Σοσιαλισμός, υπεραξίες και ζημιά

[ArELa]

Βρήκα σημαντικό άρθρο στο taxalia και το παραθέτω αυτολεξί





Ο σοσιαλισμός δεν βλέπει τις υπεραξίες... Αυτό φέρνει ζημιά πολλών δις ευρώ σε ΟΛΟΥΣ μας!!

Ένα από τα μεγαλύτερα λάθη που κάνουμε ως λαός είναι ότι περιμένουμε να μας ανοίξουν τα μάτια οι οικονομολόγοι...

Συγχωρέστε με αν στα ακόλουθα κάποιος οικονομικός όρος δεν είναι δόκιμος ή επιστημονικά ορθός. (το άρθρο αυτό το γράφω έχοντας φίλους/κοντινότατους συγγενείς οικονομολόγους με τους οποίους συνομιλώ καθημερινά και γνωρίζοντας ότι
στο taxalia υπάρχουν οικονομολόγοι!).

Οι οικονομολόγοι μπορούν να εξηγήσουν ή/και αναλύσουν οικονομικά ζητήματα καθώς και να διαχειριστούν οικονομικές καταστάσεις αλλά σε καμία περίπτωση δεν μπορούν να προβλέψουν το –οικονομικό- μέλλον.

Δεν χρειάζεται απόδειξη για αυτό παρά μόνο να σας θυμίσω ότι δεν προβλέφτηκε η κρίση στις ΗΠΑ (θυμάμαι πριν την κατάρρευση μιας τράπεζας οι οικονομολόγοι την είχαν αξιολογήσει ως υγιή~ την κρίση κατά σύμπτωση προβλέψαν ελάχιστοι οι οποίοι και «βραβευθήκαν»!) δεν προβλέφθηκε το ατιμώρητο σκάνδαλο του χρηματιστηρίου, την μεγαλύτερη και βιαιότερη ανακατανομή του Ελληνικού πλούτου.

Επίσης -σχεδόν- μόνο από εδώ ακούσατε-διαβάσατε για την μπαρούφα της πράσινης ανάπτυξης (που θα μπορούσαν να την λέγανε και γαλάζια), την χειρότερη και πιο αντιπαραγωγική δημόσια επένδυση. Σχεδόν ισότιμη της απόρριψης των χρημάτων μας σε κάδο απορριμμάτων ίσως και χειρότερη διότι υποχρεώνει τους πάντες να πληρώνουν ακριβό ρεύμα στην ΔΕΗ.

Τέλος να θυμίσω ότι κανένας οικονομολόγος δεν απάντησε στον πάγκαλο –αντιπρόεδρο της κυβέρνησης τρομάρα μας- όταν έβρισε ολόκληρο το δημόσιο (άρα την Ελλάδα) και τον στρατό ως αντιπαραγωγικό και να του πει το απλούστατο. Το δημόσιο παράγει! (το κάναμε εμείς! Διαβάστε στο τέλος)

Σήμερα ήρθε η ώρα να σας γράψουμε για δυο πράγματα τα οποία επίσης διαφεύγουν –προφανώς- από όλους τους οικονομολόγους(!;)
Να ξεκαθαρίσω ότι...
δεν γράφω ως οικονομικός αναλυτής αλλά ως απλός πολίτης – blogger, ιδιαίτερα εξειδικευμένος στον επαγγελματικό τομέα μου. Να επαναλάβω ότι δεν είμαι δημόσιος υπάλληλος καθώς και κάτι -το οποίο θα εκτιμήσουν αυτοί που πρέπει- και θα δώσει βάρος στα γραφόμενά μου…. Δουλεύω από έκτη δημοτικού καλοκαίρια και μετά το λύκειο σπούδασα (σχολή + δύο μεταπτυχιακές εξειδικεύσεις) εργαζόμενος, με δικά μου έξοδα και χωρίς οικονομική στήριξη από την οικογένεια μου.

Ξεκινάω…
1ον
Αφορά την μεγαλύτερη καταστροφή που γίνεται σήμερα στην χώρα μου και την οποία ειλικρινά δεν αντέχω.Αυτός είναι άλλωστε και ο λόγος που γράφω το άρθρο αυτό.
Η καταστροφή αυτή είναι οικονομικής φύσης και δεν αφορά το τμήμα που όλοι γνωρίζετε δηλαδή το δημόσιο χρέος αλλά κάτι που κανένας δεν δίνει βάρος σήμερα.
Γράφω για τις υπεραξίες. Σήμερα αυτό που γίνεται –για να μην πω έγινε- είναι τραγικό. Συμβαίνει σήμερα λοιπόν μία τεράστια καταστροφή. Με δική μας πρωτοβουλία καταστρέφουμε την όποια υπεραξία. Τι είναι όμως η υπεραξία; Θα σας απαντήσω πάλι ως πολίτης και όχι ως οικονομολόγος ή πολιτικός. Υπεραξία είναι το οικονομικό αυτό μέγεθος που προστίθεται στην πραγματική αξία ενός αγαθού ή μιας υπηρεσίας την προέλευση της οποίας δίνει το καπιταλιστικό σύστημα και η αγορά.

Παραδείγματα υπεραξιών.
Όλες οι ονομασίες πρέλευσης και τα μπραντ νειμς (siemens,οπλικά συστήματα, intracom)! Ένα αυτόγραφο πρωταθλητή. Οι ομάδες ποδοσφαίρου μπάσκετ κλπ (Ολυμπιακός - Παναθηναικός κλπ) Ένα αρχαίο νόμισμα! Οι άδειες φορτηγών, ταξί, φαρμακείων… Μια βίζιτα από ένα μοντέλο -στον Μπερλουσκόνι-. ή άλλον. Οι υψηλές τιμές σε ακίνητα, καλές περιοχές βόρεια προάστια κλπ σε αυτοκίνητα, κοσμήματα από σχεδιαστές κλπ Ο κάθε είδους αέρας σε καταστήματα εστιατόρια παραλίες κλπ. Οι συναυλίες, οι τηλεοπτικοί αστέρες οι «μεγκαλο» δημοσιογράφοι. Η «επαγγελματική» εξειδίκευση στελεχών, επαγγελματιών γιατρών, πολιτικών κλπ.Η οικογενεικοκρατία στα κόμματα (στον γιο μου αφήνω το όνομά μου και άλλα πολλά)…

Νομίζω ξέρατε γιατί μιλάω, αλλά ήθελα να σας θυμίσω και εγώ μερικά παραδείγματα …

Σήμερα λοιπόν μία δραματική καταστροφή -ύψους εκατοντάδων δις ευρώ!- συμβαίνει στην χώρα. Ναι καλά διαβάσατε… εκατοντάδες δις ζημιά μέσα σε ένα μόλις χρόνο! Έκανα μία προσπάθεια καταγραφής του κόστους αυτής της κατάρρευσης των υπεραξιών στην χώρα μας…. Έμεινα στην κυριολεξία με το excel (από την ελληνική λέξη κελί) στο χέρι !!

Μερικά παραδείγματα μαλακίας (η λέξη υπάρχει από αρχαιοτάτων χρόνων χρησιμοποιείται δε και από την εκκλησία)
Και ρωτάω….
Πόσο μαλάκας να αισθάνεται κάποιος που έδωσε αέρα εκατομμυρίων –δραχμών- για ένα κατάστημα το οποίο σήμερα κλείνει σε ένα κέντρο που υποβαθμίζεται συνεχώς;
Πόσο μαλάκας να αισθάνεται κάποιος που αγόρασε ένα παραθαλάσσιο ακίνητο στους Παξούς που η ακτή είναι νατούρα και η κμπιρμπίλη σε μία μέρα με μία γραμμή λίγων λέξεων μετατρέπει σε γη υψηλής παραγωγικότητας!!;;
Πόσο μαλάκας να αισθάνεται άραγε ο κάθε ιδιοκτήτης ακινήτου –σπίτια και επαγγελματικές στέγες- που δανείστηκε από τις τράπεζες να αγοράσει κάτι το οποίο εμπεριείχε υπεραξίες και σήμερα οι τιμές –όχι οι δόσεις όμως!- κατρακυλούν μέρα τη μέρα; (και έμεινε με την δόση στο.. χέρι)

Είναι σαφές ότι η κυβέρνηση χωρίς οίκτο προσπαθεί να επιβάλει την –φορολογική-τάξη. Μακάρι να εισπράξει λίγα παραπάνω από φόρους–αν και δεν το βλέπω-. Έτσι και αλλιώς οι εισπράξεις του δημοσίου -άμεσοι και έμμεσοι φόροι, κατά την γνώμη του γράφοντος- είχαν σχεδόν αγγίξει την κορυφή –θα το αναλύσω άλλη φορά-.
Το κάνει όμως με τέτοιο τρόπο που αγνοεί αν όχι καταστρέφει τις υπεραξίες.

Σε αυτό συμβάλει και ο τραπεζικός τομέας με την ανοχή των μεγκάλων καναλιών τα οποία στην κυριολεξία παίζουν έναν κατάπτυστο ρόλο στις μέρες μας.
Οι τράπεζες και η κυβέρνηση –άθελα ή εσκεμένα δεν ξέρω- αντί να στηρίξουν την πραγματική οικονομία … ενισχύουν τις πράσινες μπαρούφες. Αλήθεια ποιος άραγε θα πληρώσει τόσο ακριβά αυτούς που θα παράγουν αυτό το πανάκριβο ρεύμα;; Αφού κάθε μέρα κλείνουν επιχειρήσεις….

Για να κλείσω το πρώτο θέμα… καλώ όποιον νομίζει ότι αντέχει να κάνει επίσης έναν πρόχειρο υπολογισμό που θα έχει την εξής λογική. Έστω ότι κοστολογούμε την αξία της Ελλάδα –επιχειρήσεις, γη, υπηρεσίες κλπ- τον Οκτώβριο του 2009 και τον Οκτώβριο του 2010… τι διαφορά λέτε να προκύπτει;; ξαναλέω, αν αντέχει κάποιος!!

Πάμε στο δεύτερο.
Το δεύτερο που διαφεύγει από οικονομολόγους –σχεδόν όλους- είναι η διαφορά ιδεολογίας πασόκ – νδ και λοιπών κομμάτων.

Είναι συχνό πλέον να ακούμε το .. είναι όλοι ίδιοι, τα κόμματα δεν έχουν διαφορές και άλλα τέτοια…

Μάλιστα χαρακτηριστική ήταν και περίπτωση που πρώτοι αποκαλύψαμε (δείτε στο τέλος) να φανεί ότι Σαμαράς και Παπανδρέου λένε τα ίδια.

Και όμως, δεν είναι έτσι! Υπάρχει διαφορά και μάλιστα μεγάλη.
Η σημαντικότερη είναι αυτή των υπεραξιών.
Οι φιλελεύθερες πολιτικές ευνοούν την δημιουργία υπεραξιών, στην χειρότερη τις προστατεύουν.
Τα σοσιαλιστικά καθεστώτα τις περιορίζουν ή/και τις εξαφανίζουν. Στην καλύτερη περίπτωση τις ανέχονται!

Δεν λέω ποιο από τα δύο συστήματα είναι καλό ή κακό. Αλλά αυτό που περιγράφω είναι το υπαρκτό γεγονός.

Το κακό με την χώρα μας είναι ότι για δεκαετίες ταλαντευόμαστε μια στο ένα μία στο άλλο… μην μπορώντας να αποφασίσουμε τον δρόμο μας (μια μέση οδό σταθερότητας βρε αδελφέ!).
Ξέρετε αυτό είναι καταστροφικό και αποτελεί έναν ακόμη λόγο για τον οποίο η οικονομία μας μέρα την μέρα πηγαίνει χειρότερα.
Είναι χαρακτηριστική η απάντηση στα πρόσφατα γκάλοπ στα οποία ο κόσμος δείχνει προτίμηση στο πασοκ αλλά πιστεύει κατά 75% ότι τα πράγματα θα πάνε χειρότερα…

Δεν αναλύω τίποτε περισσότερο. Όπως συχνά λέω.. έξυπνα παιδιά είστε και καταλαβαινόμαστε.. Πάντως να μην λέμε το γνωστό … όλοι τα ίδια είναι…ΔΕΝ ΙΣΧΥΕΙ- υπάρχουν πολιτικές τις οποίες δυστυχώς εδώ στην Ελλάδα… εφαρμόζουμε απότομα και χωρίς πραγματική γνώση των συνεπειών της εφαρμογής τους…

Κλασσικό παράδειγμα οι αλλαγές στην παιδεία και στην φορολογία. Κάθε κυβέρνηση σε μικρό διάστημα άλλαζε ρότα…

Φανταστείτε ότι σήμερα όλοι παραδέχονται ότι η Ελλάδα είναι η χώρα που θέλει ανάπτυξη, νέες επιχειρήσεις-επενδύσεις καθώς και διατήρηση των υπεραξιών των επιχειρήσεών της… αλλά έχει φόρο ως 45% και έκτακτες εισφορές κλπ ενώ η γειτονική Τουρκία –με ρυθμό ανάπτυξης γύρω στο 8 νομίζω- για ξένες επενδύσεις πάνω από 200,000€ έχει μηδέν φόρο για δέκα χρόνια –αν ισχύει αυτό που μου είπαν- και ΟΛΕΣ οι γειτονικές χώρες πολύ χαμηλότερη φορολογία….

Άρα δεν είναι όλοι ίδιοι.
Σαφώς έχουμε μία σοσιαλιστική κυβέρνηση η οποία δεν ανέχεται υπεραξίες ή στην καλύτερη δεν τις ευνοεί…
Σοσιαλισμό που ξέρει όλα τα απαραίτητα σοσιαλιστικά κόλπα, πώς να χειρίζεται δηλαδή την κοινή γνώμη, τα ΜΜΕ, πώς να στρέφει την μία τάξη κατά μιας άλλης… και γενικά πώς να κρατά την «λαική» εντολή ακόμη και για μέτρα που κανείς δεν θα τολμούσε να πάρει. Ίσως αυτός να είναι και ο λόγος που τα διεθνή κέντρα εξουσίας, θέλουν την αυτήν την -σοσιαλιστική- κυβέρνηση για να διασφαλίσουν τα άκρως καπιταλιστικά τους συμφέροντα.

Αυτά που πρέπει να σας μείνουν είναι δύο.
1. Οι υπεραξίες καταρρέουν άρα ΟΛΟΙ γίναμε φτωχότεροι και περισσότερο –αναλογικά- χρεωμένοι στις τράπεζες. Από την κατάρρευση όλων των υπεραξιών άμεσα θα κινδυνεύσει το τραπεζικό σύστημα που στηρίζεται σε υπερ-τιμημένες υποθήκες…
2. Η κυβέρνηση είναι σοσιαλιστική, δεν νοιάζεται για αυτές τις υπραξίες και το έχει αποδείξει πάμπολες φορές. Αλλά αυτό δεν είναι κάτι που πρέπει να μας ξαφνιάζει έτσι; Όλοι ξέραμε τι είναι σοσιαλισμός, δεν πρέπει να είναι κανένας μας πικραμένος. Δημοκρατικά εκλεγμένη σοσιαλιστική κυβέρνηση.


Εμείς σαν Έλληνες πολίτες απλά πρέπει να ξέρουμε τι μας γίνεται… Όσο μπορούμε ακόμη…

Τα σχόλια δικά σας
D. για το TaXalia.blogspot.com


http://taxalia.blogspot.com/2011/01/blog-post_1060.html

Aπαντάτε εκεί αν θέλετε, απ'ευθείας στο άρθρο του ανθρώπου.
Φυσικά, τοποθετείτε και εδώ την τοποθέτησή σας εκει, γιατί το θέμα μπορεί να συζητηθεί και εδώ.

[Divine Sinner]

Θυμάμαι πριν χρόνια οταν σπουδαζα ακόμα οτι έλεγα.
Το πρόβλημα στην Ελλαδα δεν ειναι αν η οικονμία είναι σοσιαλιστική, καπιταλιστική, φιλελεύθερη.
Το πρόβλημα είναι ακριβως οτι κανεις δεν ξερει τι τυπου οικονομία εχουμε.
Δεν εχουμε φιλελευθερη οικονομια, δεν εχουμε σοσιαλιστικη, δεν εχουμε καπιταλιιστική.
Εχουμε ένα υβρίδιο.

[KAL EL]

Και δυστυχώς τα υβρίδια δεν έχουν την ικανότητα της "αναπαραγωγής". (ύβρις)

Σίγουρα οι υπεραξίες χάνονται.....από την άλλη κατά την προσωπική μου γνώμη πάντα υπάρχει και η ΥΠΕΡ εκτίμηση.
Γιά παράδειγμα την αλματώδη αύξηση στις αξίες των ακινήτων την βρίσκω υπερβολική.

Το τραγικό είναι αυτό που αναφέρει ο συγγραφέας του άρθρου.
Ότι ενώ ιδιοκτήτες δανείστηκαν για να αποκτήσουν ένα ακίνητο που αυτή την στιγμή έχει χάσει μέρος της αξίας του, δεν έχει συμβεί κάτι αντίστοιχο και στις δόσεις που πρέπει να πληρώσουν.

Από την άλλη δεν θα μου άρεσε με την δικαιολογία της ανάπτυξης να μην φορολογούνται καθόλου οι εταιρείες που θα κάνουν επενδύσεις. Γιατί γνωρίζω ποιός πληρώνει την νύφη τελικώς. Οι μικρομεσαία και κάτω τάξη. Με τους άμεσους και έμμεσους φόρους.

Και ας μην φανταζόμαστε την Τουρκία σαν οικονομικό θαύμα. Θα θεωρούσα ότι επιτεύχθηκε οικονομικό θαύμα στην Τουρκία εάν βελτιωνόταν το βιωτικό επίπεδο όλων των κατοίκων της .
Απ' όσο γνωρίζω υπάρχουν μεγάλες διαφορές μεταξύ πλουσίων και φτωχών.

Να υπάρχει μία λογική φορολόγηση ανάλογα με το βαλάντιο και το σημαντικότερο, να γίνεται σωστή και δίκαιη διαχείρηση των εισπραττόμενων φόρων.