ΜΙΚΡΟΚΛΙΜΑ

[doctormarkon]

Πριν ένα μήνα άνοιξα ένα τόπικ για το Δημήτρη Καραγιάννη.
viewtopic.php?f=178&t=21107

Εν τω μεταξύ προέκυψαν και κάποιοι άλλοι διανοούμενοι προχωρημένοι που μου έκαναν εντύπωση.

Ανάμεσά τους ο Καφάτος και ο Παρίτσης τον οποίο γνώρισα κάποτε προσωπικά.
Σκέφτομαι να αλλάξω τον τίτλο με τον Καραγιάννη και να βάλω μαζί και τους άλλους δύο.

Εδώ θα αναφερθώ στο ¨μικροκλίμα" όχι με την οικολογική έννοια αλλά με την κοινωνική.

Τον όρο τον άκουσα σε ενα βίντεο που μιλούσε ο Καραγιάννης αλλά δεν θα κολλήσω εκεί.
Παίρνω τον όρο και τον επεκτείνω.
Σκέφτομαι να γράφω δοκίμιο που θα συμμετέχει σε διαγωνισμό ή ακόμα και βιβλίο.

Αν και δανείστηκα τον όρο από τον Κραγιάννη βάζω στοιχεία από τους άλλους δύο και οι περαιτέρω αναλύσεις θα είναι εντελώς δικές μου.

Σε κάθε οικογένεια, χώρο εργασίας, ομάδα, πολιτικό κόμμα πόλη, χωριό, κοινωνία δημιουργείται ένα μικροκλίμα.
Μικροκλίμα εννοώ ένα σύνολο άγραφων κανόνων, συνηθειών, ρόλων, σχέσεων, τελετουργιών, πρακτικών κλπ που δημιουργούνται και παγιώνονται με την πάροδο του χρόνου χωρίς λόγια χωρίς συμφωνίες. Έτσι απλά δημιουργούνται και επηρεάζουν προς το καλό ή προς το άσχημο.

Ακόμα και μέσα σε μία ερωτική σχέση υπάρχει μικροκλίμα ακόμα και σε μια φιλία.

Η συστημική θεωρία την οποία διδάχτηκα στη Σχολή Δημόσιας Διοίκησης με βοηθά να πάω το θέμα πολύ μακρύτερα (Παρίτσης = συστημικός ψυχίατρος).

Η οικογένεια η ομάδα το γραφείο, το κόμμα, ο σύλλογος είναι συστήματα.
Συστήματα μέσα σε σύστημα το οποίο είναι υποσύστημα ενός άλλου συστήματος κ.ο.κ

Το ζητούμενο είναι να αλλάξεις το μικροκλίμα αν κάτι δεν σου αρέσει. Ή αν αυτό δεν είναι εφικτό πως θα βγεις από το μικροκλίμα ή δεν θα το αφήσεις να σε επηρεάσει. Μπορείς να αλλάξεις ρόλους, μπορείς να βάλεις διλήμματα ή να κάνεις τη ζωή δύσκολη στα μέλη της ομάδας.

Αν ανακατέψεις την τράπουλα πολλά μπορούν να αλλάξουν.
Αλλά για να συμβεί αυτό πρέπει να κατανοήσεις σε βάθος τι συμβαίνει μέσα στο σύστημα και τις αιτίες που προέκυψε ένα συγκεκρινμένο μικροκλίμα.
Εννοείται ότι δεν φταίει μόνο ένας γι αυτό.

[doctormarkon]

Τον Παρίτση τον είχα καθηγητή στη Σχολή Δημόσιας Διοίκησης.
Εξαιρετικά διορατικός άνθρωπος.
Όποιος τολμούσε να μπει στην αίθουσα με κάποια καθυστέρηση βρισκόταν στο επίκεντρο μιας ανάλυσης προσωπικότητας με αναφορά στα παιδικά χρόνια. Ήταν παράξενο ότι ποτέ δεν έπεφτε έξω.
Μια μέρα στο διάλειμμα έκανε εμένα στόχο αναλύσεων.

"Θέλεις να διαφέρεις από τους υπόλοιπους. Αλλά και χωρίς να το θέλεις διαφέρεις" είπε
"Προς το καλύτερο ή προς το χειρότερο" ρώτησα με απορία
"Δεν έχει σημασία αυτό" απάντησε "Εξαρτάται από την οπτική γωνία που θα το δει κάποιος. Καλύτερο ή χειρότερο είναι δύο όψεις του ίδιου νομίσματος"
"Μα γιατί? Είμαι πανκ? Μου κρέμονται κουδούνια ή χαιμαλιά σαν τους χίπυς? Τι το διαφορετικό έχω τέλος πάντων?" διαμαρτυρήθηκα και η υπόλοιπη τάξη γελούσε στο πηγαδάκι του διαλείμματος.
"Όοοοοοχι οι πανκ και οι χίπυς μοιάζουν μεταξύ τους μέσα στην ομάδα τους και μια χαρά ίδιοι είναι όλοι μαζί. Εσύ όμως διαφέρεις και στο σύστημα που λέγεται δημόσιο θα αντιμετωπίσεις μεγάλα προβλήματα. Βρες τρόπο να τα ξεπεράσεις"

Τα λόγια του έκαναν εντύπωση και τα μελλοντικά γεγονότα τον δικαίωσαν ανάμεσα στα άλλα μίλησε για τα παιδικά μου χρόνια Όχι με λεπτομέρειες αλλά κάποια χαρακτηριστικά που έκαναν μάλλον τη διαφορά.

Έλαβα υπόψη τα λόγια του και έψαξα να βρω διαφορές.
Έκανα το λάθος να ψάχνω τις διαφορές σε χτυπητά γεγονότα ευχάριστα ή δυσάρεστα ή στους γονείς στον αδερφό μου στις σχέσεις μεταξύ τους και με εμένα.

Όμως ήταν και κάτι που ποτέ δεν πέρασε από το μυαλό μου και καθορίζει συμπεριφορές χαρακτήρα πρακτικές κινήσεις ακόμα και τον τόνο της φωνής αν είναι δυνατός ή χαμηλόφωνος.

ΠΟΛΥΚΑΤΟΙΚΙΑ VS ΜΟΝΟΚΑΤΟΙΚΙΑ.

Εκτός από τα άτομα είναι και ο χώρος που διαμορφώνει συμπεριφορές σχέσεις ακόμα και συνειδήσεις.
Διαμορφώνει πολλά.
Σύμπτωση. Ο άντρας μου επίσης ήταν παιδί μονοκατοικίας.
Ποτέ δεν έμεινα σε πολυκατοικία.

Ο τόνος της φωνής μου είναι πιο δυνατός.
Όσοι με ξέρουν το διαπιστώνουν.
Κάποιοι μου είπαν να πάω σε ΩΡΛ γιατί ενδέχεται να μην ακούω καλά και οι κουφοί φωνάζουν
Όσοι έζησαν σε μονοκατοικία έχουν δυνατή φωνή.
Το ίδιο και όσοι έζησαν στο χωριό.

Έτσι είναι.
Ο χώρος διαμορφώνει το μικροκλίμα Είναι το αρχικό πλαίσιο και το περίγραμμα.
Μιλάνε δυνατά γιατί δεν θα ενοχλήσουν κανέναν.
Οι κινήσεις ενδέχεται να κάνουν θόρυβο.
Ο χώρος δεν παράγει πειθαρχία και προπαντός δεν παράγει "τυπικές σχέσεις".
Οι σχέσεις στην πολυκατοικία διαμορφώνονται ως απρόσωπες Δεν ξέρεις ποιος μένει δίπλα πάνω κάτω αλλά πρέπει να προσέχεις να μην τον ενοχλείς.
Κάθε κίνηση μπορεί να ενοχλήσει.
Η ενόχληση είναι το βασικό χαρακτηριστικό της σχέσης αυτής.
Καλημέρα καλησπέρα και αυτό ήταν όλο.

Πάνω σε αυτό τον καμβά πλέκεται και το υπόλοιπο σκηνικό.