Ιδεογραφήματα

Το 1995 ο Roy Disney αποφάσισε να παράγει μία ταινία κινουμένων σχεδίων για μία γυναίκα των Powhatan, γνωστή ως "Ποχακόντας". Απαντώντας στα παράπονα που έκανε η φυλή των Powhatan, ισχυρίζεται ότι η ταινία είναι "υπεύθυνη, ακριβής και αποπνέει σεβασμό".

Εμείς, η φυλή των Powhatan, διαφωνούμε. Η ταινία προβάλλει μη έγκυρα ιστορικά γεγονότα μη αναγνωρισμένα από κανέναν. Οι προσφορές μας να βοηθήσουμε τον Disney με πολιτιστική και ιστορική ακρίβεια, απορρίφθηκαν. Οι προσπάθειές μας να τον κινητοποιήσουμε ώστε να ξανασκεφτεί αυτήν την παραπλανημένη αποστολή, αποκρούστηκαν.

Το όνομα "Ποκαχόντας" είναι ψευδώνυμο, υποκοριστικό, που σημαίνει "η πονηρή" ή "το κακομαθημένο παιδί". Το πραγματικό της όνομα ήταν Matoaka. Ο θρύλος λέει ότι έσωσε έναν ηρωικό John Smith από το να χτυπηθεί με ρόπαλο μέχρι θανάτου από τον πατέρα της το 1607 - θα πρέπει να ήταν 10 ή 11 εκείνη την εποχή. Η αλήθεια είναι ότι οι σύντροφοι του John Smith, και επίσης άποικοι, τον περιέγραψαν ως έναν ευερέθιστο, φιλόδοξο, αυτο- προωθούμενο, ιδιοτελή και συμφεροντολόγο στρατιώτη.

Από όλα τα παιδιά του Powhatan, μόνο η "Ποκαχόντας" είναι γνωστή, πρωτίστως επειδή έγινε ηρωίδα από τους Ευρωπαίο-Αμερικάνους ως η "καλή Ινδιάνα", εκείνη που έσωσε τη ζωή ενός λευκού άνδρα. Όχι μόνο η ιστορία με τον "καλό και κακό Ινδιάνο" αναπόφευκτα ξαναζωντανεύει μέσα από τη Ντίσνευ, αλλά η ιστορία, όπως την κατέγραψαν οι ίδιοι οι Άγγλοι, έχει παραποιηθεί πολύ άσχημα στο όνομα της "ψυχαγωγίας".

Η αλήθεια είναι ότι η πρώτη φορά που ανέφερε ο Τζον Σμιθ την ιστορία της διάσωσής του, ήταν 17 χρόνια αφ' ότου έγινε , και ήταν ένα γεγονός που ο εξεζητημένος Σμιθ δεν είχε καταγράψει στο ημερολόγιό του , ότι δηλαδή σώθηκε από μία εξέχουσα γυναίκα.

Για την ακρίβεια μετά από έναν χειμώνα που πέρασε με τη φυλή των Powhatan, ποτέ δεν ανέφερε ένα τέτοιο περιστατικό. Μάλιστα, ο αχόρταγος εξερευνητής κατέγραψε ότι του συμπεριφέρθηκαν με μεγάλη φιλικότητα και τον έκαναν να αισθάνεται πολύ άνετα σαν τιμημένος προσκεκλημένος του Powhatan και των αδερφών των Powhatan. Οι περισσότεροι μελετητές θεωρούν ότι το "περιστατικό Ποκαχόντας" θα ήταν πολύ αδύνατον να συμβεί, ειδικά όταν ήταν μέρος ενός μεγαλύτερου απολογισμού που χρησιμοποιήθηκε ως αφορμή για να ξεκινήσει πόλεμος στο Powhatan Nation.

Οι Ευρωπαιο-Αμερικάνοι θα πρέπει να αναρωτηθούν γιατί ήταν τόσο σημαντικό να ανυψωθούν τα ψεμματάκια του Σμιθ σε στάτους ενός εθνικού/τοπικού μύθου που να αξίζει να ανακυκλωθεί από τον Ντίσνευ. Η Ντίσνευ μάλιστα το "βελτιώνει" αλλάζοντας την "Ποκαχόντας" από μικρό παιδί σε νεαρή γυναίκα.

Η αληθινή ιστορία της Ποκαχόντας είχε θλιβερό τέλος.Το 1612, στην ηλικία των 17 ετών, η Ποκαχόντας πιάνεται ύπουλα αιχμάλωτη από τους Άγγλους ενώ ήταν σε κοινωνική επίσκεψη, και κρατήθηκε όμηρος στη Jamestown για παραπάνω από έναν χρόνο.

Κατά τη διάρκεια της αιχμαλωσίας της, ένας 28χρονος χήρος, με το όνομα Τζον Ρολφ απέκτησε ένα "ιδιαίτερο ενδιαφέρον" για την όμορφη και νεαρή αιχμάλωτη. Με αντάλλαγμα την απελευθέρωσή της, συμφώνησε να παντρευτεί τον Ρολφ, που ο κόσμος μπορεί να ευχαριστήσει για την προώθηση του καπνού. Επίσης, τον Απρίλιο του 1614, η Ματοάκα, επίσης γνωστή και ως "Ποκαχόντας", κόρη του αρχηγού Powhatan, έγινε "Rebecca Rolfe". Σύντομα μετά τον γάμο, απέκτησαν έναν γιο τον οποίο ονόμασαν Thomas Rolfe. Οι απόγονοι της Ποκαχόντας και του Τζον Ρολφ ήταν γνωστοί ως "the Red Rolfes" (οι Κόκκινοι Ρολφς).

Δύο χρόνια αργότερα, την άνοιξη του 1616, ο Ρολφ την πήγε στην Αγγλία όπου η εταιρία της Virginia που στεγαζόταν στο Λονδίνο την χρησιμοποίησε ως προπαγάνδα για να υποστηρίξει την αποικία. Την τάισαν και την πότισαν και την πήγαν σε θέατρα. Έχει καταγεγραφεί ότι σε μία περίπτωση συναντήθηκε με τον Τζον Σμιθ (ο οποίος ήταν επίσης στο Λονδίνο εκείνη την εποχή), κι ήταν τόσο εξοργισμένη μαζί του που του γύρισε την πλάτη, έκρυψε το πρόσωπό της κι εξαφανίστηκε για ώρες. Αργότερα, σε μία δεύτερη αναμέτρηση, τον αποκάλεσε ψεύτη και τον πέταξε έξω.

Ο Ρολφ, η νεαρή σύζυγός του και ο γιος τους, έφυγαν για την Βιρζίνια τον Μάρτιο του 1617, αλλά η "Ρεμπέκκα" έπρεπε να αποβιβαστεί στο Gravesend. Εκεί και πέθανε στις 21 Μαρτίου 1617, στην ηλικία των 21. Θάφτηκε στον Gravesend αλλά ο τάφος της καταστράφηκε κατα την διάρκεια της ανακατασκευής της εκκλησίας. Ήταν μόνο μετά τον θάνατο και τη φήμη της στην κοινωνία του Λονδίνου, που ο Σμιθ το βρήκε συμφέρον να δημιουργήσει αυτό το παραμύθι ότι εκείνη τον έσωσε.

Η ιστορία λέει τα υπόλοιπα. Ο αρχηγός Powhatan πέθανε την επόμενη άνοιξη του 1618. Οι άνθρωποι του Σμιθ και του Ρολφ στράφηκαν εναντίον στους ανθρώπους που μοιράστηκαν τις πηγές τους μαζί τους και τους έδειξαν φιλία. Κατά τη διάρκεια της γενιάς της Ποκαχόντας, οι άνθρωποι των Powhatan αποδεκατίστηκαν και διασκορπίστηκαν ενώ η γη τους κατασχέθηκε. Μία ξεκάθαρη τακτική είχε εδραιωθεί που σύντομα θα εξαπλωνόταν σε όλη την Αμερικανική Ήπειρο.

by Chief Roy Crazy Horse, from the Powhatan Renape Nation Site
for more information, please visite the site: Powhatan Renape Nation