Εγω σας εχω μια αλλη ερωτηση και επιμενω σε αυτο. εχετε μπροστα σας μια βιασμενη εγκυο απο τον/τους βιαστη/ες της.
θελετε να μην εχει το δικαιωμα να κανει εκτρωση και να γεννησει το παιδι του βιαστη. να το νιωθει εννέα μήνες μεσα στο σώμα της και να το γεννήσει;
Αν εσύ έχεις πρόβλημα με τις βιομηχανίες και πως φέρονται στα ζώα να πας να διαμαρτυρηθείς σε αυτούς. Το να μου δικαιολογείς όμως κατ αυτό τον τρόπο τον φόνο ανθρώπων...ως κάτι το φυσιολογικό ή ως αντίποινα...ντάξει ήμαρτον.
κανεις μεγαλο λαθος. για μενα ειναι απλα ενα συνολο ιστων που δεν νιωθει κάτι . ειδικα οταν μιλαμε για την 12η βδομάδα οπως λεει ο νομος στην Ελλάδα. Επειδη εσεις με εναν μεταφυσικό τροπο το θεωρειτε φόνο δεν σας φταιω.για μενα ειναι τοσο φονος όσο το να τραβηχτεις στο σεξ.
Άρα για σένα έχει την ίδια αξία ο άνθρωπος με τα ζώα.
ΝΑΙ χιλιες φορες ναι. εξαιρω τα σκυλια που εχουν για μενα ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΗ αξια απο πολλους ανθρωπους.
Τότε δεν θα έπρεπε να λέγεται άνθρωπος (άνω θρώσκω).
Επί πολλά χρόνια η ακριβής ετυμολογική ανάλυση του όρου έχει αποτελέσει πρόβλημα και στο παρελθόν διατυπώθηκαν αρκετές μη επιστημονικές (παρετυμολογικές) εικασίες.
Σύμφωνα με την πιθανότερη εκδοχή, στην οποία συγκλίνουν τα πορίσματα της ιστορικής γλωσσολογίας, η αρχαία λέξη ἄνθρωπος απαντά ήδη με τον μυκηναϊκό τύπο a-to-ro-qo, παρουσιάζοντας παραγωγικό επίθημα το οποίο εμφανίζουν λέξεις που προέρχονται από το αρχ. ὄψ «πρόσωπο».[3]
Η ανάλυση ἄνδρ-ωπος «αυτός που έχει όψη ή πρόσωπο άνδρα» είναι αυτή που τείνει να γίνει περισσότερο αποδεκτή στη σύγχρονη γλωσσολογία. Ας σημειωθεί ότι το αρχαίο ουσιαστικό ἀνήρ, ἀνδρός σήμαινε συγχρόνως «άνδρας, άνθρωπος», πράγμα που αποτελεί κοινό τόπο για πολλές σύγχρονες γλώσσες (λ.χ. αγγλ. man, γαλ. homme, γερμ. Mann «άνδρας» - man «κάποιος (άνθρωπος)», ισπ. hombre, ιταλ. uomo κ.α.), που όλα συνδυάζουν τις σημασίες «άνδρας, άνθρωπος», αντανακλώντας έτσι το γνωσιακό σύστημα των ομιλητών.
Δημοφιλείς παραμένουν ορισμένες εσφαλμένες (παρετυμολογικές) αναγωγές, οι οποίες δεν στηρίζονται σε επιστημονικά κριτήρια. Περισσότερο γνωστή είναι η λανθασμένη αναγωγή σε ἄνω + θρώσκω («αναπηδώ») + ὄπωπα (αρχαϊκός παρακείμενος του ὁρῶ, «βλέπω»), βάσει της οποίας ο άνθρωπος είναι το ον που κοιτάζει και κινείται προς τα εμπρός, άρα είναι γεμάτος αισιοδοξία και στόχους. Η άποψη αυτή προσκρούει στους μορφολογικούς κανόνες τής Ελληνικής, διότι παρουσιάζει τονισμό που δείχνει ότι πρόκειται για παράγωγο και όχι για σύνθετο, το δε ρήμα θρώσκω δεν έχει δώσει παράγωγα επίθετα τέτοιας μορφής.
Wikipedia
Eπισης συμφωνουν΄λιαντίνης και μπαμπινιώτης.
http://www.pare-dose.net/4493
Και τα ζώα δεν θα έπρεπε να έχουν ονόματα (αφού ο άνθρωπος τους τα έδωσε).
Τους τα δωσε για να μπορει να συνενοείται μετους συνανθρώπους του. να πει. ρε μαγκα δες εναν σκύλο. Δεν νομιζω να τον ενδιαφερει τον σκύλο πως θα τον ονομασει ο άνθρωπος.
Και εν πάσει περιπτώσει, αν κάνουμε κάτι που μας όρισε η φύση να κάνουμε (να τρώμε ζώα), υπάρχει λόγος: Για να τραφούμε. Για να επιβιώσουμε.
Υπάρχει λόγος επιβίωσης για εκτρώσεις; Όχι.
Ή μήπως να φαμε και τα έμβρυα; Να το πάμε σε κανιβαλισμό;
Τα λες τοοοσο απλοϊκα που παλι καλα που δεν νομοθετεις.
για σκεψου εναν λόγο επιβιωσης που μπορει να υπάρχει.
χμ. επικινδυνη κυηση.ενδεχομενος θάνατος της μητέρας.
η μπορει να παιζει λογος ψυχολογικός (υγειας δηλαδη) πχ ο πατερας του εμβρυου ναειναι βιαστής ή να ειναι η μητερα ανηλιη που εμεινε έγκυος . ε οσο να το πεις ειναι λιγο στρεσογόνο.