(Αυτό που ακολουθεί είναι προϊόν ημι-αυτόματης γραφής και με συγχωρείτε προκαταβολικά αν κουράζει - Δε θα έλεγα ότι απαραίτητα δίνει απαντήσεις, αλλά μάλλον θέτει ένα [προσωπικό] πλαίσιο και πεδίο κίνησης)
Illuminus έγραψε:Ποιος είναι ο σκοπός ύπαρξης των κατσαρίδων;
Ποιος είναι ο σκοπός ύπαρξης των κουνουπιών;
Ποιος είναι ο σκοπός ύπαρξης των ελαφιών;
Ποιος είναι ο σκοπός ύπαρξης των ελεφάντων;
Ποιος είναι ο σκοπός ύπαρξης των τριαντάφυλλων...;
Τέλος πάντων... Δεν είναι αυτό που ήθελα να πω. Ήταν η εισαγωγή.
Αλλά κατά αναλογία: Τι σκοπό ύπαρξης έχει ο άνθρωπος; Γιατί έχω την αίσθηση ότι ακόμα και για αυτά που ανέφερα δεν υπάρχει καν ξεκάθαρη ή ουσιαστική "μηχανιστική" απάντηση (π.χ., χρειάζονται στην τροφική αλυσίδα).
Επίσης, άλλο το μηχανιστικό και άλλο το έχον σκοπό. Συνδέονται αλλά όχι απαραίτητα. Δύο μαγνήτες θα κολλήσουν αλλά αυτό δε σημαίνει ότι το επέλεξαν συνειδητά, ούτε ότι η συγκεκριμένη διεργασία επιτέλεσε κάποιο σημαντικό έργο προς επίτευξη ενός ανώτερου σκοπού (αν και αυτό θα μπορούσε να είναι μονάχα η θέληση αυτού που τους έφερε κοντά, αν αναφερθούμε σε άνθρωπο).
Υπάρχει βέβαια η δύναμη της έλξης. Άρα, καταλήγουμε πάλι στη συνειδητότητα. Και οι ερωτήσεις γίνονται:
Υπάρχει θεός;
Έχει το σύμπαν συνειδητότητα;
Είναι το σύμπαν συνειδητότητα ή προϊόν συνειδητότητας;
Ή είναι μια μηχανή;
Αν είναι μηχανή, ποιος την έθεσε σε λειτουργία;
Πώς τέθηκε σε λειτουργία;
Με ποιους κανόνες λειτουργεί;
Ποιος τους καθορίζει;
Τελικά... Ο άνθρωπος έχει σκοπό; Ή πρέπει απλά να επιβιώνει;
Η σκέψη είναι θεϊκό δώρο;
Ή προϊόν τύχης;
Ή εξέλιξης;
Είναι η εξέλιξη κατά κάποιο τρόπο τύχη;
Είναι μόνο βιολογική ή και πνευματική;
Ο άνθρωπος θεωρεί ιδεατό αυτό που του λείπει;
Υπάρχει το ιδεατό; Ή το φτιάχνει ο άνθρωπος;
Το ιδεατό και το αγαθό είναι προαιώνια και ανώτερη ή ανθρωπόφτιαχτη πίστη;
Μήπως είναι απλά η ανθρώπινη αντίληψη και η αποφυγή του (επώδυνου) παρόντος;
Αλλά και ένα σχέδιο του μέλλοντος...
Υπάρχει σκοπός; Ή η σκέψη τον δημιουργεί;
Ίσως ούτε καν η σκέψη.
Ίσως η ανάγκη.
Ή η έλλειψη...
Ή τα όνειρα...
Είναι η σκέψη κατάρα;
Ψάχνω στόχους ή τους φτιάχνω;
Μπορεί να είναι ο άνθρωπος τέλειος;
Μπορεί να είναι τέλειος σε όλα;
Χωρίς να θυσιάσει κάτι για κάτι άλλο;
Πρέπει να σκέφτεται ή να δουλεύει;
Ή και τα δύο;
Ποια η ισορροπία;
Είναι η ζωή αγώνας προς κάτι άλλο;
Ή απλά περνάει και τελειώνει μαζί με την όποια - προσωρινή τώρα - συνειδητότητα;
Είναι η ζωή κάποιο τεστ του θεού;
Αν είναι... Είναι αυτός θεός;
Δεν είναι ο θεός αγάπη και κατανόηση;
Ή είναι σάτυρος;
Ποιος είναι πάνω από αυτόν;
Αν είναι σάτυρος είναι άραγε αγαθός;
Αν είναι ο ανώτερος εαυτός μου, αυτό τι λέει για 'μένα;
Εκτός αν δεν υπάρχει τίποτα από αυτά...
Η αγαθοσύνη είναι ευτυχία ή εξουσία (όχι απαραίτητα πολιτική);
Ηρεμία ή κατάκτηση (όχι απαραίτητα πολιτική ή εδαφική);
Η κατάκτηση οδηγεί στην ηρεμία ή η ηρεμία στην κατάκτηση;
Αν πρέπει να υποφέρω για κάτι άλλο που μου επιβάλλει ο θεός μου τότε αξίζει να πιστεύω σε αυτόν;
Αξίζει να ταλαιπωρούμαι ψυχικά και σωματικά για να φτάσω μια ονειρική, άπιαστη ή μακρινή ουτοπία;
Και αν υπάρχει μόνο αυτή η ευκαιρία;
Είμαι γρανάζι με ψυχή ή ψυχή σε γρανάζι;
Είμαι τέλειος αν ήρθα εδώ για να υποφέρω;
Αγαπάω τον εαυτό μου;
Με αγαπάει ο θεός μου;
Αγαπάω το θεό μου;
Υπάρχει ο "άλλος" εαυτός μου;
Είναι ο θεός ...ο εαυτός μου;
Η εξέλιξη είναι μόνο θετική;
Μάλλον είμαι και άγγελος και διάβολος.
Και σκοτάδι και φως.
Η ισορροπία ασταθής...
Ίσως η ζωή να επισφραγίζεται και να αποδεικνύεται με αυτά που αφήνω στο διάβα μου. Την κληρονομιά μου. Την πνευματική και την υλική. Για όσο υπάρχει κάποιος για να την εκτιμήσει... Ίσως αυτή να είναι η ουσία.
Η ζωή όμως υπάρχει και συνεχίζεται ανεξάρτητα του τι πιστεύω.
...Πώς την αξιοποιώ...;
SystemFreaks™
Το κάνω τώρα...Πρέπει συμπυκνώσω το σχολιασμό για να μη βγει σεντόνι ,οπότε θα χρησιμοποιήσω λέξεις κλειδιά και όχι ορολογίες.
ένιωσα την ανάγκη να μοιραστώ τις απόψεις μου. Συνήθως το κάνω
to me pls 
