Posted: Thu Jan 04, 2007 9:28 am
--------------------------------------------------------------------------------
Σαφώς με αυτό το τρικ του παιχνιδιού μπορούμε να βγάλουμε πολλά περισσότερα αλλά όπως λες και εσύ πρέπει να υπάρχουν στόχοι (που σε μερικά θέματα λείπουν) και κάποιες σωστές παρεμβάσεις από τον εκπαιδευτικό - συντονιστή που δεν υπάρχουν αφού δεν θα μπορούσε να γίνει κάτι τέτοιο μέσω ίντερνετ. Οπότε μερικές συζητήσεις `παρεκτρέπονται`.
Οπότε το πραγματικό πρόβλημα επικεντρώνεται στην έλλειψη συγκεκριμένου στόχου απο κάποιους συνομιλητές, έτσι; Γιατί, όταν ανοίγεται ένα θέμα, σίγουρα υπάρχει συγκεκριμένος στόχος απο αυτόν που το ανοίγει, ο οποίος συνήθως κατατίθεται εξαρχής! Υπάρχουν βέβαια και οι περιπτώσεις που ο ίδιος ο ενδιαφερόμενος είναι λίγο μπερδεμένος μέσα του ως προς τους στόχους, αλλά δεν μπορούμε να κατηγορήσουμε κανέναν γι'αυτό. Αν είχαμε όλοι ξεκάθαρους στόχους θα είχαμε και πιο θετικά αποτελέσματα σε όλους τους τομείς της ζωής μας! Όσον αφορά τις παρεμβάσεις απο τον 'συντονιστή' της συζήτησης, θεωρώ οτι απο την στιγμή που εμπλέκονται ενήλικες (και εδώ είναι η διαφορά σε σχέση με τον εκπαιδευτικό), συντονιστές γίνονται όλοι. Ο καθένας οφείλει να συντονίζει τον εαυτό του, δηλαδή τον λόγο του, τον τρόπο που θα εκθέσει τις απόψεις του κτλ. Υπάρχουν βέβαια στα φόρουμ και οι πραγματικοί συντονιστές, τα μέλη του διαχειριστικού, οι οποίοι όμως έχουν ως κύρια ευθύνη τους να μην παρεκτραπούν τα μέλη της συζήτησης ως προς το 'πειθαρχικό' ζήτημα (βρισιές, ειρωνείες κτλ).
Αλλά κι εδώ ενέχεται ο ίδιος κίνδυνος να μην είναι ξεκάθαρο το τί περιμένει κάποιος απο τους ομιλητές απο την συγκεκριμένη συζήτηση.
Οπότε, μπαίνουμε στο εξής τριπάκι, το οποίο δεν επιλύεται εύκολα, γιατί έχει να κάνει με πολλές παραμέτρους του ψυχισμού και της παιδείας (όχι απαραίτητα της ακαδημαϊκής) του κάθε ανθρώπου: ο άνθρωπος είναι ένα σύνολο ιδεών, θέσεων, αξιών, απόψεων, γνώσεων, πληροφοριών, συναισθημάτων, εμπειριών, ελαττωμάτων και χαρισμάτων. Είναι ΑΔΥΝΑΤΟΝ να εκφράζονται όλοι με τον ίδιο τρόπο (δεν λέω να έχουν τις ίδιες απόψεις, άλλωστε δεν είναι αυτό το ζητούμενο σε μία συζήτηση). Το θέμα είναι να προσπαθούν τουλάχιστον να κατανοούν τις θέσεις του άλλου, ακόμα και αν δεν εκφράζονται με τον καλύτερο τρόπο. Για μένα σημασία έχει η πρόθεση, και η προσπάθεια να καταλάβει κάποιος τις θέσεις μου, αλλά και η διάθεση να μου δώσει να καταλάβω τις δικές του, κι όχι τόσο ο άρτιος ή όχι τροπος με τον οποίο θα το κάνει.
Ασφαλώς και επιλέγω κάποια στιγμή να συνομιλήσω κυρίως με κάποιους με τους οποίους νιώθω οτι -τουλάχιστον- θα καταλαβαινόμαστε, κι αυτό είναι κάτι που γίνεται επίσης σε όλους τους τομείς της ζωής μας, κάνουμε τις επιλογές μας, χωρίς να σημαίνει οτι κατακρίνουμε τους τρόπους των άλλων. Κάνουμε όμως τις επιλογές μας, ώς προς τους ανθρώπους με τους οποίους 'συντονιζόμαστε' καλυτερα.
Το ίδιο ισχύει λοιπόν και στο ίντερνετ! Κάνεις τις επιλογές σου. Βλέπεις μία συζήτηση που σ'ενδιαφέρει, αλλά νιώθεις οτι δεν μπορείς να βγάλεις άκρη, δεν μπορείς να συντονιστείς με τους ανθρώπους που εμπλέκονται σ'αυτή. Απλά δεν παίρνεις μέρος. Εϊναι σίγουρο οτι θα ξαναβρείς την ευκαιρία να εμπλακείς σε μία παρόμοια (ή και ίδια) συζήτηση με άτομα που δονούνται στο ίδιο επίπεδο μ'εσένα (υψηλό ή χαμηλό δεν το κρίνω, αναφέρομαι σ'αυτό ως απλά ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΟ).
Επομένως (καταλήγω), δεν υπάρχει ουσιαστικός λόγος ν'απογοητεύεσαι που το σύνολο των ομιλητών ή και των συζητήσεων δεν είναι της δικής σου 'δόνησης', γιατί και μία ομάδα ανθρώπων (ή κάποιους συγκεκριμένους 'διάσπαρτους' ανθρώπους) να βρείς που συντονίζεσαι, αρκεί για να κάνεις ό,τι συζήτηση θές!
Πχ, εδώ μέσα, όπως προείπα, διαφωνώ με συγκεκριμένα άτομα, συγκεκριμένης νοοτροπίας (εθνικοσοσιαλισμός). Ε, δεν μπορώ να συζητήσω με όλους βέβαια, υπάρχουν δύο, τρείς άνθρωποι με τους οποίους ΕΠΙΔΙΩΚΩ να συζητώ, γιατί βγάζω άκρη, βγάζω συμπεράσματα, προχωράω την σκέψη μου ένα επίπεδο πιο πέρα. Δεν θεωρώ οτι οι υπόλοιποι της ίδιας νοοτροπίας είναι βέβαια χειρότεροι ή καλύτεροι απο μένα, απλά είναι διαφορετική η προσέγγισή τους μέσα σε μία συζήτηση και προσπαθώ να μην εμπλέκομαι πολύ, για να μην αναλώνομαι αφού είναι σχεδόν σίγουρο οτι δεν υπάρχει καποιο σημείο επαφής ως προς τον ΤΡΟΠΟ και την ΠΡΟΘΕΣΗ να κατατεθούν οι απόψεις μας...
Είναι τόσο απλό τελικά... πιο απλό απ'ό,τι νομίζεις.
Εδώ κάνεις λάθος, όταν μιλάμε για την δομή μιας συζήτηση υπάρχει ένα και μοναδικό σωστό και αυτό είναι εντελώς αντικειμενικό. Άλλωστε η έκφραση - έκθεση είναι μάθημα που εξετάζεται στα σχολεία και μπορεί να κριθεί και κρίνεται με συγκεκριμένα κριτήρια.
Εδώ έχεις μέν δίκιο, αλλά ο διαφορετικός ή ακόμα και ΛΑΘΟΣ τρόπος έκφρασης δεν σημαίνει οτι δεν μπορεί να γίνει μία ωραία συζήτηση, ακόμα και εν μέσω παρεκτροπών, που είναι και το πιο σύνηθες. Θα μπορούσα να σου παραθέσω πολλά λίνκς απο εδώ μέσα, που έχει συμβεί ακριβώς αυτό, αλλά δεν το κάνω, για να μην αυτοχαρακτηριστούν (λανθασμένα) κάποιοι. Δεν επιδιώκω κάτι τέτοιο.
Άλλωστε υπάρχει κι ένα ύπουλο λάθος στο παραπάνω που λές! Η έκθεση (ιδεών) δεν κρίνεται και τόσο αντικειμενικά! Ειδικά στην έκθεση, διαφορετικοί βαθμολογητές δίνουν διαφορετική βαθμολογία, γιατί ακριβώς ο τρόπος έκφρασης είναι αρκετά υποκειμενικός (είναι η 'δόνηση' που σου έλεγα). Πολύ λίγες εκθέσεις μπορούν να βαθμολογηθούν με αρκετά παρόμοια βαθμολογία, γιατί ελάχιστοι είναι αυτοί των οποίων ο λόγος και ο τρόπος έκφρασης αναγνωρίζεται ως ΑΡΤΙΟΣ! Είναι τόσο λίγοι μάλιστα που έχουν γίνει ολόκληρες αναλύσεις ειδικών και μέχρι και συνέδρια για να αποφασιστεί ΤΙ τελικά είναι αυτό που πρέπει να βαθμολογείται στην έκθεση, και ΤΙ ειναι αυτό που καθιστά μία έκθεση ΑΡΤΙΑ δομημένη, όπως λές. Αφού αποφασίστηκε λοιπόν αυτό απο τους ειδικούς, βγήκαν τα χιλιάδες βοηθήματα έκθεσης, τα οποία όντως μπορεί να δίνουν τα κλειδιά για έναν άρτια δομημένο λόγο, αλλά δεν δίνουν κανένα κλειδί για την σωστή πρόθεση του γράφοντα. Κι αν νομίζεις οτι δεν έχει σημασία, θα σου δώσω ένα παράδειγμα: Έχω γράψει έκθεση στο φροντιστήριο που πήγαινα, για ένα θέμα, για το οποίο δεν ήξερα ΤΙΠΟΤΑ. Δεν είχα κάν ξεκαθαρισμένες θέσεις, ή έστω μία γνώμη ρε παιδί μου, κάτι για να μπορέσω να κινηθώ! Αφορούσε την Ευρωπαϊκή Ένωση, δεν θυμάμαι ακριβώς, αλλά ένα θέμα που δεν μ'ενδιέφερε. Ε, λοιπόν το τί σάλτσες έγραψα δεν λέγεται!!!! Διάβαζα την έκθεση και δεν έβλεπα μέσα της κανένα κομμάτι μου, τουλάχιστον κανένα αληθινό κομμάτι μου! Ε, η έκθεσή μου βαθμολογήθηκε με 18,5! Πήρε τον υψηλότερο βαθμό τότε, και μάλιστα αυτό έγινε γιατί ο καθηγητής αναγνώρισε οτι ΔΕΝ είχα άποψη, αλλά εκτίμησε το οτι κατόρθωσα να γράψω μία ευχάριστη, ΑΡΤΙΑ δομημένη απο πλευράς λόγου συρραφή υποθέσεων, φαντασιοπληξιών, και σχεδόν λογοτεχνικών εμπνεύσεων!!!! Αυτό σημαίνει οτι ο άρτια δομημένος λόγος, δεν σημαίνει οτι εμπεριέχει και κάποια ΑΠΟΨΗ άξια λόγου, ή (πιο σημαντικό) κάποιο ΚΟΜΜΑΤΙ του συνομιλητή σου...
Γι'αυτό επιλέγω όπως σου είπα να δίνω σημασία στην πρόθεση και την προσπάθεια του συνομιλητή μου να μου δώσει μέρη του εαυτού του, δηλαδή απόψεις του, εμπειρίες του, κτλ, κι όχι τόσο στην πραγματική του ΙΚΑΝΟΤΗΤΑ να εκφράζεται όπως θα ήθελα...
Πολυλογώ πάλι, αλλά ελπίζω οτι έγινα κατανοητή
Στόχος μου μ'αυτό το πόστ (αν δεν το κατάλαβες) ήταν να σου δώσω να καταλάβεις οτι πρέπει να ψάχνεις για άλλα πράγματα όταν εμπλέκεσαι σε μία συζήτηση, ξεφεύγοντας απο την παγίδα του 'όμορφου' λόγου, χωρίς αυτό να σημαίνει οτι δεν πρέπει να τον επιδιώκεις ο ίδιος, ή να τον επιθυμείς απο τους άλλους! Δεν ξέρω αν το κατάφερα...προσπάθησα
SystemFreaks™
. Το τι πρεσβεύω εγώ δεν είναι της παρούσης πάντως όχι εάν το ακούσω από τον αναρχικό θα τραβήξω τα μαλλιά μου. Ή και από φασίστα το ίδιο θα πράξω, οι ακραιότητες στο δικό μου μυαλλό δεν συνεπάγονται με τον Βολτερισμό, αναφέρομαι στην σωστή χρήση όχι στην κατάχρηση πάντα 
