Ιδεογραφήματα

Ποιο είναι το νόημα της ζωής, ...και ειδικά της ζωής ως άνθρωπος?
Από τον ερχομό ως και της αποχώρηση μας από αυτόν τον κόσμο,
ποιος είναι τελικά ο σκοπός μας ως άνθρωποι?
Όταν λέμε νόημα τι εννοούμε?

Ο Σκοπός? Χμμμ..

Μην είναι παθητικός…?
Δηλαδή ζωή με σκοπό τις απολαύσεις και την καλοζωία γενικά.

Μην είναι ενεργητικός…?
Δηλαδή η δημιουργική έκφραση μέσα από τέχνες και επιστήμη.

Μήπως δεν αρκούν αυτά? Μπάς και υπάρχει και κάτι άλλο?

Πιστεύω πως το πρώτο που έρχεται στο μυαλό μας, (των περισσότερων ίσως)
είναι το να κατακτήσουμε την ευτυχία. Το να είμαστε δηλαδή ευτυχισμένοι,
είναι ένας πάρα πολύ ωραίος σκοπός του ανθρώπου.
Δεν νομίζω πως υπάρχουν διαφωνίες εδώ, στο να είμαστε όλοι ευτυχισμένοι. Έτσι?
Αμέσως μετά ακολουθεί το ερώτημα: Τι μπορεί να φέρει την ευτυχία?
Η υγεία? Η καλοζωία? Τα χρήματα? Το sex? Το όμορφο σώμα? Η αποδοχή των άλλων?
Η αγάπη των άλλων στο πρόσωπο μας? Η αγάπη μας προς τους άλλους? Η ελευθερία?
Η δημοκρατία? Η ισότητα? Η ελεύθερη αγορά? Οι ίσες ευκαιρίες για όλους? Η αξιοκρατία?
Η διαμονή μας σε περιβάλλον δίχως προβλήματα? Η διαμονή σε έναν πλανήτη ειρηνικό.
Η διαμονή μας σε έναν πλανήτη δίχως πόνο, δίχως πείνα και προβλήματα?
Η διαμονή μας σε έναν πλανήτη πρωτόγονο? …σε έναν πλανήτη προοδευμένο?
Τι από όλα αυτά μπορεί από μόνο του ή σε συνδυασμό, να μας εξασφαλίσει την ευτυχία?

Μια μεγάλη τηλεόραση θα σε έκανε ευτυχισμένο? Ένα γρήγορο και λαμπερό αυτοκίνητο?
Ένα γεμάτο ψυγείο και ένα ζεστό σπίτι? Η παρακολούθηση της επικαιρότητας?
Μήπως το αν όλος ο τρίτος κόσμος γινόταν μονομιάς ένας ανεπτυγμένος κόσμος?
Μήπως αν τα καύσιμα δίνονταν δωρεάν? Ας μην το κουράζω άλλο…
Και στον ίδιο τον παράδεισο να ζούσες,
ευτυχισμένος δεν θα γίνεις αν δεν το θελήσεις μέσα σου ο ίδιος.
Αν δεν την επιδιώξεις εσωτερικά μόνος σου, ανεξάρτητα από το περιβάλλον που βρίσκεσαι,
δεν δύναται να την κατακτήσεις.
Το ερώτημα που γεννιέται είναι: Μπορεί τελικά ο κάθε άνθρωπος, με τις ατέλειες του
και ανεξάρτητα από το περιβάλλον του, να την αποκτήσει? Η ευτυχία είναι κάτι εφικτό?

Μας ενδιαφέρει να είμαστε ευτυχισμένοι ή μήπως αρκούμαστε πολλές φορές στην αυτό-προκαλούμενη δυστυχία μας?
Τελικά ζούμε επιδιώκοντας κάτι (έστω και λανθασμένο) ή περνάμε την ώρα μας εδώ σπαταλώντας χρόνο και ενέργεια?
Ο καθημερινός αγώνας της επιβίωσης είναι αδιαπέραστο εμπόδιο στην επιδίωξη της ευτυχίας? Σχετίζονται πράγματι
αυτά τα δυο ή είναι ανεξάρτητα? Να το θέσω και αλλιώς. Τι είναι εκείνο που μπορεί να μας αποκλείσει από την ευτυχία?

Hlios έγραψε: Τι είναι εκείνο που μπορεί να μας αποκλείσει από την ευτυχία?

Το ιδιο το κυνηγι της ευτυχιας νομιζω πως την απομακρυνει δια παντος.
Αρα, σκεφτομαι οτι δεν ειναι αυτος ο σκοπος μας, η δεν θα επρεπε να ειναι ο απωτερος σκοπος μας.

Ποιος ειναι ο σκοπός του ανθρώπου?

"Αιέν αριστεύειν και υπείροχον έμμεναι άλλων, μηδέ γένος πατέρων αισχυνέμεν».

Πάντα να είσαι πρώτος και ανώτερος από τους άλλους και να μην ντροπιάζεις τη γενιά των προγόνων. Ιλιάδα, Ζ 208

Ο κάθε άνθρωπος έχει και τον δικό του σκοπό......
Και φυσικά.... Οι ζωές μας αποκτούν νόημα με διαφορετικούς και ξεχωριστούς τρόπους....
Νομίζω πως δεν μπορούμε να πούμε κάτι γενικό... Το θέμα είναι καθαρά υποκειμενικό...

Irene3006 έγραψε:Ο κάθε άνθρωπος έχει και τον δικό του σκοπό......
Και φυσικά.... Οι ζωές μας αποκτούν νόημα με διαφορετικούς και ξεχωριστούς τρόπους....
Νομίζω πως δεν μπορούμε να πούμε κάτι γενικό... Το θέμα είναι καθαρά υποκειμενικό...

Ο τίτλος με ερέθισε, μπήκα στο τόπικ να το δω βέβαια, αλλά είχα ηδη προδιαγράψει αυτο που θα πω. Το είπες ακριβώς οπως το σκεφτόμουν, εσυ για μένα Ρηνούλι μου.

Δεν θα διαφωνήσω.
Άρα νομίζω, πως με αυτές τις λέξεις το θέμα εξαντλήθηκε.
Ικανοποιήθηκαν όλες οι απορίες και οι ανησυχίες, και έτσι
αν συμφωνείτε και εσείς μπορεί το θέμα να κλειδωθεί.
Άλλωστε δεν θα έχει ουσία, ότι και να θελήσει να προσθέσει
κάποιος, σε αυτό το θέμα που είναι τόσο καθαρά υποκειμενικό.

Hlios έγραψε:αν συμφωνείτε και εσείς μπορεί το θέμα να κλειδωθεί.

Συμφωνώ

Βασικά... Γιατί να κλειδωθεί; Ακριβώς για το λόγο ότι το θέμα είναι υποκειμενικό,
μπορεί να εκφραστούν πολύ ωραίες διαφορετικές γνώμες.... Εγώ θα έλεγα να μείνει....

κι εγω να μεινει

Ο άνθρωπος όταν επιλέξει να έρθει εδώ κάτω η όταν υποχρεωθεί να το κάνει το κάνει πάντα για ένα συγκεκριμένο λόγο. Όταν δεν τον ξέρει τον ψάχνει και αρκετές φορές τον βρίσκει όταν δεν το ψάχνει έρχεται και ξανάρχεται μέχρι να καταφέρει να τον βρει. Άσκοπα ποτέ καμία ψυχή δεν κατεβαίνει ,έτσι για την πλάκα της και για τα τόσο πεζά γήινα. Ο κύριος και βασικός σκοπός της είναι να ολοκληρωθεί και να κατάκτηση πάλι την πνευματικότητα που έχασε για οποιονδήποτε λόγο,πλην των ολοκληρωμένων ψυχών που κατεβαίνουν για να βοηθήσουν την ανθρωπότητα τον αγώνα της για ανύψωση και να διδάξουν

Αφού λοιπόν το θέμα είναι υποκειμενικό και θέλετε να το εξετάσουμε σε βάθος
ή τουλάχιστον να ακουστούν από εδώ και άλλες απόψεις, δεν μένει άλλο
από το καταθέσουμε ο καθένας μας ξεχωριστά την δική του θεώρηση…
δηλαδή να πούμε ποιο πιστεύουμε πως είναι το νόημα της δικής μας ζωής.
Έτσι θα αποκτήσουμε μια εικόνα για το ποιο είναι το συνηθέστερο νόημα.
Υποψιάζομαι πως αν και καθαρά υποκειμενικό το θέμα,
ενδέχεται να συμπίπτουν πολλές από τις απόψεις μας.
Ήδη η lianna και ο Divine έχουν τοποθετηθεί με σαφήνεια.

Εγώ προσωπικά ταυτίζομαι με την άποψη της lianna, πως ο απώτερος
σκοπός όλου του διαδραστικού δράματος που λέγεται «Ζωή στην γη»
δε θα μπορούσε να είναι κάτι που να μη σχετίζεται με την πνευματικότητα.

Η σφαιρα της υποκειμενικοτητας τυλιξε το νοημα.

Μια θαλασσα η ζωη οτι θελεις καμεις,αμα ομως δεν τη σεβαστεις,παιζεις και ολο χανεις.

Αυθορμητα δικο μου.

Χαίρετε.Νεοεισερχόμενος εδώ!Είπα να επισπεύσω την έγγραφή μου όταν διάβασα το ενδιαφέρον αυτό θέμα.

Η άποψή μου περί του σκοπού του ανθρώπου είναι ότι ο είς σκοπός είναι η ευτυχία,η ευδαιμονία,η αυτοπραγμάτωση.(όπως θέλετε χαρακτηρίστε το,ούτως ή άλλως στο ίδιο συμπέρασμα καταλήγουν οι όροι,εγώ προσωπικά προτιμώ τον τελευταίο.)
Και αυτή πάλι είναι αποτέλεσμα της υγείας.Όμως,ποιας υγείας; Της ψυχικής, της πνευματικής και της ηθικής.
Ποια είναι η ψυχική υγεία; Μα φυσικά, η ψυχική ισορροπία
Ποια είναι η πνευματική υγεία; Μα φυσικά, η πνευματική τελείωση.
Ωστόσο, η πνευματική αυτή τελείωση μπορεί να καταστεί επικίνδυνη, και για το ίδιο το άτομο και για το σύνολο μιας ομάδας ανθρώπων, χωρίς την ηθική υγεία, την ηθική ολοκλήρωση.
Θα μου πείτε η σωματική/οργανική υγεία δεν είναι αναγκαία;Βεβαίως και είναι. Με την ψυχική ισορροπία μπορούμε να τη διατηρήσουμε και με την πνευματική τελείωση να την προστατεύσουμε και να αντιμετωπίσουμε τους ενδεχόμενους "εχθρούς" της.
Έτσι, λοιπόν, θα έρθουν όλα και σε προσωπικό επίπεδο και σε κοινωνικό.

Και για να αναφερθούμε λίγο στον μεγάλο μας ποιητή:
Η Ιθάκη τελικώς είναι η αυτοπραγμάτωση, ο σκοπός όλων μας συνολικά και κάθε ανθρώπου ξεχωριστά, άλλα αυτό που έχει σημασία εντέλει είναι μάλλον το ταξίδι κι όχι ο προορισμός. Το ταξίδι μας, μέσα στις αγωνιώδεις προσπάθειες να κατακτήσουμε την ανθρώπινη τριάδα, όπως μου αρέσει να χαρακτηρίζω τα τρία παραπάνω στοιχεία: Ψυχική Ισορροπία, Ηθική Ολοκλήρωση, Πνευματική Τελείωση.

Ο σκοπος του ανθρωπου πρεπει να ειναι η ΕΞΕΛΙΞΗ

Η αεναη προσπαθεια να ξεπρναει το ορια του - ενα βημα ποιο μπροστα
σε καθε τομεα πνευματικο - σωματικο - ψυχικο - υλικο.

Ομως παντα σεβομενος και μη βλαπτοντας την φυση που του δινει ζωη .
καθε προοδος που βλαπτει την φυση σαν συνολο δεν ειναι πια προοδος αλλα πισωγυρισμα .

Καλώς μας ήρθες Κώστα. Χαίρομαι που αυτό το νήμα ήταν η αφορμή να γραφτείς στον ΙΔΕΟτοπο και ελπίζω να σου τραβήξουν κι άλλα νήματά μας την προσοχή στην πορεία, μια και με προϊδεάζεις σαν πολύ καλός συζητητής που δυνητικά θα συμβάλλει θετικά στους διαλόγους μας.

Ξεκινώντας θα σε παραπέμψω εδώ http://ideografhmata.gr/forum/viewtopic ... 123#p74123 στο καλωσόρισμα των νεοεισερχόμενων που θα σου δώσει και έναν μπούσουλα να βρεις άκρη εδώ μέσα.


Στη συνέχεια, λέω να σταθώ σε κάποιο σημείο της τοποθέτησής σου :

KostasP έγραψε:Ποια είναι η πνευματική υγεία; Μα φυσικά, η πνευματική τελείωση.

το τέλειον και το τέλος έχουν κοινή ρίζα στη σοφή μας γλώσσα, διότι πολύ απλά όταν πετύχει ένα πλάσμα την τελείωση, τελείωσε και η πορεία κι ο "αγώνας" προς αυτή την κατεύθυνση και βαίνει προς συνένωση με το Θείον στην επί της ουσίας Θέωση...

Στο γήινο πεδίο που ζούμε τώρα, φρονώ πως απέχουμε μακράν της τελείωσης και μπορούμε μόνο σε θεωρητικό επίπεδο να την αναφέρουμε. Συνεπώς, η λέξη που επέλεξε ο Τάλως- Εξέλιξη- ταιριάζει περισσότερο με τα δικά μου μέτρα και σταθμά. Και καλό θα είναι να την επιδιώκουμε φιλότιμα και συνειδητά όλοι μας.

Καλο ιδεοταξιδι Κωστα.

Ο σκοπος ,του ανθρωπου ,αραγε, ειναι ενας?....
Υπαρχει δηλαδη,ενας και παραλληλα αλλοι δευτερευοντες......
Ειναι αραγε το αθροισμα,πολλων παραγοντων?......
Ταυτοχρονα η παραλληλα,η και τα δυο....

Η ανελιξη ,ειναι ροη.Γιατι οχι και σκοπος.γιατι οχι....

Το μυαλο γεννα.Δεν σταματα.Αραγε σε ολους συμβαινει?...

Ο σκοπος, ειναι αραγε ,η ιδια η διαδρομη?....

''Οτι δινεις παιρνεις''

Mερικες φορες αναρωτιεμαι αν αυτος ειναι ο σκοπος που υπαρχουμε...

ostraka sos έγραψε:Καλο ιδεοταξιδι Κωστα.

Ο σκοπος ,του ανθρωπου ,αραγε, ειναι ενας?....
Υπαρχει δηλαδη,ενας και παραλληλα αλλοι δευτερευοντες......
Ειναι αραγε το αθροισμα,πολλων παραγοντων?......
Ταυτοχρονα η παραλληλα,η και τα δυο....

Η ανελιξη ,ειναι ροη.Γιατι οχι και σκοπος.γιατι οχι....

Το μυαλο γεννα.Δεν σταματα.Αραγε σε ολους συμβαινει?...

Ο σκοπος, ειναι αραγε ,η ιδια η διαδρομη?....

''Οτι δινεις παιρνεις''

μ'αρέσεις καπετάνιε

Νιώθω παιδί ,ενήλικας και αιώνιος ,κουβαλώ μέσα μου
όσους με δόνησαν...

Να μεταδώσω το Φως ,την Αγάπη,τον Έρωτα.
Πομπός και δέκτης είμαι όλων αυτών.


..να παραμείνω αυτό που είμαι.

Άνθρωπος

Eva Luna έγραψε:
Mερικες φορες αναρωτιεμαι αν αυτος ειναι ο σκοπος που υπαρχουμε...

Αν σου πω ότι μου πέρασε από το μυαλό αλλά δεν ήθελα να το εκφράσω;
Σκοπός μας είναι να κάνουμε καλό ,να αποφεύγουμε να βλάπτουμε και να δίνουμε και να παίρνουμε αγάπη.
Ετσι δε θα είμαστε μπαταρίες για τους κακούς αλλά δηλητήριο.