταξιωμένους έλληνες επιστήμονες της διασποράς που όλοι θέλουν να βοηθήσουν. Πρέπει βέβαια να καταπολεμήσουμε το πανάρχαιο ελάττωμά μας, αυτό του φθόνου, που μας έχει πραγματικά καταστρέψει. Πιστεύω ακράδαντα ότι αν ο καθένας μας δεν χαλιναγωγήσει τις προσωπικές του φιλοδοξίες, που συνήθως επικεντρώνονται στην ισοπέδωση και την καταστροφή του άλλου, τίποτα δεν θα αλλάξει».
- Ωραία. Να επιστρέψουμε λίγο στη σημερινή Ελλάδα. Τι είναι αυτό που την εμποδίζει, κατά τη γνώμη σας, να ενσωματωθεί στην επανάσταση που περιγράψατε;
«Η σημερινή Ελλάδα είναι ένα νέο σχετικά κράτος. Για γνωστούς ιστορικούς λόγους δεν απόλαυσε ποτέ την Αναγέννηση ούτε τον Διαφωτισμό. Ο Διαφωτισμός ακόμη και σήμερα θεωρείται "μέγιστο κακό" από μικρονοήμονες, (κρυπτο)θεοκράτες και σκοταδιστές συμπατριώτες μας που προσπαθούν να μας φέρουν πίσω τουλάχιστον χίλια χρόνια. Σίγουρα αυτή είναι η Ελλάδα που δεν θέλουμε. Ο Διαφωτισμός δεν ήταν τίποτα άλλο παρά η φυσιολογική συνέχεια του αρχαίου ελληνικού πνεύματος, που όπως είπαμε κοίταξε ξεκάθαρα τον κόσμο και θέλησε να τον ερμηνεύσει με βάση στέρεες φυσικές αρχές και όχι μύθους, δεισιδαιμονίες και παρεμφερή στοιχεία. Δυστυχώς, το "καπέλωμα" του αρχαίου ελληνικού πολιτισμού καθυστέρησε την εξέλιξη του ανθρώπου γύρω στα χίλια χρόνια, πράγμα που βρίσκω άκρως εξωφρενικό».
- Αυτά όμως προτού συγκροτηθεί το ελληνικό κράτος.
«Ναι. Και φτάνουμε στις αρχές του 19ου αιώνα όταν μέσα από διάφορες διεργασίες επανεμφανίζεται το νεότερο ελληνικό κράτος. Το δυστύχημα για την Ελλάδα ήταν ότι ο 19ος αιώνας κατέγραψε το ξεκίνημα της "σκληρής επιστήμης" και των εφαρμογών της, εξελίξεις που άφησαν την Ελλάδα παγερά αδιάφορη. Είναι αλήθεια ότι τότε είχαμε τη δικαιολογία του νεοσυσταθέντος κράτους. Θα μπορούσαμε βεβαίως αντί να τσακωνόμαστε συνεχώς μεταξύ μας για την εξουσία, να ενστερνιστούμε τη νέα "μεταδιαφωτιστική" εποχή και να συνδράμουμε ωφελούμενοι από την τόση γνώση που συσσωρευόταν. Επαναλαμβάνω όμως ότι τουλάχιστον τότε είχαμε το ελαφρυντικό της επιβίωσης που είναι αρκετά σοβαρό».
- Το οποίο υπονοείτε ότι δεν έχουμε τώρα.
«Τα λέω όλα αυτά για να δείξω ότι μερικά πράγματα στράβωσαν από την αρχή και όπως μας λένε τα φυσικομαθηματικά "οι αρχικές συνθήκες είναι τόσο σημαντικές για την εξέλιξη ενός συστήματος όσο σχεδόν και η όλη δυναμική που το χαρακτηρίζει". Η απίστευτη αδιαφορία της χώρας μας στις εξελίξεις των θετικών επιστημών μπορεί να μετρηθεί π.χ. από το γεγονός ότι για πρώτη φορά διδάχθηκε επισήμως σαν αυτοτελές μάθημα η Κβαντική Μηχανική στα ελληνικά πανεπιστήμια το 1966! Απ' ό,τι θυμάμαι θεωρούνταν και αυτό "κουτοφραγκιά" που δεν μας αφορούσε και δεν μας ακουμπούσε. Και την ίδια στιγμή ανοίγαμε το τρανζιστοράκι στηριγμένο ατόφια στην κβαντική φυσική για να ακούσουμε Καζαντζίδη. Ακούγεται ίσως περίεργο αλλά πιστεύω ακράδαντα ότι η έλλειψη επιστημοσύνης στη χώρα μας είναι υπεύθυνη για πολλά κακά και επιτρέπει να βασιλεύουν ακόμη οι φαύλοι σκοταδιστές που στηρίζονται στην άγνοια του κόσμου για να διαιωνίζουν την απαράδεκτη, σαθρή και έωλη ψευτοφιλοσοφία τους. Η γνώση είναι δύναμη και αυτό είναι που τρέμουνε και γι' αυτό πολεμάνε τη διάχυση της γνώσης».
- Συνεπώς η διάχυση της γνώσης είναι για εσάς το πρώτο ζητούμενο.
«Απολύτως. Η διάχυση της γνώσης πρέπει να γίνει βασικό μέλημα όλων αυτών που δεν τους αρέσει το σκοτάδι. Μόνο έτσι θα ανεβεί ποιοτικά το επίπεδό μας και θα μπορούμε να αντιμετωπίσουμε πιο στέρεα τους κλυδωνισμούς που συμβαίνουν ήδη ή κυοφορούνται για το άμεσο μέλλον».
- Πώς επιτυγχάνεται όμως η διάχυση της γνώσης σε μια εποχή όπου η πληροφορία τρέχει, σχεδόν σαν το φως, και η Information Technology γίνεται το μήλον της Έριδος όλων των προηγμένων κρατών;
«Με τη σωστή εκπαίδευση και την έρευνα. Χρειαζόμαστε ριζικές αλλαγές σε όλα τα επίπεδα εκπαίδευσης και την πραγματοποίηση των ερευνητικών δραστηριοτήτων μας. Τα σχολικά προγράμματα πρέπει να αλλάξουν, να συγχρονιστούν, να συντονιστούν με τους ρυθμούς της εποχής μας και να ενστερνισθούν το πνεύμα της. Ζούμε σε μια κοινωνία γνώσης που συνέχεια εξελίσσεται, άρα μιλάμε για μάθηση διά βίου. Οι αγράμματοι σήμερα είναι αυτοί που δεν ξέρουν πώς να συνεχίζουν να μαθαίνουν και έτσι μένουν πίσω και κόβονται από των κοινωνικό ιστό, δημιουργώντας μύρια κοινωνικο-πολιτικο-οικονομικά προβλήματα. Τα πανεπιστήμια που τόσο έχουν υποφέρει στον τόπο μας, χρειάζονται επαναστατικά καινούργια νομοθεσία που θα τα μετατρέψει από μουχλιασμένα κέντρα μετάδοσης στείρας και απαρχαιωμένης γνώσης σε δυναμικά, συνεχώς αυτοεξελισσόμενα κέντρα παραγωγής και μετάδοσης χρήσιμης και αξιοποιήσιμης γνώσης. Θεωρώ απαράδεκτη την εικόνα που παρουσιάζουν τα πανεπιστήμια, γεμάτα προβλήματα συσσωρευμένα μέσα στον χρόνο, αδύναμα να ξεφύγουν από τον μονότονο σισύφειο κύκλο τους, ώστε να βοηθήσουν στην εξέλιξη του τόπου μας. Είναι κλειστά συστήματα, που αναπαράγουν τους εαυτούς τους και απομακρύνονται όλο και περισσότερο από το διεθνές γίγνεσθαι. Υπάρχουν ευτυχώς εξαιρέσεις, αλλά μάλλον επαληθεύουν, παρά αλλάζουν, τη ζοφερή εικόνα».
- Συνεπώς μήπως η ουσία βρίσκεται στην ανάγκη ενός νέου συστήματος παιδείας;
«Και γι' αυτό στο θέμα της παιδείας χρειάζεται εθνική ομοψυχία, εθνική πολιτική και όχι μικροκομματισμοί και προσωπικά οφέλη. Οραματίζομαι ένα Πανεπιστήμιο ελεύθερο πολιτικών παρεμβάσεων, αυτοτελές, που να προάγει την έρευνα, να συνδέεται με την παραγωγή, να αλλάζει συνέχεια και να σέβεται τους ανθρώπους του, καθηγητές και φοιτητές. Είναι ξεκάθαρο ότι σήμερα δεν μπορούμε να προχωρήσουμε αν δεν συμμετέχουμε ενεργά στις διεθνείς ερευνητικές δραστηριότητες. Υπάρχει ευτυχώς εδώ κάποια ελπίδα που μπορεί να οδηγήσει σε μια νέα κατάσταση πραγμάτων».
- Ποια είναι η ελπίδα αυτή;
«Έγινε επιτέλους κατανοητό από την πολιτική ηγεσία της χώρας μας ότι χρειάζονται ριζικές αλλαγές στον ερευνητικό χώρο. Έτσι, τον τελευταίο χρόνο ένα αναβαθμισμένο, αυτόνομο Εθνικό Συμβούλιο Έρευνας και Τεχνολογίας (ΕΣΕΤ), του οποίου έχω την τιμή να προεδρεύω, έχει αναλάβει το τεράστιο εθνικό έργο της πλήρους αναθεώρησης του ερευνητικού χάρτη της χώρας. Σε συντονισμό με το υπουργείο Παιδείας, ένα νέο θεσμικό πλαίσιο έρευνας θα έρθει στο ελληνικό κοινοβούλιο πολύ σύντομα, που πιστεύουμε ότι θα πυροδοτήσει ριζικές αλλαγές και θα βάλει στέρεες βάσεις για τα μελλούμενα. Μεταξύ άλλων, θα αναφέρεται στην απρόσκοπτη συνεργασία με Έλληνες της διασποράς που τόσα πολλά έχουν να προσφέρουν αλλά και που τόσο πολύ έχουν πολεμηθεί, τόσο στο μακρινό παρελθόν με την περίπτωση Καραθεοδωρή όσο και στο πρόσφατο... Από ποιους; Μα από τους μικρόπνοους και ημιμαθείς, του τύπου "πολύς για το τίποτα και λίγος για το κάτι", που μη μπορώντας να αντέξουν την αταλαντοσύνη και αχαρισματικότητά τους, προσπαθούν να τα φέρουν όλα στη μετριότητά τους».
http://tovima.dolnet.gr/print_a....25&aa=2
_________________
Ό,τι δεν με καταστρέφει, με κάνει ισχυρότερο.
)
μόλις μπει και δει πώς καταντήσαμε το αξιόλογο νήμα του. Θα αναφωνήσει "έλεος!" και δικαίως δηλαδή _loco_