Νοσταλγώ...

[doctormarkon]

Να θυμηθώ ότι οι γονείς μου είχαν μεγαλύτερη οικονομική άνεση
Έβγαιναν τα βράδια και είχαν κοινωνική ζωή.
Την εποχή εκείνη ήταν πολλοί αυτοί που είχαν άνεση.
Όχι δεν έκαναν μεγάλη ζωή ούτε ήταν σπάταλοι.
Ο πατέρας μου φορούσε τα ίδια ρούχα επειδή έτσι του άρεσε και τον βόλευε.
Δούλευε 16 ώρες τη μέρα αλλά ήταν ξεκούραστος γιατί δεν είχε άγχος και απολάμβανε τη δουλειά.
Τα απογεύματα πηγαίναμε στο μαγαζί που υπάρχει ακόμα στην Καλλιθέα και το δουλεύει ο άντρας της ξαδέρφης μου.
Αν δεν είχαν δουλειές κάποιες μέρες έβγαζαν τραπεζάκια στο πεζοδρόμιο Εμείς παιδιά τότε εξυπηρετούσαμε πελάτες.
Όταν ήμασταν στο εργοστάσιο και είχε δουλειά φτιάχναμε κουτιά.
Ελάτε να φτιάξουμε κουτιά,
Πληρωνόμασταν φυσικά.
10 χρονών είχα λεφτά.
Κανόνας να τα κάνω ότι θέλω.
Μια μέρα πήρα μαλλί γριάς και λέρωσα το αμάξι.
Την άλλη μέρα η μύγα σύννεφο.

[doctormarkon]

Ας πούμε κάτι και για τις γριές.
Πιο πολυπληθείς από τους γέρους λόγω πολέμου.
Ερώτηση. Ξέρατε τότε τι σημαίνει Αλτσχάιμερ?
Πότε το ακούσατε για πρώτη φορά?
Μπορεί οι γριές να έμοιαζαν πιο γριές τότε.
Αλλά ήταν σαϊνια.
Μάζευαν χόρτα κάποιες.
Αλλά και έπλεκαν με το βελονάκι.
Μαγείρευαν αναποδογύριζαν γλάστρες έφτιαχναν γλυκά.
Τι συνέβη σήμερα γμτ?

[dim]

Τις γειτονιές τα σούρουπα το καλοκαίρι πηγαίνοντας για το σπίτι μετά το παιχνίδι, όπου οι αυλές μοσχοβολούσαν γιασεμί και βασιλικό. Οι άνθρωποι κάθονταν έξω στα πεζοδρόμια σε μικρές παρέες χωρίς να ενοχλούν και χωρίς να ενοχλούνται.. Κάπου κάπου άκουγες κιθάρες και τραγούδια. Πάντα κάποιος θα γιόρταζε.. Οι βόλτες στην παραλία , καλαμπόκι ψημένο πασπαλισμένο με αλάτι..

[doctormarkon]

Πάντα κάποιος γιόρταζε.
Αυτή η εποχή ήταν των γιορτών.
Οι γονεις μου κρατούσαν λίστα.
Τους πιο μακρινούς γνωστούς τους έπαιρναν τηλέφωνο και στους άλλους πηγαίναμε.
Πηγαίναμε ένα δώρο ή λίγες πάστες και κερνούσαν σοκολατάκι μπακλαβαδάκι ή κανένα ποτό.
Λικέρ "πιπερμαν" πράσινο χα χα χα

Αργότερα έγινε κανονικό τραπέζι με του....πουλιού το γάλα και κει χάθηκε η μπάλα.

Ήταν ένα έθιμο που ένωνε τους ανθρώπους.
Που δε σε άφηνε να χαθείς με συγγενείς και φίλους.

[doctormarkon]

Οι άνθρωποι στα πεζοδρόμια να βγάζουν τραπεζάκια και καρέκλες και να μαζεύεται όλη η γειτονιά.
Ακόμα γίνεται.
Στις γειτονιές της Κοκκινιάς.
Μια και μου έλαχε να ψηφίζω εκεί κάθε φορά παρκάρω το αμάξι κάπως μακριά για ένα ταξίδι στο χρόνο.
Τραπεζάκια έξω και οι εκλογές είναι πανηγύρι.

Τα σπίτια ακόμα χαμηλά και η αρχιτεκτονική έτσι ώστε να ευνοεί τις παρέες.
Ένα μικρό μπαλκονάκι σα θεωρείο έξω στο δρόμο

Βλέπω τα σπίτια και λέω πως έγινε και έκλεισαν τον κόσμο στις πολυκατοικίες?
Κάποτε η πολυκατοικία ήταν σημάδι ανόδου και προόδου.
Διαμέρισμα ε?
Τι έφερε το διαμέρισμα?