Ο Υιος του Θεου και το φαινομενο του θρησκευτικου ιδεασμου

[carol_mantz]

Κατ'αρχας να εξηγησω τι εννοω θρησκευτικο ιδεασμο:
Εμπιπτει στις μανιωδεις διαταραχες, κατα την οποια μπορει καποιος να εχει οξεια ταραχη η παραισθησεις που σχετιζονται με τη θρησκεια
(π.χ: αυτοι που μετα απο εγκλημα λενε "Ο Θεος μου ειπε να το κανω")
Ενα τετοιο παραδειγμα ειναι η Εφη Θωδη που ισχυριζοταν οτι της μιλουσε ο Χριστος, και η Ντινα Σλοσερ που ειχε δει στις ειδησεις για ενα αγορι που κατασπαραχθηκε απο λιονταρι, το ερμηνευσε αυτο στο παραληρημα της ως σημαδι της Αποκαλυψης, και κατεληξε να κοψει τα χερια του μωρου της επειδη "ετσι της ειπε ο Θεος".

Εγω παω τη σκεψη μου ενα βημα παραπερα.
Τι κι αν ο ιδιος ο Χριστος ειχε καποιο τετοιο προβλημα, που κατεληξε να λεει σε ολους πως ειναι ο γιος του Θεου;
Τι κι αν η επικοινωνια του με τον "πατερα" του ηταν απλα μια παραισθηση; Τι κι αν ηταν και αυτος ο ιδρυτης μιας σεχτας της εποχης του;
Κι αν καποιος πιστευει οτι δεν ειναι και οτι λεω μαλακιες, γιατι να μην πιστεψουμε τοσο την Θωδη οσο και την Σλοσερ, η και οποιον αλλο ισχυριζεται πως ειναι θεοσταλτος η επικοινωνει απευθειας με τους ουρανιους πατερες;
Γιατι ο ενας να λεει αληθεια και ολοι οι αλλοι να ειναι παρανοικοι;

(Δεν επιτιθεμαι σε κανεναν που πιστευει, απλα ειναι μια σκεψη που με απασχολει καιρο, και μια αποψη στην οποια τεινω, πως οι θρησκειες ειναι ενα προιον ψυχασθενειας της εποχης τους)

[Fallen]

συμφωνω...

και εμενα δυναμεις ανωθεν μου ειπαν οτι ολοι οι προηγουμενοι ''μεσσιες'' απετυχαν... και οτι εκει που αυτοι απετυχαν... ΙΣΩΣ πετυχω εγω...

βεβαια για το δυτικο συστημα ειμαι παρανοικος σχιζοφρενης...

υγ. εχεις προσβαση στο προσωπικο μας στιγμα να διαβασεις το 1ο ποστ της ΜΙΑ ΠΑΡΑΞΕΝΗ ΑΛΗΘΕΙΑ? εβαλα εκει δυο λινκ με την ιστορια μου να μου πεις την γνωμη σου

[dim]

Εγω παω τη σκεψη μου ενα βημα παραπερα.
Τι κι αν ο ιδιος ο Χριστος ειχε καποιο τετοιο προβλημα, που κατεληξε να λεει σε ολους πως ειναι ο γιος του Θεου;
Τι κι αν η επικοινωνια του με τον "πατερα" του ηταν απλα μια παραισθηση; Τι κι αν ηταν και αυτος ο ιδρυτης μιας σεχτας της εποχης του;
Κι αν καποιος πιστευει οτι δεν ειναι και οτι λεω μαλακιες, γιατι να μην πιστεψουμε τοσο την Θωδη οσο και την Σλοσερ, η και οποιον αλλο ισχυριζεται πως ειναι θεοσταλτος η επικοινωνει απευθειας με τους ουρανιους πατερες;
Γιατι ο ενας να λεει αληθεια και ολοι οι αλλοι να ειναι παρανοικοι;

Κοίτα, γενικά με τα θέματα θρησκείας και πίστης είναι δύσκολο να προχωρήσει κάποιος ψάχνοντας απτές αποδείξεις και στοιχεία τα οποία θα τον βοηθήσουν να τεκμηριώσει ή να αποδομήσει το αληθές του όποιου θρησκευτικού δόγματος. Οπότε, όχι, δεν θα μάθω ποτέ ενδεχομένως αν ο Χριστός είχε κάποιου είδους ιδεασμό ή την παραίσθηση ότι επικοινωνούσε με τον θεό. Για να πω και την αλήθεια δεν με νοιάζει να ξέρω αν είχε παραισθήσεις ή αν ήταν τρελός ή γνωστικός. Κρατάω την ουσία του πράγματος δηλαδή την χριστιανική φιλοσοφία που δεν με κάνει χειρότερο άνθρωπο και όλα αυτά που πρεσβεύει μου δίνουν την επιλογή να ζω με τις αξίες που διδάσκει (δηλαδή αγάπη και βοήθεια για τον συνάνθρωπο, ταπεινότητα, καλοσύνη, όχι βία, φόνο κλπ). Απο την στιγμή που εγώ βρίσκω ότι κινούμενος σε αυτό το πλαίσιο είμαι καλά με τον εαυτό μου και τους γύρω μου, δεν με πολυ ενδιαφέρει αν ο Χριστός ήταν ιδρυτής κάποιας σέχτας όπως λες.. Το στοιχείο που πρέπει να σταθούμε είναι ακριβώς αυτό πιστεύω, ότι άσχετα με το τι παίχτηκε στην πραγματικότητα τότε και αν ίσχυαν όλα αυτά που αποτυπώθηκαν στις γραφές (προσωπικά πιστεύω ότι έχουν αλλοιωθεί και μαγειρευθεί σε μεγάλο βαθμό και ερμηνεύτηκαν κατα το δοκούν) το απόσταγμα της Χριστιανικής φιλοσοφίας είναι κάτι που ωθεί τον άνθρωπο να γίνει καλύτερος και να συνδεθεί πνευματικά με τον άγνωστο δημιουργό του.

[kat_woman]

Εγω παω τη σκεψη μου ενα βημα παραπερα.
Τι κι αν ο ιδιος ο Χριστος ειχε καποιο τετοιο προβλημα, που κατεληξε να λεει σε ολους πως ειναι ο γιος του Θεου;
Τι κι αν η επικοινωνια του με τον "πατερα" του ηταν απλα μια παραισθηση; Τι κι αν ηταν και αυτος ο ιδρυτης μιας σεχτας της εποχης του;
Κι αν καποιος πιστευει οτι δεν ειναι και οτι λεω μαλακιες, γιατι να μην πιστεψουμε τοσο την Θωδη οσο και την Σλοσερ, η και οποιον αλλο ισχυριζεται πως ειναι θεοσταλτος η επικοινωνει απευθειας με τους ουρανιους πατερες;
Γιατι ο ενας να λεει αληθεια και ολοι οι αλλοι να ειναι παρανοικοι;

Κοίτα, γενικά με τα θέματα θρησκείας και πίστης είναι δύσκολο να προχωρήσει κάποιος ψάχνοντας απτές αποδείξεις και στοιχεία τα οποία θα τον βοηθήσουν να τεκμηριώσει ή να αποδομήσει το αληθές του όποιου θρησκευτικού δόγματος. Οπότε, όχι, δεν θα μάθω ποτέ ενδεχομένως αν ο Χριστός είχε κάποιου είδους ιδεασμό ή την παραίσθηση ότι επικοινωνούσε με τον θεό. Για να πω και την αλήθεια δεν με νοιάζει να ξέρω αν είχε παραισθήσεις ή αν ήταν τρελός ή γνωστικός. Κρατάω την ουσία του πράγματος δηλαδή την χριστιανική φιλοσοφία που δεν με κάνει χειρότερο άνθρωπο και όλα αυτά που πρεσβεύει μου δίνουν την επιλογή να ζω με τις αξίες που διδάσκει (δηλαδή αγάπη και βοήθεια για τον συνάνθρωπο, ταπεινότητα, καλοσύνη, όχι βία, φόνο κλπ). Απο την στιγμή που εγώ βρίσκω ότι κινούμενος σε αυτό το πλαίσιο είμαι καλά με τον εαυτό μου και τους γύρω μου, δεν με πολυ ενδιαφέρει αν ο Χριστός ήταν ιδρυτής κάποιας σέχτας όπως λες.. Το στοιχείο που πρέπει να σταθούμε είναι ακριβώς αυτό πιστεύω, ότι άσχετα με το τι παίχτηκε στην πραγματικότητα τότε και αν ίσχυαν όλα αυτά που αποτυπώθηκαν στις γραφές (προσωπικά πιστεύω ότι έχουν αλλοιωθεί και μαγειρευθεί σε μεγάλο βαθμό και ερμηνεύτηκαν κατα το δοκούν) το απόσταγμα της Χριστιανικής φιλοσοφίας είναι κάτι που ωθεί τον άνθρωπο να γίνει καλύτερος και να συνδεθεί πνευματικά με τον άγνωστο δημιουργό του.

Τα είπες πολύ ωραία dim!!
Προσωπικά δεν ακολουθώ δογματικά τίποτα και κανέναν και ούτε την ψάχνω μανιωδώς πλέον, όπως παλιότερα, γιατί θεωρώ οτι φτάνεις σε ένα σημείο που α) είτε θα πιστέψεις κάπου τυφλά και τέλος (κάτι που δεν μου πάει καθόλου), είτε θα παρανοήσεις διαπιστώνοντας πόσες διαφορετικές θεωρήσεις υπάρχουν, δόγματα, θρησκείες, μεσσίες και άλλα συναφή...
Προτιμώ να παρατηρώ σαν να βλέπω μια ταινία, δεν απορρίπτω μετά βδελυγμίας σχεδόν τίποτα και δεν δέχομαι στενόμυαλα επίσης τίποτα...
Τώρα, σχετικά με το "σύνδρομο" του μεσσία και τον θρησκευτικό ιδεασμό, συνήθως (όχι πάντα, αλλά σε πολλες περιπτώσεις) αυτός που πάσχει από αυτό είτε προβαίνει αντίστοιχα και σε ακραίες πράξεις, όπως πχ αυτή που ανέφερε η carol για την Ντινα Σλοσερ, ή ας πούμε περιπτώσεις όπως αυτή του Jim Jones και της Jonestown https://en.wikipedia.org/wiki/Jim_Jones ή του David Koresh https://en.wikipedia.org/wiki/David_Koresh, είτε ...πολύ απλά για όποιον έχει έστω και στοιχειώδη σκέψη λέει τόσες ανοησίες μαζεμένες που αμέσως καταλαβαίνεις την παθογένεια (βλέπε Έφη Θώδη).
Άρα, είναι σχετικά εύκολο να ξεχωρίσει κανείς τον πάσχοντα από θρησκευτική ιδεοληψία.

[AnonymosEreynhths]

Πλέον η μοναδική μου επαφή με την θρησκεία είναι όταν έχουν τίποτα πανηγύρια με φαγητό και σπεύδω με ιδιαίτερη κατάνυξη...μαζί με το ταπεράκι...για τα καθέκαστα.