Ιδεογραφήματα

Εδώ και δυόμιση μήνες βρισκόμαστε σε επίσχεση εργασίας, αφού ο «αντινεοταξίτης» Κουρής ξεχνάει ότι πρέπει να πληρώνει και τους εργαζόμενους. Η εφημερίδα έχει σταματήσει να βγαίνει και δεν φαίνεται να υπάρχει καμιά προοπτική να βγει από το συγκρότημα του και πάλι. Ο τόσο καλός «αντινεοταξίτης» και «αντιμνημονιακός» Κουρής, μάλιστα, δεν μας απολύει κι όλας, ώστε να πάρουμε τις αποζημιώσεις μας και να μπορούμε να μπούμε στο ταμείο ανεργίας και βέβαια, για πληρωμές ούτε λόγος να γίνεται. Σε τέτοιο κράτος ζούμε και τέτοιους νόμους έχουν ψηφίσει, ώστε να μπορεί ο κάθε αλήτης να συμπεριφέρεται έτσι. Το ωραίο είναι ότι ΄και με τα δικαστήρια είναι πολύ περίπλοκη υπόθεση, αφού ναι μεν μπορείς να δικαιωθείς στην αγωγή, αλλά άντε ψάξε να βρεις πως θα εκτελέσεις για να πάρεις τα λεφτά σου, μια και ο Κουρής έχει κάνει τρεις - τέσσερις ΕΠΕ που δεν έχουν περιουσιακά στοιχεία..

Ετσι, λοιπόν, τέθηκε το θέμα τι κάνουμε από εδώ και πέρα. Η ιδέα που έριξα ήταν για να δημιουργήσουμε συνεταιρισμό, ώστε να βγάλουμε μόνοι μας την εφημερίδα προσθέτοντας στον τίτλο της ότι είναι των εργαζομένων, δηλαδή «Φίλαθλος των εργαζομένων». Πρόκειται για ένα εγχείρημα δύσκολο, που χρειάζεται πολύ ψάξιμο και που έχει ένα ρίσκο. Κοίταξα, λοιπόν, τη σχετική νομοθεσία, με βοήθησε και ο Τρίμης (έχει δεχτεί μάλιστα να γράφει) που είναι τώρα πλέον πρόεδρος της ΕΣΗΕΑ και ένας ακόμη συνάδελφος που δουλεύει στη βουλή και έφτιαξα το καταστατικό ενός συνεταιρισμού. Με τρεις άλλους κάναμε επαφές για πιεστήρια, χαρτί, υπουργείο εμπορίου, ΤΣΠΕΑΘ κτλ και κάποια στιγμή συγκαλώ συνέλευση των εργαζομένων για να τους αναφέρω το πλάνο. Το αποτέλεσμα ήταν να με κοιτάνε με βλέμμα ζόμπυ...

Για αυτή την υπόθεση είμαστε τώρα έξι άτομα που την τρέχουμε, όμως για να γίνει συνεταιρισμός χρειάζονται δεκαπέντε. Και το για να καταφέρουμε να εκδώσουμε εφημερίδα πρέπει να πληρώσουμε μπροστά το χαρτί. Χρήματα για χαρτί ημερήσιας εφημερίδας δεν έχουμε, αλλά μπορούμε να την βγάλουμε αρχικά εβδομαδιαία και μετά αν πιάσει να την προχωρήσουμε σε ημερήσια. Μπορούμε μάλιστα να έχουμε και κάποια διαφήμιση, ήδη έχουμε κάνει συζητήσεις και υπάρχουν άνθρωποι που το βλέπουν θετικά να μας βοηθήσουν.

Πιστεύω ότι τελικά αυτό το πείραμα θα δουλέψει, θα δεχτούν αρκετοί συνάδελφοι να μετέχουν ή, έστω άλλα δέκα άτομα. Αλλωστε ο αριθμός μπορεί να συμπληρωθεί και από άλλους που είτε δούλευαν παλιά μαζί μας, είτε όχι και είναι πρόθυμοι. Παρ' όλα αυτά δεν κρύβω τον προβληματισμό για τη στάση των περισσοτέρων, θέλουν σώνει και καλά να έχουν αφεντικά, να πλουτίζουν άλλοι από τη δουλειά τους. Τόσα χρόνια ο Κουρής και τα τσιράκια τους, τους έχουν φάει ένα σωρό λεφτά και τώρα σκέφτονται να βάλουν 100 ευρώ, για να λειτουργήσει κάτι. Αν και νομίζω ότι πάνω από όλα, δεν είναι τα 100 ευρώ, αλλά η νοοτροπία που έχουν αποκτήσει. Αυτή η νοοτροπία πρέπει να αλλάξει, ώστε να πάρουν τη ζωή στα χέρια τους και βέβαια να τολμήσουν να το κυνηγήσουν.

Μέσα στην εβδομάδα θα έχουμε συνάντηση με φοροτεχνικό, με ΕΣΗΕΑ για να δούμε τι βοήθεια μπορεί να προσφέρει σε συγκεκριμένα πράγματα και με υπηρεσίες. Κατόπιν θα κάνουμε την οριστική συνέλευση για να δούμε ποιοι θα μετέχουν, ώστε να προχωρήσουμε. Εννοείται ότι αν τελικά γίνει ο συνεταιρισμός θα χρειαστούμε λογιστή και γι' αυτό Δημήτρη να είσαι έτοιμος. Δεν μπορώ να υποσχεθώ βέβαια, κάτι, αλλά ας ελπίσουμε ότι όλα θα πάνε κατ' ευχήν.

Τα λεφτά της επισχέσεως και της αποζημιώσεως ξέχνα τα... ΑΝ ποτέ πάρεις κάτι, αντιμετώπισέ το ως Θείο δώρο (windfall αγγλιστί)... σου μιλώ από προσωπική εμπειρία... 7 χρόνια και τπτ από εκείνα τα λεφτά.

Όσο για το

Clash έγραψε: Το αποτέλεσμα ήταν να με κοιτάνε με βλέμμα ζόμπυ...

...

Παρ' όλα αυτά δεν κρύβω τον προβληματισμό για τη στάση των περισσοτέρων, θέλουν σώνει και καλά να έχουν αφεντικά, να πλουτίζουν άλλοι από τη δουλειά τους. Τόσα χρόνια ο Κουρής και τα τσιράκια τους, τους έχουν φάει ένα σωρό λεφτά και τώρα σκέφτονται να βάλουν 100 ευρώ, για να λειτουργήσει κάτι. Αν και νομίζω ότι πάνω από όλα, δεν είναι τα 100 ευρώ, αλλά η νοοτροπία που έχουν αποκτήσει. Αυτή η νοοτροπία πρέπει να αλλάξει, ώστε να πάρουν τη ζωή στα χέρια τους και βέβαια να τολμήσουν να το κυνηγήσουν.

απορώ για τον προβληματισμό σου.

Ο περισσότερος κόσμος ΔΕΝ θέλει να παίρνει ρίσκα... τον τρομάζει η αβεβαιότητα. Κάθε φορά που βρίσκεσαι μπροστά σε μία απόφαση είσαι αντιμέτωπος με την αβεβαιότητα, και γι'αυτό το να λαμβάνεις αποφάσεις είναι και ψυχολογικά δύσκολο και προτιμούν να τις παίρνουν άλλοι γι'αυτούς. Αλλά το να λαμβάνεις αποφάσεις είναι ταυτόσημο του να είσαι ελευθερίας οπότε .
Στο ερώτημα εάν αυτός ο τρόμος είναι εκ γενετής ή επίκτητος δεν μπορώ να απαντήσω... αρκετά νομίζω αμπελοφιλοσόφησα σε ένα τόπικ που αναπτύσσεις τον προβληματισμό σου για το μέλλον σου.

Είσαι βέβαιος ότι υπάρχει χώρος στον αθλητικό τύπο για την αναβίωση του Φιλάθλου; Αν δεν κάνω λάθος η εφημερίδα είχε σταθερά καθοδική πορεία τα τελευταία χρόνια, ενώ συνολικότερα και ο αθλητικός τύπος δεν είναι στα καλύτερά του (και πως θα μπορούσε με τέτοιο οικονομικό περιβάλλον, το οποίο δεν προβλέπεται και να βελτιωθεί άμεσα;).

Καλή η ιδέα του συνεταιρισμού, ιδιαίτερα αν νιώθεις ότι ταιριάζουν τα χνώτα σας, αλλά το αντικείμενο το βλέπω πολύ επίφοβο... δεν τον έχω και για μλκα τον Κουρή που το εγκατέλειψε.

Ο Κουρής δεν τον εγκατέλειψε τον Φίλαθλο, εργαζόμενους δεν βρίσκει αφού κάνουμε όλοι επίσχεση. Καθαρά κέρδη από την εφημερίδα είχε γύρω στις 30.000 ευρώ το μήνα, όμως αυτά τα χρήματα πήγαιναν για τα άλλα χρέη και υποχρεώσεις του. Επίσης χρησιμοποίησε τον Φίλαθλο, τον υποθήκευσε, για πάρει δάνειο από τις τράπεζες και με αυτό έστησε το Αλτερ. Το εγχείρημα δεν γνωρίζω ότι θα πετύχει, όμως ένα στοιχείο που λαμβάνουμε υπόψη είναι ότι τα φύλλα του Φιλάθλου δεν τα έχει πάρει άλλη εφημερίδα. Πάντως αυτό που θέλουμε να βγάλουμε θα είναι κάτι διαφορετικό, δεν θα είναι καθαρά αθλητική εφημερίδα. Ετσι όπως το έχουμε σκεφτεί θα έχει στοιχεία του παλιού Φίλαθλου (Μπαζίνας, αποδυτηριακιάς, ντόπερμαν), αλλά νέα με θεματολογία όπως το Lifo, ή, η Βαβυλωνία. Μέχρι τότε βέβαια, υπάρχει αρκετός δρόμος ώσπου να καταλήξουμε στη μορφή. Προέχουν άλλα βήματα.

Παλέψτε το! Στο χέρι σας είναι να τα καταφέρετε!

Γαματη ιδεα. ποιος χρειαζεται τους μεσάζωντες τους μανατζεραδες και τα λοιπά παρασιτα.
η εργασια δεν ειναι ενας ακομα παραγωγικος συντελεστης οπως θελουν να λένε.
Ο εργάτης εχει την δυναμη να τρεξει την επιχείρηση.
αρκει να το συνειδητοποιησει.

Από λογιστικά δεν έχω ιδέα αλλά αν θέλεις στήριξη στην εφημερίδα με άρθρα μπορώ να βοηθήσω και σίγουρα υπάρχουν εδώ και άλλα άτομα να το κάνουν.

χωρίς λεφτά εννοείται.

Αθλητικη ειναι ^_^

Ελπίζω να πετύχετε με όλη μου την καρδιά.
Δουλεύω σε συνεταιρισμό από το 98' και ξέρω τα συν και τα πλην.
Όλο το ζουμί στους συνεταιρισμούς είναι στο να υπάρχουν διακριτοί ρόλοι,καλώς η κακώς δεν κάνουν όλοι για όλα με το στανιό
και πάντα θα υπάρχει κάποιος που θα θέλει να κάνει κάτι που δεν μπορεί και κάνει κάποιος άλλος.
Η Αυστηρή σύνταξη ενός καταστατικού και η αυστηρότερη τήρηση του είναι ο μόνος τρόπος για να κρατηθεί
ένας συνεταιρισμός που όλοι λογίζονται αφεντικά.Ελπίζω ο δικός σας να είναι μια εξαίρεση στον κανόνα
και να λειτουργεί με πνεύμα ανάπτυξης και προς όφελος της δουλειάς σας.

Κρίμα από αθλητικά - εκτός από Φόρμουλα και μηχανοκίνητο αθλητισμό - δεν έχω ιδέα.

Νίκο, θαυμάζω το κουράγιο και τη μαχητικότητά σου (σας).
Στηρίζω ψυχικά την προσπάθειά σας. Πρακτικά, όταν τα καταφέρετε και το ξεκινήσετε, δεν εχω (ξέρω) άλλο τρόπο να σας στηρίξω, αλλά...ενώ ουδέποτε στη ζωή μου αγόρασα εφημερίδα, (πολλώ δε μάλλον αθλητική), μα το Θεό, τη συγκεκριμένη, θα την αγοράζω ανελλειπώς!

Παλέψτε το και θα τα καταφέρετε.
Στα περί βλεμμάτων ζόμπι, με κάλυψε ο εξοριστος.
Γενικά οι προλαλήσαντες με κάλυψαν.
Κράτα μας ενήμερους. Προχωρήστε το με δύναμη, πίστη, και μεράκι.

Έλα ρε συ και στη συνάντηση την Τετάρτη, να τα πούμε κι από κοντά.
Εγώ ξέρω πως θα χαρώ πολύ να σε δω (πάνε κάτι χρόνια) αλλά είμαι σίγουρη πως θα χαρούν και οι υπόλοιποι.
(κλικ πάνω πάνω στα προεξέχοντα της κεντρικής σελίδας, και θα μπεις στο τόπικ για τη συνάντηση.)

Νομίζω ότι είναι καλή ιδέα.

Κατά πόσο είναι πραγματοποιήσιμη
είναι κάτι που το ξέρεις εσύ που είσαι
μέσα στα πράματα.

Μέσα από τέτοιες ενέργειες κυοφορείται ένα νέο μοντέλο
διαχείρισης της εργασίας και αυτό είναι αισιόδοξο.
Στό οικονομικό τσουνάμι που ζούμε
ακόμα και υγιείς "εργοδότες"
είναι είτε φοβισμένοι, είτε χρεωμένοι
είτε απλώς τσιγκούνηδες λόγω οικονομικής ανασφάλειας.

Επίσης οι εργαζόμενοι έχουν μάθει να τους πληρώνουν
να δουλεύουν το ωράριο τους να είναι καλυμμένη η ασφάλεια κλπ.
Όταν ξαφνικά εμφανίζεσαι και τους λές:
Aυτοδιαχειριση! Πάμε!
μου φαίνεται κάπως φυσιολογικό να κωλώσουν
και να σε κοιτούν σαν ζόμπι.
Στην πραγματικότητα εκείνη την ώρα τους επιβεβαίωνες
το πιο τρομακτικό στην σκέψη τους.
Δουλειά , μισθός, αποζημίωση, ταμείο ανεργίας Παπαλα.
Με αυτή την πρόταση που τους έκανες,
κατέστρεφες και την τελευταία τους ελπίδα.

Είμαι σίγουρη ότι μέσα σε σύντομο χρονικό διάστημα
πολλοί θα κατανοήσουν τι τους είπες.
Απλώς χρειάζεται λίγος χρόνος
μέχρι να χωνέψουν την παρούσα αποτυχία
και να αφομοιώσουν το καινούργιο που τους προτείνεις.
Χρόνος βέβαια, που εσύ, από ότι βλέπω, δεν έχεις χάσει.
Έχεις κάνει κάποιες κινήσεις και έτσι
ο κάθε ένας που θα δηλώνει παρών
θα έχει να ακούσει και κάτι νεότερο.

Πάντως όσοι το αποφασίσουν
θα έχουν ένα λόγο παραπάνω να το προσπαθήσουν
και αυτό θα είναι πολύ καλύτερο από τα να βρεθούν ξαφνικά
σε μια αγορά χωρίς καθόλου θέσεις εργασίας
η αντιμέτωποι με την ανεργία και την κάθε λογής εκμετάλλευση.

Έτσι εγώ, εντελώς θεωρητικά, χαιρετίζω αυτή την προσπάθεια.
Πρακτικά δεν γνωρίζω πως στήνεται κάτι τέτοιο
και έτσι δεν μπορώ έχω γνώμη.

Είναι πάντως μια αρχή,
Αν όλοι όσοι συμμετέχετε
καταφέρεται να ζείτε από την εφημερίδα σας
θα είστε σαφώς σε πολύ καλύτερη μοίρα
από εκείνους που δεν θα συμμετέχουν.
Ακόμη και τα κέρδη αν δεν είναι πολλά
το ότι αυτή η ιστορία κάπου πάει θα είναι μεγάλη ικανοποίηση
και δεν αποκλείεται να γίνει μοχλός
και για ακόμα μεγαλύτερα πράγματα.

Ακόμα θα έχει πολύ θετική επίδραση στον κοινωνικό περίγυρο
σε μαι χρονική στιγμή που όλα καταρρέουν.

Οι συλλογικές προσπάθειες έχουν απρόβλεπτες δυσκολίες
αλλά και απρόβλεπτα οφέλη.

Προσυπογράφω όλα όσα είπε παραπάνω ο totis
και σας εύχομαι και εγώ ολόψυχα να Επιτύχεται.
venceremos!!!

Αντε ρε παληκαρη οτι ποιο ελπιδοφορο.Σου ευχομαι να πετυχη στο μεγιστο βαθμο.Γινε ο φαρος στο σκοταδι των καιρων.Θα σου βαζουν τρικλοποδιες αλλα θα σηκωνεσε πιο δυνατος νατο θυμασε αυτο.Ολοψυχα σου ευχομε το καλυτερο μελλον.

Από τα πιο ωραία που άκουσα. Με ρώτησε συνάδελφος: «Κι αν με διώξετε από στο συνεταιρισμό θα μου δώσετε αποζημίωση»; Και του απάντησα ...«φυσικά, σε κλωτσιές».

Η αυτοοργάνωση θα έπρεπε να είχε ήδη επεκταθεί σε όλους τους κοινωνικούς χώρους.

Αυτό δεν έγινε ακόμα γιατί σε επίπεδο γειτονιάς που είναι σημαντικό οι σχέσεις είναι χαλαρές.

Για παράδειγμα εγώ δεν γνωρίζω τους γείτονες παρόλο που είναι εκεί εδώ και δεκαετίες λόγω του ότι λείπω από το σπίτι τις περισσότερες ώρες της μέρας λόγω δουλειάς.

Υπήρξαν μηχανισμοί που απέτρεπαν την αυτοοργάνωση και αναπτύχθηκαν αργά αλλά σταθερά εδώ και χρόνια.

Αλλά ίσως είναι η μόνη λύση

Παραθέτω από το καταστατικό τους σκοπούς του συνεταιρισμού.



ΣΚΟΠΟΣ

Α. Ο Συνεταιρισμός δεν έχει κερδοσκοπικό χαρακτήρα. Έχει οικονομικούς σκοπούς που εξυπηρετούν απλώς την πραγμάτωση των μη κερδοσκοπικών επιδιώξεών του και αποβλέπει, κυρίως μέσω της συνεργασίας και της συλλογικής προσπάθειας των μελών του, στην διάδοση και ανάπτυξη της
ιδέας της αλληλέγγυας οικονομίας .

Β. Ειδικότερα ο Συνεταιρισμός διέπεται από τις πιο κάτω βασικές αρχές:

- Την αρχή της αντίθεσής του στον τρόπο με τον οποίο κινείται και λειτουργεί σήμερα η παγκόσμια οικονομία δηλαδή στην κυριαρχία της επιδίωξης με κάθε θυσία του μεγαλύτερου δυνατού κέρδους σε βάρος των παραγωγών, των καταναλωτών, των εργαζομένων και του παγκόσμιου
φυσικού περιβάλλοντος, στην κυριαρχία του κεφαλαίου επί της εργασίας.

- Την αρχή της αλληλέγγυας οικονομίας, δηλαδή της συνεργασίας και της έμπρακτης στήριξης προς όλους τους παραγωγούς και εργαζομένους που συγκροτούν κοινότητες και συλλογικότητες (κοοπερατίβες) και αναπτύσσουν παραγωγικές και εργασιακές σχέσεις συμμετοχικές,
βασισμένες στην αλληλεγγύη μεταξύ των μελών τους και στον σεβασμό του φυσικού περιβάλλοντος και ιδιαίτερα προς εκείνους που συμμετέχουν ενεργά στους κοινωνικούς αγώνες των περιοχών που ζουν.

- Την αρχή της συλλογικής δράσης, της συμμετοχικής εργασίας και της συνεταιριστικής οργάνωσης ως μέσων διάδοσης των ιδεών και επιδίωξης των στόχων των ανθρώπινων κοινοτήτων.

Γ. Με βάση αυτές τις αρχές ο Συνεταιρισμός επιδιώκει να δημιουργήσει ένα ανθρώπινο δίκτυο, όσο γίνεται περισσότερο οριζόντιο, ώστε να αναδεικνύει την ανθρώπινη εργασία μέσα από τη συλλογικότητα, την αξιοπρέπεια και την ισοτιμία, απαλλαγμένη από κάθε είδους εκμετάλλευση, ώστε τα προϊόντα και οι υπηρεσίες να φτάνουν στους χρήστες-καταναλωτές μαζί και με τα
πρόσωπα και τον αγώνα των ανθρώπων που τα παράγουν και τα προσφέρουν και μάλιστα σε τιμές αξιοπρεπείς για τους παραγωγούς και τους εργαζόμενους και συγχρόνως συμφέρουσες για τους χρήστες-καταναλωτές.

Για την εκπλήρωση και εξυπηρέτηση αυτών των αρχών και των σκοπών του ο
Συνεταιρισμός μπορεί να αναπτύσσει κάθε είδους δραστηριότητες μεσολάβησης αυτής της σχέσης παραγωγού/εργαζομένου με τον χρήστη/καταναλωτή. Σε καμία όμως περίπτωση δεν επιδιώκει την επίτευξη εμπορικού κέρδους για τα μέλη του. Κάθε οικονομική δραστηριότητά του θα
τείνει στην εκπλήρωση και εξυπηρέτηση των άνω μη κερδοσκοπικών φυσιογνωμικών του χαρακτηριστικών και επιδιώξεών του. Για το λόγο αυτό ο Συνεταιρισμός θα μπορεί :

α) Nα αναπτύσσει κάθε προβλεπόμενη και απαραίτητη εμπορικά και φορολογικά μεσολαβητική οικονομική δραστηριότητα εισαγωγής, προμήθειας, επεξεργασίας και διανομής και διάθεσης των προϊόντων των διάφορων παραγωγικών κοινοτήτων, συνεταιρισμών και γενικά συλλογικοτήτων
(κοοπερατίβες) ή παραγωγών, οικοτεχνών, βιοτεχνών και γενικά δημιουργών, ανδρών και γυναικών από την Ελλάδα και από όλο τον κόσμο.

β) Να εκδίδει και κυκλοφορεί περιοδικά, εφημερίδες και κάθε είδους έντυπα και βιβλία για την ενημέρωση και διάδοση των μορφών οργάνωσης της παραγωγής και διάθεσης των προϊόντων των διάφορων συνεταιρισμών αλλάκαι των δραστηριοτήτων των κοινοτήτων αυτών και γενικά για την διάδοση των σκοπών του Συνεταιρισμού.

γ) Να διοργανώνει συνέδρια, εκθέσεις και γενικά δημόσιες δραστηριότητες και
εκδηλώσεις διάδοσης και προώθησης των σκοπών του καθώς και ενημερωτικές ή εκπαιδευτικές δραστηριότητες για την ανάπτυξη των αρχών της συλλογικής και συνεταιριστικής οργάνωσης αλλά και γενικότερα την κοινωνική οργάνωση και τον πολιτισμό των ανθρώπινων κοινοτήτων.

δ) Να δημιουργεί εντευκτήρια, πολιτιστικά καφενεία και γενικά χώρους κοινωνικών και συλλογικών πολιτιστικών λειτουργιών.

ε) Να συνεργάζεται με άλλους φορείς δημόσιους ή ιδιωτικούς, συλλογικότητες, σωματεία και οργανώσεις τόσο στην Ελλάδα όσο και στο εξωτερικό για την από κοινού διενέργεια δραστηριοτήτων όμοιων ή, συναφών με το δικό του σκοπό ή δραστηριοτήτων που εξυπηρετούν την ανάπτυξη του σκοπού του.

στ) Να καθορίζει τους όρους και τις προϋποθέσεις με τις οποίες είναι δυνατό να προσφέρονται οι υπηρεσίες του και σε μη μέλη του.

Με μισθό η με μερτικό θα είναι οι συνέταιροι ?

Δεν υπάρχει μισθός. Από όσα βγάλουμε καλύπτουμε τις ασφαλιστικές εισφορές και ότι περισσέψει το μοιράζουμε. Θέλουμε να συμπεριληφθεί στα πλαίσια του νόμου για την κοινωνική επιχειρηματικότητα, έτσι ώστε και να έχει ο συνεταιρισμός την εμπορική ιδιότητα, αλλά σαν άτομα να μην την έχουμε.

Πολυ ωραιο.
Αυτο που θα πρέπει να προσέξετε να αποφύγετε (μιας κια φανταζομαι δεν ειστε ολοι δημοσιογραφοι θα υπαρχουν κι ατομα απο αλλα επαγγελματα).
ειναι να μην υπαρχει συγκριτισμος αναμεσα σε διαφορετικα ειδη εργασιας.
μην πει κανεις εγω ειμαι δημοσιογραφος εσυ της πληροφορικης ή της γραφιστικης ξερω γω και δεν θελω να τα μοιραζομαστε
εξ ισου γιατι προσφέρουμε διαφορετικο έργο.
αν αρχισουν αυτα θα ειναι ασχημο το αποτέλεσμα.

Τα ίδια έκανε και στο Άλτερ. Και εκεί οι εργαζόμενοι υποφέρουν μέσα από μία ιδιότυπη ομηρία. Ο Γιαννίκος, μάλιστα, κρύφτηκε πίσω από την απόφαση για το άρθρο 99 για να μην τον συλλάβουν για χρέη.

Παντού τα ίδια. Και η απογευματινή έκλεισε. Ο τύπος παραπαίει. Ευθύνες υπάρχουν, ειδικά στις ηγεσίες των διαφόρων εντύπων που δεν φρόντισαν να αποστασιοποιήσουν τον λόγο τους, αλλά επέμειναν, και επιμένουν, να δοξολογούν την αποτυχημένη και φαύλη μεταπολιτευτική πρακτική, την οποία εκφράζουν, τελικά, οι ίδιοι και τα πολιτικά ρετάλια που υμνολογούν.