Τελικά είμαστε στην 3η διάσταση;

[Hlios]

Από παντού ακούω πως βρισκόμαστε στην 3η διάσταση.

Άλλοι το σύμπαν μας το ονομάζουν τρισδιάστατο.

Υπάρχει και η ευρεία παραδοχή πως υπάρχουν κόσμοι περισσότερων διαστάσεων.
Μα πολλοί από εμάς δεν πιστεύουν πως υπάρχει κόσμος λιγότερων διαστάσεων.

Ορισμένοι συμφωνούν πως η τέταρτη διάσταση είναι η αστρική (και πως δεν αυτοτελή)
πιστεύοντας συνεπώς πως κατά την εξέλιξη μας θα μεταβούμε κατευθείαν στην 5η.

Εσείς βγάζεται κάποιο συμπέρασμα από όλα αυτά;
Οι επονομαζόμενες "4η και 5η" διαστάσεις, έχουν καμία σχέση με τις τρεις διαστάσεις
του χώρου που γνωρίζουμε ή η ομοιότητα τους είναι μονάχα λεκτική.

[Hlios]

Στο αστρικό όπου θεωρείται ως η τέταρτη διάσταση, δραστηριοποιούνται οι σκέψεις και τα συναισθήματα τα δικά μας
όπου βρισκόμαστε στην τρίτη διάσταση, γι αυτό και δεν θεωρείται αυτοτελή διάσταση από μόνη της.
Σε αντιστοιχία γιατί δεν μπορεί να υπάρχει κόσμος δυο διαστάσεων όπου εμείς θα μπορούσαμε να θεωρηθούμε
το προϊόν "σκέψεων" και "συναισθημάτων" αυτής αντιστοίχως. Ως παράδειγμα το φέρνω.

[Hlios]

Προσωπικά δεν πιστεύω στην αυτοτέλεια των διαστάσεων.
Θεωρώ πως όλες εμπεριέχονται η μια στην άλλη και πως είναι όλες εδώ και τώρα ταυτόχρονα μαζί.
Η αντίληψη μας είναι αυτή όπου λειτουργώντας ως εστιακός φακός
μας κάνει να εστιάζουμε την προσοχή μας σε ένα συγκεκριμένο σετ διαστάσεων (ή κάπως έτσι).

[Hlios]

Όταν λέω ότι δεν πιστεύω στην αυτοτέλεια των διαστάσεων,
εννοώ πως δεν πιστεύω πως αυτές είναι απόλυτα αποκομμένες μεταξύ τους.
Για την ακρίβεια πιστεύω το αντίθετο, πως εμπεριέχονται η μια στην άλλη
και πως μπορεί και επηρεάζει η μια την άλλη σε τόσο μεγάλο βαθμό
που αν τον αντιλαμβανόμασταν μονομιάς, θα μας εξέπληττε.

[alkinoos]

Μακάρι να΄ξερά που είμαστε... Μήκος,πλάτος,ύψος ,βάλε και τον χρόνο να πάμε λένε στη 4η. Πες πως μπορούμε να χαρτογραφήσουμε ,αλλά είναι σταθερά όλα αυτά ; Είναι και ο χρόνος σταθερά ; Όλα κινούνται...

[Hlios]

Όταν λέω ότι δεν πιστεύω στην αυτοτέλεια των διαστάσεων,
εννοώ πως δεν πιστεύω πως αυτές είναι απόλυτα αποκομμένες μεταξύ τους.
Για την ακρίβεια πιστεύω το αντίθετο, πως εμπεριέχονται η μια στην άλλη
και πως μπορεί και επηρεάζει η μια την άλλη σε τόσο μεγάλο βαθμό
που αν τον αντιλαμβανόμασταν μονομιάς, θα μας εξέπληττε.

Στο παραπάνω δεν θα διαφωνήσουν όσοι πιστεύουν στην ύπαρξη ενός ανώτερου εαυτού, (ίσως να το πούμε και ψυχή;)
αφού αυτός από ότι λέγεται δραστηριοποιείται στην έκτη και εβδόμη διάσταση.

Αν δεχτούμε την ύπαρξη του ανώτερου εαυτού σε κάποια άλλη υψηλότερη διάσταση,
είμαστε υποχρεωμένοι να αποδεχτούμε πως υπάρχει μια κάποια σύνδεση και κάποιος συσχετισμός
εκείνων των διαστάσεων με τις δικές μας.

Λογικά υπάρχει μια προβολή εκείνου του ανώτερου αυτού των περισσότερων διαστάσεων σε εμάς εδώ.
Τώρα θέλετε να το πείτε προβολή, θέλετε να το πείτε σύνδεση, θέλετε να το πείτε συσχέτιση, κατοπτρισμό ή είδωλο,
πάντως κάτι είναι αυτό που πρέπει να παραδεχτούμε που να αντιστοιχεί εμάς με εκείνον.

[Hlios]

Μακάρι να΄ξερά που είμαστε... Μήκος,πλάτος,ύψος ,βάλε και τον χρόνο να πάμε λένε στη 4η.
Πες πως μπορούμε να χαρτογραφήσουμε ,αλλά είναι σταθερά όλα αυτά ; Είναι και ο χρόνος σταθερά ;
Όλα κινούνται...

Ο Αϊνστάιν έχει δώσει απαντήσεις για όσα ρωτάς
μα εξακολουθούμε (ο περισσότερος κόσμος δλδ) ακόμα
και μετά από τόσα χρόνια να τον περιφρονούμε επιδεκτικά.
Αλκίνοε θα φτάσω την κουβέντα και εκεί. Αναμείνατε.

[Hlios]

Στο αστρικό πεδίο λέγεται πως οι σκέψεις μας γίνονται σχεδόν ανεξάρτητες (ή έστω δύσκολα ελεγχόμενες) σκεπτομορφές.
Δρουν με μεγάλη παρορμητικότητα αυτοβούλως και μπορούν να προσβάλλουν η μια την άλλη, αλλά και εμάς τους ίδιους εδώ.
Τα συναισθήματα που ζουν σε αυτόν τον χώρο, επίσης έχουν μεγάλο αντίκτυπο σε εμάς και στο τρισδιάστατο υλικό μας σώμα.
Κάποιος που ξέρει περισσότερα για το αστρικό, μπορεί να με διορθώσει ή συμπληρώσει παρακαλώ αν το θεωρήσει σκόπιμο.

[Hlios]

Έχει ενδιαφέρον η υπόθεση που μπορεί να κάνει κάποιος αν λάβει υπόψη του αυτές τις αντιστοιχίες.
Υποθετικά πάντα κάποιος θα μπορούσε να ισχυριστεί πως, όπως εμείς, με τις διεργασίες του μυαλού μας
φτιάχνουμε (πλάθουμε, γεννάμε, δημιουργούμε) τους άϋλους πρωταγωνιστές, (δλδ τις σκεπτομορφές) του αστρικού πεδίου,
έτσι και εμείς είμαστε κατ αντιστοιχία το προϊόν διεργασιών του μυαλού κάποιων όντων από τον κόσμο μιας λιγότερης διάστασης,
όπου δραστηριοποιούμαστε σχεδόν αυτοβούλως κλπ κλπ και ισχύουν για εμάς ότι ισχύει και για τις δικές μας σκεπτομορφές.

[ArELa]

Θεωρώ ότι πολλοί παραπαίουμε μεταξύ 3ης και 4ης...
ανάλογα με τις μεταλλαγές/διαφοροποιήσεις που προκύπτουν στο dna ή τέλος πάντων στο κορμί μας... και φυσικά στο ψυχονοητικό μας πεδίο.

Νομίζω πως υπάρχουν 10 διαστάσεις τουλάχιστον σ'αυτό το σύμπαν.
Και επιστημονικά η θεωρία των υπερχορδών αυτό υποστηρίζει...

[Hlios]

Θα ήταν παράληψη αν δεν γινόταν αναφορά στην θεωρία των χορδών
όπου προσωπικά την βρίσκω πολύ κομψή και με έχει εμπνεύσει πολλάκις.
Ωστόσο όμως δεν την ενστερνίζομαι. Την θεωρώ απλά ένα μαθηματικό μοντέλο.
Αυτή είναι φυσικά η προσωπική μου άποψη και το καταστάλαγμα
από όσο το έχω ψάξει, όπου στο μέλλον μπορεί και πάλι να αλλάξει.

[Hlios]

Πριν επιχειρήσουμε να δώσουμε απαντήσεις στα αρχικά ερωτήματα που αφορούν άλλες διαστάσεις
θα ήταν χρήσιμο να δούμε, να καταλάβουμε και να συνειδητοποιήσουμε τι ακριβώς είναι ο δικός μας
τρισδιάστατος κόσμος, όπως χαρακτηριστικά, αν και εσφαλμένα, συνηθίζουμε να τον ονομάζουμε.

Είναι πάρα πάρα πάρα πολύ σημαντικό να συλλάβουμε την φύση του δικού μας κόσμου
πριν αποπειραθούμε να οραματιστούμε την μορφή και τις δυνατότητας άλλων κόσμων
περισσότερων ή λιγότερων διαστάσεων.

[Hlios]

Μακάρι να΄ξερά που είμαστε... Μήκος, πλάτος, ύψος, βάλε και τον χρόνο να πάμε λένε στη 4η.
Πες πως μπορούμε να χαρτογραφήσουμε ,αλλά είναι σταθερά όλα αυτά ; Είναι και ο χρόνος σταθερά; Όλα κινούνται...

Μήκος πλάτος ύψος υποτίθεται πως είναι οι τρεις χωρικές διαστάσεις του κόσμου μας.
Αυτό που τις χαρακτηρίζει είναι η μεταξύ τους καθετότητα και τίποτα περισσότερο.
Το ότι δηλαδή οι διευθύνσεις τους σχηματίζουν ορθή γωνία 90 μοιρών.

Η μέτρηση αυτών των γωνιών θα μπορούσε να είναι εφικτή μονάχα εφόσον ο χώρος ήταν
ευκλείδειος και κατά συνέπεια οι διεύθυνση της κάθε διάστασης ήταν ευθύγραμμη και όχι καμπύλη.

Δυστυχώς όμως δεν υπάρχουν πουθενά αυτές οι ευθείες στο δικό μας εύκαμπτο χωροχρονικό συνεχές,
με αποτέλεσμα να μην υπάρχει η δυνατότητα μέτρησης αυτών των γωνιών και κατά συνέπια
τον διαχωρισμό διαίρεση του χώρου στις νοητές διαφορετικές διαστάσεις του μήκους του πλάτους και του ύψους.

Έτσι είμαστε αναγκασμένοι να λογίσουμε τον χώρο ως μια αδιαίρετη χωρική διάσταση.
Την διάσταση του χώρου όπου το μήκος το πλάτος και το ύψος στερούντο νοήματος.
Για τον χρόνο όπου είναι η πραγματική κάθετος διάσταση του χώρου, θα πούμε ευθύς αμέσως.

[Hlios]

Όπως έχει εδώ και πολλά χρόνια αποδειχτεί, ο χώρος είναι καμπύλος.
Ο χώρος κυρτώνεται (για παράδειγμα) από την ύπαρξη της μάζας, με φορά προς την ίδια.
Απλοποιώντας θα λέγαμε πως ο χώρος λυγίζει υπό το βάρος της μάζας.
Αυτό σε εμάς γίνεται αισθητό ως βαρύτητα. (Επιτάχυνση της βαρύτητας)






Όλοι μας κάποια στιγμή έχουμε ακούσει τον όρο χωροχρονικό συνεχές.
Είναι η λέξη που περιγράφει τον χώρο και τον χρόνο ως αδιαίρετες μεταξύ τους διαστάσεις.
Ως αδιαίρετες λοιπον είναι και αλληλοεξαρτώμενες και αλληλοσυμπληρούμενες.

Μια χαρακτηριστική απόδειξη που καταδεικνύει πως ο χρόνος και ο χώρος είναι αδιαίρετα
είναι το γεγονός πως και ο χρόνος (παρομοίως με τον χώρο στο προηγούμενο παράδειγμα)
κυρτώνεται από την ύπαρξη της μάζας. Ο χρόνος λυγίζει υπό το βάρος της μάζας.
Αυτό σε εμάς γίνεται αισθητό ως βαρύτητα που κάνει τον χρόνο να κυλά πιο αργά.






Δεν είναι μόνο η ύπαρξη της μάζας που προκαλεί την επιτάχυνση της βαρύτητας
που επιφέρει κύρτωση στο χωροχρονικό συνεχές. Οποιαδήποτε επιτάχυνση ή επιβράδυνση
(ακόμα και όταν γκαζώνουμε ή φρενάρουμε το αμάξι μας) επιφέρει κύρτωση του χωροχρόνου.

[Hlios]

Κάθε φορά που επιχειρούμε να μετακινηθούμε, δηλαδή να μεταβούμε από το ένα σημείο στο άλλο,
θα πρέπει να επιταχύνουμε το κορμί μας. Αυτή η επιτάχυνση επιφέρει κύρτωση του χωροχρόνου.
Προσοχή, όχι μόνο του χώρου αλλά ταυτόχρονα και του χρόνου. Δεν μπορεί να κυρτώσει το ένα χωρίς το άλλο.
Και ξέρεται γιατί δεν μπορεί να κυρτώσει το ένα χωρίς να κυρτωθεί και το άλλο; Θα σας πω αμέσως.

Γιατί και τα δυο, και ο χώρος και ο χρόνος είναι το ίδιο πράγμα. Είναι ένα και το αυτό. Είναι και τα δυο χώρος.
Ναι καλά το διαβάσατε, και ο χρόνος είναι χώρος κανονικός. Με όλα του τα χωρικά χαρακτηριστικά.
Στην πραγματικότητα είναι η πραγματικά πραγματική δεύτερη διάσταση του χώρου.
Και ο χρόνος είναι χώρος κανονικός. Αυτές οι δυο διαστάσεις του χώρου συνθέτουν το δισδιάστατο σύμπαν μας.

Η διάσταση του χρόνου είναι τυλιγμένη γύρο από την διάσταση του χώρου.
Αυτά τα δυο μαζί μοιάζουν με ένα ελατήριο που όταν επιχειρήσουμε να το τεντώσουμε
το επιπλέον μήκος του το δανείζεται από το τυλιγμένο έστω και δυσδιάκριτο ύψος του.

Κάθε φορά που επιταχύνουμε, το μόνο που καταφέρνουμε είναι να κυρτώσουμε τον χώρο
ώστε να έρθουν δύο διαφορικά σημεία σε επαφή. Αυτή την ελαστικότητα που επιδεικνύει ο χώρος,
την οφείλει στην δεύτερη διάσταση του χώρου που ξέρουμε ως χρόνο. Πραγματική μετακίνηση στον χώρο
(δηλαδή χωρίς την ταυτόχρονη κύρτωση και του χρόνου) δεν υπάρχει, δεν είναι εφικτή.
Ο χώρος (δλδ η μια διάσταση του χώρου) από μόνος του είναι συμπαγής και ανελαστικός.

Κάθε φορά που επιταχύνουμε για να (μετακινηθούμε) φέρουμε το ένα σημείο σε επαφή με ένα άλλο,
το κάνουμε κλέβοντας από τον χρόνο μας. Ο χρόνος κυλά πιο αργά κάθε φορά που επιταχύνουμε.

[ArELa]

Ωστόσο όμως δεν την ενστερνίζομαι. Την θεωρώ απλά ένα μαθηματικό μοντέλο.

Είναι πολύ ευκολο (και μάλλον αβασάνιστο) να λέμε πως δεν ενστερνιζόμαστε μια θεωρία που ναι μεν δεν αποδεικνύεται εμπράκτως με πείραμα, αλλά βασίζεται σε πολυετείς, ενδελεχείς και κοπιαστικότατες έρευνες επιστημόνων, την γνώση των οποίων δεν μπορεί ν'αγγίξει καν ο μέσος άνθρωπος...
Μου κάνει εντύπωση πως ουσιαστικά την απορρίπτεις ως "μαθηματικό μοντέλο",
ενώ αυτήν...

Όπως έχει εδώ και πολλά χρόνια αποδειχτεί, ο χώρος είναι καμπύλος.

την αποδέχεσαι πλήρως ενώ είναι πρακτικά αδύνατον να επαληθευτεί/αποδειχθεί και αυτή η θεωρία με πρακτικά πειράματα/εφαρμογές.

[ArELa]

Πάντως οι διαστάσεις δεν περιορίζονται στα του χωροχρόνου, αλλά εκτείνονται και στην ικανότητα του εγκεφάλου μας να αντιληφθεί φωτεινές και ηχητικές συχνότητες. Η τωρινή του αντιληπτική ικανότητα περιορίζεται σε συγκεκριμένο φάσμα συχνοτήτων. Αντιλαμβανόμαστε περιορισμένη συχνότητα φωτός αλλά και ήχων. Που σημαίνει ότι στο ίδιο σημείο που στέκεται κανείς (χώρος), την ίδια στιγμή (χρόνος) μπορεί να υφίσταται ένας ολόκληρος κόσμος τόπων και οντοτήτων (διαστάσεις) γύρω μας, που αδυνατούμε να τις αντιληφθούμε, επειδή δεν είμαστε συντονισμένοι στη συγκεκριμένη συχνότητά τους.
Το ότι αδυνατούμε εμείς να τις αντιληφθούμε όμως, δε σημαίνει πως δεν υπάρχουν.

[Hlios]

Την άποψη μου είπα και δεν είχα λόγο να την κρύψω.
Δεν είναι η πρώτη φορά που έχω πει πως δεν συμφωνώ με αυτήν (την θεωρεία των χορδών).
Δεν έτυχε εκείνη η φορά να είναι με άτομο από τα ιδεο,
γι αυτό και εξ αφορμής δικής σου το έπραξα τώρα για να υπάρχει και εδώ.

[Hlios]

Αν έχετε διάθεση να εξετάσουμε, υποθετικά πάντα, τι μορφή θα έχει ένας κόσμος
με μια λιγότερη αλλά και με μια περισσότερη διάσταση από τον δικό μας, ακολουθήστε με.

Αν έλειπε η μια χωρική διάσταση από τις δυο που έχουμε εμείς, τότε ο χώρος θα ήταν ανελαστικός.
Δεν θα ήταν εφικτή η κύρτωση του γιατί θα του έλειπε η δεύτερη διάσταση (του χρόνου) από όπου έκλεβε.
Θα είχαμε να κάνουμε με ένα άκαμπτο συμπαγές μόρφωμα,
όπου τίποτε δεν μπορεί να πλησιάσει ή να απομακρυνθεί από οτιδήποτε.
Όλα θα ήταν απλά εκεί και θα έστεκαν άχρονα, ακίνητα και παγωμένα.





Στην αντίθετη περίπτωση τώρα, αν υποθέσουμε πως είχαμε μια επιπλέον τρίτη διάσταση χώρου
τα πράγματα θα άλλαζαν δραματικά.
Όπως εδώ η διάσταση του χρόνου μας δίνει την δυνατότητα μετακίνησης στην διάσταση του χώρου,
έτσι μια επιπλέον τρίτη διάσταση θα μας έδινε την δυνατότητα μετακίνησης μας στον χρόνο.
Θα ήταν η διάσταση εκείνη όπου θα καθιστούσε εφικτή την ελεύθερη μετακίνηση μας στον χρόνο
με τον ίδιο ακριβώς τρόπο, όπου τώρα ο χρόνος μας επιτρέπει να μετακινηθούμε σχετικά ελεύθερα στον χώρο.







Και λέω σχετικά, γιατί τώρα δεν έχουμε την πλήρη δυνατότητα μετακίνησης, αλλά περιορισμένη.
Δηλαδή δεν μπορούμε να κινηθούμε με ταχύτητες μεγαλύτερες του φωτός. **
Όμως με την επιπλέων τρίτη διάσταση, η μετακίνηση στον χώρο απελευθερώνεται εντελώς
και η μεγίστη εδώ ταχύτητα δεν θα είναι πια εμπόδιο στις μετακινήσεις μας.



**Αν επιταχυνθείς τόσο ώστε να φτάσεις την ταχύτητα του φωτός
ο χρόνος σου θα έχει φτάσει να κυλά τόσο αργά ώσπου τελικά θα σταματήσει.
Το όριο ταχύτητας του σύμπαντος μας, το ορίζει η ποσότητα του χρόνου μας.
Δεν μπορούμε να μετακινηθούμε πιο γρήγορα από όσο μας επιτρέπουν τα αποθέματα του χρόνου μας.
Δεν υπάρχει πιο γρήγορα από το σταμάτημα του χρόνου.

[alkinoos]

Βασικά θεωρώ πως οι επιστήμονες είναι τυφλοί σε αυτό το πεδίο αναζήτησης.Πόσο μάλλον ένας πολίτης.Αν ρωτήσω έναν Σαμάνο ίσως να ξέρει πολλά περισσότερα από τον επιστήμονα.Αν ρωτήσω έναν Ιερέα μυητικών μυστηρίων θα ξέρει περισσότερα από τον Σαμάνο.Και ο Αρχιερέας πολλά περισσότερα από τον Ιερέα.Είδη ελαφρών ναρκωτικών, π.χ, μανιτάρια μαγικά,ερεθίζουν εγκεφαλικά κύτταρα ,αυτό είναι ένα είδος μύησης,άλλη μύηση είναι η νηστεία ή μίξη βοτάνων.Ακόμα και η <<τρέλα>> είναι είδος μύησης.Χρειαζόμαστε λοιπόν εργαλεία που θα επιταχύνουμε την αντίληψη και τη συνείδηση μας.ΤΗ Μύηση .

[Hlios]

Η πραγματικότητα είναι ψευδαίσθηση, επίμονη όμως ψευδαίσθηση.
Albert Einstein

[Hlios]

Ο χρόνος είναι χώρος, ένας κανονικός τόπος. Ένας τόπος που υπάρχουν όλα όσα έχουμε κάνει.
Μπορούμε να επιστρέψουμε, να πάμε εμπρός, πίσω, στο πλάι, οπουδήποτε στον χρόνο όπως και στον χώρο.
Αυτή είναι για την ώρα η μορφή που πιστεύω πως έχει ο χρόνος.
Σαν ένας τόπος «τρισδιάστατος» με μήκος, το πλάτος και το ύψος του.
Το πριν και το μετά δεν έχουν νόημα. Τίποτε δεν προηγείται ή έπεται.

Απλά εμείς τώρα, μην έχοντας την δυνατότητα της ελεύθερης μετακίνησης σε αυτόν τον τόπο του χρόνου
είμαστε αναγκασμένοι να τον διασχίζουμε χωρίς να ελέγχουμε την πορεία μας. Μόνο διασχίζουμε τον τόπο του.

[Hlios]

Πολλοί από όσους διαβάζουν τώρα θα αρχίσουν να ανασύρουν από την μνήμη τους
τα διάφορα παραδείγματα που καταδεικνύουν χρονικά παράδοξα κλπ.
Σε αυτούς απαντώ: Παιδιά χαλαρώστε, τα πράγματα είναι απλά και δεν υπάρχει παράδοξο.

Όλες οι παραδοξότητες ξεκινούν με την υπόθεση ότι ζούμε όλοι σε ένα κοινό κόσμο.
Λυπάμαι που θα σας την χαλάσω, αλλά δεν ζούμε σε ένα κοινό κόσμο.
Ο καθένας ζει στον δικό του κόσμο, στο δικό του χωροχρόνο. Ας το εξηγήσουμε λίγο.

Ακόμα και μικρές διαφορές στην ένταση της επιτάχυνσης επιφέρει αλλοίωση του ρυθμού που κυλά ο χρόνος.
Αυτό σημαίνει πρακτικά πως κάθε ένας μας ζει σε διαφορετικό χρόνο.
Ακριβώς όπως ζει και κινείται σε μια διαφορετική περιοχή του χώρου, έτσι ζει και κινείται σε διαφορετική περιοχή του χρόνου.

http://periergaa.blogspot.com/2012/09/b ... _3672.html Να και η απόδειξη για τους αμφισβητίες, που κατ'εξαίρεση παραθέτω,
γιατί σκοπός μου δεν είναι να αποδείξω ένα ένα ότι λέω, αλλά να προχωρήσω χωρίς εμπόδια και χρονοτριβές
σε συμπεράσματα που συνήθως δεν φτάνουμε ποτέ, όσο αναλωνόμαστε με την επίδειξη αποδείξεων.
***Συγγνώμη για την αλαζονεία που μουσκεύει τις λέξεις μου. Παλεύω να το διορθώσω.

[ArELa]

Την άποψη μου είπα και δεν είχα λόγο να την κρύψω.

Γιατί να την κρύψωμεν άλλωστε;

Δεν είναι η πρώτη φορά που έχω πει πως δεν συμφωνώ με αυτήν (την θεωρεία των χορδών).

Δεν έχω πρόβλημα για το ότι δεν συμφωνείς.
Οι θεωρίες παραμένουν στη σφαίρα της θεωρίας (ακόμα κι όταν γίνονται κάτι σα θέσφατα ή αξιώματα- βλ. δαρβινική θεωρία) μέχρι ν΄αποδειχτούν εμπράκτως.
Κι η θεωρία του καμπυλωτού χρόνου είναι ακόμα στη σφαίρα της θεωρίας...
αυτή όμως την αποδέχεσαι.
Απλά θα ήθελα να ηξερα γιατί δεν αποδέχεσαι την θεωρία των υπερχορδών.
-επειδή δε μπορείς να τη συλλάβεις;
-επειδή δε σου γουστάρει υποκειμενικά;
-και για τους δύο παραπάνω λόγους;

Εγώ θα πω την αλήθεια μου, είμαι πολύ ξανθιά για να τη συλλάβω.
Αλλά γι'αυτόν ακριβώς το λόγο, δε νιώθω πως είμαι και σε θέση να την απορρίψω.

Πχ. ποτέ δεν αποδέχθηκα τη Δαρβινική θεωρία (εξέλιξης), αλλά στο σχετικό τόπικ, αιτιολόγησα με επιχείρημα τους λόγους που τη θεωρώ λαθεμένη.

[Hlios]

Κι η θεωρία του καμπυλωτού χρόνου είναι ακόμα στη σφαίρα της θεωρίας...αυτή όμως την αποδέχεσαι.

Δεν είναι αναπόδεικτη θεωρεία καλή μου.

Απλά θα ήθελα να ηξερα γιατί δεν αποδέχεσαι την θεωρία των υπερχορδών.

Θα σου μιλήσω ειλικρινά. Με έχει εμπνεύσει.
Κάποτε για κάποιο διάστημα ήμουν υποστηρικτής της.
Έχω κρατήσει ίσως κάποια από τα στοιχειά της.
Ωστόσο δεν με κάλυψε γιατί δεν μου έδωσε απαντήσεις.