Η φιλοσοφία της κρίσης

[Joy]

Η κρίση ειναι ενα επινόημα.
Κάθε θεσμός μέσα σε ενα κοινωνικό ιστό είναι μία επινόηση.
Ο υστεροκαπιταλισμός ή καταναλωτικός καπιταλισμός δεν μπορεί να διαχωρίσει την ιδιωτική απο τη δημόσια σφαίρα.
Στον υστεροκαπιταλισμό ανατρέπεται πλήρως το δικαιϊκό σύστημα ώστε να αφορά πλήρως τον ιδιωτικό βίο.
Η αποδυνάμωση της ανθρώπινης οντότητας οδηγεί σε αλλεπάλληλες κρίσεις.
Ο αποδυναμωμένος άνθρωπος μετατρέπεται σε εργαλείο που υπηρετεί συγκεκριμένο σκοπό μέσα στην κοινωνική δομή.
Η ανθρώπινη ελευθερία δεν είναι ιστορικό γεγονός αλλά του πνεύματος. Η ιστορία είναι μία εναλλαγή μορφών δουλείας.
Έχουμε φτάσει σε ενα σημείο που δεν γνωρίζουμε αν οι επιθυμίες μας είναι πραγματικές ή τεχνητές διότι μας τις υποβάλλει το πλαίσιο μέσα στο οποίο ζούμε.
Έχουμε ακυρώσει τον έρωτα, διότι ο έρωτας βρίσκεται στην ομιλία, στις λέξεις. Οι λέξεις δεν έχουν νοήματα αλλά σημασία. Αν οι λέξεις έχουν νοήματα τότε γίνονται επικοινωνία (δια σκοπόν τινά).
Καθε εξουσία μπορεί να επιβάλει την θέληση της μέσω αστυνομιών, οικονομικών μέτρων κ.λ.π. Αυτό που δεν μπορεί να αντιμετωπίσει είναι ο ανθρώπινος έρωτας. Ο φοιτητής στην πλατεία Τιεν αν μεν στέκεται και απλώνει τα χέρια του μπροστά στα τάνξ. Τα τανξ σταματούν γιατί αυτό το αγόρι ήταν ερωτευμένο με τη ζωή.
Με τις επαναστάσεις (όπως τις ξέρουμε) δεν κάνουμε τίποτα. Πέφτει ένα καθεστώς και δημιουργείται ένα άλλο το ίδιο ή περισσότερο καταδυναστευτικό.
Πρέπει να διεκδικήσουμε τον έρωτα μας για την ζωή και για τον κόσμο. Έρωτας σημαίνει η ενσωμάτωση του ανθρωπίνου υποκειμένου στην μήτρα του, στον κόσμο του.
Αυτό που ονομάζουμε κοινωνία δεν είναι τίποτε άλλο παρά ένας μηχανισμός καταπίεσης, εξαναγκασμού και προσομοίωσης.
Για να δημιουργηθεί συλλογικότητα δεν είναι υποχρεωτικό να δημιουργηθεί κάτω απο καθεστώς κοινωνίας αλλά κάτω απο καθεστώς κοινότητας. Η κοινότητα εδράζεται πάνω στην κοινή κουλτούρα, η κοινωνία πάνω στην πολιτιστική πρόοδο, δηλαδή συνεχή και αέναη βελτίωση των υλικών όρων και συνθηκών.
Η φύση του ανθρώπου είναι ουτοπική. Ουτοπία είναι το ανέφικτο το οποίο όμως οδηγεί ιστορικά το εφικτό. Είναι εκείνο το οποίο δεν δύναται να πραγματωθεί, για να οδηγήσει όμως την ανθρωπότητα στο δρόμο της πραγμάτωσής της.
Ο κόσμος αλλάζει μόνον όταν έστω και ενας άνθρωπος επιθυμεί να τον αλλάξει. Ο κόσμος είναι οι επιθυμίες μας. Ο κόσμος είναι το πραγματικό της πραγματικότητας.

Αυτά είναι μερικά απ όσα λέει ο Στέφανος Ροζάνης.
Το μόνο που έχω να πω είναι ότι με κάλυψε πλήρως.

[ION 4ever]

Joy μου συμφωνώ και εγώ μαζί σου.
Ο αξιαγάπητος Κ. Ροζάνης
μου προκάλεσε μερικές ευχάριστες ανατριχίλες
Να προσθέσω δε ότι δεν θα ναι μακριά εκείνη η στιγμή
που
οι αθεράπευτα ρομαντικοί
οι αναζητητές του αληθινού
οι φιλόσοφοι
οι αληθινοί επιστήμονες
εκείνοι που αισθάνονται και κρυφακούν
μέσα τους την ορμή της ζωής
οι θαυμαστές της ζωής
οι δίκαιοι
οι γενναιόδωροι
οι απλοί

θα βρεθούν σε σχέση ισχύος
και ο κόσμος θα αλλάξει.

Χάρηκα πολύ με την ομιλία αυτού του ανθρώπου
γιατί μίλησε για την κρίση με όρους που τις αρμόζουν.
Την ερμήνευσε και την απομυθοποίησε ταυτόχρονα.
Και νομίζω πως αν όλοι εμείς που η κρίση
μας βαράει την πόρτα όλο και πιο δυνατά
αν καταφέρουμε να την δούμε
στο πραγματικά πραγματικό της
μέγεθος θα μπορέσουμε να βρούμε τρόπους
να υπάρχουμε ευτυχισμένοι.

Μου άρεσε πολύ και η διαφοροποίηση ανάμεσα στην
επανάσταση και τον εξεγερμένο άνθρωπο.

Έχουμε αρκετούς ανθρώπους
των γραμμάτων των τεχνών και της φιλοσοφίας
που θα μπορούσαν να εμπνεύσουν τους ανθρώπους
και να τους ενδυναμώσουν.
Βήμα δυστυχώς δεν τους δίδεται συχνά.

Ευχαριστώ Joy.
Ήταν απρόσμενα ωραία.

[doctormarkon]

Φανταστική συνέντευξη αλλά που είναι το υπόλοιπο.

Κόπηκε πάνω στο καλύτερο.

Γιατί τον έκοψε ο Καθηγητής?

[Joy]

Αυτή τη συνέντευξη την είδα προ ημερών σε επανάληψη, μες το μαύρο ξημέρωμα.
Και πάει ο ύπνος μετά..
Χάρηκα κάθε λέξη του...
Μας είναι γνώριμα όσα μας είπε..είτε θέλουμε είτε δεν θέλουμε και αρνούμαστε να τα δούμε από αυτή την πλευρά..την απλή και αληθινή.
Και νομίζω ότι αυτά..τα γνώριμα..έχουμε αρχίσει όλο και περισσότερο να τα προσεγγίζουμε. Το σοκ και το δέος που μας πέταξαν ξαφνικά και απότομα στα μούτρα, μου φαίνεται θα τους βγεί τούμπα, θα έχουν άλλα αποτελέσματα απ αυτά που περίμεναν.
Κάτι έχει αρχίσει να αχνοφέγγει μέσα μας..
Και ο κύριος Ροζάνης συμπλέει με την εποχή.

Και πράγματι έχουμε αρκετούς αξιόλογους ανθρώπους των γραμμάτων και των τεχνών που μπορούν να μας εμπνεύσουν αλλά δεν έχουν βήμα.
Νομίζω όμως ότι και αυτο σιγα σιγα αρχίζει ν αλλάζει.

Doctor έχει και συνέχεια

[ION 4ever]

Αυτή τη συνέντευξη την είδα προ ημερών σε επανάληψη, μες το μαύρο ξημέρωμα.
Και πάει ο ύπνος μετά..
Χάρηκα κάθε λέξη του...
Μας είναι γνώριμα όσα μας είπε..είτε θέλουμε είτε δεν θέλουμε και αρνούμαστε να τα δούμε από αυτή την πλευρά..την απλή και αληθινή.
Και νομίζω ότι αυτά..τα γνώριμα..έχουμε αρχίσει όλο και περισσότερο να τα προσεγγίζουμε. Το σοκ και το δέος που μας πέταξαν ξαφνικά και απότομα στα μούτρα, μου φαίνεται θα τους βγεί τούμπα, θα έχουν άλλα αποτελέσματα απ αυτά που περίμεναν.
Κάτι έχει αρχίσει να αχνοφέγγει μέσα μας..
Και ο κύριος Ροζάνης συμπλέει με την εποχή.

[doctormarkon]

Και εγώ χάρηκα την κάθε λέξη του.
Τοποθετεί το θέμα στη σωστή του πλευρά.

Κυρίως το θέμα των πλασματικών αναγκών.

Όλοι το βλέπαμε.
Το βλέπαμε και στους γύρω μας και καμιά φορά στον εαυτό μας.
Αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι καλοπερνούσαμε ή ότι ζούσαμε σε πολυτέλεια.

Κάπως έτσι θέλουν να μας το τρίψουν στα μούτρα και εκνευρίζομαι.

Τώρα είναι ευτυχείς αυτοί που δεν έχουν χάσει την αξιοπρέπεια και την ησυχία τους ακόμα.
Γιατί μπορούν να ζουν με λιγότερα και με κατάλληλο χειρισμό καλύτερα.
Όπως για παράδειγμα οι προσωπικές σχέσεις να μη στηρίζονται μόνο σε άχρηστα δώρα, τραπέζια, τυπικές επισκέψεις για να "βγει η υποχρέωση" αλλά σε κάτι πιο ουσιαστικό.

Απ ότι είδα είναι φαν του Φουκώ και του Άλμπερ Καμύ και έχει επηρεαστεί η σκέψη του από τη Σχολή της Φραγκφούρτης.
Μήπως πρέπει να τους ξαναθυμηθούμε?

Είχαν γίνει κάποτε Ντεμοντέ αλλά είναι πιό επίκαιροι από ποτέ

[enigma]

ωραίος πραγματικά ωραίος