Ιδεογραφήματα

Συνέντευξις με τους τρις μεγάλους φιλοσόφους, Σωκράτη, Πλάτωνα και Αριστοτέλη!


Σωκράτης

Πλάτων

Αριστοτέλης


Τεύταμος: Χαίρω, ω μέγιστοι των σοφών, επί τηι ομιλία υμιν ελπίσας καί εμαυτωι και υμιν αυτοις και δή και τωι αναγνωσομένωι ικανως σχήσειν τα ρηθησόμενα. Πειράσομαι δέ ως δια βραχέος διεξιέναι τα διαμειβόμενα.
(=Χα'ίρομαι, ω μέγιστοι των σοφών, για την συζήτηση με σας ελπίζοντας και για μενα και για σας και βέβαια για τους αναγνώστες ότι θα ικανοποιηθούν για όσα θα λεχθούν. Θα προσπαθήσω σύντομα να καλύψω την συνέντευξη.)
Αριστοτέλης: Ου τοσουτον δια βραχέος πειρω διεξιέναι τα διαμειβόμενα όσονπερ δια σπουδαίων και ου φαύλων.
(=Όχι τόσο το να την καλύψεις σύντομα όσο βέβαια να είναι αξιόλογη και όχι ασήμαντη)
Πλάτων: Ου γάρ εν τωι πολλωι αλλ΄εν τωι όντως όντι εστί το αγαθόν, ό χρή κοινόν κτημα πασι γενέσθαι.
(= Γιατι οχι στο πλήθος αλλά στην ουσία βρίσκεται το αγαθό, το οποίο πρέπει να γίνει κτημα κοινό από όλους)
Τεύταμος: Ευ οιδ' ότι ταυτα ούτως έχει ως νυν υμεις λέγετε.
(=Ξέρω καλά οτι αυτά έτσι έχουν όπως τώρα εσεις λετε)
Σωκράτης: Πώς λέγομεν; Σάφα λέγε!
(=Πώς λεμε δηλαδή; Πες τα ξεκάθαρα!)
Τεύταμος: Μή είπω εφ' οις χρή ειπειν, ω Σώκρατες;
(=Να μην πω για όσα πρεπει να πω, Σωκρατη;)
Σωκράτης: Ίθι λέγε νυν!
(=Εμπρος λοιπόν πες!)
Τεύταμος: Ηβουλόμην προσερέσθαι, ω Σώκρατες, και τούτο, ότι δόξα σοι αίδιος τοις επιγενομένοις μέχρι της επ' εμου. Πόλλ' εγράφησάν σοι ύστερον. Τίνα δ' έχεις γνώμην περί τούτου;
(Ηθελα να σε ρωτήσω ακόμα τουτο, Σωκράτη, ότι δηλαδη δοξάστηκες αιώνια στους επερχόμενους ώς και την εποχή μου. Πολλά γραφηκαν για σενα αργότερα. Ποια η γνωμη σου για αυτό;)
Σωκράτης: Απορω ό, τι περί εμου εγράφη, καίπερ διδάξαντος λόγοις.
(=Μένω έκπληκτος για το τι εγράφη για μενα ενω εγω εδίδασκα με τον λόγο)
Αριστοτέλης: Ήδη αι σοί μαθηταί έγραψαν περί σου, εγώ και ο Πλάτων. Ίθι λέγε, ω Πλάτων!
(=Ηδη οι μαθητές σου έγραψαν για σενα, εγω δηλαδη και ο Πλάτων. Μπρος μιλα, Πλάτων!)
Πλάτων: Έγραψα περί σου και περί των σων διδαγμάτων. Εχαλέπαινον δέ ότι ο δημος σ' εφόνευσεν ως εισαγαγόντα καινά δαιμόνια και διαφθείραντα τους νέους. Ην γάρ ποτε καιρός οπότε εσπούδαζον περί τα μέτρα πρίν άν τράπωμαι εις τό θαυμάζειν.
(=Εγραψα για σενα και για οσα εδίδαξες. Στεναχωρεθηκα ομως που ο δημος σε θανατωσε επειδή τάχα εισήγαγες νέες θεότητες και διέφθειρες τους νεους. Κάποτε να ξερεις εγω ασχολούμουν με την ποιηση πριν στραφω στην αναζητηση)
Τεύταμος: Σπουδαίον το εμμέτρως γράφειν έπη, αλλά μέγιστον πάντων το θαυμάζειν.
(=Σπουδαιο πραγμα να γραφεις στιχους, αλλα ακομα το πιο σπουδαιο απο ολα ειναι η αναζητηση)
Αριστοτέλης: Εγεγράφειν ποτε περί ειδων ποιητικης σπουδαίων, τραγωιδίας, εποποίας και κωμωιδίας. Ψυχή δέ αυτων εστί μυθος.
(=Ειχα γράψει καποτε για τα αξιολογα ειδη της ποιησης, της τραγωδιας, του επους και της κωμωδιας. Και η ψυχη αυτων ειναι ο μυθος.)
Τεύταμος: Ανέγνων εσπουδακώς περί τον μυθον, όν συ λεγεις ειναι ψυχήν της ποιητικης.
(Το διάβασα οταν ειχα ασχοληθει με τον μυθο που συ λες οτι ειναι ψυχη της ποιησης)


συνεχίζεται...

ΤΕΥΤΑΜΕ, εξαιρετική έμπνευση!!

Και πριν το ολοκληρώσεις ακόμα, μπήκε στα προτεινόμενα για να κοσμήσει τη σελίδα στα ιδεόγραφά μας!


Ε ΞΑΙ ΡΕ ΤΙ ΚΟ!


Περιμένω τη συνέχεια με μεγάλο ενδιαφέρον.
Εννοείται πως θα συνενωθούν όλα τα ποστς σου και θα ανέβει ολοκληρωμένο.


Σ'ευχαριστώ για άλλη μια φορά που κάνεις αυτόν τον τόπο αξιόλογο, Μέλιο.

Σας ευχαριστώ για τα καλά σας λόγια.
και επίσης για το ότι μπήκε στα προτεινόμενα.

Πολλοί θα το διαβάσουν, λίγοι θα το καταλάβουν. Έστω κι έτσι όμως, ακόμη κι ένας επιπλέον να ενδιαφερθεί για την Αρχαία Ελληνική γραμματεία θα είναι κέρδος.

Κατά συνέπεια, αναμένουμε την ωλοκλήρωση των συνεντεύξεων.

Ειναι τιμη μας να εχουμε τον τευταμο αναμεσα μας.

Δεν θα ήθελα να σχολιάσω την ποιότητα της έμπνευσης και την εφευρητικότητα της γραφής. Οι προλαλήσαντες τα είπαν καλύτερα από μένα και εγώ φουσκώνω σαν παγόνι, αν και θηλυκό.

Όμως, όσες φορές και αν το διαβάσω το " Ίθι λέγε, ω Πλάτων!" μου αφήνει ένα χαμόγελο στα χείλη. Φαντάζομαι τον Αριστοτέλη να δίνει αγκωνιά στον Πλάτωνα ... άντε δάσκαλε ... μίλα

Oι προτάσεις των σταλίτσα και σταυραετου, μεταφέρθηκαν σε ξέχωρο τόπικ με τίτλο προτάσεις για τη βελτίωση της δομής μας, στην ενότητα "ιδεοπροτάσεις".

Μαζί με τις προτάσεις τους όμως, μετέφερες και το δικό μου ποστ.
Θα μπορούσες να το φέρεις πίσω σε παρακαλω;

Ευχαριστώ

Τώρα που κατάφερα να ανακτήσω την δυνατότητα μεταφοράς στα εργαλεία μου, επανέφερα το ποστ σου, Κασσάνδρα. Ζητώ συγνώμη γι'αυτό το μπέρδεμα, απόδοσέ το ή σε λάθος/απροσεξία μου ή σ'ένα από τα μπάχαλα που έπαιξαν στο φόρουμ μας χθες και σήμερα.

Σε ευχαριστώ Αρέλα

το ίδιο ισχύει και για την ...μεταφορά του παρακάτω σχολίου για το post του ΤΕΥΤΑΜΟΥ:

O Τεύταμος έχει εξαιρετικές εμπνεύσεις και συνεισφορές πάντα!!
... αρκεί να βρίσκει χρόνο να τις ολοκληρώνει!!

ΤΕΥΤΑΜΟΣ: Κέκλησαι, ω Αριστότελες, αναγνώστης υπό των υμετέρων. Διά δε τίνα αιτίαν τουτο ειρήκασιν;
(= Λέγεσαι, Αριστοτελη, αναγνωστης απο τους δικους σου. Και γιατί το λενε αυτό;)
ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΗΣ: Διά το κρυφίως και ιδία ανεγνωκέναι εν τηι εμαυτου οικία. Ουκ ηβουλόμην επακουσαί τινος ανακεκραγότα και απηγγελκότα έπη, αλλά παραμειναί με εν τηι οικία αθορύβως καί σιωπηλως εντρυφήσαντα.
(=Επειδη κρυφά και ιδιωτικά έχω διαβαζω σπίτι μου. Δεν ηθελα να κρεμιεμαι απο τα χειλη καποιου που διαβαζει φωναχτα και απαγγελει λογους, αλλα να μεινω σπιτι μου και να μελετησω αθορυβα και σιωπηλα)
ΤΕΥΤΑΜΟΣ: Νυν δέ παρ' ημιν άπαντες ιδια αναγιγνώσκουσι.
(=Και τωρα σε μας όλοι κατ' ιδίαν διαβάζουν)
ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΗΣ: Έξεστι τωι σοφωι ανδρί διανοεισθαι εις εαυτόν ως βέλτιστα.
(= Ειναι δυνατό σε σοφό άνδρα να αναλογίζεται από μέσα σου όσο πιο καλλίτερα γίνεται)
ΠΛΑΤΩΝ: Ουτοσί ο Σωκράτης συνεστραμμένος εις εαυτόν ουδέν λέγει ωσπερεί νομίζων οια νυν λέγομεν λόγου ουκ άξια.
(=Αυτός εδω ο Σωκράτης κλειστηκε στον εαυτό του και δεν λεει τίποτα σαν να θεωρεί όσα λεμε τωρα αναξια λογου)
ΣΩΚΡΆΤΗΣ: Ως ανόητος ει τουτο νομίζων περί εμου! Σκοπουμαι γάρ τα μετέωρα ωσπερ περί με γέγραπται Αριστοφάνης. Ανασχόμενος δε την κεφαλήν αναβλέπω ά μή πρό ομμάτων έστιν ιδειν τούς οικείους.
(=Πόσο ανόητος εισαι αν αυτο πιστεύεις για μενα! Γιατί εξετάζω τα μετέωρα όπως ακριβως έχει γράψει για μενα ο Αριστοφάνης. Και με ψηλά το κεφάλι βλέπω όσα δεν ειναι δυνατόν να δει κανεις μπροστά του)
ΤΕΥΤΑΜΟΣ: Άρτι μέν άλαλος, νυνί πάντων λαλίστατος ο Σωκράτης.
(=Πριν λίγο ήταν άφωνος, τώρα δα είναι ο πιο ομιλητικός από ολους ο Σωκρατης)
ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΗΣ: Αριστοφανίζει Σωκράτης ή Αριστοφάνης σωκρατίζει.
(=Αριστοφανίζει ο Σωκρατης ή ο Αριστοφάνης σωκρατιζει)
ΣΩΚΡΑΤΗΣ: Αλλ' αριστοποιησώμεθα άπαντες!
(=Εμπρός ας τσιμπήσουμε κάτι για πρόγευμα!)
ΠΛΑΤΩΝ: Πότερον πεινηις, Σώκρατες, ή βούλει άριστα ποιειν αρτοποιούς;
(=Πεινας, Σωκρατη, ή θες να ευεργετήσεις πάρα πολύ τους αρτοποιούς;)
ΣΩΚΡΑΤΗΣ: Ουδενός δ' ενδεής ειμι κουκ εμου δέονται ο δημος.
(=Δεν έχω αναγκη κανενός και κανεις δεν με εχει ανάγκη εμενα)
ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΗΣ: Δέδοικα, ω Σώκρατες, την σήν άδειαν, ηδείαν σοι, αλλ' ουχ ημιν.
(=Φοβάμαι, Σωκράτη, την α-φοβία σου, που ειναι ευχάριστη μεν για σενα, αλλα όχι για μας)
ΣΩΚΡΑΤΗΣ: Ει ειχες άλοχον την Ξανθίππην, ουκ άν εφης ταυτα.
(=Αν είχες σύζυγο την Ξανθιππη, δεν θα έλεγες αυτά)

Πολυ καλο!
Περιμενω τη συνεχεια