ΧΡΗΜΑΤΟΚΕΝΤΡΙΚΗ ΤΑΞΗ ΠΡΑΓΜΑΤΩΝ

[doctormarkon]

Αφορμή να ανοίξω αυτό το νήμα ήταν η συζήτηση στο προσωπικό στιγμα του Divine sinner

Μεγαλώσαμε με μία χρηματοκεντρική αντίληψη πραγμάτων. Ότι όλα έχουν μία τιμή και ότι πληρώσεις παίρνεις. Ότι αν δεν έχεις λεφτά δεν είσαι τίποτα. Ότι την αγάπη στον άρρωστο πατέρα τη δείχνεις με το φακελάκι στο γιατρό, ότι την αγάπη στο παιδί τη δείχνεις με τα φροντιστήρια.
Ότι η διασκέδαση εξαρτάται από το πόσα ξοδεύεις και πόσο ακριβό είναι το εστιατόριο που πήγες.

Κι όμως υπάρχει ζωή πέρα από αυτή την αντίληψη.

Θυμήθηκα περιστατικά που πέρασα καλά χωρίς να ξοδέψω χρήματα και μάλιστα μου έμειναν αξέχαστες οι στιγμές αυτές.
...................................................................................................
Από μικρή αντιπαθούσα τις "χρονιάρες μέρες" Μου έφερναν μελαγχολία.
Τα χρήματα εκείνη την εποχή δεν έλειπαν. Μπορούσα να πάω όπου ήθελα. Αλλά τα μπουζουξίδικα μου έφερναν αλλεργία σαν χώρος με στριμωξίδι και φασαρία. Άσε το επίσημο ένδυμα και ο σημαιοστολισμός.

Ένας φίλος έρριξε την ιδέα για πάρτυ ρεβεγιόν ρεφενέ με είσοδο ένα χιλιάρικο (δραχμές) Είχαμε περάσει πολύ ωραία και μαζεύτηκαν καμιά 30 άτομα σε ένα μικρό παλιό διαμέρισμα στο κέντρο της Αθήνας. Ακούστηκαν και κάτι σχόλια για γυφτιές αλλά υπήρξαν και άτομα που έκαναν πάρτι ρεφενέ σπίτι τους.

Άλλη μια φορά κάναμε πάρτι στην παραλία στη Λουμπάρδα που έχει μια καλύβα με δύο τζάκια. Όσες φορές έχω περάσει νύχτα τα τζάκια στη καλύβα είναι αναμμένα και κάποιοι ψήνουν και κάνουν πάρτι.

Άλλη μια χρονιάρα μέρα κάναμε ρεβεγιόν στο ανατολικό αεροδρόμιο στην καφετέρια.

Ανοίγω αυτό το νήμα για ιδέες και εμπειρίες ή περιστατικά που κάποιος πέρασε πολύ καλά χωρίς να ξοδέψει χρήματα. Ή με πολύ λίγα χρήματα.

[Divine Sinner]

Εχω σκεφτει πολλές φορές να κανω ενα δειπνο στον εαυτο μου να ψησω εξω μονος μου χωρις καμια αιτια.

[doctormarkon]

Πέρα από τη διασκέδαση θυμήθηκα ένα άλλο περιστατικό έξω από τη χρηματοκεντρική αντίληψη.

Φιλοξενούσαμε τις ξαδέρφες μου για μερικές μέρες σπίτι γιατί οι θείοι μου θα πήγαιναν στο χωριό για κάτι κληρονομικά.
Ο πατέρας μου ήθελε να περάσουν καλά και πήγε στο χασάπη και παράγγειλε το καλύτερο φιλέτο. Οι ξαδέρφες κοίταζαν το πιάτο με κάποια απογοήτευση και φαινόταν σαν να έτρωγαν με το ζόρι.
Όταν γύρισαν οι γονείς τους ρώτησαν αν πέρασαν καλά. Είχαν περάσει καλά αλλά το φαγητό δεν τους άρεσε. Τις άκουσα να λένε "Βάλε γίγαντες στο φούρνο να φάμε να φχαριστηθούμε γιατί ο θείος μας τάραξε στο κοψίδι " Στους γονείς μου αυτό φάνηκε παράλογο. Δηλαδή να θεωρούν καλύτερο φαγητό τους γίγαντες από το φιλετάκι. Αλλά και εγώ όταν άκουσα γίγαντες στο φούρνο ζήλεψα. Τους προτιμούσα από το φιλέτο.
Ο πατέρας μου πίστευε ότι θα περνούσαν καλύτερα και θα ήταν ευχαριστημένες αν διάλεγε ότι ακριβότερο. Αλλά το ακριβότερο δεν ήταν του γούστου τους.

[doctormarkon]

Εχω σκεφτει πολλές φορές να κανω ενα δειπνο στον εαυτο μου να ψησω εξω μονος μου χωρις καμια αιτια.

Γιατί όχι.

Η μυρωδιά από κοψίδια προσελκύει παρέα.

Μπουχτίσαμε με την ταχτοποιημένη ζωή που έτσι κι αλλιώς δε βγάζει πουθενά. Λίγη τρέλα αλλά ωραία τρέλα είναι αυτό που χρειάζεται.

[doctormarkon]

Αν θέλεις να το κάνεις πρέπει να βιαστείς.

Που ξέρεις μπορεί να απαγορευτεί το ψήσιμο.

[doctormarkon]

Κυκλοφορούν στα Σούπερ Μάρκετ και στα είδη κάμπιγκ κάτι ψηστιέρες μιας χρήσης σε μέγεθος πιάτου. Ιδανική για μοναχικό ψήσιμο.

Τον τελευταίο καιρό έχω δει να γίνονται πάρτι παιδιών σε παραλίες όταν το παιδί είναι γεννημένο καλοκαίρι με ψήσιμο κοψιδιών τυροπιτάκια κεφτέδες και τούρτα με κεράκια στην άμμο