ΑΠΑΝΤΗΣΕΙΣ...

[felix+]

Οι ανθρωποι της Thiaoouba ειναι ερμαφροδιτη φυλη με
μεσο ορο υψους 2.9-3.1 μετρα.

Συναντηση με τους επτα Σοφους
(...)
This doko(σπιτι-κτιριο) must have been 100 metres in diameter. We headed directly, although more slowly, for the centre, where seven seats, each occupied, were arranged in a semi-circle. The occupants sat as though petrified and, at first, I thought them to be statues.

In looks they resembled Thao, although their hair was longer and their facial expressions more serious, giving them the air of being older. Their eyes seemed to be illuminated from within, which was somewhat disturbing. What struck me most of all, was the golden haze, even stronger here than outside, which seemed to concentrate in haloes around their heads.

Since the age of fifteen, I don’t recall ever having been in awe of another person. No matter how grand a personage: no matter how important he or she was, (or thought they were) I have not felt intimidated by position: neither have I had qualms about expressing my opinion to anyone. To me, the president of a nation is still just a person and it amuses me that people regard themselves as VIPs. I mention this to make it clear I am not impressed by mere status.

In the doko, all that changed.

When one of them raised a hand to indicate Thao and I should each take a seat facing them, I was indeed awestruck, and the word is feeble. I could not have imagined it possible that such radiant beings could exist: it was as though they were on fire inside and emitting rays from within.

They sat on block-like seats, fabric-covered, with straight backs. Each seat was of a different colour - some only slightly different and others vastly different from their neighbours. Their clothes too, differed in colour, suiting each wearer perfectly. All of them sat in what we call on Earth, the ‘lotus position’ that is, the sitting position of Buddha, with hands resting on knees.

As previously mentioned, they formed a semi-circle and, since there were seven of them, I reasoned that the central figure had to be the principal one, with three acolytes on either side. Of course, at the time, I was too overcome to note such details. It only occurred to me later.

It was the central figure who addressed me, in a voice so melodious and, at the same time, so authoritarian. I was stunned by it, particularly since he spoke in perfect French.

‘You are welcome among us, Michel. May The Spirit assist and enlighten you.’ The others echoed: ‘May The Spirit enlighten you.’

He began to rise gently above his seat still in the lotus position, and floated towards me. This did not entirely surprise me since Thao had previously demonstrated this technique of levitation. I wanted to rise before this undoubtedly great and highly spiritual personage, as a measure of the infinite respect inspired in me. In trying to move, I found I couldn’t - as though paralysed in my seat.
He stopped just above and in front of me, placing both his hands on my head; the thumbs joined on my forehead above my nose, opposite the pineal gland, and the fingers joined at the top of my head. It was Thao who described these details to me later, for at the time, I was overwhelmed by such a sensation, that the details didn’t register.

During the time his hands were on my head, it seemed that my body no longer existed. A gentle warmth and delicate perfume originated within me, emanating in waves and blending with soft music that was barely audible.

Suddenly, I could see amazing colours surrounding the figures opposite me and, as the ‘leader’ returned slowly towards his seat, I could see a multitude of radiant colours around him; ones I had been unable to perceive before. The principal colour was a mass of pale pink which enveloped the seven figures, as though in a cloud, and their movements caused that wonderful, glowing pink to encircle us also!

When I had sufficiently recovered my senses to turn towards Thao, she too, was surrounded with wonderful colours, although less brilliant than those around the seven figures.

You will notice that, in speaking of these great personages, I instinctively use ‘he’ rather than ‘she’. In explaining this, I can only suggest that the personalities of these special beings were so strong and their bearings so imposing, that I recognised more of the masculine in them than the feminine - I mean no offence to women - my reaction was instinctive. It’s a bit like imagining Methuselah as a woman… However, women or men, they had transformed me. I knew that the colours surrounding them were their Auras. I was capable of seeing Auras - who knew for how long - and I wondered at what I saw.

The ‘leader’ had resumed his seat and all eyes were fixed on me, as if they wanted to see inside me, which indeed, is what they were doing. Silence reigned for a time, which seemed interminable. I watched the varied colours of their Auras vibrate and dance around them, sometimes far in the distance and recognised the ‘bouquet of colour’ Thao had spoken of earlier.

The golden haloes, clearly defined, were almost saffron coloured. It occurred to me, they could not only see my Aura, but possibly read it as well. I suddenly felt quite naked before this learned assembly. The question that haunted me was: why have they brought me here?

[felix+]

Abruptly, the ‘leader’ broke the silence. ‘As Thao has already explained to you, Michel, you have been chosen by us, to visit our planet, in order to report certain messages and to offer enlightenment on several important issues when you return to Earth. The time has come when certain events must occur. After several thousand years of darkness and savagery on the planet Earth, a so-called ‘civilisation’ appeared and, inevitably, technology was developed - a development, which was accelerated during the last 150 years.

‘It has been 14 500 years since a comparable level of technological advance existed on Earth. This technology, which is nothing compared with true knowledge, is nevertheless, sufficiently advanced to become harmful to the human race on Earth in the very near future.

(same said in other material from highlevel ETs. rø-comment)

‘Harmful, because it is only material knowledge and not spiritual knowledge. Technology should assist spiritual development, not confine people, more and more, within a materialistic world, as is happening now on your planet.

‘To an even greater extent, your people are obsessed with a single goal - affluence. Their lives are concerned with all that the pursuit of wealth entails; envy, jealousy, hatred of those richer and contempt for those poorer. In other words your technology, which is nothing compared with what existed on Earth more than 14 500 years ago, is dragging your civilisation down, and pushing it closer and closer to moral and spiritual catastrophe’.

I noticed that each time this great personage spoke of materialism, his Aura and those of his acolytes, flashed with a dull and ‘dirty’ red, as though momentarily, they were in the middle of burning bushes.

‘We, the people of Thiaoouba, are assigned to assist, guide and sometimes punish the inhabitants of planets under our guardianship.’
Fortunately, Thao had briefed me on Earth’s history during our journey to Thiaoouba. Otherwise, I’d have surely fallen off my seat on hearing such a speech.

‘I think,’ he resumed, ‘that you already know what we mean by ‘harmful to the human race’. Many people on Earth believe atomic arms to be the major danger, but it is not so. The greatest danger concerns ‘materialism’. The people of your planet seek money - to some it’s a means of attaining power; to others it’s a means to acquire drugs, (another curse) yet to others, it’s a way of possessing more than their neighbours possess.

‘If a businessman owns a large store he then wants a second, then a third. If he commands a small empire, he wants to increase it. If an ordinary man owns a house in which he could live happily with his family, he wants a larger one or to own a second one, then a third...

Why this folly? Besides, a man will die and have to abandon all he has amassed. Perhaps his children will squander his legacy and his grandchildren will live in poverty? His whole life will have been preoccupied with purely material concerns, with insufficient time allowed for matters of the spirit. Others with money turn to drugs in their endeavour to procure an artificial paradise and these people pay more dearly than do the others.

‘I see,’ he continued. ‘I am going much too fast and you are not following me, Michel. You should be able to follow, however, since Thao has already initiated your education in these matters during your voyage.’

I felt ashamed, almost like when reprimanded by a teacher at school; the only difference being, here I was not able to cheat by saying I had understood when it wasn’t true. He could read me like an open book.

He deigned to smile at me and his Aura, which had been flaming like a fire, returned to its original hue.

‘Now, once and for always, we will teach you and provide you with what you French call ‘the key to the mystery’.

‘As you have heard, in the beginning there was the Spirit alone and He created, by his immense force, all that exists materially. He created the planets, the suns, plants, animals, with one goal in mind: to satisfy his spiritual need. This is quite logical since He is purely spirit. Already I see you are wondering why the need to create material things in order to attain spiritual fulfilment. I offer this, by way of explanation: the creator sought spiritual experiences through a material world. I see you still have difficulty following - but you are making progress.

‘In order to have these experiences, He wanted to embody a tiny part of his Spirit in a physical entity. To do this, He called on the Fourth force - the force which Thao has not yet spoken of and which concerns only spirituality. In this domain, Universal Law also applies.

‘You most certainly know that the pattern of the Universe dictates that nine planets revolve around their sun (- their sun’ - sometimes 9 planets revolve around two small suns (twin star) - explanation of the Author on request of the Editor). It is also the case that these suns revolve around a bigger sun, which is the nucleus for nine such suns, and their nine planets. So it continues, right to the centre of the Universe from where the explosion referred to by the English as the ‘Big Bang’ originated.

‘Needless to say, certain accidents occur and sometimes a planet will disappear in a solar system, or perhaps enter it, but later in time, the solar system will revert and base its structure again on the number nine.



‘The Fourth force had a very important role to play: it had to bring to fruition all that the Spirit had imagined. It ‘inserted’ thus, an infinitesimal part of the Spirit in the human body. This comprises what you could call the Astral body, which forms one ninth of the essential human being and consists of one ninth of a ‘Higher self’, which is sometimes called ‘overself'. The Higher Self of man is, in other words, an entity which sends one ninth of itself into a human body, becoming the person’s Astral being. Other physical bodies are inhabited, similarly, by other ninths of the same Higher Self and yet each part remains integral to the central entity. (-‘central entity’ - it means that each of us shares a Higher Self with 8 other people on Earth - explanation of the Author on Editor’s request.)
‘Further, the Higher Self is a ninth part of a superior Higher Self which, in turn, is a ninth part of a more superior Higher Self. The process continues as far back as the source, and allows the enormous filtration of spiritual experience required by the Spirit.

‘You must not think that the Higher Self of the first category is insignificant in comparison with the others. It functions at a lower level, but is nevertheless extremely powerful and important. It is capable of curing illness and even resuscitating the dead.(- What is known on Earth as Spiritual Healing, can be achieved with the help of the Higher Self of the healer, without the patient being present. However, providing the patient gives permission, the competent healer can assist the patient from anywhere in the world. Author’s comment. This is not an exchange of ‘energy’ but exchange of ‘information’ at the level of Higher Selves. Editor’s comment.) (Exactly the same is said in the books from LOBSANG RAMPA. RØ-comment)
There are many instances of people, declared clinically dead, who are brought back to life in the hands of doctors who had abandoned all hope for them. What generally happens in these cases, is that the person’s Astral body meets with the Higher Self. This portion of the Higher Self has left the physical body during the period of ‘death’. It perceives its physical body below, and the doctors trying to resuscitate it; it can also perceive loved ones who mourn for it. In his present state, the Astral body, the person will feel perfectly well - even blissful. Usually he abandons his physical body, frequently the source of much suffering, to find himself catapulted down a ‘psychic canal’, at the end of which is a wondrous light and beyond, a state of bliss.

‘If before passing through this canal into the blissful light which is his Higher Self he has the least will not to die - not on his own account but for the sake of those who need him, young children for example, he will ask to return. In certain cases it will be permitted.

‘You are in constant communication with your Higher Self by means of your cerebral canal. Acting as a transmitting and receiving post, it conducts special vibrations directly between your Astral body and your Higher Self. Your Higher Self monitors you continually, by day and by night and can intervene to save you from an accident. Someone, for example, who is to catch a plane, finds that the taxi breaks down on the way to the airport; a second taxi called also breaks down - just like that... just like that? Could you really believe in such a coincidence?

‘The plane in question crashes thirty minutes later, leaving no survivors. Another person, an old and rheumatic woman and barely able to walk, starts to cross a street. There is a loud horn blast and a screeching of tyres, but this person is miraculously able to leap to safety.

‘How is this explained? It was not yet her time to die and so her Higher Self intervened. In one hundredth of a second the Higher Self triggered a reaction in her adrenaline glands which, for a few seconds, provided enough strength to her muscles to enable her to execute the leap which saved her life. Adrenaline released into the blood can make it possible to flee from imminent danger, or to defeat the ‘unbeatable’ through anger or fear. In too strong a dose, however, adrenaline becomes a lethal poison.

‘It isn’t only the cerebral canal which is able to conduct messages between the Higher Self and the Astral body. Another channel exists sometimes in dreams - or, I should even say, in sleep. At certain times during sleep, your Higher Self is able to call your Astral body to itself and, either communicate instructions or ideas, or to regenerate it in some way, replenishing its spiritual strength or enlightening it in regard to solutions to important problems. For this reason, it is essential your sleep is undisturbed by intrusive noise or by nightmares resulting from harmful impressions received during the day. Perhaps you will better understand the importance of your old French saying: ‘Night brings counsel’.

‘The physical body in which you exist at the moment is already very complex, but still, it is nothing compared with the complexity of the process of evolvement which occurs with Astral bodies and Higher-selves. In order to allow ordinary people on your planet to understand as easily as possible, I will make my explanation in the simplest (12) terms.

‘Your Astral body, which inhabits every normal human being, transfers to its Higher Self all the sensations that are experienced during a lifetime in a physical body. These sensations pass through the immense ‘filter’ of nine Higher-selves before arriving in the etheric ‘ocean’ that surrounds the Spirit. If these sensations are based essentially on materialism, the Higher-selves have enormous trouble filtering them, just as a water filter clogs quicker if it filters dirty water than if the water was already clear.

‘If, through the numerous experiences you have in your life, you ensure your Astral body benefits in a spiritual sense, it will acquire more and more spiritual understanding. In time, which can vary from 500 to even 15 000 of your Earth years, your Higher Self will have nothing more to filter.

‘This part of itself, embodied in the Astral being of Michel Desmarquet, will be so spiritually advanced, it will have arrived at the next stage where it will have to contend directly with the more superior Higher Self.

[felix+]

‘We can compare this process with a nine-stage filter, intended to rid the water passing through, of nine elements. At the end of stage one in the process, one will have been completely eliminated, with eight remaining. Of course, to make this information easier to digest, I am making enormous use of imagery...

‘This Astral body then, will have completed its cycle with the Higher Self of the first category and will then detach itself from Higher Self number one to rejoin the Higher Self of the second category; the entire process will be repeated. By the same token, the Astral body will be sufficiently spiritually advanced to pass to a planet of the next category, as well.

‘I see you are not following me very well and I am anxious that you will understand absolutely, all that I explain to you.

‘In his wisdom, The Spirit, by means of the Fourth force, provided for nine categories of planets. At present, you are on the planet Thiaoouba which is in the ninth category; that is, at the top of the scale.

‘Earth is a planet of the first category and therefore at the bottom of the scale. What does this mean? The planet Earth could be likened to a kindergarten with the emphasis on teaching basic social values. A planet of the second category would then correspond with a primary school where further values are taught - in both schools, adult guidance is imperative. The third category would comprise secondary schools where a foundation of values allows exploration beyond. Next, you would go to university, where you are treated as an adult, for you would not only have attained a certain amount of knowledge, but you would also start to accept civic responsibility.

‘This is the type of progress occurring with the nine categories of planets. The more spiritually advanced you are, the more you will benefit, on a superior planet, by an environment and general way of life which is superior. The very way in which you procure food is much easier, which in turn, simplifies the process of organising your way of life; the consequence is more effective spiritual development.

‘On the higher planets, Nature itself, enters the stage to assist ‘the pupil’ and, by the time you reach planets of the sixth, seventh, eighth and ninth category, not only is your Astral body highly evolved, your physical body has also benefited from your development.

‘We know you have already been favourably impressed by what you have seen on our planet. As you see more, you will appreciate that it is what you would call on Earth, ‘a paradise’; and yet, compared with true happiness, when you become a pure spirit, it is still nothing.

[felix+]

‘I see you are not following me very well and I am anxious that you will understand absolutely, all that I explain to you.

‘In his wisdom, The Spirit, by means of the Fourth force, provided for nine categories of planets. At present, you are on the planet Thiaoouba which is in the ninth category; that is, at the top of the scale.

‘Earth is a planet of the first category and therefore at the bottom of the scale. What does this mean? The planet Earth could be likened to a kindergarten with the emphasis on teaching basic social values. A planet of the second category would then correspond with a primary school where further values are taught - in both schools, adult guidance is imperative. The third category would comprise secondary schools where a foundation of values allows exploration beyond. Next, you would go to university, where you are treated as an adult, for you would not only have attained a certain amount of knowledge, but you would also start to accept civic responsibility.

‘This is the type of progress occurring with the nine categories of planets. The more spiritually advanced you are, the more you will benefit, on a superior planet, by an environment and general way of life which is superior. The very way in which you procure food is much easier, which in turn, simplifies the process of organising your way of life; the consequence is more effective spiritual development.

‘On the higher planets, Nature itself, enters the stage to assist ‘the pupil’ and, by the time you reach planets of the sixth, seventh, eighth and ninth category, not only is your Astral body highly evolved, your physical body has also benefited from your development.

‘We know you have already been favourably impressed by what you have seen on our planet. As you see more, you will appreciate that it is what you would call on Earth, ‘a paradise’; and yet, compared with true happiness, when you become a pure spirit, it is still nothing.

‘I must be careful not to make this explanation too long, for you must report it word for word, changing nothing in the book that you will write. It is absolutely essential you allow no personal opinion to intrude.

‘No, don’t get anxious - Thao will help you with the details when the time comes to start writing...

‘From this planet, it is possible either to remain in a physical body or be reunited with the Great Spirit in the ether.’

As these words were uttered, the Aura surrounding the leader shone more brightly than ever and I was surprised to see him almost disappear in a golden mist, only to reappear a second later.

‘You have understood that the Astral body is a body which inhabits your physical body recalling and noting all the understanding acquired during the course of its various lives.

‘It can only be enriched spiritually - not materially. The physical body is merely a vehicle which, in most cases we abandon when we die.

‘I will elaborate, for I see that ‘in most cases’ has confused you. By this, I mean that some of us, including all on our planet, are able to regenerate the cells of our bodies at will. Yes, you have already noticed that most of us seem to be of the same age. We are one of three planets that are the most highly evolved in this galaxy. Some of us can, and do, directly join what we call the great ether.

‘So, on this particular planet, we have arrived at a stage near perfection, both materially and spiritually. But we have our roles to perform, as does every creature existing in the Universe; in fact, everything, including a single pebble, has its role.

‘Our role, as beings of a superior planet, is to guide - to help with spiritual development and even, sometimes, materially. We are in a position to give material assistance because we are technologically the most advanced people. Indeed, how could a father give spiritual guidance to his child if he were not older, more educated and more skilled in diplomacy than the child?

‘If the child should require physical punishment, as unfortunately, is sometimes the case, isn’t it important that the parent be physically stronger than the child? Certain adults, who refuse to listen and who are absolutely stubborn, also need to be corrected by physical means.

‘You, Michel, come from the planet Earth, which is sometimes called ‘The Planet of Sorrows’. Indeed, the name is appropriate, but it is this way for a precise reason - it is intended to provide a learning environment of a quite specific kind. It is not because life there is so difficult that you have to intervene - you cannot lightly go against Nature, destroying rather than conserving what the Creator has put at your disposal; that is, interfering with ecological systems, which have been intricately designed. Certain countries, like Australia, where you are from, are beginning to show great respect for ecology and it is a step in the right direction; but even in that country, what case is made of pollution - both water and air pollution? What is ever done about one of the worst forms of pollution? Noise.

‘I say ‘worst’ because people such as Australians pay virtually no attention to it at all.

‘Ask someone if traffic noise bothers him and the response will surprise you - eighty five per cent of the time it will be; ‘What noise? What are you talking about? Oh that noise - we get used to it.’ And it is precisely because they ‘get used to it’ that the danger exists.’

Just then, Thaora, as this high figure was called, made a gesture and I turned around. He was replying to a question I had mentally posed; ‘How can he speak of percentages and know so much about our planet with so much precision?’

Turning around, I almost uttered a cry of surprise for, behind me, stood Biastra and Latoli. In itself, this was nothing surprising, but the friends I knew who measured 310 and 280 centimetres in height respectively, were now reduced in size to correspond with my height. My mouth must have continued to gape, for Thaora smiled.

‘Can you understand, that sometimes, and very often in these days, some of us live among your people on Earth? - and there is my answer to your question.

‘To continue on the very important subject of noise, it is such a danger that, if nothing is done, catastrophe is certain.

‘Let us take the example of a discotheque. The people who expose themselves to music that is typically played three times too loudly, are subjecting their brains and their physiological and astral bodies to vibrations which are so harmful. If they could see the damage that is caused, they would vacate the discotheque quicker than if there was a fire.

‘But vibrations don’t only come from noise; they also come from colours and it is astonishing that, on your planet, experiments conducted in this field have not been followed up. Our ‘agents’ reported a particular experiment involving a man who was capable of lifting a certain weight. It was (found) (that-Editor’s addition) after staring for a moment at a pink coloured screen, he consistently lost thirty per cent of his strength.

‘Your civilisation pays no attention to such experimentation. In fact, colours can enormously influence the behaviour of human beings and yet, control of this influence requires that an individual’s Aura be taken into account. If for example, you want to paint or wallpaper your bedroom with the colours that are truly appropriate for you, you must be aware of the colours of certain principal points of your Aura.

‘By matching the colours of your walls with those of your Aura, you can improve your health or maintain good health. Further, the vibrations emanating from these colours are essential for good mental balance, exerting their influence even while you sleep.’

I was wondering how we could be expected to know these significant colours in our Auras when, on Earth, we were not capable of perceiving Auras.



Of course, Thaora replied immediately, without me having to say a word aloud.

‘Michel, it is now very important that your experts invent the special equipment necessary, to enable perception of the Aura, as this, in turn, will ensure that correct choices are made at the critical cross-roads ahead.
‘The Russians have already photographed the Aura. This is the beginning, but the results obtained allow them only to read the first two letters of the alphabet, as it were, in comparison with what we are able to decipher. The reading of the Aura in order to heal the physical body is nothing compared with what such a reading can achieve for the psychic body, or the physiological body. It is in the area of the psyche that, on Earth, your greatest problems exist.

‘At the moment, most responsibility is taken for the physical body, but this is a serious mistake. If your psyche is poor, it will influence your physical appearance accordingly, but, regardless, your physical body will wear out and die one day, whereas your psyche, being part of your Astral body, never dies. On the contrary, the more you cultivate your mind, the less you will be burdened by your physical body and the quicker you will proceed through your cycle of lives.

‘We could have brought you to our planet in Astral body, but instead, we have brought you here in physical body - and for an important reason. I see you already understand our reason. This pleases us and we thank you for your willingness to assist us in our task.’

The Thaora stopped talking and seemed to lapse into thought, at the same time, fixing me with his luminous eyes. I cannot say how much time elapsed. I know my state became more and more euphoric and I was aware that the Auras of the seven personages were gradually changing. The colours became more vivid in places, softer in others, while the outer edges became misty.

This mist became more golden and pink as it spread, gradually blurring the seven figures. I felt Thao’s hand on my shoulder.

‘No, you are not dreaming, Michel. It’s all quite real.’ She spoke very loudly and, as if to prove her point, she pinched my shoulder so hard, she left a bruise that could be seen for several weeks.

‘Why did you do that? I would not have thought you capable of such violence, Thao.’

‘I’m sorry, Michel, but sometimes strange means are employed. The Thaori always disappear - and sometimes appear in this manner - and you might have thought it part of a dream. I am entrusted with the task of ensuring that you recognise what is real.’

[felix+]

Η ηπειρος της Μου
-Όπως ήδη έχω εξηγήσει κατά τη διάρκεια του ταξιδιού μας προς τη
Θειαούβα, οι Πακαρατίνιοι έφτασαν στη Γη πριν 1.350.000 χρόνια. Τριάντα
χιλιάδες χρόνια μετά, συνέβηκε ένας φοβερός κατακλυσμός, ο οποίος άνοιξε
θάλασσες και προκάλεσε την ανάδυση νησιών, ακόμα και ηπείρων. Ανάφερα
επίσης, για κάποια τεράστια ήπειρο η οποία ανυψώθηκε στη μέση του Ειρηνικού
Ωκεανού. Αυτή η ήπειρος ονομαζόταν “Λαμάρ” αλλά είναι καλύτερα γνωστή σαν
η ήπειρος της Μου. Αναδύθηκε στην κυριολεξία σαν ένα κομμάτι για να
διαχωριστεί 2.000 χρόνια μετά από μια σεισμική δόνηση, σε τρεις κυρίως
ηπείρους.
-Με το πέρασμα του χρόνου, δημιουργήθηκε βλάστηση πάνω σ’ αυτές τις
ηπείρους, από τις οποίες μεγάλες εκτάσεις βρίσκονταν σε περιοχές του
Ισημερινού. Μεγάλωσε το χόρτο, δημιουργήθηκαν δάση και σιγά-σιγά
μετανάστευσαν ζώα, διά μέσου ενός πολύ στενού ισθμού που ένωνε τη Μου με τη
Βόρειο Αμερική.
-Η κίτρινη φυλή που τα κατάφερε καλύτερα με τις καταστροφικές επιπτώσεις
του κατακλυσμού, ήταν οι πρώτοι που κατασκεύασαν πλοία και εξερευνούσαν τις
θάλασσες. Περίπου 300.000 χρόνια πριν, αποβιβάστηκαν στις Βορειοδυτικές
ακτές της Μου, όπου στο τέλος δημιούργησαν μια μικρή αποικία.
-Αυτή η αποικία μεγάλωσε πολύ λίγο με το πέρασμα των αιώνων, γιατί
υπήρχαν δυσκολίες στον εκπατρισμό, οι οποίες θα μας έπαιρναν πολύ χρόνο να τις
εξηγήσουμε και οι οποίες δε μας ενδιαφέρουν για τώρα.
-Περίπου 250.000 γήινα χρόνια πριν, οι κάτοικοι του πλανήτη Αρέμο Χ3, στον
οποίο σταματήσαμε για να πάρουμε δείγματα κατά τη διάρκεια του ταξιδιού μας,
επεχείρησαν ένα διαπλανητικό εξερευνητικό ταξίδι διαπερνώντας το ηλιακό σας
σύστημα. Αφού πέρασαν τον Κρόνο, τον Ποσειδώνα, τον Άρη και τον Ερμή,
προσεδαφίστηκαν στον πλανήτη Γη στην Κίνα, όπου τα διαστημόπλοια τους
προκάλεσαν αρκετό πανικό ανάμεσα στον πληθυσμό. Οι θρύλοι τους αναφέρονται
σε “πύρινους δράκους” που κατέβαιναν από τον ουρανό. Ο φόβος και η δυσπιστία
των Κινέζων, τους οδήγησε τελικά, στο να επιτεθούν στους ξένους, οι οποίοι
αναγκάστηκαν να χρησιμοποιήσουν βία, για να προφυλάξουν τους εαυτούς τους.
Αυτό το μισούσαν, γιατί δεν ήταν μόνο τεχνολογικά αναπτυγμένοι, αλλά επίσης
και πνευματικά αναπτυγμένοι άνθρωποι, που απεχθάνονταν τους φόνους.
-Προχώρησαν, συνεχίζοντας την εξερεύνηση τους πάνω στον πλανήτη.
Αποδείχτηκε ότι η ήπειρος της Μου τους έλκυσε περισσότερο, και αυτό για δύο
κυρίως λόγους. Πρώτον, η ήπειρος φαινόταν κυριολεκτικά ακατοίκητη και
δεύτερον, από απόψεως γεωγραφικού πλάτους ήταν πραγματικός παράδεισος.
-Έγιναν ειδικά προσεκτικοί, ιδιαίτερα μετά την αναμέτρηση τους με τους
Κινέζους και αισθάνονταν ότι έπρεπε να δημιουργήσουν βάση, έτσι που να
μπορούσαν να απομακρυνθούν σε περίπτωση που συναντούσαν κι’ άλλες
εχθροπραξίες σοβαρής μορφής από τους κατοίκους της Γης. Δεν έχω ακόμα
εξηγήσει ότι ο λόγος της εξερεύνησης τους στη Γη, ήταν η πρόθεση τους να
μετακομίσουν μερικά εκατομμύρια ανθρώπων από τον Αρέμο Χ3 – ένα πλανήτη
που γινόταν ασφυκτικά υπερπληθυσμιακός. Αυτή η επιχείρηση ήταν πάρα πολύ
σοβαρή, για να τη διακινδυνέψουν για οτιδήποτε. Έτσι αποφάσισαν η βάση για
οπισθοχώρηση να μην εγκατασταθεί στη Γη αλλά στη Σελήνη, που βρισκόταν
αρκετά κοντά και φαινόταν πολύ ασφαλής.
-Τους πήρε πενήντα χρόνια για να εγκαταστήσουν τη βάση τους στη Σελήνη
και δεν άρχισαν την μετανάστευση στη Γη μέχρι που ήταν έτοιμοι. Όλα πήγαν
καλά. Η μικρή κινέζικη αποικία που βρισκόταν στα βορειοδυτικά της Μου είχε
ολότελα καταστραφεί μερικές δεκαετίες μετά την πρώτη τους επίσκεψη, έτσι
πραγματικά είχαν ολόκληρη την ήπειρο στη διάθεση τους.
-Οι εργασίες, άρχισαν αμέσως, για την κατασκευή πόλεων, καναλιών και
δρόμων, που ήταν επιστρωμένοι με τεράστιες πλάκες. Το συνηθισμένο
μεταφορικό τους μέσο ήταν τα ιπτάμενα άρματα, όχι διαφορετικά από τα δικά μας
Λάτιβοκ.
-Από το δικό τους πλανήτη, εισήγαγαν ζώα όπως το σκύλο και τον αρματίλλο
– ο οποίος ήταν πολύ αγαπητός στον Αρέμο Χ3, και επίσης το γουρούνι.
106 Η Θειαούβα
Όταν μου είπε, για όλα αυτά τα εισαγμένα ζώα, θυμήθηκα πόσο παράξενο
μου φάνηκε όταν είδα γουρούνια και σκύλους πάνω σε αυτόν τον περίφημο
πλανήτη στην προηγηθείσα επίσκεψη μας. Ξαφνικά, όλα ήταν ξεκάθαρα σε μένα.
-Στο ύψος αυτοί οι άνθρωποι ήταν μέσον όρον, 180 εκατοστόμετρα για τους
άντρες και 160 εκατοστόμετρα για τις γυναίκες. Τα μαλλιά τους ήταν σκούρα, και
τα μάτια τους είχαν ένα όμορφο μαύρο και το δέρμα τους ελαφρά ορειχάλκινο.
Είδες μερικούς από αυτό το είδος, όταν σταματήσαμε στον Αρέμο Χ3 και πιστεύω
ήδη θα το έχεις μαντέψει ότι είναι οι πρόγονοι των Πολυνησίων.
-Έτσι δημιούργησαν εγκαταστάσεις παντού, στο μήκος και στο πλάτος της
ηπείρου, περιλαμβανομένων 19 πόλεων, εφτά από τις οποίες ήταν ιερές. Τα μικρά
χωριά ήταν πολυάριθμα, γιατί αυτοί οι άνθρωποι ήταν πολύ έμπειροι γεωργοί και
κτηνοτρόφοι.
-Το πολιτικό τους σύστημα ήταν αντιγραφή αυτού του Αρέμο Χ3. Είχαν
ανακαλύψει εδώ και πολύ καιρό ότι, ο μόνος τρόπος να κυβερνήσεις μια χώρα
σωστά, ήταν να τοποθετήσεις σαν κεφαλή της κυβέρνησης επτά ανθρώπους με
σοφία, που δεν αντιπροσώπευαν κανένα πολιτικό κόμμα, αλλά ειλικρινά
αφοσιωμένους στο να να κάμουν ότι μπορούν για το έθνος τους.
-Ο έβδομος από αυτούς ήταν ο Ανώτερος δικαστής, του οποίου η ψήφος άξιζε
για δύο. Εάν οι τέσσερεις ήταν εναντίον του και οι δύο υπέρ του, πάνω σε μια
συγκεκριμένη υπόθεση, βρίσκονταν σε αδιέξοδο, και οι συζητήσεις μπορούσαν να
κρατήσουν ώρες και μέρες, μέχρι που τουλάχιστον ένας από τους επτά να
πειθόταν να αλλάξει την ψήφο του. Οι συζητήσεις γίνονταν μέσα σε ατμόσφαιρα
σύνεσης, αγάπης και ενδιαφέροντος για τους ανθρώπους.
-Αυτές οι ανώτερες μορφές δεν έπαιρναν κανένα υλικό κέρδος, για τη θέση
τους σαν αρχηγοί του έθνους. Ήταν το καθήκον τους να ηγηθούν του έθνους και
το έκαναν με αγάπη για την πατρίδα τους – και με αυτό τον τρόπο, απέφευγαν
τους κρυφούς καιροσκόπους ανάμεσα στους αρχηγούς.
-Δεν μπορούμε να πούμε το ίδιο και για τους δικούς μας αρχηγούς σήμερα,
είπα με μια δόση πικρίας. “Πού εύρισκαν τέτοιους άντρες;”
-Η διαδικασία είχε ως ακολούθως: “ Σ’ ένα χωριό ή επαρχία, εκλεγόταν ένας
άντρας με ακέραιο χαρακτήρα, με δημοψήφισμα. Κανένας που θα είχε μητρώο
κακής διαγωγής, ή τάση για φανατισμούς μπορούσε να εκλεγεί – ο εκλεγμένος
έπρεπε να παρουσιάζει ακεραιότητα χαρακτήρος από όλες τις πλευρές. Μετά θα
στελλόταν στην πιο κοντινή πόλη, μαζί με τους αντιπροσώπους από τα γειτονικά
χωριά, και θα ελάμβαναν χώραν καινούριες εκλογές.
-Εάν για παράδειγμα ήταν εξήντα χωριά, θα έπρεπε να υπάρχουν εξήντα
εκλεγμένοι άντρες από το λαό, για την ακεραιότητα του χαρακτήρα τους, και όχι
για υποσχέσεις που θα έκαναν και που στο τέλος δε θα μπορούσαν να τις
κρατήσουν.
-Αντιπρόσωποι από όλο το έθνος θα συναντιόνταν στην πρωτεύουσα. Θα
χωρίζονταν σε ομάδες από έξι και η κάθε ομάδα αποσυρόταν σε ξεχωριστή
αίθουσα συνεδρίασης. Για τις επόμενες δέκα μέρες, η ομάδα θα ήταν μαζί –
συζητώντας, τρώγοντας μαζί, απολαμβάνοντας θεάματα και τελικά θα έπρεπε να
ελέγξουν τον αρχηγό της ομάδας. Έτσι που, αν υπήρχαν 60 αντιπρόσωποι,
χωρισμένοι σε δέκα ομάδες, θα υπήρχαν δέκα αρχηγοί των ομάδων. Από αυτούς
τους δέκα, οι εφτά θα εκλέγονταν με την ίδια διαδικασία, και από τους εφτά, θα
αναδεικνυόταν τελικά ο Ανώτερος Αρχηγός. Του δινόταν ο τίτλος του Βασιλιά.
-Ώστε, ήταν ένας δημοκρατικός βασιλιάς, είπα.
Η Θάω γέλασε με το σχόλιο μου και ο Λατιονούση συνοφρυώθηκε ελαφρά.
-Ο Βασιλιάς εκλεγόταν με αυτό τον τρόπο, μόνο εάν ο προκάτοχος πέθαινε
ξαφνικά και δεν είχε ορίσει αντικαταστάτη του, ή εάν ο αντικαταστάτης του δεν
ήταν απόλυτα αποδεκτός από το συμβούλιο των επτά. Του δινόταν ο τίτλος του
Βασιλιά, πρώτον γιατί ήταν ο αντιπρόσωπος του Μεγάλου Πνεύματος στη Γη, και
δεύτερον επειδή εννέα φορές στις δέκα, θα ήταν ο γιός ή ο πιο κοντινός συγγενής
του προηγούμενου Βασιλιά.
-Κάτι σαν την Ρωμαϊκή μέθοδο δηλαδή.
-Ναι, ακριβώς. Οπωσδήποτε όμως, εάν ο Βασιλιάς εκδήλωνε και την
παραμικρή τάση προς τη δικτατορία, εκθρονιζόταν από το συμβούλιο των
συναδέρφων του. Αλλά ας πάμε πίσω στους μετανάστες από τον Αρέμο Χ3...
-Η πρωτεύουσα τους, ονομάστηκε Σαβανάσα, και βρισκόταν σε ένα οροπέδιο
που αντίκριζε τον κόλπο του Σουβατού. Το οροπέδιο ήταν σε ύψος 300 μέτρα και
εάν εξαιρέσεις τα δυο βουνά – ένα βόρειο-δυτικά και το άλλο βόρειο-ανατολικά,
αυτό ήταν το ψηλότερο σημείο της ηπείρου της Μου.
-Με συγχωρείς, Θάω – μπορώ να διακόψω; όταν εξηγούσες για τον
κατακλυσμό που μετακίνησε τον άξονα της Γης, είπες ότι σωτηρία στο φεγγάρι
δεν ήταν δυνατή γιατί, φεγγάρι τότε δεν υπήρχε – και όμως τώρα, λες ότι οι
βάσεις σωτηρίας για τους μετανάστες δημιουργήθηκαν στο φεγγάρι ...
-Δεν υπήρχε φεγγάρι την εποχή που οι μαύροι αποίκησαν την Αυστραλία,
αλλά όχι για πολύ καιρό μετά. Υπήρχαν δύο μικρά φεγγάρια πολύ νωρίτερα – έξι
εκατομμύρια χρόνια περίπου πριν, τα οποία γύριζαν γύρω από τη Γη, που τελικά
συγκρούστηκαν μαζί της. Η Γη τότε ήταν ακατοίκητη έτσι παρ’ όλο που
ακολούθησαν φοβεροί κατακλυσμοί δεν είχε και τόση σημασία.
-500,000 περίπου χρόνια πριν, η Γη “προσέλκυσε” ένα πολύ μεγαλύτερο
φεγγάρι, αυτό που υπάρχει σήμερα. Περνούσε από πολύ κοντά στον πλανήτη σας
και προσελκύστηκε σε τροχιά. Αυτό συμβαίνει συχνά με τα φεγγάρια.
Προκλήθηκαν περαιτέρω καταστροφές απ’ αυτό το γεγονός...
-Τι εννοείς όταν λες “περνούσε πολύ κοντά” στη Γη; Γιατί δεν συγκρούστηκε;
Και οπωσδήποτε τι είναι το φεγγάρι;
-Θα μπορούσε να είχε συγκρουσθεί, στ’ αλήθεια, αλλά αυτό δεν συμβαίνει
συχνά. Ένα φεγγάρι, αρχικά είναι ένας μικρός πλανήτης, που γυρίζει γύρω από τον
ήλιο του σε μια ελικοειδή τροχιά που γινόταν πολύ σθεναρή. Οι πιο μικροί
πλανήτες γυρίζουν πολύ πιο γρήγορα από τους μεγαλύτερους, των οποίων η
δύναμη αδρανείας είναι μικρότερη.
-Εφ’ όσον η τροχιά τους είναι πιο γρήγορη, οι μικρότεροι πλανήτες συχνά
αρπάζονται από τους μεγαλύτερους πλανήτες, και εάν περνούν από πολύ κοντά, η
έλξη της βαρύτητας του πλανήτη θα είναι πιο μεγάλη από αυτήν του ήλιου. Ο
μικρότερος πλανήτης αρχίζει να γυρίζει γύρω από τον μεγαλύτερο, και πάλι σε
τροχιά που αργά η γρήγορα θα καταλήξει σε σύγκρουση.
-Θέλεις να πεις ότι το πανέμορφο φεγγάρι μας που έχει τόσο πολύ δοξαστεί
σε ποιήματα και τραγούδια, θα πέσει μια μέρα πάνω στα κεφάλια μας;
-Μια μέρα, ναι... αλλά όχι πριν 195.000 χρόνια.
Θα πρέπει να φάνηκε η ανακούφιση μου, και ο φόβος μου κάπως αστείος,
γιατί γέλασαν όλοι οι οικοδεσπότες μου.
Η Θάω συνέχισε: “όταν αυτό συμβεί – όταν η Σελήνη συγκρουστεί με τη Γη
– αυτό θα είναι το τέλος του πλανήτη σας. Εάν ο κόσμος της Γης δεν είναι
πνευματικά και τεχνολογικά αρκετά ανεπτυγμένοι εκείνο τον καιρό, αυτό σημαίνει
γενικό ολοκαύτωμα, αλλά εάν είναι, θα έχουν εκκενωθεί σε άλλο πλανήτη. Όλα
στην ώρα τους όμως, Μισιέλ – για τώρα, θα πρέπει να τελειώσω την ιστορία μου
που αφορά την ήπειρο της Μου...
-Η Σαβανάσα τότε βρισκόταν πάνω σε ένα τεράστιο οροπέδιο που δέσποζε
των πεδιάδων, που δεν ήταν ψηλότερες από 30 μέτρα πάνω από τη θάλασσα.
Πάνω σε αυτό το οροπέδιο και ακριβώς στο κέντρο κτίστηκε μια τεράστια
πυραμίδα. Κάθε πέτρα που χρησιμοποιήθηκε για την κατασκευή, μερικές ζύγιζαν
περισσότερο από 50 τόνους, κόπηκε ακριβώς με ακρίβεια ενός πέμπτου του
χιλιοστομέτρου, χρησιμοποιώντας αυτό που θα μπορούσαμε να το αποκαλέσουμε
“υπερηχητικά δονητικά συστήματα”. Αυτό γινόταν στα ορυχεία του Χόλατον, που
τώρα βρίσκονται στα Νησιά του Πάσχα, το οποίο ήταν το μοναδικό μέρος της
ηπείρου που μπορούσε να βρεις αυτές τις ειδικές πέτρες. Υπήρχε οπωσδήποτε
ακόμα ένα ορυχείο στην Νοτόρα, βορειοδυτικά της ηπείρου.
-Οι τεράστιες αυτές πέτρες μεταφέρονταν με την τεχνική της αντιβαρύτητας,
που τη γνώριζαν πολύ καλά αυτοί οι άνθρωποι. (Μεταφέρονταν πάνω σε εξέδρες
20 εκατοστόμετρα πάνω από τους πλακόστρωτους δρόμους, και
κατασκευάστηκαν χρησιμοποιώντας την ίδια μέθοδο με αυτή για τις πυραμίδες.)
Δρόμοι σαν και αυτούς κατασκευάστηκαν σε όλη τη χώρα, που συγκλίνοντα σαν
ένας τεράστιος ιστός της αράχνης, στην πρωτεύουσα Σαβανάσα.
-Οι θεόρατες πέτρες μεταφέρονταν στη Σαβανάσα και τοποθετούνταν
σύμφωνα με τις οδηγίες του “επικεφαλής”, ή αρχηγού αρχιτέκτονα αυτού του
έργου. Όταν τέλειωσε, η πυραμίδα είχε ύψος ακριβώς 440.01 μέτρα και οι
τέσσερεις πλευρές κοίταζαν ακριβώς στα τέσσερα σημεία της πυξίδας.
-Μήπως αυτό προοριζόταν να γίνει το παλάτι του Βασιλιά, ή μήπως ο τάφος
του; Όλοι χαμογελούσαν με το ίδιο επιεικές χαμόγελο, που παρουσιαζόταν συχνά
όταν έκανα κάποια ερώτηση.
-Όχι, κάτι τέτοιο, Μισιέλ. Αυτή η πυραμίδα ήταν πολύ πιο σημαντική – ήταν
ένα εργαλείο. Ένα τεράστιο εργαλείο, το παραδέχομαι, αλλά ένα εργαλείο όπως
και να το κάνουμε. Όπως, επίσης, ήταν και η πυραμίδα του Χέοπα, στην Αίγυπτο,
παρ’ όλο που ήταν πολύ μικρότερη σε μέγεθος.
-Ένα εργαλείο; Σε παρακαλώ εξήγησε μου – δε μπορώ να σε
παρακολουθήσω. Και ήταν αλήθεια. Είχα δυσκολίες να παρακολουθήσω τη Θάω,
αλλά ένοιωσα ότι ένα από τα μεγαλύτερα μυστήρια ήταν έτοιμο να αποκαλυφθεί
σε μένα – κάτι που είχε προκαλέσει τόσες έρευνες και έγινε το θέμα για τόσα
πολλά γραπτά στη Γη.
-Θα έχεις καταλάβει, συνέχισε η Θάω, “ότι αυτοί ήταν πολύ αναπτυγμένοι
άνθρωποι. Κατείχαν μια βαθειά κατανόηση των Νόμων του Σύμπαντος και
χρησιμοποίησαν την πυραμίδα τους σαν ένα “αιχμαλωτιστή” κοσμικών αχτίνων,
δυνάμεων και ενεργειών, καθώς επίσης και γήινων ενεργειών.
-Μέσα, οι αίθουσες ήταν τοποθετημένες σύμφωνα με ένα ακριβές σχέδιο, για
να εξυπηρετούν το Βασιλιά και μερικούς άλλους μεγάλους μυητές, σαν δυναμικά
κέντρα επικοινωνίας, που τους επέτρεπαν να επικοινωνούν με άλλους πλανήτες
και άλλους κόσμους μέσα στο σύμπαν. Τέτοια επικοινωνία, με εξωγήινους δεν
είναι πλέον δυνατή για τους ανθρώπους της Γης. Αλλά οι κάτοικοι της Μου εκείνο
τον καιρό, με φυσικά μέσα και εκμεταλλευόμενοι κοσμικές δυνάμεις, βρίσκονταν σε
συνεχή επικοινωνία με άλλα όντα, και μπορούσαν ακόμα να εξερευνούν
παράλληλους κόσμους.
-Αυτός ήταν ο μοναδικός σκοπός της πυραμίδας;
-Όχι ακριβώς. Η δεύτερη της χρήση ήταν να δημιουργεί βροχές. Με ένα
σύστημα από πλάκες, που ήταν κατασκευασμένες από ένα ειδικό κράμα, με κύριο
στοιχείο το ασήμι, αυτοί οι άνθρωποι ήταν ικανοί, μέσα σε λίγες μέρες, να
προκαλέσουν τη συσσώρευση νεφών πάνω από τη χώρα, και έτσι, να έχουν
βροχές όποτε τις χρειάζονταν.
-Με αυτό τον τρόπο, μπόρεσαν να δημιουργήσουν ένα πραγματικό παράδεισο
σε όλην την ήπειρο. Οι ποταμοί και τα ρυάκια ποτέ δεν στέρευαν, αλλά κυλούσαν
νωχελικά ανάμεσα από τις πολυάριθμες πεδιάδες, μιας χώρας που ήταν εντελώς
επίπεδη.
-Τα φρουτόδεντρα ήταν φορτωμένα με φρούτα, λυγίζοντας κάτω από το
βάρος των πορτοκαλιών, των μανταρινιών ή των μηλιών, ανάλογα με το
γεωγραφικό πλάτος που βρίσκονταν. Εξωτικά φρούτα, είδη που τώρα δεν
υπάρχουν στη Γη, τα μάζευαν σε αφθονία. Ένα τέτοιο φρούτο, που το ονόμαζαν
Λαϊκότι, και που είχε μια ιδιότητα, η οποία προκαλούσε έξαρση στη λειτουργία του
μυαλού, που επέτρεπε σε όποιον το έτρωγε, να λύνει προβλήματα που κανονικά
δεν ήταν της δυνατότητας του. Αυτή η ιδιότητα δεν ήταν ακριβώς ένα ναρκωτικό
αλλά το φρούτο ήταν απαγορευμένο από τους σοφούς. Το Λαϊκότι επιτρεπόταν να
φυτεύεται μόνο στους κήπους του Βασιλιά.
-Ο άνθρωπος όμως όπως είναι, εν πάσει περιπτώσει, φύτεψε κρυφά το φρούτο
σε διάφορες περιοχές της ηπείρου. Αυτοί που συλλαμβάνονταν τιμωρούνταν
αυστηρά, γιατί είχαν παρακούσει κατευθείαν το Βασιλιά της Μου. Για
θρησκευτικούς και κυβερνητικούς λόγους, έπρεπε να τον υπακούουν τυφλά,
εφόσον ήταν ο αντιπρόσωπος του Μεγάλου Πνεύματος. Σαν τέτοιος, ο Βασιλιάς
δεν έπρεπε να λατρεύεται ο ίδιος – απλά ήταν ο αντιπρόσωπος κάποιου άλλου.
-Αυτοί οι άνθρωποι πίστευαν στο Θαόρα – το Θεό. Το Πνεύμα το Ένα και το
Μοναδικό, ο Δημιουργός όλων των πραγμάτων και, φυσικά πίστευαν στη
μετενσάρκωση.
-Αυτό που μας αφορά τώρα, Μισιέλ, είναι τα μεγάλα γεγονότα που
συνέβηκαν στον πλανήτη σου, πριν πάρα πολύ καιρό, ούτως ώστε να μπορέσεις
να διαφωτίσεις τους συνανθρώπους σου. Δεν θα επεκταθώ στην περιγραφή μου
σε λεπτομέρειες, για την ήπειρο που ήταν η πατρίδα ενός από τους πιο
οργανωμένους πολιτισμούς που έχουν υπάρξει πάνω στον πλανήτη Γη.
Οπωσδήποτε όμως, πρέπει να ξέρεις ότι μετά από μια περίοδο 50.000 χρόνων, ο
πληθυσμός της Μου ανερχόταν σε ογδόντα εκατομμύρια.
-Αποστολές λάμβαναν χώραν, τακτικά, για να εξερευνήσουν και να
διερευνήσουν τις διάφορες απόψεις του πλανήτη. Για αυτές τις αποστολές
Η ήπειρος της Μου και τα νησιά του Πά
χρησιμοποιούσαν ιπτάμενα οχήματα, παρόμοια με αυτά που αποκαλείτε
“ιπτάμενους δίσκους”. Ήταν γνωστό ότι το μεγαλύτερο μέρος του πλανήτη ήταν
κατοικημένο από μαύρους, κίτρινους και λευκούς, παρόλο που οι τελευταίοι είχαν
περιέλθει σε μια αρχέγονη κατάσταση που οφειλόταν στην απώλεια της
τεχνολογικής κατανόησης από την αρχή. Αυτοί οι λευκοί άνθρωποι έφτασαν κατ’
ακρίβεια, στη Γη σε πολύ μικρούς αριθμούς στο διάστημα μεταξύ της άφιξης των
Πακαρατινίων και της αποίκισης της Μου. Είχαν εγκατασταθεί σε μια ήπειρο
γνωστή με το όνομα Ατλαντίς, αλλά από υλικούς και πνευματικούς λόγους, ο
πολιτισμός απότυχε παντελώς.
-Τι εννοείς “υλικούς λόγους”;
-Φυσικές καταστροφές, που είχαν σαν αποτέλεσμα να καταστραφούν οι
πόλεις τους και σχεδόν όλα όσα θα τους επέτρεπαν για να αναπτυχθούν
τεχνολογικά.
-Πρέπει να τονίσω το επόμενο σημείο: πριν να ξεκινήσουν τις εξερευνητικές
τους αποστολές στον πλανήτη, οι κάτοικοι της Μου είχαν κάμει έρευνα,
χρησιμοποιώντας την Πυραμίδα της Σαβανάσας. Σαν αποτέλεσμα αυτής της
έρευνας, αποφασίστηκε να στείλουν τους ιπτάμενους δίσκους τους και να
αποικήσουν την Νέα Γουινέα και τη Νότια Ασιατική περιοχή – αυτό είναι, δυτικά
της Μου. Συγχρόνως, εγκατέστησαν αποικίες στη Βόρειο Αμερική και την
Κεντρική Αμερική.
-Το πιο σημαντικό, εγκατέστησαν μια αποικιακή βάση, η οποία μεγάλωσε σε
μια τεράστια πόλη, στην περιοχή που είναι γνωστή στους αρχαιολόγους σας
Τιαχουανάκο, που δε βρίσκεται πολύ μακριά από την λίμνη Τιτικάκα. Οι Άνδεις
δεν υπήρχαν τότε, η οροσειρά σχηματίστηκε αργότερα, όπως θα δεις σύντομα.
-Στη Τιαχουανάκο, κτίστηκε ένα τεράστιο λιμάνι. Εκείνο τον καιρό, η Βόρεια
και η νότια Αμερική, ήταν επίπεδες και τελικά, κτίστηκε ένα κανάλι για να ενώσει
μια εσωτερική θάλασσα που υπήρχε τότε με τον Ειρηνικό Ωκεανό, εκεί που
σήμερα είναι η Βραζιλία. Αυτή η θάλασσα, είχε επίσης μια διέξοδο προς τον
Ατλαντικό Ωκεανό, ούτως ώστε τους ήταν δυνατό να περνούν από τον ένα
Ωκεανό στον άλλο και έτσι να αποικήσουν την ήπειρο της Ατλαντίδος...
-Ναι αλλά είπες ότι διέθεταν ιπτάμενους δίσκους – γιατί δεν τους
χρησιμοποίησαν; Εφόσον άνοιξαν ένα κανάλι, θα πρέπει να σκόπευαν να
χρησιμοποιήσουν πλοία.
-Χρησιμοποίησαν τις ιπτάμενες μηχανές τους όπως ακριβώς σήμερα
χρησιμοποιούνται τα αεροπλάνα, Μισιέλ, αλλά για πολύ βαριά φορτία,
χρησιμοποιούσαν μηχανές αντιβαρύτητας, ακριβώς όπως τα βαριά οχήματα που
χρησιμοποιούνται σήμερα στη Γη.
-Έτσι, όπως σου είπα αποίκησαν την ήπειρο της Ατλαντίδος. Πολλοί λευκοί
άνθρωποι από την Ατλαντίδα προτίμησαν τότε, να μεταναστεύσουν στην περιοχή
της Βόρειας Ευρώπης, γιατί δεν ανέχονταν την καινούρια κυβέρνηση και την
καινούρια θρησκεία που έφτασε από τη Μου. Αυτοί οι λευκοί μπήκαν στα
θαλάσσια σκάφη τα οποία κινούνταν με τον ατμό και τον άνεμο. Πραγματικά
αυτοί οι λευκοί, είχαν ανακαλύψει τη δύναμη του ατμού, αφού πέρασαν μια περίοδο
που μπορούσες να την ονομάσεις “προϊστορική”. Πρέπει επίσης να εξηγήσω ότι η
Βρετανία δεν ήταν νησί, εκείνο τον καιρό και ήταν ενωμένη με την Ευρώπη, και
ούτε τα Στενά του Γιβραλτάρ υπήρχαν, εφόσον η Αφρική έφτανε μέχρι τη Νότια
Ευρώπη. Πολλοί από τους λευκούς της Ατλαντίδας εγκαταστάθηκαν στη Βόρειο
Αφρική, και αναμίχθηκαν με τους μιγάδες από τη μαύρη και την κίτρινη φυλή της
περιοχής. Με την ανάμιξη δημιουργήθηκαν καινούριες φυλές στην Βόρειο Αφρική,
οι οποίες διαιωνίστηκαν για χιλιάδες χρόνια και τους οποίους γνωρίζεις σαν
Πέρπερ, Τουάρεκ και άλλους.
-Πολλές φορές επισκεπτόμαστε τη Γη όλο αυτό το διάστημα. Όταν κρίναμε
ότι ο χρόνος ήταν κατάλληλος, πηγαίναμε φανερά στον Βασιλιά της Μου και,
σύμφωνα με τις απαιτήσεις του και τις πληροφορίες που μας έδινε, θα μπορούσαμε
να επισκεφτούμε τις καινούριες αποικίες. Στην Ινδία, για παράδειγμα, ή στη Νέα
Γουϊνέα, οι άνθρωποι της, πολλές φορές αντιμετώπιζαν πολλές δυσκολίες στο να
αφομοιώσουν το δικό τους πολιτισμό με αυτόν που προϋπήρχε. Θα καταφθάναμε
φανερά με οχήματα σχεδόν παρόμοια με αυτό που σε έφερε στη Θειαούβα, αν και
διαφορετικού σχήματος.
-Το μέγεθος μας που πάντοτε ήταν μεγάλο και η εκθαμβωτική ομορφιά μας,
σήμαινε ότι στα μάτια τους περνούσαμε για Θεοί, απο ανθρώπους που δεν ήταν
πραγματικά αναπτυγμένοι, αλλά που σε μερικές περιπτώσεις ήταν ακόμα
κανίβαλοι.
-Σύμφωνα με την αποστολή μας, ήταν σημαντικό να τους δώσουμε την
εντύπωση ότι είμαστε φιλικοί θεοί, στα μάτια των αποίκων ούτως ώστε να
αποφευχθεί ο πόλεμος κάτι που απεχθάνονταν σε σχέση με την ανάπτυξη τους, τα
πιστεύω τους και τη θρησκεία τους.
-Είναι γιατί, τους επισκεπτόμαστε πολύ συχνά που δημιουργήθηκαν τόσοι
θρύλοι στη Γη, που μας περιέγραφαν σαν “γίγαντες” και “φλεγόμενα άρματα” που
έπεφταν από τους ουρανούς.
-Είμαστε πολύ καλοί φίλοι με τους ανθρώπους της Μου, και η Αστρική μου
οντότητα κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου, υπήρχε σε ένα σώμα αρκετά
όμοιο με αυτό που “φορώ” τώρα.

[felix+]

-Καλλιτέχνες και γλύπτες μας έδωσαν μεγάλη προσοχή. Αποτάθηκαν στο
Βασιλιά της Μου, και με τη συγκατάθεση του εργάστηκαν για να μας
αποθανατίσουν. Τα τεράστια αγάλματα στο Χόλατον (Στα Νησιά του Πάσχα),
είναι ένα παράδειγμα τέτοιας δουλειάς. Ήταν τότε σύμφωνα με τον πολιτισμό της
εποχής το ύψιστο επίπεδο μεγάλης τέχνης – λόγω του μεγέθους και του σχήματος
τους, αυτό που θα μπορούσες να περιγράψεις σαν “μοντέρνο.” Με αυτό τον τρόπο
σκαλίστηκε το άγαλμα μου. Ήταν τελειωμένο και έτοιμο να μεταφερθεί πάνω σε
μια τεράστια εξέδρα, οι οποίες εξυπηρετούσαν τα μήκη και τα πλάτη της χώρας με
κέντρο πάντοτε τη Σαβανάσα. Ο ειδικός της εποχής έστηνε αυτά τα αγάλματα
είτε στους κήπους του Βασιλιά ή κατά μήκος του διαδρόμου που οδηγούσε προς
την Πυραμίδα. Δυστυχώς, όταν το άγαλμα που με αντιπροσώπευε μαζί με μερικά
άλλα ήταν έτοιμα για να μεταφερθούν, ξέσπασε ο κατακλυσμός που κατάστρεψε
την ήπειρο της Μου.
-Οπωσδήποτε όμως, το Χόλατον γλύτωσε μερικώς. Όταν λέω “μερικώς”, θα
πρέπει να καταλάβεις ότι τα ορυχεία ήταν δέκα φορές πιο μεγάλα από τα
απομεινάρια που στέκουν σήμερα. Το κομμάτι που δεν καταποντίστηκε μέσα στον
κατακλυσμό ήταν η περιοχή που έστεκε το άγαλμα μου.
-Η μοντέρνα μορφή διατηρήθηκε στα Νησιά του Πάσχα. Όταν μου είπες ότι
με είχες ονειρευτεί σε μορφή αγάλματος στα Νησιά του Πάσχα και σε
διαβεβαίωσα ότι πραγματικά ήμουν εγώ, νόμισες ότι μιλούσα μεταφορικά, αλλά
αυτό ήταν σωστό μόνο κατά το ήμισυ. Όπως βλέπεις Μισιέλ, ορισμένα όνειρα,
σαν το δικό σου, σίγουρα είναι περισσότερο επηρεασμένα από τη λακοτίνα. Αυτό
είναι κάτι που δεν υπάρχει αντιπροσωπευτική λέξη σε καμιά γήινη γλώσσα. Δεν
είναι αναγκαίο για σένα να καταλάβεις το φαινόμενο, αλλά κάτω από την επήρεια
της, τα όνειρα είναι αληθινά.
Η Θάω τέλειωσε την αναφορά της σ’ αυτό το σημείο, απαστράπτοντας το
γνωστό της χαμόγελο και πρόσθεσε: “Εάν έχεις δυσκολίες να θυμάσαι όλα αυτά
θα σε βοηθήσω την κατάλληλη ώρα.”
Με αυτό, σηκώθηκε και όλοι ακολουθήσαμε το παράδειγμα της...

[felix+]

Ερευνώντας την Ψυχόσφαιρα
(Μια απιστευτη περιηγηση και μια τεραστια καταστροφη)

Ακολουθήσαμε το Λατιονούση ο οποίος μας οδήγησε σε άλλο μέρος του Τόκο
– την περιοχή ανάπαυσης όπου κάποιος μπορεί να αναπαυθεί εντελώς, χωρίς να
διεισδύει κανένας εξωτερικός θόρυβος. Εδώ μας εγκατέλειψαν η Λατόλη και δύο
από τους “γεροντότερους”. Είχαμε παραμείνει ο Λατιονούση, η Θάω, η Πιάστρα
και εγώ.
Η Θάω μου εξήγησε ότι, οι ψυχικές μου δυνάμεις δεν ήταν αρκετά
αναπτυγμένες και εκλεπτυσμένες και για να πάρω μέρος σε μια σπουδαία και πολύ
ιδιάζουσα εμπειρία, ήμουν υποχρεωμένος να πάρω ένα ειδικό ελιξίριο. Ήταν
σημαντικό να “ερευνήσουμε” τη ψυχόσφαιρα της Γης , κατά τη διάρκεια της
εξαφάνισης της Μου, δηλαδή 14.500 χρόνια πριν, όπως μου εξήγησε.
Η αντίληψη μου για τον όρο “ψυχόσφαιρα” είναι ως ακολούθως.
Γύρω από κάθε πλανήτη, από τη δημιουργία του, είναι ένα είδος
ψυχόσφαιρας, ή ένα κουκούλι που δονείται και το οποίο γυρίζει με ταχύτητα επτά
φορές αυτήν του φωτός. Αυτό το κουκούλι ενεργεί, ας πούμε σαν στυπόχαρτο,
απορροφώντας απόλυτα κάθε γεγονός που λαμβάνει χώραν στον πλανήτη. Το
περιεχόμενο αυτού του κουκουλιού είναι απρόσιτο σε μας πάνω στη Γη – δεν
έχουμε τρόπο να “διαβάσουμε την ιστορία”.
Είναι πολύ γνωστό ότι στις ΗΠΑ, οι ερευνητές και οι τεχνικοί ασχολούνται με
την ανάπτυξη μιας “διαχρονικής μηχανής” αλλά, μέχρι τώρα, οι προσπάθειες τους
δεν έχουν πετύχει. Η δυσκολία έγκειται, σύμφωνα με τη Θάω, στη συγχρόνιση με
τις δονήσεις του κουκουλιού παρά με τα μήκη κύματος. Το ανθρώπινο ον που
αποτελεί ένα αδιάσπαστο μέρος του σύμπαντος μπορεί, λόγω του αστρικού του
σώματος και αν είναι κατάλληλα εκπαιδευμένο, να αποσπάσει τις γνώσεις που
ζητά, μέσα από τη ψυχόσφαιρα. Φυσικά χρειάζεται μεγάλη εκπαίδευση γι’ αυτό.
-Το ελιξίριο θα σου επιτρέψει Μισιέλ, πρόσβαση στη ψυχόσφαιρα.
Και οι τέσσερεις μας, ξαπλώσαμε άνετα πάνω σ’ ένα ειδικό κρεβάτι.
Τοποθετήθηκα στο κέντρο ενός τριγώνου που σχηματιζόταν από τη Θάω, την
Πιάστρα και το Λατιονούση. Μου έδωσαν ένα ποτήρι με ένα υγρό το οποίο ήπια.
Η Πιάστρα και η Θάω τοποθέτησαν τα δάκτυλα τους ελαφρά πάνω στο χέρι μου
και στο ηλιακό μου πλέγμα, ενώ ο Λατιονούση έβαλε το δείκτη του πάνω στον
αδένα της υπόφυσης μου. Μου είπαν να χαλαρώσω εντελώς, και να μη φοβηθώ
ανεξάρτητα από το τι θα συνέβαινε. Θα ταξιδεύαμε με τα Αστρικά μας σώματα,
κάτω από την καθοδήγηση τους, έτσι θα ήμουν εντελώς ασφαλής.

Αυτός ο χρόνος έχει χαραχτεί στη μνήμη μου για πάντα. Όσο πιο πολύ η
Θάω μου μιλούσε μαλακά και σιγά, τόσο λιγότερο φοβόμουν.
Πρέπει να ομολογήσω, ότι αρχικά, φοβήθηκα. Ξαφνικά, παρά το ότι τα μάτια
μου ήταν κλειστά, είχα ζαλιστεί από τα χρώματα όλου του φάσματος που χόρευαν
και έλαμπαν. Μπορούσα να δω τους τρεις συντρόφους γύρω μου, αλλά να
λάμπουν από χρώμα και ταυτοχρόνως διαφανείς.
Το χωριό θάμπωνε σιγά- σιγά από κάτω μας.
Είχα την αλλόκοτη εντύπωση ότι τέσσερεις ασημένιοι λωροί ήταν
προσκολλημένοι στα φυσικά μας σώματα που έπαιρναν τις διαστάσεις βουνών.
Ξαφνικά, μια λευκόχρυση εκτυφλωτική λάμψη, διασταύρωσε την “όραση” μου
και αργότερα για λίγη ώρα, δεν είδα ή αισθάνθηκα τίποτα.
Μια μπάλα, φωτεινή σαν τον ήλιο αλλά ασημένια σε χρώμα, φάνηκε να
πλησιάζει με απίστευτη ταχύτητα. Μπήκαμε ορμητικά, ή έπρεπε να πω, μπήκα
ορμητικά, γιατί εκείνη τη στιγμή δεν είχα συναίσθηση των συντρόφων μου. Όταν
εισχώρησα σε αυτή την ασημένια ατμόσφαιρα, δεν μπορούσα να διακρίνω τίποτα
εκτός από την “ομίχλη” που με περιέβαλλε. Είναι αδύνατο να πω πόση χρονική
περίοδος είχε μεσολαβήσει, όταν πολύ ξαφνικά, η ομίχλη διαλύθηκε,
αποκαλύπτοντας μια ορθογώνια αίθουσα, με χαμηλό ταβάνι, μέσα στην οποία
κάθονταν δύο άνδρες με σταυρωμένα πόδια, πάνω σε θαυμάσια πολύχρωμα
μαξιλάρια.
Οι τοίχοι της αίθουσας ήταν από τετραγωνισμένες πέτρες με λεπτά
ανάγλυφα, από σκηνές του σύγχρονου πολιτισμού, με τσαμπιά από σταφύλια που
φαίνονταν διαφανή, φρούτα που δε μπορούσα να αναγνωρίσω και επίσης ζώα –
μερικά από τα οποία είχαν ανθρώπινα κεφάλια. Υπήρχαν επίσης ανθρώπινες
μορφές με κεφαλές ζώων.
Τότε, πρόσεξα, ότι οι τρεις σύντροφοι μου και εγώ σχηματίζαμε μια
“ενότητα” η οποία ήταν μια αεριώδης μάζα, και όμως μπορούσαμε να διακρίνουμε
ο ένας τον άλλο.
-Είμαστε μέσα στην κύρια αίθουσα της Πυραμίδας της Σαβανάσας, είπε ο
Λατιονούση. Ήταν απίστευτο – ο Λατιονούση δεν είχε ανοίξει το στόμα του και
όμως μου μίλησε στα Γαλλικά! Η εξήγηση ήρθε σαν αστραπή: “Είναι αληθινή
τηλεπάθεια Μισιέλ. Μην κάνεις ερωτήσεις, όλα θα εξελιχθούν φυσιολογικά και θα
μάθεις ότι πρέπει να ξέρεις”.
(Επειδή το καθήκον μου, γράφοντας αυτό το βιβλίο, είναι να αναφέρω αυτές
τις εμπειρίες, πρέπει να προσπαθήσω να εξηγήσω όσο το δυνατό πιο καθαρά ότι,
στην κατάσταση που ήμουν εκείνη την ώρα – το Αστρικό μου σώμα είχε περάσει
στη ψυχόσφαιρα – οι λέξεις είδα, άκουσα και ένιωσα δεν ήταν οι κατάλληλες, είναι
μόνο χρήσιμες, γιατί όπως οι αισθήσεις λειτουργούν “αυθόρμητα” με πολύ
διαφορετικό τρόπο από αυτόν που συνήθως δοκιμάζουμε – ακόμα πιο διαφορετικό
και από αυτόν που δοκιμάζουμε όταν ταξιδεύουμε με το Αστρικό μας σώμα.
Τα γεγονότα συμβαίνουν σαν σε όνειρο, και κάποτε πολύ αργά, άλλες δε
φορές με ενοχλητική ταχύτητα. Μετά, κάθε πράγμα φαίνεται αυτονόητο και έμαθα
αργότερα, αυτό ήταν λόγω της κατάστασης που ήμουν και επίσης της στενής
επιτήρησης που εξασκούσαν πάνω μου οι συνοδοί μου.)
Πολύ ξαφνικά, είδα ένα άνοιγμα στο ταβάνι της αίθουσας και ακριβώς στο
τέλος, ένα άστρο. Αντιλήφτηκα ότι οι δυο μορφές αντάλλασσαν “ορατές” σκέψεις
με το άστρο. Από την υπόφυση τους, μια ροή από κλωστές που έμοιαζαν με
ασημένιο καπνό του τσιγάρου, ο οποίος περνούσε από το άνοιγμα της στέγης και
πήγαινε να ενωθεί με το άστρο στο μακρινό διάστημα.
Οι δύο μορφές ήταν εντελώς ακίνητες, και γύρω τους, αιωρείτο ένα ελαφρό
χρυσαφένιο φως. Γνωρίζω, χάριν στη συνεχή ενημέρωση των συντρόφων μου, ότι
αυτές οι δύο μορφές όχι μόνο δεν μπορούσαν να μας δουν, αλλά ούτε και να
ενοχληθούν από την παρουσία μας, εφ’ όσον είμαστε θεατές από μια άλλη
διάσταση. Τους εξέτασα πιο προσεκτικά.
Ο ένας από αυτούς ήταν γέρος με μακριά άσπρα μαλλιά που έπεφταν κάτω
από τους ώμους του. Στο πίσω μέρος της κεφαλής του φορούσε ένα μικρό
υφασμάτινο σκούφο χρώματος ζαφορί, σαν αυτό που φορούν οι ραβί.
Ήταν ντυμένος με ένα ριχτό φόρεμα, χρυσοκίτρινο χιτώνα, με μακριά μανίκια
που τον κάλυπταν εντελώς. Με τον τρόπο που καθόταν, τα πόδια του δεν ήταν
ορατά αλλά “ήξερα” ότι ήταν γυμνά. Τα χέρια του συναντιόνταν, αγγίζοντας μόνο
τα άκρα των δακτύλων και μπορούσα να δω μικρούς γαλάζιους σπινθήρες γύρω
από τα δάκτυλα του, που μαρτυρούσαν την απεριόριστη δύναμη του διαλογισμού
του.
Η δεύτερη μορφή φαινόταν να έχει περίπου την ίδια ηλικία παρ’ όλα τα
κατάμαυρα γυαλιστερά του μαλλιά. Εκτός από το χρώμα του χιτώνα του που ήταν
φωτεινό πορτοκαλί, ήταν ντυμένος με τον ίδιο τρόπο όπως και ο σύντροφος του.
Ήταν τόσο απόλυτα ακίνητοι, που φαινόντουσαν σαν να μην ανάπνεαν.
-Επικοινωνούν με άλλους κόσμους, Μισιέλ, μου εξηγήθηκε.
Ξαφνικά, η “σκηνή” εξαφανίστηκε για να αντικατασταθεί αμέσως με μια
άλλη. Ένα παλάτι, σε σχήμα παγόδας, με τις οροφές του καλυμμένες με χρυσάφι,
στάθηκε μπροστά μας με τους πυργίσκους του, τις πόρτες και τα θεόρατα
παράθυρα να ανοίγουν σε θαυμάσιους κήπους και τις σμαλτωμένες δεξαμενές,
μέσα στις οποίες σηκώνονταν πίδακες από νερό και έπεφταν, σχηματίζοντας
ουράνια τόξα κάτω από τις ακτίνες ενός ήλιου που μεσουρανούσε. Εκατοντάδες
πουλιά φτερούγιζαν στα κλαδιά των δέντρων που ήταν σκορπισμένα μέσα σε
απέραντα πάρκα, προσθέτοντας πιτσιλιές από χρώματα σε ένα ήδη μαγευτικό
τοπίο.
Άνθρωποι ντυμένοι με χιτώνες διαφόρων τύπων και χρωμάτων περπατούσαν
σε ομάδες, κάτω από τα δέντρα ή κοντά στις δεξαμενές. Μερικοί βρίσκονταν σε
διαλογισμό, κάτω από ανθισμένες κληματαριές που προσφέρονταν ειδικά για την
άνεση και την προστασία τους. Την όλη σκηνή κάλυπτε μια κατασκευή που
πρόβαλε στο βάθος πίσω από το παλάτι – μια γιγαντιαία πυραμίδα.
“Ήξερα,” ότι μόλις φύγαμε από αυτή την πυραμίδα και ότι τώρα θαύμαζα το
υπέροχο παλάτι της Σαβανάσας, της πρωτεύουσας της Μου.
Πέραν του παλατιού, προς όλες τις κατευθύνσεις, απλωνόταν το οροπέδιο
που η Θάω είχε μιλήσει γι’ αυτό. Ένας διάδρομος, τουλάχιστον 40 μέτρα πλάτος,
φαινόταν να ήταν κατασκευασμένος από ένα κομμάτι πέτρα, οδηγούσε προς το
οροπέδιο από το κέντρο των κήπων. Ήταν κομμένος από δύο σειρές από πελώρια
σκιερά δέντρα, που ανάμεσα τους ήταν τεράστια κομψά αγάλματα. Πάνω σε
μερικά από αυτά τα αγάλματα υπήρχαν καπέλα, κόκκινα ή πράσινα, με πλατιά
γείσα.
Γλιστρήσαμε αθόρυβα κατά μήκος αυτού του διαδρόμου ανάμεσα από
ανθρώπους πάνω σε άλογα, και άλλοι καβάλα πάνω σε παράξενα τετράποδα ζώα
με κεφάλια που έμοιαζαν με δελφίνια – ζώα που ποτέ δεν άκουσα να γίνεται
αναφορά: ζώα των οποίων η ύπαρξη με βρήκε έκπληκτο.
-Αυτά είναι Ακιτεπάγιος, Μισιέλ, που έχουν από πολλού εκλείψει, μου
εξηγήθηκε.
Αυτό το ζώο είχε το ανάστημα ενός μεγάλου αλόγου, με μια πολύχρωμη ουρά
που κάποτε άνοιγε σαν αεριστήρας, παρόμοια με την ουρά του παγωνιού. Τα
πισινά του ήταν πολύ πιο φαρδιά από αυτά του αλόγου, το σώμα του σε μήκος
ήταν συγκριτικά σαν του αλόγου, οι ώμοι του ξεχώριζαν από το σώμα του σαν το
καύκαλο του ρινόκερου, και τα μπροστινά του πόδια ήταν πιο μακριά από τα
πισινά του. Όλο του το σώμα, εκτός από την ουρά, ήταν καλυμμένο με μακριά
γκρίζα μαλλιά. Όταν κάλπαζε μου θύμιζε τον τρόπο που τρέχουν οι καμήλες μας.
Αισθάνθηκα πολύ έντονα ότι οδηγούμουν από τους συντρόφους μου κάπου
αλλού. Περάσαμε πολύ γρήγορα τους ανθρώπους που διάβαιναν, και όμως
μπορούσα να “αντιληφθώ” και να σημειώσω ένα χαρακτηριστικό της γλώσσας
τους. Ήταν πολύ ευχάριστη στο αυτί και φαινόταν να αποτελείται από
περισσότερα φωνήεντα παρά σύμφωνα.
Αμέσως, μας φανερώθηκε μια άλλη σκηνή, παρόμοια με κινηματογραφική
ταινία, όταν κόβεται η σκηνή και παρουσιάζεται μια άλλη. Μηχανές, ακριβώς
όπως τους “ιπτάμενους δίσκους”, αγαπητές στους συγγραφείς επιστημονικής
φαντασίας, ήταν αραδιασμένες μέσα σε μια απέραντη περιοχή, στην άκρη του
οροπεδίου. Κόσμος κατέβαινε και ανέβαινε τις “ιπτάμενες μηχανές” που τους
έπαιρναν σε ένα θεόρατο κτίριο, που χωρίς αμφιβολία χρησίμευε σαν αερολιμένας.
Στο πεδίο προσγείωσης, οι πτητικές μηχανές έβγαζαν ένα συριστικό ήχο που
ήταν αρκετά υποφερτός στο “αυτί”. Μου ειπώθηκε ότι η αντίληψη μας του ήχου
και η ένταση του, μπορούσε να συγκριθεί με αυτή των ανθρώπων που ήταν μέρος
της σκηνής μπροστά μας.
Με κτύπησε, το ότι ήμουν μάρτυρας της καθημερινής ζωής ανθρώπων που
ήταν σημαντικά εξελιγμένοι, και που ήταν νεκροί για χιλιάδες χρόνια! Θυμάμαι ότι
επίσης πρόσεξα, το διάδρομο κάτω από τα “πόδια” μας και κατάλαβα ότι δεν
ήταν μια τεράστια πλάκα, όπως φαινόταν να είναι, αλλά, στην πραγματικότητα,
μια σειρά από πέτρες, κομμένες και εφαρμοσμένες με τόση ακρίβεια που οι
ενώσεις σχεδόν δεν φαινόντουσαν.
Από την άκρη του οροπεδίου, είχαμε μια πανοραμική θέα πάνω από μια
απέραντη πόλη και το λιμάνι, και πιο πέρα τον ωκεανό. Μετά, στιγμιαία, είμαστε
σε ένα πλατύ δρόμο της πόλης, που χωριζόταν από σπίτια διαφόρων μεγεθών και
αρχιτεκτονικών σχεδίων. Τα περισσότερα σπίτια είχαν ταράτσες που
περιβάλλονταν από λουλούδια, που κατά διαστήματα, έπαιρνε το μάτι μας ένα
πολύ ωραίο είδος πουλιών. Τα πιο μέτρια σπίτια που δεν είχαν ταράτσες, είχαν
στη θέση τους, πολύ ωραία φτιαγμένα μπαλκόνια – επίσης γεμάτα λουλούδια. Η
εντύπωση ήταν αρκετά ευχάριστη – σαν να περπατούσες μέσα σε κήπους.
Στο δρόμο, οι άνθρωποι ή περπατούσαν ή πετούσαν 20 εκατοστόμετρα πάνω
από το δρόμο, πάνω σε μικρές ιπτάμενες εξέδρες που δεν έβγαζαν καθόλου ήχο.
Αυτός φαινόταν ένας πολύ ευχάριστος τρόπος να ταξιδεύεις. Και όμως άλλοι
ταξίδευαν πάνω σε άλογα.
Όταν, στο τέλος του δρόμου βρεθήκαμε σε μια πλατεία της πόλης,
παραξενεύτηκα που δεν είδα μαγαζιά και τα παρόμοια. Στη θέση τους, ήταν μια
στεγασμένη αγορά από “παραπήγματα” που εξέθεταν όλων των ειδών τα αγαθά
που η καρδιά ή ο ουρανίσκος ήταν δυνατό να επιθυμήσουν. Υπήρχε ψάρι, ανάμεσα
σε αυτό αναγνώρισα τον τόνο, το σκουμπρί, τα σαλάχια και τις τρυγόνες, υπήρχε
κρέας πολλών ποιοτήτων, καθώς επίσης μια απίστευτη ποικιλία από λαχανικά.
Όμως πιο ξεχωριστή θέση είχαν τα λουλούδια, που φαίνονταν να γεμίζουν την
περιοχή. Ήταν φανερό ότι, αυτοί οι άνθρωποι αγαπούσαν πολύ τα λουλούδια, που
τα φορούσαν στα μαλλιά ή τα κρατούσαν όλοι στα χέρια. Οι “αγοραστές”
εξυπηρετούνταν από μόνοι τους για ότι ήθελαν, χωρίς να δίνουν τίποτα για
αντάλλαγμα – ούτε χρήματα ούτε κάτι που να τα αντικαθιστά. Η περιέργεια μου
τράβηξε την ομάδα μας στην καρδιά της αγοράς, ακριβώς μέσα από τα σώματα
των ανθρώπων – μια εμπειρία που βρήκα πολύ ενδιαφέρουσα.
Όλες μου οι ερωτήσεις έπαιρναν απάντηση την ίδια στιγμή που γίνονταν: δεν
χρησιμοποιούν χρήματα γιατί όλα ανήκουν στην κοινότητα. Κανείς δεν κλέβει – η
κοινοτική ζωή είναι απόλυτα αρμονική. Με το πέρασμα του χρόνου, διδάχθηκαν
να υπακούουν καλά καθιερωμένους και καλά μελετημένους νόμους που τους
εξυπηρετούσαν πολύ καλά.
Οι πιο πολλοί από αυτούς τους ανθρώπους ήταν 160 και 170 εκατοστόμετρα
σε ύψος, με ελαφρά μελαχρινό δέρμα και μαύρα μαλλιά και μάτια – πολύ όμοιοι με
τη σημερινή πολυνησιακή φυλή. Υπήρχαν ανάμεσα τους επίσης και μερικοί λευκοί,
μεγαλύτεροι στο ανάστημα, περίπου δύο μέτρα ύψος, με ξανθά μαλλιά και γαλανά
μάτια, και σε μεγαλύτερους αριθμούς, μερικοί μαύροι. Οι τελευταίοι ήταν ψηλοί,
όπως οι λευκοί, και φαίνονταν να είναι από διαφορετικά “είδη”, που περιλάμβανε
ένα που έμοιαζε με τους Τάμιλ και ένα άλλο, κτυπητά παρόμοιο με τους ιθαγενείς
μας της Αυστραλίας.
Πήγαμε κάτω προς το λιμάνι όπου ήταν αραγμένα σκάφη όλων των
σχημάτων και μεγεθών. Οι αποβάθρες ήταν κατασκευασμένες από γιγαντιαίες
πέτρες, που όπως μου “είπαν” προέρχονταν από το λατομείο Νοτόρα στα
Βορειοδυτικά της ηπείρου. Ολόκληρο το λιμάνι ήταν τεχνητά κατασκευασμένο.
Μπορούσαμε να δούμε μερικά πολύ επιτηδευμένα εργαλεία κατασκευής πλοίων να
δουλεύουν – μηχανήματα κατασκευής πλοίων και φορτωτικά μηχανήματα που
βρίσκονταν υπό επισκευή.
Τα σκάφη στο λιμάνι αντιπροσώπευαν όπως έχω πει, μια τεράστια ποικιλία –
ένα τύπο πλοίων του δεκάτου ογδόου και δεκάτου ενάτου αιώνα, μέχρι και τα
σύγχρονα γιότ, από τα ατμοκίνητα μέχρι τα εντελώς μοντέρνα υδρογονοκίνητα
φορτηγά. Τα πελώρια πλοία που ήταν αγκυροβολημένα στο λιμάνι ήταν τα
αντιμαγνητικά και αντιβαρυτικά οχήματα για τα οποία έχω ήδη μιλήσει.
Εκτός δράσεως, έπλεαν πάνω στο νερό, όταν όμως μετέφεραν τα αρκετών
τόνων φορτία τους, ταξίδευαν με ταχύτητα 70 και 90 κόμβων, λίγο πιο πάνω από
το νερό – και αυτό χωρίς να κάνουν κανένα θόρυβο.
Μου εξήγησαν ότι τα “κλασσικά” οχήματα που αντιπροσωπεύονταν στο
λιμάνι ανήκαν σε ανθρώπους που είχαν έρθει από μακρινές αποστάσεις – Ινδία,
Ιαπωνία, Κίνα – οι οποίες ήταν αποικίες της Μου, που όμως δεν είχαν ακόμα τη
δυνατότητα να επωφεληθούν από την τεχνολογική ανάπτυξη. Πάνω σε αυτό το
θέμα, έμαθα επίσης από το Λατιονούση, ότι οι αρχηγοί της Μου κρατούσαν
μυστικές τις επιστημονικές τους γνώσεις, για παράδειγμα την πυρηνική ενέργεια,
την αντιβαρύτητα και τους υπερήχους. Αυτή η πολιτική, τους επιβεβαίωνε τη
διατήρηση της υπεροχής τους στη Γη και εγγυόταν την ασφάλεια τους.
Η σκηνή “διακόπηκε” και βρεθήκαμε πίσω στο πεδίο προσγείωσης,
κοιτάζοντας την νυχτερινή θέα της πόλης. Φωτιζόταν, πολύ ομοιόμορφα, από
μεγάλες λάμπες, καθώς και ο δρόμος της Ρα, ο δρόμος που οδηγούσε στο παλάτι
της Σαβανάσα. Οι λάμπες που ήταν τοποθετημένες πάνω σε σκαλιστές κολώνες
κατά μήκος της λεωφόρου, τη φώτιζαν σαν να ήταν μέρα.
Μου εξήγησαν ότι αυτές οι λάμπες που είχαν σχήμα σφαιρικό, μετέτρεπαν
την πυρηνική ενέργεια σε φως και είχαν τη δυνατότητα να εργάζονται για χιλιάδες
χρόνια μέσα στο μέλλον χωρίς να εξαλείφονται. Παραδέχομαι ότι δεν κατάλαβα,
αλλά πίστεψα ότι έτσι είναι.
Ακόμα ένα σκηνικό άλλαξε – και ήταν μέρα. Η μεγάλη λεωφόρος και οι κήποι
του παλατιού γέμισαν από πλήθος ανθρώπων που ήταν ντυμένοι φωτεινά, και
υπήρχε μια πελώρια άσπρη μπάλα, στερεωμένη στην κορυφή της πυραμίδας.
Προφανώς ο βασιλιάς που είχα δει να κάνει διαλογισμός στην πυραμίδα είχε
πεθάνει, ακριβώς λίγο πριν μαζευτούν τα πλήθη.
Η μπάλα έσκασε με πολύ θόρυβο, και μια ομόφωνη κραυγή από χαρά βγήκε
από τον κόσμο. Αυτό με παραξένεψε, γιατί ο θάνατος προκαλεί δάκρυα, αλλά οι
σύντροφοι μου, μου εξήγησαν τα ακόλουθα:
-Μισιέλ! Δε θυμάσαι τα μαθήματα που σου διδάξαμε. Όταν το φυσικό σώμα
πεθάνει, το Αστρικό σώμα απελευθερώνεται. Αυτοί οι άνθρωποι το ξέρουν και
γιορτάζουν το γεγονός. Σε τρείς μέρες το Αστρικό σώμα του βασιλιά, θα φύγει από
τη Γη για να ενωθεί με το Μεγάλο Πνεύμα, γιατί αυτός ο Βασιλιάς
συμπεριφέρθηκε με ένα υποδειγματικό τρόπο κατά τη διάρκεια αυτής της
τελευταίας του ζωής πάνω στη Γη, παρά τις δύσκολες ευθύνες και καθήκοντα που
απαιτούνταν από αυτόν.
Δεν είχα απάντηση και αισθάνθηκα ντροπιασμένος, που πιάστηκα από τη
Θάω να ξεχνώ.
Ξαφνικά ο διάκοσμος άλλαξε πάλι. Βρεθήκαμε πάνω στα μπροστινά
σκαλοπάτια του παλατιού. Ένα απέραντο πλήθος μπροστά μας όσο μπορούσε να
δει το “μάτι”, και στο πλάι ήταν μια σύνοδος από επισήμους,
συμπεριλαμβανομένης μιας μορφής ντυμένης με την πιο ωραία ενδυμασία που
μπορεί να φανταστείς. Αυτός θα ήταν ο νέος Βασιλιάς της Μου.
Κάτι από αυτόν τράβηξε την προσοχή μου. Μου ήταν γνώριμος – αλλά δε
μπορούσα να τον αναγνωρίσω εντελώς, καλοφτιαγμένος όπως ήταν. Σαν
αστραπή ήλθε η απάντηση από το Λατιονούση: “Εγώ είμαι, Μισιέλ, κατά τη
διάρκεια μιας άλλης ζωής. Δεν με αναγνωρίζεις, αλλά αντιλαμβάνεσαι τις
Αστρικές μου δονήσεις μέσα σε αυτό το σώμα.”
Ουσιαστικά, ο Λατιονούση ζούσε την εξωπραγματικότητα μέσα από την
εξωπραγματικότητα! Ο Λατιονούση έβλεπε τον εαυτό του να ζει μια προηγούμενη
ζωή, καθώς ζούσε ακόμα την παρούσα ζωή!
Από τα χέρια των επισήμων, ο νέος βασιλιάς πήρε ένα υπέροχο κάλυμμα της
κεφαλής, που το τοποθέτησε πάνω του.
Μια φωνή αγαλλίασης ανέβηκε από το πλήθος. Η ήπειρος της Μου, το πιο
ψηλά αναπτυγμένο έθνος στον πλανήτη, και ηγέτης σε μεγαλύτερο από το μισό,
είχε νέο Βασιλιά.
Το πλήθος φαινόταν έξαλλο από χαρά. Χιλιάδες μικρά μπαλόνια, από κόκκινο
και φωτεινό πορτοκαλί, όρμησαν στον ουρανό, και μια ορχήστρα άρχισε να παίζει.
Οι μουσικοί της “ορχήστρας” που αριθμούσαν το λιγότερο διακόσιοι, έπαιζαν
πάνω σε σταθερές ιπτάμενες εξέδρες που βρίσκονταν γύρω από τους κήπους, το
παλάτι και την πυραμίδα. Πάνω σε κάθε εξέδρα, μια ομάδα μουσικών έπαιζαν μαζί
πάνω σε απερίγραπτα παράξενα όργανα, και με τέτοιο τρόπο που ο ήχος
διανεμόταν σαν από γιγαντιαία στερεοφωνικά μεγάφωνα.
Η “μουσική” δεν ήταν ολότελα η γνωστή μας μουσική. Εκτός από ένα τύπο
αυλού που παρήγε νότες μιας πολύ ιδιάζουσας συχνότητας, όλα τα όργανα
διαμόρφωναν τους ήχους της φύσης: Για παράδειγμα, τον αέρα που βουίζει, τις
μέλισσες που βουίζουν πάνω στα λουλούδια, τα κελαδήματα των πουλιών, τον
ήχο της βροχής που πέφτει πάνω στη λίμνη, ή τα κύματα που σπάνε πάνω στην
παραλία. Ήταν τόσο έντεχνα διαταγμένα – ο ήχος ενός κύματος μπορούσε να
προέρχεται από τους κήπους, να κυλίσει προς την κατεύθυνση σου, να περάσει
από πάνω σου και να τελειώσει σπάζοντας στα σκαλοπάτια της Μεγάλης
Πυραμίδας.
Δε θα μπορούσα να φανταστώ ανθρώπινα όντα, οσοδήποτε εξελιγμένα, ότι
θα μπορούσαν να κατορθώσουν ένα τέτοιο άθλο, όπως αυτη μουσική
μέσα από τη ψυχή τους, τόσο μαγεμένοι ήταν. Θα μου άρεσε να μείνω και εγώ, να
ακούω και να ακούω περισσότερο, να αφήσω τον εαυτό μου να διαποτιστεί με το
τραγούδι της φύσης. Ακόμα και στην αστροψυχοσφαιρική κατάσταση που ήμουν,
η μουσική με “διαπέρασε” και το αποτέλεσμα ήταν συναρπαστικό. Μου
“υπενθύμισαν” ότι, δεν είμαστε εκεί για αναψυχή... Η σκηνή χάθηκε.
Αμέσως, έγινα μάρτυρας μιας εξωπραγματικής συνάντησης, προεδρεύοντος
του Βασιλιά και περιορισμένη στους έξι συμβούλους του. Μου ειπώθηκε ότι, όταν
ο βασιλιάς συναντούσε μόνο αυτούς τους έξι, η κατάσταση ήταν σοβαρή.
Ο Βασιλιάς είχε γεράσει σημαντικά, γιατί μεταπηδήσαμε είκοσι χρόνια
μπροστά. Όλοι όσοι ήταν παρόντες φαινόντουσαν πολύ λυπημένοι όταν
συζητούσαν την τεχνική πιστότητα των σεισμογράφων τους και μπορούσα να τα
καταλάβω όλα μέσα σε ένα εκατοστό του δευτερολέπτου: μπορούσα να
παρακολουθήσω την πορεία των συζητήσεων σαν να ήμουν ένας από αυτούς!
Ένας από τους συμβούλους διατεινόταν ότι οι συσκευές είχαν, κατά
διαστήματα, αποδειχθεί αναξιόπιστες και ότι δεν υπήρχε αιτία ανησυχίας. Ένας
άλλος δήλωσε ότι ο σεισμογράφος ήταν απόλυτα ακριβής, επειδή ο ίδιος αυτός
τύπος δοκιμάστηκε τον καιρό της πρώτης καταστροφής, που συνέβει στα δυτικά
της ηπείρου...
Ενώ μιλούσαν, το παλάτι άρχισε να τρέμει σαν φύλλο στον άνεμο. Ο Βασιλιάς
σηκώθηκε, με τα μάτια ορθάνοιχτα από έκπληξη και φόβο: δύο από τους
συμβούλους του έπεσαν από τα καθίσματα τους. Έξω, ένας μεγάλος θόρυβος
φαινόταν να έρχεται από την πόλη.
Το σκηνικό άλλαξε και ξαφνικά, είμαστε έξω. Ήταν πανσέληνος και φώτιζε
τους κήπους του παλατιού. Όλα ηρέμησαν πάλι – πολύ ήρεμα. Ο μόνος ήχος που
ακουγόταν ήταν μια σκοτεινή υπόκωφη βροντή, που ερχόταν από την άκρη της
πόλης...
Ξαφνικά, οι υπηρέτες έτρεξαν από το παλάτι και διασκορπίστηκαν σε όλες τις
κατευθύνσεις. Μερικές από τις κολώνες που στήριζαν τις λάμπες που φώτιζαν τη
λεωφόρο, βρίσκονταν συντριμμένες στο έδαφος. Βγαίνοντας γρήγορα από το
παλάτι, ο Βασιλιάς και η “συνοδεία” του ανέβηκαν πάνω σε μια πτητική εξέδρα
και προχώρησαν αμέσως προς το αεροδρόμιο. Τους ακολουθήσαμε. Γύρω από τα
ιπτάμενα σκάφη, πάνω στο έδαφος και στο κτίριο, βασίλευε η σύγχυση. Μερικοί
άνθρωποι όρμησαν προς τα σκάφη ουρλιάζοντας και σπρώχνοντας. Η ιπτάμενη
εξέδρα του Βασιλιά, κινήθηκε προς ένα από τα οχήματα που βρισκόταν χώρια από
τα άλλα: αυτός και η ακολουθία του επιβιβάστηκαν σε αυτό. Άλλα σκάφη
σηκώνονταν, όταν ένας εκκωφαντικός θόρυβος βγήκε από τα βάθη της Γης –
ένας παράξενος, συνεχής θόρυβος σαν βροντή.
Το αεροδρόμιο ξαφνικά σχίστηκε στα δύο σαν μια κόλλα από χαρτί, και μια
στήλη φωτιάς μας περίζωσε. Τα σκάφη που μόλις σηκώθηκαν, είχαν παγιδευτεί
στη μέση των φλογών και ανατινάχθηκαν. Οι άνθρωποι που έτρεχαν στο
αεροδρόμιο χάθηκαν στη βαθιά ρωγμή. Το σκάφος του Βασιλιά, ακόμα στο
έδαφος, πήρε φωτιά και ανατινάχτηκε.
Αυτή τη στιγμή, ο θάνατος του βασιλιά σαν να ήταν το σύνθημα, είδαμε την
πυραμίδα να γκρεμίζεται ολόκληρη μέσα στη ρωγμή, που επεκτεινόταν σε όλο το
μήκος του οροπεδίου, που διευρυνόταν με τα δευτερόλεπτα. Η πυραμίδα είχε
ισοζυγισθεί για μια στιγμή στην άκρη της ρωγμής, μετά με μια βίαια τρεμούλα,
καταβροχθίστηκε μέσα στις φλόγες.
Πάλι το σκηνικό άλλαξε. Είχαμε τη θέα του λιμανιού και της πόλης, που
φαίνονταν να σείονται σαν κύματα μέσα στον ωκεανό. Κτίρια άρχισαν να
καταρρέουν συνοδευόμενα από κραυγές φόβου μέσα στις σκηνές φρίκης που
ξετυλίχτηκαν και εξαφανίσθηκαν μέσα στις φλόγες.
Έγιναν εκκωφαντικές εκρήξεις, που προέρχονταν όπως έμαθα από τα βάθη
της Γης. Ολόκληρα “προάστια” κατακρημνίστηκαν μέσα στη Γη, μετά,
ακολούθησαν το ίδιο, ολόκληρα κομμάτια της ηπείρου. Ο ωκεανός όρμησε να
γεμίσει τα απέραντα χάσματα που δημιουργούνταν, και ξαφνικά ολόκληρο το
οροπέδιο της Σαβανάσας καταποντίστηκε μέσα στα νερά, σαν ένα τεράστιο πλοίο
που βουλιάζει, αλλά πολύ πιο γρήγορα. Δημιουργήθηκαν παντοδύναμες
ρουφήχτρες, που ανάμεσα τους μπορούσα να δω ανθρώπους που απεγνωσμένα
κρατούσαν τα συντρίμμια, μάταια προσπαθώντας να γλυτώσουν.
Ήταν φοβερό για μένα να γίνω μάρτυρας ενός τέτοιου κατακλυσμού, αν και
ήξερα ότι αυτό έγινε 14.500 χρόνια πριν.
Αρχίσαμε ένα πολύ γρήγορο “γύρο” της ηπείρου, βρίσκοντας παντού τις ίδιες
καταστροφές. Το νερό ορμούσε με γιγαντιαία κύματα πάνω από τις
εναπομείνασες πεδιάδες, καταποντίζοντας τις. Πλησιάσαμε ένα ηφαίστειο που
μόλις είχε εκραγεί, και είδαμε κοντά βράχους να κινούνται, σε ρυθμική κίνηση, σαν
ένα γιγαντιαίο χέρι να τους σηκώνει πάνω από τη ροή της λάβας και να
δημιουργεί ένα βουνό μπροστά στα μάτια μας. Αυτό φαινόταν να παίρνει λίγο
χρόνο να γίνει, όσο πήρε και το οροπέδιο της Σαβανάσα να εξαφανιστεί.
Το σκηνικό χάθηκε πάλι για να αντικατασταθεί από άλλο.
-Φτάνουμε στη Νότιο Αμερική Μισιέλ, όπου ο κατακλυσμός δεν τους έχει
επηρεάσει ακόμα. Θα πρέπει να κοιτάξουμε πρώτα την παραλία εδώ και το λιμάνι
της Τιαχουανάκο. Χρονικά έχουμε πάει πίσω, ακριβώς πριν τον πρώτο σεισμό,
όταν ο Βασιλιάς της Μου συναντιόταν με τους συμβούλους του.
Είμαστε πάνω στις αποβάθρες του μεγάλου λιμανιού της Τιαχουανάκο. Ήταν
νύχτα και η πανσέληνος φώτιζε τη χώρα αν και πολύ γρήγορα θα έδυε. Από την
ανατολή, μια αμυδρή λάμψη στον ουρανό χαιρετούσε τον ερχομό της αυγής. Όλα
ήταν ήρεμα. Φρουροί περιπολούσαν τις αποβάθρες όπου πολυάριθμα πλοία ήταν
αραγμένα.
Μερικοί έμπαιναν στο κτίριο όπου έλαμπε ένα μικρό νυκτερινό φώς. Εδώ
μπορούσαμε να δούμε μερικά από τα σφαιρικά φώτα της Μου – αλλά μόνο λίγα.
Πετάξαμε πάνω από τη διώρυγα, όπου μερικά πλοία προχωρούσαν προς την
κατεύθυνση της εσωτερικής θάλασσας (τώρα Βραζιλίας).
Η ομάδα μας “σταμάτησε” πάνω στη γέφυρα ενός ωραίου πλοίου με πανιά.
Μια ελαφριά αύρα που ερχόταν από τη δύση, έσπρωχνε το πλοίο από πίσω. Είχε
μικρά πανιά γιατί περνούσε από ζώνη κατάμεστη από πολυάριθμες βάρκες. Είχε
τρείς ιστούς στο κατάστρωμα αρκετά μοντέρνου ρυθμού και μήκους 70 μέτρων.
Κρίνοντας από το σχήμα του κουφαριού του, θα ήταν ικανό για μεγάλες ταχύτητες
στα ανοιχτά νερά.
Μια στιγμή αργότερα, βρεθήκαμε σε μια καμπίνα ναυτικού, εφοδιασμένη με
μια δωδεκάδα κουκέτες όλες κατειλημμένες. Όλοι κοιμόνταν εκτός από δύο
άντρες περίπου 30 χρονών, που από τη φυσική τους εμφάνιση, μπορεί να ήταν από
τη Μου. Κάθονταν πάνω σε ένα τραπέζι, απορροφημένοι από ένα παιχνίδι, που
θα μπορούσε να ήταν μαχγιόνκ. Την προσοχή μου τράβηξε ο ένας από αυτούς –
μπορεί μεγαλύτερος από το σύντροφο του – του οποίου τα μακριά σκούρα μαλλιά
ήταν δεμένα με ένα κόκκινο φουλάρι. Με τράβηξε όπως ένα κομμάτι σίδερο
τραβιέται από ένα μαγνήτη, και σε μια στιγμή ήμουν κοντά του, παρασύροντας και
τους συντρόφους μου μαζί μου.
Όπως πέρασα από μέσα του, αισθάνθηκα σχεδόν μια ηλεκτρική διέγερση –
και ένα αίσθημα αγάπης, τέτοιας που ποτέ δεν αισθάνθηκα πριν. Αισθάνθηκα μια
αόριστη μοναδικότητα μαζί του, και πέρασα από μέσα του ξανά και ξανά.
-Αυτό εύκολα εξηγείται, Μισιέλ. Μέσα σε αυτό τον άντρα επανενώνεται το
Αστρικό σου σώμα. Αυτός είσαι εσύ, σε μια από τις προηγούμενες ζωές σου.
Όμως, είσαι εδώ σαν παρατηρητής και δεν εξυπηρετεί κανένα σκοπό να
προσπαθήσεις να ξαναζήσεις αυτά τα χρόνια. Μην αναμειχθείς.
Με λύπη, “ακολούθησα” τους συντρόφους μου πίσω στη γέφυρα.
Ξαφνικά, μακριά προς τη δύση ακούστηκε μια ισχυρή έκρηξη, μετά μια άλλη
πιο κοντά. Στη δύση ο ουρανός άρχισε να αστράφτει. Ακόμα. πιο κοντά, και στο
ενδιάμεσο πιο ισχυρών εκρήξεων, κοιτάζαμε την έκρηξη ενός ηφαιστείου που
φώτισε τον ουρανό σε ακτίνα τριάντα χιλιομέτρων.
Στη διώρυγα και μέσα στο λιμάνι, αντιληφθήκαμε μια πυρετώδη αναταραχή
όταν άρχισαν φωνές και ήχησαν οι σειρήνες.
Ακούσαμε ποδοβολητά και οι ναύτες από κάτω ξεχύθηκαν στη γέφυρα.
Ανάμεσα τους μπορούσα να δω το ναύτη που “φορούσε” το Αστρικό μου σώμα,
τόσο φοβισμένο όσο και οι σύντροφοι του, και αισθάνθηκα ένα κύμα απέραντης
συμπάθειας για τον πανικόβλητο “εαυτό” μου.
Γύρω από την πόλη, μέσα στη λάμψη του ηφαιστείου, είδα μια λαμπερή
σφαίρα να πετά πολύ γρήγορα στον ουρανό, και τελικά να χάνεται από μπροστά
μας.
-Ναι αυτό ήταν ένα από τα διαστημόπλοια μας, μου εξήγησε η Θάω. “Θα
παρακολουθεί τον κατακλυσμό από ψηλά. Υπάρχουν δεκαεπτά άνθρωποι επάνω,
που θα κάνουν ότι μπορούν για να βοηθήσουν επιζήσαντες, αλλά αυτό θα είναι
πολύ λίγο. Κοίταξε.”
Το έδαφος άρχισε να κουνιέται και να τρέμει. Τρία ακόμα ηφαίστεια βγήκαν
στην επιφάνεια του ωκεανού κοντά στην παραλία, για να σκεπαστούν και πάλι
από τα νερά τόσο γρήγορα όσο είχαν φανεί. Την ίδια ώρα, προκλήθηκε ένα
παλιρροιακό κύμα σαράντα περίπου μέτρα ύψος για να ορμήσει στην παραλία με
ένα καταχθόνιο θόρυβο. Όμως πριν φθάσει στην πόλη, το έδαφος γύρω μας
άρχισε να υψώνεται. Το λιμάνι, η πόλη και η ύπαιθρος μακριά – ένα μεγάλο μέρος
της ηπείρου – άρχισαν γρήγορα να υψώνονται, σταματώντας τη ορμή των
κυμάτων. Για να μπορέσουμε να δούμε καλύτερα, ανεβήκαμε πιο ψηλά. Μου
θύμισε ένα γιγαντιαίο ζώο που καμπούριαζε την πλάτη του όπως τεντωνόταν,
όταν βγαίνει από την τρώγλη του.
Οι φωνές των ανθρώπων έφθασαν σε μας, σαν τις Δάντειες κραυγές. Ήταν
τρελοί από τον πανικό, γιατί υψωνόταν με την πόλη όπως σε ασανσέρ, και
φαινόταν ότι η ανύψωση τους δε θα σταματούσε ποτέ.
Οι βάρκες που κατακομματιάστηκαν πάνω στους βράχους, που
εξεσφενδονίζονταν από τον ωκεανό, και είδα το ναύτη που αφήσαμε πίσω
κυριολεκτικά πολτοποιημένο. Ένας από τους “εαυτούς” μου, μόλις είχε επιστρέψει
στην πηγή του.
Φαινόταν ότι η Γή ξαναδιαμόρφωνε εντελώς το σχήμα της. Η πόλη
εξαφανίστηκε όταν πυκνά μαύρα σύννεφα κύλισαν από τη δύση, βρέχοντας τη
χώρα με λάβα και στάχτη, που ξεπετιόταν από τα ηφαίστεια. Δυο περιγραφικές
λέξεις ήλθαν στο νου μου αυτή τη στιγμή: Μεγαλειώδεις και Αποκαλυπτικές.
Όλα θάμπωσαν, και αισθάνθηκα τους συντρόφους μου κοντά, γύρω μου.
Έβλεπα ένα ασημόγριζο σύννεφο να κινείται μακριά μας με ιλιγγιώδη ταχύτητα
και μετά φάνηκε η Θειαούβα. Είχα την εντύπωση ότι μας τραβούσαν οι ασημένιες
κλωστές, για να γυρίσουμε γρήγορα στα φυσικά μας σώματα που φαινόταν να μας
περιμένουν – πελώρια σα βουνά και να μικραίνουν όπως τα προσεγγίζαμε.
Τα Αστρικά μου μάτια εκτίμησαν την ομορφιά των χρωμάτων εδώ πάνω στο
“χρυσαφένιο” πλανήτη, μετά από την εμπειρία των εφιαλτών που αφήσαμε πίσω
μας.
Αισθάνθηκα τα χέρια που άγγιζαν το φυσικό μου σώμα να φεύγουν.
Ανοίγοντας τα μάτια μου, κοίταξα γύρω μου. Οι σύντροφοι μου, στάθηκαν πάνω,
χαμογελώντας, και η Θάω με ρώτησε αν ήμουν εντάξει.
-Πολύ ωραία ευχαριστώ. Παραξενεύτηκα, που ακόμα έχει φως έξω.
-Φυσικά και έχει φώς ακόμα Μισιέλ. Πόσο νομίζει λείψαμε;
-Πραγματικά δε ξέρω. Πέντε-έξι ώρες;
-Όχι, είπε η Θάω διασκεδάζοντας. “ Όχι περισσότερα από δεκαπέντε λόρσε-
περίπου δεκαπέντε λεπτά.”
Μετά, ο καθένας με πήρε από τον ώμο, η Θάω και η Πιάστρα οδηγώντας με
έξω από την “αίθουσα ανάπαυσης”, ξεσπώντας στα γέλια με την έκπληξη μου. Ο
Λατιονούση ακολούθησε, λιγότερο εκδηλωτικός στην ευθυμία του.

[felix+]

(...)
Ο ούτω καλούμενος πολιτισμός μας

-Πήραμε μόνοι μας τα φαγητά από διάφορα χρώματα, μαζί με λίγο μάννα και
μετά απολαύσαμε ένα ποτήρι υδρόμελο. Η Θάω με ρώτησε: “Τι νομίζεις για τη
διαμονή σου στη Θειαούβα Μισιέλ;”
-Τι νομίζω από αυτή; Ίσως, μετά από τις εμπειρίες μου το πρωί, θα έπρεπε να
με ρωτούσες τι νομίζω για τον πλανήτη Γη! Μου φάνηκε κατά τη διάρκεια
αυτών...των δεκαπέντε λεπτών – ότι έχουν περάσει χρόνια. Μερικές στιγμές ήταν
πραγματικά φοβερές, αλλά άλλες πολύ εντυπωσιακές. Μπορώ να ρωτήσω, γιατί
με πήρες σ’ αυτό το ταξίδι μέσα στο χρόνο;
-Πολύ καλή ερώτηση, Μισιέλ. Χαίρομαι που την έκαμες. Θέλαμε να σου
δείξουμε ότι πριν από τον ούτω καλούμενο πολιτισμό σας, υπήρξε στη Γη
“πραγματικός” πολιτισμός.
-Δεν σε απαγάγαμε, όπως μπορείς να πεις, και σε φέραμε αρκετά
δισεκατομμύρια χιλιόμετρα, μόνο για να σου δείξουμε την ομορφιά του πλανήτη
μας.
-Βρίσκεσαι εδώ, γιατί ανήκεις σ’ ένα πολιτισμό ο οποίος πήρε λάθος στροφή.
Τα πιο πολλά έθνη στη Γη, πιστεύουν τους εαυτούς τους ότι είναι υψηλά
αναπτυγμένοι, αλλά δεν είναι καθόλου έτσι. Απεναντίας, ο πολιτισμός τους είναι
σε παρακμή, από τους αρχηγούς και την ούτω καλούμενη υψηλή κοινωνία.
Ολόκληρο το σύστημα είναι διεστραμμένο.
-Το ξέρουμε αυτό γιατί παρακολουθούμε από πολύ κοντά τον πλανήτη Γη,
ειδικά τα τελευταία χρόνια, όπως ο μεγάλος Θαόρα σου εξήγησε. Είμαστε ικανοί
να μελετούμε τι ακριβώς συμβαίνει με πολλούς και διάφορους τρόπους. Μπορούμε
να ζούμε μεταξύ σας, με τα φυσικά μας σώματα ή και με αστρική παρουσία. Δεν
είμαστε μόνο παρόντες στον πλανήτη σας – έχουμε την ικανότητα να
επηρεάζουμε τη συμπεριφορά ορισμένων, ευτυχώς, από τους αρχηγούς σας. Για
παράδειγμα, η επέμβαση μας εμπόδισε τους Γερμανούς από το να είναι η πρώτη
χώρα που να μπορεί να χρησιμοποιήσει την ατομική βόμβα, γιατί θα ήταν
καταστροφικό για τους υπόλοιπους ανθρώπους πάνω στη Γη, αν ο Ναζισμός είχε
θριαμβεύσει κατά το τέλος του Δεύτερου Παγκόσμιου πολέμου. Όπως θα
κατάλαβες, οποιοδήποτε ολοκληρωτικό καθεστώς, σηματοδοτεί ένα μεγάλο
οπισθοδρομικό βήμα για τον πολιτισμό.
-Όταν εκατομμύρια άνθρωποι στέλλονται στους θαλάμους αερίων, απλώς και
μόνο επειδή είναι Εβραίοι, οι δολοφόνοι τους δεν μπορεί να περηφανεύονται ότι
είναι πολιτισμένοι άνθρωποι.
-Ακόμη λιγότερο, μπορούν οι Γερμανοί να πιστεύουν ότι είναι οι εκλεχτοί. Για
να πράξουν όπως έπραξαν, έχουν πέσει πιο χαμηλά και από τις φυλές των
κανιβάλων.
Ο ούτω καλούμενος πολιτισμός μας 129
-Οι Ρώσοι που έστειλαν χιλιάδες να δουλέψουν σε στρατόπεδα
συγκεντρώσεως, και που εκτέλεσαν χιλιάδες, γιατί αντιπροσώπευαν κίνδυνο για το
καθεστώς τους, δεν είναι καλύτεροι.
-Στη Γη, υπάρχει μεγάλη ανάγκη πειθαρχίας, αλλά “πειθαρχία” δεν εννοείται
δικτατορία. Το Μεγάλο Πνεύμα, ο ίδιος ο Δημιουργός, δεν υποχρεώνει κανένα
από τα δημιουργήματα του, ανθρώπινο ή οτιδήποτε άλλο, να κάνει οτιδήποτε
εναντίον της θέλησης του. Όλοι έχουμε ελεύθερη θέληση και σε μας έγκειται στο
να πειθαρχούμε τους εαυτούς μας, ούτως ώστε να προοδεύουμε πνευματικά. Το
να επιβάλει ένας τη θέληση του επί του άλλου, με τρόπο που να στερεί τον άλλο
από το προνόμιο του να εξασκεί την ελεύθερη θέληση του, είναι ένα από τα
μεγαλύτερα εγκλήματα που ο άνθρωπος μπορεί να διαπράξει.
-Αυτό που συμβαίνει τώρα(1987) στη Νότιο Αφρική είναι ένα έγκλημα εναντίον
ολόκληρης της ανθρωπότητας. Ο ίδιος ο ρατσισμός είναι έγκλημα.
-Θάω, διέκοψα, είναι κάτι που δεν καταλαβαίνω. Λες ότι εμποδίσετε τους
Γερμανούς από το να είναι οι πρώτοι που να έχουν στην κατοχή τους την ατομική
βόμβα, αλλά γιατί δεν εμποδίσετε όλες τις χώρες, από το να την έχουν; Πρέπει να
παραδεχτείς ότι στο σημείο που βρισκόμαστε τώρα όσον αφορά τα ατομικά όπλα
καθόμαστε πάνω σε ηφαίστειο. Τι μπορεί να πεις για την Χιροσίμα και το
Ναγκασάκι. Δεν αισθάνεστε κατά κάποιο τρόπο υπεύθυνοι;
-Μισιέλ, φυσικά βλέπεις ορισμένα πράγματα με ένα πολύ απλοποιημένο
τρόπο. Για σένα όλα είναι είτε μαύρα είτε άσπρα, αλλά υπάρχουν και πολλές
αποχρώσεις γκρίζου. Εάν ο Β ’Παγκόσμιος Πόλεμος δεν σταματούσε με το
βομβαρδισμό και την καταστροφή αυτών των δύο πόλεων, θα μπορούσαν να ήταν
πολύ πιο πολλοί οι θάνατοι – τρεις φορές πιο πολλοί από τα θύματα από τις
ατομικές βόμβες. Όπως λέτε στη γλώσσα σας, προτιμήσαμε το μικρότερο από τα
δύο κακά.
-Όπως σου είπα προηγουμένως, μπορούμε να δώσουμε ένα χέρι αλλά δεν
ανακατευόμαστε στις λεπτομέρειες των καταστάσεων. Είναι πολύ αυστηροί
κανόνες που πρέπει να ακολουθηθούν. Η βόμβα έπρεπε να υπάρξει – όπως
ακριβώς ανακαλύπτεται σε όλους τελικά τους πλανήτες. Και όταν ανακαλυφθεί,
είτε παρακολουθούμε τι συμβαίνει σαν θεατές, ή μπορεί και να επέμβουμε. Αν
επέμβουμε, είναι για να δώσουμε την υπεροχή στην “πλευρά” η οποία είναι πιο
ειλικρινής και που αναγνωρίζει και εκτιμά την ατομική ελευθερία.
-Αν ορισμένοι από τους αρχηγούς που θα διαβάσουν το βιβλίο σου δεν σε
πιστέψουν ή αμφιβάλλουν για τα γραφόμενα σου, προκάλεσε τους να σου
εξηγήσουν την εξαφάνιση δισεκατομμυρίων “βελόνων” που μπήκαν σε τροχιά
γύρω από τη Γη. Ρώτησε τους επίσης να εξηγήσουν τη δεύτερη εξαφάνιση, των
130 Η Θειαούβα
άλλων δισεκατομμυρίων βελόνων που ξαναμπήκαν σε τροχιά γύρω από τη Γη. Θα
ξέρουν για ποιό πράγμα μιλάς, μην αμφιβάλλεις γι’ αυτό. Εμείς είμαστε υπεύθυνοι
για την εξαφάνιση αυτών των “βελόνων”, γιατί κρίναμε ότι ήταν φοβερά
επικίνδυνο για τον πλανήτη σας.
-Πολλές φορές, εμποδίσαμε τους εμπειρογνώμονες σας από το να “παίζουν με
τα σπίρτα”, αλλά είναι σημαντικό να μη βασίζονται πάνω στη βοήθεια μας όταν
γίνονται λάθη. Αν κρίνουμε σωστό να “βοηθήσουμε”, το κάνουμε, αλλά δε
μπορούμε και ούτε το θέλουμε να σας σώσουμε από την καταστροφή αυτομάτως
– γιατί αυτό είναι σαν να εναντιώνεσαι με το Νόμο του Σύμπαντος.
-Όπως βλέπεις, Μισιέλ, τα ατομικά όπλα έχουν φέρει το φόβο στις καρδιές
των ανθρώπων της Γης, και παραδέχομαι ότι είναι όπως το σπαθί του Δαμοκλή
που κρέμεται πάνω από τα κεφάλια σας, αλλά αυτός δεν είναι ο πραγματικός
κίνδυνος.
-Οι πραγματικοί κίνδυνοι στη Γη με τη σειρά σπουδαιότητος είναι: πρώτο τα
χρήματα, μετά οι πολιτικοί, τρίτον οι δημοσιογράφοι και τα ναρκωτικά και
τέταρτον οι θρησκείες. Αυτοί οι κίνδυνοι δεν έχουν καμιά σχέση με τα πυρηνικά
όπλα.
-Αν οι άνθρωποι στη Γη εξαφανισθούν από ένα πυρηνικό κατακλυσμό, οι
Αστρικές τους οντότητες θα πάνε εκεί που πρέπει μετά το θάνατο, και η φυσική
πορεία του θανάτου και της αναγέννησης θα διατηρηθεί. Ο κίνδυνος δεν έγκειται
στο θάνατο του φυσικού σώματος, όπως εκατομμύρια πιστεύουν: ο κίνδυνος
υπάρχει στον τρόπο που κάποιος ζει.

[felix+]

-Στον πλανήτη σας τα χρήματα είναι το χειρότερο από όλα τα κακά.
Προσπάθησε τώρα, να φανταστείς τη ζωή χωρίς χρήματα...
-Βλέπεις, είπε η Θάω που “διάβασε” τις προσπάθειες μου, “δεν μπορείς ούτε
και να φανταστείς μια τέτοια ζωή, γιατί και συ έχεις πιαστεί μέσα στο σύστημα.”
-Παρ’ όλα αυτά όμως, μόλις πριν δύο ώρες, είδες ότι οι άνθρωποι της Μου
μπορούσαν να ικανοποιήσουν τις ανάγκες τους χωρίς να ξοδεύουν χρήματα.
Πρόσεξες, το ξέρω, ότι οι άνθρωποι ήταν ευτυχισμένοι και πολύ αναπτυγμένοι.
-Ο πολιτισμός της Μου περιστρεφόταν γύρω από την κοινότητα, πνευματικά
αλλά και υλικά και ανθοφόρησε. Φυσικά μη συγχύζεις, “κοινότητα” με
“κομμουνισμό” όπως επικρατεί σε ορισμένες χώρες της Γης σήμερα. Ο
κομμουνισμός, όπως υφίσταται στη Γη, είναι ένα είδος απολυταρχικού
πολιτεύματος παρά δημοκρατικού, και έτσι όπως είναι, υποβιβάζει τον άνθρωπο.
-Δυστυχώς, όσον αφορά το χρήμα, είναι πολύ δύσκολο να βοηθήσουμε
παραγωγικά στη Γη, διότι ολόκληρο το σύστημα σας είναι βασισμένο πάνω σ
Ο ούτω καλούμενος πολιτισμός μας 131
’αυτό. Αν η Γερμανία χρειάζεται 5.000 τόνους Αυστραλέζικου μαλλιού, δε μπορεί
να στείλει, σαν αντάλλαγμα, 300 Μερσεντές και 50 τρακτέρ. Το οικονομικό σας
σύστημα δε λειτουργεί με αυτό τον τρόπο, και γι’ αυτό είναι δύσκολο να βελτιωθεί
το σύστημα.
-Από την άλλη πλευρά όμως, πολλά πράγματα μπορούν να κατορθωθούν
σχετικά με τους πολιτικούς και τα πολιτικά κόμματα. Είσαστε όλοι μέσα στο ίδιο
καράβι...και εδώ είναι μια πολύ χρήσιμη σύγκριση, μεταξύ μιας χώρας η ενός
πλανήτη και ενός καραβιού. Το κάθε καράβι πρέπει να έχει τον καπετάνιο του,
αλλά για να λειτουργεί σωστά χρειάζονται ικανότητες και πνεύμα συνεργασίας
μεταξύ των ναυτών, καθώς επίσης και ο σεβασμός προς τον καπετάνιο τους...
-Αν, μαζί με τις γνώσεις του, την πείρα του και τη γρήγορη αντίληψη του ο
καπετάνιος είναι δίκαιος και έντιμος, οι πιθανότητες είναι τεράστιες ότι και το
πλήρωμα του θα κάνει ότι το καλύτερο προς αυτόν. Είναι τελικά η πραγματική
αξία του καπετάνιου – ανεξάρτητα από πολιτικές ή θρησκευτικές πεποιθήσεις –
που θα ορίσουν την αποτελεσματικότητα της δράσης του.
-Φαντάσου για παράδειγμα, ότι ο καπετάνιος θα πρέπει να εκλεγεί από το
πλήρωμα του, πιο πολύ για τις πολιτικές του πεποιθήσεις παρά για τις ικανότητες
του στη ναυσιπλοΐα και την σωστή κρίση σε περιπτώσεις κινδύνου. Για να
φανταστείς την κατάσταση καλύτερα, ας υποθέσουμε ότι παρακολουθούμε
πραγματικές εκλογές. Στεκόμαστε πάνω σε μια κεντρική αποβάθρα όπου 150 μέλη
του πληρώματος έχουν μαζευτεί και με τρείς υποψηφίους για την διοίκηση του
πλοίου. Ο πρώτος είναι δημοκρατικός, ο δεύτερος είναι κομμουνιστής και ο τρίτος
συντηρητικός. Ανάμεσα στο πλήρωμα υπάρχουν 60 με κομμουνιστικές
πεποιθήσεις, 50 δημοκρατικοί και 40 συντηρητικοί. Τώρα θα σου δείξω ότι αυτή η
υπόθεση δε μπορεί να διεξαχθεί κανονικά.
-Ο κομμουνιστής υποψήφιος, είναι υποχρεωμένος να κάμει ορισμένες
υποσχέσεις στους δημοκρατικούς και στους συντηρητικούς, αν θέλει να κερδίσει,
διότι σίγουρους έχει μόνο 60 από τις ψήφους. Θα πρέπει να πείσει τουλάχιστο 16
άνδρες από τα άλλα κόμματα ότι, για το δικό τους καλό θα πρέπει να ψηφίσουν
αυτόν. Θα είναι όμως ικανός να κρατήσει τις υποσχέσεις που κάνει; Και φυσικά το
ίδιο ισχύει και για τους άλλους υποψηφίους.
-Όταν ο ένας ή ο άλλος από αυτούς τους καπετάνιους βρίσκεται στο πέλαγος,
πάντοτε θα βρίσκει ότι ένας σημαντικός αριθμός από το πλήρωμα του, είναι εκ
πεποιθήσεως αντίθετο με τη διακυβέρνηση του, ούτως ώστε πάντοτε θα υπάρχει
ο τεράστιος κίνδυνος της ανταρσίας.
-Φυσικά αυτή δεν είναι η μέθοδος που ο καπετάνιος καταφέρνει να πάρει τη
διακυβέρνηση του πλοίου – ευτυχώς. Απλά ήθελα να σου δείξω τους κινδύνους
132 Η Θειαούβα
που είναι συμφυείς με το να εκλέγοντα οι αρχηγοί με βάση τα πολιτικά τους
πιστεύω παρά με τις ικανότητες τους να ηγούνται των ανθρώπων, με εντιμότητα,
και με σωστές κατευθύνσεις.
-Εφόσον είμαστε πάνω σ’ αυτό το θέμα θα πρέπει να τονίσω ακόμα ένα
σημείο. Όταν ο “εκλεγμένος καπετάνιος” μας είναι στη θάλασσα, είναι αυτός και
μόνο ο αρχηγός του σκάφους ενώ, όταν ο αρχηγός του κόμματος εκλέγεται σαν
αρχηγός της χώρας, αμέσως θα βρεθεί αντιμέτωπος με τον “Αρχηγό της
Αντιπολίτευσης”. Από την αρχή-αρχή της αρχηγίας του, είτε οι αποφάσεις του
είναι καλές ή άσχημες, συστηματικά θα τον επικρίνουν από το αντίθετο κόμμα, και
θα θέλουν το τέλος του. Πώς μπορεί μια χώρα να κυβερνηθεί σωστά, κάτω από
ένα τέτοιο σύστημα, Μισιέλ;
-Έχεις τη λύση;
-Φυσικά αυτή έχει ήδη περιγραφεί σε σένα. Η μόνη λύση είναι να
ακολουθηθεί το παράδειγμα της κυβέρνησης της Μου.
-Αυτό είναι, να τοποθετηθεί ένας επικεφαλής της πολιτείας που μοναδικός του
σκοπός, να είναι το καλό των ανθρώπων, -ένα αρχηγό που να μην οδηγείται από
λανθασμένη περηφάνια ή κομματικές και προσωπικές φιλοδοξίες, που να στέκεται
μακριά από πολιτικά κόμματα -και τις δυσανασχετήσεις, τις διχόνοιες, και τα μίση,
που πάνε μαζί τους, και να τείνεις το χέρι σου στο γείτονα σου – και να τον
αναγνωρίσεις και να συνεργαστείς μαζί του, ανεξάρτητα από τις διαφορές που
μπορεί να έχετε. Είναι και αυτός στο ίδιο καράβι μαζί σου, Μισιέλ. Είναι και αυτός
μέρος του ίδιου χωριού, της ίδιας πόλης, του ίδιου έθνους, του ίδιου πλανήτη...
-Από τι είναι καμωμένο το σπίτι που σε στεγάζει Μισιέλ;
-Από τούβλα..ξύλο, μάρμαρα, σοβά, καρφιά...
-Ακριβώς, και από τι είναι καμωμένα όλα αυτά τα υλικά ;
-Από άτομα, φυσικά.
-Τέλεια. Τώρα όλα αυτά τα άτομα, όπως ξέρεις θα ενωθούν καλά με σκοπό
να σχηματίσουν ένα τούβλο ή οποιοδήποτε οικοδομικό υλικό. Τι θα μπορούσε να
συμβεί, αν αυτά τα άτομα επαναστατούσαν αναμεταξύ τους αντί να ενωθούν;
-Αποσύνθεση.
-Ακριβώς. Όταν απομακρύνεις τον γείτονα σου, το γυιό σου ή τη θυγατέρα
σου – αν δεν είσαι έτοιμος να βοηθήσεις ακόμα και αυτούς που δεν σου αρέσουν,
συμβάλλεις στην αποσύνθεση του πολιτισμού σου. Και αυτό είναι που συμβαίνει
τώρα στη Γη όλο και πιο πολύ, διαμέσου του μίσους και της βίας.

[felix+]

-Σκέψου δύο παραδείγματα πολύ γνωστά σε όλο τον πλανήτη σου, τα οποία
αποδεικνύουν ότι η βία δεν είναι η λύση. Το πρώτο είναι ο Ναπολέων
Βοναπάρτης: με τη χρήση των όπλων κατάφερε να κατακτήσει όλη την Ευρώπη,
και εγκατέστησε σαν αρχηγούς του έθνους, τους αδερφούς του για να ελαττώσει
τον κίνδυνο της προδοσίας. Είναι πλατειά αναγνωρισμένο ότι ο Ναπολέων ήταν
ιδιοφυία και, πραγματικά, ήταν ένας πολύ ικανός οργανωτής και νομοθέτης αφού,
μετά από 200 χρόνια πολλοί από τους νόμους του υπάρχουν ακόμα στη Γαλλία.
Αλλά τι απόγινε η αυτοκρατορία του, Μισιέλ; Πολύ γρήγορα διαλύθηκε γιατί είχε
δημιουργηθεί με τη χρήση των όπλων.
-Ο Χίτλερ, παρόμοια, προσπάθησε να κυριεύσει την Ευρώπη με τη βία και
γνωρίζεις τι έχει συμβεί εκεί.
-Η βία ποτέ δεν κέρδισε και ποτέ δεν θα τα καταφέρει. Η λύση έγκειται, μόνο
στην αγάπη και στην καλλιέργεια του μυαλού. Δεν το έχεις προσέξει ότι σε
ολόκληρο τον κόσμο, και ειδικά στην Ευρώπη, είχατε περισσότερους μεγάλους
συγγραφείς, μουσικούς και φιλόσοφους να αναδεικνύονται τον δέκατον ένατο
αιώνα και στην αρχή του εικοστού αιώνα;
-Ναι, έτσι πιστεύω.
-Μήπως ξέρεις το γιατί;
-Όχι.
-Γιατί μαζί με την ανακάλυψη του ηλεκτρισμού και της μηχανής εσωτερικής
καύσης, του αυτοκινήτου, του αεροπλάνου και άλλων τέτοιων, οι άνθρωποι στη
Γη αμέλησαν την πνευματική τους καλλιέργεια και αφοσιώθηκαν πάνω στον υλικό
κόσμο.
-Τώρα όπως ο μεγάλος Θαόρα εξήγησε, ο υλισμός φέρεται να είναι η
μεγαλύτερη απειλή στην παρούσα σου ζωή και στις μέλλουσες ζωές σου.
-Μετά τους πολιτικούς, έχετε το πρόβλημα των δημοσιογράφων και των
ανταποκριτών. Είναι μερικοί ανάμεσα τους, δυστυχώς όμως πολύ λίγοι, που
προσπαθούν να κάμουν τη δουλειά τους έντιμα και σοβαρά, προσέχοντας τις
πηγές τους, αλλά ανησυχούμε πολύ διότι οι πιο πολλοί αποβλέπουν μόνο στον
αισθησιασμό.
-Οι σταθμοί της τηλεόρασης σας επίσης, παρουσιάζουν όλο και πιο πολλές
σκηνές βίας. Εάν αυτοί που είναι υπεύθυνοι ήταν υποχρεωμένοι να μελετήσουν
ψυχολογία πριν να αναλάβουν μια τόσο σοβαρή ευθύνη, θα ήταν ένα βήμα προς
τη σωστή κατεύθυνση. Οι ανταποκριτές σας φαίνονται να επιδιώκουν και να
αναζητούν σκηνές βίας, φόνων, τραγωδιών και καταστροφών. Έχουμε αηδιάσει
με τη συμπεριφορά τους.
134 Η Θειαούβα
-Οι αρχηγοί μιας χώρας, οι δημοσιογράφοι και στην πραγματικότητα
οποιοσδήποτε που από τη θέση του είναι ικανός να επηρεάσει τους ανθρώπους,
έχει μια τεράστια ευθύνη στα εκατομμύρια των ανθρώπων, που ούτε λίγο ούτε
πολύ είναι συνάνθρωποι του. Πολύ συχνά, ακόμα και αυτοί που έχουν εκλεγεί στις
θέσεις τους από τους ανθρώπους, ξεχνούν τις υποχρεώσεις που έχουν αναλάβει
μέχρι τους τελευταίους μήνες πριν τις επόμενες εκλογές, θα το σκεφτούν ότι ο
κόσμος είναι δυσαρεστημένος και δε θα τους ψηφίσουν.
Αυτό, δεν ισχύει για τους δημοσιογράφους όμως, εφόσον δε χρειάζονται να
εμπνεύσουν την εμπιστοσύνη του κόσμου για να κρατήσουν τις θέσεις τους, και
όμως έχουν την ίδια δύναμη στο να επηρεάσουν με τρόπους που μπορεί να είναι
καλοί ή κακοί. Στην πραγματικότητα είναι ικανοί να κάμουν τέτοιο καλό, αν
αφυπνίσουν την προσοχή του κοινού στον κίνδυνο και στην αδικία – και αυτή θα
έπρεπε να ήταν η κύρια ενασχόληση τους.
Για να γυρίσουμε στην ανάγκη αυτών των με κύρος ανθρώπων να
καταλάβουν και να χρησιμοποιήσουν ψυχολογία, θα σου δώσω ένα καλό
παράδειγμα που να δείχνει τι θέλω να πω. Ένας νεαρός άντρας μόλις πήρε ένα
όπλο και σκότωσε εφτά άτομα, συμπεριλαμβανομένων δύο γυναικών και δύο
μικρών παιδιών. Ο ανταποκριτής δείχνει τα αίματα και τα σώματα προσθέτοντας
ότι ο δολοφόνος μιμήθηκε το στυλ ενός διάσημου ηθοποιού, γνωστού για τους
βίαιους ρόλους του στις ταινίες. Και το αποτέλεσμα; Ο δολοφόνος θα είναι
περήφανος για τον εαυτόν του – όχι μόνο γιατί κατόρθωσε ένα ηθικό κακούργημα
αλλά γιατί τον έχουν συγκρίνει και με ένα διάσημο ήρωα των μοντέρνων βίαιων
ταινιών. Αλλά εκτός αυτού, ακόμα ένας τέτοιος τρελός που θα δει αυτή την
αναφορά και θα ακούσει τα σχόλια των ανταποκριτών που δίνουν αδικαιολόγητη
προσοχή σ’ αυτό το αισχρό έγκλημα, θα εμπνευσθεί στο να καταφέρει και αυτός
τη δική του στιγμή εθνικής “δόξας”.
-Ένα τέτοιο άτομο είναι συνήθως κάποιος αποτυχημένος- κάποιος
καταπιεσμένος, απογοητευμένος, γεμάτος απωθημένα, κάποιος αγνοημένος που
διψά για αναγνώριση. Μόλις έχει δει την αναφορά και ξέρει ότι όλες οι βίαιες
πράξεις αναφέρονται και κάποτε μεγαλοποιούνται από τους ανταποκριτές της
τηλεόρασης και τους δημοσιογράφους. Ίσως η φωτογραφία του να εμφανιστεί
στην πρώτη σελίδα των εφημερίδων – και γιατί όχι; Και μετά θα πάει στα
δικαστήρια και μπορεί να τον αναφέρουν και με το όνομα, κάτι σαν Ζακ ο
Βιαστής, ή ο “δολοφόνος με το βελουδένιο γάντι”. Δεν θα είναι πια ένας κοινός
θνητός. Η βλάβη από τέτοιες ανεύθυνες αναφορές είναι αφάνταστες. Απερισκεψία
και ανευθυνότητα δεν είναι χαρακτηριστικά που εμφανίζονται σε πολιτισμένα
έθνη. Γι’ αυτό σου λέω, στη Γη δεν έχετε κατορθώσει ούτε το πρώτο γράμμα από
τη λέξη πολιτισμός .
Ο ούτω καλούμενος πολιτισμός μας 135
-Και ποιά είναι η λύση;
-Γιατί ρωτάς μια τέτοια ερώτηση, Μισιέλ; Σε έχουμε επιλέξει γιατί ξέρουμε
πως σκέφτεσαι, και ξέρω ότι ξέρεις την απάντηση στην ερώτηση σου. Αν όμως
επιμένεις, θα την ακούσεις από το στόμα μου. Οι δημοσιογράφοι, οι ανταποκριτές
και ο κάθε ένας που εργάζεται στην αναμετάδοση ειδήσεων δεν θα έπρεπε να
αφιερώνουν περισσότερο από 2-3 γραμμές σε τέτοιες περιπτώσεις δολοφονιών.
Θα έπρεπε απλά να πουν: Μόλις ακούσαμε για τη δολοφονία εφτά ατόμων από
κάποιον ανεύθυνο σχιζοφρενή. Η δολοφονία διεπράχθη, στην τοποθεσία που
έγινε, και είναι ένα λυπηρό γεγονός σε μια χώρα που υπολογίζεται σαν
πολιτισμένη. “Τελεία”.
-Αυτοί που ζητούν την ημερήσια ή την εβδομαδιαία τους δόξα σίγουρα θα
παραμέριζαν το φόνο σαν ένα μέσο για να την αποκτήσουν, εάν οι προσπάθειες
τους, θα λάμβαναν για ανταπόδοση, τόσο λίγη δημοσιότητα. Δεν συμφωνείς;
-Τι θα έπρεπε να περιλαμβάνουν οι ειδήσεις;
-Είναι τόσα πολλά πράγματα που αξίζουν – αναφορές από αξιόλογα γεγονότα
τα οποία θα βελτίωναν ψυχικά τους ανθρώπους της Γης, παρά να τους γίνεται
πλύση εγκεφάλου με αρνητικό τρόπο. Ειδήσεις σαν, κάποιος που διακινδύνεψε τη
ζωή του για να σώσει ένα παιδί που πνιγόταν, για παράδειγμα, ή για τη βοήθεια
που δόθηκε στους φτωχούς για να καλυτερέψουν τη ζωή τους.
-Φυσικά συμφωνώ μαζί σου απόλυτα, αλλά είμαι σίγουρος ότι η κυκλοφορία
των εφημερίδων τους εξαρτάται από τις αισθησιακές ειδήσεις που περιέχει.
-Να που και πάλι, ήρθαμε πίσω στη ρίζα όλων των κακών, που έχω αναφέρει
προηγουμένως -το χρήμα. Αυτή είναι η κατάρα που υποβιβάζει ολόκληρο τον
πολιτισμό σας, και πάλι σε αυτή την περίπτωση, η κατάσταση θα μπορούσε να
ήταν ακριβώς το αντίθετο αν αυτοί οι υπεύθυνοι παρακινούνταν να αλλάξουν. Δεν
έχει σημασία σε ποιό πλανήτη είναι οι μεγαλύτεροι κίνδυνοι για την ανθρωπότητα,
τελικά είναι μάλλον, ψυχολογικής παρά υλικής φύσεως.
-Τα ναρκωτικά, παρόμοια, επηρεάζουν την ψυχή του ατόμου – δεν
καταστρέφουν μόνο τη φυσιολογική του υγεία, αλλά αντιστρέφουν και την πρόοδο
του ατόμου για τη διακοσμική του ανάπτυξη. Την ίδια ώρα που προκαλούν μια
κατάσταση ευφορίας ή τεχνητού παράδεισου, επίσης, επιτίθενται και κατά του
Αστρικού τους σώματος. Θα επεξηγήσω περισσότερο πάνω σ’ αυτό γιατί έχει
μεγάλη σημασία.
-Το Αστρικό σώμα παθαίνει ζημιά μόνο από δύο πράγματα: τα ναρκωτικά και
τις δονήσεις που πραγματοποιούνται από ορισμένα είδη θορύβου. Αν
136 Η Θειαούβα
υπολογίσουμε τα ναρκωτικά μόνο, θα πρέπει να κατανοηθεί ότι έχουν μια
επίδραση που είναι απόλυτα εναντίον της Φύσης.
-Απομακρύνουν το Αστρικό σώμα σε μια άλλη σφαίρα που δεν έπρεπε να
ήταν. Το Αστρικό σώμα θα πρέπει να είναι είτε με το φυσικό σώμα, είτε με τον
Ανώτερο εαυτό του, του οποίου αποτελεί ένα μέρος. Όταν είναι ναρκωμένο, το
Αστρικό σώμα ενός ατόμου είναι σαν να αποκοιμάται, δίνοντας του την εμπειρία
τεχνητών αισθησιασμών που διαστρεβλώνουν εντελώς την κρίση του. Είναι η
κατάσταση, όταν το φυσικό σώμα είναι κάτω από μια πολύ σοβαρή εγχείρηση. Αν
σου αρέσει, είναι σαν ένα εργαλείο που το στρίβουμε ή το σπάζουμε, με το να το
χρησιμοποιούμε λανθασμένα, η για μια εργασία για την οποία δεν είναι
σχεδιασμένο να κάνει.
-Ανάλογα με τη διάρκεια του χρόνου που το άτομο είναι κάτω από την
επήρεια των ναρκωτικών, το Αστρικό του σώμα θα εξασθενεί, ή για την ακρίβεια
θα επιφορτιστεί με λανθασμένες πληροφορίες. Η “ανάρρωση” του Αστρικού
σώματος θα χρειαστεί μερικές ζωές: Γι’ αυτό το λόγο, Μισιέλ, τα ναρκωτικά θα
πρέπει να αποφεύγονται με κάθε μέσο.
-Είναι τότε, κάτι που δεν καταλαβαίνω. Τη διέκοψα. “Δύο φορές μου έχετε
δώσει φάρμακα, με σκοπό να μου ελευθερώσετε το Αστρικό μου σώμα από το
φυσικό μου σώμα. Δεν μου έχετε προκαλέσει ζημιά;”
-Όχι, ούτε κατά διάνοια. Χρησιμοποιήσαμε ένα φάρμακο που δε δημιουργεί
παραισθήσεις, με σκοπό να βοηθήσουμε μια διαδικασία η οποία μπορεί να
επιτευχθεί φυσιολογικά με την κατάλληλη εκπαίδευση. Δεν είναι ένα ναρκωτικό
που “τυφλώνει” και έτσι δεν παρουσιάζει κανένα κίνδυνο για το Αστρικό σου
σώμα και η ενέργεια του δε διαρκεί για πολλή ώρα.
-Επιστρέφοντας στα προβλήματα του πλανήτη σας, Μισιέλ, η λύση βασίζεται
στην αγάπη – και όχι στα χρήματα. Χρειάζεται οι άνθρωποι να ξεπεράσουν τα
μίση, την κακία, τη ζήλεια και τον ανταγωνισμό, και ο κάθε άνθρωπος, είτε είναι
καθαριστής του δρόμου ή ο αρχηγός της κοινότητας, να βάλει το γείτονα του
μπροστά από τον εαυτό του, τείνοντας το χέρι σε όποιον το χρειάζεται. Ο κάθε
ένας έχει, φυσιολογικά και διανοητικά, την ανάγκη από τη φιλία του γείτονα – όχι
μόνο στον πλανήτη σας, αλλά σε όλους τους πλανήτες. Όπως ο Ιησούς είπε, όταν
το στείλαμε σε σας, σχεδόν 2.000 χρόνια πριν: “Αγαπάτε αλλήλους” – αλλά
φυσικά..
-Θάω την διέκοψα ξανά, σχεδόν με αυθάδεια αυτή τη φορά. “Τι είπες μόλις
τώρα σχετικά με τον Ιησού;”
-Ο Ιησούς, Μισιέλ, εστάλει στη Γη από τη Θειαούβα, σχεδόν 2.000 χρόνια
πριν – όπως ο Λατιονούση επίσης πήγε στη Γη και έχει γυρίσει.

[felix+]

-Από όλα όσα μου είχε εξηγήσει, αυτή η τελευταία αποκάλυψη μου είχε
προκαλέσει τράνταγμα, το μεγαλύτερο από όλα. Την ίδια στιγμή η Αύρα της Θάω
άλλαξε χρώμα. Η απαλή χρυσαφένια ομίχλη γύρω από το κεφάλι της, σχεδόν
κίτρινη και η απαλή βροχή από χρώματα από την κορυφή του κεφαλιού της, άναψε
με καινούρια ενέργεια.
-Ένας Μεγάλος Θαόρα μας καλεί, Μισιέλ. Πρέπει να πάμε αμέσως.
(...)
Η Θάω και εγώ στεκόμασταν δίπλα από δύο παρόμοια καθίσματα μέχρι, που
τηλεπαθητικά και χωρίς καμιά χειρονομία, μας κάλεσαν να καθίσουμε. Κοίταξα
γύρω μου διακριτικά, αλλά δεν είδα κανένα ίχνος από τους χαρακτήρες που μας
συνάντησαν στην είσοδο: ίσως να ήταν πίσω μου...;
Όπως ακριβώς και προηγουμένως τα μάτια των Θαόρι, σου έδιναν την
εντύπωση ότι φωτίζονταν από μέσα, αλλά αντιθέτως αυτή τη φορά μπορούσα να
δω τις Αύρες τους, που άστραφταν με λαμπερά χρώματα τόσο ευχάριστα στην
όραση μου.
Η κεντρική προσωπικότητα ανυψώθηκε με τηλεκίνηση δίχως να αλλάξει τη
στάση του, και σιγά-σιγά αιωρήθηκε προς το μέρος μου. Σταμάτησε ακριβώς
μπροστά και ελάχιστα από πάνω μου, τοποθετώντας το ένα του χέρι πάνω στη
βάση της παρεγκεφαλίδας μου και το άλλο στην αριστερή πλευρά του κρανίου
μου. Ξανά, ένοιωσα το σώμα μου να εισβάλλεται από ένα ρευστό αίσθημα
ευεξίας, αλλά αυτή τη φορά σχεδόν λιποθύμησα.
Αποσύροντας τα χέρια του επέστρεψε στο κάθισμα του. Ίσως θα έπρεπε να
εξηγήσω, τις λεπτομέρειες σχετικά με την τοποθέτηση των χεριών του στο κεφάλι
μου, μου τις προμήθευσε αργότερα η Θάω, γιατί ακόμα μια φορά, ήταν αδύνατο
για μένα να προσέξω τέτοιες λεπτομέρειες. Και όμως θυμάμαι μια σκέψη που
πέρασε από το μυαλό μου – μια σκέψη εκτός τόπου σε τέτοια ώρα – όταν
ξαναπήρε το κάθισμα του. “Πολύ πιθανόν, να μη δω καμιά από αυτές τις
Ο ούτω καλούμενος πολιτισμός μας 139
προσωπικότητες να χρησιμοποιεί και τα δύο του πόδια όπως κάνουν όλοι οι
άλλοι.”
10. Ένας
Διαφορετικός ξένος και οι
προηγούμενες ζωές μου
Μια χρονική περίοδος είχε περάσει, δεν έχω ιδέα πόση, όταν, ενστικτωδώς,
γύρισα το κεφάλι μου αριστερά. Είμαι βέβαιος ότι το στόμα μου άνοιξε και
παρέμεινε ορθάνοιχτο. Ένας από τους δύο ανθρώπους που είχα συναντήσει
νωρίτερα, ερχόταν κατ’ επάνω μας από τα αριστερά, και συνόδευε από τον ώμο,
ένα άτομο με παράξενη εμφάνιση. Για μια στιγμή νόμισα ότι αυτό το άτομο είναι
αρχηγός ερυθροδέρμων σαν αυτούς που βλέπουμε στα φίλμς. Θα προσπαθήσω να
τον περιγράψω όσο καλύτερα μπορώ.
Ήταν πολύ μικρός στο ανάστημα, ίσως 150 εκατοστόμετρα, αλλά αυτό που
ήταν πολύ κτυπητό πάνω σε αυτόν ήταν ότι, ήταν τόσο πλατύς όσο και το ύψος
του – ακριβώς σαν ένα τετράγωνο. Η κεφαλή του ήταν στρογγυλή και καθόταν
κατ’ ευθείαν πάνω στους ώμους του. Αυτό που εκ πρώτης όψεως με έκανε να
νομίσω ότι ήταν ένας Ινδιάνος αρχηγός, ήταν τα μαλλιά του, που έμοιαζαν
περισσότερο σαν φτερά χρωματισμένα κίτρινα, κόκκινα, μπλε παρά σαν μαλλιά.
Τα μάτια του ήταν πολύ κόκκινα και το πρόσωπο του ήταν “ίσιο” σχεδόν σαν το
πρόσωπο Μογγόλου. Δεν είχε φρύδια αλλά οι βλεφαρίδες του ήταν τέσσερεις
φορές μεγαλύτερες από τις δικές μου. Του είχε δoθεί ένας χιτώνας όπως το δικό
μου, αν και διαφορετικού χρώματος. Τα άκρα του που επεκτείνονταν έξω από το
χιτώνα, ήταν το ίδιο ελαφρό γαλανό χρώμα όπως το πρόσωπο του. Η Αύρα του,
ασημένια κατά τόπους, έλαμπε φωτεινά, και γύρω από το πρόσωπο του ήταν ένα
δυνατό χρυσό φωτοστέφανο.
Ο πίδακας των χρωμάτων από την κορυφή της κεφαλής του ήταν μικρότερος
από της Θάω, και υψωνόταν στον αέρα μόνο μερικά εκατοστά. Προσκλήθηκε
τηλεπαθητικά να πάρει θέση, δέκα περίπου βήματα προς τα αριστερά μας.
Πάλι, η κεντρική μορφή τηλεκινήθηκε προς το νεοαφιχθέντα και έβαλε τα
χέρια του στο κεφάλι του, επαναλαμβάνοντας την ίδια διαδικασία που είχα και εγώ
περάσει.
Όταν καθίσαμε όλοι, η μεγάλη μορφή άρχισε να μας μιλά. Μιλούσε στη
γλώσσα της Θειαούβας και ήμουν εντελώς έκπληκτος από τη διαπίστωση ότι
καταλάβαινα όλα όσα αυτός έλεγε, σαν να μιλούσε στη μητρική μου γλώσσα!
Βλέποντας την ταραχή μου, η Θάω μου τηλεπάθησε, “Ναι Μισιέλ, έχεις
τώρα ένα νέο χάρισμα. Αυτό θα σου εξηγηθεί αργότερα”.
Ένας Διαφορετικός ξένος και οι προηγούμενες ζωές μου 141
-Άρκη, έλεγε ο Θαόρα, “αυτός είναι ο Μισιέλ, από τον πλανήτη Γη. Σε
καλωσορίζω στη Θειαούβα, Άρκη. Μακάρι Το Πνεύμα να σε φωτίσει”.
Απευθυνόμενός σε μένα, συνέχισε: “Ο Άρκη έχει έρθει να μας επισκεφθεί από
τον πλανήτη Χ”. (Δεν μου επιτρέπεται να αποκαλύψω το όνομα του πλανήτη, ούτε
το λόγο που μου απαγορεύτηκε να το κάνω.) “Και τον ευχαριστούμε εις το όνομα
του Πνεύματος και όλου του Σύμπαντος, ακριβώς όπως σε ευχαριστούμε, Μισιέλ,
για την προθυμία σου να συνεργαστείς μαζί μας στην αποστολή μας.
-Ο Άρκη, έχει έρθει με την Αγούρα του, κατόπι δική μας πρόσκληση, ειδικά
για να σε συναντήσει, Μισιέλ.
-Σε θέλαμε να δεις με τα δικά σου μάτια και να αγγίξεις με τα δικά σου χέρια,
ένα εξωπλανητικό αρκετά διαφορετικό από τη δική μας φυλή. Ο Άρκη κατοικεί σε
ένα πλανήτη της ίδιας κατηγορίας με τη Γη, αν και είναι αρκετά διαφορετικός σε
ορισμένες απόψεις. Αυτές οι “διαφορές” είναι βασικά φυσικές και έχουν
συντελέσει, με το πέρασμα του χρόνου, στη φυσική εμφάνιση των ανθρώπων.
-Θα θέλαμε επίσης να σου δείξουμε διάφορα πράγματα, Μισιέλ. Ο Άρκη και
οι συνάνθρωποι του είναι πολύ εξελιγμένοι και τεχνολογικά και πνευματικά,
πράγμα που μπορεί να σε εκπλήξει, λαμβανομένου υπ’ όψιν ότι θα βρεις την
εμφάνιση του “αντικανονική” ακόμα και τερατώδη. Όμως, θα διαπιστώσεις από
την Αύρα του, είναι καλός και πνευματικά πολύ ψηλά. Επίσης θέλαμε να σου
δείξουμε, με αυτή την εμπειρία, ότι μπορούμε να σου δώσουμε για ένα διάστημα,
το χάρισμα όχι μόνο να βλέπεις τις Αύρες, αλλά και να καταλαβαίνεις όλες τις
γλώσσες – και αυτό, χωρίς εκμάθηση ή τηλεπάθεια.
Ώστε αυτό ήταν, σκέφτηκα.
-Ναι αυτό ήταν”, απάντησε ο Θαόρα. “Τώρα πλησιάστε και οι δυό σας.
Μιλάτε, αγγίξετε ο ένας τον άλλο εάν θέλετε – με μια λέξη, γνωριστείτε ο ένας με
τον άλλο”.
Στάθηκα και ο Άρκη έκανε το ίδιο. Όταν στεκόταν, τα χέρια του άγγιζαν το
πάτωμα. Το καθένα είχε πέντε δάκτυλα, σαν τα δικά μας, αλλά το πέμπτο είχε δύο
αντίχειρες – ο ένας στην ίδια θέση σαν εμάς και ο άλλος εκεί που είναι τα μικρά
δάκτυλα.
Πλησιάσαμε ο ένας τον άλλο και μου έδωσε το χέρι του, με τον καρπό
μπροστά και τα δάκτυλα κλειστά. Μου χαμογελούσε αποκαλύπτοντας μια σειρά
από ίσια, ομοιόμορφα δόντια, ακριβώς όπως τα δικά μας, αλλά πράσινα. Έδωσα
το χέρι μου σαν ανταπόδοση, μη γνωρίζοντας τι άλλο να κάνω, και μου
απευθύνθηκε στη δική του γλώσσα – τώρα τέλεια κατανοητή σε μένα.
142 Η Θειαούβα
-Μισιέλ, χαίρομαι που σε συναντώ και θα μου άρεσε να σε καλωσορίσω σαν
φιλοξενούμενο μου στο δικό μου πλανήτη. Τον ευχαρίστησα θερμά, και γέμισα με
τέτοιο συναίσθημα, που άρχισα την πρόταση στα Γαλλικά και την τέλειωσα στα
Αγγλικά, που παρομοίως, δεν είχε δυσκολία να καταλάβει!
Συνέχισε. “Με παράκληση του μεγάλου Θαόρα, έχω έρθει στη Θειαούβα από
τον πλανήτη Χ, ενός πλανήτη που προσομοιάζει σε πολλά πράγματα με το δικό
σας. Είναι δύο φορές πιο μεγάλος από τη Γη, με 15 δισεκατομμύρια κατοίκους
αλλά, όπως η Γη και άλλοι πλανήτες της ίδιας κατηγορίας, είναι ένας “Πλανήτης
των Θλίψεων”. Τα προβλήματα μας είναι παρόμοια με τα δικά σας: Είχαμε δύο
πυρηνικά ολοκαυτώματα κατά τη διάρκεια της ύπαρξης μας στον πλανήτη και
έχουμε δοκιμάσει δικτατορίες, εγκλήματα, επιδημίες, ένα χρηματικό σύστημα και
όλα όσα σχετίζονται με αυτό, θρησκείες, σχίσματα και άλλα πράγματα.
-Όμως, ογδόντα από τα χρόνια μας πριν, (ο χρόνος μας διαρκεί τετρακόσιες
δύο από 21 ώρες – μέρες) αρχίσαμε αναδιοργάνωση. Στην πραγματικότητα, η
αναδιοργάνωση τέθηκε σε κίνηση από τέσσερα άτομα από ένα μικρό χωριό στα
παράλια ενός από τους πιο μεγάλους ωκεανούς μας. Αυτή η ομάδα, που
αποτελείτο από τρεις άντρες και μια γυναίκα, κήρυσσαν την ειρήνη την αγάπη και
την ελευθερία της έκφρασης. Ταξίδεψαν στην πρωτεύουσα του τόπου τους και
ζήτησαν ακρόαση από τους αρχηγούς. Η παράκληση τους απερρίφθη διότι το
καθεστώς ήταν δικτατορικό και στρατιωτικό. Για έξι μέρες και πέντε νύχτες οι
τέσσερεις τους κοιμήθηκαν μπροστά από τις πόρτες του παλατιού, δεν έτρωγαν
τίποτα, έπιναν μόνο λίγο νερό.
-Η επιμονή τους τράβηξε την προσοχή του κοινού και την έκτη μέρα, ένα
πλήθος από 2,000 είχαν μαζευτεί γύρω από το παλάτι. Με αδύνατες φωνές,
κήρυσσαν στο πλήθος να ενωθεί με αγάπη για να αλλάξουν το καθεστώς – ώσπου
οι φρουροί έβαλαν τέλος στην “τελετή” τους, σκοτώνοντας και τους τέσσερεις και
φοβερίζοντας ότι θα πυροβολούσαν μέσα στο πλήθος αν αυτοί δεν
διασκορπίζονταν. Αυτό έκανε ο κόσμος γρήγορα, από γνήσιο φόβο των φρουρών.
Παρ’ όλα αυτά, ο σπόρος είχε πέσει στο μυαλό των ανθρώπων. Όταν το
καλοσκέφτηκαν, χιλιάδες από αυτούς αντιλήφθησαν ότι, χωρίς μια ειρηνική
κατανόηση, ήταν αδύναμοι, απολύτως αδύναμοι.
-Ο λόγος πέρασε ανάμεσα στους ανθρώπους – πλούσιους και φτωχούς,
εργοδότες και υπαλλήλους, εργάτες και προϊσταμένους, και μια μέρα, έξι μήνες
αργότερα, ολόκληρο το έθνος ακινητοποιήθηκε.
-Τι εννοείς με το “ακινητοποιήθηκε”; Ρώτησα.
-Οι πυρηνικοί σταθμοί έκλεισαν, το σύστημα συγκοινωνίας σταμάτησε, οι
δρόμοι έκλεισαν. Όλα σταμάτησαν. Οι αγρότες δεν παράδωσαν τα προϊόντα
Ένας Διαφορετικός ξένος και οι προηγούμενες ζωές μου 143
τους, το ραδιόφωνο και τα τηλεοπτικά δίκτυα σταμάτησαν να εκπέμπουν, τα
συστήματα τηλεπικοινωνιών έκλεισαν. Η αστυνομία ήταν αδύναμη μπροστά σε
μια τέτοια ενότητα, γιατί μέσα σε ζήτημα ωρών, εκατομμύρια άνθρωποι μπήκαν
στη “στάση εργασίας”. Φάνηκε γι’ αυτή την ώρα, οι άνθρωποι είχαν ξεχάσει τα
μίση τους, τις ζήλιες τους, τις διαφορές γνώμης και ενώθηκαν εναντίον της αδικίας
και της τυραννίας. Μια αστυνομική δύναμη και ένας στρατός αποτελούνται από
ανθρώπινα όντα και αυτά τα ανθρώπινα όντα έχουν συγγενείς και φίλους μεταξύ
του πλήθους. Δεν ήταν πλέον υπόθεση να σκοτώσουν τέσσερεις ανυπότακτους.
Έπρεπε να σκοτωθούν εκατοντάδες χιλιάδες για να “απελευθερώσουν” ένα μόνο
ηλεκτρικό σταθμό.
-Μπροστά στην επιμονή του κόσμου, η αστυνομία, ο στρατός και ο
Δικτάτορας αναγκάστηκαν να συνθηκολογήσουν. Οι μόνοι θάνατοι που
σημειώθηκαν, ήταν 23 φανατικοί που αποτελούσαν την προσωπική φρουρά του
τυράννου – οι στρατιώτες αναγκάστηκαν να τους πυροβολήσουν για να τον
πλησιάσουν.
-Τον κρέμασαν; Ρώτησα.
Ο Άρκη γέλασε. “Γιατί; Όχι, Μισιέλ... Οι άνθρωποι ξεπέρασαν τη βία. Αντί
αυτού, εκδιώχθηκε, σε ένα μέρος όπου δε μπορούσε να κάνει περισσότερο κακό,
και, στην πραγματικότητα το παράδειγμα τους, του ενέπνευσε την αλλαγή. Βρήκε,
πάλι, το δρόμο της αγάπης και της εκτίμησης για την ελευθερία του ατόμου.
Πέθανε τελικά μετανοιωμένος για όλα όσα είχε κάνει. Τώρα αυτό το έθνος είναι
το πιο πετυχημένο πάνω στον πλανήτη μας, αλλά, όπως είναι και σε σας,
υπάρχουν άλλα έθνη κάτω από τη δύναμη ολοκληρωτικών καθεστώτων και
κάνουμε τα πάντα με όλη μας τη δύναμη να τους βοηθήσουμε.
-Ξέρουμε ότι, όλα όσα κάνουμε σ’ αυτή τη ζωή είναι μια μαθητεία, που μας
παρέχει τη δυνατότητα να ανεβούμε σε μια ανώτερη ύπαρξη και ακόμα να μας
απελευθερώσει για πάντα από τα φυσικά μας σώματα. Πρέπει να ξέρεις, επίσης,
ότι οι πλανήτες είναι χωρισμένοι σε κατηγορίες και ότι είναι δυνατό για
ολόκληρους πληθυσμούς να μεταναστεύσουν σε άλλον, όταν ο πλανήτης τους
βρίσκεται σε κίνδυνο, αλλά κανείς δεν μπορεί να το κάνει αν ο καινούριος
πλανήτης δεν είναι της ίδιας κατηγορίας.
-Επειδή εμείς, είχαμε υπερπληθυσμό, και έχοντας ψηλά αναπτυγμένη
τεχνολογία, έχουμε επισκεφτεί τον πλανήτη σας με την προοπτική να
εγκατασταθούμε εκεί – μια ιδέα που απορρίψαμε, επειδή ο βαθμός εξέλιξης σας θα
έφερνε σε μας περισσότερο κακό παρά καλό.
Δεν κολακεύτηκα πολύ από αυτή τη σκέψη και η Αύρα μου θα πρέπει να το
είχε φανερώσει αρκετά στον Άρκη. Γέλασε και συνέχισε: -Λυπάμαι, Μισιέλ, αλλά
144 Η Θειαούβα
λέγω τη γνώμη μου χωρίς υποκρισία. Επισκεπτόμαστε τη Γη, αλλά μόνο σαν
παρατηρητές που ενδιαφερόμαστε για μελέτη, και μαθαίνουμε από τα λάθη σας.
Ποτέ δεν παρεμβαίνουμε, γιατί δεν είναι αυτός ο ρόλος μας, και ποτέ δε θα
εισβάλλαμε στον πλανήτη σας, γιατί αυτό θα ήταν ένα βήμα προς τα πίσω για
μας. Δεν είσαστε σε θέση να σας ζηλεύουμε – ούτε υλικά, ούτε τεχνολογικά ούτε
και πνευματικά.
-Πηγαίνοντας πίσω στα Αστρικά μας σώματα, ένα Αστρικό σώμα δε μπορεί
να αλλάξει απολύτως σε ένα υπέρτερο πλανήτη μέχρι που να είναι αρκετά
εξελιγμένο. Μιλούμε βεβαίως, για πνευματική εξέλιξη και όχι τεχνολογική. Αυτή η
εξέλιξη πραγματοποιείται χάριν του φυσικού σώματος. Έχεις ήδη μάθει για τις
εννέα κατηγορίες πλανητών – οι δικοί μας είναι στη βάση της κλίμακας και που
βελτιώνεται όπως προχωρά προς τα πάνω μέχρις αυτό τον πλανήτη. Εμείς, με τα
τωρινά φυσικά μας σώματα, μπορεί να μας επιτραπεί να μείνουμε εδώ, μόνο για
εννέα μέρες διαμονή. Σύμφωνα με το Νόμο του Σύμπαντος, τα φυσικά μας
σώματα θα πέθαιναν τη δεκάτη μέρα και ούτε η Θάω ούτε ο Μεγάλος Θαόρα,
που είναι εντός των δυνατοτήτων τους να αναστήσουν τους νεκρούς, θα είναι
ικανοί να εμποδίσουν ή να αντιστρέψουν τη διαδικασία. Η φύση έχει πολύ
αλύγιστους νόμους με καλά – καθιερωμένες εγγυήσεις.
-Αλλά αν πέθαινα εδώ, μπορεί το Αστρικό μου σώμα να μείνει εδώ και να
ξαναγεννηθώ σαν βρέφος πάνω στην Θειαούβα...; Ήμουν γεμάτος ελπίδα,
ξεχνώντας, για μια στιγμή, την οικογένεια που αγαπούσα, πίσω στη Γη.
-Δεν καταλαβαίνεις Μισιέλ. Ο νόμος του Σύμπαντος θα απαιτούσε να
ξαναγεννηθείς πάνω στη Γη, αν δεν έχεις τελειώσει το χρόνο σου εκεί. Αλλά, είναι
δυνατό όταν πεθάνεις πάνω στη Γη – όταν έρθει η ώρα σου – το Αστρικό σου
σώμα να μετενσαρκωθεί σ’ ένα σώμα πάνω σε άλλο πιο αναπτυγμένο πλανήτη...
δευτέρας ή μπορεί και τρίτης κατηγορίας πλανήτη, ή και αυτόν ακόμα, αλλά αυτό
εξαρτάται από τον τωρινό βαθμό εξέλιξης.
-Είναι δυνατό λοιπόν, να υπερπηδήσουμε όλες τις κατηγορίες και να βρεθούμε
μετενσαρκωμένοι πάνω σε ένα ενάτης κατηγορίας πλανήτη; Ρώτησα, γεμάτος
ακόμη ελπίδα, γιατί, πολύ αποφασιστικά, θεωρούσα τη Θειαούβα σαν τον αληθινό
παράδεισο.
-Μισιέλ, μπορείς να πάρεις λίγο σίδερο και λίγο κάρβουνο, να τα θερμάνεις
στη σωστή θερμοκρασία και να παράγεις καθαρό ατσάλι; Όχι. Πρώτα πρέπει να
καθαρίσεις τις ακαθαρσίες από το σίδερο, μετά πηγαίνει πίσω στο δοχείο για να
επεξεργαστεί ξανά, και ξανά, και ξανά... όσο χρειάζεται για να παράγεις ένα
πρώτης τάξεως ατσάλι. Το ίδιο εφαρμόζεται και για μας, πρέπει να
“επαναεπεξεργαστούμε” ξανά και ξανά μέχρι να προβάλουμε τέλειοι, γιατί τελικά
Ένας Διαφορετικός ξένος και οι προηγούμενες ζωές μου 145
θα ενωθούμε με το Πνεύμα, που επειδή είναι το ίδιο τέλειο, δε μπορεί να δεχθεί
την παραμικρή ατέλεια.
-Αυτό φαίνεται τόσο περίπλοκο!
-Το Πνεύμα, που έχει δημιουργήσει τα πάντα, το ήθελε έτσι, και είμαι βέβαιος
ότι για Αυτό, είναι πολύ απλό, αλλά για ένα φτωχό ανθρώπινο μυαλό,
παραδέχομαι, είναι πολλές φορές δύσκολο να καταλάβει. Και γίνεται πιο δύσκολα,
όσο πηγαίνουμε πιο κοντά στην Πηγή. Γι’ αυτό το λόγο προσπαθήσαμε και σε
αρκετά μέρη με επιτυχία, να καταργήσουμε τις θρησκείες και τα σχίσματα.
Προφανώς, θέλουν να μαζεύουν τον κόσμο μαζί και να τους βοηθούν να
λατρεύουν το Θεό ή θεούς και να καταλαβαίνουν καλύτερα, και όμως τα κάνουν
όλα πολύ πιο περίπλοκα και αρκετά ακατανόητα με την εισαγωγή ιεροτελεστιών
και νόμων που εφευρίσκονται από τους ιερείς που προσέχουν τα δικά τους
συμφέροντα, παρά να ακολουθούν τη φύση και το Νόμο του Σύμπαντος. Βλέπω
από την Αύρα σου ότι ήδη αντιλαμβάνεσαι ορισμένα πράγματα.
Γέλασα, διότι ήταν αλήθεια, και ρώτησα, “Πάνω στον πλανήτη σας, μπορείτε
να βλέπετε και να διαβάζετε τις Αύρες;”
-Λίγοι από μας έμαθαν, συμπεριλαμβανομένου και μένα, αλλά σ ’αυτό το
χώρο, είμαστε λίγο πιο εξελιγμένοι από σας. Παρ’ όλα αυτά μελετούμε το θέμα
πάρα πολύ, γιατί ξέρουμε ότι αυτό είναι αναγκαίο για την εξέλιξη μας.
Σταμάτησε εκεί, αρκετά απότομα, και διαπίστωσα ότι ήταν μια τηλεπαθητική
διαταγή που ερχόταν από τη μεγάλη προσωπικότητα που τον έκαμε να
σταματήσει.
-Πρέπει να πηγαίνω τώρα, Μισιέλ και θα είμαι απόλυτα ευτυχής να το κάμω
αν, έχοντας μιλήσει με σένα, μπόρεσα να βοηθήσω εσένα και τους συνανθρώπους
σου – πάνω στη Γη και σε όλο το Σύμπαν.
Μου έδωσε το χέρι του κάνοντας και εγώ το ίδιο. Παρά την ασχήμια του, θα
ήθελα να τον κρατήσω στην αγκαλιά μου και να το φιλήσω. Μακάρι να το είχα
κάνει... Έμαθα μετά ότι είχε σκοτωθεί μαζί με πέντε άλλους, όταν το
διαστημόπλοιο εξερράγει ακριβώς μια ώρα μετά την απεδάφιση τους από τη
Θειαούβα. Είχα ελπίσει ότι η ζωή θα συνεχιζόταν γι’ αυτόν πάνω σε ένα πιο
φιλόξενο πλανήτη... αλλά μπορεί να γύριζε στο δικό του, ούτως ώστε να βοηθήσει
τους συνανθρώπους του – ποιός ξέρει; Είχα συναντήσει στην άλλη άκρη του
Σύμπαντος, ένα αδερφό που όπως εγώ, ζούσε πάνω σε ένα Πλανήτη των
Θλίψεων -να σπουδάζει στο ίδιο σχολείο, πως να αποκτήσει μια μέρα, την αιώνια
ευτυχία.

[felix+]

Οι πρηγουμενες Ζωες μου

Όταν ο Άρκη έφυγε από την αίθουσα με το συνοδό του, κάθισα πάλι κοντά
στη Θάω. Ο Θαόρα, που μου χάρισε το δώρο να καταλαβαίνω όλες τις γλώσσες,
αποτάθηκε πάλι σε μένα.
-Μισιέλ, όπως η Θάω ήδη σου έχει πει, έχεις επιλεγεί από μας να κάνεις αυτή
την επίσκεψη στη Θειαούβα, αλλά το βασικό κίνητρο για την εκλογή μας, δεν έχει
αποκαλυφθεί. Δεν είναι ότι έχεις μια διάνοια που έχει ήδη ξυπνήσει και είναι
ανοιχτή, αλλά επίσης – και πρωταρχικά – διότι είσαι ένας από τους σπάνιους
σούκους που κατοικούν στη Γη αυτή την εποχή. Ένας “σούκου” είναι ένα Αστρικό
σώμα που έχει ζήσει ογδόντα μία ζωές, σε ανθρώπινα φυσικά σώματα, και αυτό
σε διαφορετικούς πλανήτες ή διαφορετικές κατηγορίες. Για διάφορους λόγους οι
‘σούκους’ επανέρχονται για να ζήσουν πάνω σε κατώτερους πλανήτες, όπως τη
Γη, όταν μάλιστα θα μπορούσαν να συνεχίσουν την “αναρρίχηση της κλίμακας”
χωρίς ποτέ να πηγαίνουν πίσω. Γνωρίζεις ότι ο αριθμός εννέα είναι ο αριθμός του
Σύμπαντος. Είσαι εδώ μέσα στην Πόλη των Εννέα Τόκος, που έχει χτιστεί με
βάση το Νόμο του Σύμπαντος. Το Αστρικό σου σώμα έχει, εννέα φορές εννέα
ζωές, και το οποίο σε φέρνει στο τέλος ενός από τους μεγάλους κύκλους.
Ακόμα μια φορά, ήμουν εντελώς κατάπληκτος. Υποψιάστηκα ότι δε ζούσα την
πρώτη μου ζωή, ειδικά μετά από το ταξίδι μου στη Μου – αλλά ογδόντα μία ζωές!
Δεν ήξερα ότι κάποιος ζει τόσες πολλές ...
-Είναι δυνατό να ζήσεις πιο πολλές, Μισιέλ”, είπε ο Θαόρα, διακόπτοντας τις
σκέψεις μου. -Η Θάω είναι πάνω στην 216η, αλλά άλλες οντότητες ζουν πολύ πιο
λίγες.” Όπως είπα, έχεις επιλεγεί ανάμεσα από πολύ λίγους “σούκους” που ζουν
στη Γη, αλλά για να αποκτήσεις μια πλατιά αντίληψη κατά τη διάρκεια του
ταξιδιού σου στον πλανήτη μας, έχουμε προγραμματίσει για σένα, ακόμα ένα
ταξίδι στο χρόνο. Για να καταλάβεις καλύτερα τι είναι η μετενσάρκωση, και ποιός
ο σκοπός της, θα σου επιτρέψουμε να ξαναεπισκεφθείς τις άλλες σου υπάρξεις.
Αυτό το ταξίδι στο χρόνο, θα σου είναι χρήσιμο όταν θα γράφεις το βιβλίο σου
επειδή θα καταλάβεις ολότελα το σκοπό της.
Δεν είχε σχεδόν τελειώσει να μιλά, όταν η Θάω με πήρε από τον ώμο και με
γύρισε. Με οδήγησε προς το θάλαμο ανάπαυσης – ένα χαρακτηριστικό που
φαίνεται να υπάρχει, σε όλα τα τόκο. Οι τρεις Θαόρι μας ακολούθησαν, ενώ
βρίσκονταν ακόμη σε τηλεκίνηση.
Η Θάω μου υπέδειξε ότι έπρεπε να ξαπλώσω πάνω σε ένα κομμάτι ύφασμα
που έμοιαζε ακριβώς σαν μαξιλάρι αέρος. Ο “αρχηγός” Θαόρα τοποθέτησε τον
εαυτό του πίσω από το κεφάλι μου, και οι άλλοι δύο κρατούσαν ο καθένας ένα από
τα χέρια μου. Η Θάω έκλεισε τα χέρια της πάνω από το ηλιακό μου πλέγμα. Τότε
ο αρχηγός τοποθέτησε τους δείκτες των χεριών του πάνω στην υπόφυση μου,
διατάζοντας με τηλεπαθητικά να κοιτάξω τα δάκτυλα του. 
Ένας Διαφορετικός ξένος και οι προηγούμενες ζωές μου 147
Δευτερόλεπτα αργότερα είχα την εντύπωση ότι γλιστρούσα προς τα πίσω με
απίστευτη ταχύτητα μέσα από μια σκοτεινή σήραγγα. Μετά, απότομα βγήκα από
τη σήραγγα, μέσα σε, όπως φαινόταν μια γαλαρία από ένα ορυχείο κάρβουνου.
Μερικοί άντρες που φορούσαν μικρές λάμπες στα μέτωπα τους έσπρωχναν
βαγόνια, άλλοι λίγο πιο μακριά, έσκαβαν το κάρβουνο με τους κασμάδες ή το
φόρτωναν με φτυάρια μέσα στα βαγόνια. Κινήθηκα προς το τέλος της γαλαρίας
όπου μπόρεσα να εξετάσω από κοντά ένα από τους εργάτες. Μου φάνηκε σαν να
το γνώριζα. Μια φωνή που έβγαινε από μέσα μου, μού είπε: “Είναι ένα από τα
φυσικά σου σώματα Μισιέλ”, ο άντρας ήταν αρκετά ψηλός και γεροδεμένος.
Ήταν καλυμμένος με ιδρώτα και καρβουνόσκονη, και μοχθούσε όπως έριχνε το
κάρβουνο στο βαγόνι. 
Το σκηνικό άλλαξε απότομα, ακριβώς όπως είχε αλλάξει όταν ήμουν στη
Ψυχόσφαιρα στη Μου. Έμαθα ότι λεγόταν Σίκφρετ, όταν ένας από τους άλλους
ανθρακωρύχους στην είσοδο της σήραγγας φώναξε το όνομα του στα Γερμανικά,
που τα κατάλαβα τέλεια – δε μιλώ ούτε καταλαβαίνω αυτή τη γλώσσα. Ο άλλος
ανθρακωρύχος είπε στον Σίκφρετ να τον ακολουθήσει. Προχώρησε προς ένα
παλιό καλύβι, κάπως μεγαλύτερο από τα άλλα, σε αυτό το φαινομενικά κύριο
δρόμο του χωριού. Τους ακολούθησα και τους δύο μέσα, όπου έκαιγαν λάμπες
λαδιού και άντρες κάθονταν στο τραπέζι.
Ο Σίκφρετ συναντήθηκε με μια ομάδα από αυτούς. Φώναξαν κάτι σε ένα
κτήνος που φορούσε μια λερωμένη ποδιά και, αμέσως μετά, τους έφερε μια φιάλη
και μερικά μεταλλικά κύπελλα.
Ακόμα μια σκηνή προστέθηκε πάνω σε αυτή. Μου φάνηκε να ήταν μερικές
ώρες αργότερα. Το καλύβι ήταν το ίδιο, αλλά τώρα ο Σίκφρετ παραπατούσε έξω,
φανερά μεθυσμένος. Προχώρησε προς μια σειρά από μικρότερα καλύβια, τα οποία
είχαν όλα καπνοδόχους από τις οποίες ξετυλιγόταν μαύρος καπνός. Βάναυσα,
άνοιξε την πόρτα ενός από αυτά και μπήκε, με μένα ξωπίσω του ανησυχώντας.
Οχτώ παιδιά, από ενός χρόνου και πάνω με το καθένα να έχει δώδεκα μήνες
διαφορά από το άλλο, κάθονταν στο τραπέζι, βουτώντας τα κουτάλια τους μέσα
σε κούπες γεμάτες με ένα αηδιαστικό χυλό. Όλα σήκωσαν τα κεφάλια τους με τη
ξαφνική εμφάνιση του πατέρα τους κοιτάζοντας με φοβισμένα μάτια. Μια γυναίκα,
μετρίου αναστήματος αλλά μεστωμένη, με μαλλιά χρώματος σκούρου ξανθού, του
μίλησε επιθετικά: “Πού ήσουν και πού είναι τα χρήματα; Ξέρεις πολύ καλά ότι τα
παιδιά δεν είχαν φασόλια για δεκαπέντε μέρες και όμως, πάλι είσαι μεθυσμένος!”
Σηκώθηκε και πλησίασε το Σίκφρετ. Όπως σήκωσε το χέρι της για να
χαστουκίσει το πρόσωπο του, της άρπαξε το χέρι και, με την αριστερή γροθιά του
την κτύπησε τόσο δυνατά που την πέταξε ψηλά προς τα πίσω.
148 Η Θειαούβα
Έπεσε στο πάτωμα, κτυπώντας στο πίσω μέρος του σβέρκου της στο τζάκι,
και σκοτώθηκε αμέσως.
Τα παιδιά έκλαιγαν και ούρλιαζαν. Ο Σίκφρετ έσκυψε πάνω από τη γυναίκα
του, της οποίας τα ορθάνοικτα μάτια κοίταζαν άψυχα στα δικά του.
-Φρέτα, Φρέτα, έλα τώρα, σήκω, φώναξε, η φωνή του γεμάτη με αγωνία.
Την πήρε στην αγκαλιά του αλλά αυτή δε μπορούσε να σταθεί. Ξαφνικά, επειδή
συνέχισε να τον κοιτάζει σταθερά, κατάλαβε ότι ήταν νεκρή. Ξεμέθυστος τώρα,
όρμησε προς την πόρτα και έφυγε μέσα στη νύχτα, τρέχοντας ολοένα, σαν να είχε
χάσει τα λογικά του.
Πάλι η σκηνή άλλαξε, και φάνηκε ο Σίκφρετ, σφιχτοδεμένος μεταξύ δύο
φρουρών, ο ένας από τους οποίους έβαζε ένα κάλυμμα πάνω στο κεφάλι του
Σίκφρετ. Ο δήμιος επίσης φορούσε ένα, με τρύπες που είχαν κοπεί για τα μάτια
του. Ήταν ένας πελώριος άντρας και κρατούσε μέσα στα χέρια του το μανίκι μιας
αξίνας με πλατιά λεπίδα. Ο φρουρός έκανε το Σίκφρετ να γονατίσει, σκύβοντας
μπροστά, ώστε το κεφάλι του να ακουμπά πάνω στο ξύλο της εκτέλεσης. Ο
δήμιος τώρα ήλθε μπροστά και πήρε τη θέση του. Ένας παπάς, απάγγελλε
εσπευσμένα προσευχές, όπως ο δήμιος σήκωνε σιγά την αξίνα πάνω από το
κεφάλι του. Πολύ ξαφνικά την άφησε να πέσει πάνω στο σβέρκο του Σίκφρετ. Το
κεφάλι του θύματος κύλησε προς το έδαφος, κάνοντας το πλήθος να
οπισθοχωρήσει μερικά βήματα.
Μόλις έγινα μάρτυρας του βίαιου θανάτου ενός από τα πολλά φυσικά μου
σώματα ...
Η αίσθηση ήταν τόσο παράξενη. Μέχρι τη στιγμή του θανάτου του, ήμουν
γεμάτος συμπάθεια γι’ αυτό τον άνθρωπο, που, αν και είχε κάνει κακό,
αισθανόμουν οίκτο γι’ αυτόν.
Τη στιγμή του θανάτου του όμως, όπως το κεφάλι του κυλούσε πάνω στο
έδαφος ανάμεσα στα μουρμουρητά του πλήθους, αισθάνθηκα μια αναπάντεχη
αίσθηση ανακούφισης – για λογαριασμό του, αλλά επίσης και για μένα.
Αμέσως μου παρουσιάστηκε μια άλλη σκηνή. Μπροστά μου ήταν μια λίμνη,
που τα λαμπυρίζοντα γαλανά νερά της αντανακλούσαν τις ακτίνες δύο ήλιων, που
κρεμόντουσαν χαμηλά στον ορίζοντα. 
Μια μικρή βάρκα, που ήταν πλούσια στολισμένη με λεπτά γλυπτά και
ζωγραφιές, προχωρούσε μέσα στη λίμνη. Την οδηγούσαν άντρες, μετρίου
αναστήματος, με κοκκινωπό πρόσωπο, και που χρησιμοποιούσαν μακριά κοντάρια
που τα βύθιζαν μέσα στο νερό. Κάτω από ένα είδος κάλυμμα, και καθισμένη πάνω
σ’ ένα φανταχτερά στολισμένο θρόνο, ήταν μια αξιαγάπητη νεαρή γυναίκα με
Ένας Διαφορετικός ξένος και οι προηγούμενες ζωές μου 149
χρυσαφένιο δέρμα. Το οβάλ πρόσωπο της, φωτιζόταν από όμορφα αμυγδαλωτά
μάτια και μακριά ξανθά μαλλιά που έπεφταν μέχρι τη μέση της.
Ήταν ήρεμη και γελούσε σαν η νεαρή συντροφιά της ταλαντευόταν γύρω
της, διασκεδάζοντας τη χαρούμενα. Γνώρισα αμέσως ότι, αυτή η όμορφη ύπαρξη
ήταν ο εαυτός μου σε μια άλλη ζωή.
Η βάρκα προχώρησε σταθερά προς μια αποβάθρα αποβίβασης, που
οδηγούσε σε ένα διάδρομο, διακοσμημένο με μικρούς ανθισμένους θάμνους. Αυτός
ο διάδρομος χάθηκε ανάμεσα στα δένδρα που περιτριγύριζαν αυτό που φαινόταν
να είναι παλάτι, με στέγες σε διάφορα ύψη και διάφορα χρώματα.
Με μια αλλαγή σκηνής, μεταφέρθηκα μέσα στο παλάτι, για να βρω τον εαυτό
μου σε μια αίθουσα στολισμένη ηγεμονικά. Ένας τοίχος άνοιγε σε ένα κήπο – πολύ
μεθοδικά μικροσκοπικό κήπο, με απίστευτη ποικιλία και χρώμα.
Υπηρέτες με κοκκινωπό χρώμα, ντυμένοι με φωτεινό πράσινο κάλυμμα των
λαγόνων, ήταν απασχολημένοι με το σερβίρισμα εκατό περίπου φιλοξενουμένων.
Αυτοί οι “ξένοι” ήταν και από τα δύο φύλα και όλοι πλούσια ντυμένοι. Είχαν τον
ίδιο τύπο ελαφρού χρυσίζοντος δέρματος όπως η γυναίκα στη βάρκα. Σε αντίθεση
με το σύμπλεγμα των υπηρετών, αυτοί οι άνθρωποι είχαν το χρώμα του δέρματος,
που παίρνουν οι ξανθές γυναίκες της Γης, μετά από πολυάριθμες ηλιοθεραπείες.
Η όμορφη γυναίκα από τη βάρκα, καθόταν, όπως φαινόταν να είναι σε θέση
τιμής, σε ένα κάθισμα με ψηλό το πίσω μέρος. Μου φάνηκε να βγαίνει ελαφριά
μελωδική μουσική από το απόμακρο μέρος της αίθουσας, καθώς επίσης και από
τον κήπο.
Ένας από τους υπηρέτες άνοιξε μια μεγάλη πόρτα για να δεχτεί ένα ψηλό νέο
άντρα – περίπου 190 εκατοστόμετρα ύψος και με παρόμοιο χρυσίζων σύμπλεγμα.
Είχε περήφανο ανάστημα και αθλητική διάπλαση. Χαλκόξανθα μαλλιά,
περιέκλειαν ένα πρόσωπο με κανονικά χαρακτηρίστηκα. Προχώρησε με
αποφασιστικό βήμα προς τη νεαρή κοπέλα και έσκυψε μπροστά της. Ενώ ψιθύριζε
κάτι σε αυτόν, έκαμε νόημα προς τους υπηρέτες που έφεραν μπροστά μια
πολυθρόνα παρόμοια με τη δική της, και την τοποθέτησαν κοντά στη δική της. Ο
νεαρός άντρας κάθισε και η γυναίκα του έδωσε το χέρι της που το κράτησε στο
δικό του.
Ξαφνικά, με ένα γνέψιμο της, ακούστηκε μερικές φορές μια καμπάνα, και μετά
βασίλεψε ησυχία. Οι ξένοι γύρισαν προς το ζευγάρι. Με φωνή δυνατή και καθαρή,
που απευθυνόταν προς τους υπηρέτες καθώς επίσης και στους ξένους, η νεαρή
γυναίκα μίλησε: “Σε σας που μαζευτήκατε εδώ, θέλω να ξέρετε ότι έχω διαλέξει
ένα σύντροφο. Αυτός είναι, ο Ξινολίνη, και θα έχει από αυτή τη στιγμή, και
σύμφωνα με τη συγκατάθεση μου, όλα τα δικαιώματα και προνόμια, μετά από
150 Η Θειαούβα
μένα. Στην πραγματικότητα, θα είναι η δεύτερη δύναμη στο βασίλειο, εφ ’όσον
εγώ είμαι, Βασίλισσα και αρχηγός. Όποιος υπήκοος δεν υπακούει σ’ αυτόν, ή κάνει
καθοιονδήποτε τρόπο κακό, κατά τη γνώμη του, θα λογοδοτήσει σε μένα. Το
πρώτο παιδί που θα έχω από τον Ξινολίνη, αρσενικό η θηλυκό, θα είναι ο διάδοχος
μου. Εγώ, η Λαπινόλα, βασίλισσα της χώρας, έχω αποφασίσει αυτό.”
Έγνεψε πάλι και ο ήχος της καμπάνας σήμανε το τέλος του λόγου. Ένας προς
ένα, οι ξένοι έσκυβαν χαμηλά μπροστά στην Λαπινόλα, φιλώντας πρώτα τα πόδια
της, και μετά αυτά του Ξινολίνη, σε ένδειξη υπακοής.
Αυτή η σκηνή εξαφανίστηκε σε μια ομίχλη για να αντικατασταθεί από άλλη,
στο ίδιο το παλάτι αλλά σε άλλη αίθουσα, όπου η βασιλική οικογένεια καθόταν σε
θρόνους. Εδώ, η Λαπινόλα απένεμε δικαιοσύνη. Παρέλαυναν μπροστά από τη
βασίλισσα όλων των τάξεων άνθρωποι και τους άκουγε όλους προσεκτικά. 
Ένα εξαιρετικό πράγμα συνέβηκε. Βρήκα ότι μπορούσα να εισέλθω μέσα στο
σώμα της. Είναι αρκετά δύσκολο να το εξηγήσω, αλλά για αρκετή ώρα, εν όσο
άκουγα και έβλεπα, ήμουν η Λαπινόλα. Μπορούσα να καταλάβω απολύτως όλα
όσα λέγονταν, και όταν η Λαπινόλα απάγγελλε την κρίση της, ήμουν σε πλήρη
συμφωνία με αυτήν.
Μπορούσα να ακούσω μέσα στα μουρμουρητά του πλήθους,
αντικατοπτρισμούς θαυμασμού για τη σοφία της, ούτε μια φορά δεν γύρισε προς
τον Ξινολίνη και ποτέ δε ζήτησε τη συμβουλή του. Αισθάνθηκα να με εισβάλλει
μια μεγάλη περηφάνια, γνωρίζοντας ότι ήμουν αυτή η γυναίκα σε άλλη ζωή, κατά
τη διάρκεια αυτής της ώρας, μια αίσθηση από ένα ελαφρό γαργάλισμα που άρχισα
να αναγνωρίζω.
Όλα εξαφανίστηκαν πάλι, και μετά ήμουν μέσα στην πιο πολυτελή από τις
κρεβατοκάμαρες. Φάνηκε ότι, η Λαπινόλα ήταν ξαπλωμένη, πάνω στο κρεβάτι,
εντελώς γυμνή. Τρεις γυναίκες και δύο άντρες, ταλαντεύονταν δίπλα της. Όπως
πλησίασα, μπορούσα να δω το πρόσωπο της, που έτρεχε ποτάμι ο ιδρώτας, και
ήταν παραμορφωμένο από τον πόνο του τοκετού.
Οι γυναίκες, μαμές, και οι άντρες, οι πιο ξακουστοί γιατροί στο βασίλειο,
φαινόντουσαν ταραγμένοι. Το βρέφος, έφθανε σε άβολη στάση και η Λαπινόλα
έχανε πολύ αίμα. Αυτό ήταν το πρώτο της παιδί, και ήταν εξαντλημένη. Ο φόβος
ήταν φανερός στα μάτια των μαμμών και των γιατρών και γνώριζα ότι η
Λαπινόλα κατάλαβε ότι θα πέθαινε.
Η σκηνή κινήθηκε δύο ώρες μπροστά στο χρόνο και ή Λαπινόλα είχε μόλις
εκπνεύσει. Είχε χάσει πάρα πολύ αίμα. Το παιδί, επίσης είχε πεθάνει, παθαίνοντας
ασφυξία πριν έρθει στον κόσμο. Η Λαπινόλα, αυτή η όμορφη ύπαρξη των
Ένας Διαφορετικός ξένος και οι προηγούμενες ζωές μου 151
εικοσιοκτώ χρόνων, τόσο όμορφη και καλή, μόλις απελευθέρωσε το Αστρικό της
σώμα – το Αστρικό μου σώμα, για να ζήσει μια άλλη ζωή.
Άλλες σκηνές φανερώνονταν ήδη, που αποκάλυπταν άλλες ζωές σε άλλους
πλανήτες – ως άνδρες, γυναίκες και παιδιά. Δύο φορές ήμουν ζητιάνος και τρείς
φορές ναυτικός. Ήμουν νεροφόρος στην Ινδία, χρυσοχόος στην Ιαπωνία όπου
έζησα ενενήντα πέντε χρόνια, ένας Ρωμαίος στρατιώτης, ένα μαύρο παιδί στην
Τσαντ, που καταβροχθίστηκε από ένα λιοντάρι σε ηλικία οκτώ χρόνων, ένας
Ινδιάνος ψαράς στον Αμαζόνιο, νεκρός στα σαράντα δύο, αφήνοντας δώδεκα
παιδιά, και ένας αρχηγός των Απάτσι, νεκρός στα ογδόντα έξι, αρκετές φορές
ένας χωρικός γεωργός, στη Γη, όσο και σε άλλους πλανήτες, και δύο φορές
ασκητής στα βουνά του Θιβέτ και σε άλλο πλανήτη.
Εκτός όταν ήμουν Λαπινόλα, η Βασίλισσα που κυβερνούσε το ένα τρίτο του
πλανήτη, οι πιο πολλές ζωές μου ήταν πολύ μέτριες. Είδα σκηνές και από τις
ογδόντα προηγούμενες ζωές μου – που μερικές από αυτές με εντυπωσίασαν πάρα
πολύ. Δεν έχω καιρό να τις περιγράψω όλες λεπτομερώς σε αυτό το βιβλίο, διότι
θα γέμιζα ένα τόμο με αυτές. Μπορεί μια μέρα να τις γράψω.
Στο τέλος της “παράστασης’, είχα την εντύπωση ότι κινούμουν προς τα πίσω
μέσα στη σήραγγα και, όταν άνοιξα τα μάτια μου, η Θάω και οι τρεις Θαόρι
χαμογελούσαν ευγενικά. Όταν διαπιστώθηκε ότι ήμουν μέσα στο τωρινό δέρμα
μου, ο αρχηγός με προσφώνησε με τις ακόλουθες λέξεις:
-Θέλαμε να σου δείξουμε τις περασμένες σου ζωές, που μπορεί να πρόσεξες
διαφέρουν, σαν να ήταν στερεωμένες πάνω σ’ ένα τροχό. Εξ’ αιτίας που ο τροχός
είναι κατασκευασμένος να γυρίζει, κάποιο του σημείο θα είναι τώρα στην κορυφή
και γρήγορα στο κάτω μέρος – είναι αναπόφευκτο, το βλέπεις: Μια μέρα είσαι
ζητιάνος και μετά μπορεί να είσαι Βασίλισσα, όπως η Λαπινόλα που, βεβαίως, δεν
ήταν μόνο στην κορυφή του τροχού αλλά επίσης έμαθε πολλά και βοήθησε τους
άλλους τα μέγιστα. Και όμως, σε πολλές περιπτώσεις, ένας ζητιάνος θα μάθει
τόσα όσα και ένας βασιλιάς και σε μερικές περιπτώσεις θα μάθει πολύ
περισσότερα.
-Όταν ήσουν ένας ασκητής μέσα στα βουνά, βοήθησες πολύ πιο πολλά
άτομα παρά στις πιο πολλές από τις άλλες ζωές σου. Αυτό που μετρά περισσότερο
δεν είναι το παρουσιαστικό, αλλά τι είναι πίσω από αυτό.
-Όταν το Αστρικό σου σώμα παίρνει άλλο φυσικό σώμα, είναι πολύ απλό, για
να μάθει περισσότερα, και ακόμη περισσότερα...
-Όπως σου έχουμε εξηγήσει, είναι για χάρη του Ανώτερου Εαυτού σου. Είναι
μια διαδικασία συνεχούς διυλίσεως, που μπορεί ακριβώς να γίνει τόσο
αποτελεσματική και στο σώμα ενός ζητιάνου όσο και σε αυτό ενός βασιλιά ή ενός
152 Η Θειαούβα
μεταλλωρύχου. Το φυσικό σώμα είναι μόνο ένα εργαλείο. Το σφυρί και το κοπίδι
του γλύπτη είναι εργαλεία, που ποτέ δε θα φθάσουν στην ομορφιά από μόνα τους,
αλλά συμβάλλουν γι’ αυτήν στα χέρια του καλλιτέχνη. Ένα θαυμάσιο άγαλμα δε
θα μπορούσε να είχε γίνει με τα άδεια χέρια του καλλιτέχνη. 
-Θα πρέπει πάντα να θυμάσαι αυτό το κύριο σημείο: Ένα Αστρικό σώμα, σε
όλες τις περιπτώσεις, πρέπει να συμμορφώνεται με το Νόμο του Σύμπαντος. Και
ακολουθώντας τη φύση όσο το δυνατό πιο κοντά, μπορεί να καταφέρει τα ύψιστα
και από το πιο γρήγορο μονοπάτι.
Με αυτό, οι Θαόρι ξαναπήραν τις θέσεις, και εμείς τις δικές μας. 
Κατά τη διάρκεια της παραμονής μου στο τόκο, ο ήλιος είχε δύσει, όμως δεν
το θεώρησαν αναγκαίο να εξηγήσουν το φωτεινό περιβάλλον που μας επέτρεπε
να βλέπουμε σε δεκαπέντε μέτρα απόσταση μέσα στο τόκο. 
Η προσοχή μου συγκεντρωνόταν ακόμη πάνω στους Θαόρι. Με έβλεπαν με
καλοσύνη, τους περιέβαλλε μια χρυσή ομίχλη που γινόταν όλο και πιο πυκνή, μέσα
στην οποία εξαφανίστηκαν – ακριβώς όπως είχαν κάνει κατά την πρώτη μου
επίσκεψη.

[felix+]

Ατλαντιδα Αιγυπτος πυραμιδες Εβραιοι

(...)
Υπάρχουν ακόμα πολλά
πράγματα που πρέπει να σε διδάξω, ούτως ώστε οι συνάνθρωποι σου να
μπορέσουν να φωτισθούν, όταν γράψεις το βιβλίο σου – όπως το μυστήριο του
Χριστού που ανέφερα χθες όταν μας διέκοψε ο ερχομός του Άρκη.
-Πρώτα, πρέπει να σου μιλήσω για την Αίγυπτο και το Ισραήλ, καθώς επίσης
και την Ατλαντίδα, τη φημισμένη ήπειρο που συχνά αναφέρεται στη Γη, και είναι
το αντικείμενο τόσων αντιφάσεων.
-Η Ατλαντίδα, όπως και η ήπειρος της Μου, υπήρξε, και βρισκόταν στο
βόρειο ημισφαίριο, στη μέση του Ατλαντικού ωκεανού. Ήταν προσκολλημένη με
την Ευρώπη, και ενωνόταν με την Αμερική με ένα ισθμό και με την Αφρική με
ακόμα ένα ισθμό, περίπου στο πλάτος των Καναρίων Νήσων. Η έκταση της ήταν
λίγο πιο μεγάλη από αυτήν της Αυστραλίας.
Ένας Διαφορετικός ξένος και οι προηγούμενες ζωές μου 155
-Είχε κατοικηθεί από τους ανθρώπους της Μου, περίπου 30 000 χρόνια πριν –
στην πραγματικότητα ήταν αποικία της Μου. Υπήρχε επίσης εκεί μια λευκή φυλή
– άνθρωποι ψηλοί ξανθοί με γαλανά μάτια. Ήταν οι Μάγιας, πολύ γνωστικοί
αποικιστές από τη Μου, που κυβερνούσαν τη χώρα, και έκτισαν εκεί, ένα
αντίγραφο της Πυραμίδας της Σαβανάσα. 
-Δεκαεπτά χιλιάδες χρόνια πριν, εξερεύνησαν λεπτομερώς τη Μεσόγειο,
πηγαίνοντας μέσον της Βορείου Αφρικής όπου γνωρίστηκαν με τους Άραβες,
(απόγονοι από τη διασταύρωση μεταξύ κίτρινων και μαύρων Πακαρατινίων) με
πολλές νέες γνώσεις – υλικές και πνευματικές. Το αριθμητικό σύμβολο, που ακόμα
χρησιμοποιείται από τους Άραβες, προέρχεται από την Ατλαντίδα και από τη Μου
φυσικά. Πήγαν στην Ελλάδα, όπου ίδρυσαν μια μικρή αποικία και το Ελληνικό
αλφάβητο σχεδόν συνταυτίζεται με αυτό της Μου.
-Τελικά έφθασαν σε μια χώρα, που οι ιθαγενείς ονομάζουν Αράνκα και που
την ξέρετε σαν Αίγυπτο. Εκεί ίδρυσαν μια ισχυρή αποικία, με ένα μεγάλο άντρα με
το όνομα Τώθ, σαν αρχηγό της. Εγκαθιδρύθηκαν νόμοι που ενσωμάτωναν τα
πιστεύω της Μου, και τις οργανωτικές αρχές της Ατλαντίδος. Βελτιωμένα φυτά,
νέες μέθοδοι για την εκτροφή αγελάδων, νέες μέθοδοι καλλιέργειας, εισάχθηκαν
επίσης η αγγειοπλαστική και η υφαντουργία.
-Ο Τωθ, ήταν ένας μεγάλος άντρας της Ατλαντίδος, εξαιρετικά πολυμαθής
υλικά καθώς και πνευματικά. Ίδρυσε χωριά, έκτισε ναούς, και μόλις πριν το
θάνατο του, είχε κατασκευάσει αυτό που τώρα ονομάζεται, η Μεγάλη Πυραμίδα.
Κάθε φορά που αυτοί οι μεγάλοι αποικιστές έκριναν ότι η αποικία είχε τη
δυνατότητα να γίνει μεγάλη, κατασκεύαζαν μια ειδική πυραμίδα – ένα εργαλείο,
υλικά και πνευματικά, όπως ο ίδιος μπόρεσες να δεις στη Μου. Στην Αίγυπτο,
κατασκεύασαν τη Μεγάλη Πυραμίδα, πάνω στο ίδιο πρότυπο της Πυραμίδας της
Σαβανάσα, αλλά σε κλίμακα μειωμένη κατά τρεις φορές. Οι πυραμίδες αυτές είναι
μοναδικές και, για να εκπληρώσουν το ρόλο τους σαν “εργαλείο”, οι διαστάσεις
τους και οι προδιαγραφές τους πρέπει να εφαρμόζονται ακριβώς, καθώς και ο
προσανατολισμός τους.
-Γνωρίζεις πόσο καιρό πήρε;
-Ήταν αρκετά σύντομος – ακριβώς εννέα χρόνια, γιατί ο Τωθ και οι
πρωταρχιτέκτονες του, ήξεραν τα μυστικά της αντιβαρύτητας από τη Μου, καθώς
και τα μυστικά για το κόψιμο της πέτρας όπου χρησιμοποίησαν – ας τους πούμε
“ηλεκτροϋπερήχους.
-Αλλά στη Γη, οι εμπειρογνώμονες πιστεύουν ότι κατασκευάστηκε από το
Φαραώ Χέοπα.
156 Η Θειαούβα
-Δεν είναι έτσι, Μισιέλ. Βεβαίως αυτό δεν είναι το μόνο λάθος που οι
εμπειρογνώμονες στη Γη έχουν κάνει. Από την άλλη, μπορώ να πιστοποιήσω ότι ο
Φαραώ Χέοπας, χρησιμοποίησε την πυραμίδα όπως έπρεπε να χρησιμοποιείται. 
Οι Ατλαντίνοι Μάγια, δεν είναι οι μόνοι που εξερεύνησαν και αποίκισαν.
Χιλιάδες χρόνια πριν, οι Νάκας είχαν αποικίσει τη Βιρμανία, περίπου στο μήκος
του Τροπικού του Καρκίνου. Και αυτοί, ίδρυσαν μια επιτυχημένη αποικία και
κυρίευσαν την Άνω Αίγυπτο. Και οι δύο ομάδες των αποικιστών εισήγαγαν
παρόμοια είδη βελτιώσεων. Οι Νάκας, εγκαθίδρυσαν μια μεγάλη πόλη, τη
λεγομένη Μαγιού, στις όχθες της Ερυθράς θάλασσας. Οι ιθαγενείς της περιοχής
πήγαιναν στα σχολεία τους, που αφομοιώθηκαν σταδιακά με τους αποικιστές και
δημιούργησαν την Αιγυπτιακή φυλή.
Όμως, 5, 000 χρόνια πριν, οι Νάκας στα βόρεια της Αιγύπτου και οι
Ατλαντινοί Μάγια, άρχισαν να πολεμούν για ένα λόγο που είναι αρκετά γελοίος.
Οι Ατλαντινοί των οποίων η θρησκεία διέφερε σημαντικά από τη θρησκεία της
Μου, πίστευαν στην ενσάρκωση της ψυχής (Αστρικό Σώμα) στη χώρα των
προγόνων τους. Έτσι, διατείνονταν ότι η ψυχή ταξίδευε προς τη δύση από όπου
προέρχονται. Οι Νάκας, είχαν την ίδια δοξασία, με τη διαφορά ότι, διατείνονταν
ότι η ψυχή πήγαινε πίσω στην ανατολή, επειδή ήρθαν από την ανατολή.
Για δύο χρόνια ήταν πράγματι σε πόλεμο πάνω σε αυτή τη διαφορά, αλλά δεν
ήταν φοβερά σκληρός πόλεμος, επειδή και οι δύο ομάδες αποτελούνταν βασικά
από ανθρώπους ειρηνόφιλους, και τελικά έγιναν σύμμαχοι και σχημάτισαν μια
Ηνωμένη Αίγυπτο.
Ο πρώτος βασιλιάς της Ηνωμένης Αιγύπτου, της Άνω και της Κάτω,
ονομαζόταν Μένα. Ήταν αυτός που ίδρυσε την Πόλη της Μέμφιδας. Εξελέγει με
τον ίδιο τρόπο που χρησιμοποιόταν στη Μου, μια μέθοδο που δεν επέζησε πολύ
στην Αίγυπτο, λόγω της ανόδου μιας ισχυρής ιερατείας, που σιγά-σιγά έβαλε τους
Φαραώ κάτω από το δάκτυλο της. Αυτή η κατάσταση συνεχίστηκε με το πέρασμα
του χρόνου, με ειδικές εξαιρέσεις μεταξύ των Φαραώ, που υποχώρησαν στην
ιερατεία. Μια τέτοια εξαίρεση ήταν ο Φαραώ Αθνατόν, που δηλητηριάστηκε από
τους ιερείς. Πριν πεθάνει, έκανε την ακόλουθη δήλωση: -Ο χρόνος που έχω
δαπανήσει πάνω σ’ αυτή τη Γη ήταν μια εποχή που η απλότητα της Αλήθειας δεν
κατανοείτο και απορρίφθηκε από πολλούς. Όπως συχνά συμβαίνει με τις
θρησκευτικές αιρέσεις, οι Αιγύπτιοι ιερείς διαστρέβλωναν την Αλήθεια, όσο απλή
και αν ήταν, ούτως ώστε να έχουν καλύτερο έλεγχο πάνω στους ανθρώπους.
Τους είχαν κάνει να πιστεύουν στο διάβολο και σε διάφορα θεία όντα καθώς και
σε άλλες τέτοιες ανοησίες.
-Πρέπει επίσης να λεχθεί ότι, πριν τον πόλεμο και τη συνθήκη ειρήνης που
επακολούθησε, που είδε τον Μένα να εγκαθίσταται σαν Βασιλιάς της Αιγύπτου, ο
Ένας Διαφορετικός ξένος και οι προηγούμενες ζωές μου 157
πληθυσμός που αποτελούνταν από Ατλαντινούς Μάγια και Νάκας σε ίδιες
αναλογίες, είχε ιδρύσει ένα πολύ αναπτυγμένο πολιτισμό και στην Άνω και στην
Κάτω Αίγυπτο. 
-Η χώρα ευημερούσε. Η γεωργία και η κτηνοτροφία άνθισαν και ο πρώτος
Βασιλιάς της Αιγύπτου Μένα, ήταν σχεδόν, το καθαγίασμα του ανατέλλοντος
πολιτισμού.
-Τώρα, σ’ αυτό το σημείο, πρέπει να πάμε πίσω στο χρόνο. Ο Άρκη είπε ότι,
η Γη συνεχίζει να έχει επισκέψεις από εξωγήινους, και, όπως ξέρεις, έχει συχνά
επισκεφθεί στο παρελθόν. Αλλά, θα έπρεπε να επεκταθώ πάνω σ’ αυτό.
-Η Γη έχει επισκέψεις, όπως και πολλοί άλλοι κατοικήσιμοι πλανήτες, που
είναι σκορπισμένοι σε ολόκληρο το σύμπαν. Κάποτε, οι κάτοικοι ορισμένων
πλανητών είναι αναγκασμένοι να εγκαταλείψουν, τον πλανήτη τους επειδή αυτός
πεθαίνει. Τώρα, όπως επίσης και ο Άρκη εξήγησε, δε θα μπορούσες να αλλάξεις
πλανήτες όπως θα μπορούσες να αλλάξεις κατοικίες. Πρέπει να προσαρμοστείς σε
ένα κύκλο που είναι καλά εγκαθιδρυμένος, αλλιώς το αποτέλεσμα μπορεί να είναι
καταστροφικό. Είναι αυτό που συνέβει 12 000 χρόνια πριν. Ανθρώπινα όντα
έφυγαν από τον πλανήτη Χέβρα για να επισκεφτούν το Γαλαξία προς αναζήτηση
ενός νέου πλανήτη της ίδιας κατηγορίας όπως το δικό τους, γιατί ήξεραν ότι, στη
χιλιετηρίδα που θα έμπαιναν, ο πλανήτης τους θα γινόταν ακατοίκητος.
-Ένα διαστημόπλοιο, ικανό για εξαιρετικά μεγάλες ταχύτητες, δοκίμασε
σοβαρά προβλήματα, κατά τη διάρκεια της αναγνωριστικής πτήσης, και
αναγκάστηκε να προσγειωθεί στον πλανήτη σας. Προσγειώθηκε στην περιοχή
του Κράσνοταρτ, μια πόλη στη Δυτική Ρωσία. Είναι περιττό να αναφέρω ότι,
εκείνο τον καιρό δεν υπήρχε πόλη, ούτε άνθρωποι, ούτε Ρωσία.
-Πάνω στο διαστημόπλοιο επέβαιναν οχτώ αστροναύτες, τρεις γυναίκες και
πέντε άντρες. Αυτοί οι άνθρωποι ήταν περίπου 170 εκατοστόμετρα σε ύψος, με
μαύρα μάτια, άσπρο δέρμα και μαύρα μακριά μαλλιά. Έκαναν μια πετυχημένη
προσγείωση, και άρχισαν επισκευές πάνω στο σκάφος τους. Βρήκαν τη βαρύτητα
πιο δυνατή από αυτήν του πλανήτη τους και αρχικά είχαν κάποια δυσκολία να
κινούνται. Έκαναν ένα καταυλισμό κοντά στο διαστημόπλοιο, αναμένοντας ότι οι
επισκευές θα τους έπαιρναν κάποιο χρόνο. Μια μέρα, κατά τη διάρκεια των
εργασιών, συνέβει ένα δυστύχημα που προκάλεσε μια τρομακτική έκρηξη και που
κατάστρεψε το μισό σκάφος και σκότωσε πέντε από τους κοσμοναύτες. Οι τρεις
άλλοι που βρίσκονταν σε κάποια απόσταση, δεν έπαθαν τίποτα. Ήταν ο Λοπανάν,
ένας άνδρας και η Λέβια και η Ντίνα, δύο γυναίκες. Ήξεραν καλά τι τους
περίμενε. Προερχόμενοι από ένα πλανήτη ανώτερης κατηγορίας, δεν ανήκαν στη
Γη που ήταν τώρα, στην πραγματικότητα, αιχμάλωτοι, και έτσι πρόβλεψαν τις
158 Η Θειαούβα
κακεντρέχειες που έπεσαν πάνω τους. Το δυστύχημα ήλθε σαν χωρίς μεγάλη
έκπληξη.
-Για μερικούς μήνες, οι τρεις έμειναν στο ίδιο σημείο διότι ήταν ζεστή εποχή.
Είχαν μερικά όπλα και μπορούσαν να προμηθευτούν κυνήγι – οι προμήθειες τους
σε μάννα και ρούστιαν είχαν χαθεί στην έκρηξη. Τελικά έφθασε το κρύο και
αποφάσισαν να κινηθούν νοτιότερα. Η δύναμη της βαρύτητας έκανε το
περπάτημα μακρινών αποστάσεων εξαιρετικά δύσκολο γι’ αυτούς, ώστε το ταξίδι
τους σε θερμότερα κλίματα, μετατράπηκε σε αληθινό Μαραθώνιο. Πέρασαν
κοντά στη Μαύρη θάλασσα, προχωρώντας προς την κατεύθυνση του σημερινού
Ισραήλ. Το ταξίδι πήρε μήνες, αλλά ήταν νέοι άνθρωποι και, περίεργο, τα
κατάφεραν. Ο καιρός έγινε πιο επιεικής, ακόμα και θερμός όσο πλησίαζαν σε
χαμηλότερα πλάτη. Σταμάτησαν κοντά σε ένα ποτάμι όπου ίδρυσαν εκεί ένα
μόνιμο συνοικισμό – όλο και πιο μόνιμο, εφ’ όσον η Ντίνα ήταν μερικών μηνών
έγκυος. Στην τακτή προθεσμία, γέννησε ένα γυιό που τον έλεγαν Ρανάν. Μέχρι
τότε, και η Λέβια επίσης ήταν έγκυος και λίγο καιρό μετά γέννησε επίσης ένα γιο,
το Ραπιόν.
-Αυτοί οι άνθρωποι από τη Χέβρα, εγκλιματίστηκαν σ’ αυτό το σημείο που
ήταν πλούσιο σε κυνήγι, μέλι και εδώδιμα φυτά – και εκεί θεμελίωσαν τη γενεά
τους. Αρκετό καιρό μετά, έκαναν τη γνωριμία τους με μερικούς περαστικούς
Νομάδες. Αυτή ήταν η πρώτη τους επαφή με τους Γήινους. Οι δέκα νομάδες
βρήκαν τις γυναίκες του Λοπανάν της αρεσκείας τους, ήθελαν να το σκοτώσουν
και να πάρουν ότι είχε, μαζί και τις γυναίκες.
-Ο Λοπανάν είχε ακόμη το όπλο του, και, αν και ειρηνιστής, αναγκάστηκε να
το χρησιμοποιήσει και σκότωσε τέσσερεις απο τους επιτιθεμένους, που τράπηκαν
σε φυγή μπροστά σε τέτοια δύναμη.
-Αυτοί οι άνθρωποι λυπήθηκαν που αναγκάστηκαν να προσφύγουν σε τέτοιο
μέτρο, και το ερμήνευσαν σαν ακόμα ένα σημάδι, ότι ήταν σ’ ένα πλανήτη που
τους ήταν απαγορευμένος από το Νόμο του Σύμπαντος...
-Δεν καταλαβαίνω, διέκοψα. Νόμισα ότι δεν ήταν δυνατό να πηδήσεις
κατηγορίες στην κατεύθυνση προς τα εμπρός, αλλά θα ήταν δυνατό να πας σε
κατώτερους πλανήτες.
-Όχι Μισιέλ, ούτε μπροστά ούτε πίσω. Αν πας μπροστά, αγνοώντας το Νόμο
του Σύμπαντος θα πεθάνεις, αν πας πίσω, εκθέτεις τον εαυτό σου σε χειρότερες
καταστάσεις, διότι η προχωρημένη πνευματικότητα σου δε μπορεί να ζήσει σε ένα
υλιστικό περιβάλλον. Αν θέλεις, μπορώ να σου δώσω ένα παράδειγμα με τη μορφή
μιας παιδιάστικης παρομοίωσης. Φαντάσου ένα άνθρωπο που φορεί, άψογα
γυαλισμένα παπούτσια, άσπρες κάλτσες και σιδερωμένη φορεσιά. Αναγκάζεις
Ένας Διαφορετικός ξένος και οι προηγούμενες ζωές μου 159
αυτό τον άνθρωπο να περπατήσει στη μέση μιας μάντρας, με λάσπη βάθους
τριάντα εκατοστόμετρα. Επί πλέον επιμένεις ότι πρέπει να βάλει αυτή τη λάσπη
μέσα σ’ ένα αμαξάκι με τα χέρια του. Δεν είναι ανάγκη να ερωτήσεις σε ποιά
κατάσταση θα είναι όταν θα έχει τελειώσει.
-Παρ’ όλα αυτά, η ομάδα μας των εξωγήινων, θεμελίωσαν τη γενεά τους, και
έγιναν οι πρόγονοι των σημερινών Εβραίων.
-Η Βίβλος γράφτηκε αργότερα, από συγγραφείς που αναιρούσαν την ιστορία
αυτών των ανθρώπων, παραμορφώνοντας την, και αναμιγνύοντας τον θρύλο με
την πραγματικότητα.
-Μπορώ να σε διαβεβαιώσω ότι ο Αδάμ της Βίβλου, δεν ήταν, ούτε ο πρώτος
άνθρωπος πάνω στη Γη, ούτε, ονομαζόταν Λοπανάν και δεν είχε γυναίκα την
ονομαζόμενη Εύα, αλλά δύο γυναίκες που ονομάζονταν Λέβια και Ντίνα. Η φυλή
των Εβραίων αναπτύχθηκε από αυτούς τους τρεις, χωρίς να αναμιγνύονται με
άλλες φυλές, γιατί, λόγω των προγόνων τους, αισθάνονταν τους εαυτούς τους
ανώτερους – και πράγματι ήταν.
-Όμως πρέπει να σε διαβεβαιώσω ότι δεν είναι προϊόν της φαντασίας των
συγγραφέων – ούτε είναι γαρνιρισμένη. Υπήρχε αρκετή αλήθεια μέσα σ’ αυτή.
Λέγω “υπήρχε” γιατί στις διάφορες συνόδους της Ρωμαιοκαθολικής Εκκλησίας, η
Βίβλος έχει κατά πολύ αναθεωρηθεί για λόγους φανερούς, για να εξυπηρετήσουν
τις απαιτήσεις των Χριστιανών. Είναι για τούτο που είπα χθες, ότι οι θρησκείες
είναι μια από τις κατάρες της Γης. Πρέπει επίσης να σε διαφωτίσω σχετικά με ότι
αφορά αρκετά άλλα σημεία της Βίβλου.
-Λίγο μετά την άφιξη των Εβραίων στη Γη, τους βοηθήσαμε σε αρκετές
περιπτώσεις. Επίσης τους τιμωρήσαμε. Για παράδειγμα, η καταστροφή των
Σοδόμων και των Γομόρρων, προκλήθηκε από ένα από τα διαστημικά μας
οχήματα. Οι άνθρωποι αυτών των δύο πόλεων, παρουσίαζαν ένα κακό
παράδειγμα και έκαναν κακό στους ανθρώπους που έρχονταν σε επαφή μαζί τους.
Δοκιμάσαμε διάφορα μέσα σε μια προσπάθεια μας να τους βάλουμε στον ίσιο
δρόμο, αλλά μάταια. Έπρεπε να είμαστε αμείλικτοι.
-Κάθε φορά που διαβάζεις τη Βίβλο, και ο Θεός είπε αυτό ή εκείνο, έπρεπε να
διαβάζεις, “και οι κάτοικοι της Θειαούβα είπαν ...” 
-Γιατί δεν τους σώσατε από την αρχή και να τους παίρνετε πίσω στον
πλανήτη τους ή σε άλλον της ιδίας κατηγορίας;” 
-Αυτή βέβαια είναι μια λογική ερώτηση, Μισιέλ, αλλά κάπου σκαλώνει. Δε
μπορούμε να προβλέψουμε εκ των προτέρων το μέλλον, περισσότερο από εκατό
χρόνια. Νομίσαμε, εκείνο τον καιρό, επειδή ήταν τόσο μικρή ομάδα, μπορεί να μην
160 Η Θειαούβα
επιζούσαν, και, αν επιζούσαν θα έσμιγαν με άλλες φυλές, θα αφομοιώνονταν από
άλλους ανθρώπους και θα “μολύνονταν”. Υποθέσαμε ότι αυτό θα συνέβαινε μέσα
σ’ ένα αιώνα – αλλά δεν έγινε κάτι τέτοιο. Ακόμα και τώρα, όπως ξέρεις, η φυλή
είναι σχεδόν τόσο καθαρή όσο ήταν και πριν 12 000 χρόνια. 
-Όπως σου είπα, δια μέσου των θρησκευτικών συμβουλίων, οι ιερείς
διέγραψαν ή άλλαξαν πολλά πράγματα μέσα στη Βίβλο, αλλά, άλλα διασώθηκαν
και μπορεί εύκολα να εξηγηθεί. Στο κεφάλαιο 18, στχ. (1) η γραφή αναφέρεται
στην εμφάνιση μας εκείνο τον καιρό λέγοντας: “Και εφάνη εις αυτόν ο Κύριος εις
τας δρυς Μαμβρή, ενώ εκάθητο εν τη θύρα της σκηνής εις το καύμα της ημέρας.”
Σε αυτό το κεφάλαιο η γραφή μιλά για τον Αβραάμ.
(2) “Και υψώσας, ο Αβραάμ, τους οφθαλμούς αυτού, είδε, και ιδού, τρεις
άνδρες ιστάμενοι έμπροσθεν αυτού, και ως είδε, έδραμεν εις προϋπάντηση αυτών
από της θύρας της σκηνής, και προσκύνησε έως εδάφους. (3) Και είπε, Κύριε μου,
εάν εύρηκα χάριν εις τους οφθαλμούς σου, μη παρέλθης παρακαλώ, τον δούλο
σου.” Ο Αβραάμ προσκαλεί τους τρείς άνδρες να μείνουν. Η γραφή αναφέρεται γι’
αυτούς τη μια στιγμή ως άνδρες, και όμως ένας από αυτούς καλείται και “Θεός
Κύριος”. Τους μιλά και κάθε φορά, απαντά ο ένας που αναφέρεται και σαν “Θεός
Κύριος”. Τώρα, οι ιερείς της Ρωμαιοκαθολικής Εκκλησίας, το βρίσκουν αυτό σε
τυπική αντίφαση με τις απόψεις τους, όπως κάνουν και πολλές άλλες θρησκείες,
γιατί θα σου πουν ότι κανείς δε μπορεί να φανταστεί το πρόσωπο του Θεού – γιατί
κάποιος θα τυφλωνόταν απ’ αυτό. Υπό μίαν έννοια, είναι ορθοί, επειδή ο
Δημιουργός, είναι καθαρό πνεύμα, δεν έχει πρόσωπο!
-Σύμφωνα με τη γραφή, συνομιλεί με το Θεό Κύριο όπως θα έκανε με ένα
ψηλά ιστάμενο κύριο πάνω στη Γη. Και ο Θεός Κύριος του απαντά και
συνοδεύεται από δύο άλλους “άντρες”- η γραφή δεν μιλά για “αγγέλους”. Δεν
είναι παράξενο που ο Θεός έρχεται κάτω στη Γη με τη μορφή ενός άντρα,
συνοδευόμενος, όχι από αγγέλους αλλά από άντρες; Στην πραγματικότητα, εκεί
και σε πολλά άλλα σημεία της Βίβλου, είναι εύκολο για κάποιο με καλή προαίρεση
να δει ότι ο Θεός δε μίλησε ποτέ σε κανένα ανθρώπινο ον.
-Δε θα μπορούσε να κάνει έτσι, επειδή είναι τα αστρικά σώματα που
προσβλέπουν προς Αυτόν και δεν είναι ο Θεός που τείνει προς αυτά. Αυτό θα
ήταν σαν ένα ποτάμι που τρέχει προς τα πίσω – έχεις ποτέ δει ένα ποτάμι να
τρέχει από τη θάλασσα προς την κορυφή του βουνού; Ένα δοκίμιο από τη Βίβλο,
δύο σελίδες πιο κάτω από αυτήν που μόλις ανάφερα, είναι επίσης αρκετά φαιδρή:
Κεφ.19, στχ.(1) : Ήλθον δε δύο άγγελοι εις τα Σόδομα το εσπέρας, και εκάθητο ο
Λώτ παρά την πύλην των Σοδόμων, ιδών δε ο Λώτ, εσηκώθει εις συνάντηση
αυτών και προσκύνησε επί πρόσωπον έως εδάφους – έπειτα, τα καταφέρνει να
τους πείσει να πάνε στο σπίτι του, και ξαφνικά στο στίχο πέντε, “έκραζαν προς τον
Ένας Διαφορετικός ξένος και οι προηγούμενες ζωές μου 161
Λώτ και έλεγαν προς αυτόν, πού είναι οι άνδρες οι εισελθόντες προς σε την
νύκτα;” Τώρα η γραφή τους αναφέρει ως “άνδρες”. Μετά εις τον στίχο (10)
“Εκτείνοντας δε οι άνδρες τας χείρας αυτών έσυραν τον Λώτ προς εαυτούς εις
την οικία, και έκλεισαν την θύρα.” (11) “Τους δε ανθρώπους τους όντας εις την
θύρα της οικίας, κτύπησαν με αορασίαν από μικρού έως μεγάλου, ώστε απέκαμαν
ζητούντες την θύρα.” 
-Είναι εύκολο να δεις την έλλειψη ακριβείας, εκεί που η γραφή αρχίζει
μιλώντας για δύο αγγέλους, μετά μιλά για δύο άνδρες, και μετά περιγράφει δύο
άνδρες που τύφλωσαν τους ανθρώπους. Σύμφωνα με τη Βίβλο, ένα τέτοιο
“θαύμα” απαιτεί τουλάχιστον ένα άγγελο! Εκεί, αγαπητέ μου, είναι ένα άλλο
παράδειγμα της σύγχυσης των Γήινων γραφών. Οι “άνδρες” ήταν πολύ απλά, οι
άνδρες μας από τη Θειαούβα.
-Έτσι, οδηγήσαμε και βοηθήσαμε τους Εβραίους, γιατί θα ήταν αίσχος να
αφήσουμε μια φυλή τόσο πνευματικά εξελιγμένη να βυθισθεί πίσω στην άγνοια και
τη βαρβαρότητα, μόνο γιατί είχε κάνει το λάθος να έλθει σ’ένα πλανήτη που δεν
ήταν ο κατάλληλος γι’ αυτήν. Τους βοηθήσαμε στους μετέπειτα αιώνες, και είναι
αυτό, που ορισμένοι γραφείς έχουν προσπαθήσει να εξηγήσουν, γράφοντας τους
λογισμούς που σχημάτισαν τη Βίβλο. Συχνά ήταν με καλή θέληση, κατά καιρούς
έχουν αλλοιώσει την πραγματικότητα, αν και, όχι εσκεμμένα.
-Οι μόνες φορές που αυτή η αλλοίωση έγινε εσκεμμένα, και για πολύ ειδικούς
λόγους, όπως έχω πει, ήταν από τη Ρωμαιοκαθολική Εκκλησία, κατά τη διάρκεια
των συνόδων της Νικαίας 325 μ Χ, της Κωνσταντινουπόλεως 381 μ Χ, της
Εφέσου 431 μ Χ, και της Χαλκηδόνος 451 μ Χ. Υπήρξαν και άλλες , αλλά πιο
μικρής σημασίας. Η Βίβλος δεν είναι το Βιβλίο του Θεού όπως πολλοί πάνω στη
Γη πιστεύουν, είναι απλώς ένα έγγραφο της αρχαίας ιστορίας, αρκετά αλλαγμένο
και γεμάτο από γαρνιρίσματα, διαφορετικά από τα αρχικά κείμενα, που
προστέθηκαν από συγγραφείς. Για παράδειγμα, ας πάμε πίσω στην Αίγυπτο και
τον καιρό της εξόδου, που ενδιαφέρει τους ανθρώπους της Γης. Θα
αποκαταστήσω την αλήθεια, όσον αφορά αυτό, για σένα και για άλλους, πριν
προχωρήσουμε.
-Ας πάμε πίσω, λοιπόν στην Αίγυπτο, που βρίσκουμε ότι οι απόγονοι των
κοσμοναυτών, έχουν γίνει ο λαός των Εβραίων (το όνομα προέρχεται από αυτό
του πλανήτη τους, Χέβρα). Από τότε που κατά λάθος έφθασαν στον πλανήτη σας,
αυτή η φυλή έχει δοκιμάσει μεγάλες δυσκολίες – τις δοκίμασε και ακόμα τις
δοκιμάζει.
-Όπως ξέρεις, οι Εβραίοι είναι πολύ έξυπνοι σε σύγκριση με άλλες φυλές.
Έχουν μια θρησκεία που είναι πολύ διαφορετική και δεν σμίγουν με άλλες φυλές.
Οι γάμοι είναι τις πιο πολλές φορές μεταξύ τους. Λόγω του απαράβατου Νόμου
162 Η Θειαούβα
του Σύμπαντος, έχουν πάντα υποστεί κατατρεγμούς, πολλοί από τους οποίους
έγιναν πρόσφατα. Ως αποτέλεσμα, τα αστρικά τους σώματα απελευθερώθηκαν
και επομένως ικανά να προχωρήσουν αμέσως σε πιο εξελιγμένους πλανήτες όπου
ανήκουν.
-Όπως επίσης γνωρίζεις, μια ομάδα Εβραίων ταξίδεψε με τον Ιωσήφ, το γυιό
του Ιακώβ, στην Αίγυπτο, όπου έκαμαν απογόνους, μόνο που κατάντησαν να
μισούνται από τους Αιγυπτίους και πάντα για τους ίδιους ασαφείς λόγους, την
εξυπνάδα τους και ειδικά την αλληλεγγύη που αντιμετωπίζουν τις αντιξοότητες.
Έπρεπε να δράσουν.
11. Η
αποκατάσταση της αλήθειας
-Αυτό συνέβηκε την εποχή του Φαραώ Σετή. Ήταν η εποχή που όλοι οι
άνθρωποι στη Γη είχαν γίνει υλιστές. Στην Αίγυπτο, ήταν πολύ διαδεδομένο στην
υψηλή κοινωνία, να παίρνουν ναρκωτικά, το ίδιο συνέβαινε και στην Ελλάδα.
Συνουσία με ζώα, δεν ήταν καθόλου σπάνιο – κάτι που είναι απολύτως εναντίον
της Φύσης και των νόμων του Σύμπαντος.
-Η αποστολή μας ήταν να βοηθούμε όταν ήταν απόλυτα αναγκαίο, έτσι
αποφασίσαμε να αλλάξουμε την πορεία που έπαιρνε η ιστορία, επεμβαίνοντας σ’
αυτό το σημείο. Έπρεπε να πάρουμε τους Εβραίους από την Αίγυπτο, γιατί δεν
μπορούσαν να αναπτυχθούν σαν ελεύθεροι άνθρωποι ενώ ήταν κάτω από τη
διαβολική κυριαρχία των Αιγυπτίων. Αποφασίστηκε να σταλεί ένας άνθρωπος,
ικανός και δίκαιος, που θα οδηγούσε τους Εβραίους από την Αίγυπτο πίσω στην
περιοχή που κατείχαν προηγουμένως, λίγο μετά την άφιξη τους στη Γη.
-Στον πλανήτη Ναξίτη, ένα πλανήτη της ογδόης κατηγορίας, ένας άντρας με
το όνομα Ξιοξτήν, μόλις είχε πεθάνει. Το Αστρικό του σώμα περίμενε τη
μετενσάρκωση του στη Θειαούβα, όταν ρωτήθηκε αν αντί αυτού, να γίνει ο
ελευθερωτής των Εβραίων. Συμφώνησε με αυτό και πήγε στη Γη σαν Μωυσής.
-Ο Μωυσής λοιπόν, γεννήθηκε στην Αίγυπτο από Αιγυπτίους γονείς. Ο
πατέρας του, ήταν το ισοδύναμο του υπολοχαγού στο στρατό.
-Ο Μωυσής δεν γεννήθηκε Εβραίος – αυτό είναι ακόμα ένα λάθος της
Βίβλου. Η ιστορία του μικρού Εβραιόπουλου που αφέθηκε στα νερά του ποταμού
και σώθηκε από την πριγκίπισσα είναι πολύ ρομαντική, αλλά λανθασμένη.
-Τι ντροπή! Και πάντοτε μου άρεσε αυτή η ιστορία. Ήταν αρκετά ωραία –
όπως το παραμύθι!
-Τα παραμύθια είναι πραγματικά όμορφα, Μισιέλ, αλλά εσύ πρέπει να
ασχολείσαι μόνο με την Αλήθεια – όχι με τις φαντασίες. Μου υπόσχεσαι, ότι εσύ
θα αναφέρεις μόνο ότι είναι Αλήθεια;
-Φυσικά, να μη φοβάσαι καθόλου γι’ αυτό Θάω – οι οδηγίες σου θα
ακολουθηθούν κατά γράμμα, όπως λέμε.
-Όπως εξηγούσα, τότε ο Μωυσής γεννήθηκε από μια Αιγυπτιακή,
στρατιωτική οικογένεια. Το όνομα του πατέρα του ήταν Λαθώτη. Μέχρι την
ηλικία των δέκα χρόνων, ο Μωυσής έπαιζε συχνά με τα παιδιά των Εβραίων. Ένα
όμορφο και καλοκάγαθο παιδί, ήταν δημοφιλής στις Εβραίες μητέρες, που το
καλόπιαναν με προσφορές και γλυκά. Με αυτό, κέρδισαν την καρδιά του και
164 Η Θειαούβα
αγάπησε τους Εβραίους φίλους του σαν αδερφούς. Αυτός ήταν φυσικά ο λόγος
που ενσαρκώθηκε, αλλά θα πρέπει να καταλάβεις ότι, μετά που είδε τη ζωή του
σαν Μωυσής να περνά αστραπιαία από μπροστά του και όταν αποδέχτηκε να τη
ζήσει, όλες οι λεπτομέρειες σβήστηκαν από τη μνήμη του. Πέρασε από αυτό που
ορισμένοι Νάκας έχουν ονομάσει, “Ο ποταμός της λησμονιάς”, – αυτό που
συμβαίνει όταν κάποιος είτε δεχτεί ή απορρίψει μια πιθανή ενσάρκωση. Βεβαίως,
υπάρχει λόγος γι’ αυτό.
-Εάν για παράδειγμα, θυμόσουν ότι, γύρω στα σαράντα σου, θα έχανες τη
γυναίκα σου και δύο πολυαγαπημένα παιδιά, από αυτοκινητικό δυστύχημα και ότι
εσύ θα καθηλωνόσουν σε αναπηρική καρέκλα, η γνώση αυτή θα σε έβαζε σε
πειρασμό να αυτοκτονήσεις παρά να αντιμετωπίσεις τα προβλήματα σου ή μπορεί
να σε οδηγούσε να συμπεριφερθείς άσχημα σε άλλες περιπτώσεις. Έτσι η ταινία
σβήστηκε, με τον ίδιο περίπου τρόπο που “σβήνεις” μια μαγνητοταινία.
-Καμιά φορά, από λάθος, η μηχανή δεν τα σβήνει όλα και ακούς μικρά
κομμάτια από αυτά που έπρεπε να είχαν σβηστεί. Φυσικά το παράδειγμα μου είναι
αστείο, όταν μιλώ για “ταινίες” και “μαγνητόφωνα”, αλλά ελπίζω να σου έδωσα
μια ιδέα, αυτού που προσπαθώ να σου εξηγήσω. Στην πραγματικότητα, η
διαδικασία εμπλέκει ηλεκτρο-φωτονικά, τα οποία, δε σημαίνουν τίποτα ακόμα
στους ανθρώπους της Γης. Αυτό που συμβαίνει συχνά στην πραγματικότητα στις
“ταινίες” είναι ότι, ο Ανώτερος εαυτός δείχνει στο Αστρικό σώμα, το οποίο πολλοί
άνθρωποι, σε πολλές περιπτώσεις λένε, κατά τη διάρκεια της ζωής τους , “έχω δει
αυτό πριν” ή έχω ακούσει αυτό πριν” και ξέρουν ακριβώς τι θα συμβεί αμέσως
μετά, ή ποιά θα είναι η επόμενη λέξη. Στα Αγγλικά ο κόσμος το αποκαλεί “de ja
vu”.
-Ναι καταλαβαίνω πολύ καλά αυτό που λες. Η πιο παράξενη τέτοια εμπειρία
συνέβει σε μένα όταν ήμουν στη Γαλλική Ισημερινή Αφρική. Ήμουν στο στρατό
και βρισκόμαστε σε μια στροφή περίπου 600 χιλιόμετρα από τη βάση. Φθάναμε
στα σύνορα της Τσαντ και εγώ στεκόμουν μαζί με άλλους στρατιώτες στο πίσω
μέρος ενός στρατιωτικού μεταφορικού, κοιτάζοντας προς το δρόμο.
-Ξαφνικά, “αναγνώρισα” το δρόμο σαν να βρισκόμουν εκεί πριν ένα
δεκαπενθήμερο. Ήμουν σαν υπνωτισμένος από αυτό το κομμάτι του δρόμου ο
οποίος τέλειωνε σε μια στροφή ορθής γωνίας. “Αναγνώρισα” το δρόμο, όπως,
ήμουν επίσης σίγουρος ότι μετά τη στροφή θα έβλεπα ένα μικρό αχυρένιο καλύβι,
μόνο του, κάτω από τη σκιά ενός δέντρου μάγκο. Ήμουν τόσο σίγουρος ότι κάτι
τέτοιο θα συνέβαινε, που όταν το φορτηγό έστριψε, ήταν εκεί – ένα απομονωμένο
καλύβι κάτω από ένα δέντρο μάγκο. Μετά τέλειωσε – δεν αναγνώρισα τίποτε
άλλο. Ο διπλανός μου με ρώτησε αν αισθανόμουν εντάξει, και του εξήγησα τι
συνέβηκε. Η απάντηση του ήταν: “Θα πρέπει να είχες έρθει εδώ παιδάκι”. Ήξερα
Η αποκατάσταση της αλήθειας 165
ότι οι γονείς μου ποτέ δεν πάτησαν το πόδι τους στην Αφρική, αλλά και πάλι τους
έγραψα, τόσο πολύ με είχε επηρεάσει αυτή η εμπειρία. Μου απάντησαν: “Όχι, και
ποτέ δεν μας άφησες για να κάμεις τέτοιο ταξίδι με συνοδεία όταν ήσουν μικρός”.
-Έτσι, ο φίλος μου εισηγήθηκε ότι μπορεί να είχα πάει εκεί κατά τη διάρκεια
μιας άλλης ζωής, γιατί αυτός πίστευε στην μετενσάρκωση. Τί νομίζεις γι’ αυτό;
-Είναι ακριβώς αυτό που μόλις σου εξήγησα, Μισιέλ. Ένα μεγάλο κομμάτι
από την “ταινία” σου δε σβήστηκε και χαίρομαι γιατί με αυτό απεικονίζεις πολύ
καλά αυτό που σου εξηγούσα σχετικά με το Μωυσή.
-Ήθελε να βοηθήσει τους Εβραίους αλλά, επειδή ήρθε σ’ αυτό τον κόσμο με
το συνηθισμένο τρόπο -όπως ένα νεογέννητο βρέφος, ήταν υποχρεωμένος να
“ξεχάσει” ποιός θα ήταν ο ρόλος που θα έπαιζε στη ζωή του.
-Οπωσδήποτε, σε σπάνιες περιπτώσεις όπως αυτή, το Αστρικό σώμα είναι
τόσο “φορτισμένο” με γνώσεις και εμπειρίες από άλλες ζωές, έτσι που να μην έχει
πρόβλημα να προσαρμοστεί στο τι πρέπει να μάθει στο νέο του φυσικό σώμα. Ο
Μωυσής ήταν επίσης τυχερός, γιατί είχε σταλεί σε ένα πολύ καλό σχολείο με
μεγάλο αριθμό ευκολιών. Ήταν πολύ πετυχημένος στις σπουδές του και κατάφερε
να εισαχθεί σε μια πολύ ανώτερη επιστημονική σχολή, που επικεφαλής της ήταν
ιερείς και Αιγύπτιοι επιστήμονες. Εκείνο τον καιρό, οι Αιγύπτιοι είχαν ακόμα
Γυμνάσια που λειτουργούσαν μόνο για μια πολύ περιορισμένη μερίδα μαθητών της
υψηλής κοινωνίας, που δίδασκαν αυτά που ο Τώθ έφερε από την Ατλαντίδα πριν
από πολλά χρόνια. Κόντευε να τελειώσει τις σπουδές του, όταν έγινε μάρτυρας
ενός γεγονότος που είχε τεράστια σημασία στη ζωή του.
-Ακόμα ένοιωθε μεγάλη φιλία για τους Εβραίους, πολλές φορές περπατούσε
μαζί τους, παρ όλες τις υποδείξεις του πατέρα του να μην το κάνει αυτό. Οι
Εβραίοι γίνονταν όλο και πιο μισητοί στους Αιγυπτίους και ο πατέρας του Μωυσή
το συμβούλεψε να μην αναμιγνύεται με αυτή τη φυλή.
-Παρόλα αυτά όμως, εκείνη τη μέρα περπατούσε κοντά σε ένα κτίριο που οι
Εβραίοι δούλευαν κάτω από τις οδηγίες Αιγυπτίων στρατιωτών. Από μακριά είδε
ένα στρατιώτη να κτυπά ένα Εβραίο, που έπεσε στο έδαφος. Πριν μπορέσει να
επέμβει, μια ομάδα από Εβραίους, όρμησαν πάνω στο στρατιώτη σκοτώνοντας
τον, και θάβοντας το γρήγορα μέσα στα θεμέλια που έφτιαχναν για να στηρίξουν
μια τεράστια κολώνα.
-Ο Μωυσής δεν ήξερε τι να κάμει, αλλά έγινε αντιληπτός από μερικούς
Εβραίους καθώς έφευγε. Πιστεύοντας ότι θα τους πρόδιδε, οι Εβραίοι
πανικοβλήθηκαν και έσπευσαν να διαδώσουν το λόγο, ότι ήταν ο Μωυσής που
σκότωσε το στρατιώτη. Όταν έφτασε σπίτι, ο πατέρας του τον περίμενε και το
συμβούλεψε να φύγει αμέσως για την έρημο. Η ιστορία της Βίβλου, ότι είχε πάει
166 Η Θειαούβα
στη χώρα της Μαδιάν είναι αληθινή, όπως επίσης και η αναφορά του γάμου του
με την κόρη του ιερέα της Μαδιάν. Δεν θα αναφέρω άλλες λεπτομέρειες. Θέλαμε
να βοηθήσουμε αυτούς τους ανθρώπους από τη σκλαβιά που είχαν περιπέσει, και
το χειρότερο, από τα νύχια των διαβολικών ιερέων που ήταν κίνδυνος για την
ψυχή τους.
-Πριν από, περισσότερο από ένα εκατομμύριο χρόνια, είχαμε σώσει ακόμα μια
ομάδα ανθρώπων από τα χέρια των επικίνδυνων ιερέων, αν θυμάσαι και το πιο
ενδιαφέρον, ήταν και στην ίδια ακριβώς περιοχή. Βλέπεις πως η ιστορία είναι μια
αιώνια επανάληψη;
-Ο Μωυσής οδήγησε τους Εβραίους από την Αίγυπτο όπως περίπου
περιγράφεται από τη Βίβλο -αλλά πριν προχωρήσουμε, θα πρέπει να διορθώσω
ορισμένα λάθη, εφόσον ξέρουμε ότι πολλοί άνθρωποι στη Γη ενδιαφέρονται για
την περίφημη έξοδο.
-Πρώτα από όλα, ο Φαραώ εκείνο τον καιρό ήταν ο Ραμσής ο Β', ο οποίος
είχε διαδεχτεί τον Σετή. Δεύτερον, ο αριθμός των Εβραίων ήταν 375.000 και όταν
έφτασαν στη Θάλασσα της Ρεέτς και όχι στην Ερυθρά θάλασσα, τα τρία
διαστημόπλοια μας, άνοιξαν τα νερά τα οποία ήταν αρκετά ρηχά, με τη χρήση του
δυναμικού μας πεδίου. Αφήσαμε τα νερά να κλείσουν πάλι, αλλά ούτε ένας
Αιγύπτιος στρατιώτης δεν πνίγηκε – απλά γιατί δεν είχαν ακολουθήσει τους
Εβραίους μέσα στο νερό. Ο Φαραώ, παρ’ όλη την τεράστια πίεση από τους ιερείς,
ανακάλεσε την υπόσχεση του και άφησε τους Εβραίους να φύγουν.
-Το μάννα που διανεμόταν κάθε μέρα, προερχόταν από τα διαστημόπλοια
μας. Πρέπει να σου εξηγήσω ότι το μάννα δεν είναι μόνο θρεπτικό, όπως το
ξέρεις, αλλά και πολύ συμπαγές, γι’ αυτό και τα διαστημόπλοια μας το μεταφέρουν
μαζί τους. Εντούτοις όμως, όταν αφεθεί για πολύ στον αέρα, μαλακώνει και
αλλοιώνεται μέσα σε δεκαοκτώ ώρες.

[felix+]

Εβραιοι - Ιησους

-Γι’ αυτό το λόγο εισηγηθήκαμε στους Εβραίους να παίρνουν μόνο όσο
χρειάζονταν για μια μέρα, και αυτοί που έπαιρναν περισσότερο σύντομα είδαν ότι
είχαν κάμει λάθος και ότι θα έπρεπε να ακολουθήσουν τη συμβουλή του “Θεού”, ο
οποίος στην πραγματικότητα ήμαστε εμείς.
-Οι Εβραίοι δεν έκαμαν σαράντα χρόνια να φτάσουν στη Χαναάν, αλλά τρία
και μισό χρόνια. Τελευταίο, η ιστορία του όρους Σινά είναι σχεδόν αλήθεια.
-Είχαμε προσγειωθεί στο όρος ούτως ώστε να μην είμαστε ορατοί από τους
ανθρώπους. Το προτιμούσαμε τότε γιατί ήταν καλύτερα αυτοί οι απλοί άνθρωποι
να πιστεύουν στο Θεό παρά σε εξωγήινους που τους παρακολουθούσαν και τους
βοηθούσαν.
Η αποκατάσταση της αλήθειας 167
-Έτσι αυτή είναι η εξήγηση για τους Εβραίους, Μισιέλ, αλλά δεν έχει
τελειώσει ακόμα. Στα μάτια μας αυτοί ήταν οι μόνοι άνθρωποι που ακολουθούσαν
τον σωστό δρόμο, που αυτός είναι ο πνευματικός δρόμος. Ανάμεσα σ’ αυτούς, και
αργότερα ανάμεσα στους αρχιερείς τους, ήταν μερικοί που προφήτεψαν ότι ο
Μεσσίας θα ερχόταν για να τους σώσει. Δεν έπρεπε να το πουν αυτό στον κόσμο,
γιατί αναφέρονταν σε ένα μέρος από την συνομιλία που είχαμε με τον Μωυσή στο
όρος Σινά. Από τότε οι Εβραίοι περιμένουν την άφιξη του Μεσσία – αλλά Αυτός
έχει ήδη έρθει.
-Ας μεταπηδήσουμε τώρα, μέσα στο χρόνο. Οι Εβραίοι πίσω στη χώρα που
αρχικά είχαν εγκατασταθεί, είχαν τώρα οργανωθεί καλύτερα. Ανέπτυξαν ένα
πολιτισμό γνωστό για τους μεγάλους νομοθέτες τους, όπως ο Σολόμων και ο
Δαυίδ, για να ονομάσουμε μόνο δύο.
-Παρατηρήσαμε ότι με το θάνατο του Σολομώντος, οδηγούνταν προς την
αναρχία και επέτρεψαν στους εαυτούς τους να επηρεάζονται από τους διαβολικούς
τους ιερείς. Ο Μέγας Αλέξανδρος εισέβαλε στην Αίγυπτο, αλλά τελικά δεν έκαμε
τίποτα για την πρόοδο της ανθρωπότητας. Οι Ρωμαίοι τον ακολούθησαν,
κτίζοντας μια τεράστια αυτοκρατορία που προσανατολιζόταν πιο πολύ προς τον
υλισμό παρά στην πνευματικότητα.
-Οι μεγάλοι άνθρωποι, όπως οι Ρωμαίοι, ήταν τεχνολογικά ανεπτυγμένοι για
την εποχή τους – σχετικά μιλώντας, φυσικά. Έφεραν όμως μαζί τους ψεύτικους
θεούς και και δοξασίες – αρκετά για να προκαλέσουν πνευματική σύγχυση, και
φυσικά όχι αρκετά για να οδηγήσουν τον κόσμο στην Αλήθεια του Σύμπαντος.
-Αυτή τη φορά, αποφασίσαμε να δώσουμε “το μεγάλο χέρι”. Παρά να το
δώσουμε στην πνευματικά άγονη χώρα των Ρωμαίων, το κάναμε στο Ισραήλ, με
το σκεπτικό ότι οι Εβραίοι ήταν πολύ έξυπνοι, αφού είχαν προγόνους πνευματικά
πολύ ανώτερους. Τους υπολογίσαμε ικανούς να διαδώσουν την Αλήθεια του
Σύμπαντος.
-Οι Εβραίοι επιλέγηκαν παμψηφεί από τους Μεγάλους Θαόρι. Στη Γη,
αναφέρονταν σαν οι “εκλεκτοί” και το όνομα αυτό δεν θα μπορούσε να μην ήταν
το πιο κατάλληλο – ήταν πραγματικά οι “εκλεκτοί”.
-Το σχέδιο μας ήταν να αιχμαλωτίσουμε τη φαντασία του κόσμου στέλλοντας
ένα αγγελιαφόρο της ειρήνης. Η ιστορία της γέννησης του Ιησού, όπως την
ξέρεις, με την Παρθένο Μαρία σαν μητέρα του, είναι αρκετά αληθινή. Η εμφάνιση
του αγγέλου στον Ευαγγελισμό είναι σωστή μέχρι την τελευταία λεπτομέρεια.
Στείλαμε ένα διαστημόπλοιο και ένας από μας εμφανίστηκε μπροστά στην
παρθένο, που ήταν πραγματικά παρθένος, λέγοντας της ότι θα έμενε έγκυος. Το
έμβρυο εναποτέθηκε ενώ αυτή βρισκόταν κάτω από ύπνωση.
168 Η Θειαούβα
-Βλέπω, Μισιέλ, ότι έχεις μεγάλες δυσκολίες να πιστέψεις αυτά που σου λέγω.
Ποτέ μην ξεχνάς ότι εμείς έχουμε ΤΗΝ γνώση – δεν έχεις δει ούτε το ένα δέκατο
από το τι μπορούμε να κάνουμε. Πρόσεξε καλά και θα σου δώσω μερικά
παραδείγματα για να σε βοηθήσω να καταλάβεις τι θα σου πω.
Η Θάω σταμάτησε να μιλά και φαινόταν συλλογισμένη. Όπως την
παρακολουθούσα, το πρόσωπο της έγινε ομιχλώδες και ανεπαίσθητα έτριψα τα
μάτια μου. Αυτό φυσικά δεν βοήθησε καθόλου, αυτή σιγά-σιγά έγινε διαφανής και
μπορούσα να δω διά μέσου της. Τελικά, δεν βρισκόταν εκεί – είχε ολότελα
εξαφανιστεί.
-Θάω, φώναξα, λίγο ανήσυχος, “πού είσαι;”
-Εδώ, Μισιέλ.
Πετάχτηκα, η φωνή της ήταν σαν ψίθυρος, πολύ κοντά στο αυτί μου. “Μα
είσαι εντελώς αόρατη”.
-Τώρα ναι, αλλά θα με δεις ξανά. Κοίταξε!
-Θεέ και Κύριε τι σου έχει συμβεί;
Μερικά πόδια μπροστά μου, είδα την σιλουέτα της Θάω ολοκληρωτικά
χρυσαφένια και όμως ακτινοβολούσε, σαν να έκαιγε μέσα της φωτιά, οι φλόγες
της μικρές αλλά έντονες. Όσον αφορά το πρόσωπο της, μπορούσες ακόμα να το
αναγνωρίσεις αλλά τα μάτια της φαίνονταν σαν να έβγαζαν ακτίνες κάθε φορά
που μιλούσε. Άρχισε να ανυψώνεται μερικά πόδια από το έδαφος χωρίς να έχει
κινηθεί ούτε ένας μυς από το “σώμα” της, και μετά άρχισε να κάνει γύρο μέσα στο
δωμάτιο, τόσο γρήγορα που δυσκολευόμουν να κρατήσω τα μάτια μου επάνω της.
Σταμάτησε τελικά, πάνω από το κάθισμα της και κάθισε τη φαντασμαγορική
της μορφή κάτω. Ήταν σαν να ήταν φτιαγμένη από μια φωτεινή ομίχλη – ήταν
ακόμα αναγνωρίσιμη, σαν η Θάω και όμως, αρκετά διαφανής. Την επόμενη
στιγμή χάθηκε. Κοιτούσα γύρω μου αλλά αυτή είχε εξαφανιστεί εντελώς.
-Μην κοιτάς μακριά, Μισιέλ, είμαι πίσω. Και αλήθεια ήταν εκεί, με κόκκαλα
και δέρμα ξανά καθισμένη στο κάθισμα της.
-Πώς μπορείς να το κάνεις αυτό;
-Όπως σου εξήγησα πριν, εμείς έχουμε ΤΗΝ γνώση. Μπορούμε να
αναστήσουμε νεκρούς, να γιατρέψουμε τους κουφούς και τους τυφλούς, να
κάμουμε ανθρώπους να περπατούν ενώ είναι παράλυτοι, μπορούμε να γιατρέψουμε
κάθε αρρώστια που μπορείς να ονομάσεις. Είμαστε κύριοι όχι της Φύσης αλλά
μέσα στη Φύση, και μπορούμε να κάμουμε το πιο δύσκολο από όλα, μπορούμε να
δημιουργήσουμε ζωή αυθόρμητα.
Η αποκατάσταση της αλήθειας 169
-Με την απελευθέρωση των κοσμικών ακτινών, μπορούμε να
δημιουργήσουμε οποιονδήποτε τύπο ζωής, συμπεριλαμβανομένου και του
ανθρώπου.
-Θέλεις να πεις ότι εσείς τελειοποιήσετε “τα παιδιά του σωλήνα;”
-Όχι, κάθε άλλο, Μισιέλ. Η λογική σου είναι γήινη. Μπορούμε να
δημιουργήσουμε το ανθρώπινο σώμα, αλλά αυτό μπορεί να γίνει μόνο από τους
Μεγάλους Θαόρι, με μεγάλη προσοχή γιατί το ανθρώπινο σώμα, κατοικείται από
διάφορα σώματα, όπως ξέρεις – το φυσιολογικό, το αστρικό κλπ. Εάν όχι, θα είναι
μόνο μια μηχανή (ρομπότ). Για να αναλάβεις τέτοια εργασία χρειάζεσαι τέλεια
γνώση.
-Και πόση ώρα χρειάζεστε για να δημιουργήσετε ένα μωρό;
-Δεν έχεις αντιληφθεί ακριβώς τι σου λέω, Μισιέλ. Δεν σου μιλώ για ένα
μωρό, αλλά σ’ αυτή την περίπτωση για ένα ενήλικα άνθρωπο. Ένας άντρας
είκοσι, ή τριάντα χρονών μπορεί να δημιουργηθεί από τους Θαόρι περίπου σε
είκοσι τέσσερεις γήινες ώρες.
Όπως ένας θα ανέμενε, ήμουν απόλυτα έκθαμβος από αυτή την αποκάλυψη.
Είχα ταξιδέψει με διαστημόπλοιο με ταχύτητα, αρκετές φορές αυτής του φωτός και
βρήκα τον εαυτό μου δισεκατομμύρια μίλια μακριά από το σπίτι μου. Συναντήθηκα
με εξωγήινους, ταξίδεψα με το Αστρικό μου σώμα, ταξίδεψα στον χρόνο και είδα
σκηνές που συνέβηκαν χιλιάδες χρόνια πριν. Μπορούσα τώρα να δω τις Αύρες και
να καταλαβαίνω γλώσσες που δεν είχα ακούσει ποτέ πριν. Επισκέφτηκα έστω και
σύντομα την παράλληλη υφήλιο της Γης. Νόμιζα ότι ήξερα ότι έπρεπε να ξέρει
ένας γήινος, γι’ αυτούς τους ανθρώπους και τις ικανότητες τους, χάριν των
εξηγήσεων που μου δόθηκαν. Τώρα – φαινόταν ότι μου ελέχθηκε, ότι αυτό που
μου είχε παρουσιαστεί πριν, ήταν σαν ορεκτικό. Οι οικοδεσπότες μου, μπορούσαν
να δημιουργήσουν ένα ζωντανό ανθρώπινο ον μέσα σε είκοσι τέσσερεις ώρες!
Η Θάω με κοίταζε, διαβάζοντας με σαν ανοικτό βιβλίο.
-Τώρα που ακολουθείς το νόημα μου, Μισιέλ, θα τελειώσω την ιστορία η
οποία θα ενδιαφέρει τόσους πολλούς από τους συνανθρώπους σου, γιατί η Βίβλος
την έχει παραμορφώσει λιγάκι.
-Έτσι, ο “άγγελος” μας εναποθέτησε το έμβρυο, ώστε η Μαρία, μια
παρθένος, βρέθηκε έγκυος. Το κάναμε αυτό για να τραβήξουμε την προσοχή των
ανθρώπων και δίνοντας έμφαση στο ότι ο ερχομός του Ιησού ήταν ένα
αξιοσημείωτο γεγονός. Στη γέννηση του παιδιού, εμφανιστήκαμε μπροστά στους
ποιμένες με τον ίδιο τρόπο που σου παρουσίασα προηγουμένως. Δεν στείλαμε
τους τρεις “μάγους” – αυτό είναι μέρος του θρύλου που δημιουργήθηκε πάνω στα
170 Η Θειαούβα
πραγματικά γεγονότα. Οπωσδήποτε όμως, οδηγήσαμε τους βοσκούς και μια
ομάδα από ανθρώπους προς το σημείο που γεννήθηκε ο Ιησούς. Αυτό το
κατορθώσαμε με το να στείλουμε μπροστά μια από τις σφαίρες μας κάνοντας την
να φαίνεται φωτεινή. Το οπτικό φαινόμενο που δημιουργήθηκε, έγινε με τέτοιο
τρόπο ώστε να φαίνεται το άστρο της Βηθλεέμ. Σήμερα, εάν κάναμε κάτι τέτοιο ο
κόσμος θα φώναζε, “ΟΥΦΟ”.
-Τελικά οι ιερείς, και αυτούς που οι ιερείς ονόμαζαν “προφήτες” έμαθαν για τη
γέννηση. Με την εμφάνιση των φαινομένων του αστεριού και των “αγγέλων”, οι
προφήτες ανακοίνωσαν στους ανθρώπους, τη γέννηση του Μεσσία, αναφέροντας
τον σαν τον Βασιλιά των Εβραίων.
-Ο Βασιλιάς Ηρώδης ωστόσο, είχε κατασκόπους σε όλα τα μέρη, όπως
κάνουν οι πιο πολλοί αρχηγοί. Όταν αυτοί του ανέφεραν αυτά τα αξιοσημείωτα
γεγονότα, το βρήκε πολύ δύσκολο να καταλάβει και φοβήθηκε. Εκείνο τον καιρό,
οι ζωές των ανθρώπων δεν υπολογίζονταν και πολύ από τους αρχηγούς, και ο
Ηρώδης δεν είχε κανένα ενδοιασμό να διατάξει τη σφαγή των 2606 νηπίων της
περιοχής.
-Ενώ αυτές οι σφαγές λάμβαναν χώραν, εκκενώσαμε αφού υπνωτίσαμε τον
Ιωσήφ, τη Μαρία και το βρέφος Ιησού, μαζί με δύο γαϊδούρια, μέσα στο
διαστημόπλοιο μας, και τους αφήσαμε σ' ένα σημείο κοντά στην Αίγυπτο. Βλέπεις
πόσο έχουν αλλοιωθεί τα γεγονότα;
-Τώρα είναι άλλες λεπτομέρειες οι οποίες παρόλο που έχουν αναφερθεί
ευσυνείδητα, δεν είναι όμως ακριβείς λόγω έλλειψης πληροφοριών. Άφησε με να
σου εξηγήσω. Το βρέφος Ιησούς, γεννήθηκε στη Βηθλεέμ, απέδειξε με το θαύμα
της γέννησης του ότι ήταν κάποιος πολύ σπουδαίος και ήταν πραγματικά ο
Μεσσίας. Έτσι, κατακτήσαμε τη φαντασία του κόσμου, αλλά όταν ένα μωρό
γεννιέται, το Αστρικό του σώμα δεν μπορεί να “τα ξέρει όλα” σε σχέση με την
προηγούμενη γνώση του. Αυτή ήταν επίσης και η περίπτωση του Μωυσή, αν και
ήταν ένας θαυμάσιος άνθρωπος.
-Χρειαζόμαστε ένα αγγελιαφόρο, ο οποίος θα ήταν ικανός να πείσει την
ανθρωπότητα ότι υπάρχει άλλη ζωή μετά από αυτήν, με τη μετενσάρκωση του
Αστρικού σώματος, κλπ. Αυτό δεν ήταν πια γενικά παραδεκτό εφ’ όσον ο
πολιτισμός στη Γη υποβιβαζόταν ολοένα και πιο πολύ με την εξαφάνιση της
Ατλαντίδος.
-Το ξέρεις ότι, όταν θέλεις να εξηγήσεις κάτι το οποίο δεν είναι υλικό, ακόμα
και στους στενούς σου φίλους, σε αντιμετωπίζουν με σκεπτικισμό. Οι άνθρωποι
αναζητούν υλικές αποδείξεις, και αν δεν τις δουν με τα ίδια τους τα μάτια δε θα
πιστέψουν.
Η αποκατάσταση της αλήθειας 171
-Με σκοπό να μεταδώσουμε το μήνυμα μας, χρειαζόμαστε κάποιον, που να
συμπεριφέρεται σαν εξωπραγματικό ον – σαν κάποιος που να ήρθε από τους
“ουρανούς”, που να εκτελεί αυτά που φαίνονται “θαύματα”. Ένα τέτοιο άτομο θα
ήταν πιστευτό και η διδασκαλία του θα ακουγόταν.
-Όπως ξέρεις, το Αστρικό σώμα εφόσον έχει μετενσαρκωθεί σαν ένα νήπιο,
περνά διά μέσου του “Ποταμού της Λησμονιάς” και η προηγούμενη υλική του
γνώση σβύνεται. Ως εκ τούτου το παιδί που γεννήθηκε στη Βηθλεέμ δεν θα
μπορούσε να εκτελεί θαύματα, ακόμα και αν ζούσε 100 χρόνια. Παρ’ όλα αυτά
όμως ήταν ένας ανώτερος άνθρωπος, όπως και ο Μωυσής. Αυτό αποδείκτικε με
τον τρόπο που κατέπληξε τους γιατρούς στον ναό, στην ηλικία των δώδεκα
χρονών. Όπως τους πολύ νεαρούς ανθρώπους της Γης, που τους αποκαλούν
ιδιοφυίες, γιατί φαίνεται να έχουν υπολογιστική μηχανή μέσα στο μυαλό τους, ο
Ιησούς ήταν άνθρωπος που κατοικείτο από ένα πολύ ψηλά αναπτυγμένο Αστρικό
σώμα. Και ακόμα και αν είχε σπουδάσει στα πολύ προχωρημένα σχολεία της Γης,
ανάμεσα στους Νάκας, για παράδειγμα, ποτέ δε θα μπορούσε να πάρει τις
γνώσεις στο να αναστήνει τους νεκρούς και να θεραπεύει τους αρρώστους.
-Το ξέρω ότι υπάρχουν άνθρωποι στη Γη, που πιστεύουν ότι, από την ηλικία
των δώδεκα χρόνων μέχρι την επιστροφή του στην Ιουδαία, ο Ιησούς σπούδαζε
στα μοναστήρια της Ινδίας και του Θιβέτ. Έτσι προσπαθούν να εξηγήσουν το
χάσμα που υπάρχει στη Βίβλο, όταν ο Ιησούς, από τη Βηθλεέμ απλά
εξαφανίστηκε.
-Άφησε το σπίτι των γονιών του, στην ηλικία των δεκατεσσάρων χρόνων,
συνοδευόμενος από τον αδερφό του Ουρίκι, ταξίδεψε στη Βιρμανία, Ινδία, Κίνα
και την Ιαπωνία. Ο αδερφός του, συνόδευε τον Ιησού παντού, μέχρι που ο Ουρίκι
σκοτώθηκε σε δυστύχημα στην Κίνα. Ο Ιησούς πήρε μια τούφα από τα μαλλιά
του αδερφού του μαζί του, γιατί τον αγαπούσε πολύ.
-Ο Ιησούς ήταν πενήντα χρονών όταν έφτασε στην Ιαπωνία, όπου και
παντρεύτηκε και απέκτησε τρεις κόρες. Τελικά, πέθανε στο Γιαπωνέζικο χωριό
Σιήγκο, όπου και έζησε για σαράντα πέντε χρόνια. Τάφηκε στο Σιήγκο, το οποίο
βρίσκεται στο κυρίως νησί της Ιαπωνίας – Χονσιού, και δίπλα από τον τάφο του
είναι ακόμα ένας, που περιέχει ένα κουτί με την τούφα από τα μαλλιά του Ουρίκι.
-Αυτοί από τους συνανθρώπους σου, που ζητούν αποδείξεις * μπορούν να
πάνε στη Σιήγκο, που πριν ήταν γνωστή με το όνομα Χεράϊ, στην επαρχία της
Αγομόρου.
-Αλλά ας πάμε πίσω στην ακριβή αποστολή μας σ΄ αυτό το θέμα... Ο μόνος
απόστολος που μπορούσαμε να στείλουμε πάνω στη Γη έπρεπε να ήταν ένας από
μας. Ο “Χριστός” που πέθανε πάνω στο σταυρό στα Ιεροσόλυμα, ονομαζόταν
172 Η Θειαούβα
Ααριόκ. Μεταφέρθηκε από μας, στην έρημο της Ιουδαίας, αφού δέκτηκε
εθελοντικά να αλλάξει το φυσικό του κορμί. Έτσι εγκατέλειψε το ερμαφρόδιτο
σώμα του, στο οποίο έζησε για ένα μεγάλο χρονικό διάστημα στη Θειαούβα, και
πήρε το σώμα του Χριστού, το οποίο είχε δημιουργηθεί γι’ αυτόν από τους Θαόρι
μας. Με το να το κάμει αυτό, διατήρησε εξ’ ολοκλήρου τη γνώση που είχε στη
Θειαούβα.
-Γιατί δεν μπορούσε να μείνει στο κορμί του και απλά να ελάττωνε το μέγεθος
του, όπως η Λατόλη και η Πιάστρα, το έκαναν μπροστά μου; Δεν θα μπορούσε να
μείνει για πολύ σε ένα “ελαττωμένο σώμα;”
-Υπήρχε ακόμα ένα πρόβλημα, Μισιέλ, έπρεπε να μοιάζει με ανθρώπινο ον
της Γης από όλες τις πλευρές, και εφόσον εμείς είμαστε ερμαφρόδιτοι, δεν
μπορούσαμε να το διακινδυνέψουμε, να προσέξουν οι Εβραίοι ότι ο απεσταλμένος
του Θεού ήταν μισός γυναίκα. Μπορούμε να αναγεννούμε το σώμα κατά
βούληση, γι’ αυτό είδες τόσο λίγα παιδιά στη Θειαούβα. Μπορούμε επίσης να
δημιουργήσουμε ένα σώμα, όπως σου εξήγησα μόλις πριν, και μπορούμε να
ελαττώσουμε το μέγεθος. Μη με κοιτάζεις με αυτό τον τρόπο, Μισιέλ. Το ξέρω
ότι είναι πολύ δύσκολο να αφομοιώσεις και να πιστέψεις όλα αυτά που σου λέω,
αλλά ήδη σου έχουμε αποκαλύψει πολλά για να ξέρεις, ότι είμαστε ικανοί να
κυριαρχούμε πάνω στα πιο πολλά φυσικά φαινόμενα.
-Ο Ιησούς που ήρθε από τη Θειαούβα μεταφέρθηκε από μας στην έρημο, και
ξέρεις τι επακολούθησε μετά. Ήξερε ότι θα αντιμετώπιζε πολυάριθμες δυσκολίες
και ότι θα το σταύρωναν. Τα ήξερε όλα, γιατί είχε “προείδει” τη ζωή του μαζί μας,
αλλά το είχε κάμει σαν Αστρικό σώμα μέσα σε φυσικό σώμα.
-Θυμόταν, όπως και σύ καλά θυμάσαι και πάντοτε θα θυμάσαι το ταξίδι σου
στη Μου και τις αναλαμπές από τις προηγούμενες ζωές σου.
-Οι εικόνες, το επαναλαμβάνω, που βλέπονται από Αστρικά σώματα μέσα σε
φυσικά σώματα δεν σβήνονται με τον ίδιο τρόπο που γίνεται με εικόνες που
βλέπονται από Αστρικά σώματα με τους Ανώτερους – εαυτούς. Έτσι, τα ήξερε
όλα και ήξερε ακριβώς τι θα κάνει. Φυσικά, είχε τη δύναμη να αναστήνει νεκρούς,
να θεραπεύει τους τυφλούς και τους κουφούς, και όταν σταυρώθηκε και πέθανε,
είμαστε εκεί για να τον πάρουμε μακριά και να τον αναστήσουμε. Κυλήσαμε την
πέτρα από τον τάφο, τον πήραμε γρήγορα στο διαστημόπλοιο μας το οποίο ήταν
σταθμευμένο κοντά και μετά τον αναστήσαμε. Την κατάλληλη στιγμή
επανεμφανίστηκε, ούτως ώστε να αποδείξει την αθανασία του, δείχνοντας τους
ότι πραγματικά υπάρχει ζωή μετά το θάνατο, και να ανανεώσει τις ελπίδες του
κόσμου, πείθοντας τους ότι ανήκουν στο Δημιουργό και ότι ο καθένας μας κατέχει
μια σπίθα από τη Θεότητα Του.
Η αποκατάσταση της αλήθειας 173
-Ώστε τα θαύματα του γίνονταν με σκοπό να αποδείξει ότι, αυτά που κήρυσσε
ήταν αλήθεια;
-Ναι, διότι οι Εβραίοι και οι Ρωμαίοι ποτέ δε θα τον πίστευαν αν δεν
αποδείκνυε τον εαυτό του. Υπήρχε ένα πολύ δυνατό παράδειγμα της δύναμης του
σκεπτικισμού ανάμεσα στους ανθρώπους της Γης όσον αφορά το Σάβανο του
Τουρίνου. Παρ’ όλο που εκατομμύρια πιστεύουν και εφαρμόζουν τον ερχομό του
Ιησού, εν τούτοις όλες οι Χριστιανικές θρησκείες περίμεναν με αγωνία τα
αποτελέσματα της έρευνας των εμπειρογνωμόνων, κατά πόσο το Σάβανο κάλυψε
το Χριστό μετά το “θάνατο” του. Γνωρίζεις την απάντηση σ’ αυτό. Οπωσδήποτε
οι άνθρωποι ζητούν αποδείξεις, και πιο πολλές αποδείξεις, και ακόμα πιο πολλές
αποδείξεις, γιατί η αμφιβολία υπάρχει μέσα στο μυαλό τους. Ο Βούδας ένας
γήινος, που απόκτησε τη γνώση του μέσω των δικών του σπουδών, δεν έλεγε,
όπως οι συνάνθρωποι σου κάνουν: “Πιστεύω”, αλλά, “Ξέρω”. Η πίστη ποτέ δεν
είναι τέλεια αλλά η γνώση είναι.
-Όταν θα επιστρέψεις στη Γη και θα πεις την ιστορία σου, το πρώτο πράγμα
που θα σου ζητήσουν είναι τεκμήρια. Εάν σου δίναμε, για παράδειγμα, ένα
κομμάτι μέταλλο το οποίο δεν υπάρχει στη Γη, θα υπάρξει πάντοτε κάποιος
ανάμεσα στους εμπειρογνώμονες που θα το αναλύσει, και που θα επιμένει να
αποδείξεις ότι, το μέταλλο δε δημιουργήθηκε από ένα έξυπνο αλχημιστή που
γνωρίζεις – ή κάτι τέτοιο.
-Θα μου δώσετε κάτι για απόδειξη;
-Μισιέλ, με απογοητεύεις. Δεν θα έχεις καμιά υλική απόδειξη, για το λόγο
ακριβώς που σου περιέγραψα – δε θα υπήρχε λόγος.
-Η πίστη δεν είναι τίποτα σε σύγκριση με τη γνώση. Ο Βούδας “ήξερε” και
όταν επιστρέψεις στη Γη και εσύ επίσης θα μπορείς να λες “ξέρω” .
-Υπάρχει μια πολύ γνωστή ιστορία του άπιστου Θωμά που ήθελε να αγγίξει
τις πληγές του Χριστού, και παρ’ όλο που τις είδε με τα δικά του μάτια, δεν
πείστηκε αρκετά, και όταν τις άγγιξε ακόμα αμφέβαλλε. Υποψιαζόταν κάτι σαν
μαγικό κόλπο. Δεν ξέρεις τίποτα, από τη Φύση στο δικό σου πλανήτη, Μισιέλ, και
όταν κάτι συμβαίνει που είναι λίγο πιο πάνω από την αντίληψη σου, ο κάθε ένας το
αποκαλεί μαγικό. Τηλεκίνηση= μαγεία, αορατότης=μαγεία – και όμως
εφαρμόζουμε τους φυσικούς νόμους. Αντί αυτού, θα μπορούσες να έλεγες,
τηλεκίνηση= γνώση και αορατότης= γνώση.
-Έτσι ο Χριστός στάλθηκε στη Γη να διδάξει την αγάπη και την
πνευματικότητα. Έπρεπε να παλέψει με ανθρώπους που δεν ήταν υψηλά
εξελιγμένοι, και γι’ αυτό τους μιλούσε με παραβολές. Όταν αναποδογύρισε τους
174 Η Θειαούβα
πάγκους των εμπόρων μέσα στο ναό, θυμωμένος για πρώτη και μοναδική φορά,
έκανε τη δήλωση εναντίον των χρημάτων.
-Η αποστολή του ήταν να μεταδώσει το μήνυμα της αγάπης και της
καλοσύνης – “αγαπάτε αλλήλους” και επίσης να διαφωτίσει τον κόσμο σχετικά με
την μετενσάρκωση των Αστρικών σωμάτων και την αθανασία. Όλα αυτά είχαν
διαστρεβλωθεί από τους ιερείς στους μετέπειτα χρόνους, και διάφορες ασυμφωνίες
οδήγησαν στη δημιουργία τόσων σχισμάτων, που δηλώνουν ότι ακολουθόυν τη
διδασκαλία του Χριστού.
-Οι Χριστιανοί διά μέσου των αιώνων, είχαν ακόμα σκοτώσει στο όνομα του
Θεού. Η ιερά εξέταση ήταν ενα καλό παράδειγμα, και οι Ισπανοί καθολικοί στο
Μεξικό, συμπεριφέρθηκαν ακόμα χειρότερα και από τις πιο άγριες φυλές, και όλα
αυτά στο όνομα του Θεού και του Χριστού.
-Οι θρησκείες είναι πραγματική κατάρα στον πλανήτη σου – όπως έχω πει,
και όπως έχω αποδείξει. Και όσον αφορά τα διάφορα σχίσματα, που ξεπηδούν και
ανθίζουν σε όλο τον κόσμο, και που βασίζονται πάνω στον έλεγχο και την πλύση
εγκεφάλου. Είναι τόσο φοβερό να βλέπεις νεαρά άτομα να ρίχνουν τους εαυτούς
τους στα πόδια τσαρλατάνων που δηλώνουν τους εαυτούς τους Δασκάλους και
κυρίους, που είναι κύριοι μόνο δύο πραγμάτων – να μιλούν και να μαζεύουν
θαυμάσια ποσά χρημάτων. Αυτό, φυσικά, τους δίνει τη δύναμη και την τεράστια
υπερηφάνεια βλέποντας τους εαυτούς τους να ηγούνται ολόκληρα πλήθη που
παραδίδονται σ’ αυτούς ψυχή τε και σώματι. Δεν έχει πολύ καιρό, που ένας από
αυτούς τους ηγέτες ζήτησε από τους ακολούθους του να αυτοκτονήσουν, και τον
είχαν υπακούσει... Εφόσον στη Γη θέλουν “αποδείξεις” αυτή είναι μια πολύ καλή
απόδειξη να τους δώσεις. Ο Νόμος του Σύμπαντος απαγορεύει την αυτοκτονία –
εάν αυτός ο “αρχηγός” ήταν γνήσιος, θα έπρεπε να το ξέρει αυτό. Με το να
ζητήσει αυτή τη θυσία από αυτούς, παρουσίασε την μεγαλύτερη απόδειξη της
άγνοιας του.

[ICAROS]

Υπάρχουν "χίλια δυό" παρόμοια σενάρια και διάφορες αντιφατικές θεωρίες που προσπαθούν να καλύψουν τα ίδια θέματα, αλλά και να οδηγήσουν εκεί που θέλουν αυτούς που θα πιστέψουν την εκδοχή τους.

Τί σε κάνει να πιστεύεις οτι αυτό που παραθέτεις αποδίδει την αλήθεια;

[felix+]

Μεχρι να αποδειχτει το αντιθετο μαλλον
αυτο το βιβλιο θα πιστευω.

Εδω ειναι

http://bioresonant.com/freebooks.html

και ισως χρειαζεται περισσοτερες απο μια αναγνωσεις..

[ArELa]

Μεχρι να αποδειχτει το αντιθετο μαλλον
αυτο το βιβλιο θα πιστευω.

Εδω ειναι

http://bioresonant.com/freebooks.html

και ισως χρειαζεται περισσοτερες απο μια αναγνωσεις..

Σεβαστό το πιστεύω σου.
Και αν τα αντιγράφεις με τα χεράκια σου αυτά, το εκτιμώ ιδιαίτερα.

[ICAROS]

Θα λέμε τα απλοϊκά πραγματάκια για Ανώτερα;
Ασχολείται ενα Μεγάλο Πνεύμα με το που θα στήσει το τσαντίρι του ο αρχηγός μιάς φυλής, και εμείς το ανάγουμε σε μειζον θέμα που πρέπει να απασχολεί όλον τον πλανήτη;

[alkinoos]

Δεν ξέρω τι είναι..αλλά είναι επιτυχημένο και Ορθό αυτό που έγραψες.

Ασχολείται ενα Μεγάλο Πνεύμα με το που θα στήσει το τσαντίρι του ο αρχηγός μιάς φυλής, και εμείς το ανάγουμε σε μειζον θέμα που πρέπει να απασχολεί όλον τον πλανήτη;

[felix+]

Ικαρε αυτο μονο προσεξες?
Την απαντηση θα τη βρεις διαβαζοντας το
μην περιμενεις απο μενα να σου εξηγησω!

Αρελα ευτυχως κανω κοπι πειστ
δεν εχω και τοσο χρονο για γραψιμο!

[felix+]

-Τα σχίσματα και οι θρησκείες είναι κατάρες πάνω στη Γη και όταν βλέπεις
τον Πάπα να παραμερίζει εκατομμύρια φράγκα ή δολάρια για τα ταξίδια του, όταν
θα μπορούσε να περάσει με πολύ πιο λίγα, και να χρησιμοποιήσει ότι χρήματα είχε
διαθέσιμα να βοηθά χώρες που υποφέρουν από την πείνα, δεν μπορείς να με
πείσεις ότι είναι η λέξη Χριστός που διευθύνει αυτές τις πράξεις.
-Είναι ένα απόσπασμα στη Βίβλο σας το οποίο λέγει: “Είναι πιο εύκολο να
περάσει μια γκαμήλα από την τρύπα του βελονιού, παρά ένας πλούσιος να μπει
στην Παράδεισο”.
-Το Βατικανό είναι βέβαια η πλουσιότερη εκκλησία στον κόσμο, και όμως οι
ιερείς έχουν κάνει όρκο πενίας. Δεν έχουν κανένα φόβο να είναι αναθεματισμένοι
Η αποκατάσταση της αλήθειας 175
(και όμως πιστεύουν στο ανάθεμα), γιατί λένε είναι η Εκκλησία που είναι πλούσια,
και όχι αυτοί. Είναι πράγματι ένα παιχνίδι με τις λέξεις εφόσον αυτοί αποτελούν
την Εκκλησία. Είναι κάτι σαν το γυιό του πολυεκατομμυριούχου που λέει ότι δεν
είναι πλούσιος, ο πατέρας του είναι.
-Δεν είναι η εκκλησία που έχει διαστρεβλώσει το απόσπασμα της Βίβλου που
είναι σχετικό με τον πλούτο. Το έχουν χρησιμοποιήσει για δική τους ωφέλεια,
διότι, δεν είναι προτιμότερο για τον πλούσιο να καταντήσει φτωχός για να κερδίσει
η Εκκλησία;
-Η νέες γενεές στη Γη, βρίσκονται καθ’ οδόν προς την αυτοεξέταση. Έχουν
φτάσει σε σημείο στροφής – τα γεγονότα τους έχουν οδηγήσει προς αυτό και ξέρω
ότι νοιώθουν μόνοι, πιο πολύ από κάθε άλλη νέα γενεά πριν από αυτούς. Δεν είναι
με το να ενώνονται με σχίσματα και θρησκευτικές ομάδες που θα
απελευθερωθούν από την απομόνωση τους.
-Πρώτον αν θέλεις να “ανυψώσεις τον εαυτό σου” θα πρέπει να διαλογιστείς
και μετά να συγκεντρωθείς, τα οποία είναι διαφορετικά, παρόλο που συχνά τα δύο
συγχύζονται. Δεν χρειάζεται να πάεις σε ειδικούς χώρους, εφόσον ο μεγαλύτερος
και ο πιο όμορφος ναός στον άνθρωπο είναι μέσα στον ίδιο τον εαυτό του. Εκεί,
μπορεί να έρθει σε επικοινωνία με τον Ανώτερο-εαυτό του με διαλογισμό,
ζητώντας από τον Ανώτερο του εαυτό να τον βοηθήσει να προσπεράσει τις
γήινες, υλικές του δυσκολίες. Αλλά, ορισμένοι άνθρωποι χρειάζεται να
επικοινωνούν με άλλα ανθρώπινα όντα σαν και αυτούς, και θα μπορούσαν να
συναντιούνται γι’ αυτό τον σκοπό. Αυτοί που είναι πιο έμπειροι θα μπορούν να
δίνουν συμβουλές, αλλά κανένας δεν πρέπει να υιοθετήσει την θέση του κυρίου.
-Ο Κύριος ήρθε 2.000 χρόνια πριν – ή αλλιώς θα μπορούσα να πω “ένας από
τους κυρίους”, αλλά οι άνθρωποι το σταύρωσαν. Εν τούτοις όμως για 300 από τα
χρόνια σας, το μήνυμα που έφερε μαζί του ακολουθήθηκε. Μετά, διαστρεβλώθηκε
και τώρα, στη Γη, έχετε επιστρέψει σε ένα σημείο το οποίο είναι χειρότερο παρά
2.000 χρόνια πριν.
-Η νέα γενεά για τους οποίους έχω μόλις μιλήσει, έχουν ξεσηκωθεί στον
πλανήτη σας και καταλαβαίνουν, σιγά-σιγά, την αλήθεια πολλών από τα
πράγματα που μιλούσα πριν. Αλλά θα πρέπει να μάθουν να κοιτάζουν μέσα τους
γιατί εκεί είναι οι απαντήσεις. Δεν πρέπει να περιμένουν τη βοήθεια να έρθει σ’
αυτούς από αλλού, γιατί θα απογοητευτούν.

[felix+]

Αστρικο σωμα

Όταν επιβιβαστήκαμε στο διαστημόπλοιο, υπέθεσα ότι πηγαίναμε σε ταξίδι,
ίσως σε μια ειδική αποστολή, σε ένα κοντινό πλανήτη. Η Θάω δεν μου είπε
τίποτα.
Η απεδάφιση μας πήγε σύμφωνα με τη συνηθισμένη διαδικασία, χωρίς
κανένα συμβάν. Παρακολουθούσα όπως ο χρυσαφένιος πλανήτης μίκραινε τόσο
γρήγορα, προϋποθέτοντας ότι θα επέστρεφα σε μερικές ώρες – ή ίσως και την
επομένη. Πέρασαν μερικές ώρες πριν η Θάω μου απευθύνει ξανά το λόγο.
-Μισιέλ, το ξέρω ότι έχεις προσέξει τη λύπη μας. Είναι αληθινή, γιατί μερικοί
αποχαιρετισμοί είναι πιο λυπηροί από άλλους. Οι σύντροφοι μου και εγώ σε έχουμε
συμπαθήσει, και αν είμαστε τώρα λυπημένοι είναι διότι στο τέλος αυτού του
ταξιδιού θα πρέπει να αποχαιρετιστούμε. Σε γυρίζουμε πίσω στον πλανήτη σου.
Ξανά, ένοιωσα ένα σκίρτημα στο πλευρό του στομαχιού μου.
-Ελπίζω να μην το κρατήσεις εναντίον μας το ότι φύγαμε τόσο απότομα. Το
κάναμε για να σε προφυλάξουμε από την στενοχώρια που πάντα νιώθει κάποιος
όταν φεύγει από ένα μέρος τόσο αγαπητό, – και το ξέρω ότι ο πλανήτης μας και
εμείς σου είμαστε τόσο αγαπητοί. Είναι δύσκολο να μην σκέφτεσαι, “αυτή είναι η
τελευταία μου νύκτα” ή “αυτή είναι η τελευταία φορά που βλέπω αυτό ή εκείνο”.
192 Η Θειαούβα
Κοίταξα κάτω, δεν είχα απολύτως τίποτα να πω. Καθίσαμε μαζί για αρκετή
ώρα σιωπηλοί. Ένοιωθα βαρύς, σαν τα μέλη του σώματος μου και τα όργανα μου
να βάραιναν. Γύρισα σιγά-σιγά το κεφάλι προς τη Θάω, κοιτάζοντας την κρυφά.
Φαινόταν πιο στενοχωρημένη και κάτι διαφορετικό της έλειπε. Ξαφνικά, ήξερα –
ήταν η Αύρα της.
-Θάω, τι μου συμβαίνει; Δεν μπορώ πια να δω την Αύρα σου.
-Είναι φυσικό, Μισιέλ. Οι μεγάλοι Θαόρι σου έδωσαν δύο δώρα – την
ικανότητα να βλέπεις τις Αύρες και να καταλαβαίνεις γλώσσες, για να σε
βοηθήσουν σαν εργαλεία στη μάθηση σου, αλλά για μόνο ένα περιορισμένο
χρονικό διάστημα. Αυτό το χρονικό διάστημα μόλις έχει εκπνεύσει, αλλά μη
λυπάσαι γι’ αυτό, άλλωστε αυτά ήταν δώρα που δεν είχες όταν μας συνάντησες.
Αυτό που παίρνεις πίσω είναι γνώση, που εσύ και εκατομμύρια από τους
συνανθρώπους σου θα μπορούσαν να ωφεληθούν.
-Δεν είναι αυτό πιο σπουδαίο παρά να καταλαβαίνεις γλώσσες ή να είσαι
ικανός να βλέπεις τις Αύρες, όταν δεν μπορείς να τις μελετήσεις; Η μελέτη των
Αύρων άλλωστε είναι που μετρά, και όχι η ικανότητα να τις βλέπεις.
Παραδέχτηκα τη λογική της, αλλά ήμουν απογοητευμένος όπως και να έχει,
γιατί είχα συνηθίσει σ’ αυτή τη λάμψη γύρω από αυτούς τους ανθρώπους.
-Μη λυπάσαι, Μισιέλ, είπε η Θάω, διαβάζοντας τις σκέψεις μου. “Στον
πλανήτη σου, οι πιο πολλοί άνθρωποι δεν έχουν φωτεινές Αύρες – το αντίθετο
μάλιστα. Οι σκέψεις που απασχολούν εκατομμύρια από τους Γήινους σχετίζονται
τόσο πολύ με υλιστικά θέματα, που οι Αύρες τους είναι αρκετά θαμπές, και θα
απογοητευόσουν.
Την κοίταξα από πολύ κοντά, γιατί ήξερα ότι πολύ σύντομα δεν θα μπορούσα
να την ξαναδώ. Παρ’ όλο το μεγάλο της μέγεθος είχε τόσο καλές αναλογίες, το
ευχάριστο ωραίο πρόσωπο της, χωρίς ούτε μία ρυτίδα, το στόμα της, η μύτη της,
τα φρύδια της – όλα ήταν τέλεια. Ξαφνικά, μια ερώτηση που έβραζε στο
υποσυνείδητο μου για πολύ, ξεπετάχτηκε σχεδόν αθέλητα.
-Θάω, υπάρχει κάποιος λόγος που όλοι εσείς είσαστε ερμαφρόδιτοι;
-Ναι, και είναι πολύ σπουδαίος, Μισιέλ. Εκπλήσσομαι που δεν μου έκαμες την
ερώτηση πιο πριν.
-Όπως βλέπεις, ζούμε σε ένα ανώτερο πλανήτη, και ότι έχουμε υλικό είναι και
αυτά ανώτερα όπως είδες και ο ίδιος. Τα διάφορα σώματα μας,
συμπεριλαμβανομένου και του φυσικού σώματος, πρέπει να είναι και αυτό
ανώτερο, σ’ αυτό τον τομέα, έχουμε προχωρήσει όσο μας είναι δυνατό να
προχωρήσουμε. Μπορούμε να αναγεννούμε τα σώματα μας, να τα αποτρέπουμε
Υστερόγραφο 193
από το να πεθαίνουν, να τα ξαναφέρνουμε στη ζωή, και ακόμα μερικές φορές να
τα δημιουργούμε. Αλλά μέσα στο φυσικό σώμα, είναι και άλλα σώματα όπως το
αστρικό – πραγματικά όλα μαζί είναι εννέα. Αυτά που μας ενδιαφέρουν για την
ώρα είναι το ρευστό σώμα, και το φυσιολογικό σώμα. Το ρευστό επηρεάζει το
φυσιολογικό και αυτό με τη σειρά του επηρεάζει το φυσικό σώμα.
-Μέσα στο ρευστό, έχεις έξι κύρια σημεία τα οποία αποκαλούμε Καρόλας και
που οι γιόγκι στον πλανήτη σου τα αποκαλούν Τσιάκρας. Το πρώτο Τσιάκρα είναι
αυτό που βρίσκεται ανάμεσα στα μάτια σου, ακριβώς ενάμιση εκατοστόμετρο
πάνω από τη μύτη σου. Είναι “το μυαλό” του ρευστού σου σώματος, εάν σου
αρέσει, επικοινωνεί με την υπόφυση, αδένα ο οποίος είναι τοποθετημένος πιο πίσω
στο φυσικό σου μυαλό αλλά ακριβώς στο ίδιο ύψος. Ήταν, με το να τοποθετήσει
το δάκτυλο του πάνω σ’ αυτό το Τσιάκρα ένας από τους Θαόρι, που μπόρεσε να
ελευθερώσει το δώρο, του να καταλαβαίνεις τις γλώσσες.
-Τώρα, στο κάτω μέρος του ρευστού σώματος και ακριβώς πάνω από τα
σεξουαλικά όργανα βρίσκεται ένα πολύ σπουδαίο Τσιάκρα, το οποίο εμείς
αποκαλούμε Μουλαντάρα, και οι δικοί σας γιόγκι αποκαλούν Ιερό. Πάνω από αυτό
το Τσιάκρα, και ενωμένο με την σπονδυλική στήλη, είναι ο Παλάντιους. Αυτό
είναι σε μορφή περιελιγμένου ελατηρίου, και φτάνει στη βάση της σπονδυλικής
στήλης μόνο όταν χαλαρώσει.
Για να χαλαρώσει, χρειάζεται να πραγματοποιηθεί η σεξουαλική πράξη
ανάμεσα σε συντρόφους που όχι μόνο αγαπούν ο ένας τον άλλο, αλλά που επίσης
έχουν μια πολύ στενή πνευματική σχέση μεταξύ τους. Μόνο εκείνη τη στιγμή και
κάτω από αυτές τις συνθήκες ο Παλάντιους θα επεκταθεί στην σπονδυλική στήλη,
μεταφέροντας ενέργεια και ειδικά ευεργετήματα στο φυσιολογικό σώμα, που με τη
σειρά του επηρεάζει το φυσικό σώμα. Το πρόσωπο που έχει σχέση με αυτό θα έχει
την εμπειρία μιας ευτυχίας και σεξουαλικής ικανοποίησης που είναι πολύ πιο
μεγάλη από τη συνηθισμένη.
-Όταν στον πλανήτη σου, ακούσεις να λένε μια τέτοια έκφραση ανάμεσα σε
ανθρώπους που είναι πολύ ερωτευμένοι σαν: “Βρεθήκαμε στους εφτά ουρανούς”.
ή “νοιώσαμε τόσο ανάλαφροι” ή “ πετούσαμε στον αέρα”, να είσαι σίγουρος ότι
το ζευγάρι βρισκόταν σε φυσική και πνευματική αρμονία και ήταν “καμωμένοι ο
ένας για τον άλλο” -τουλάχιστον για λίγο.
-Ορισμένοι Τάντριστ στη Γη έχουν καταφέρει να φτάσουν σ’ αυτό το σημείο,
αλλά δεν είναι κοινό ανάμεσα τους, γιατί η θρησκεία τους, με τους απαράδεκτους
νόμους και απαγορεύσεις, δημιουργεί ένα πραγματικό εμπόδιο στο να πετύχουν
αυτό το στόχο. Όταν βλέπουν το δάσος, δεν βλέπουν τα δέντρα.
194 Η Θειαούβα
-Ας πάμε πίσω στο ερωτευμένο ζευγάρι: Ο άντρας έχει την εμπειρία άπειρης
ευχαρίστησης που μετασχηματίζεται σε επωφελείς δονήσεις για τον Παλάντιους,
χάριν στην αγάπη που είναι αληθινή και στην απόλυτη αρμονία των σχέσεων
τους. Όλα αυτά τα συναισθήματα ευτυχίας ελευθερώνονται με την εκτέλεση της
σεξουαλικής πράξης. Τα συναισθήματα ευτυχίας δεν είναι τα ίδια στην γυναίκα,
αλλά η διαδικασία είναι η ίδια και με αυτήν.
-Τώρα για να απαντήσω στην ερώτηση σου. Στον πλανήτη μας, με σώματα
που είναι και θηλυκά και αρσενικά, μπορούμε να κατορθώσουμε, κατά βούληση
συναισθήματα και αντρικά και γυναικεία. Αυτό φυσικά μας προσφέρει πολύ
μεγαλύτερη σεξουαλική ικανοποίηση, παρά εάν είμαστε ένα φύλο. Επί πλέον, το
ρευστό μας σώμα μπορεί να βρίσκεται στα καλύτερα του. Η εμφάνιση μας, δεν
χρειάζεται να πω, ότι είναι πιο θηλύκια παρά αρσενικιά – τουλάχιστον όσον αφορά
τα πρόσωπα μας και το στήθος μας. Δεν συμφωνείς όμως, Μισιέλ, ότι, σαν
γενικός κανόνας, μια γυναίκα έχει πιο όμορφο πρόσωπο από ένα άντρα; Ωραία
λοιπόν, προτιμούμε να έχουμε πρόσωπα που να είναι όμορφα, παρά άσχημα.
-Τί νομίζεις για την ομοφυλοφιλία;
-Η ομοφυλόφιλη γυναίκα, όπως επίσης και ο άντρας, είναι νευρωτικοί (όταν
δεν είναι θέμα ορμονών) και οι νευρωτικοί δεν πρέπει να απορρίπτονται αλλά,
αλλά όπως και οι άλλες νευρώσεις πρέπει να αναζητούν θεραπεία. Για όλα τα
πράγματα, Μισιέλ, λάβε υπόψη τι ορίζει η Φύση και εκεί θα βρεις τις απαντήσεις
στις ερωτήσεις σου.
-Η Φύση έδωσε σε όλους τους ζωντανούς οργανισμούς τη δυνατότητα
αναπαραγωγής, ούτως ώστε όλα τα είδη να συνεχίζουν να υπάρχουν. Σύμφωνα με
τη βουλή του Δημιουργού, έχουν δημιουργηθεί αρσενικά και θηλυκά σε όλα τα
είδη. Με τα ανθρώπινα όντα, όμως, και για λόγους που έχω ήδη εξηγήσει,
πρόσθεσε χαρακτηριστικά που δεν είχε δώσει σε άλλα είδη. Για παράδειγμα μια
γυναίκα, μπορεί να ανθίζει από σεξουαλική ικανοποίηση, κατορθώνοντας μια
ποικιλία από σεξουαλικά συναισθήματα, τα οποία μπορούν να απελευθερώσουν
τον Παλάντιους, και να φέρουν τεράστιες βελτιώσεις στο φυσικό της σώμα, δια
μέσου του ρευστού σώματος. Αυτό μπορεί να συμβεί σε ένα μεγάλο αριθμό
ημερών του μήνα, χωρίς αυτή να μένει έγκυος. Μια αγελάδα όμως, από την άλλη
πλευρά, δέχεται τον ταύρο μόνο κατά την διάρκεια ορισμένων ωρών του μήνα, και
αυτό μόνο γιατί ωθείται από την επιθυμία να αναπαράγει. Όταν είναι έγκυος, δεν
ανταποκρίνεται πια στις “επιθυμίες” του ταύρου. Ιδού μια σύγκριση μεταξύ δύο
δημιουργημάτων της φύσης. Το πρώτο είναι ένα αρκετά σπουδαίο δημιούργημα
που έχει εννέα σώματα, ενώ το άλλο έχει μόνο τρία σώματα. Είναι φανερό ότι ο
Δημιουργός έδωσε μεγάλη προσοχή, ούτως ώστε να τοποθετήσει μέσα μας πολύ
Υστερόγραφο 195
περισσότερα από το φυσικό σώμα. Καμιά φορά στο πλανήτη σας τα αποκαλούν
σαν “θείες σπίθες” – και είναι μια κανονική σύγκριση.
-Τι νομίζεις για την θεληματική αποβολή;
-Είναι μια φυσική πράξη;
-Όχι, φυσικά όχι.
-Γιατί ρωτάς τότε – ήδη γνωρίζεις την απάντηση.
-Για εκατό σαράντα περίπου χρόνια, ο άνθρωπος στον πλανήτη σας έχει
επιταχύνει την καταστροφή της Φύσης και την μόλυνση του περιβάλλοντος. Αυτό
έχει συμβεί από την ανακάλυψη της δύναμης του ατμού και της μηχανής
εσωτερικής καύσης. Δεν σας έμειναν παρά λίγα χρόνια που να μπορείτε να
ελέγξετε την μόλυνση πριν η κατάσταση ξεφύγει εντελώς από τον έλεγχο σας.
Ένα από τα κύρια πράγματα που μολύνουν τη Γη είναι η μηχανή πετρελαίου και
αυτή μπορεί να αντικατασταθεί αμέσως με τη μηχανή υδρογόνου, η οποία δεν
προκαλεί καθόλου μόλυνση στο περιβάλλον, όπως λέμε. Σε ορισμένους πλανήτες
αυτή ονομάζεται σαν η “καθαρή μηχανή”. Πρωτότυπα από αυτές τις μηχανές
έχουν ήδη κατασκευαστεί από διάφορους μηχανολόγους πάνω στον πλανήτη σας,
αλλά πρέπει να βιομηχανοποιηθούν για να αντικαταστήσουν τις μηχανές
πετρελαίου. Αυτό δε θα οδηγήσει μόνο στη μείωση κατά εβδομήντα τοις εκατόν
του τρεχούμενου βαθμού μόλυνσης από τις μηχανές εσωτερικής καύσης, αλλά θα
είναι και πιο οικονομικές για τους καταναλωτές.
-Οι μεγάλοι πετρελαιοπαραγωγοί οργανισμοί έχουν τρομοκρατηθεί από την
ιδέα αυτής της μηχανής εάν γίνει δημοφιλής γιατί θα προκαλέσει μείωση στις
πωλήσεις με επακόλουθη οικονομική καταστροφή.
-Οι κυβερνήσεις επίσης, οι οποίες φορολογούν βαριά αυτά τα καύσιμα, θα
υποφέρουν αναλόγως. Όπως βλέπεις, Μισιέλ, πάντοτε όλα γυρίζουν στο χρήμα.
Λόγω αυτού, έχετε ένα ολόκληρο οικονομικό και χρηματιστικό σύστημα που
βρίσκεται σε αντίθεση με την πρόοδο προς τις ριζικές αλλαγές για το καλό όλης
της ανθρώπινης ζωής στη Γη.
-Οι άνθρωποι στη Γη αφήνονται να τους σπρώχνουν γύρω, να τους
φοβερίζουν και να τους εκμεταλλεύονται, και να οδηγούνται στα σφαγεία από
πολιτικούς και οικονομικούς οργανισμούς που πολλές φορές είναι ακόμα
αναμεμιγμένοι και με πολύ γνωστά σχίσματα και θρησκείες.

-Όταν αυτοί οι οργανισμοί αποτύχουν να κερδίσουν τους ανθρώπους με πολύ
δραστικές διαφημιστικές εκστρατείες που σκοπό έχουν την πλύση εγκεφάλου,
προσπαθούν να πετύχουν μέσον πολιτικών καναλιών, και μετά μέσον των
θρησκειών, ή μέσον ενός δραστικού συνδυασμού όλων.
-Μεγάλοι άντρες που θέλησαν να κάμουν κάτι για την ανθρωπότητα απλά
παραμερίστηκαν. Ο Μάρτιν Λούθερ Κίνγκ και ο Κάντι είναι μερικά
παραδείγματα.
-Αλλά οι άνθρωποι στη Γη δεν επιτρέπουν, πλέον να τους συμπεριφέρονται
σαν να είναι βλάκες και να οδηγούνται στα σφαγεία σαν κοπάδια από πρόβατα,
από αρχηγούς πού οι ίδιοι δημοκρατικά εξέλεξαν. Οι άνθρωποι αποτελούν την
απέραντη πλειοψηφία. Σε ένα έθνος από εκατό εκατομμύρια κατοίκους, είναι
παράλογο το ότι μια ομάδα χρηματιστών που αποτελούνται ίσως από χίλια άτομα
να μπορούν να αποφασίζουν για την τύχη όλων – όπως ο χασάπης κάνει στο
σφαγείο.
-Κάτι τέτοιοι κατάφεραν πραγματικά να καταπνίξουν τις επιχειρήσεις της
μηχανής υδρογόνου που έπαψε πια να αναφέρεται.
-Αυτοί οι άνθρωποι δε νοιάζονται στο τι θα μπορούσε να συμβεί στον
πλανήτη τα επερχόμενα χρόνια. Εγωιστικά, σκέφτονται μόνο τα συμφέροντα τους,
περιμένοντας να έχουν πεθάνει πριν “οτιδήποτε συμβεί”, ας συμβεί. Εάν η Γη
εξαφανιστεί, από φοβερούς κατακλυσμούς, υποθέτουν ότι ήδη θα έχουν πεθάνει.
-Εδώ όμως κάνουν ένα μεγάλο λάθος, γιατί η πηγή της επερχομένης
καταστροφής είναι η μόλυνση η οποία μεγαλώνει καθημερινά πάνω στον πλανήτη
σας, και τις συνέπειες της, θα τις νιώσετε πολύ σύντομα – πολύ πιο σύντομα από
ότι φαντάζεστε. Ο κόσμος στη Γη δεν πρέπει να κάνει όπως το παιδάκι που του
έχουν απαγορέψει να παίζει με τη φωτιά και επειδή το παιδάκι δεν έχει την
εμπειρία παρακούει και καίει τον εαυτό του. Όταν καεί μια φορά, “ξέρει” ότι οι
ενήλικες ήταν σωστοί. Δεν θα ξαναπαίξει με τη φωτιά αλλά θα πληρώνει για την
παρακοή του αρκετές μέρες μετά.
-Δυστυχώς, σε αυτή την περίπτωση, και που απασχολεί και εμάς, οι συνέπειες
θα είναι πολύ πιο σοβαρές από το κάψιμο του παιδιού. Είναι η καταστροφή
ολοκλήρου του πλανήτη σας ο οποίος βρίσκεται σε κίνδυνο – χωρίς να έχει
δεύτερη ευκαιρία εάν δεν εμπιστευτείτε αυτούς που θέλουν να σας βοηθήσουν.
-Μας ενδιαφέρει το ότι τα οικολογικά κινήματα που δημιουργήθηκαν
τελευταία, αποκτούν έδαφος και δύναμη, και ότι οι νέοι άνθρωποι στη Γη “
κουβαλούν” άλλους λογικούς ανθρώπους μαζί τους στον αγώνα τους εναντίον της
μόλυνσης.

-Μια μόνη λύση υπάρχει, όπως σου είπε ο Άρκη – η δημιουργία ομάδων από
διάφορα άτομα. Μια ομάδα έχει περισσότερη ισχύ όσο πιο μεγάλη είναι. Αυτούς
που αποκαλείτε περιβαλλοντιστές αποκτούν δύναμη όλο και περισσότερο και θα
συνεχίζουν έτσι. Είναι, όμως ζωτικής σημασίας οι άνθρωποι να ξεχάσουν το μίσος,
και τις πικρίες τους και ιδιαιτέρως τις πολιτικές και φυλετικές τους διαφορές. Αυτή
η ομάδα θα πρέπει να είναι διεθνώς ενωμένη – και μη μου πεις ότι αυτό είναι πολύ
δύσκολο – γιατί ήδη υπάρχει στη Γη ένας μη βίαιος, πολύ μεγάλος διεθνής
οργανισμός – Ο Διεθνής Ερυθρός Σταυρός, ο οποίος λειτουργεί αποτελεσματικά
για αρκετά χρόνια τώρα.
Είναι σημαντικό αυτοί οι περιβαλλοντιστές να συμπεριλάβουν στο πρόγραμμα
τους όχι μόνο τη συντήρηση του περιβάλλοντος από τις άμεσες ζημιές αλλά και
από τις έμμεσες ζημιές όπως αυτές που προκαλούνται από τον καπνό, από τις
εξατμίσεις των αυτοκινήτων, τους καπνούς των εργοστασίων και τόσα άλλα. Τα
ακάθαρτα νερά των πόλεων και των εργοστασίων, τα οποία περιέχουν χημικά που
είναι επικίνδυνα και όμως, αδειάζονται μέσα σε συστήματα ποταμών και
ωκεανών. Ο καπνός από τις Η.Π.Α. έχει ήδη προκαλέσει τη στείρωση σε
περισσότερες από σαράντα λίμνες στον Καναδά, που προκλήθηκαν από τις
βροχές από οξέα. Το ίδιο πράγμα συμβαίνει και στη Βόρεια Ευρώπη από την
μόλυνση που προκαλούν τα Γαλλικά και τα Γερμανικά εργοστάσια.
-Τώρα θα έρθουμε σε ένα άλλο είδος μόλυνσης που είναι αρκετά
ανησυχητικό, παρόλο που οι άνθρωποι είναι έτοιμοι να το αγνοήσουν. Όπως ο
Μεγάλος Θαόρα σου είπε ο θόρυβος είναι ένα από τα πιο μολυσματικά στοιχεία
γιατί ενοχλεί τα ηλεκτρόνια σου και φέρνει σε ανισσοροπία την φυσική σου
συμπεριφορά. Δεν σου έχω ακόμα αναφέρει γι’ αυτά τα ηλεκτρόνια και βλέπω ότι
δυσκολεύεσαι να με παρακολουθήσεις.
-Ένα κανονικό ανθρώπινο Αστρικό σώμα περιέχει περίπου τέσσερα
δισεκατομμύρια τρισεκατομμύρια ηλεκτρόνια. Αυτά τα ηλεκτρόνια έχουν διάρκεια
ζωής περίπου δέκα δισεκατομμύρια τρισεκατομμύρια από τα δικά σας χρόνια.
Δημιουργήθηκαν κατά τη στιγμή της δημιουργίας. Το Αστρικό σου σώμα τα
περιέχει και όταν πεθάνεις, τα δεκαεννέα τοις εκατόν ενώνονται με τα ηλεκτρόνια
του σύμπαντος μέχρι που να τους ζητηθεί από τη φύση να σχηματίσουν ένα
καινούριο σώμα, η ένα καινούριο δέντρο, ή ζώο και τα ογδόντα ένα τοις εκατόν
επανενώνεται με τον Ανώτερο Εαυτό σου.
-Δυσκολεύομαι να σε παρακολουθήσω, τη διέκοψα.
-Το ξέρω αλλά προτίθεμαι να σε βοηθήσω να καταλάβεις. Το Αστρικό σώμα
δεν είναι ακριβώς αυτό που αποκαλούμε καθαρό πνεύμα. Στη Γη, πιστεύουν ότι το
πνεύμα δεν είναι καμωμένο από τίποτα. Αυτό είναι λάθος. Το Αστρικό σώμα
περιέχει δισεκατομμύρια ηλεκτρόνια τα οποία σχηματίζουν τη φυσική σου μορφή.

Το κάθε ένα από αυτά τα ηλεκτρόνια έχει τη δική του “μνήμη” και το κάθε ένα
έχει τη δυνατότητα να κρατά τόσες πληροφορίες όσες περιέχονται στα βιβλία, τα
οποία υπάρχουν στα ράφια μιας μέτριας βιβλιοθήκης μιας πόλης.
-Βλέπω ότι με κοιτάζεις με ανοικτά μάτια, αλλά έτσι είναι αυτό που σου λέω.
Αυτές οι πληροφορίες είναι κωδικοποιημένες, όπως σε ένα μικροφίλμ που περιέχει
όλα τα σχέδια μιας βιομηχανικής εγκατάστασης όπου ένας πράκτορας θα
μπορούσε να το περάσει μέσα στο κουμπί του μανικετιού του, παρόλο που αυτό
είναι ακόμα πιο μικροκαμωμένο από αυτό. Ορισμένοι επιστήμονες στη Γη
γνωρίζουν γι’ αυτά, αλλά η μεγάλη πλειοψηφία του κοινού, δεν το έχει ακόμα
πληροφορηθεί. Το Αστρικό σου σώμα μεταφέρει και λαμβάνει μηνύματα διά μέσου
αυτών των ηλεκτρονίων και από τον εγκέφαλο σου στον Ανώτερο Εαυτό σου. Οι
πληροφορίες μεταβιβάζονται χωρίς εσύ να το αντιλαμβάνεσαι χάριν σε ένα
αδύνατο ηλεκτρικό ρεύμα από τον εγκέφαλο σου που βρίσκεται σε αρμονία με τα
ηλεκτρόνια σου.
-Εφόσον είναι ο Ανώτερος σου εαυτός που στέλλει το Αστρικό σου σώμα
μέσα στο φυσικό σου σώμα, είναι φυσικό ο Ανώτερος σου εαυτός να λαμβάνει
πληροφορίες από το Αστρικό σου σώμα.
-Όπως όλα τα ηλεκτρονικά πράγματα, το Αστρικό σώμα – εργαλείο του
Ανώτερου εαυτού – είναι αρκετά ευαίσθητο εργαλείο. Κατά τη διάρκεια των
ωρών που είσαι ξύπνιος, είναι ικανό να στέλλει μηνύματα επείγουσας ανάγκης
στον Ανώτερο σου εαυτό, αλλά και ο Ανώτερος σου εαυτός αναμένει πολύ
περισσότερα από αυτά. Έτσι κατά τη διάρκεια του ύπνου, το Αστρικό σου σώμα
εγκαταλείπει το φυσικό σου σώμα και ενώνεται με τον Ανώτερο – εαυτό, είτε για
να μεταφέρει τις απαιτούμενες πληροφορίες είτε για να πάρει πληροφορίες και
διαταγές. Έχετε ένα παλιό ρητό στα Γαλλικά: “Η νύκτα φέρνει τη συμβουλή”.
Αυτό το ρητό έχει προκύψει από την κοινή εμπειρία. Με το πέρασμα των χρόνων
οι άνθρωποι πρόσεξαν ότι, με το ξύπνημα το πρωί, πολλές φορές ερχόταν και η
λύση των προβλημάτων τους.
-Μερικές φορές είναι έτσι και μερικές φορές δεν είναι. Εάν η “λύση” θα είναι
επωφελής στον Ανώτερο – εαυτό σου, να είσαι σίγουρος ότι θα σου παρουσιαστεί
– αλλιώς θα περιμένεις αιωνίως.
-Τώρα, εκείνοι οι άνθρωποι, που με πολύ προχωρημένες ειδικές ασκήσεις
είναι ικανοί να αποχωρήσουν τα αστρικά τους σώματα από τα φυσικά τους
σώματα, θα μπορούσαν να δουν ένα φως, μια ασημογάλανη κλωστή όπως αυτήν
που είδες εσύ, να ενώνει τα αστρικά με τα φυσικά τους σώματα. Τα Αστρικά τους
σώματα, είναι ορατά κατά τη διάρκεια αυτού του διαχωρισμού. Είναι αυτά τα
ηλεκτρόνια τα οποία σχηματίζουν το Αστρικό σου σώμα που δημιουργεί το ορατό
αποτέλεσμα της κλωστής.

-Βλέπω ότι τώρα αντιλαμβάνεσαι τι λέω και ότι έχεις αφομοιώσει την ουσία.
Άφησε με τώρα να εξηγήσω για την βλάβη από το θόρυβο. Ο θόρυβος επιτίθεται
άμεσα στα ηλεκτρόνια του Αστρικού σου σώματος, δημιουργώντας παράσιτα, για
να χρησιμοποιήσω το παράδειγμα του ραδιοφώνου και της τηλεόρασης. Εάν
παρακολουθείς την οθόνη της τηλεόρασης και προσέξεις μικρές άσπρες κουκκίδες,
αυτή είναι μια απόδειξη ότι ένα μικρό “παράσιτο” βρίσκεται σε δράση. Το ίδιο δε,
συμβαίνει αν κάποιος χειρίζεται ένα ηλεκτρικό εργαλείο στο διπλανό σπίτι,
δημιουργούνται τόσο μεγάλα παράσιτα στην οθόνη σου, που μπορεί να
παραμορφώσουν εντελώς την εικόνα.
-Το ίδιο πράγμα συμβαίνει και με το Αστρικό σου σώμα, αλλά δυστυχώς δεν
το αντιλαμβάνεσαι, όπως μπορείς να το αντιληφθείς με τον ίδιο τρόπο που
συμβαίνει στην οθόνη της τηλεόρασης σου, και είναι πολύ χειρότερο εφόσον ο
θόρυβος καταστρέφει τα ηλεκτρόνια σου. Και όμως οι άνθρωποι λένε: “Θα το
συνηθίσουμε”. Το μυαλό “βρίσκεται υπό ένταση”, όπως θα λέγαμε και η ψυχή
βάζει σε λειτουργία μηχανισμούς αυτοάμυνας, αλλά όχι το Αστρικό σώμα, ένα
παράσιτο επεμβαίνει στα ηλεκτρόνια του – το οποίο φυσικά έχει καταστρεπτικά
αποτελέσματα για τον Ανώτερο σου εαυτό.
-Οι ήχοι που φτάνουν στα αυτιά σου είναι φανερά πολύ σημαντικοί. Ένα
συγκεκριμένο μουσικό κομμάτι μπορεί να σε ανυψώσει σε κατάσταση ευφορίας, αν
και ένα άλλο κομμάτι παρόλο που είναι πολύ όμορφο να μην έχει καμιά επίδραση
πάνω σου, ή ίσως και να σε ενοχλήσει. Δοκίμασε ένα πείραμα: πάρε ένα κομμάτι
απαλή μουσική βιολιού, πιάνου ή φλάουτου και παίξε όσο δυνατά μπορείς. Η
ενόχληση στα τύμπανα των αυτιών σου δεν θα είναι τόσο μεγάλη όση θα είναι η
δυσφορία που θα νοιώσεις. Οι πιο πολλοί από τους συνανθρώπους σου στη Γη
θεωρούν τη μόλυνση από το θόρυβο να μην είναι υπολογίσιμη, αλλά ο θόρυβος
μιας μοτοσυκλέτας είναι τρεις φορές πιο επικίνδυνος από τα καυσαέρια που
εκπέμπει. Ενώ τα καυσαέρια επηρεάζουν το λαιμό και τους πνεύμονες σου, ο
θόρυβος επηρεάζει το Αστρικό σου σώμα.
-Οπωσδήποτε όμως κανένας δεν έχει καταφέρει ακόμα να φωτογραφίσει το
Αστρικό σου σώμα, και έτσι οι άνθρωποι δεν δείχνουν κανένα ενδιαφέρον γι’ αυτό.
-Εφόσον οι γήινοι συνάνθρωποι σου ζητούν αποδείξεις, άφησε τους να
διαλογιστούν αυτό: υπάρχουν άνθρωποι στη Γη που είναι πολύ σοβαροί και
ισχυρίζονται ότι έχουν δει φαντάσματα – και δεν αναφέρομαι σε τσαρλατάνους.
Αυτό που στην πραγματικότητα έχουν δει είναι το δεκαεννέα τοις εκατόν των
ηλεκτρονίων τα οποία δεν αποτελούν το Αστρικό σώμα. Αυτά τα ηλεκτρόνια
αποκόπτονται από το φυσικό σώμα τρεις μέρες μετά από τον θάνατο.
Πραγματικά, σαν αποτέλεσμα ορισμένων ιδιοτήτων του στατικού ηλεκτρισμού,
αυτά τα ηλεκτρόνια μπορούν να γίνουν ορατά και να έχουν την ίδια μορφή με το

φυσικό σώμα. Κάποτε πριν ακόμα αξιοποιηθούν από την Φύση, είναι “ελεύθερα”,
αλλά και αυτά έχουν μνήμη και επιστρέφουν να “στοιχειώσουν” μέρη που ξέρουν –
μέρη που αγαπούσαν ή και μισούσαν.
-Ή μισούσαν;
-Ναι, αλλά θα χρειαζόσουν να γράψεις όχι ένα αλλά δύο βιβλία αν
ασχολούμαστε με αυτό το θέμα.
-Μπορείς να δεις το μέλλον; Φυσικά και μπορείς, αφού είσαι ικανή να κάνεις
πολύ πιο δύσκολα πράγματα από αυτό.
-Είσαι σωστός. Έχουμε “προείδει” ολόκληρη τη ζωή σου – μέχρι και τον
θάνατο του παρόντος φυσικού σου σώματος.
-Καλά, και πότε θα πεθάνω;
-Το ξέρεις πολύ καλά ότι δεν θα σου πω, γιατί τότε ρωτάς; Είναι πολύ άσχημο
να ξέρεις το μέλλον και αυτοί που δέχονται να τους πουν το μέλλον τους,
υποπίπτουν σε διπλό λάθος. Πρώτον, γιατί ο προλέγων το μέλλον μπορεί να είναι
τσαρλατάνος και, δεύτερον είναι εναντίον της Φύσης να ξέρεις τι θα σου συμβεί
στο μέλλον, αλλιώς, η γνώση δεν θα σβηνόταν από τον “ποταμό της λησμονιάς”.
-Πολλοί άνθρωποι πιστεύουν στην επιρροή των άστρων, και ακολουθούν τα
σύμβολα του Ζωδιακού. Τι νομίζεις γι’ αυτό;
Πάνω σ’ αυτό η Θάω δεν απάντησε αλλά χαμογέλασε...
Ολόκληρο το ταξίδι της επιστροφής ήταν ακριβώς όπως το πρώτο ταξίδι. Δεν
κάναμε κανένα σταθμό, αλλά μπορούσα, ξανά να θαυμάσω τους ήλιους, τους
κομήτες, τους πλανήτες και τα χρώματα.
Όταν ρώτησα τη Θάω εάν θα με έπαιρναν πάλι δια μέσου της παράλληλης
υφηλίου, μου απάντησε καταφατικά. Αναρωτιόμουν γιατί και μου εξήγησε ότι ήταν
ο καλύτερος τρόπος, γιατί αυτό σήμαινε ότι μπορούσαν να αποφύγουν την
αντίδραση αυτόπτων μαρτύρων.
Επανατοποθετήθηκα στον κήπο μου εννέα μέρες ακριβώς μετά που έφυγα,
και πάλιν στη μέση της νύκτας.

[felix+]

Υστερογραφο

Προσθέτω αυτό το υστερόγραφο στο χειρόγραφο μου, έχοντας τελειώσει το
γράψιμο τρία χρόνια πριν. Κατά τη διάρκεια των τριών αυτών χρόνων,
προσπάθησα ανεπιτυχώς να το εκδώσω, μέχρι που συναντήθηκα με την εκδοτική
εταιρία Arafura Publishing, που είχε το θάρρος να εκδώσει μια τέτοια εξαιρετική,
μοναδική ιστορία.
Ήταν μια δύσκολη εποχή για μένα, αντίθετα με τις προσδοκίες μου, η Θάω δε
μου άφησε σημάδια. Δεν είχα καμιά επαφή, τηλεπαθητική ή φυσική, εκτός από μια
παράξενη οπτασία, μια μέρα στο Καίρνς, (πόλη της Β.Α. Αυστραλίας) που χωρίς
αμφιβολία, προοριζόταν να αποδείξει ότι ακόμα βρισκόμουν υπό παρακολούθηση
από πάνω, αλλά δεν υπήρχε μήνυμα. Τώρα καταλαβαίνω ότι η καθυστέρηση με
τον εκδότη ήταν προμελετημένη. Έτσι, μέσα από μια φυσική σειρά από γεγονότα,
πήρε τότε στη Θάω μόνο δύο μήνες για να φέρει το βιβλίο μου στην προσοχή του
πιο κατάλληλου εκδότη.
Αυτοί – η Θάω και οι άνθρωποι της – το προόριζαν να είναι έτσι, γιατί τρία
χρόνια πριν ο κόσμος δεν ήταν έτοιμος να δεχτεί το μήνυμα, αντίθετα, τώρα είναι.
Αυτό εκ πρώτης όψεως φαίνεται παράξενο, αλλά όχι για μένα. Γνωρίζοντας τους
όπως εγώ, γνωρίζω ότι είναι ικανοί να χρονοδιαγραφούν τα γεγονότα μέχρι και το
τελευταίο δευτερόλεπτο, εάν νομίζουν ότι θα έχουν τον πιο τέλειο αντίκτυπο
μερικά δευτερόλεπτα μετά.
Κατά τη διάρκεια των τριών αυτών χρόνων, άφησα μερικούς φίλους και
γνωστούς να διαβάσουν τα χειρόγραφα και είναι τότε που κατάλαβα γιατί με
ήθελαν να γράψω αυτό το βιβλίο και γιατί με μετέφεραν “σωματικά” στον
πλανήτη τους. Επιμένω στη λέξη “σωματικά” γιατί η πιο συχνή αντίδραση είναι,
“θα πρέπει να ονειρευόσουν, θα πρέπει να είχες μια σειρά από όνειρα.”
Οποιαδήποτε και αν ήταν η αντίδραση τους, όλοι όσοι διάβασαν το
χειρόγραφο, έχουν εντυπωσιασθεί από το περιεχόμενο. Υπάρχουν τρεις τύποι
αναγνωστών:
Οι πρώτοι, που αποτελούν την πλειοψηφία, έχουν πει ότι ακόμα δεν πιστεύουν
ότι πήγα σε άλλο πλανήτη, αλλά παραδέχθηκαν ότι έχουν συγκλονιστεί από το
βιβλίο. Οπωσδήποτε, είπαν, δεν έχει σημασία αν αυτό έγινε ή όχι, αυτό που έχει
σημασία είναι το δυνατό βαθύ μήνυμα.
Οι δεύτεροι, είναι οι παλιοί σκεπτικιστές, που έχοντας διαβάσει το βιβλίο,
τρεις φορές συνέχεια, είναι πεπεισμένοι ότι η ιστορία είναι πραγματική, και ο
αναγνώστης είναι σωστός.

Ο τρίτος, είναι ήδη πιο εξελιγμένος από την αρχή, και γνωρίζει από την αρχή
ότι αυτή είναι μια αληθινή ιστορία.
Είμαι, όμως, υποχρεωμένος να δώσω στον αναγνώστη μια λέξη συμβουλής.
Αυτό το βιβλίο πρέπει να διαβαστεί και να ξαναδιαβαστεί τουλάχιστον τρεις
φορές. Από τους δεκαπέντε ανθρώπους που το διάβασαν, ο καθένας είχε να πει
κάτι το σχετικό στη συνέχεια και με έχουν ερωτήσει δια μακρών πάνω στο θέμα.
Μια φίλη μου είναι καθηγήτρια ψυχολογίας, σε ένα Γαλλικό πανεπιστήμιο. Είναι
φανερό ότι το έχει διαβάσει τρεις φορές, και το φυλάει πάνω στο κομοδίνο της,
δίπλα στο κρεβάτι της. Αυτό μπορώ να το συσχετίσω!
Όμως, είχα μια αντίδραση (ευτυχώς τη μόνη) από ένα φίλο, που με
στενοχώρησε. Με ρώτησε αν το διαστημόπλοιο ήταν συναρμολογημένο με βίδες
ή με καρφιά και εάν υπήρχαν κολώνες τηλεφώνων στη Θειαούβα. Του συνέστησα
επίμονα να ξαναδιαβάσει το χειρόγραφο. Ακόμα ένα από τα “σχόλια” του ήταν ότι
το βιβλίο έπρεπε να περιέχει περισσότερες μάχες μεταξύ διαστημοπλοίων ή
πλανήτες με πυραύλους και θανατηφόρα όπλα. “Αυτό είναι που πραγματικά αρέσει
στους ανθρώπους”, είπε. Έπρεπε να του υπενθυμίσω ότι αυτή δεν ήταν νουβέλα
επιστημονικής φαντασίας. Σ’ αυτή την περίπτωση, δε νομίζω ότι ο φίλος μου είναι
πραγματικά ικανός να καταλάβει αυτό το βιβλίο, έτσι θα ήταν καλύτερα γι’ αυτόν
να διαβάσει κάτι άλλο: δεν είναι έτοιμος γι’ αυτό ακόμα, αλλά δυστυχώς δεν είναι
μόνος. Εάν εσύ, ο αναγνώστης, επιμένεις να διεγείρεις τη φαντασία σου με
διαστημικές μάχες, αίμα, σεξ και βία, με πλανήτες που εκρήγνυνται και φτύνουν
έξω τέρατα, χάνεις τον καιρό σου και τα λεφτά σου: έπρεπε αντίθετα να
αγοράσεις επιστημονική φαντασία. Προειδοποιήθηκες στον πρόλογο. Σε
παροτρύνω τώρα που ξέρεις ότι δεν είναι επιστημονική φαντασία, να το
ξαναδιαβάσεις με διαφορετική ψυχική διάθεση, δηλαδή, αντικειμενικά και θετικά,
στην οποία περίπτωση δε θα χάσεις τον καιρό σου. Αντίθετα, με τα χρήματα που
ξόδεψες θα δεχθείς τη μεγαλύτερη αμοιβή της ζωής σου – μια πνευματική παρά
υλική αμοιβή – δεν είναι αυτό το πιο σπουδαίο είδος;
Από τους ανθρώπους που έχουν ήδη διαβάσει το χειρόγραφο μου, είχα
διάφορες αντιδράσεις που αφορούν τη θρησκεία, και συγκεκριμένα τον
Χριστιανισμό. Αισθάνομαι υποχρεωμένος να ανταποκριθώ πάνω σ’ αυτό το θέμα.
Εάν είσαι θρήσκος, και συγκεκριμένα Χριστιανός και έχεις συγκλονιστεί από τις
“Βιβλικές επανορθώσεις” ειδικά στο απόσπασμα για την ταυτότητα του Χριστού
που απέθανε στο σταυρό, λυπούμαι, όμως πρέπει να τονίσω ότι αυτό το βιβλίο δε
γράφτηκε με την πρόφαση να κρίνει οποιανδήποτε θρησκεία ολωσδιόλου, και ότι
αυτά δεν είναι οι προσωπικές μου παρατηρήσεις, αλλά μάλλον οι λέξεις του
αρχηγού των Θαόρι, με τις λεπτομέρειες που «υπαγορεύτηκαν» σε μένα από τη
Θάω.

Μου συνέστησαν να καταγράψω ακριβώς αυτά τα πράγματα που μου
εξηγήθηκαν, και ότι δε θα αλλάξω τίποτα. Έχω ακολουθήσει τις συμβουλές τους.
Είχα πολλές συνομιλίες με τη Θάω που δεν φανερώνονται σ’ αυτό το βιβλίο.
Πιστέψετε με, αυτά τα Όντα είναι ανώτερα στην εξέλιξη τους από όλες τις
απόψεις. Έχω μάθει πράγματα που είναι πιο απίστευτα από αυτά που
αποκαλύπτονται σ’ αυτό τον τόμο, αλλά δεν μου επιτρέπεται να τα σχολιάσω διότι
απέχουμε πάρα πολύ από του να τα καταλάβουμε. Θα λάβω όμως την ευκαιρία σ’
αυτό το υστερόγραφο να εκφράσω τη δική μου γνώμη.
Πρέπει να προειδοποιήσω τον αναγνώστη πάνω σε μερικά πολύ σπουδαία
σημεία.
Έχω ήδη ακούσει ορισμένα σχόλια που αφορούν αυτό το βιβλίο που δεν με
εντυπωσιάζουν καθόλου: “Νομίζει ότι είναι ο νέος Χριστός,” ή “Είναι ένας
μεγάλος Γκουρού. Θα πρέπει να ακολουθήσουμε τις δοξασίες του,” ή “Πρέπει να
φτιάξεις ένα Ασράμ, που να έχει απήχηση,” ή “Έπρεπε να ιδρύσεις μια νέα
θρησκεία”, και ούτω καθεξής.
Πρέπει να πω για την υπεράσπιση τους, ότι πολλοί από αυτούς τους
ανθρώπους έχουν μόνο ακούσει για την περιπέτεια μου. Δεν έχουν πραγματικά
διαβάσει το βιβλίο. Δεν μπορώ να το τονίσω αρκετά ότι πρέπει να διαβαστεί
αρκετές φορές. Γιατί υπάρχουν άνθρωποι τόσο πρόθυμοι να ακούσουν κάτι που
είναι τόσης σημασίας όσο ο Θεός και η δημιουργία του Σύμπαντος, όταν θα
μπορούσαν σιωπηρά να διαβάζουν γι’ αυτό, μακριά από τους θορυβώδεις
εκκλησιασμούς; Να θυμάσαι, “ο ομιλούμενος λόγος χάνεται, αλλά ο γραπτός
λόγος μένει.”
Γιατί θέλουν να δημιουργήσουν ένα νέο σχίσμα ή θρησκεία με το περιεχόμενο
αυτού του βιβλίου; Μήπως οι εκατοντάδες θρησκείες που έχουμε πάνω σ’ αυτό
τον πλανήτη έχουν κάνει καλό;
Οι Μουσουλμάνοι, πολέμησαν εναντίον των Ρωμαιοκαθολικών κατά τη
διάρκεια των Σταυροφοριών, εις το όνομα του Θεού και της θρησκείας.
Οι Ισπανοί Καθολικοί λεηλάτησαν, βίασαν και άρπαξαν τους Αζτέκους (των
οποίων ο πολιτισμός ήταν πολύ ανεπτυγμένος για την εποχή) διότι οι Αζτέκοι δεν
εξασκούσαν τον Καθολικισμό. Στην πραγματικότητα οι Αζτέκοι είχαν την δική
τους θρησκεία, που δεν ήταν καλύτερη, εφ’ όσον θυσίαζαν ανθρώπους προς τους
θεούς τους με τις χιλιάδες, όπως έκαναν, αν ανακαλέσετε, οι Πακαρατίνιοι κατά
τη διάρκεια της απόσχισης τους στη Βόρειο Αφρική, πάνω από ένα εκατομμύριο
χρόνια πριν.

Αυτές οι θρησκείες, έχουν προσεχτικά μελετηθεί από τους ιερείς, που ήθελαν
να κρατούν τους ανθρώπους κάτω από τον έλεγχο τους, ούτως ώστε να
διατηρούν εξουσία και πλούτο.
Κάθε θρησκεία, είναι όπως η πολιτική – με την αλαζονεία και τη δίψα για
εξουσία των αρχηγών.
Ο Χριστός καβαλίκεψε ένα γαϊδούρι, απέθανε πάνω στο σταυρό, μια
θρησκεία γεννήθηκε, το γαϊδούρι μεταμορφώθηκε σε Ρολς Ρόυς ... το Βατικανό
είναι μια από τις πλουσιότερες δυνάμεις του κόσμου.
Στην πολιτική, ο ανειλικρινής πολιτικός, και υπάρχουν πολλοί απ’ αυτούς, είναι
φουσκωμένος από την υπεροψία του να θέλει να θαυμάζεται, μαζί με την περιουσία
του και την εξουσία, μόνο τότε ικανοποιείται. Και τι γίνεται με τις χιλιάδες
εκατομμύρια ανθρώπων που απατούνται απ’ αυτόν, είναι ικανοποιημένοι...;
Η Θάω, μου είπε ότι αυτό το βιβλίο δεν προορίζεται μόνο για να διαφωτίσει
τους κατοίκους αυτού του πλανήτη, αλλά να τους ανοίξει τα μάτια – να τους
ξυπνήσει για το τι συμβαίνει γύρω τους. Η Θάω και οι άνθρωποι της ανησυχούν
πολύ για τον τρόπο που αφήνουμε τους εαυτούς μας να οδηγούνται από μια
χούφτα σάπιους πολιτικούς, που επιδέξια μας κάνουν να πιστεύουμε ότι είμαστε
ελεύθεροι και δημοκρατικοί, όταν, σε σχέση με το νόμο του Σύμπαντος, δεν
είμαστε πιο ελεύθεροι από ένα κοπάδι πρόβατα. Μπορεί καμιά φορά να
ξεστρατίζουμε από το μονοπάτι και να νομίζουμε ότι είμαστε ελεύθεροι, αλλά αυτό
είναι ψευδαίσθηση, γιατί καταλήγουμε στα σφαγεία χωρίς να το καταλάβουμε.
Οι πολιτικοί χρησιμοποιούν τη λέξη δημοκρατία σαν παραπέτασμα καπνού. Η
πλειοψηφία των πολιτικών έχει τρεις θεούς – την εξουσία, τη δόξα και το χρήμα.
Παρ’ όλα αυτά, φοβούνται τις μάζες διότι όπως και ο Άρκη (Ιδε Κεφ. 10)
παρουσίασε, ομάδες ανθρώπων που είναι πραγματικά μονιασμένοι, μπορούν να
καταφέρουν ακριβώς αυτό που θέλουν. Ακόμα και το κομμουνιστικό κόμμα στη
Ρωσία έχει τώρα καταρρεύσει, και ο κόσμος τώρα γνωρίζει ότι, η ΚGB ήταν μια
φοβερή και παντοδύναμη οργάνωση, αλλά πρέπει να παραδεχθώ, οι φίλοι μου – ή
μάλλον οι φίλοι μας – απέφυγαν ένα πολύ μεγάλο ποσοστό αιματοχυσίας
ανάβοντας “το πράσινο φως”. Το γνώριζαν αυτό για ένα μεγάλο χρονικό
διάστημα και, μπορεί να καθυστέρησαν εσκεμμένα την έκδοση αυτού του βιβλίου
ούτως ώστε να το περιλάβω στο υστερόγραφο...
Θυμήσου ότι ο άνθρωπος δημιουργήθηκε με ελευθερία εκλογής. Όλα τα
ολοκληρωτικά καθεστώτα το αρνούνται αυτό και θα καταρρεύσουν μια μέρα. Σου
συνιστώ να γυρίσεις την προσοχή σου στην Κίνα ...
Οι αρχηγοί πολλών χωρών, που έχουν εκλεγεί με έναν ούτω καλούμενο
δημοκρατικό τρόπο, κάνουν μόνο ότι τους αρέσει, μόλις έρθουν στην εξουσία. Ένα

τυπικό παράδειγμα είναι η Γαλλική κυβέρνηση, που εξακολουθεί να διεξάγει
πυρηνικές δοκιμές στον Ειρηνικό και να μολύνει με ραδιενέργεια τον τελευταίο
μεγάλο πόρο που έχει μείνει, ονομαστικά, τον ωκεανό. Γνωρίζω ήδη, από
αξιόπιστη πηγή ότι, οι Γάλλοι επιστήμονες στην Μουρορόα, ανησυχούν πολύ για
τον “γιγαντισμό” που επηρεάζει μερικά είδη ψαριού, ειδικά το πάρροτ, που έχει
υποστεί ακτινοβολία στην περιοχή γύρω από τη Μουρορόα. Αυτά τα ψάρια έχουν
μεγαλώσει τρεις φορές από το κανονικό τους μέγεθος. Ας ελπίσουμε ότι δεν θα
συμβεί και στο μεγάλο λευκό καρχαρία που τον συναντούμε μέσα στα νερά μας!
Μάλιστα, αν παρακολουθήσεις προσεχτικά τις εκρήξεις κάτω από το νερό
στη Μουρορόα, θα προσέξεις ότι μέσα στις ώρες αργότερα (αλλά πιο συνηθισμένο
δύο ή τρεις ημέρες μετά το γεγονός) υπάρχει πάντοτε ένας μεγάλης κλίμακας
σεισμός πάνω στον πλανήτη, ως συνέχεια της έκρηξης, βεβαίως...
Έτσι οι Γάλλοι πολιτικοί εγκληματούσαν πάνω σε πλανητική κλίμακα για
αρκετές δεκάδες χρόνια. Λυπούμαι και ντρέπομαι που γεννήθηκα Γάλλος ...
Ο Σαντάμ Χουσέιν επίσης διέπραξε έγκλημα εναντίον του πλανήτη, όταν
πυροδότησε εκατοντάδες πετρελαιοπηγές. Έπρεπε επίσης να δικαστεί για τις
βαρβαρότητες που διέπραξε στο Κουβέιτ. Τι κάνουν τα Ηνωμένα Έθνη γι’ αυτό;
Στη Βραζιλία, οι κυβερνήσεις που καταστρέφουν συστηματικά τα παρθένα
δάση του Αμαζονίου και τη δική τους επόμενη γενιά, επίσης διαπράττουν έγκλημα
σε πλανητική κλίμακα.
Οι άνθρωποι που λένε ότι το σύστημα πρέπει να αλλάξει, δεν κάνουν τίποτα
γι’ αυτό. Όλοι μεμψιμοιρούν για το άσχημο ποινικό σύστημα που έχουμε. Βεβαίως
είναι άσχημο, οι νόμοι φαίνεται να έγιναν χάριν των απατεώνων. Λοιπόν, κάνε
κάτι γι’αυτό!
Θυμάσαι το ποινικό σύστημα των Παρακατινίων; Δεν ήταν διαφορετικό από
το σύστημα των Αζτέκων, που ήταν τέλειο λόγω της αποτελεσματικότητας του.
Δεν είναι αρκετό να πεις “το σύστημα είναι άσχημο πρέπει να το αλλάξουν”.
Αυτοί – ποιόν εννοούμε με το Αυτοί; Τους βουλευτές, τους αρχηγούς της
πολιτείας, όλους αυτούς που εξελέγησαν από τους ανθρώπους, από σένα. Για να
αλλάξει το σύστημα, πρέπει να αλλάξει το σύστημα, παράλληλα με τους αρχηγούς
του. Πρέπει να αναγκάσεις τους πολιτικούς που σε αντιπροσωπεύουν να αλλάξουν
τους ανεπαρκείς νόμους, το ανεπαρκές σύστημα μια για πάντα. Οι πολιτικοί είναι
γενικά βραδυκίνητοι για να αναλάβουν δράση από μόνοι τους. Κάθε νόμος απαιτεί
πάρα πολλή δουλειά και υπευθυνότητα, και συχνά, αυτό είναι πάρα πολύ για να το
ζητήσεις, διότι, όπως είπα, οι περισσότεροι τους είναι εκεί για το κύρος και τον
παχουλό μισθό. Παρεμπιπτόντως, εάν θέλετε να προσελκύσετε καλούς πολιτικούς,
να αρχίσετε με το να αποκόπτετε το μισθό τους με το μισθό ενός διευθυντή

τράπεζας προαστίων και θα διαπιστώσετε ότι θα έχει λιγότερους υποψήφιους,
αλλά αυτοί που θα μείνουν θα είναι ειλικρινή ανθρώπινα όντα, και ειλικρινά θα
θέλουν να κάνουν κάτι για τον κόσμο.
Εσείς είσαστε οι άνθρωποι που ψηφήσετε αυτούς τους πολιτικούς και οι πιο
πολλοί από σας έχετε μπουχτίσει – δεν έχουν κάνει ότι αναμένετε από αυτούς να
κάνουν για τον τόπο μας. Μια μέρα, θα έρθει ο καιρός, που οι πολίτες θα πρέπει να
τους αναγκάσουν να κάνουν τη δουλειά τους: να πληρούν τις υποσχέσεις που
έκαναν στην πλειοψηφία που τους εξέλεξε, πριν τις εκλογές.
Όταν δεν έχει άλλη λύση, οι απλοί πολίτες μπορούν να αναγκάσουν τους
πολιτικούς να κάνουν το καθήκον τους – πρέπει.
Πρόσεξε – εδώ δεν μιλώ για αναρχία, μόνο πειθαρχία. Μέσα σ’ ένα τόπο
χρειάζεται η πειθαρχία, όχι αυτή ενός ολοκληρωτικού καθεστώτος, αλλά μιας
δημοκρατίας μέσα στην οποία να τηρούνται οι υποσχέσεις. Αν οι υποσχέσεις
μένουν απραγματοποίητες, εξαρτάται από σένα να ενεργήσεις, διότι είναι απεχθές
οι πολιτικοί να απογοητεύουν εκατομμύρια ανθρώπους όταν είναι στην εξουσία,
και να τους κοροϊδεύουν μέχρι τις επόμενες εκλογές.
Αυτοί οι εξέχοντες πολιτικοί θα ήταν σε καλύτερη κατάσταση αν έκαναν τη
δουλειά τους παρά να σπαταλούν 80 τοις εκατόν του χρόνου τους συζητώντας
αναμεταξύ τους τα πολιτικά του κόμματος.
Οι άνθρωποι σου λένε, “Τι μπορούμε να κάνουμε; Δεν έχει τίποτα που εμείς
μπορούμε να κάνουμε,” και είναι ακριβώς εκεί που κάνουν λάθος!
Οι απλοί άνθρωποι μπορούν και πρέπει να αναγκάσουν την κυβέρνηση που
είναι εκλεγμένη από τους ανθρώπους και με δημοψήφισμα, για να επιτελέσουν τα
έργα για τα οποία εξελέγησαν.
Οι απλοί άνθρωποι κατέχουν τεράστια δύναμη. Όπως είπε ο Άρκη (Ιδε Κεφ.
10) ένα από τα πιο δυνατά που κατέχουν οι άνθρωποι – χάριν στη νοημοσύνη τους
– είναι η δύναμη της αδράνειας. Είναι μια χωρίς-βία δύναμη και αυτό είναι το
καλύτερο, επειδή η βία φέρνει βία. Ο Χριστός είπε, “Μάχαιρα έδωσες μάχαιρα θα
πάρεις”
Στο Πεκίνο, Κίνα, ένας άνθρωπος μόνος και άοπλος μπόρεσε να σταματήσει
ένα τεθωρακισμένο με μόνη την παρουσία του. Πως το κατόρθωσε αυτό; Διότι οι
στρατιώτες μέσα στο τεθωρακισμένο δεν τόλμησαν να τον συνθλίψουν,
συναρπάχθηκαν από την πράξη αυτοθυσίας του άοπλου άντρα.
Εκατομμύρια άνθρωποι έγιναν αυτόπτες μάρτυρες αυτού από την τηλεόραση.

Ο Κάντι κατάφερε μόνος του, να εμποδίσει μια φοβερή αιματοχυσία. Ο ίδιος
ο Λόρδος Μαουντμπάττεν αντιλήφθηκε ότι αν έστελλε 50.000 στρατό στην
Καλκούτα, θα πετσοκόβονταν και όμως, ο Κάντι, ένας άνθρωπος, αποσόβησε μια
σφαγή με χωρίς βία μέτρα.
Μια φορά, στον πλανήτη του Άρκη, έκλεισαν τους δρόμους με τα ούτω
καλούμενα “χαλασμένα” αυτοκίνητα: ήταν 10.000 απ’ αυτά. Το αστυνομικό
τμήμα ήξερε ότι αυτό γινόταν σκόπιμα, αλλά δε μπορούσαν να κάνουν τίποτα.
Όταν η πυροσβεστική ή των πρώτων βοηθειών έπρεπε να περάσουν, οι άνθρωποι
κανόνιζαν να τους αφήνουν να περάσουν, σπρώχνοντας τα οχήματα τους από τη
μέση. Μετά τα έσπρωχναν εκεί που ήταν. Αυτή είναι η δύναμη της αδράνειας.
Δεν κινήθηκαν, δεν έτρωγαν, δεν φώναζαν. Ήταν σιωπηροί – αντιμετωπίζοντας
τις δυνάμεις του νόμου και της τάξης. Προφανώς, είπαν, θα ήταν πιο πολύ από
ευτυχείς να ανοίξουν το δρόμο – αλλά πως θα μπορούσαν, χωρίς μηχανικούς...; Ο
τόπος παρέλυσε. Δεν είχαν ούτε πανό, ούτε συνθήματα, δεν υπήρχαν συνθήματα
ή φωνές, απλά σιωπηρή περιφρόνηση.
Περίμεναν να ακούσουν από τον αντίπαλο τους, που βυθιζόταν όλο και πιο
βαθιά μέσα στα ψέματα και την απάτη του. Ένα γράμμα είχε ήδη σταλεί στην
κυβέρνηση, που ήταν αρκετά ενήμερη για τις απαιτήσεις τους και ήξερε ποιοί
ήταν. Το άτομο που έστειλε το γράμμα ήταν ο κύριος Πολίτης ...
Όπως είπε ο Άρκη, όταν 100.000 άνθρωποι ξαπλώσουν ήρεμα μέσα σε μια
πλατεία, μια σιδηροδρομική γραμμή ή μέσα στους δρόμους και πουν στην
αστυνομία, “θέλω να πάω σπίτι, σε παρακαλώ πάρε με σπίτι, είμαι άρρωστος σε
παρακαλώ πάρε με σπίτι”, δεν θα ήταν δυνατό η αστυνομία να ρίξει δακρυγόνα
μέσα σ’ ένα πλήθος από άρρωστους ανθρώπους., κατ’ ουδέν λόγο, δεν θα το
έκαναν;
Με τη δύναμη της αδράνειας, ο κόσμος έφερε ολόκληρο το έθνος σε
στασιμότητα, χωρίς βία.
Το αποτέλεσμα ακολούθησε γρήγορα. Οι “παχουλοί χρηματιστές” που είχαν
τον πιο μεγάλο έλεγχο στην οικονομία (την κατάρρευση της χρηματιστηριακής
αγοράς, το ανέβασμα και το κατέβασμα των τιμών του χρυσού) και που τα είχαν
ένα με τους διεφθαρμένους πολιτικούς, άρχισαν να πανικοβάλλονται διότι θα
έχαναν εκατομμύρια δολάρια στη χρηματαγορά. Για κάθε νόμισμα που οι
άνθρωποι στο δρόμο έχαναν επειδή δε δούλευαν, αυτοί έχαναν εκατοντάδες
χιλιάδες. Έτσι, εις το όνομα των ιερών τους χρημάτων, έπρεπε να κάνουν κάτι –
και οι άνθρωποι νίκησαν.
Λίγο παρ’ ολίγο, έχετε μπει στα καλούπια. Είναι γι’ αυτό που οι εξωγήινοι
φίλοι μας ανησυχούν. Είσαι ένα ανθρώπινο ον, όχι ένα ρομπότ. ΞΥΠΝΑ ΤΩΡΑ.

Έχετε ποτέ απορήσει, μόνο για να δώσω ένα παράδειγμα, τι θα γινόταν αν
σταματούσε ο ηλεκτρισμός μέσα σε μια υπεραγορά με τους καινούριους
υπολογιστές και το νέο κωδικό που καταγράφει τις τιμές; Οι πωλητές δε θα
μπορούσαν ακόμα και να προσθέσουν τις τιμές – οι κώδικες πάνω στα
περισσότερα αντικείμενα θα το καθιστούσαν ένα αδύνατο αγώνα. Έχει ποτέ
περάσει από το νου σας ότι, το κωδικό σταματά εσένα τον καταναλωτή, από του
να ξέρεις την τιμή ενός κουτιού ψημένων φασολιών, εκτός αν κοιτάξεις την
απόδειξη που σου έδωσαν; Μα αυτό είναι ένας κοπιώδης αγώνας. Έτσι όλο και
πιο λίγο έχετε επίγνωση του πόσο ξοδεύετε και, ανεπαίσθητα οι χρηματιστές
παίρνουν τον έλεγχο των δικών σας χρημάτων.
Ήξερα ένα μικρό χαριτωμένο καταστηματάρχη που είχε ένα πρόβλημα με τη
μηχανή του ταμείου του. Έφτασα ενώ την επισκεύαζαν. Μου πούλησε δύο
αντικείμενα προς ένα δολάριο τριάντα οχτώ σεντς το καθένα. Τον πήρε τρία
λεπτά να λογαριάσει την ολική τιμή στο χαρτί και κατέληξε να μου δώσει δύο
δολάρια τριάντα τέσσερα από τα πέντε δολάρια που του έδωσα, απλά επειδή
έχασε τη συνήθεια να κάνει μια τέτοια απλή πρόσθεση ακόμα και στο χαρτί.
Εμπιστεύεται τη μηχανή, όπως κάνουν χιλιάδες σαν κι’ αυτόν. Οι άνθρωποι δίνουν
εμπιστοσύνη σε πιστωτικές κάρτες και υπολογιστές, κάνουν λάθος γιατί,
ανεπαίσθητα, δε σκέπτονται πλέον οι ίδιοι, αφήνουν τους χρηματιστές να
προσθέτουν γι’ αυτούς. Ανεπαίσθητα, δεν “ελέγχουν” πλέον.
Ας κάμουμε ένα μικρό πείραμα μαζί, και θα δείτε για το τι μιλώ. Είσαστε
έτοιμοι; Εντάξει, λίγες γραμμές πιο πάνω, έκανα μια πρόσθεση για σας και σας
εξήγησα ότι αγόρασα προϊόντα αξίας δυο δολαρίων εβδομήντα έξι σεντς, και ο
καταστηματάρχης μου έδωσε δύο δολάρια τριάντα τέσσερα από τα πέντε
δολάρια. Ευτυχώς δεν ήσουν ο καταστηματάρχης, γιατί θα σε έκανα να χάσεις
δέκα σεντς. Το έκανα επίτηδες για να σε πιάσω μέσα. Εάν όμως είσαι μεταξύ
αυτών που σταμάτησαν να διαβάζουν την παράγραφο για να ελέγξουν το
άθροισμα σημαίνει ότι δεν πιάνεστε εύκολα. Εάν πέφτετε στην κατηγορία αυτών
που δεν έλεγξαν, θα ήταν καλό να αλλάξετε στάση τώρα. Είσαι ένα ανθρώπινο
ον, που περικλείεις ένα Θείο κομμάτι, να είσαι περήφανος γι’ αυτό, και σταμάτα να
συμπεριφέρεσαι σαν ένα πρόβατο.
Έχεις ήδη διαβάσει αυτό το βιβλίο μέχρι τέλους, αυτό είναι καθ’ εαυτό πολύ
σπουδαίο. Σπουδαίο; Ναι, διότι αυτό δείχνει ότι ενδιαφέρεσαι πιο πολύ από το να
έχεις ένα κομμάτι βοδινό και πατάτες, χάμπουργκερ, ξινολάχανα, ή ένα ποτήρι
μπύρα. Ώστε καλά πάμε!
Το επόμενο που έχω να πω σκοπεύει άμεσα τα εκατομμύρια των νέων
ανθρώπων ανά τον κόσμο. Οτιδήποτε μου είπε η Θάω να γράψω, και, βεβαίως

οτιδήποτε που μόλις έχω προσθέσει, απευθύνεται εξ’ ίσου προς τους νέους, αλλά
θέλω να προσθέσω ένα μήνυμα ειδικά γι’ αυτούς.
Φίλοι μου, ένας μεγάλος αριθμός από σας, έχετε χάσει την ελπίδα, είσαστε
άνεργοι, έχετε πάθει πλήξη, ή είσαστε συνωστισμένοι σε πόλεις, γιατί δεν
αλλάζετε ριζικά τον τρόπο ζωής σας; Αντί να μένετε αδρανείς μέσα σε ανθυγιεινά
περιβάλλοντα, μπορείτε να οργανωθείτε πάνω σε εντελώς διαφορετική
κατεύθυνση.
Μιλώ ειδικά για την Αυστραλία, διότι δε γνωρίζω τι είδους πόρους έχουν οι
άλλες χώρες, όμως βασικά μπορεί αναμφίβολα να ισχύουν και σε άλλες χώρες.
Ελάτε μαζί, οργανωθείτε και ζητήστε από την κυβέρνηση να σας ενοικιάσει
καλλιεργήσιμη γη, πάνω σε 99 χρόνια συμβόλαιο (υπάρχει τέτοια διαθέσιμη γη
πιστέψετε με). Με αυτό τον τρόπο μπορείτε να δημιουργήσετε κοινοτικές επαύλεις
όπου θα είσαστε αυτάρκεις. Θα έχετε την ικανοποίηση και την περηφάνια στο να
αποδείξετε στους γύρω σας ότι δεν είσαστε “κηφήνες”, ότι είσαστε σε καλύτερη
θέση από ένα έθνος. Θα μπορούσατε να ιδρύσετε μια “δημαρχία” με τους δικούς
σας νόμους και εσωτερική πειθαρχία και ταυτόχρονα να εκτιμάτε αυτούς της
χώρας που ζείτε.
Είμαι πεπεισμένος, ότι μια καλή κυβέρνηση ευχαρίστως θα σας έδινε “μια
ώθηση προς τη σωστή κατεύθυνση.” (Σπαταλά τόσα χρήματα οπωσδήποτε, που
για μια φορά, θα έδινε χρήματα για ένα μεγάλο σκοπό)
Βεβαίως, θα πρέπει να πράξετε υπεύθυνα γιατί οι κακολογητές θα είναι
έτοιμοι να ορμήσουν πάνω σας, επειδή είναι πεπεισμένοι ότι είσαστε “χαμένοι. ”
Προσωπικά, έχω απόλυτη πίστη σε σας, πίστη – ότι εσείς, η νέα γενιά, θα κτίσει
ένα καλύτερο κόσμο, πιο καθαρό και πιο πνευματικό. Δεν απευθύνεται και σε σας
το μήνυμα των Θαόρι;
Έτσι, πρέπει να αποδείξετε ότι είσαστε υπεύθυνοι και να δημιουργήσετε τους
δικούς σας κανόνες. Όχι ναρκωτικά από την αρχή, γιατί τα ναρκωτικά, όπως
ξέρετε, διαταράσσουν το αστρικό σας σώμα που είναι ο πραγματικός σας εαυτός,
και δεν τα χρειάζεστε καθόλου. Αυτοί από σας που οι φίλοι τους έχουν πέσει στην
παγίδα, θα βρουν μια διέξοδο με τη βοήθεια σας – αν το θέλουν. Έχετε ένα
μεγάλο έργο μπροστά σας, όχι μόνον να βοηθήσετε τους συνομήλικους σας, αλλά
επίσης να αναδιοργανώσετε τη ζωή σας πάνω σε νέα βάση. Θα ανακαλύψετε
αργότερα απερίγραπτες χαρές. Από υλικής άποψης, θα κάνετε ένα “γυρισμό προς
τη φύση” και θα είσαστε οι πρώτοι που θα το κάνετε με σοβαρότητα. Τι
χρειάζεστε για να επιζήσετε; Αέρα, νερό, ψωμί, λαχανικά και κρέας.
Μπορείτε να κατορθώσετε όλα αυτά τα πράγματα από μόνοι σας, και χωρίς
να χρησιμοποιήσετε πάλιν χημικά προϊόντα. Τα Ισραηλινά “κιμπούτς”
λειτουργούν τέλεια. Μπορείτε να λειτουργήσετε ακόμα καλύτερα διότι, στην
Αυστραλία, είσαστε πολυεθνικοί. Όμως το ζήτημα δεν είναι αν θα προσπεράσετε
τους άλλους, το ζήτημα είναι να ζείτε ωραία, και με υπόληψη. Έπειτα, από
πνευματικής και από πλευράς αναψυχής, θα έχετε τις δικές σας δισκοθήκες. Μια
δισκοθήκη ξέρετε, είναι ακριβώς το ίδιο διασκεδαστική στην ύπαιθρο όσο και στην
πόλη! Οι δικές σας βιβλιοθήκες, τα δικά σας θέατρα όπου θα μπορείτε να
δημιουργείτε και να ανεβάζετε τα δικά σας θέατρα, και που θα μπορείτε να
δημιουργείτε και να εκτελείτε τα δικά σας έργα. Θα έχει σκάκι, επιτραπέζιο τένις,
μπόουλ, μπιλιάρδα, πετόσφαιρα, τόξο, ξιφασκία, σέηλ μπόουρτινγκ, ιππασία,
σερφινγκ, ψάρεμα, ο κατάλογος δεν τελειώνει ... Μερικοί μπορεί να προτιμούν
κλασσικό χορό, άλλοι, πολεμικές τέχνες. Θα αποφύγετε βίαια παιγνίδια που
γεννούν πάρα πολλή έχθρα.
Μπορείτε να δείτε ότι υπάρχουν αναρίθμητα πράγματα να κάνετε μέσα στη
φύση, πολύ περισσότερα από τη γωνιά κάποιου δρόμου, σε οποιαδήποτε πόλη.
Η φυσική και πνευματική ευημερία σας θα ωφεληθεί πολύ από το γιόγκα. Θα
ήθελα να επιμείνω πάνω σ’ αυτή την πειθαρχία, και ειδικά πάνω στην αναπνοή
δια μέσου των τσιάκρας. Τριάντα λεπτά γιόγκα κάθε πρωί και βράδυ θα ήταν
τέλειο.
Είσαστε η νέα γενιά, και οι πιο πολλοί από σας, έχετε καταλάβει ότι πρέπει να
πάτε ΜΕ τη φύση και το περιβάλλον, και όχι ΕΝΑΝΤΙΟΝ του.
Οι πιο πολλοί από τους ηλίθιους που πηγαίνουν εναντίον της φύσης θα σας
κατακρίνουν όταν κάνετε διαδηλώσεις, για ένα καλό σκοπό, για τη διατήρηση των
δένδρων. Υποτιμητικά σας ονομάζουν “πράσινους” ή “χίππεις.” Αποδείξετε στον
κόσμο και κυρίως στον εαυτό σας, ότι εφαρμόζετε αυτά που διδάσκετε, διότι όταν
αρχίσετε να εργάζεστε στην κοινοτική έπαυλη σας, θα μπορείτε να κάνετε ακόμα
πιο πολλά για να διατηρήσετε το περιβάλλον. Ακόμη θα μπορέσετε να
δημιουργήσετε δάση. Εκλέξετε από τις ομάδες σας μερικούς υπεύθυνους
ανθρώπους, όχι διευθυντές η κυρίους, αλλά υπεύθυνους ανθρώπους, συμβούλους
που θα εκλέγονται δημοκρατικά. Είμαι πεπεισμένος ότι θα μπορέσετε να δείξετε
σε όλο τον κόσμο ότι μπορείτε να κάνετε καλύτερη δουλειά από τα έθνη που
κυβερνούνται από σκιώδεις πολιτικούς, και εις το όνομα του ΣΥΜΠΑΝΤΟΣ, σας
ευχαριστώ.
Η Θάω σας είπε (Ιδε. Κεφ.9) ότι η θρησκεία και η πολιτική είναι τα δύο από
τα χειρότερα δηλητήρια της κοινωνίας.
Επομένως εάν σκοπεύετε να κατακλύσετε με γράμματα τον εκδότη μου, ότι
με θέλετε να απαντήσω, ή με την εισήγηση να γίνω γκουρού σας ή να
δημιουργήσω μια θρησκεία, να το σκεφτείτε ξανά. Θα πάτε εναντίον της θέλησης
μου και εναντίον των Θαόρι και της Θάω και δε θα καταλήξετε πουθενά.
Η Θάω σας είπε, “Ο μεγαλύτερος ναός του ανθρώπου είναι μέσα του, είναι
εκεί που μπορεί να επικοινωνήσει οποιαδήποτε ώρα, με το δημιουργό, το
δημιουργό του, χρησιμοποιώντας στοχασμό και συγκέντρωση μέσον του
μεσάζοντα, του Ανώτερου – εαυτού του.”
Μη μου μιλάτε για κτίσιμο ναών, εκκλησιών, καθεδρικών, Ασράμ ή οτιδήποτε
άλλο.
Κοιτάξετε μέσα σας και θα διαπιστώσετε ότι έχετε ότι χρειάζεστε για να
επικοινωνείτε με Αυτόν, απλά γιατί είναι Αυτός που το έβαλε εκεί.
Τελικά, θα ήθελα να τελειώσω λέγοντας αυτό: Ως ταπεινός υπηρέτης της
Θάω και των Θαόρι που μου ζήτησαν να γράψω αυτό το έργο, θέλω να σας
υπενθυμίσω, για τελευταία φορά, ότι οποιαδήποτε θρησκεία υπάρχει, και αν
πιστεύετε στο ένα ή το άλλο πράγμα, αυτό με κατ’ ουδένα τρόπο δε θα αλλάξει ότι
έχει καθιερωθεί από το μεγάλο ΠΝΕΥΜΑ, ΤΟ ΘΕΟ ΤΟ ΔΗΜΙΟΥΡΓΟ –
Μπορείτε να ΤΟΝ λέγετε όπως θέλετε.
Καμιά θρησκεία, καμιά πίστη και κανένα βιβλίο, ακόμα και αυτό, θα
επηρεάσει την αλήθεια και την τάξη που έχει καθιερωθεί από ΑΥΤΟΝ μέσα στο
σύμπαν.
Οι ποταμοί πάντοτε θα τρέχουν από την πηγή τους προς τον ωκεανό, ακόμα
και αν μια θρησκεία ένα σχίσμα ή δισεκατομμύρια άνθρωποι θέλουν να πιστεύουν
το αντίθετο.
Το μόνο ΑΛΗΘΙΝΟ, ΜΟΝΙΜΟ πράγμα είναι ο νόμος του ΔΗΜΙΟΥΡΓΟΥ,
αυτού που ΗΘΕΛΕ στην αρχή, το νόμο του ΣΥΜΠΑΝΤΟΣ, το ΝΟΜΟ ΤΟΥ,
και απολύτως ΚΑΝΕΝΑΣ δε θα μπορέσει να τον αλλάξει ΠΟΤΕ.
M. J. P. Demarquet.
Καιρνς, Αυστραλία, Απρίλης 1993