Το πλαίσιο αλλάζει τον άνθρωπο.
Δημοσιεύτηκε: Τετ 15 Μαρ 2017, 06:43
Θα ήθελα να αναφερθώ και να σχολιάσω ένα καταπληκτικό άρθρο του Φώτη στο πόρταλ.
http://www.ideografhmata.gr/portal/inde ... n-anthropo
Όντως το πλαίσιο αλλάζει τον άνθρωπο.
Επιδρά στη συνείδηση περισσότερο απ ότι οι ψεκασμοί και τα elf που φαίνεται να παίζουν επικουρικό ρόλο ή ακόμα και κάποιον άλλο ρόλο πέρα από τη χειραγώγηση.
Πως δέχτηκαν οι Ιρανοί το σκοταδισμό του Ισλάμ?
Αν και πέρα από το ντύσιμο δεν είναι τόσο σκοταδιστικό σαν το καθεστώς της Σ. Αραβίας και του Αφγανιστάν αλλά αν πάρουμε το Αφγανιστάν σαν καλύτερο και πιο αντιπροσωπευτικό παράδειγμα το χάσμα είναι ακόμα μεγαλύτερο στο πριν και μετά.
Αν προχωρήσουμε πέρα από τα........ισλαμικά έχουμε κι εδώ πολλά "πλαίσια".
Είναι θέατρα παραλόγου που δεν δικαιολογούνται σε εποχή κρίσης και μάλιστα δεν έχουν λεχθεί κάποια πράγματα άμεσα και ξεκάθαρα από οποιοδήποτε ΜΜΕ.
Εδώ θα προσθέσω και το θαυμάσιο άρθρο του Κατοχικού Νίκου και είναι από τα καλύτερα.
http://katohika.gr/stranger-voice/pos-m ... -istorias/
Φταίμε όλοι και μαζί τα φάγαμε.
Νευράκια νευράκια αλλά όλοι το επαναλαμβάνουν.
Το ακούω στο τρένο το ακούω στο δρόμο και στα καφενεία. Ότι είμαστε γαϊδούρια σαν λαός ότι δεν θα γίνουμε Ευρω-πέη ότι είμαστε απολίτιστοι.
Πριν από 7-8 χρόνια δεν φταίγαμε.
Το πλαίσιο δημιουργεί τείχη σαν αυτά του Καβάφη που σε κλείνει μέσα χωρίς να το καταλαβαίνεις.
Όταν χτίζονται δεν παίρνεις χαμπάρι.
Πόσο μας άλλαξε αυτή η κρίση?
Τι λέμε και τι κάναμε που δεν το κάναμε πρώτα?
Δεν θέλω να βάλω μέσα τον εαυτό μου γιατί είμαι εξαίρεση.
Για μένα και την οικογένεια η κρίση είχε αρχίσει ήδη από το 1994 όταν υποτίθεται πως όλοι καλοπερνούσαν και έτρωγαν με "χρυσά κουτάλια". Λόγω οικογενειακών επιχειρήσεων.
Τελείωσε η περιπέτεια λίγο πριν την γενική κρίση των μνημονίων.
Δεν μπορώ να δω μεγάλες διαφορές όσον αφορά εμένα.
Αλλά παρατηρώ κάποιες διαφορές όσον αφορά το πλαίσιο.
Το 1998 όποιος χρωστούσε και δεν έτρωγε με χρυσά κουτάλια ήταν κάτι σαν ..... μίασμα.
Αν ήταν μπατηρημένος ήταν σαν να έχει χολέρα ή έμπολα.
Σήμερα όποιος ....."δουλεύει" όποια δουλειά και αν κάνει είναι βολεμένος..........!!!!!!!!!!
Πλαίσιο όπου ο πήχης των προσδοκιών και των απαιτήσεων κατεβαίνει σε επίπεδα επαίτη.
Αν φταίμε?
Φταίμε επειδή τσιμπήσαμε και μπήκαμε στο πλαίσιο.
Κανείς δεν είναι έξω.
Μόνο που κάποιοι βλέπουμε τα τείχη και κάποιοι όχι.
http://www.ideografhmata.gr/portal/inde ... n-anthropo
Όντως το πλαίσιο αλλάζει τον άνθρωπο.
Επιδρά στη συνείδηση περισσότερο απ ότι οι ψεκασμοί και τα elf που φαίνεται να παίζουν επικουρικό ρόλο ή ακόμα και κάποιον άλλο ρόλο πέρα από τη χειραγώγηση.
Πως δέχτηκαν οι Ιρανοί το σκοταδισμό του Ισλάμ?
Αν και πέρα από το ντύσιμο δεν είναι τόσο σκοταδιστικό σαν το καθεστώς της Σ. Αραβίας και του Αφγανιστάν αλλά αν πάρουμε το Αφγανιστάν σαν καλύτερο και πιο αντιπροσωπευτικό παράδειγμα το χάσμα είναι ακόμα μεγαλύτερο στο πριν και μετά.
Αν προχωρήσουμε πέρα από τα........ισλαμικά έχουμε κι εδώ πολλά "πλαίσια".
Είναι θέατρα παραλόγου που δεν δικαιολογούνται σε εποχή κρίσης και μάλιστα δεν έχουν λεχθεί κάποια πράγματα άμεσα και ξεκάθαρα από οποιοδήποτε ΜΜΕ.
Εδώ θα προσθέσω και το θαυμάσιο άρθρο του Κατοχικού Νίκου και είναι από τα καλύτερα.
http://katohika.gr/stranger-voice/pos-m ... -istorias/
Φταίμε όλοι και μαζί τα φάγαμε.
Νευράκια νευράκια αλλά όλοι το επαναλαμβάνουν.
Το ακούω στο τρένο το ακούω στο δρόμο και στα καφενεία. Ότι είμαστε γαϊδούρια σαν λαός ότι δεν θα γίνουμε Ευρω-πέη ότι είμαστε απολίτιστοι.
Πριν από 7-8 χρόνια δεν φταίγαμε.
Το πλαίσιο δημιουργεί τείχη σαν αυτά του Καβάφη που σε κλείνει μέσα χωρίς να το καταλαβαίνεις.
Όταν χτίζονται δεν παίρνεις χαμπάρι.
Πόσο μας άλλαξε αυτή η κρίση?
Τι λέμε και τι κάναμε που δεν το κάναμε πρώτα?
Δεν θέλω να βάλω μέσα τον εαυτό μου γιατί είμαι εξαίρεση.
Για μένα και την οικογένεια η κρίση είχε αρχίσει ήδη από το 1994 όταν υποτίθεται πως όλοι καλοπερνούσαν και έτρωγαν με "χρυσά κουτάλια". Λόγω οικογενειακών επιχειρήσεων.
Τελείωσε η περιπέτεια λίγο πριν την γενική κρίση των μνημονίων.
Δεν μπορώ να δω μεγάλες διαφορές όσον αφορά εμένα.
Αλλά παρατηρώ κάποιες διαφορές όσον αφορά το πλαίσιο.
Το 1998 όποιος χρωστούσε και δεν έτρωγε με χρυσά κουτάλια ήταν κάτι σαν ..... μίασμα.
Αν ήταν μπατηρημένος ήταν σαν να έχει χολέρα ή έμπολα.
Σήμερα όποιος ....."δουλεύει" όποια δουλειά και αν κάνει είναι βολεμένος..........!!!!!!!!!!
Πλαίσιο όπου ο πήχης των προσδοκιών και των απαιτήσεων κατεβαίνει σε επίπεδα επαίτη.
Αν φταίμε?
Φταίμε επειδή τσιμπήσαμε και μπήκαμε στο πλαίσιο.
Κανείς δεν είναι έξω.
Μόνο που κάποιοι βλέπουμε τα τείχη και κάποιοι όχι.