Σελίδα 1 από 6

Ποιος θυμάται τον πόλεμο?

Δημοσιεύτηκε: Παρ 20 Ιαν 2017, 09:15
από doctormarkon
Ένα θαυμάσιο άρθρο του Κόρακα.

Θέλει πολύ επέκταση και τεστ μνήμης και έρευνα.

Αλτσχαιμερ στο τελευταιο σταδιο: ΚΑΘΕ 80 ΧΡΟΝΙΑ ΠΑΓΚΟΣΜΙΟΣ ΠΟΛΕΜΟΣ…
ΠΟΙΟΣ ΘΥΜΑΤΕ ΤΙ ΑΚΡΙΒΩΣ ΠΡΟΗΓΗΘΗΚΕ ΣΤΟΥΣ ΠΟΛΕΜΟΥΣ ΠΟΥ ΕΓΙΝΑΝ ΣΤΟ ΠΑΡΕΛΘΟΝ; ΠΟΣΟΙ ΑΠΟ ΕΜΑΣ ΘΥΜΟΥΝΤΑΙ ΣΥΝΕΙΔΗΤΑ ΠΟΙΑ ΗΤΑΝ Η ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΤΩΝ ΧΩΡΩΝ ΠΡΙΝ ΤΗΝ ΜΕΓΑΛΗ ΣΥΓΚΟΜΙΔΗ ΤΟΝ ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟ ΑΙΩΝΑ…ΠΟΥ ΠΡΟΚΑΛΕΣΕ Η ΓΕΡΜΑΝΙΚΗ ΚΡΕΑΤΟΜΗΧΑΝΗ;;;

Η ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΕΙΝΑΙ ΚΑΝΕΙΣ ΜΑΣ ΔΕΝ ΘΥΜΑΤΕ!!!

ΚΑΙ Ο ΛΟΓΟΣ ΕΙΝΑΙ ΑΠΛΟΣ…

ΟΛΟΙ ΑΥΤΟΙ ΟΙ ΞΕΝΟΙ ΚΑΙ ΣΥΓΓΕΝΕΙΣ ΠΟΥ ΓΝΩΡΙΖΑΝ ΤΑ ΣΤΑΔΙΑ ΠΡΙΝ ΤΗΝ ΙΤΑΛΙΚΗ ΚΑΙ ΓΕΡΜΑΝΙΚΗ ΕΠΙΘΕΣΗ ΤΩΝ ΧΩΡΩΝ ΤΟΥ ΑΞΟΝΑ ΕΧΟΥΝ ΠΕΘΑΝΕΙ!!! ΑΥΤΟΙ ΠΟΥ ΑΚΟΜΗ ΖΟΥΝ…ΕΙΝΑΙ ΓΕΡΟΝΤΕΣ ΚΑΙ ΚΑΝΕΙΣ ΔΕΝ ΤΟΥΣ ΠΙΣΤΕΥΕΙ…Ή ΤΑ ΕΧΟΥΝ ΧΑΣΕΙ ΑΠΟ ΤΟΝ ΑΛΤΣΧΑΙΜΕΡ Ή ΔΕΝ ΤΟΥΣ ΠΙΣΤΕΥΕΙ ΚΑΝΕΝΑΣ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΞΕΡΟΛΑΣ

ΚΑΝΕΙΣ ΑΠΟ ΕΜΑΣ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΙΚΑΝΟΣ ΝΑ ΦΑΝΤΑΣΤΕΙ ΤΙ ΕΣΤΙ ΠΑΓΚΟΣΜΙΟΣ ΠΟΛΕΜΟΣ…ΤΙ ΕΙΝΑΙ Η ΠΕΙΝΑ…ΤΟ ΚΡΥΟ…Η ΦΑΟΥΡΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΨΩΡΑ…ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΨΙΛΟΥΣ ΣΕ ΟΛΗ ΤΗΝ ΕΥΑΙΣΘΗΤΗ ΚΟΡΜΑΡΑ ΜΑΣ.

ΤΙ ΓΝΩΡΙΖΕΙ Η ΔΙΚΙΑ ΜΑΣ ΓΕΝΙΑ ΤΩΝ 40ΡΗΔΩΝ ΚΑΙ 50ΡΗΔΩΝ ΑΠΟ ΠΕΙΝΑ, ΚΡΥΟ, ΚΑΙ ΔΥΣΤΥΧΙΑ;;; ΟΣΟΙ ΠΕΡΑΣΑΝ ΤΟΝ ΤΕΛΕΥΤΑΙΟ ΠΟΛΕΜΟ ΣΑΝ ΜΙΚΡΑ ΠΑΙΔΑΚΙΑ ΔΕΝ ΕΙΧΑΝ ΚΑΝ ΠΑΠΟΥΤΣΙΑ ΝΑ ΦΟΡΕΣΟΥΝ Ή ΕΚΛΑΙΓΑΝ ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΕΙΝΑ ΟΛΗ ΤΗΝ ΗΜΕΡΑ…ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΣΤΟΝ ΥΠΝΟ ΤΟΥΣ…

ΕΧΕΙΣ ΦΑΕΙ ΠΟΤΕ ΧΑΡΟΥΠΙΑ;;; ΔΕΝ ΞΕΡΕΙΣ ΚΑΝ ΠΟΥ ΦΥΤΡΩΝΟΥΝ ΤΑ ΧΑΡΟΥΠΙΑ…ΠΟΥ ΝΑ ΤΑ ΒΡΕΙΣ ΝΑ ΤΑ ΦΑΣ…ΚΑΙ ΟΜΩΣ Ο ΠΑΠΠΟΥΣ ΣΟΥ ΕΦΑΓΕ ΧΑΡΟΥΠΙΑ ΓΙΑ ΝΑ ΚΑΝΕΙ ΤΟΝ ΠΑΤΕΡΑ ΣΟΥ ΚΑΙ ΤΗΝ ΜΗΤΕΡΑ ΣΟΥ.

ΟΛΟΙ ΑΥΤΟΙ ΠΟΥ ΓΝΩΡΙΖΑΝ ΤΙ ΠΡΟΗΓΗΘΗΚΕ ΤΗΣ ΠΑΓΚΟΣΜΙΑΣ ΣΥΓΚΟΜΙΔΗΣ…ΕΧΟΥΝ ΑΦΗΣΕΙ ΤΑ ΚΟΚΑΛΑΚΙΑ ΤΟΥΣ ΣΤΟ ΤΟΠΙΚΟ ΝΕΚΡΟΤΑΦΕΙΟ. ΚΑΘΕ 80 ΧΡΟΝΑΚΙΑ ΕΧΟΥΜΕ ΜΙΑ ΓΕΡΗ ΣΥΓΚΟΜΙΔΗ ΚΑΙ ΠΑΝΤΑ ΠΡΙΝ ΤΗΝ ΣΥΓΚΟΜΙΔΗ ΞΕΚΙΝΑ Η ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ ΛΕΗΛΑΣΙΑ ΤΩΝ ΠΟΛΙΤΩΝ ΚΑΙ ΤΩΝ ΧΩΡΩΝ. ΜΕΤΑ ΜΟΙΡΑΖΟΥΝ ΤΟΝ ΠΛΟΥΤΟ ΤΩΝ ΝΕΚΡΩΝ ΚΑΙ ΓΕΜΙΖΟΥΝ ΜΕ ΝΕΑ ΔΑΝΕΙΑ ΤΙΣ ΧΩΡΕΣ.

ΜΑΖΕΥΟΥΝ ΤΟΝ ΠΛΟΥΤΟ ΤΟΝ ΑΝΘΡΩΠΩΝ ΜΕ ΜΙΑ ΔΗΜΙΟΥΡΓΗΜΕΝΗ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ ΚΡΙΣΗ ΓΙΑ ΝΑ ΦΕΡΟΥΝ ΤΟΥΣ ΠΟΛΙΤΕΣ ΣΤΑ ΝΕΡΑ ΤΟΥΣ…ΝΑ ΦΕΡΟΥΝ ΦΟΒΟ…ΑΜΗΧΑΝΙΑ…ΕΞΑΡΤΗΣΗ ΚΑΙ ΑΔΙΑΦΟΡΙΑ ΓΙΑ ΝΑ ΣΚΕΦΤΕΙΣ ΠΩΣ ΘΑ ΛΥΣΕΙΣ ΤΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΤΗΣ ΠΕΙΝΑΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΕΠΙΒΙΩΣΗΣ ΣΟΥ.

ΕΧΕΙΣ ΠΡΟΣΠΑΘΗΣΕΙ ΠΟΤΕ ΝΑ ΛΥΣΕΙΣ ΤΑ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ ΣΟΥ ΧΩΡΙΣ ΝΑ ΕΧΕΙΣ ΒΑΛΕΙ ΜΠΟΥΚΙΑ ΜΕΣΑ ΣΟΥ ΓΙΑ 2 ΗΜΕΡΕΣ;;; ΟΥΤΕ 2 ΩΡΕΣ ΔΕΝ ΘΑ ΑΝΤΕΞΕΙΣ ΧΩΡΙΣ ΜΠΟΥΚΙΤΣΑ…ΠΟΙΕΣ 2 ΗΜΕΡΕΣ!!!

ΟΧΙ ΕΕΕ;; ΕΧΕΙΣ ΣΚΕΦΤΕΙ ΓΙΑ ΜΙΑ ΣΤΙΓΜΟΥΛΑ ΤΙ ΚΑΝΕΙ Η ΠΕΙΝΑ ΜΑΖΙ ΜΕ ΤΟ ΚΡΥΟ ΣΤΗΝ ΚΑΛΟΘΡΕΜΕΝΗ ΚΟΡΜΑΡΑ ΣΟΥ ΟΤΑΝ ΠΕΙΝΑΣ 2 ΜΕΡΕΣ ΚΑΙ ΟΤΑΝ ΚΡΥΩΝΕΙΣ ΓΙΑ 10 ΣΥΝΕΧΙΖΩΜΕΝΕΣ ΗΜΕΡΕΣ;;;

ΟΧΙ ΕΕΕ;;; ΜΑΖΟΧΙΣΤΗΣ ΕΙΣΑΙ ΘΑ ΜΟΥ ΠΕΙΣ…ΠΟΥ ΝΑ ΞΕΡΕΙΣ!!!

ΒΛΕΠΕΙΣ ΠΑΛΙ ΤΙ ΚΑΝΕΙ Η ΓΕΡΜΑΝΙΑ, Η ΘΥΓΑΤΡΙΚΗ ΕΤΑΙΡΕΙΑ ΤΗΣ ΑΜΕΡΙΚΗΣ ΜΕΣ ΤΑ ΒΑΛΚΑΝΙΑ ΚΑΙ ΕΥΡΩΠΗ ;;; ΠΟΣΟ ΕΧΕΙΣ ΕΤΟΙΜΑΣΤΕΙ ΓΙΑ ΝΑ ΠΕΙΝΑΣΕΙΣ, ΝΑ ΔΙΨΑΣΕΙΣ…ΝΑ ΕΠΙΒΙΩΣΕΙΣ ΣΕ ΑΝΤΙΞΟΕΣ ΚΑΙ ΑΓΝΩΣΤΕΣ ΚΑΤΑΣΤΑΣΕΙΣ ΠΟΥ ΕΣΥ ΚΑΙ Η ΚΟΡΜΑΡΑ ΣΟΥ ΘΑ ΕΧΟΥΝ ΥΠΟΒΙΒΑΣΤΕΙ Σ’ ΕΝΑ ΘΥΡΑΜΑ;;;

ΑΥΡΙΟ ΘΑ ΕΧΕΙΣ ΞΕΧΑΣΕΙ ΟΛΑ ΟΣΑ ΔΙΑΒΑΣΕΣ ΣΕ ΑΥΤΟ ΤΟ ΑΡΘΡΟ…ΔΥΣΤΥΧΩΣ ΑΛΤΣΧΑΙΜΕΡ ΣΤΟ ΤΕΛΕΥΤΑΙΟ ΣΤΑΔΙΟ…

ΔΕ ΒΑΡΙΕΣΑΙ ΑΔΕΛΦΕ… ΚΑΙ ΑΥΡΙΟ ΒΛΕΠΟΥΜΕ.

ΚΟΡΑΞ

Re: Ποιος θυμάται τον πόλεμο?

Δημοσιεύτηκε: Παρ 20 Ιαν 2017, 09:44
από doctormarkon
Δεν έχουν όλοι οι ηλικιωμένοι Αλλτσχάϊμερ.

Ακόμα και αυτοί που έχουν χάνουν τη βραχυπρόθεσμη μνήμη ενώ η μακροπρόθεσμη γιγαντώνεται και θυμούνται λεπτομέρειες από το βαθύ παρελθόν.

Κι όμως θυμούνται και έχουμε πολλές μαρτυρίες.
Όμως περνούν από πολλά "φίλτρα" τα λεγόμενα των ηλικιωμένων ή αυτά που ακούσαμε να μας λένε όταν είμασταν παιδιά έτσι περνούν τα γεγονότα από δύο φίλτρα το δικό μας και εκείνου που τα διηγήθηκε.

Κάποια στοιχεία όμως που αποτελούν λεπτομέρειες της καθημερινής ζωής είναι πολύ χρήσιμα για να σχηματίσουμε μία εικόνα.

Η πείνα της Κατοχής ήταν επίσης τεχνητή.

Διαφορετικές συνθήκες στην Αθήνα διαφορετικές στην επαρχία.
Στην επαρχία υπήρχαν τρόφιμα αλλά όλα ήταν υπό την αυστηρή επιτήρηση των κατοχικών δυνάμεων.

Μου έκαναν δώρο ένα βιβλίο και δεν θυμάμαι το συγγραφέα.
Τίτλος Ανδριώτικες ιστορίες.

Ότι διηγούνται οι Ανδριώτες από την Κατοχή.

Εντύπωση μου έκανε μία ιστορία που είχε συμβεί και στο σπίτι που έμενε η μητέρα μου.
Σφάξανε μία γίδα.
Και θα έφτιαχναν γίδα βραστή.

Το ζητούμενο ήταν να μη μυρίσει η γίδα και μπουκάρουν οι Γερμανοί.
Απαγορευόταν το φαί και όποιος έτρωγε ήταν παράνομος.
Έφερε όλο το χωριό ότι είχε για κάψιμο. Παλιοπάπουτσα πουκάμισα ότι από πλαστικό ή λάστιχο και τα έκαιγαν απ έξω.

Πήγαιναν για χόρτα σε απόμερα σημεία και έκοβαν δρόμο στο γυρισμό από μονοπάτια για να μην τους πιάσουν οι Γερμανοί με χόρτα.

Έδωσαν στους μαυραγορίτες διαμαντένιο κολιέ ανεκτίμητης αξίας για ένα τενεκέ λάδι.

Η Άνδρος χωρίστηκε στα δύο.
Από τη μια τα χωριά των θαλασσινών-ναυτικών καπεταναίων, εφοπλιστών ή ακόμα και λοστρόμων.
Από την άλλη τα αρβανιτοχώρια των μαυραγοριτών του παρ τα όλα.

Ακόμα και σήμερα αλληλομισιούνται.

Στη μέση όσοι προσχώρησαν στο ΕΛΑΝ κυρίως από την πρώτη κατηγορία.

Σ αυτή ανήκε και η δική μου οικογένεια και πρόγονοι που επί 60 χρόνια δεν ξαναπάτησαν στο νησί.
Πήγα εγώ και συστήθηκα ανηψιά του Ελανίτη.
Μόνο χαλί που δεν μου έστρωσαν.



Τι έγινε πριν?..................????? οεο???????????

Η μητέρα μου θυμάται.
Μάζευαν το χρυσό.

Όταν είδε το πρώτο ανταλλακτήριο είπε Πόλεμος θα γίνει.
Έτσι μάζευαν και τότε το χρυσό.

Και όταν δεις να εξαφανίζεται το αλάτι και η ζάχαρη από την αγορά ο πόλεμος είναι κοντά.

Ούτε ζάχαρη ούτε αλάτι τρώμε και αν λείψει καρφί δε μου καίγεται. Είπα.

Βλακώδης απάντηση γιατί το ρεύμα δεν είναι δεδομένο.
Ζαχαρη και αλάτι=συντηρητικά.
Ενδέχεται να υπάρχουν τρόφιμα αλλά να σαπίζουν.

Re: Ποιος θυμάται τον πόλεμο?

Δημοσιεύτηκε: Παρ 20 Ιαν 2017, 09:59
από doctormarkon
ΕΧΕΙΣ ΠΡΟΣΠΑΘΗΣΕΙ ΠΟΤΕ ΝΑ ΛΥΣΕΙΣ ΤΑ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ ΣΟΥ ΧΩΡΙΣ ΝΑ ΕΧΕΙΣ ΒΑΛΕΙ ΜΠΟΥΚΙΑ ΜΕΣΑ ΣΟΥ ΓΙΑ 2 ΗΜΕΡΕΣ;;; ΟΥΤΕ 2 ΩΡΕΣ ΔΕΝ ΘΑ ΑΝΤΕΞΕΙΣ ΧΩΡΙΣ ΜΠΟΥΚΙΤΣΑ…ΠΟΙΕΣ 2 ΗΜΕΡΕΣ!!!
Να μαζεύεις κονσέρβες και να κάνεις κελάρι δεν είναι λύση.

Όχι ότι θα μουχλιάσουν ή θα χαλάσουν.

Αλλά αν γίνει κάτι ανάλογο με την κατοχή θα μπαίνουν σπίτι και θα παίρνουν τα τρόφιμα.

Ίσως χρειάζεται εξάσκηση σε νηστεία και απεξάρτηση από το φαγητό.
Εφικτό.

Αν δεν γίνει τίποτα θα χαιρόμαστε τις κορμάρες μας

Re: Ποιος θυμάται τον πόλεμο?

Δημοσιεύτηκε: Σάβ 21 Ιαν 2017, 12:56
από KASSANDROS
Το θέμα είναι ότι τότε ο λαός ήταν πιο σκληραγωγημένος, σωματικά και ψυχικά, απ΄τον σημερινό.
Τότε, η μητέρα αποχαιρετούσε με καμάρι τους γιους της που έφευγαν για το μέτωπο.
Σήμερα, στο πρώτο μπαμ, θα ψάχνουνε οι περισσότεροι τρόπους διαφυγής στο εξωτερικό ή κρυψώνες. Και από αυτούς που θα καταταγούν (επειδή δεν θα έχουν καταφέρει να την σκαπουλάρουν) πολλοί θα δηλώσουν ψυχασθενείς, πρεζόνια, αδελφές, αντιρρησίες και δεν ξέρω γω τι άλλο...

Η κοινωνία τότε ήταν πιο αρσενική.
Σήμερα είναι ένας εσμός από νάρκισσους κουτοπόνηρους μαλθακούς χέστηδες.

Όχι, δεν σπέρνω ηττοπάθεια. Δυστυχώς αυτή είναι η αλήθεια.

Αυτό ο σιχαμερός συρφετός ελληνόφωνων πρέπει να υποστεί ένα βίαιο σοκ ασύλληπτης σκληρότητας, μπας και ξυπνήσει. Όποιος δεν ξυπνήσει με το καλό, ξυπνάει με το άσχημο.
Τότε ο Ελληνισμός είτε θα αφανιστεί, είτε θα αναδειχθεί (όχι μέσω εκλογών βεβαίως...) μία ομάδα εκλεκτών που θα αναλάβει τα ηνία και θα πράξει τα δέοντα απαλλαγμένη από ψευτοανθρωπιστικά και δημοκρατικά συμπλέγματα.
Δεν υπάρχει "μέση λύση".
Ή το ένα ή το άλλο.

Και επιτέλους βουτυρομπεμπέδες κωλοέλληνες σταματήστε να επικαλείστε τον Κολοκοτρώνη, τον Αλέξανδρο, τον Λεωνίδα, τον Παλαιολόγο κτλ.. Όλοι αυτοί -και πολλοί ακόμα- ήταν ΦΙΛΟΠΟΛΕΜΟΙ.
Εσύ κωλοελληναρά μου, στην πρώτη υποψία στραβής τρέχεις στα ΑΤΜ και στα σούπερ μάρκετ. Τουλάχιστον έτσι έχεις δείξει μέχρι σήμερα.
Άντε και ********** λοιπόν, εσύ και η δημοκρατία σου.

Re: Ποιος θυμάται τον πόλεμο?

Δημοσιεύτηκε: Σάβ 21 Ιαν 2017, 17:02
από OTTO
KASSANDROS έγραψε:Η κοινωνία τότε ήταν πιο αρσενική.
Η κοινωνία ήταν τότε πιο "αρσενική" διότι οι κυβερνήσεις ήταν πιο αρσενικές, οι σχέσεις των ανθρώπων πιο ζεστές και ειλικρινείς, η παιδεία πιο σωστή και με ισχυρά θεμέλια.

Τα δεδομένα έχουν δυστυχώς αλλάξει, και μέσα σε αυτή την αλλαγή ο λαός δεν θα μπορούσε να μείνει αναλλοίωτος, ως προς την παράμετρο που θέτεις.

Re: Ποιος θυμάται τον πόλεμο?

Δημοσιεύτηκε: Σάβ 21 Ιαν 2017, 17:21
από _Divine_Sinner_
Νομιζω πως το να ειναι σκληραγωγημένο κάποιο άτομο δεν ειναι αρσενικο χαρακτηριστικο αλλα χαρακτηριστικο σκληραγωγημένου ατόμου.

Re: Ποιος θυμάται τον πόλεμο?

Δημοσιεύτηκε: Σάβ 21 Ιαν 2017, 18:36
από OTTO
Προφανώς, γι αυτό χρησιμοποίησα διπλά εισαγωγικά.

Re: Ποιος θυμάται τον πόλεμο?

Δημοσιεύτηκε: Σάβ 21 Ιαν 2017, 18:43
από _Divine_Sinner_
Το ειπα για τον κασσανδρο

Re: Ποιος θυμάται τον πόλεμο?

Δημοσιεύτηκε: Σάβ 21 Ιαν 2017, 18:43
από _Divine_Sinner_
Δηλαδη ακομα κι εγω ετοιμαζομαι υλικα και πνευματικα για δυστοπικες συνθηκες. Αυτο δεν με κανει αρρενωπο απλα εξυπνο.

Re: Ποιος θυμάται τον πόλεμο?

Δημοσιεύτηκε: Σάβ 21 Ιαν 2017, 23:30
από AnonymosEreynhths
OTTO έγραψε:
KASSANDROS έγραψε:Η κοινωνία τότε ήταν πιο αρσενική.
Η κοινωνία ήταν τότε πιο "αρσενική" διότι οι κυβερνήσεις ήταν πιο αρσενικές, οι σχέσεις των ανθρώπων πιο ζεστές και ειλικρινείς, η παιδεία πιο σωστή και με ισχυρά θεμέλια.

Τα δεδομένα έχουν δυστυχώς αλλάξει, και μέσα σε αυτή την αλλαγή ο λαός δεν θα μπορούσε να μείνει αναλλοίωτος, ως προς την παράμετρο που θέτεις.
Πιο ζεστές και ειλικρινείς ίσως γιατί δεν θεωρούσαν τα πάντα και τους πάντες ως δεδομένα.
ίσως τότε αξία να είχε ο άνθρωπος σε μεγαλύτερο βαθμό απ ότι σήμερα. Σήμερα ήσουν αύριο δεν ήσουν τότε.

Ένα κομμάτι ψωμί-αν υπήρξε-είχε ιδιαίτερη αξία λόγω της στέρησης.
Σήμερα όλα αυτά είναι δεδομένα.

Ο κίνδυνος αυτή τη στιγμή είναι πως βόρεια η κατάσταση πάει να εκτροχιαστεί πλήρως και απέναντι οι γείτονες έχουν τα γνωστά προβλήματα.
Δεν ξέρω αν θα γίνει ένας πιθανός πόλεμος σε 1,2,10,100 χρόνια , το θέμα είναι να μην γίνει.

Την αξία που έχει μια ανθρώπινη ζωή ή μια καλοβολεμένη ζωή πολλές φορές σήμερα την προσπερνάμε και την θεωρούμε δεδομένη λόγω της τεχνολογικής ανάπτυξης. Ίσως δεν εκτιμάμε όσο πρέπει αυτά που έχουμε μέχρι να τα χάσουμε..γιατί αν τα χάσουμε μετά κατάθλιψη....τουλάχιστον.
Αυτή η μαλθακότητα είναι γεγονός (μαλθακότητα δεν σημαίνει μόνο ότι δεν είσαι σκληραγωγημένος αλλά ότι αδυνατείς να πάρεις αποφάσεις για να πετύχεις κάτι)
Εκλαμβάνω ως ''αρσενική'' κοινωνία στο σήμερα την κοινωνία που μπορεί να αντιμετωπίσει τα όποια προβλήματα της με ντόμπρο τρόπο και όχι με βολέματα κλπ πονηριές. Πράγμα το οποίο δεν συμβαίνει εκεί έξω σε ένα μεγάλο ποσοστό.

Αν συμπεριφέρεσαι ως τέτοιος,''αρσενικός'' δέχεσαι πόλεμο από κλίκες που θέλουν να διατηρήσουν τον φανταστικό τους κόσμο επ αόριστο και μετά σε έχουν στη μπούκα με το παραμικρό (αν δεν σε φάνε ''λάχανο'' με συνοπτικές διαδικασίες). Οι φουστιές και οι πονηριές πρώτο τραπέζι πίστα...
Ευτυχώς-δυστυχώς οι καταστάσεις σήμερα τείνουν να τα ανατρέψουν όλα αυτά...ως ένα βαθμό.
Οι δυσκολίες που περνά αυτή η κοινωνία ίσως είναι ένας τρόπος να γίνει ξεσκαρτάρισμα.
Οι σαπιοκοιλιάδες εμφανίζονται πρώτοι-πρώτοι σκούζουντας για να μη χάσουν την φανταστική τους ασφάλεια πίσω από παχιές θεωρίες όπως οι παχιές μύγες τους Αυγούστου
Αυτή η συγκεκριμένη φάρα μαλθακών ανθρώπων προσπαθεί να βάλει στον φανταστικό της κόσμο όσους δεν πάνε με τα νερά τους. Τους συναντούμε στην πολιτική σκηνή...στην Εκκλησία...στον απλό πολίτη. Είναι ένα καρκίνωμα.

Από την άλλη υπάρχουν οι <<γραφικοί>> που ανήκουν στις προαναφερθείσες κατηγορίες με την διαφορά ότι σκέφτονται αλλιώς και θέλουν να τελειώνουμε με όλο αυτό το πράγμα. Αλλά η παροιμία λέει μαζί με ξερά καίγονται και τα χλωρά....
----
Two-Spirited έγραψε:Δηλαδη ακομα κι εγω ετοιμαζομαι υλικα και πνευματικα για δυστοπικες συνθηκες. Αυτο δεν με κανει αρρενωπο απλα εξυπνο.
Όσο και να προετοιμαστούμε πνευματικά ή υλικά για δύσκολες συνθήκες η αλήθεια είναι πως δεν μπορούμε να τα προβλέψουμε όλα.
Νομίζω δεν έχει νόημα η υλική προετοιμασία εκτός αν είσαι σε χωριό με λιγοστούς κατοίκους...και πρόθυμος να υπερασπιστείς τα όσα έχεις πάση θυσία.

Σε ένα υποθετικό σενάριο, αν αύριο το πρωί είχαμε πόλεμο ξαφνικά το σοκ θα ήταν μεγάλο.
Σίγουρα το ένστικτο της επιβίωσης θα λειτουργούσε 100%.
Και τότε να δεις... θα πάνε περίπατο οι θεωρίες που λέμε εδώ μέσα. :D

Re: Ποιος θυμάται τον πόλεμο?

Δημοσιεύτηκε: Σάβ 21 Ιαν 2017, 23:38
από _Divine_Sinner_
AnonymosEreynhths έγραψε:
OTTO έγραψε:
KASSANDROS έγραψε:Η κοινωνία τότε ήταν πιο αρσενική.
Η κοινωνία ήταν τότε πιο "αρσενική" διότι οι κυβερνήσεις ήταν πιο αρσενικές, οι σχέσεις των ανθρώπων πιο ζεστές και ειλικρινείς, η παιδεία πιο σωστή και με ισχυρά θεμέλια.

Τα δεδομένα έχουν δυστυχώς αλλάξει, και μέσα σε αυτή την αλλαγή ο λαός δεν θα μπορούσε να μείνει αναλλοίωτος, ως προς την παράμετρο που θέτεις.
Πιο ζεστές και ειλικρινείς ίσως γιατί δεν θεωρούσαν τα πάντα και τους πάντες ως δεδομένα.
ίσως τότε αξία να είχε ο άνθρωπος σε μεγαλύτερο βαθμό απ ότι σήμερα. Σήμερα ήσουν αύριο δεν ήσουν τότε.

Ένα κομμάτι ψωμί-αν υπήρξε-είχε ιδιαίτερη αξία λόγω της στέρησης.
Σήμερα όλα αυτά είναι δεδομένα.

Ο κίνδυνος αυτή τη στιγμή είναι πως βόρεια η κατάσταση πάει να εκτροχιαστεί πλήρως και απέναντι οι γείτονες έχουν τα γνωστά προβλήματα.
Δεν ξέρω αν θα γίνει ένας πιθανός πόλεμος σε 1,2,10,100 χρόνια , το θέμα είναι να μην γίνει.

Την αξία που έχει μια ανθρώπινη ζωή ή μια καλοβολεμένη ζωή πολλές φορές σήμερα την προσπερνάμε και την θεωρούμε δεδομένη λόγω της τεχνολογικής ανάπτυξης. Ίσως δεν εκτιμάμε όσο πρέπει αυτά που έχουμε μέχρι να τα χάσουμε..γιατί αν τα χάσουμε μετά κατάθλιψη....τουλάχιστον.
Αυτή η μαλθακότητα είναι γεγονός (μαλθακότητα δεν σημαίνει μόνο ότι δεν είσαι σκληραγωγημένος αλλά ότι αδυνατείς να πάρεις αποφάσεις για να πετύχεις κάτι)
Εκλαμβάνω ως ''αρσενική'' κοινωνία στο σήμερα την κοινωνία που μπορεί να αντιμετωπίσει τα όποια προβλήματα της με ντόμπρο τρόπο και όχι με βολέματα κλπ πονηριές. Πράγμα το οποίο δεν συμβαίνει εκεί έξω σε ένα μεγάλο ποσοστό.

Αν συμπεριφέρεσαι ως τέτοιος,''αρσενικός'' δέχεσαι πόλεμο από κλίκες που θέλουν να διατηρήσουν τον φανταστικό τους κόσμο επ αόριστο και μετά σε έχουν στη μπούκα με το παραμικρό (αν δεν σε φάνε ''λάχανο'' με συνοπτικές διαδικασίες). Οι φουστιές και οι πονηριές πρώτο τραπέζι πίστα...
Ευτυχώς-δυστυχώς οι καταστάσεις σήμερα τείνουν να τα ανατρέψουν όλα αυτά...ως ένα βαθμό.
Οι δυσκολίες που περνά αυτή η κοινωνία ίσως είναι ένας τρόπος να γίνει ξεσκαρτάρισμα.
Οι σαπιοκοιλιάδες εμφανίζονται πρώτοι-πρώτοι σκούζουντας για να μη χάσουν την φανταστική τους ασφάλεια πίσω από παχιές θεωρίες όπως οι παχιές μύγες τους Αυγούστου
Αυτή η συγκεκριμένη φάρα μαλθακών ανθρώπων προσπαθεί να βάλει στον φανταστικό της κόσμο όσους δεν πάνε με τα νερά τους. Τους συναντούμε στην πολιτική σκηνή...στην Εκκλησία...στον απλό πολίτη. Είναι ένα καρκίνωμα.

Από την άλλη υπάρχουν οι <<γραφικοί>> που ανήκουν στις προαναφερθείσες κατηγορίες με την διαφορά ότι σκέφτονται αλλιώς και θέλουν να τελειώνουμε με όλο αυτό το πράγμα. Αλλά η παροιμία λέει μαζί με ξερά καίγονται και τα χλωρά....
----
Two-Spirited έγραψε:Δηλαδη ακομα κι εγω ετοιμαζομαι υλικα και πνευματικα για δυστοπικες συνθηκες. Αυτο δεν με κανει αρρενωπο απλα εξυπνο.
Όσο και να προετοιμαστούμε πνευματικά ή υλικά για δύσκολες συνθήκες η αλήθεια είναι πως δεν μπορούμε να τα προβλέψουμε όλα.
Νομίζω δεν έχει νόημα η υλική προετοιμασία εκτός αν είσαι σε χωριό με λιγοστούς κατοίκους...και πρόθυμος να υπερασπιστείς τα όσα έχεις πάση θυσία.

Σε ένα υποθετικό σενάριο, αν αύριο το πρωί είχαμε πόλεμο ξαφνικά το σοκ θα ήταν μεγάλο.
Σίγουρα το ένστικτο της επιβίωσης θα λειτουργούσε 100%.
Και τότε να δεις... θα πάνε περίπατο οι θεωρίες που λέμε εδώ μέσα. :D
Δεν ξερεις ποσο συμφωνω. Γι αυτο και ευχομαι να μην γινει οσο ζω. ισως τοτε να ειμαι τυχερος αν σκοτωθω γιατι καποιες πραξεις ειναι δυσκολο να τις κουβαλας μαζι σου σε μεγαλη ηλικια. Η συνειδηση δικαιολογει τις συνθηκες ως ενα βαθμο. απο εκει και περα παλι βαραινει οσο ασχημες και αν ηταν οι συνθηκες αυτες. Το ξερω απο παπουδες και των δυο πλευρων. ηξερα για εναν παππού, που ηταν ανταρτης στον εμφυλιο και την κατοχη και ξυπνουσε τα βραδια φωναζοντας "ΤΙ ΕΚΑΝΑ!", τον τρωγανε οι τυψεις και επινε αλκοολ για να ξεχναει. Τελικα πηρε φωτια απο τσιγαρο (αποκοιμήθηκε απο την μεθη και καηκαν τα παπλωματα του).

Re: Ποιος θυμάται τον πόλεμο?

Δημοσιεύτηκε: Σάβ 21 Ιαν 2017, 23:59
από AnonymosEreynhths
Εμένα ο πάππους μου πολέμησε στο δεύτερο παγκόσμιο και μετά στον εμφύλιο...
Δεν έχει σημασία τι έκανε και τι δεν έκανε...
Αυτό που μου έλεγε διαρκώς όσο τον πρόλαβα ήταν μόνο ένα πράγμα. Να έχετε αγάπη μεταξύ σας. Αυτό.

Re: Ποιος θυμάται τον πόλεμο?

Δημοσιεύτηκε: Κυρ 22 Ιαν 2017, 01:32
από zaxarias mytilinios
Διαφωνώ εν μέρει με τους προλαλήσαντες και θα σας εξηγήσω γιατί το λέω αυτό.
Πράγματι η κοινωνία μας φαίνεται πιο "θηλυπρεπής" και πιο "μη μου άπτου" σε σχέση με την κοινωνία του τελευταίου πολέμου. Αυτή τη συζήτηση έτυχε να την κάνω με τον μακαρίτη τον παππού μου λίγο πριν πεθάνει, την πρώτη φορά που άρχισα να καταλαβαίνω προς τα που μας πάνε και λίγο πριν την κρίσιμη απόφαση για να φύγω ή όχι από την χώρα. Ο παππούς ήταν κάθετος.

Το είδος άλλαξε και όχι ο Έλληνας.

Τι εννοούσε όμως... Οι Έλληνες της μεσοπολεμικής περιόδου δεν ήταν πολύ διαφορετικοί με τους σημερινούς. Τα χασίσια είχαν κάνει τον μισό ανδρικό πληθυσμό να είναι ρεμάλια στους τεκέδες, ο αλκοολισμός ήταν στα φόρτε του, η ανεργία στα ίδια και γενικά το κλίμα δεν διέφερε και πολύ με το σημερινό. Σήμερα απλά οι νέοι της εποχής μας είναι του Playstation και των video games. Θα μου πείτε βέβαια ότι σήμερα είναι πιο πολλοί. Όμως αν το δείτε αμιγώς μαθηματικά η Ελλάδα τότε είχε πόσα; 6-6,5 μύρια κόσμο, οπότε συνακόλουθα οι 300-400.000 ήταν στην καρακοσμάρα τους. Σήμερα έχει διπλάσιο πληθυσμό. Οι στην κοσμάρα τους άντε να είναι 1,5 εκατ. Δλδ πάνω κάτω περισσεύει ο ίδιος αριθμός ανθρώπων που δεν θα κώλωσουν και πάλι να δώσουν τη ζωή τους για την πατρίδα.

Σε παλαιότερο νύμα (δεν το θυμάμαι τώρα να το ψάξω) σας είχα διηγηθεί την ιστορία για την μέρα που ξεκίνησε ο πόλεμος του 1940. Αν θυμάστε σας είχα πει ότι ακόμα και στα χωριά υπήρχε ένα 10-15% που προτιμούσε να σπάσει το πόδι ή το χέρι του με την βαριά, από το να πάει στον πόλεμο. Εκτιμώ ότι και σήμερα το ποσοστό το ίδιο θα είναι.

Σχετικά με την προετοιμασία:
Η προετοιμασία που κάνουμε -όσοι κάνουμε - είναι πρώτα και κύρια για λόγους ψυχολογικούς. Να αισθανόμαστε έτοιμοι. Ούτως ή άλλως έτοιμος για έναν πόλεμο ή μια εσωτερική αναταραχή πολλών ημερών με χιλιάδες νεκρούς, κανείς δεν είναι έτοιμος και κανείς δεν μπορεί να είναι έτοιμος. Η υλική, η νοητική, η πνευματική προετοιμασία είναι μέρος της ψυχικής ετοιμότητας, κυρίως όσων δεν θέλουμε να καταρρεύσουμε ψυχολογικά.

Προσωπικά προετοιμάζομαι και για έναν ακόμα λόγο.

Τη στιγμή που θα με καλέσει η πατρίδα να την υπερασπισθώ θέλω να μην ανησυχώ για το τι θα απογίνει η φαμίλια μου αν εγώ πεθάνω ή μείνω ανάπηρος. Θέλω απερίσπαστος να πολεμήσω γνωρίζοντας ότι πίσω τα 4 στόματα που αφήνω δεν θα πεινάσουν, δεν θα διψάσουν και ότι έστω και πολύ δύσκολα και με πλήρη άγνοια της αγροτικής ζωής θα έχουν τη δυνατότητα αρχικά να επιβιώσουν και εν συνεχεία διαβιώσουν έστω και με πολλές και πρωτόγνωρες δυσκολίες.

Έχοντας αυτά τα δεδομένα υπόψη άρχισα να τους μαθαίνω κάποια πράγματα (ευτυχώς εχώ "βλάχος" είμαι που λέει και η κόρη μου και σε χωριό μεγάλωσα που οι γονείς μου για να με σπουδάσουν καλλιεργούσαν τη γή, είχαν τα ζώα και τη βάρκα τους) όχι όμως με το φόβο μιας επικείμενης καταστροφής, αλλά χρησιμοποιώντας το ψέμα της προστασίας του περιβάλλοντος, της επιστροφής στη φύση. Έτσι αγόγγυστα συμμετείχε όλη μου η οικογένεια στις μονοήμερες εξορμήσεις στο βουνό, αργότερα στην ενοικίαση έκτασης στο βουνό με σπίτι που δεν έχει ούτε τα βασικά, αρχικά τις διήμερες εκδρομές, μέχρι που σήμερα 7 χρόνια μετά μπορούμε και ζούμε έναν καλοκαιρινό μήνα και 15 μέρες το χειμώνα ή την άνοιξη, σε συνθήκες ακριβώς όπως οι πρόγονοι μας. Όπου για να ζεσταθείς πρέπει να έχει κομμένα ξύλα, νερό κουβαλάω από 500 μέτρα μακριά για να πιώ ή να κάνω μπάνιο (το οποίο από καθημερινό εκεί γίνεται εβδομαδιαίο +) ή να πλύνουμε τα πιάτα. Και όλο αυτό μέσα από εντατική προσπάθεια και το σημαντικότερο χωρίς να επιβαρύνω ψυχολογικά κανέναν με τις δυσοιωνές προβλέψεις (που σήμερα τις ζούμε).

Σταδιακά φτιάξαμε το χάλασμα με τα χέρια μας και με τη βοήθεια και άλλων που έντεχνα έβαλα στο κόλπο - όχι ως ομάδα επιβίωσης, αλλά ως παρέα για να μην είμαστε μόνοι μας και να περνάμε καλά. Όταν οι περισσότεροι της ομάδας πέρυσι έφυγαν για χώρες του εξωτερικού και μείναμε μόνο δύο οικογένειες και αναγκασθήκαμε να ξενοικιάσουμε την έκταση και το ας πούμε οίκημα, αυτοί που μείναμε πίσω διοργανώνουμε τουλάχιστον στη μηνιαία βάση μια εξόρμηση στα κοντινά βουνά, αναζητούμε φθηνή λύση για ενοικίαση και προσφάτως επεκτείναμε και την ομάδα με νέα μέλη, που μας έδωσαν και μια άλλη οπτική και το σημαντικότερο προοπτική.

Κλείνοντας θεωρώ ότι η όλη ιστορία είναι να την παλέψεις με την εαυτό σου, όλα τα άλλα απλά είναι τα (χρήσιμα) εργαλεία για να βγεις (πιο εύκολα) νικητής.

Re: Ποιος θυμάται τον πόλεμο?

Δημοσιεύτηκε: Κυρ 22 Ιαν 2017, 01:45
από _Divine_Sinner_
Ποια ειναι η αποψη σου για εγκατελειμενες βιομηχανιες κλπ;

Re: Ποιος θυμάται τον πόλεμο?

Δημοσιεύτηκε: Κυρ 22 Ιαν 2017, 11:12
από KASSANDROS
Καταρχήν να διευκρινίσω ότι δεν εξαιρώ ούτε τον εαυτό μου ούτε κανέναν απ΄το γενικότερο χάλι.
Δεν θεωρώ ότι ανήκω σε κάποια "ελίτ" και ότι οι άλλοι είναι γκάου.
Το ποιος είναι πραγματικά εκλεκτός και ποιος όχι, θα αποδειχθεί στην πράξη όταν έρθει η ώρα. Ως τότε, είμαστε όλοι μες στα ίδια σκατά.

Απλά ανήκω σε αυτούς τους ελάχιστους (0,0..%) που φωνάζαμε για τα κακώς κείμενα απ΄την εποχή των παχιών αγελάδων ακόμα.
Αλλά τότε ατιμετωπιζόμασταν είτε με αδιαφορία, είτε με ειρωνία, είτε με ύβρεις. Είμασταν οι "τρελοί του χωριού", οι "φασίστες", οι "αντιδημοκράτες", οι "ρατσιστές", οι "κινδυνολόγοι", οι "θερμοκέφαλοι" κ.ο.κ.
Ναι, αυτό το πιστώνω στον εαυτό μου, αλλά τίποτα περισσότερο. Οι σωστές διαπιστώσεις δεν αρκούν.
Πρακτικά άλλωστε, δεν μπορέσαμε να κάνουμε κάτι ώστε να αφυπνίσουμε εγκαίρως τις αποχαυνωμένες απ΄τον ψευτοευδαιμονισμό μάζες οπότε εκ του αποτελέσματος είμαστε συνυπεύθυνοι για το γενικότερο κατάντημα.

Θεωρώ ότι έχει υπερεκτιμηθεί η σημασία της υλικής προετοιμασίας για τον πιθανότατο "σεισμό".
Σε μία πιθανή κατάρρευση, υπάρχει κανείς που να πιστεύει ότι θα είναι ασφαλής αν έχει αποθηκεύσει π.χ. τρόφιμα μακράς διαρκείας για ένα εύλογο χρονικό διάστημα;
Μήπως τότε κινδυνεύει πολύ περισσότερο;
Δεν λέω να μην αποθηκεύουμε τρόφιμα και άλλα είδη πρώτης ανάγκης, αλλά αυτά δεν μας εξασφαλίζουν τίποτα.
Απ΄την στιγμή που θα παρουσιαστούν στην αγορά ελλείψεις σε βασικά αγαθά, τότε οι ορδές των πανικόβλητων μη-κατέχοντων αργά ή γρήγορα θα χτυπήσουν την πόρτα αυτών που υποπτεύονται ότι έχουν προμήθειες... Εκεί τι θα πεις; "Όχι δεν σας δίνω"; Αστείο...

Σε τέτοιες οριακές καταστάσεις θα επιβιώσουν οι πιο σκληροί, οι πιο ανελέητοι, οι πιο αμείλικτοι. Οι πιο αρσενικοί που λέγαμε πιο πάνω. Με την καλή ή την κακή έννοια.
Καλή και σεβαστή η προνοητικότητα, αλλά από μόνη της δεν αρκεί.


Εντάξει, το πήγα πολύ μακριά, αλλά ας μην ξεχνάμε ότι η βία κινεί την Ιστορία.


Υ.Γ: Το ζήτημα της θηλυκοποίησης της κοινωνίας (που οδηγεί στην αυτοδιάλυσή της) είναι τεράστιο θέμα και χρειάζεται ξεχωριστή ανάλυση.
Μπορεί εμείς να το ανακαλύψαμε σχετικά πρόσφατα, αλλά κάποιοι φωτισμένοι άνθρωποι το είχαν εντοπίσει ήδη απ΄την δεκαετία του '60.

Re: Ποιος θυμάται τον πόλεμο?

Δημοσιεύτηκε: Δευ 23 Ιαν 2017, 03:07
από Dhmellhn
Το να είναι κάποιος εξασκημένος και έτοιμος να αντέξει σε μία δύσκολη κατάσταση (η οποία ολοένα και πλησιάζει) εντάσσεται και αυτό στο πλαίσιο της προνοητικότητος. Απλώς τις τελευταίες δεκαετίες όντως έχουμε στρογγυλοκαθήσει στον καναπέ μας, αρεσκόμαστε σε ανούσιες και εύκολες κριτικές και τα περιμένουμε όλα έτοιμα, δίχως όμως να κάνουμε και τίποτα ιδιαίτερο. Για την κατάσταση στην οποία φθάσαμε έχουμε σημαντικό μερίδιο ευθύνης. Δεν θα πρέπει να το ξεχνάμε αυτό. Να σταματήσουμε, επιτέλους, να φορτώνουμε τα πάντα στους άλλους, στους κακούς. Ναι, αυτοί είναι ότι είναι, αλλά εργάζονται, ακαταπαύστως, για το συμφέρον τους. Εμείς, αντιθέτως, αρκούμαστε στην μεταπολιτευτική αποχαυνωτική νιρβάνα μας και συνεχίζουμε να δείχνουμε εμπιστοσύνη, ακόμη και με την αποχή μας, στους ίδιους που μας οδήγησαν σε αυτή την κατάντια.

Δεχόμαστε να κατευθύνουν την σκέψη μας οι πάσης φύσεως μεγαλόσχημοι δημοκράτες της δεκάρας, οι αγράμματοι αναλυτές των συστημικών μμε, οι πανίβλακες πατσιφιστές, οι επαγγελματίες ανθρωπιστές των οπισθίων, που αποτελούν τα καλλίτερα συστημικά πρακτοράκια διότι είναι οι ιδανικοί χρήσιμοι ηλίθιοι. Ας προσέχαμε.

Και επειδή οσάκις γράφω για τα σημερινά τεκταινόμενα παραθέτω πάντοτε το ιστορικό προηγούμενο (Όλβιος όστις ιστορίης έσχε μάθησιν), θα πρέπει να αναφέρω ότι υπάρχει προηγούμενο (τηρουμένων των αναλογιών φυσικά) κατάντιας του Έλληνος καταγεγραμμένο στις ιστορικές δέλτους. Πρόκειται για την εποχή της ρωμαϊκής κατακτήσεως όταν οι Ρωμαίοι, ενεργούντες ευφυέστατα, είχαν αφήσει τους Έλληνες αυτοδιοικούμενους στις πόλεις τους, δίχως να επεμβαίνουν. Ο λόγος ήταν πολύ απλός. Τους έδιναν τον χώρο που ήθελαν ώστε να ασχολούνται με τον μικρόκοσμο των πόλεών τους λογομαχώντας και έτσι δεν φρόντιζαν να οργανωθούν με σκοπό να αντισταθούν στον κατακτητή. Τελικά, βέβαια, η ιστορία, η οποία κυβερνάται από το απρόβλεπτο, τα έφερε έτσι ώστε και οι Ρωμαίοι εξαφανίστηκαν και οι Έλληνες βρέθηκαν με μία αυτοκρατορία στα χέρια τους από το πουθενά.

Ο σημερινός μικρόκοσμος του νεοέλληνος είναι εύκολα ανιχνεύσιμος και έχει πολλάκις απασχολήσει την Δημοθοινία των Ιδεό, αρκεί να ρίξουμε μία απλή ματιά γύρω μας. Τον κατευθύνουν οι άνωθεν αναφερθέντες.

Στο διά ταύτα: Δεν είμαι καθόλου σίγουρος ότι η ιστορία θα επαναληφθεί, πολλώι δε μάλλον την σημερινή εποχή που τα μεγέθη, τα δεδομένα και οι συνθήκες είναι απείρως μεγαλύτερα και πολυπλοκότερα. Όποιος προνοήσει θα επιβιώσει, όποιος όχι είναι τελειωμένος. Η ζωή είναι βίος που σημαίνει βία. Πόσο μάλλον στις ημέρες μας.

Τέλος, για το θέμα της θηλυκοποίησης ο Κάσσανδρος το ανέφερε ως σχήμα λόγου και όχι απαξιωτικά για τις γυναίκες. Δεν ξεχνάμε ότι υπάρχουν πολλές γυναίκες που αξίζουν να φοράνε παντελόνια (και αυτό ως σχήμα λόγου) περισσότερο από κάτι άντρες.

Υ.Γ Θα ήθελα Ζαχαρία να μου παραθέσεις (ή να μου πεις που να τα βρω) τα όποια ποσοτικά στοιχεία αποδεικνύουν τα λεγόμενά σου για τον μεσοπόλεμο. Έχω την εντύπωση ότι είναι φουσκωμένα. Σε κάθε περίπτωση, όμως, όπως ήδη έγραψα πιο πάνω, στην εποχή μας οι συνθήκες δεν είναι ακριβώς οι ίδιες αλλά πολύ πιο σύνθετες με περισσότερες παραμέτρους.

Re: Ποιος θυμάται τον πόλεμο?

Δημοσιεύτηκε: Δευ 23 Ιαν 2017, 06:41
από doctormarkon
Δυστυχώς ο στρατιώτης εκτελεί εντολές που έρχονται εκ των άνω.
Αν οι άνω είναι προδότες τότε και θα σκοτωθούν τα παιδιά και ο πόλεμος θα χαθεί.
Το 40 κερδήθηκε ο πόλεμος και έβαλε ο Ντούτσε τη στολή του.
Αλλά τι έγινε μετά?
Οι Γερμανοί είναι φίλοι μας.
Οι μαυραγορίτες και οι μαυροκουκουλάδες κέρδισαν και απετέλεσαν ένα σημαντικό κομμάτι της άρχουσας τάξης.

Το είπα και πριν ότι στην Άνδρο που είναι και το νησί που έχω πληροφορίες από πρώτο χέρι, το νησί χωρίστηκε στα δύο.
Οι μαυραγορίτες έγιναν πλούσιοι και παραμένουν ακόμα έτσι.
Η μητέρα μου με τη γιαγιά μου έφυγαν για να μην τους κάψουν το σπίτι επειδή στην οικογένεια υπήρχε Ελανίτης. Το ΕΛΑΝ έκανε αντίσταση με ορμητήριο την παραλία της Μενεγάκη :conf: . Μυστική παραλία (Αχλα) που δεν γνώριζαν την ύπαρξη της οι κατακτητές.

Για σκεφτείτε!!!!!!!!
Πως αντιμετώπισαν τους Γερμανούς κατακτητές οι.......φιλήσυχοι και νομοταγείς?

Τι θα γίνει αν σήμερα γίνει ένας πόλεμος?
Τα παιδιά μας θα φταίνε που είναι βουτυρόπαιδα?

Αφού λεφτά......υποτίθεται πως δεν υπάρχουν πως θα βρεθούν για πόλεμο?

Και στον προηγούμενο πόλεμο υπήρχε εξοπλισμός?
Υπήρχε υποδομή?
Υπήρχε περίθαλψη.
Τα κρυοπαγήματα τι ήταν?
Μας τα είπαν καλά?

Γιατί πάθαιναν κρυοπαγήματα οι φαντάροι και δεν παθαίνουν αυτοί που πάνε για σκι στον Παρνασσό?
Ηλίθια ερώτηση αλλά απάντηση δεν πήρα.

Και όποιος πάθαινε θα μπορούσε να αποφύγει ακρωτηριασμούς ή έκοβαν πόδια με συνοπτικές διαδικασίες?

Το φιλότιμο μας έφαγε.

Αλλά αποτέλεσμα μηδέν

Οι Γερμανοί ξανάρθανε.

Και πάλι είναι.......φίλοι μας.
Και οι Έλληνες είναι κοπρίτες που δεν δουλεύουν.
Που τόλμησαν να επιθυμήσουν ....έστω μια καλύτερη ζωή.
Που ήταν σπάταλοι.

Για όλα φταίει ο λαός τελικά :banghead:

Και το ψάρι βρωμάει από την ουρά.

Re: Ποιος θυμάται τον πόλεμο?

Δημοσιεύτηκε: Δευ 23 Ιαν 2017, 10:55
από doctormarkon
Υπάρχει πάντα η τάση να εξιδανικεύοθμε το παρελθόν.

Πάντα το χθες είναι καλύτερο?

Να μη γενικεύουμε.

Σε κάποια σημεία οι συνθήκες μπορεί να ήταν καλύτερες και σε άλλα χειρότερες.

Σε κάθε περίπτωση όλα τα στοιχεία και οι συσχετισμοί είναι διαφορετικοί.
Μιλάμε για διαφορετικές εποχές.

Ας θυμίσω ένα στοιχείο από το παρελθόν που δεν υπάρχει σήμερα και εύχομαι να μην ξαναεμφανιστεί το φαινόμενο.

Ήταν εκείνες οι πολιτικές διαφορές που δεν ξέρω πόσο πολιτικές ήταν και σε ποιο βαθμό ήταν σχεδιασμένες.

Γνωστές οι πολιτικές μου απόψεις. Δεν είναι κάτι που κρύβω.
Όμως μεγάλωσα σε ένα σπίτι με γονείς και από τα δύο εχθρικά στρατόπεδα.

Κατά καιρούς έκανα παρέα με άτομα διαφορετικών πολιτικών πεποιθήσεων από τις δικές μου.
Όσο και αν λέμε για "κουτάκια" τα κουτάκια αυτά δεν χωρίζουν πλέον.

Το χειρότερο από την εποχή εκείνη που με πιάνει φρίκη είναι η "μαύρη κουκούλα".
Πίσω από τη μαύρη κουκούλα δεν ήταν ο Γερμανός ναζί αλλά ο Έλληνας.

Τι τον έκανε να βάλει τη μαύρη κουκούλα και να προδώσει τους γείτονες συγγενείς και φίλους στους κατακτητές Ναζί?
Μαύρη κουκούλα = μαύρη σελίδα της ελληνικής ιστορίας.

Όχι δεν θέλω να ζήσω εγώ και οι γενιές που έρχονται τέτοιες καταστάσεις.
Και κανείς δεν θέλει αυτό να το ξαναζήσει ή να το γνωρίσει.
Όπως κανείς δεν θα μας κατηγορήσει γι αυτό.

Δεν είμαστε κωλοέλληνες.
Ούτε βουτυρομπεμπέδες τα παιδιά μας.

Επιτέλους να πάψουμε να κρίνουμε την προκοπή από το άγχος και τις αρρώστιες, τον πατριωτισμό από τις κακουχίες.
Γιατί αυτό δεν θα ήταν πατριωτισμός αλλά μαζοχισμός.

Το 40 πήγαν στον πόλεμο με χαρά.
Οι μητέρες αποχαιρετούσαν με χαρά τα παιδιά τους που έφευγαν για το μέτωπο.

Ήταν επειδή ήταν σκληραγωγημένοι?
Όχι βέβαια!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

Και φυσικά δεν θα άκουγαν από το ραδιόφωνο όσοι είχαν και από τις εφημερίδες ένα τόνο βρισιές ότι είναι τεμπέληδες, λιγούρηδες ζήτουλες λεχρίτες και κωλοέλληνες και μάλιστα επί 7 χρόνια κάθε μέρα κάθε ώρα κάθε στιγμή.

Αρκετή πλύση εγκεφάλου φάγαμε.
Το εμπεδώσαμε ότι είμαστε κωλοέλληνες.
Αποκτήσαμε το σύνδρομο του κωλοέλληνα του κοπρίτη και λεχρίτη.

Ματαιότης ματαιοτήτων κάθε πράξη.

Κάθε τι καλό που συμβαίνει σε τούτο τον τόπο δεν προβάλλεται.
Κάθε τι κακό που κάνει κάποιος και βγαίνει στη φόρα παίρνει σβάρνα τα πάντα.
Παίρνει σβάρνα ολόκληρες κατηγορίες επαγγέλματα ομάδες και τελικά ολόκληρο λαό που πρέπει να πληρώσει αμαρτίες αλλονών.

Ένας επιχειρηματίας διαπλεκόμενος π.χ αν είναι λαμόγιο θα πληρώσει η καθαρίστρια επειδή πήρε σουβλάκι και δεν ζήτησε απόδειξη.

Τότε ήταν διαφορετικά.

Δεν θα πω καλύτερα ή χειρότερα. Διαφορετικά μόνο.

Ίσως να μην υπήρχε η σημερινή παράνοια αλλά άλλου είδους παράνοια με άλλες "ποιότητες".

Re: Ποιος θυμάται τον πόλεμο?

Δημοσιεύτηκε: Δευ 23 Ιαν 2017, 11:35
από KASSANDROS
doctormarkon έγραψε:
Το 40 πήγαν στον πόλεμο με χαρά.
Οι μητέρες αποχαιρετούσαν με χαρά τα παιδιά τους που έφευγαν για το μέτωπο.

Ήταν επειδή ήταν σκληραγωγημένοι?
Όχι βέβαια!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
Ναι, ήταν πολύ πιο σκληραγωγημένοι. Όχι μόνο σωματικά αλλά και ψυχικά.
Ο πιτσιρικάς που τότε έκανε μία επίπονη χειρωνακτική εργασία (π.χ στα χωράφια αλλά όχι μόνο) και στον ελεύθερο του χρόνο έτρεχε στις αλάνες ήταν εξ'ορισμού πολύ πιο σκληραγωγημένος σωματικά απ΄τον σημερινό φλούφλη που κάνει μία δουλειά γραφείου και στον ελεύθερό του χρόνο κάθεται με τις ώρες στην τηλεόραση, στον υπολογιστή και στις καφετέριες.
Και από ψυχικής άποψης ήταν ασύγκριτα πιο σκληρός επειδή δεν είχε διαφθαρεί απ΄την σαπίλα της "πολιτικής ορθότητας", του σχετικισμού, του "στρογγυλέμματος" του λόγου, του υποκριτικού αστικού καθωσπρεπισμού κ.ο.κ. Δεν λέω ότι τότε δεν υπήρχαν αντίστοιχα παρακμιακά φαινόμενα, σίγουρα υπήρχαν. Αλλά δεν ήταν ο κανόνας.

Το ίδιο ισχύει και για τις μανάδες του τότε. Ήταν Μανάδες με κεφαλαία, και όχι σαν την πλειοψηφία των σύγχρονων γυναικών που φοβούνται μην σπάσουν κανα νύχι και βάζουν τα βλαστάρια τους στην γύαλα. Όσες απ΄τις σημερινές κάνουν παιδιά τουλάχιστον, και δεν το'χουν ρίξει στις εκτρώσεις γιατί φοβούνται τις ευθύνες της μητρότητας και ανησυχούν μην "χαλάσει το σώμα τους"...

doctormarkon έγραψε:
Γιατί πάθαιναν κρυοπαγήματα οι φαντάροι και δεν παθαίνουν αυτοί που πάνε για σκι στον Παρνασσό?
Ηλίθια ερώτηση αλλά απάντηση δεν πήρα.
Πιστεύω να καταλαβαίνεις ότι είναι τελείως διαφορετικό πράγμα ο χειμερινός τουρισμός απ΄την εμπόλεμη σύγκρουση εν μέσω χιονιά... έτσι δεν είναι;

Dhmelhn έγραψε:
Τέλος, για το θέμα της θηλυκοποίησης ο Κάσσανδρος το ανέφερε ως σχήμα λόγου και όχι απαξιωτικά για τις γυναίκες. Δεν ξεχνάμε ότι υπάρχουν πολλές γυναίκες που αξίζουν να φοράνε παντελόνια (και αυτό ως σχήμα λόγου) περισσότερο από κάτι άντρες
Πολύ σωστή διευκρίνιση εκ μέρους σου.
Λάθος μου που το ανέφερα χωρίς να το αναλύσω, επειδή μπορεί κάποιες να το παρεξηγήσουν.
Μεγάλο θέμα αυτό, που χρήζει ξεχωριστής συζήτησης.

Re: Ποιος θυμάται τον πόλεμο?

Δημοσιεύτηκε: Δευ 23 Ιαν 2017, 12:02
από doctormarkon
Απλοϊκά τα λες Κασσανδρε.

Είπαμε οι συνθήκες ήταν τελείως διαφορετικές και δεν μπορείς να κατηγορείς για φλούφληδες τους σημερινούς νέους.
Κάθε κατάσταση κάποιοι μπορεί να την εκμεταλλεύονται για mind control το οποίο υπήρχε και τότε και ας μην υπήρχε τηλεόραση.

Όσο για τα κρυοπαγήματα και τους ακρωτηριασμούς υπήρχε στο βάθος κάποια άλλη ιστορία.
Έστειλαν φαντάρους στα χιόνια χωρίς κατάλληλο εξοπλισμό για να μην πάθουν.
Όλα και τότε ήταν στη φθήνια και οι στρατιώτες αναλώσιμοι.

Καλώς δεν είναι σκληραγωγημένοι.

Ακόμα υπάρχει το "φιλότιμο" και κακώς υπάρχει.

Για να πολεμήσεις πρέπει να υπάρχει ένα κίνητρο.
Και όποιος δεν μαθαίνει την ιστορία είναι υποχρεωμένος να την ξαναζήσει.
Τι κερδίζει ο λαός από ένα πόλεμο.

Τι κερδήθηκε από τον πόλεμο του 40?

Ακολούθησε η γερμανική κατοχή οι μαύρες κουκούλες οι χαφιέδες και οι μαυραγορίτες.

Όσοι πολέμησαν θεωρήθηκαν ανθέλληνες και όσοι έκαναν μαύρη αγορά και φόρεσαν την κουκούλα έγιναν άρχοντες.

Και οι Γερμανοί ήταν φίλοι μας τότε και τώρα :conf:

Ο πόλεμος κερδίσεις δεν κερδίσεις πάλι στο ίδιο αποτέλεσμα καταλήγεις.

Ναι οι σημερινές μαμάδες ναι δεν θέλουν να στείλουν τα παιδιά τους να ακρωτηριαστούν και να σκοτωθούν σε κάποιο πόλεμο.
Ο προηγούμενος πόλεμος δίδαξε πολλά.
Περισσότερα από αυτά που μας έμαθαν στα σχολεία.

Ίσως οι μαμάδες τότε έκαναν περισσότερα παιδιά και έλεγαν ένα ίσον κανένα.

Έκαναν παιδιά σε μικρή ηλικία.

Τώρα κάνουμε μετά τα 30 το πρώτο.

Εσύ αν είσαι μάγκας πήγαινε να παντρευτείς με 700 ευρώ και η γυναίκα σου να μη δουλεύει να είναι 20 χρονών και να σου κάνει 4 παιδιά.
Φέρνουμε τα παλιά δεδομένα στο σήμερα.
Ακόμα και αν είναι ξυπόλυτα και τρώνε σκατά ο λογαριασμός δεν βγαίνει.
Βγάλτα στα φανάρια και μην τα στείλεις σχολείο.
Και πάλι ο λογαριασμός δεν θα βγαίνει.

Συμπέρασμα: Αυτή η κατάσταση που ζούμε είναι πόλεμος με άλλα μέσα.
Και ίσως η κατάσταση αυτή να φαινόταν παράλογη σε έναν άνθρωπο του 40.
Ίσως να μην μπορούσε να την αντέξει Αλλά δεν ξέρω πως θα αντιδρούσε.

Μιλάς σαν κάτι γέρους που έλεγαν τι καλά που είμασταν ξυπόλυτοι τότε.
Τι καλά που μας έτρωγαν οι ψείρες και μας κούρευαν γουλί.

Το να επιδιώκεις μια καλύτερη ζωή με καλύτερες συνθήκες δεν σημαίνει ότι είσαι κωλοέλληνας.

Πολύ αρνητισμό βγάζεις και στο τέλος όλη αυτή η γκαντεμιά γίνεται εθνικό παράσημο.


Αν θέλουν πόλεμο να πάνε και τα παιδιά του Τσίπρα και τα παιδιά του Μητσοτάκη και όλων των άλλων τα παιδιά εφ όσον είναι σε στρατεύσιμη ηλικία.
Όχι δεν γουστάρω πόλεμο.

Αλλά εσύ το λές με έναν εκδικητικό τόνο σαν να λες ότι πρέπει να τιμωρηθούμε που δεν είμαστε σκληραγωγημένοι που δεν έχουμε ψείρες που δεν είμαστε ξυπόλυτοι και επειδή πλενόμαστε.

Άλλαξαν οι συνθήκες, άλλαξαν οι απαιτήσεις από τη ζωή.

Κάποια πράγματα έγιναν καλύτερα και άλλα χειρότερα

Re: Ποιος θυμάται τον πόλεμο?

Δημοσιεύτηκε: Δευ 23 Ιαν 2017, 12:21
από doctormarkon
Το ίδιο ισχύει και για τις μανάδες του τότε. Ήταν Μανάδες με κεφαλαία, και όχι σαν την πλειοψηφία των σύγχρονων γυναικών που φοβούνται μην σπάσουν κανα νύχι και βάζουν τα βλαστάρια τους στην γύαλα. Όσες απ΄τις σημερινές κάνουν παιδιά τουλάχιστον, και δεν το'χουν ρίξει στις εκτρώσεις γιατί φοβούνται τις ευθύνες της μητρότητας και ανησυχούν μην "χαλάσει το σώμα τους"...
Μέγα λάθος και γενικεύεις παίρνοντας κάποια παραδείγματα ή αυτές τις γενικολογίες που διαβάζουμε κατά καιρούς σε κάποιες αναρτήσεις.
Οι γυναίκες μητέρες τότε ήταν διαφορετικές ούτε καλύτερες ούτε χειρότερες και δεν ζούσαν όλες στο χωριό να δουλεύουν στα χωράφια.

Και οι σημερινές γυναίκες δουλεύουν σκληρά π.χ καθαρίστριες, εργάτριες σε εργοστάσια, ή ακόμα και σε δουλειές αντρικές ταξιτζούδες, οδηγοί λεωφορείου κλπ
Προσπαθούν να προσαρμοστούν σε πολλαπλούς ρόλους με ιδιαίτερες απαιτήσεις ο καθένας.

Λάθος χρησιμοποιήσατε τη λέξη σκληραγωγία.
Πρόκειται για προσαρμογή στις απαιτήσεις της κάθε εποχής για να επιβιώσεις ή ακόμα καλύτερα να ζήσεις.

Και τότε και τώρα το ίδιο ήταν.
Και τότε γυναίκες χωρίς άντρες χήρες ή χωρισμένες τα έβγαζαν πέρα για να ζήσουν 2,3 ή και περισσότερα παιδιά.
Τα σπούδαζαν και έκαναν και μια μικρή περιουσία για να έχουν καλύτερη ζωή τα παιδιά τους και οι ίδιες.

Σήμερα δεν μπορούν να το κάνουν αυτό όσο και αν προσπαθήσουν και όσες αιματηρές οικονομίες και αν κάνουν.

Ίσως ήταν πιο προσαρμοσμένοι στις συνθήκες εκείνες και αυτό είναι φυσικό.
Και σήμερα είμαστε προσαρμοσμένοι σε άλλες συνθήκες και απαιτήσεις.

Re: Ποιος θυμάται τον πόλεμο?

Δημοσιεύτηκε: Δευ 23 Ιαν 2017, 12:46
από KASSANDROS
Κανείς αξιωματούχος δεν 'ηθελε το 40 να παθαίνουν κρυοπαγήματα οι στρατιώτες.
Αλλά δυστυχώς λόγω των κακουχιών (βλ. πολύ βαρύς χειμώνας του 40-41) και των αντικειμενικά δύσκολων συνθηκών της εποχής (παρά το εξαιρετικό έργο της κυβέρνησης Μεταξά), τα κρυοπαγήματα δεν μπορούσαν να αποφευχθούν. Όταν είσαι εβδομάδες ολόκληρες σε θερμοκρασίες υπό του 0, αυτά συμβαίνουν. Δυστυχώς.


Απ΄τον πόλεμο του '40, κερδίσαμε πολλά και χάσαμε πολλά. Δεν ήταν άλλωστε στο χέρι μας να μην εμπλακούμε εφόσον η Ιταλία μας κήρυξε τον πόλεμο και έπρεπε να αμυνθούμε. Εκτός αν εσύ πιστεύεις ότι έπρεπε να τους πούμε "περάστε", μόνο και μόνο για να αποφύγουμε τον πόλεμο. Λογική ραγιά...

Αυτοί που πολέμησαν θεωρήθηκαν Ήρωες και τιμήθηκαν αναλόγως.
Ανθέλληνες θεωρήθηκαν -ΚΑΙ ΔΙΚΑΙΩΣ- τα κομμούνια που αργότερα επί Κατοχής, κάνανε τα τρισχειρότερα σε βάρος αντιφρονούντων Ελλήνων, φορώντας τον φερετζέ του "αντιστασιακού".. Πίστεψέ με, δεν σε συμφέρει να εμπλάκεις σε τέτοια συζήτηση. Τυγχάνει να ασχολούμαι επισταμένως με το ζήτημα.
Αν όμως επιμένεις, άνοιξε μία σχετική συζήτηση στην ενότητα "Ιστορία" μπας και μάθεις πέντε πράματα. Να πούμε και για τους μαυραγορίτες και για τους κουκουλοφόρους και τα πάντα όλα...

Λες ότι "καλώς δεν είναι σκληραγωγημένοι" οι σημερινοί νέοι.
Οκ, πάω πάσο. Ας γίνουμε τότε όλοι σωρηδόν μπούληδες και βουτυρομπεμπέδες, και στην πρώτη στραβή θα γελάσει με τα χάλια μας όλη η πλάση...

Αφού το πας επί προσωπικού, απλά να σου πω ότι πριν μερικά χρόνια έγινα πατέρας όντας άνεργος. Θα μπορούσα κάλλιστα να "οχυρωθώ" πίσω απ΄την έλλειψη εργασίας και να πω "δεν κάνω παιδιά γιατί δεν έχω δουλειά". Αλλά δεν το έκανα. Δεν λέω ότι είμαι αλάνθαστος (απέχω έτη φωτός από αυτό), αλλά τουλάχιστον κάτι έκανα. Πιθανότατα θα μπορούσα να κάνω κάτι περισσότερο, αλλά εδώ δεν θα συζητήσω προσωπικά θέματα με αγνώστους.


Το ζήτημα της υπογεννητικότητας δεν έχει να κάνει ΜΟΝΟ με το οικονομικό σκέλος.
Αυτό θα ίσχυε αν οι δείκτες γεννητικότητας ήταν ικανοποιητικοί για την ανανέωση του πληθυσμού (ήτοι: άνω του 2,1 παιδιά κατά μ.ο. ανά γυναίκα αναπαραγωγικής ηλικίας) στην προ-κρίσης εποχή, και κατέρρεαν λόγω της οικονομικής κρίσης.
Όμως το πρόβλημα της υπογεννητικότητας έχει αρχίσει να υφίσταται στην ελληνική κοινωνία εδώ και πολλές δεκαετίες. Οι ρυθμοί γεννήσεων ήταν χαμηλοί απ΄τις δεκαετίες των παχιών αγελάδων ακόμα. Απλά, η μνημονιακή κρίση χειροτέρεψε ραγδαία την ήδη προβληματική κατάσταση. Ήταν στραβό το κλήμα, το'φαγε και ο γαιδαρος.

Το να επιδιώκεις μια καλύτερη ζωή με καλύτερες συνθήκες δεν σημαίνει ότι είσαι κωλοέλληνας.
Ο χαρακτηρισμός "κωλόελληνες" δεν απορρέει από αυτό. Ποτέ δεν είπα κάτι τέτοιο. Είναι προφανές ότι δεν κατάλαβες.

Re: Ποιος θυμάται τον πόλεμο?

Δημοσιεύτηκε: Δευ 23 Ιαν 2017, 13:14
από doctormarkon
Ανθέλληνες θεωρήθηκαν -ΚΑΙ ΔΙΚΑΙΩΣ- τα κομμούνια που αργότερα επί Κατοχής, κάνανε τα τρισχειρότερα σε βάρος αντιφρονούντων Ελλήνων, φορώντας τον φερετζέ του "αντιστασιακού".. Πίστεψέ με, δεν σε συμφέρει να εμπλάκεις σε τέτοια συζήτηση. Τυγχάνει να ασχολούμαι επισταμένως με το ζήτημα.
Γιατί οι μαυροκουκουλάδες και οι μαυραγορίτες ήταν πατριώτες?

Και οι δύο πλευρές έκαναν λάθη όπως συμβαίνει σε κάθε πόλεμο, αλλά οι συνεργάτες των Γερμανών δεν ήταν τα "κουμμούνια".
Οι συνεργάτες των Ναζί δεν ήταν απλά αντιφρονούντες ήταν προδότες.
Συνεργάστηκαν με τον κατακτητή.
Ήταν καταδότες και προδότες.

Η πλευρά του πατέρα μου ήταν όλοι ακροδεξιοί.
Αλλά δεν ήταν κανείς μαυροκουκουλάς προδότης καταδότης συνεργάτης των Γερμανών, ούτε μαυραγορίτες ήταν.
Μισούσαν τους κομμουνιστές και τους έβλεπαν σαν το διάολο. Όμως κανείς δεν τους πείραξε.
Κανέναν από την οικογένεια του πατέρα μου ή την ευρύτερη ή τον κύκλο των γνωστών και φίλων επίσης δεξιοί μέχρι κόκκαλο δεν πείραξαν οι κομμουνιστές.
Αντιφρονούντες ήταν αυτοί.


Οι συνεργάτες των Ναζί και οι χαφιέδες δεν τιμωρήθηκαν.
Ούτε οι μαυραγορίτες.

Τιμωρήθηκαν αυτοί που πολέμησαν τους Γερμανούς και αντιστάθηκαν.

Στο ΕΑΜ και στο ΕΛΑΝ δεν ήταν όλοι κομμουνιστές.
Αργότερα βαφτίστηκαν έτσι και με το πρόσχημα αυτό φυλακίστηκαν και βασανίστηκαν με απίστευτα βασανιστήρια.
Αυτή τη φορά όχι από τους Ναζί αλλά από την ασφάλεια.

Ο χαφιές με τη μαύρη κουκούλα όμως ήταν η πιο άσχημη εικόνα της εποχής εκείνης.

Re: Ποιος θυμάται τον πόλεμο?

Δημοσιεύτηκε: Δευ 23 Ιαν 2017, 13:55
από KASSANDROS
Doctormarkon, θες να ανοίξουμε τέτοια συζήτηση;

Αν ναι, τότε άνοιξε θέμα στην ενότητα "Ιστορία" όπως σου είπα.

Re: Ποιος θυμάται τον πόλεμο?

Δημοσιεύτηκε: Δευ 23 Ιαν 2017, 14:08
από _Divine_Sinner_
KASSANDROS έγραψε:Κανείς αξιωματούχος δεν 'ηθελε το 40 να παθαίνουν κρυοπαγήματα οι στρατιώτες.
Αλλά δυστυχώς λόγω των κακουχιών (βλ. πολύ βαρύς χειμώνας του 40-41) και των αντικειμενικά δύσκολων συνθηκών της εποχής (παρά το εξαιρετικό έργο της κυβέρνησης Μεταξά), τα κρυοπαγήματα δεν μπορούσαν να αποφευχθούν. Όταν είσαι εβδομάδες ολόκληρες σε θερμοκρασίες υπό του 0, αυτά συμβαίνουν. Δυστυχώς.


Απ΄τον πόλεμο του '40, κερδίσαμε πολλά και χάσαμε πολλά. Δεν ήταν άλλωστε στο χέρι μας να μην εμπλακούμε εφόσον η Ιταλία μας κήρυξε τον πόλεμο και έπρεπε να αμυνθούμε. Εκτός αν εσύ πιστεύεις ότι έπρεπε να τους πούμε "περάστε", μόνο και μόνο για να αποφύγουμε τον πόλεμο. Λογική ραγιά...

Αυτοί που πολέμησαν θεωρήθηκαν Ήρωες και τιμήθηκαν αναλόγως.
Ανθέλληνες θεωρήθηκαν -ΚΑΙ ΔΙΚΑΙΩΣ- τα κομμούνια που αργότερα επί Κατοχής, κάνανε τα τρισχειρότερα σε βάρος αντιφρονούντων Ελλήνων, φορώντας τον φερετζέ του "αντιστασιακού".. Πίστεψέ με, δεν σε συμφέρει να εμπλάκεις σε τέτοια συζήτηση. Τυγχάνει να ασχολούμαι επισταμένως με το ζήτημα.
Αν όμως επιμένεις, άνοιξε μία σχετική συζήτηση στην ενότητα "Ιστορία" μπας και μάθεις πέντε πράματα. Να πούμε και για τους μαυραγορίτες και για τους κουκουλοφόρους και τα πάντα όλα...

Λες ότι "καλώς δεν είναι σκληραγωγημένοι" οι σημερινοί νέοι.
Οκ, πάω πάσο. Ας γίνουμε τότε όλοι σωρηδόν μπούληδες και βουτυρομπεμπέδες, και στην πρώτη στραβή θα γελάσει με τα χάλια μας όλη η πλάση...

Αφού το πας επί προσωπικού, απλά να σου πω ότι πριν μερικά χρόνια έγινα πατέρας όντας άνεργος. Θα μπορούσα κάλλιστα να "οχυρωθώ" πίσω απ΄την έλλειψη εργασίας και να πω "δεν κάνω παιδιά γιατί δεν έχω δουλειά". Αλλά δεν το έκανα. Δεν λέω ότι είμαι αλάνθαστος (απέχω έτη φωτός από αυτό), αλλά τουλάχιστον κάτι έκανα. Πιθανότατα θα μπορούσα να κάνω κάτι περισσότερο, αλλά εδώ δεν θα συζητήσω προσωπικά θέματα με αγνώστους.


Το ζήτημα της υπογεννητικότητας δεν έχει να κάνει ΜΟΝΟ με το οικονομικό σκέλος.
Αυτό θα ίσχυε αν οι δείκτες γεννητικότητας ήταν ικανοποιητικοί για την ανανέωση του πληθυσμού (ήτοι: άνω του 2,1 παιδιά κατά μ.ο. ανά γυναίκα αναπαραγωγικής ηλικίας) στην προ-κρίσης εποχή, και κατέρρεαν λόγω της οικονομικής κρίσης.
Όμως το πρόβλημα της υπογεννητικότητας έχει αρχίσει να υφίσταται στην ελληνική κοινωνία εδώ και πολλές δεκαετίες. Οι ρυθμοί γεννήσεων ήταν χαμηλοί απ΄τις δεκαετίες των παχιών αγελάδων ακόμα. Απλά, η μνημονιακή κρίση χειροτέρεψε ραγδαία την ήδη προβληματική κατάσταση. Ήταν στραβό το κλήμα, το'φαγε και ο γαιδαρος.

Το να επιδιώκεις μια καλύτερη ζωή με καλύτερες συνθήκες δεν σημαίνει ότι είσαι κωλοέλληνας.
Ο χαρακτηρισμός "κωλόελληνες" δεν απορρέει από αυτό. Ποτέ δεν είπα κάτι τέτοιο. Είναι προφανές ότι δεν κατάλαβες.
Οχι αυτο που επρεπε ειναι να μην εχουν λογους να μας επιτεθούν εξ αρχης. Ποια ήταν η στρατηγική σημασία της Ελλάδας για τον άξονα;
Μηδενική θα έλεγα. Ο μόνος λόγος που μας επιτέθηκαν ήταν επειδή ξέρανε ότι ημασταν δεμένοι στο άρμα των Βρετανών.
Ηθελαν να εκμηδενισουν μια πιθανη απειλη, αν δεν μας θεωρουσαν απειλη δεν θα ειχαν κανεναν λογο να επιτεθουν.
Η γειτονικη τουρκια πχ κρατησε αληθινη ουδετεροτητα (οκ παρέκκλινε λίγο υπέρ των Γερμανων) και ουτε γατα ουτε ζημια. Ούτε κατοχή είχε ούτε τίποτα. Απλα εμεις διαχρονικα ήμασταν προτεκτοράτο ξένων δυνάμεων σε αντίθεση με τους Τούρκους.
Ομως και παλι να δεχτουμε τα δεδομενα και να πουμε. οκ οτι εγινε εγινε και μπηκαμε σε πολεμο. Προφανως το να θεωρεις πιο συμφερον να μπεις σε πολεμο (απο αποψης ελευθεριας, εθνικης ανεξαρτησιας κλπ) ΔΕΝ σε κανει φιλοπολεμο. Ο φιλοπολεμος κανει πολεμο για τον πολεμο οχι πολεμο για να αμυνθει.