Νεκρός ο διεθνολόγος Δημήτρης Καζής.
Η ανατριχιαστική επιστολή του λίγο πρίν πεθάνει
Μετά από μεγάλο αγώνα έχασε πριν λίγες μέρες τη μάχη με τη ζωή μόλις στα 42 του χρόνια, ο διεθνολόγος Δημήτρης Κάζης. O επιστήμονας από τη Θεσσαλονίκη, αντιμετώπιζε εδώ και χρόνια σοβαρό πρόβλημα υγείας και έψαχνε συμβατό δότη ήπατος προκειμένου να μεταμοσχευθεί αλλά δυστυχώς κάτι τέτοιο δε συνέβη ποτέ.
Ο Δημήτρης πέθανε και η κηδεία του έγινε προχθές στη Θεσσαλονίκη.
Ο δραστήριος διεθνολόγος με τη βοήθεια των γιατρών του έψαχνε
για συμβατό δότη και τον Ιούλιο έγραψε μια επιστολή που συγκλονίζει:
«Παιδιά γειά σας, δυστυχώς φεύγω και φεύγω πικραμένος.
Ζήτησα την βοήθεια σας και δεν ανταποκριθήκατε, κανείς δεν νοιάστηκε
ούτε καν μου τηλεφώνησε, ούτε ζήτησε να πάρει πληροφορίες από τους γιατρούς.
Γνωρίζω ότι είναι μια δύσκολη απόφαση και ότι εκ πρώτης φοβίζει
αλλά όταν φτάνεις στο τελικό σημείο που έχεις να ζυγίζεις την ζωή ενός ανθρώπου-φίλου
με μία ταλαιπωρία δύο εβδομάδων το πολύ η ζυγαριά νόμιζα πως εύκολα θα έγερνε…
Καταρχήν οποίος ερχόταν εδώ θα έλυνε τις απορίες του διότι η πραγματικότητα
είναι διαφορετική από τους διαφορους αφηρημένους οδηγούς του Ίντερνετ.
Ο γιατρός είναι μοναδικός στον κόσμο και κορυφή καθώς εδώ και 4,5 χρόνια
(2500 μεταμοσχεύσεις) δεν έχει καμία αποτυχία-απώλεια.
Επίσης μετά την άφιξη του από εδώ κανείς δεν είναι ακόμη υποψήφιος δότης.
Αυτό το αποφασίζουν οι γιατροί αφού εξετάσουν όλες τις παραμέτρους.
Σας φιλώ και περιμένω έστω την τελευταία στιγμή την ανταπόκριση σας.
Το email μου είναι…Δώστε μου την ευκαιρία να ζήσω.
Δημήτρης»
https://nassosblog.gr/2019/08/18/νεκρός ... ς-καζής-η/
Περίμενε ανταπόκριση μέχρι τέλους...
δεν ήρθε...
Ολοι νομίζω γνωρίζουν πως και το μισό συκώτι τους να χάσουν
αυτό αναπλάθεται σε λίγους μήνες...
και αυτο που θα δοθεί, επίσης αναπλάθεται στο σώμα
του λήπτη...
οι κινδυνοι μπορεί να είναι υπαρκτοί βέβαια, αλλά δε νομίζω
πως είναι μεγάλοι...
ο φόβος αλλά και το "δε βαριέσαι, πού να τρέχω τώρα..."
επισκίασε την ανθρωπιά...
το διάβασα εδώ και κάτι μέρες αυτό το θέμα και με πονεσε
αυτή η απελπισμένη έκκληση του ανθρώπου...
Βασάνισα αρκετά τη σκέψη... αν θα έμπαινα σ'αυτή τη διαδικασία...
Με ειλικρίνεια λέω οτι κατέληξα πως ναι, θα έμπαινα... ειδικά αν αυτός
ο άνθρωπος ήταν φίλος ή συγγενής... αγαπημένος άνθρωπος.
βέβαια εγω δε θα'μουν κατάλληλη για δότρια αφού έχω
περάσει καρκινο και οι δότες πρέπει να'ναι από 18-60 το πολύ
να μην έχουν καρδιακά νοσήματα, καρκίνο,διαβήτη κλπ
για να'ναι κατάλληλοι
Αν το γνώριζα νωρίτερα, σίγουρα σε κάθε λάιβ μου
θα έκανα κι εγώ μια έκκληση για λογαριασμό του...
Δεν είναι εύκολη απόφαση ομολογουμενως, κι αν υπάρχουν
άνθρωποι που δεν θα το τολμούσαν απο φόβο, είναι κατανοητό και σεβαστό.
Αλλά οσοι δεν ανταποκρίθηκαν επειδή απλά ήταν φυγόπονοι και δεν
ήθελαν να ταλαιπωρηθούν, ελπίζω να μην κοιμούνται ήσυχοι τα βράδυα...
Καλό παράδεισο να έχει ο άνθρωπος...
