για να το δουν όλοι όσοι τους αφορά, εγγεγραμμένοι και μη, λογκαρισμένοι και μη.
Από καιρό υπέπεσαν στην αντίληψή μου κάποια πράγματα που οφείλω να τα θέσω δημοσίως, όχι μόνο για να'μαι εντάξει με τον εαυτό μου, αλλά για να'μαι απολύτως ειλικρινής (όπως πάντα ήμουν) και με τους συνοδοιπόρους μου.
Έμαθα λοιπόν πως ένα συγκεκριμένο πρόσωπο που συμπορεύεται μαζί μου/μας στα ΙΔΕΟ για χρόνια,
διέδωσε κατάπτυστα (στο κακόβουλο της φύσης τους), πράγματα για το άτομό μου. Πράγματα
τόσο αδιανόητα στην ύπουλη έως και κτηνώδικη έμπνευσή τους, που χρειάστηκε να τα ακούσω από παραπάνω από ένα άτομα για να πιστέψω-εμπεδώσω ότι πράγματι εκστομίστηκαν από το εν λόγω άτομο. Μάλλον έκρινε εξ ιδίων τα αλλότρια όταν ξεστόμιζε πραγματικό βόρβορο για μένα.
Δε θα κατονομάσω αυτό το σκύβαλο, δεν χρειάζεται, το ίδιο γνωρίζει πολύ καλά ποιο είναι,
και αυτό μου αρκεί, διότι μέσα απ'αυτό το ανάρτημα οφείλει να κατανοήσει πως στόχος μου εδώ
δεν είναι να το εκθέσω δημόσια. Θα ήταν ανώφελο και μια τέτοια ενέργεια θα καταδείκνυε και εκδικητική κακία και άλλα ποταπά συναισθήματα που εκείνο διαθέτει, όχι εγώ. Δε θα πέσω λοιπόν
στο "επιπέδου υπό του δαπέδου" ψυχομπούκωμά του. Δεν έχω την ανάγκη να το ξεφτιλίσω αν και θα του άξιζε του ατόμου, γιατί πιστεύω πως ό,τι πασάρει κανείς στον άλλον, επιστρέφεται στον ίδιο και ίσως ενίοτε και στη νηοστή... Οπότε, θα έχει (αν δεν έχει ήδη) να αντιμετωπίσει αρκετά δεινά έτσι κι αλλιώς... δεν υπάρχει λόγος να'μαι εγώ αυτή που θα προσθέσει κι άλλα.
Ανάμεσα στα προαναφερθέντα, που μ'έκαναν να μπω στη διαδικασία αυτής της καταγραφής,
είναι και για να πάρει σαφώς το μήνυμα το ίδιο αυτό το άτομο, πως όχι μόνο δεν θέλω να το ξαναδώ στην έξω ζωή μου, αλλά δε θέλω καμία σχέση και συνάφεια μαζί του, ούτε στο διαδίκτυο, οπότε το παροτρύνω να μη δοκιμάσει τις αντοχές μου και να πράξει ανάλογα.
Να πάρει το δρόμο που του πρέπει τον αγύριστο!

Συγνώμη γι'αυτό το αρχικό ξέσπασμα, αλλά αν και ξεπέρασα το πρώτο σοκ και την μεγάλη αηδία που ένιωσα όταν πρωτοπήρα τα "μαντάτα", εξακολουθώ να εξοργίζομαι ακόμα όταν το σκέφτομαι... και ιδιαιτέρως στη διαπίστωση πως είχα φερθεί στο άτομο με αγάπη και συμπόνια (για τα όποια δεινά περνούσε), εκείνο αποφάσισε να με ανταμείψει με την άπειρη σκατοψυχιά που προφανώς κουβαλούσε μέσα του. Η οργή, είναι το μόνο συναίσθημα που μπορεί πλέον το συγκεκριμένο άτομο να μου γεννήσει, ώσπου να καταλαγιάσει και αυτή για να αφήσει πίσω της το λυτρωτικό απόλυτο τίποτα (σε συναισθηματικό επίπεδο) γι'αυτό. (το άτομο)
Κάτι μου λέει πως αν δεν προκύψει άμεσα με αυτή την καταγραφή, σίγουρα θα επισπεύσει
αυτή τη λύτρωση που προανέφερα. ΕΙΘΕ!
Το αρχικό ανάρτημα αυτού του νήματος, που αναφέρεται (αλλά και απευθύνεται) σ'ενα
συγκεκριμένο σκύβαλο, σταματάει εδώ.
Στο επόμενο θα αναφερθώ για- και θα απευθυνθώ σε- άλλους που πιθανότατα να τους αφορά
αυτή η ιστορία. Αναμείνατε. (και ει δυνατόν, να μη σχολιάσετε πριν ολοκληρώσω. Ευχαριστώ)