Συμφωνείτε με αυτό το άρθρο;

[doctormarkon]

Βρήκα ένα αρθρο πολύ μεστό σαν δομή και με καλά επιχειρήματα.
Σε μερικά σημεία συμφωνώ σε άλλα όχι.

Δεν θέλω να γράψω από τώρα το συγγραφέα του άρθρου.

Διοτι δεν έχει και τόσο σημασία ποιός λέει κάτι αλλά τι λέει?

Ακολουθεί το άρθρο.
Το όνομα του συγγραφέα θα το αποκαλύψω μετά

[doctormarkon]

Το δημόσιο χρέος στις ανεπτυγμένες χώρες της Ευρωπαϊκής'Ενωσης κατά τις τρειςτελευταίες δεκαετίες δημιουργείται με τον κλασικό καπιταλιστικό τρόπο: κοινωνικά άδικα.
Οι κυβερνήσεις μειώνουν τη φορολογία στις τράπεζες, τις εταιρείες,το μεγάλο εισόδημα, τη μεγάλη περιουσία και στη συνέχεια δανείζονται για να καλύψουν το έλλειμμα. Μέσα από την εξυπηρέτηση του χρέους, μεταβιβάζουν κοινωνικό πλούτο στους κατόχους των χρεογράφων, αυξάνοντας την οικονομική και κατά συνέπεια την πολιτική τους ισχύ, στην οποία έπειτα «υποκύπτουν», υπακούοντας στα κελεύσματα των «αγορών» (τράπεζες, κερδοσκοπικά χαρτοφυλάκια).

Στη χώρα μας, το ίδιο χρονικό διάστημα, η ίδια διαδικασία είναι διπλά άδικη. Πρώτον, επειδή αν και η φορολόγηση της εργασίας κυμαίνεται στα ευρωπαϊκά επίπεδα (35,1% στην Ελλάδα έναντι 36,4% στην ΕΕ-25,το 2006), η φορολόγηση του κεφαλαίου είναι μόλις η μισή από ό,τι στην Ευρώπη (33% στην ΕΕ-25, αλλά μόλις 15,9% στην Ελλάδα το ίδιο έτος, ΙΝΕ 2009). Και μάλιστα, το ποσοστό φορολόγησης του κεφαλαίου διαχρονικά μειώνεται συνεχώς, τη στιγμή που το μερίδιο του κεφαλαίου στην πίτα του ΑΕΠ αυξάνεται έναντι της εργασίας (από 42% του ΑΕΠ το 1981 εκτοξεύεται στο 56% το 2005, ΙΝΕ 2008). Δεύτερον, επειδή το συντριπτικά μεγαλύτερο τμήμα των δανείων κατευθύνεται σε μη παραγωγικές δημόσιες επενδύσεις και σε αμυντικές δαπάνες που υπαγορεύονται από τους σχεδιασμούςτου ΝΑΤΟ.
Μελέτες το ανεβάζουν σε πάνω από 85% του συνολικού δανεισμού (Σούμπλης, Ποντίκι, 12/8/2010), πράγμα που στερεί το δανεισμό από κάθε «νομιμοποίηση», παρότι αυτός γίνεται για να καλύψει το έλλειμμα που δημιουργεί η μη συμμετοχή των οικονομικά ισχυρών στα δημόσια έσοδα.

Το μεγάλο τμήμα των δανείων όμως, αν και τροφοδοτεί μια «μαζική» διαφθορά, κατευθύνεται σε μεγάλη κλίμακα προς το σύμπλεγμα όπου συντελείται η στενή διαπλοκή της πολιτικής ελίτ με την οικονομική ελίτ, προς τους «μεγάλους» των ΜΜΕ, καθώς και σε ένα τμήμα της λεγόμενης πνευματικής ελίτ. Αυτοί μεταξύ τους μπορούν πράγματι να πουν για τον εαυτό τους: «Μαζί τα φάγαμε».

Το δημόσιο χρέος είναι κοινωνικός πλούτος -προϊόν κοινωνικής εργασίας- που ληστεύτηκε στους διαδοχικούς παραγωγικούς και καταναλωτικούς καπιταλιστικούς κύκλους μέσα στους κόλπους των διαπλεκόμενων ελίτ. Δημιουργήθηκε υποτίθεται για:
•Την κάλυψη του ελλείμματος που δημιούργησαν οι διαδοχικές γενιές «προβληματικών» επιχειρήσεων, αυτό το μνημείο της πλασματικής βιομηχανικής τάξης, αυτών των «κλεφτοκοτάδων», όπως σωστά τότε τους χαρακτήρισε οΤζέιμς Πέτρας.
• Τις αντιπαραγωγικές δαπάνες, με αποκορύφωμα τα δεκάδες δισεκατομμύρια έλλειμμα της
Ολυμπιάδας.
• Τους μεγαλοεργολάβους που, για παράδειγμα, στην Ελλάδα χρεώνουν ένα χιλιόμετρο δημόσιας
οδού στα 65 εκατομμύρια ευρώ, όταν στην ΕΕ το πιο ακριβό χιλιόμετρο το πολύ να κοστίσει 20 εκατομμύρια ευρώ.
• Τις αμυντικές δαπάνες που υπαγορεύει το ΝΑΤΟ. Άχρηστες για τις ανάγκες της χώρας, όπως παραδέχεται πρώην αρχηγός ΓΕΣ, όμως εξαιρετικά μιζοφόρες. Υποβρύχια «γερμανικής τεχνολογίας» που γέρνουν, άρματα που ξεφλουδίζουν: η Ελλάδα γίνεται βασικός αιμοδότηςτων βιομηχανιών ΗΠΑ και Γερμανίας.
• Την κάλυψη του ελλείμματος των ασφαλιστικών ταμείων, αποτέλεσμα της διαχρονικής λεηλασίας των ιερών εισφορών των εργαζομένων που καταβρόχθισαν οι ισχυροί, με τα χαμηλότοκα δάνεια, συνήθως «αγύριστα», με τις άτοκες καταθέσεις των αποθεματικών, μέχρι τα σημερινά δομημένα ομόλογα.

Τα χαρακτηριστικά του ελληνικού δημόσιου χρέους είναι συνεπώς αντίστοιχα με αυτά χρέους λατινοαμερικανικού τύπου: μαζική διαφθορά, μαγείρεμα των στατιστικών, επιβολή άγριων μέτρων ιμπεριαλιστικού τύπου και δουλική υποταγή εκλεγμένων πολιτικών σε υπαλληλίσκους των επικυρίαρχων. Παραπέμπουν άμεσα σε «αισχρό» (odious) χρέος και η μόνη ενδεδειγμένη αντιμετώπισή του είναι αυτή ενός επαχθούς χρέους.

Η ελληνική παρασιτική άρχουσα τάξη βρήκε στο δημόσιο δανεισμό «πεδίον δόξης λαμπρόν», στο οποίο παραδοσιακά εχει διαπρέψει, από τη ληστεία των πρώτων κιόλας δανείων του ελληνικού κράτους, αλλά και την εύκολη και βολική λύση που θα κάλυπτε την ιστορική της αποτυχία να αναπτύξει αυτοδύναμα τη χώρα

Την αποτυχία της να επωφεληθεί από τις τρεις πρώτες «χρυσές» μεταπολεμικές δεκαετίες της πρωτοφανούς ιστορικά διεθνούς συσσώρευσης για να δημιουργήσει ισχυρή βιομηχανική βάση.
Την αποτυχία της, στη συνέχεια, όταν αυτή η διεθνής διαδικασία μπλόκαρε στα μέσα της δεκαετίας: του 1970, σκοντάφτοντας στα εσωτερικά όρια του κεφαλαίου, να προχωρήσει στις δομικές αλλαγές που έπρεπε να γίνουν για μια σχετικά ανεξάρτητη ανάπτυξη.

Την αποτυχία της κορυφαίας επιλογής της — ένταξης στην ΕΟΚ και έπειτα στην Ευρωζώνη, η οποία έφερε μεν βραχυπρόθεσμα οικονομικά οφέλη, αλλά μακροπρόθεσμα διέλυσε κυριολεκτικά την οικονομική δομή της χώρας:
• Της στέρησε απόλυτα το βασικό εργαλείο οικονομικής κυριαρχίας: το νόμισμα.
• Κατέστρεψε τη βασική προϋπόθεση επιβίωσης της χώρας: τη γεωργία. Έτσι, ενώ πριν από την ένταξη υπήρχε πλήρης επάρκεια στα σιτηρά και σχετική υψηλή επάρκεια στα προϊόντα διατροφής, με σημαντικές εξαγωγές που αντανακλώνται στο υγιές Εμπορικό Αγροτικό Ισοζύγιο, σήμερα η Ελλάδα εισάγει τα 2/3 από αυτά, εκτοξεύοντας το έλλειμα του αγροτικού ισοζυγίου στα 4 δισεκατομύρια ευρώ το 2008 (Φωτόπουλος, 2010). Η καταστροφή αυτή καλυπτόταν από τις επιδοτήσεις οι οποίες όπως και οι λοιπές μεταβιβάσεις πόρων, δίνονταν για να αγοράζουμε τα προϊόντα των ισχυρών της Ε.Ε.

Ετσι η χώρα υποχρεωνόταν να εισάγει κρέας από τη Γερμανία με 4.200 δολάρια τον τόνο, αντί για 1.000 δολάρια τον τόνο που στοίχιζε αλλού, και τροφοδοτούσε έτσι τα πλεονάσματα της Γερμανίας με δεδομένο ότι ξοδεύουμε περισσότερα για εισαγωγή κρέατος παρά για πετρέλαιο (Κουρμούσης- Ελευθεροτυπία, 7/1/2006).

• Σάρωσε την αυθεντική μεταποιητική βάση, με το ξεπούλημα των λίγων υγιών βιομηχανιών σε ξένους ενισχύοντας ακόμη περισσότερο την εξάρτηση τηςελληνικήςοικονομίας.
•Διόγκωσε τέλος το παρασιτικό τμήμα του τομέα των υπηρεσιών.

Το στρεβλό οικονομικό μοντέλο, το οποίο γινόταν ολοένα και πιο στρεβλό, ολοένα και πιο παρασιτικό, ανίκανο τελικά να παραγάγει και να ικανοποιήσει τις πραγματικές ανάγκες της κοινωνίας, θα είχε καταρρεύσει πολύ νωρίτερα, όπως προβλεπόταν ήδη από τα μεσά της δεκαετίας του 1980, αν δεν γινόταν η μαζική προσφυγή στο δημόσιο δανεισμό, η λεηλασία δηλαδή του μέλλοντος.
Έτσι καλύφθηκε το παραγωγικό πρόβλημα της χώρας, ενθαρρύνθηκε ένα μοντέλο εντελώς αναντίστοιχο με τις παραγωγικές δυνατότητες της χώρας, ενώ παράλληλα αναγγέλλονταν στομφωδώς οι «αναπτυξιακές» πομφόλυγες, πράσινες οι τελευταίες, που τόσο εκστασίαζαν τους κάθε λογής εκσυγχρονιστές.

Η διεθνής κρίση έσχισε το πέπλο της «Ισχυρής Ελλάδας» και αποκάλυψε την τραγική αλήθεια: Ο βασιλιάς ήταν γυμνός. Και τώρα έρχονται με περισσό θράσος αυτοί που δημιούργησαν αυτό το τερατούργημα να ζητήσουν το λογαριασμό από εκείνους που η δουλειά τους τόσων δεκαετιών σπαταλήθηκε, σέρνοντας το άρμα της εξαρτημένης (απο)ανάπτυξης. Ταυτόχρονα προσπαθούν με βαυκαλήματα να εξαπατήσουν, όπως με τα προεκλογικά ψέματα τους. Μιλούν για σύντομη διεθνή ανάκαμψη, για νέες διεθνείς συμμαχίες, για κοινοτική αλληλεγγύη.

Όμως η σημερινή πολυδιάστατη κρίση θα διαρκέσει πολύ, παρά τις προφητείες της σύντομης ανάκαμψης. Επειδή είναι κρίση οικονομική, μακρόχρονης υπερσυσσώρευσης παραγωγικών δυνατοτήτων. Κρίση χρηματιστική, υπερσυσσώρευσης εικονικού κεφαλαίου, που όσο κι αν εξατμίστηκε στην έκρηξη του 2008, ήδη δημιουργεί στη διεθνή σφαίρα νέες κερδοσκοπικές φούσκες που γιγαντώνονται με ιλιγγειώδεις ρυθμούς.
Κρίση οικολογική, αποτέλεσμα της λεηλασίας των φυσικών πόρων από τον καπιταλισμό, που αποθεώνει τη χυδαία ρήση ενός από τους πρώτους θεωρητικούς του, του Φ. Μπέικον («η φύση είναι για να την παίρνουμε, σαν μία κοινή γυναίκα»). Είναι προπαντός κρίση αξιών, του ίδιου του πολιτισμού, κρίση που απειλεί την ίδια την επιβίωση του ανθρώπινου είδους.

Ο Κρούγκμαν (2009) μίλησε για την «αρχή της δεύτερης σημαντικής οικονομικής ύφεσης». Ίσως είναι η τρίτη, με πρώτη τη Μεγάλη Ύφεση του 1873-1896 και δεύτερη αυτήν που ξέσπασε το 1929, με τις οποίες, τηρουμένων βέβαια των αναλογιών, μπορεί να συγκριθεί η σημερινή, μόνο που τώρα δεν μπορεί να γίνει αξιόλογη επέκταση αγορών, ούτε φαίνεται κάποια σημαντική τεχνολογική καινοτομία που θα συμβάλει στην έξοδο από αυτή. Δεν μπορεί να γίνει επέκταση αγορών στις χώρες του κέντρου, στις πάλαι ποτέ μητροπόλεις του καπιταλισμού, αν δεν υπάρχει νέο επαναστατικό τεχνολογικό παράδειγμα που θα δημιουργήσει νέο μοντέλο παραγωγής και κατανάλωσης. Η προβαλλόμενη πράσινη ανάπτυξη μπορεί να γίνει τέτοιο παράδειγμα, όχι αποκλειστικά για χώρες του κέντρου, αν υπάρξει κοινωνική ζήτηση, δηλαδή νέο σύστημα αξιών και νέος τρόπος ζωής, με κοινωνική νομιμοποίηση ώστε να αντιμετωπιστεί το κόστος του.

Ιστορικά πάντωςη κρίση της δεκαετίαςτου 1930 ξεπεράστηκε μετο Β' Παγκόσμιο Πόλεμο που κατέστρεψε μαζικά παραγωγικά μέσα, υποδομές και οικοδομές. Σήμερα, η αντίστοιχη καταστροφή μέχρι στιγμής πραγματοποιείται σε ένα βαθμό μέσα από περιφερειακούς πολέμους, εσωτερικούς οικονομικούς πολέμους στους κόλπους των ελίτ όπου «το μεγάλο ψάρι τρώει το μικρό», κυρίως όμως με τον άγριο κοινωνικό πόλεμο του κεφαλαίου κατά των εργαζομένων και των φτωχών κοινωνικών στρωμάτων σε πλανητικό επίπεδο.

Ο Μπρζεζίνσκι (Finkelblog,17/2/2009) προειδοποίησε εγκαίρως τους ισχυρούς του πλούτου και της εξουσίας: «Θα έχουμε ολοένα και μεγαλύτερη σύγκρουση ανάμεσα στις τάξεις (...), θα εξαπολυθούν τα δαιμόνια της πιο σφοδρής λαϊκής αναταραχής». Οι ίδιοι το γνωρίζουν πολύ καλά και γι' αυτό οργανώνονται, θωρακίζονται και αντιδρούν τόσο βίαια να διατηρήσουν με κάθε κόστος την κοινωνική τους κυριαρχία, να διασώσουν με κάθε κόστος το σύστημα. Δεν έχουν αυταπάτες, δεν έχουν αναστολές.

Σ' αυτό τον κοινωνικό πόλεμο που θέλει να ξεπεράσει την κρίση φορτώνοντας τα βάρη στις πλάτες των φτωχών υπάρχουν χώρες με άρχουσα τάξη «πρόθυμη» να μετατρέψει τη χώρα της σε χώρο πειραματισμού των αναγκαίων ποσοτήτων βίας, σε πεδίο βολής και επίδειξης δύναμης που θα λειτουργείως φόβητρο για τους λαούς του κόσμου.

Σ' αυτό τον πόλεμο δεν υπάρχουν «σύμμαχοι» ανάμεσα στους ισχυρούς, ούτε κοινοτική «αλληλεγγύη», δεν υπάρχει ούτε το πολλαπλά υποσχόμενο καταφύγιο στον ενιαίο ευρωπαϊκό χώρο. Η ΕΕ υποβαθμίζεται συνεχώς μέσα στο παγκόσμιο καπιταλιστικό σύστημα, παρακμάζει κοινωνικά, και βρίσκεται ήδη σε πορεία διάσπασης, με έναν συνεχώς ισχυροποιούμενο πυρήνα και μια περιφέρεια «λατινικής Ευρώπης».

Η μόνη επιτυχημένη ολοκλήρωση στα πλαίσια της ήταν αυτή της Γερμανίας, μετην οικονομική ενσωμάτωση του ανατολικού της τμήματος -ποιοι να την πλή ρωσαν άραγε;- και την ανάδυση του ισχυρού εθνικιστικού πόλου ενός Δ' Ράιχ.

Η Ελλάδα δεν έχει να περιμένει τίποτε από την ΕΕ, ούτε οικονομικά, αφού το έλλειμμα της (που από το 8% καταβαραθρώθηκε στο 15% του ΑΕΠ μέσα σε λίγα χρόνια) συνέβαλε γενναιόδωρα στο τεράστιο πλεόνασμα της Γερμανίας (από -1% εκτινάχθηκε στο +7% του ΑΕΠ την ίδια περίοδο), αλλά ούτε και πολιτικά, αφού χρησιμεύει απλώς και μόνο ως πελάτης των γερμανικών πολεμικών βιομηχανιών και δεν πρόκειται να πάρει καμιά βοήθεια στα εθνικά της προβλήματα.

Σ' αυτό τον πόλεμο η άρχουσα τάξη της χώρας εντάσσεται, συνειδητά και προδοτικά, στους διεθνείς σχεδιασμούς της κοινωνικής καταστροφής, του γενικού ισοπεδώματος, ώστε πάνω στα κοινωνικά ερείπια να οικοδομηθεί η νέα καπιταλιστική μορφή, ο «θαυμαστός νέος κόσμος» που θα διασφαλίσει τη μέλλουσα απρόσκοπτη αναδιανομή του κοινωνικού πλούτου. Σχεδιασμοί που, όσον αφορά τη χώρα μας, οδηγούν, πέρα απ' την κοινωνική, και στην εθνική καταστροφή, μέσα από τις περιφερειακές ανακατατάξεις στην ευρύτερη περιοχή. Η ίδια φαίνεται να τα βρίσκει «μια χαρά» με την άρχουσα τάξη όμορων χωρών, σε βάρος των μακροπρόθεσμων συμφερόντων του ελληνικού λαού.

Σ' αυτό τον κοινωνικό πόλεμο αντίπαλος της είναι μόνο ο «εχθρός λαός». Σπέρνουν τον κοινωνικό τρόμο με την πολεμικού τύπου εκστρατεία «σοκ και δέος». Με εργαλείο το Μνημόνιο ανατρέπουν τα πάντα. Τίποτε δεν είναι πλέον δεδομένο ούτε συμβάσεις ούτε νόμοι ούτε το Σύνταγμα το ίδιο. Με πρωτοφανείς ρυθμούς προωθούν τις αλλαγές εκείνες που θα αποδιαρθρώσουν εντελώς την παραγωγική βάση, θα ανατρέψουν πλήρως τις εργασιακές και ασφαλιστικές σχέσεις για να κάνουν εξευτελιστικά φτηνή την εργασία, εξαφανίζουν κάθε δημόσιο χαρακτήρα από την παιδεία και την υγεία, ξεπουλούν το σύνολο του δημόσιου πλούτου, ακόμη και όσα παραδοσιακά θεωρούνταν «πράγματα εκτός συναλλαγής», ιδιαίτερα τον υπόγειο-υποθαλάσσιο ορυκτό πλούτο που θα οδηγήσει σε ολέθριες και ανεπίστροφες ανακατατάξεις σε βάρος της χώρας.

Σ' αυτό τον κοινωνικό πόλεμο, στον οποίο παίζονται τα πάντα, και στον οποίο οι ισχυροί του πλούτου και της εξουσίας τα παίζουν «όλα για όλα», το κοινωνικό σώμα βρίσκεται προδομένο από μια πολιτική ηγεσία (που η επιλογή της να μην θέτει το αίτημα της ριζικής κοινωνικής αλλαγής την οδηγεί νομοτελειακά στην ουσιαστική αποδοχή των μέτρων), μια συνδικαλιστική και πνευματική ηγεσία που έχει υποκύψει από καιρό στις σειρήνες του καταναλωτισμού. Παραλυμένο από τον τηλεοπτικό τρόμο και τους κήρυκες της υποτέλειας από τον άμβωνα των ΜΜΕ. Αδρανοποιημένο από τη βουβή οικονομική βία της φτώχειας και της ανεργίας που συμπληρώνεται από τη συντριπτική αστυνομική βία. Αλλοτροιωμένο ακόμη, αποσπασμένο από τις ιστορικές αντιστασιακές του ρίζες, ακινητοποιημένο από τις εξαρτήσεις του υπέρμετρου καταναλωτισμού (τα καταναλωτικά δάνεια, μόνο τα τελευταία 15 χρόνια αυξήθηκαν κατά 2.250%. χορός της καρμανιόλας 2009), παραιτημένο και ηττημένο.

Όμως, σήμερα που γίνεται η χώρα χώρος πειραματισμού, σήμερα ακριβώς οι ζωντανές κοινωνίκες δυνάμεις γίνονται το «πειραματόζωο» της ιστορίας στον καινούριο κύκλο της, η νεολαία και οι εργαζόμενοι για τον εαυτό τους χρειάζεται να αντισταθούν στην αδράνεια και την κοινωνική παρακμή. Με αυτοοργάνωση σε όλα τα δυνατά πεδία, να αναδημιουργηθεί ένας κοινωνικός ιστός με απελευθέρωση του συλλογικού πειραματισμού να διατυπωθούν συλλογικές απαντήσεις, να συντονιστούν και να συναρθρωθούν οι επιμέρους αγώνες. Η έξοδος από την κρίση δεν μπορεί παρά να είναι ανατρεπτική. Δεν μπορεί να μην κινείται στην κατεύθυνση της:

• κοινωνικής δικαιοσύνης, αντιστρόφως ανάλογης προς την κοινωνική θέση στην ταξική διαστρωμάτωση, με κοινωνική αλληλεγγύη και ανακούφηση των πιο αδύναμων

• τιμωρίας, πολυσήμαντης και πολύτροπης, των υπεύθυνων, αυτών που «όλοι μαζί τα έφαγαν», που
δημιούργησαν το στρεβλό παραγωγικό και καταναλωτικό μοντέλο τριτοκοσμικού τύπου και τώρα
μετατρέπουν τη χώρα σε προτεκτοράτο. Τιμωρία δικαιακή, κοινωνική, οικονομική, πολιτισμική(με
καταστροφή του «ίματζ» και του «λάιφ στάιλ» τους) που αντιστοιχεί στο επίπεδο, και με πρωτοβουλία:
της λαϊκής οργής.

• αυτοδύναμης οικονομικής ανάπτυξης, με βάση τους πόρους και τις πραγματικές ανάγκες, με την
επιβολή νέων μορφών παραγωγής και κατανομής πάντα στην κατεύθυνση του «συνεταιρισμένου»
παραγωγού, που θα δρα συλλογικά σε αρμονία με τη φύση.

Σήμερα δεν μπορούν να μην παρθούν μέτρα όπως:
• Η άμεση έξοδος από την ΕΕ και την Ευρωζώνη παρά τις όποιες συνεπαγωγές. Κίνηση δομικού αλλά και τακτικού χαρακτήρα που, αρχικά, θα επαναφέρει το εργαλείο οικονομικής κυριαρχίας το εθνικό νόμισμα.
• Δημόσιος έλεγχος στην κίνηση των κεφαλαίων, δημόσιος έλεγχος των τραπεζών.
• Δημόσιος έλεγχος των βασικών και στρατηγικών τομέων της οικονομίας.
• Άμεσο πάγωμα των πληρωμών του χρέους και αναδιαπραγμάτευση ενός τμήματος του έπειτα από
κάποιο χρονικό διάστημα πέντε ή δέκα χρόνων.
• Αποχώρηση από το Ν ΑΤΟ.

Μόνο έτσι θα μπορούσε να γίνει επανεκκίνηση της οικονομίας, σίγουρα από ένα διαφορετικό σημείο αλλά μέσα από μέτρα ελαχιστοποίησης του αναγκαίου κοινωνικού κόστους, σίγουρα με θυσίες, οι οποίες όμως θα έχουν αποτέλεσμα και δεν θα γίνονται προς όφελος των υσχυρών, ντόπιων και ξένων, και της περαιτέρω εξάρτησης. Αρκετά πληρώσαμε την εκχώρηση της οικονομικής κυριαρχίας.

Σήμερα η αδράνεια και η απάθεια των εργαζομένων και της νεολαίας, σήμερα η σιωπή των κοινωνικά ευαίσθητων διανοούμενων είναι συναίνεση στην ξέφρενη πορεία προς την κοινωνική και την εθνική καταστροφή. Είναι -για να θυμηθούμε την εποχή των αγώνων, τότε που υπήρχε αφύπνιση και ξεσηκωμός τις κρίσιμες ιστορικές στιγμές τότε που δεν στρογγυλεύονταν οι λέξεις-, προδοσία απέναντι στο μέλλον. Μπροστά στους σημερινούς δύσκολους καιρούς χρειάζεται να ξυπνήσει η «πλέρια μνήμη» της Αντίστασης, όπως λέει ο ποιητής: Αν είναι ο λάκκος σου πολύ βαθύς, χρέος με τα χέρια σου να σηκωθείς!

[Blue Ice]

Πάλι τον Ριζοσπάστη αντέγραψες;;;;

Anyway, προσωπικά δεν συμφωνώ σε μεγάλο μέρος του άρθρου... Η καταστροφή της Ελλάδος συντελέστηκε στην δεκαετία του 1980 όπου μοιράστηκαν αφειδώς λεφτά (τα περισσότερα προερχόμενα από την ΕΕ) σε διάφορες κοινωνικές τάξεις ενώ έπρεπε να χρησιμοποιηθούν για την ανάπτυξη της χώρας.

Ξαφνικά το 80 οι μισθοί εκτινάχθηκαν, οι αγρότες πήραν ως δώρο επιχορηγήσεις και τους Έλληνες τους έπιασε η ξενομανία. Το κοινωνικό status ήταν ανάλογο των επωνύμων ρούχων που διέθετες. Ο πληθωρισμός πήρε την ανιούσα, η εγχώρια βιοτεχνία την κατιούσα.

Μετά μας προέκυψε το φρούτο του συνδικαλισμού εξαιτίας του οποίου όλα τα εργοστάσια πολυεθνικών πήραν τα μάτια τους και έφυγαν

Από εκεί και πέρα υποτίθεται ότι είμαστε σε μια λιτότητα αλλά η διασπάθιση του δημοσίου χρήματος συνεχιζόταν. Ήρθε και το Χρηματιστήριο, τότε που οι πολιτικοί μας παραμύθιαζαν ότι η Ελληνική οικονομία είναι ισχυρή και όταν έσκασε η φούσκα χτυπήσαμε άσχημα... Τη συνέχεια της ιστορίας την ξέρετε...

Παρόλα αυτά δεν είμαστε η χώρα με το μεγαλύτερο δημόσιο χρέος όπως θέλουν να μας κάνουν να πιστεύουμε, είμαστε η χώρα με ανάξιους και προδότες πολιτικούς και απαίδευτους πολίτες, χωρίς όραμα για το μέλλον επειδή έχουμε αποκοπεί από το παρελθόν μας.

-Ακόμα και οι πέτρες ξέρουν πως η χαμηλή φορολογία στις εταιρείες είναι αναπτυξιακό κίνητρο..

-Όποιος θεωρεί τις αμυντικές δαπάνες άχρηστες δεν ξέρει τι του γίνεται... Συνιστώ μια μικρή έρευνα για τα εξοπλιστικά προγράμματα των αγαπημένων μας γειτόνων και τις προθέσεις τους. Εκτός βέβαια αν δεν σας νοιάζει και πολύ το έθνος...

[Divine Sinner]

Μετά μας προέκυψε το φρούτο του συνδικαλισμού εξαιτίας του οποίου όλα τα εργοστάσια πολυεθνικών πήραν τα μάτια τους και έφυγαν

Ρε συ ξιφομαχε τι ειναι αυτα που λες;
Δηλαδη αντι να συνδικαλιζεται ο εργαζομενος τι θα πρεπε να κανει; να αφησει στον βιομηχανο να αποφασιζει τι ειναι προς οφελος του εργατη και τι οχι;

[doctormarkon]

Ξιφομάχε.

Αν ήταν αντιγραφή από το Ριζοσπάστη δεν θα είχα πρόβλημα να το πω και να αποκαλύψω την πηγή από την αρχή. Αλλά δεν είναι.

Τις μεγάλες εγχώριες βιομηχανίες όπως Πειραική Πατραική Αιγαίον και άλλες λιγότερο μεγάλες αλλά κερδοφόρες δεν τις διέλυσε ο συνδυκαλισμός αλλά τα απανοτόκια και άλλες πολιτικές κλεισίματος.

Το ξένο Κεφάλαιο στην Ελλάδα είχε εγκατασταθεί με αποικιοκρατικούς όρους.
Ψάξε λίγο το θέμα της Πεσινέ.

Με τι όρους εγκαταστάθηκε η ΠΕΣΙΝΕ εδώ το 1964 για 50 χρόνια. Το 2004 θα έληγε η σύμβαση αλλά δεν ξέρω αν ανανεώθηκε και με τι όρους.

Οι όροι ήταν εκτός των άλλων η πλήρης κυριαρχία στο υπέδαφος και στα κοιτάσματα Βοξίτη. Η Ελλάδα ως πρώτη βοξιτοπαραγωγός χώρα στην Ευρώπη δεν καθόταν στο Τραπέζι μαζί με τις άλλες χώρες που παρήγαγαν αυτό το ορυκτό. Στις συνεδριασεις των Βοξιτοπαραγωγών καθόταν η Γαλλία αφού μέσω της Πεσινέ είχε την κυριαρχία στην εκμετάλευση των κοιτασμάτων.

Δευτερο δεινό ήταν η υπερχρεωση της ΔΕΗ. Η ΠΕΣΙΝΕ κατανάλωνε μεγάλο ποσοστό της ελληνικής παραγωγής ρευματος αλλά με τιμολόγιο στο 15% του κόστους. Είχε την προτεραιότητα στην κατανάλωση ρευματος ακόμα και πριν από νοσοκομεία σε περίπτωση που υπήρχε ανεπάρκεια. Τα περισσότερα σπίτια και επιχειρήσεις πλήρωναν πολύ ακριβότερα το ρεύμα για να καλύψουν τη ζημιά από την κατανάλωση της ΠΕΣΙΝΕ.

Υπήρχε πάντα μια λατρεία στην προσέλκυση ξένου Κεφαλαίου με κάθε τίμημα. Και αυτό δεν είναι πάντα καλό για τη χώρα

[doctormarkon]

Επειδή υπάρχει πάντα η προκατάληψη στο ποιός λέει κάτι και όχι τι λέει για το λόγο αυτό δεν έχω αποκαλύψει ακόμα το όνομα του Συγγραφέα.
Το θέμα είναι να γίνεται συζήτηση πάνω στο άρθρο και όχι σχετικά με το πρόσωπο που το έγραψε.
Πρόκειται για κάποιον πολυσυζητημένο. Αμφιλεγόμενο πρόσωπο.

[Divine Sinner]

Δοκτως απο το ευρω λεω να βγουμε με τα χιλια.
Απο ΕΕ και ΝΑΤΟ οχι.
Το να ειμαστε με το να εα ειμαστε μεσα σε διαφορους οργανισμους (απειλοντας οτι θα τα τιναξουμε ολα στον αερα) μας κανει ποιο ισχυρους στις διαπραγματευσεις απο το να απέχουμε.
ειδικα οταν οι γειτονες συμμετέχουν κι αυτοι στο νατό

[doctormarkon]

Δεν συμφωνώ εντελώς με το άρθρο.
Απλώς δίνει λαβή για συζητήσεις.

Το να βγείς από το Ευρώ η την ΕΕ ή το ΝΑΤΟ από μόνο του δε λέει τίποτα.

Το ζητούμενο είναι η μη αποδοχή του χρέους και η αρνηση πληρωμής του. Αυτό συνοδεύεται με έξοδο από την Ευροζώνη για να μην ισχύουν πλέον οι κυρώσεις του μνημονίου. Αυτό μπορεί να σημαίνει και κατάρρευση της ΕΕ γιατί θα γίνει Ντόμινο και θα ακολουθήσουν άλλες χώρες.

Φυσικά δεν είναι ο ΓΑΠ αυτός που θα το κάνει.

Αλλά εκεί που συμφωνώ είναι οι λόγοι και οι αιτίες που φθάσαμε ως εδώ.

Κάποιοι μιλούν για δημόσιο και ιδιωτικό τομέα λες και αυτά τα δύο είναι διαχωρισμένα με τσιμούχες και σιλικόνη. Αλλά είναι δύο τομείς που διαπλέκονται μέχρι του σημείου που τα όρια τους να είναι δυσδιάκριτα.

Ο διαχωρισμός γίνεται μόνο όταν πρόκειται να δημαγωγήσει ο δημοσιοκάφρος.

Ετσι αποφασίστηκε τα κέρδη να ιδιωτικοποιούνται και να κοινωνικοποιούνται οι ζημιές. Και στήθηκε ολόκληρος μηχανισμός κατασυκοφάντησης και διασυρμού κάθε κατηγορίας. Ποιό επάγγελμα δεν κατασυκοφαντήθηκε και δεν στοχοποιήθηκε εκτός από αυτό του τοκογλύφου.

Κανείς δεν καλοπέρασε ούτε απόλαυσε κάποιο επίπεδο ζωής ανώτερο. Είχαμε τους παιδικούς σταθμούς, τα καλά νοσοκομεία? Την εξαίρετη παιδεία, τις διευκολύνσεις για να αρχίσεις μία δουλειά?

Όλοι πληρώναμε φόρους. Τους υψηλότερους στην Ευρώπη.
Τι έγιναν όλα αυτά τα λεφτά?

Και δεν θα πω ότι κάποιοι τα έφαγαν και να πάνε φυλάκή αλλά το δημόσιο έδινε στις επιχειρήσεις για να κάνουν επενδύσεις αλλά καμμιά επένδυση δεν είδαμε ούτε θέσεις εργασίας να ανοίγουν.
Υπήρξε μία απέραντη κοροιδία και από την εκάστοτε πολιτική ηγεσία και από τους επιχειρηματίες. Μαζί τα τρώγανε και με το νόμο. Και ακόμα τα τρώνε και όλο θα ζητάνε.

[ArELa]

Η σκέψη μου συμβαδίζει με της δοκτορέσσας.
(πάντα μεστή και εμπεριστατωμένη άλλωστε)

Το τόπικ το μεταφέρω στην ενότητα "οικονομία".

Αναμένω με ενδαφέρον να μάθω τον συγγραφέα.

[doctormarkon]

Το έβαλα σκόπιμα στο Κοινωνία Οικονομία Πολιτική γιατί τώρα που θα αποκαλύψω το όνομα του Συγγραφέα θα παρεκλίνει η συζήτηση πάνω στο πρόσωπο αυτό.
Το άρθρο αυτό είναι του Δημήτρη Κουφοντίνα και το έστειλε από τη φυλακή προχθές.

Το έχουν αρκετά μπλόγκς.

[Blue Ice]

Δηλαδή είναι το άρθρο ενός δολοφόνου αόπλων και ανυπεράσπιστων ανθρώπων.... Πρόοδος....

Ο συνδικαλισμός όπως προέκυψε τη δεκαετία του 80 με τις πλάτες του ΠΑΣΟΚ φυσικά, ξέχασε ότι οι εργαζόμενοι έχουν και υποχρεώσεις και πραγματικά κατέστρεψε τα εργοστάσια στα οποία εμφανίστηκε. Τρανό παράδειγμα η Πειραϊκή - Πατραϊκή στην Πάτρα. Όλοι οι Πατρινοί και κυρίως οι πρώην εργαζόμενοι εκεί παραδέχονται πλέον πως έκλεισε εξαιτίας της συμπεριφοράς των κομματόσκυλων συνδικαλιστών, οι οποίοι ηταν υπεύθυνοι μέχρι και για φθορές στις μηχανές. Το ίδιο και στην Pirelli με τα ελαστικά... Η Πάτρα κατέρρευσε 20 χρόνια πριν καταρρεύσει η υπόλοιπη Ελλάδα και πλέον ξέρουμε πολύ καλά ποιος έφταιγε... και δεν ήταν οι βιομηχανίες που έδιναν ζωή στην πόλη και αξιοπρεπή εργασία και μισθό σε πάρα πολλούς.

Κάνε έναν κόπο και διάβασε και τους τουρκικούς εξοπλισμούς και τα ξαναλέμε μετά για το αν θα πρέπει να βγούμε από την ΕΕ...

Όσο για τον "συγγραφέα" θα έπρεπε να κυκλοφορεί με αλυσίδες σε πόδια - χέρια και μέση όπως στην Αμερική και να είναι σε φυλακή υψίστης ασφαλείας χωρίς καμία επικοινωνία, όχι να αρθρογραφεί... Αλλά γι αυτό έχουμε γίνει μπάχαλο...

[doctormarkon]

Δεν ήθελα να αποκαλύψω από την αρχή το όνομα όχι για να κρατάω σε αγωνία αλλά γιατί το πρόσωπο είναι αμφιλεγόμενο.

Ούτε εγώ συμφωνώ με τις πρακτικές του. Γιατί η εξουσία είναι ανεξάρτητη από τα πρόσωπα. Το ίδιο και ο πλούτος.

Και η ζωή ή ο πλούτος του επώνυμου είναι πιό "βαριά" από του ανώνυμου και γίνεται ήρωας ενώ το ίδιο έργο συνεχίζει να παίζεται με άλλους πρωταγωνιστές ακόμα και αν σκοτωθεί ο παλιός πρωταγωνιστής. Η δολοφονία του Μπακογιάννη ανέδειξε τη Ντόρα σαν θλιμμένη χήρα και έφερε το Μητσοτακείκο στο προσκήνιο νταβάδες μέχρι σήμερα.

Και η Ντόρα χρησιμοποιεί το όνομα του μακαρίτη ενώ είναι παντρεμένη με τον Κούβελο. Και δεν την λένε Κούβελου ούτε Μητσοτάκη όπως θα έπρεπε σύμφωνα με το νόμο.
Λέγεται Μπακογιάννη γιατί το όνομα του αδικοχαμένου πουλάει ακόμα.

Είμαι υπέρ των γιαουρτιών, των αυγών του ξεβρακώματος του φτυσίματος σε όλους όπου τους βρίσκει κάποιος.
Ο φόνος γεννά ήρωες αλλά και καταστολή για όλους και όχι μόνο για το δολοφόνο. Το ζήτημα είναι η αμφισβήτηση της εξουσίας, η γελοιοποίηση της, ο μη σεβασμός σε αυτήν και η απαξίωση της.

[ArELa]

Όσο για τον "συγγραφέα" θα έπρεπε να κυκλοφορεί με αλυσίδες σε πόδια - χέρια και μέση όπως στην Αμερική και να είναι σε φυλακή υψίστης ασφαλείας χωρίς καμία επικοινωνία, όχι να αρθρογραφεί... Αλλά γι αυτό έχουμε γίνει μπάχαλο...

Eξ όσων γνωρίζω είναι ακόμα μέσα. Βγήκε και δεν το έμαθα;
Άλλο να ξεπληρώνουμε με φυλάκιση το χρέος μας στην κοινωνία όταν εγκληματήσουμε, κι άλλο να μας αφαιρούνται εξ αυτού, όλα τα δικαιώματα, ακόμα και τα πιο στοιχειώδη. Δεν θα κάτσω εδώ να δικαιολογήσω ούτε να υποστηρίξω τον Κουφοντίνα. Εχω ακούσει πολλούς λόγους που οδηγούν στο έγκλημα. Το πάθος, την κουραδομαγκιά, το ψυχομπούκωμα κάποιου κόμπλεξ, το τελετουργικό κάποιας σατανιστικής κάλτας, και άλλα πολλά. Οι λόγοι του συγκεκριμένου ήταν ιδεολογικοί. Για τα εγκλήματά του τιμωρείται.

Υπάρχουν κάποιοι "κύριοι" που κάνουν "νομιμοποιημένα" (από εμάς τα ζώα ) εγκλήματα που δεν βρίσκονται ούτε προβλέπεται δυστυχώς να μπουν στη φυλακή για να πληρώσουν. Βλέπε Κλίντον που αποδεκάτισε τους Σέρβους και ακόμα παίζει αποδεκατισμός (γράφτηκε στο ΑΡ ότι σκοτώνουν Σέρβους και τους αφαιρούν τα όργανα που αγοράζει...ποιος; Το Ισραήλ!), βλέπε Μπους που έκανε τρελή γενοκτονία σε Ιράκ και Αφγανιστάν, βλέπε και Ομπάμα που ακόμα έχει στρατεύματα εκεί πέρα και αποδεκατίζει και Αφγανούς και Πακιστανούς για λόγους "πολιτικής στρατηγικής". Αυτοί οι εγκληματίες, ονομάζονται "ηγέτες" και εκφράζονται ελεύθερα και πείθουν με την προπαγάνδα τους (ένα κάρο ζώα) ότι είναι αγγελικά πλασμένοι. Γι'αυτούς δε σε βλέπω να διαρρηγνύεις ιμάτια...αλλά σε βλέπω να εξαντλείς όλη την αυστηρότητα του δικού σου ηθικού κώδικα μόνο στον Κουφοντίνα... Μήπως θα'πρεπε να τον αναθεωρήσεις λίγο;

Το δικαίωμα της ελεύθερης έκφρασης, είναι και ΠΡΕΠΕΙ να είναι δεδομένο για όλους. Ακόμα και για τους εγκληματίες. Και όποιος θεωρεί ότι άνθρωποι (της εξουσίας/συστήματος) έχουν το δικαίωμα να αφαιρούν από έναν άλλον άνθρωπο αυτό το δικαίωμα όποτε τους καπνίσει, επί της ουσίας συναινεί-εκτρέφει προάγει, εδραιώνει και νομιμοποιεί τις φασιστικές μεθόδους της όποιας εξουσιαστικής ελίτ που τις εμφανίζει ως απαραίτητες "για το καλό του συνόλου".

Ο συνδικαλισμός όπως προέκυψε τη δεκαετία του 80 με τις πλάτες του ΠΑΣΟΚ φυσικά

Στο ΠΑΣΟΚ μπορώ να καταλογίσω πολλά. Δεν θα του καταλογίσω το γεγονός ότι έδωσε τη δυνατότητα του "συνδικαλίζεσθαι". Η δυνατότητα αυτή καθ'εαυτή, είναι πράγμα καλό, εάν και εφ'όσον λειτουργεί σωστά για να υπερασπιστεί τα δικαιώματα των εργαζομένων. Το ότι έπεσε διαφθορά και στα συνδικάτα, είναι άλλο ζήτημα και δεν είναι ο μόνος τομέας της κοινωνίας που έχει στους κόλπους της ένα κάρο διεφθαρμένους. Η "κάθαρση" απ'τη διαφθορά δεν πρέπει να γίνεται, αποκόβοντας εντελώς ένα δημοκρατικό λειτουργικό της κοινωνίας (όπως ο συνδικαλισμός και άλλα). Γίνεται με την αποκοπή/ξερίζωμα των ζιζανίων μέσα στον όποιο χώρο.


=====


Δοκτορέσσα, μπορείς να επαναφέρεις το νήμα στην Πολιτική ή όπου αλλού θέλεις

[doctormarkon]

Για τις εγχώριες βιομηχανίες υπήρξε σχέδιο καταστροφής και το χρεώνουν στον Ανδρέα Παπανδρέου. Μάλλον σωστά το χρεώνουν εκεί.

Αλλά δεν είναι δυνατόν να χρεώνεται η καταστροφή στον συνδικαλισμό (ανεξάρτητα αν κάποιοι συνδικαλιστές πουλούν τους εργαζόμενους).
Δεν μπορεί κανείς να δουλεύει αδιαμαρτύρητα χωρίς αγώνες και χωρίς διεκδικήσεις και για ένα μισθό που δεν καλύπτει ούτε στο ελάχιστο τις ανάγκες του).

Βάλε ξιφομάχε τη λέξη πανωτόκια σε μηχανή αναζήτησης και θα δείς τι θα βγάλει. Μαζί με το όνομα της εταιρείας που θες να ψάξεις.
Ήταν ο κύριος λόγος καταστροφής σε συνδυασμό με την αύξηση της φορολογίας, τη σταδιακή μείωση της ζήτησης.

Αν και ανθηρές δανείστηκαν αλλά βρέθηκαν να χρωστούν αστρονομικά ποσά.
Έτσι χάθηκαν και οι μικρότερες.
Όπως και σήμερα τα μαγαζιά δεν κλείνουν επειδή γίνονται διαδηλώσεις ή τα σπάνε οι κακοί αναρχικοί αλλά λόγω βαριάς φορολογίας συναφειών, αντικειμενικών κριτηρίων, περαιώσεων και άλλων απαίσιων μέτρων σαν να τους θεωρούν εκ προιμίου κλέφτες και φοροφυγάδες.
Δεν ξέρεις τι συμβαίνει στο παρασκήνιο και το να αποδίδουν τα πάντα στο συνδικαλισμό και στις διεκδικήσεις των εργαζομένων είναι το ίδιο όπως τώρα λένε οι δημοσιοκάφροι. Φταίμε όλοι.
Είναι πολύ απλοικό να ρίχνεις ευθύνες στον εργαζόμενο.

[Blue Ice]

Όποιος σκοτώνει 11 ανθρώπους χάνει οποιοδήποτε δικαίωμα, πόσο μάλλον να αρθρογραφεί... Αλλά έπρεπε να τον είχαν στείλει στο Γκουαντάναμο γιατί εκεί του αξίζει να είναι...

Ο κύριος λόγος καταστροφής των επιχειρήσεων ήταν οι διάδοχοι των ιδρυτών των κυριότερων βιομηχανιών έκαναν μ@λακίες στη διοίκηση .Έχουμε το κακό στην Ελλάδα να νομίζουμε ότι τα δάνεια από τις τράπεζες είναι αγύριστα, αλλά έλα που δεν είναι.

Ας μην κρυβόμαστε πίσω από το δάκτυλό μας, σίγουρα μας εξαπάτησαν οι πολιτικοί αλλά έχουμε και εμείς μεγάλες ευθύνες. Πάρε παράδειγμα το Χρηματιστήριο που κατέβηκε ο κάθε καράβλαχος από το χωριό του για να παίξει μετοχές... Το εύκολο κέρδος κυνηγούμε...

Γιατί αν είχαμε λίγο μυαλό δεν θα ψηφίζαμε (συνολικά ως χώρα) Σημίτη και Πάγκαλο μετά το φιάσκο των Ιμίων και σίγουρα δεν θα διαβάζαμε άρθρα δολοφόνων

[doctormarkon]

Πάλι τον Ριζοσπάστη αντέγραψες;;;;

Κι όμως ο Κουφοντίνας δεν έχει αντιγράψει το ριζοσπάστη.

Όλα όσα γράφει είναι παραλλαγή κάποιων παλαιότερων προκυρήξεων της 17Ν προσαρμοσμένες στην σημερινή πραγματικότητα.
Οι προκηρύξεις της 17Ν δεν θυμιζαν σε τίποτα ριζοσπάστη.

Το περίεργο ήταν ότι οι προκηρύξεις ήταν αντιγραφή από το βιβλίο του Γιαννίτση (πρώην Υπουργού) "Ελληνική Βιομηχανία".

Είχα καθηγητή το Γιαννίτση και όταν διάβαζα το βιβλίο του κάτι μου θύμιζε. Τις προκυρήξεις της 17Ν.

Ήταν ένα βιβλίο που ανέφερε με λεπτομέρειες τα λάθη που έγιναν μεταπολεμικά. Αλλά σταματούσε στη δεκαετία του 80 και δικαιολογούσε τους διορισμούς σαν κοινωνικοποίηση της ανεργίας και ως ευθύνη του κράτους να απορροφήσει ένα μέρος ανέργων που προέκυψαν από τη στρεβλή ανάπτυξη μεταπολεμικά.

Το βιβλίο του Γιαννίτση ευλογεί το "βαθύ ΠΑΣΟΚ" και οι λόγοι του Κουφοντίνα ακολουθούν την ίδια ρώτα και θυμίζουν πρωτοπασοκική εποχή και σε καμμία περίπτωη δεν μιλούν για επανάσταση από τα κάτω, κεντρικό σχεδιασμό, κάλυψη των αναγκών των πολιτών.

Το βιβλίο του Γιαννίτση εκθέτει μία κατάσταση με στοιχεία. Αυτό δεν αμφισβητείται αλλά διασταυρώνεται από στοιχεία από άλλη βιβλιογραφία.
Υπήρξε σχέδιο να μην αναπτυχθεί βιομηχανία στην Ελλάδα και μάλιστα διώχθηκαν ως κομμουνιστές και οικονομολόγοι όπως ο Σβώλος που ζητούσαν μεταπολεμικά εκβιομηχάνιση της χώρας και είχαν διατυπώσει προτάσεις.

Και μέχρι εκεί καλά. Αλλά τα σχόλια του Γιαννίτση και οι απόψεις του για τη δεκαετία του 80 και τις πολιτικές του ΠΑΣΟΚ είναι ένα λιβάνισμα των πολιτικών του ΠΑΣΟΚ που ο ίδιος όταν έγινε υπουργός αυτοανεραιθηκε σαν καθηγητής με βάση αυτά που έγραφε.

[doctormarkon]

Το βαθύ ΠΑΣΟΚ είχε κάνει σημαία 3 πράγματα που τώρα το ρηχό πατάει πάνω σε αυτά για να τα ξερριζώσει.

Αυτά τα 3 από μόνα τους ήταν πολύ καλά και δεν μπορούσαν να σηκώσουν αντιδράσεις η αντιρρήσεις.

α) Ο συνδικαλισμός και η διεκδίκηση δικαιωμάτων
β) Η κοινωνικοποίηση της ανεργίας μέσω της ανάπτυξης του δημόσιου τομέα και κοινωνικού κράτους
γ) Η ισότητα των φύλων

Και τα τρία ήταν καλοδεχούμενα από την ελληνική κοινωνία γιατί από μόνα τους είναι πολύ καλά.

Αλλά σε συνδυασμό με άλλες πρακτικές κάθε άλλο παρά σε καλούς δρόμους οδήγησαν.

Ο συνδικαλισμός από μόνος του προστατεύει τα δικαιώματα των εργαζομένων από αυθαιρεσίες της εργοδοσίας.
Αλλά το ΠΑΣΟΚ επιδίωξε να τον θέσει κάτω από τον απόλυτο έλεγχο και σε κάποιους χώρους από συνδικαλισμός μετατράπηκε σε τραμπουκισμός και πρασινοφρουρισμός. Εδωσε πολλά προνόμια στις ηγεσίες με αποτέλεσμα όσοι κατείχαν ψηλές θέσεις να νοιάζονται περισσότερο για την καρέκλα τους παρά για τα δικαιώματα των εργαζομένων.
Με τον τρόπο αυτό "έθρεψε" φαινόμενα που κάθε άλλο παρά δημοκρατικά ήταν.
Τα φαινόμενα Πρωτόπαππα και Κουτρουμάνη είναι δύο χαρακτηριστικά παραδείγματα.

Η ανάπτυξη του Δημόσιου τομέα δεν ήταν κάτι κακό από μόνο του. Ηταν το αντιστοιχο με αυτό που οι Αμερικανοί ονομάζουν Κευνσιανισμό και είναι ένα μοντέλο που περπάτησε καλά στις ΗΠΑ μετά την κρίση του 30.
Αλλά και πάλι με τον τρόπο αυτό θέλησε να κρατήσει τη Δημόσια Διοίκηση κάτω από τον απόλυτο έλεγχο του και όχι μόνο με τις ρουσφετολογικές προσλήψεις που δεν ήταν μόνο ρουσφετολογικές, αλλά και με προαγωγές προνόμια, ανοιβόμενες επιτροπές με κομματικά κριτήρια σαν μέσον εκβιασμού των υπαλλήλων ανέξάρτητα με τον τρόπο που μπήκαν.
Οι πρακτικές ήταν αμέτρητες με σκοπό να καταστήσουν τη Δημόσια Διοίκηση εξαρτημένη, αδύναμη και ανίκανη έτσι ώστε να τη χρησιμοποιεί ως όργανο μικροπολιτικών και μικροκομματικών επιδιώξεων και μάλιστα πρόσκαιρων.

Για την ισότητα των φύλων τα έχουμε πει σε άλλο τοπικ. Αυτό το ανέλαβε η ίδια η ΓΑΠομάνα με τις αιγες.
Το πρώτο χτύπημα ήταν η σύνταξη στη 15ετία με ανήλικο παιδί και ακολούθησαν και άλλα.
Το όλο κίνημα περιορίστηκε μόνο σε ευκαιρίες για καριέρα και διεκδίκηση περισσότερων γυναικών στην πολιτική. Αλλά περισσότερες γυναίκες υπουργοί δεν σημαίνει και βελτίωση της θέσης της γυναίκας. Ούτε το ξεροστάλιασμα στα τραπεζάκια και η πολιτική λάτζα σημαίνει ισότητα. Αντίθετα η έξοδος των γυναικών στην αγορά εργασίας από προαιρετική για μια καλύτερη ζωή έγινε υποχρεωτική και αναγκαία αφού δεν μπορούσε πλέον ένας να ζήσει οικογένεια.
Συνοδεύτηκε με ένα σταδιακό "πάγωμα" των μισθών μετά τη φούσκα του 81 (που εν μέρει μπορεί να θεωρηθεί αιτία σε συνδυασμό με τα πανωτόκια και ίσως και τον πρασινοφρουρισμό για την κατάρρευση των επιχειρήσεων).
Οι μισθοί επί πολλά χρόνια πάγωσαν χωρίς αντιδράσεις αφού ιδεολογικά θεωρήθηκε δεδομένο ότι δουλεύουν και οι γυναίκες ή ότι είναι υποχρεωμένες να δουλεύουν. Και φυσικά αυτό σήμαινε και φορολόγηση του άλλου μισού πληθυσμού.
Και φυσικά καθόλου δεν συνοδεύτηκε με διευκολύνσεις στις εργαζόμενες μητέρες, άδειες ανατροφής παιδιού μακροχρόνιες όπως σε άλλες ευρωπαικές χώρες κλπ.

Οι συνομωσιολόγοι λένε ότι ήταν οργανωμένο σχέδιο από τον Ροκφέλερ. Μπορεί και να είναι έτσι.
Πάντως οι προθέσεις ήταν ύπουλες.

Και ο λαός φταίει όταν ψηφίζει αυτούς. Ο.Κ
Αλλά ποτέ δεν καλόμαθε, ποτέ δεν έφαγε.
Τον καταλήστευσαν, τον κοροιδεψαν, ξεπούλησαν τη χώρα.
Και μάλιστα με πολύ ύπουλο τρόπο.

Μετρία πράγματα καλά από μόνα τους αλλά με τον ασφυκτυκό έλεγχο έγιναν όπλα στα χέρια της Σημερινής Κυβέρνησης

[ArELa]

Όποιος σκοτώνει 11 ανθρώπους χάνει οποιοδήποτε δικαίωμα, πόσο μάλλον να αρθρογραφεί... Αλλά έπρεπε να τον είχαν στείλει στο Γκουαντάναμο γιατί εκεί του αξίζει να είναι...

Σου απάντησα ήδη σ'αυτό. Δε με διαβάζεις; Σου είπα:...


Υπάρχουν κάποιοι "κύριοι" που κάνουν "νομιμοποιημένα" (από εμάς τα ζώα ) εγκλήματα που δεν βρίσκονται ούτε προβλέπεται δυστυχώς να μπουν στη φυλακή για να πληρώσουν. Βλέπε Κλίντον που αποδεκάτισε τους Σέρβους και ακόμα παίζει αποδεκατισμός (γράφτηκε στο ΑΡ ότι σκοτώνουν Σέρβους και τους αφαιρούν τα όργανα που αγοράζει...ποιος; Το Ισραήλ!), βλέπε Μπους που έκανε τρελή γενοκτονία σε Ιράκ και Αφγανιστάν, βλέπε και Ομπάμα που ακόμα έχει στρατεύματα εκεί πέρα και αποδεκατίζει και Αφγανούς και Πακιστανούς για λόγους "πολιτικής στρατηγικής". Αυτοί οι εγκληματίες, ονομάζονται "ηγέτες" και εκφράζονται ελεύθερα και πείθουν με την προπαγάνδα τους (ένα κάρο ζώα) ότι είναι αγγελικά πλασμένοι. Γι'αυτούς δε σε βλέπω να διαρρηγνύεις ιμάτια...αλλά σε βλέπω να εξαντλείς όλη την αυστηρότητα του δικού σου ηθικού κώδικα μόνο στον Κουφοντίνα... Μήπως θα'πρεπε να τον αναθεωρήσεις λίγο;

Ο κύριος λόγος καταστροφής των επιχειρήσεων ήταν οι διάδοχοι των ιδρυτών των κυριότερων βιομηχανιών έκαναν μ@λακίες στη διοίκηση .Έχουμε το κακό στην Ελλάδα να νομίζουμε ότι τα δάνεια από τις τράπεζες είναι αγύριστα, αλλά έλα που δεν είναι.

Η Perfil - μια κλωστοϋφαντουργία στην οποία δούλεψα για 1 χρόνο (ο δ/ντής παραγωγής ήταν Ουαλός και ήθελαν γραμματέα bilingual) δεν άλλαξε ιδρυτή, ο πατέρας Προυσάλογλου που τη διοικούσε για δεκαετίες, την έκλεισε κι όλας, ο γιος δεν πρόλαβε να αναλάβει τα ηνία. Μια εργοστασιάκλα τεράστια και άψογη, (επί της οδού Πειραιώς) ποιότητα μαλλιών και κλωστών εξαιρετική, (ποιος μολοκότος και γκριν χόρσες) και διαλύθηκε στα εξ ων συνετέθη από τα ΠΑΝΩτόκια. Τότε πήρε τα ηνία και τον έλεγχο για τα καλά το τραπεζικό σύστημα. Ο Σοφιανόπουλος είχε κάνει τεράστια μελέτη επ'αυτού και ο βουλευτής Παναγιωτόπουλος (όχι ο Πάνος) την είχε διαβάσει στη βουλή, αλλά έκαναν τους γερμανούς. Κανείς δεν περιμένει αγύριστα λεφτά από τις τράπεζες, αλλά το ΠΑΣΟΚ του τότε, τους έδωσε (των τραπεζών) το ελεύθερο να ισοπεδώσουν πολλές ελληνικές βιομηχανίες με τις ασύδοτες πανωτοκιές, βιομηχανίες που πολλοί δεν γνωρίζουν καν σήμερα και τώρα τους κάνω ένα μνημόσυνο εγώ εδώ Ψάξε και μάθε, κοπελιά. Δεν είναι μονομερείς και περιορισμένοι σε αυτό που νομίζεις οι παράγοντες που διέλυσαν τη βιομηχανία της Ελλάδας, είναι πολυσύνθετοι- με προδιαγεγραμμένο από τότε το σχέδιο της αποβιομηχάνησης των χωρών (για να'ρθουν σήμερα να μας λένε για "πρασινίλες", ψευτοοικολογίες, κινδυνολογίες, πράσινους ΦΟΡΟΥΣ κλπ), την εφαρμογή του οποίου ξεκίνησε ο Αντρέας (κατ'εντολήν Ροκφέλερ) και σήμερα ολοκληρώνει ο γιος του, σε ευρύτερη κλίμακα φυσικά, αφού αποτελειώνει και τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις, από βιοτεχνίες μέχρι μαγαζιά.

Κι εσύ κάθεσαι και εστιάζεις στο συνδικαλισμό και στους διαδόχους και τρίχες κατσαρές. Είναι ένα ολόκληρο τερατώδες δίκτυο που εμπλέκεται σ'αυτές τις ιστορίες, και δεν είναι τόσο απλό όσο μερικοί διεφθαρμένοι ή ηλίθιοι ή χρήσιμοι για το σύστημα ηλίθιοι ή όλα μαζί, σε συγκεκριμένους φορείς... Είναι ένα σύστημα σαπίλας απ'τον πυρήνα του, που αν δεν ανατραπεί να έρθει κάτι νέο σωστότερο εντιμότερο, δεν υπάρχει σωτηρία, όποιες μεμονωμένες ομάδες κι αν στηλιτεύεις, στοχεύεις ή μισείς εσύ, εγώ ή ο οποιοσδήποτε.

Ας μην κρυβόμαστε πίσω από το δάκτυλό μας, σίγουρα μας εξαπάτησαν οι πολιτικοί αλλά έχουμε και εμείς μεγάλες ευθύνες. Πάρε παράδειγμα το Χρηματιστήριο που κατέβηκε ο κάθε καράβλαχος από το χωριό του για να παίξει μετοχές... Το εύκολο κέρδος κυνηγούμε...

Το φταίξιμο δεν είναι μόνο των πολιτικών που μας εξαπάτησαν. Θα συμφωνήσω ότι είναι πρώτιστα δικό μας. Είναι εύκολο να μας εξαπατήσει ο φαινομενικά "γνώστης" που έχει την "εγκυρότητα" του πολιτικού ταγού στα μάτια των βλαμένων. Βλαμένη ήμουν κι εγώ (και σε πολλά επίπεδα ίσως να είμαι ακόμα). Η ΓΝΩΣΗ είναι αυτή που θα σε ξυπνήσει και δε θα πέσεις σε κακοτοπιές. Οταν ακούς τους "εγκριτους" και είσαι ανενημέρωτος, λογικό είναι να πάθεις πολλά και χοντρά.
Τα καθεστωτικά ΜΜΕ, ΔΕΝ θα σου δώσουν ενημέρωση. Θα σου δώσουν τις πληροφορίες που τους βολεύει αυτούς, και όχι πάντα ολοκληρωμένες. Στις δίνουν άλλοτε μισές, άλλοτε στρεβλές, και άλλοτε καθόλου.
ΕΜΕΙΣ οφείλουμε να ψάχνουμε, να ενημερωνόμαστε. Αν περιμένουμε απ'αυτούς, ζήτω που χεστήκαμε.

Γι'αυτό φωνάζω και πασχίζω για ενημέρωση. Οσο περισσότερα γνωρίζουμε, τόσο οξύτερο και σωστότερο και το κριτήριο. Το ρημάδι το κριτήριο είναι ΑΜΕΣΑ συνυφασμένο με τη γνώση που έχουμε.

Και η γνώση είναι κάτι που πρέπει να αναζητήσουμε από μόνοι μας. Και το σχολείο και τα παν/μια ακόμα και σίγουρα τα ΜΜΕ, μας εκπαιδεύουν. Και η διαφορά μεταξύ εκπαίδευσης και επιμόρφωσης, δεν είναι απλά μεγάλη, είναι ΧΑΩΔΗΣ. Δεν είναι καθόλου παράξενο που και τα της σχολικής εκμάθησης τα αποκαλούμε εδώ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ. Σκέψου το...

Γιατί αν είχαμε λίγο μυαλό δεν θα ψηφίζαμε (συνολικά ως χώρα) Σημίτη και Πάγκαλο μετά το φιάσκο των Ιμίων και σίγουρα δεν θα διαβάζαμε άρθρα δολοφόνων

Η υπερψήφιση του Σημίτη τότε, η δημοσκοπήσεις που δίνουν 9% προβάδισμα στο ΠΑΣΟΚ σήμερα (αν εκλάβουμε ότι είναι αληθινές), είναι πάλι απότοκο της ΑΓΝΟΙΑΣ. Της τραγικής άγνοιας...



ΥΓ. Σωστή η δοκτορέσσα σε πολλά...Η ΓΝΩΣΗ βλέπεις...η ρημάδα η ΓΝΩΣΗ. (τώρα το βλέπω το ποστ της, πριν ανεβάσω το δικό μου). Συνδέονται και πολλά που λέει, με αυτά που σου λέω κι εγώ. Τυχαίο; Δε νομίζω.

[doctormarkon]

Και εγώ από το Σοφιανόπουλο το ξέρω για τα πανωτόκια αλλά το ερεύνησα επειδή η κρίση χτύπησε κάποτε και τη δική μας πόρτα.
Βρήκα κάποιον που τον ξέρει και τον βλέπει. Είναι πολύ καλά στην υγεία του αλλά δεν τον δείχνουν τα κανάλια και κυρίως δεν τον βλέπουμε επειδή δεν τον βγάζει ο Καρατζαφέρης στο κανάλι του λόγω του ότι έχει πει πολλές αλήθειες.
Πρόκειται για αλήθειες που καίνε.
Και δεν έχουν πολιτικές ταμπέλες.
Ήταν ο Μπάτσης και ο Μπελογιάννης που είπαν κάποια πράγματα για τον ορυκτό πλούτο της χώρας και εκτελέστηκαν, είναι και ο Σοφιανόπουλος που δεν μπορεί να μιλήσει πιά πουθενά. Σημειωση ο Σοφιανόπουλος δηλώνει ακροδεξιός αλλά είναι από αυτούς που έχουν να πουν κάτι διαφορετικό.

Τα πανοτόκια ήταν η βασική αιτία. Η ξιφομάχος βλέπει τα πράγματα πολύ απλοικά λέγοντας ότι οι τραπεζες δεν δίνουν αγύριστα λεφτά.
Ποτέ δεν έδιναν αγύριστα. Αλλά τα πανοτόκια είναι πατέντα των τραπεζών αλλά και του κράτους όταν θέλει να οδηγήσει΄έναν κλάδο σε εξαφάνιση. Το ίδιο λογιστικό τρύκ χρησιμοποιήθηκε για να πτωχεύσουν οι μπανανίες της Αφρικής και της Λ.Αμερικής Το ίδιο τρύκ και τώρα στην Ελλάδα.

Τι είναι τα πανωτόκια? και σε τι διαφέρουν από το απλό ανθρώπινο δάνειο?

Τα πανωτόκια είναι αυτό που στα μαθηματικά λέμε γεωμετρική πρόοδος. Καλπάζει.

Κάποιος πολύ γνωστός επιχειρηματίας με μαγαζί στην Κηφησιά πήρε δάνειο για να ανακαινίσει το μαγαζί του και κατέληξε ενώ είχε πληρώσει το δάνειο να χάσει το μαγαζί μαζί με το σπίτι και βρεθεί στη φυλακή.

Επαιρνες δάνειο πέντε εκατομύρια δρχ και σου ζητούσαν 30 εκατομύρια μετά από χρόνια.

Σε ανάλογο δρόμο κινήθηκαν και οι προσαυξήσεις ενός χρέους προς το δημόσιο.

Νομιμοποίηση της τοκογλυφίας.

Και κάτι που λίγοι ξέρουν.
Το Ισλάμ καταδικάζει τον τόκο και την τοκογλυφία ως το μέγιστο αμάρτημα.

Μακάρι να διαδώσουν την κουλτούρα τους μπάς και ξυπνήσει ο κόσμος ειδικά όσον αφορά τα παραπάνω

[ArELa]

Και εγώ από το Σοφιανόπουλο το ξέρω για τα πανωτόκια αλλά το ερεύνησα επειδή η κρίση χτύπησε κάποτε και τη δική μας πόρτα.
Βρήκα κάποιον που τον ξέρει και τον βλέπει. Είναι πολύ καλά στην υγεία του αλλά δεν τον δείχνουν τα κανάλια και κυρίως δεν τον βλέπουμε επειδή δεν τον βγάζει ο Καρατζαφέρης στο κανάλι του λόγω του ότι έχει πει πολλές αλήθειες.
Πρόκειται για αλήθειες που καίνε.
Και δεν έχουν πολιτικές ταμπέλες.

Eίχα την τύχη να τον γνωρίσω προσωπικά, βρέθηκα part time στη δούλεψή του κι έχω δακτυλογραφήσει εκατοντάδες σελίδων από τις μελέτες του. (Από αυτόν άρχισα να ξεστραβώνομαι... το '94) Δεν είναι και τόσο καλά στην υγεία του, έχει υποστεί ένα εγκεφαλικό κι αυτό έχει τις επιπτώσεις του...

Ο Καρατζαφέρης τον έστυψε σαν τη λεμονόκουπα και μετά τον πέταξε στα σκουπίδια. Τόσο Ελληναράς και "άνθρωπος" είναι. Ο Σοφιανόπουλος τον ξεστράβωσε κι αυτόν, γιατί ο "γιωργάρας παπάρας" δεν ήξερε την τύφλα του (μετρίας μορφώσεως γαρ). Τον επιμόρφωσε πραγματικά σε πολλά. Σε πάρα πολλά. Με βάση τις αξίες του Σοφιανόπουλου και τις λογικές του ξεκίνησε τη διακήρυξη του κόμματος του ΛΑΟΣ, το στίγμα του, και το πρόγραμμά του.

Και μετά, όταν εδραιώθηκε και χώθηκε για τα καλά στο σύστημα σαν...όροφος της πολυκατοικίας των προνομιούχων της εξουσίας, του'ριξε μια κλωτσιά που ήταν όλη δική του.

Υπάρχει σχετικό αφιέρωμα για τον Σωτήρη Σοφιανόπουλο, τον εξαιρετικό αυτό άνθρωπο και ΤΕΡΑΣΤΙΟ μυαλό, εδώ για όποιον ενδιαφέρεται http://ideografhmata.gr/forum/viewtopic.php?f=61&t=4599

[Blue Ice]

Όποιος σκοτώνει 11 ανθρώπους χάνει οποιοδήποτε δικαίωμα, πόσο μάλλον να αρθρογραφεί... Αλλά έπρεπε να τον είχαν στείλει στο Γκουαντάναμο γιατί εκεί του αξίζει να είναι...

Σου απάντησα ήδη σ'αυτό. Δε με διαβάζεις; Σου είπα:...


Υπάρχουν κάποιοι "κύριοι" που κάνουν "νομιμοποιημένα" (από εμάς τα ζώα ) εγκλήματα που δεν βρίσκονται ούτε προβλέπεται δυστυχώς να μπουν στη φυλακή για να πληρώσουν. Βλέπε Κλίντον που αποδεκάτισε τους Σέρβους και ακόμα παίζει αποδεκατισμός (γράφτηκε στο ΑΡ ότι σκοτώνουν Σέρβους και τους αφαιρούν τα όργανα που αγοράζει...ποιος; Το Ισραήλ!), βλέπε Μπους που έκανε τρελή γενοκτονία σε Ιράκ και Αφγανιστάν, βλέπε και Ομπάμα που ακόμα έχει στρατεύματα εκεί πέρα και αποδεκατίζει και Αφγανούς και Πακιστανούς για λόγους "πολιτικής στρατηγικής". Αυτοί οι εγκληματίες, ονομάζονται "ηγέτες" και εκφράζονται ελεύθερα και πείθουν με την προπαγάνδα τους (ένα κάρο ζώα) ότι είναι αγγελικά πλασμένοι. Γι'αυτούς δε σε βλέπω να διαρρηγνύεις ιμάτια...αλλά σε βλέπω να εξαντλείς όλη την αυστηρότητα του δικού σου ηθικού κώδικα μόνο στον Κουφοντίνα... Μήπως θα'πρεπε να τον αναθεωρήσεις λίγο;

Yπερασπίζεσαι τον Κουφοντίνα τώρα;;; Σοβαρά;;;; Και να σκεφτείς ότι μου την είπες όταν επεφήμισα το πάθημα του Χατζηδάκη. Δηλαδή η αναδημοσίευση και η θετική κριτική του άρθρου ενός ανθρώπου που έχει καταδικαστεί για πολλαπλές δολοφονίες και τρομοκρατία, που κατέλυσε όποιον νόμο δεν του άρεσε, δεν είναι προτροπή σε πράξη βίας;;;; Ή όταν η βία έρχεται εξ αριστερών δεν είναι πλέον βία;;;

Οι Αμερικανοί Πρόεδροι μπορεί να έχουν κάνει πολλές βρωμιές αλλά τελικά υπερασπίζονται τα στρατηγικά συμφέροντα της χώρας τους. Και στην τελική δεν θα με πείραζε καθόλου αν εξαφάνιζαν όποιον Αφγανό και Πακιστανό υπάρχει σε αυτόν τον πλανήτη...

Όσο για τους Σέρβους έπαθαν όλα αυτά γιατί άφησαν τα ζώα τους Αλβανούς ανεξέλεγκτους και θα τα πάθουμε και εμείς σύντομα.

doctor για τα υπόλοιπα ένα έχω σου πω: όσο και να θες να κρύβεσαι πίσω από το αριστερό σου δακτυλάκι παραμένει γεγονός πως από τότε που εμφανίστηκε ο συνδικαλισμός εξαφανίστηκαν τα εργοστάσια. Τυχαίο; Δε νομίζω... Όταν βάζεις τη ρημάδα την υπογραφή σου σε σύμβαση για δάνειο ξέρεις πολύ καλά που μπαίνεις... Αν δεν σου αρέσει δεν παίρνεις δάνειο, απλά πράγματα...

[doctormarkon]

Δεν είναι και τόσο απλά όπως νομίζεις.

Ειδικά με τα πανωτόκια που είναι τοκογλυφία. Είτε πρόκειται για επιχειρήσεις είτε για κράτη.

Είμαι κατά της βιας αν και κρυφοχάρηκα με τον Χατζηδάκη. Και χαίρομαι κάθε φορά που γιουχάρουν ή πετούν γιαούρτια σε κάποιον.

[ArELa]

Yπερασπίζεσαι τον Κουφοντίνα τώρα;;; Σοβαρά;;;;

Πρώτον και κύριον, θέλω (για να μην πω απαιτώ) να παραθέσεις με quote, ΜΙΑ αποστροφή του λόγου μου, που να καταδεικνύει πως τον υπερασπίζομαι. Μία μου αρκεί. (θα επιμείνω σ'αυτό)

Δεύτερον, παραθέτοντας συγκριτικά μεγέθη εγκληματικότητας, όπου μία πλευρά ξεπερνάει ολοφάνερα κατά κράτος την εγκληματικότητα μιας άλλης πλευράς, δεν σημαίνει σε καμία περίπτωση ότι υπερασπιζόμουν κάποια από αυτές.

Υπερασπιζόμουν τη δική μου λογική που (αντίθετα με τη δική σου) αναμφισβήτητα κρίνει πολυ αυστηρότερα τους απάνθρωπους -γενοκτόνους εκείνους, που επιδιώκουν εσκεμμένα, μελετημένα, μεθοδευμένα, ποικιλοτρόπως και παντιοτρόπως (εδώ και κάτι αιώνες) την ηθική/ψυχική/φυσική εξόντωση της ανθρωπότητας στο σύνολό της, από ό,τι θα έκρινε έναν ανάξιο μεμονωμένο άνθρωπο, που μπαίνει στη ΣΤΡΕΒΛΗ λογική του εγκλήματος, παρασυρόμενος από κάποια ΣΤΡΕΒΛΗ ιδεολογία που του καταδεικνύει αυτό το είδος δράσης ως "σωστό". Αυτό δε σημαίνει ότι υπερασπίζομαι τον δεύτερο, απλά δεν τον κρίνω με τα ίδια μέτρα και σταθμά που κρίνω τους πρώτους. Υπάρχουν και βαθμοί εγκληματικότητας...

Η δική σου λογική (την οποία δεν κατανοώ για να πω την αλήθεια) μοιάζει να δίνει συγχωροχάρτια στην πρώτη (χείριστη) πλευρά, - μπορεί και να τη "δικαιολογήσει" κι όλας, όπως έκανες στον έλεγχο γεννήσεων που θέλουν, αφού συμφώνησες μαζί τους ότι κάποιοι δικαιούνται να επιβάλλουν τις δικές τους λογικές στους άλλους- και παράλληλα, να εξαντλεί όλη τη μήνη της στη δεύτερη. Μη μου πεις ότι δεν το κατάλαβες αυτό, γιατί δεν θα σε πιστέψω.

Και να σκεφτείς ότι μου την είπες όταν επεφήμισα το πάθημα του Χατζηδάκη.

Δεν σου την είπα ακριβώς γι'αυτό... (κι εγώ μέσα μου δεν μπορώ να σου πω ότι λυπήθηκα ιδιαίτερα- απεναντίας επεξηγούσα-κατανοούσα ΓΙΑΤΙ προέκυψε). Είναι άλλο αυτό όμως, κι άλλο στις "επευφημίες" σου όπως λες, να προάγεις/παροτρύνεις έμμεσα ή άμεσα σε βία... Σ'αυτό όφειλα να κάνω παρατήρηση στο βαθμό που υπάρχει κανόνας που παραβιάζεται με τέτοια προσέγγιση αφ'ενός, και στο βαθμό που η ελευθερία έκφρασης συνοδεύεται κι απ'την ευθύνη των εκφράσεών μας, αφ'ετέρου.

Δηλαδή η αναδημοσίευση και η θετική κριτική του άρθρου ενός ανθρώπου που έχει καταδικαστεί για πολλαπλές δολοφονίες και τρομοκρατία, που κατέλυσε όποιον νόμο δεν του άρεσε, δεν είναι προτροπή σε πράξη βίας;;;; Ή όταν η βία έρχεται εξ αριστερών δεν είναι πλέον βία;;;

Ενα άρθρο θα πρέπει να κρίνεται με γνώμονα το περιεχόμενό του, όχι με γνώμονα το ποιος είναι ο συγγραφέας του. Δεν κατάλαβα γιατί το θεωρείς μεμπτό να κρίνουμε το άρθρο μεμονωμένα και για την αξία του ίδιου του άρθρου.

Οι Αμερικανοί Πρόεδροι μπορεί να έχουν κάνει πολλές βρωμιές αλλά τελικά υπερασπίζονται τα στρατηγικά συμφέροντα της χώρας τους.

Εδώ κάνεις λάθος. Δεν παρακολουθείς στενά τα βίντεο που ανεβάζω, αλλιώς θα είχες καταλάβει προ πολλού ότι η Αμερική και η Αγγλία ιδιαιτέρως, χρησιμοποιείται από μια κλίκα ολιγαρχών-ελιτιστών (πες τους σιωνιστές, ιλουμινάτους, μασώνους, τα κέρατά μου τα τράγια ή όλα μαζί) και οι εκάστοτε πολιτικές ηγεσίες τους, είναι μαριονέτες εκείνων. Σαφέστατα δεν έχουν την ευμάρεια της εθνότητας κατά νου, αλλά την διεκπεραίωση της ατζέντας τους που δεν υπολογίζει λαούς και εθνότητες. Αν πήγαν και "κατσικώθηκαν" σε θέσεις κλειδιά της Αμερικής, είναι γιατί αυτή ειναι υπερδύναμη...

Και στην τελική δεν θα με πείραζε καθόλου αν εξαφάνιζαν όποιον Αφγανό και Πακιστανό υπάρχει σε αυτόν τον πλανήτη...

Εμένα θα με πείραζε και με πειράζει. Το έχουν κάνει και συνεχίζουν να το κάνουν. Το ότι δεν σε πειράζει εσένα, ίσως κάποια στιγμή θα'πρεπε να σε προβληματίσει. Γιατί αυτοί δεν κάνουν τις δικές σου διακρίσεις. Οπως βλέπουν τον Αφγανό/Πακιστανό κι όλους αυτούς με τους οποίους εσύ έχεις κόλλημα απέχθειας, έτσι βλέπουν κι εσένα. Αυτή τη μικρούλα λεπτομέρεια, φαίνεται να μην την συνυπολογίζεις στο (περιχαρακωμένο δυστυχώς) σκεπτικό σου.

Όσο για τους Σέρβους έπαθαν όλα αυτά γιατί άφησαν τα ζώα τους Αλβανούς ανεξέλεγκτους και θα τα πάθουμε και εμείς σύντομα.

Οι Σέρβοι τα έπαθαν όλα αυτά, γιατί η ελίτ θεώρησε πως είναι απαραίτητο να τα πάθουν. Δεν καταλαβαίνεις πως δεν είναι στο χέρι μας να "ελέγξουμε" τα όποια "ζώα" (όπως τους χαρακτηρίζεις) μπροστά στην ατζέντα της παγκοσμιοποιητικής ολιγαρχίας.
Πού θα πάει, όσο προχωράει η υποδούλωσή μας, θα το καταλάβεις και θα το εμπεδώσεις κάποια στιγμή. Δεν είμαστε τίποτα περισσότερο ή λιγότερο από πιόνια στη σκακιέρα τους.

doctor για τα υπόλοιπα ένα έχω σου πω: όσο και να θες να κρύβεσαι πίσω από το αριστερό σου δακτυλάκι παραμένει γεγονός πως από τότε που εμφανίστηκε ο συνδικαλισμός εξαφανίστηκαν τα εργοστάσια. Τυχαίο; Δε νομίζω... Όταν βάζεις τη ρημάδα την υπογραφή σου σε σύμβαση για δάνειο ξέρεις πολύ καλά που μπαίνεις... Αν δεν σου αρέσει δεν παίρνεις δάνειο, απλά πράγματα...

Από τότε που υπέγραψε συμφωνία με το διάβολο... (συγνώμη με τον Ροκφέλ...δρακουμέλ) ο Αντρέας, (δες εδώ http://ideografhmata.gr/forum/viewtopic ... 17#p119117 γιατί σε πιάνω πάλι ανενημέρωτη) άρχισε σταδιακά να σβήνει η βιομηχανία στην Ελλάδα. Τότε φορούσες πάμπερς εσύ ακόμα, εγώ ήμουν φρέσκια στην Ελλάδα, ενήλικη και τα'βλεπα κοριτσάρα. Πίστεψέ με, έτσι έγινε. Ο συνδικαλισμός και τα κομματικά μαντριά , είναι η "δημοκρατική" στάχτη που ρίχνει στα μάτια των λαών η ολιγαρχία, για να'χουν οι ανόητοι, αδαείς και ανυποψίαστοι να εστιάζουν μυωπικά σ'αυτά και να μην κάνουν ένα βήμα πίσω για να βλέπουν τη συνολική εικόνα.



Αυτά. Καλή σου μέρα και καλή βδομάδα.





(όσο "σκληρά" κι αν στη λέω, δεν παύω να σε συμπαθώ. Έχω τα βίτσια μου κι εγώ μη νομίζεις Απλά στα χώνω λίγο χοντρά, μπας και δεις τη συνολική εικόνα. Το μυαλό το έχεις, τα στοιχεία τα προσλαμβάνεις στο νετ. ΤΗ ΔΙΑΘΕΣΗ να τα αφομοιώσεις και να τα επεξεργαστείς σωστότερα, πρέπει να αποκτήσεις )

[ILLUVATAR85]

Δοκτως απο το ευρω λεω να βγουμε με τα χιλια.
Απο ΕΕ και ΝΑΤΟ οχι.
Το να ειμαστε με το να εα ειμαστε μεσα σε διαφορους οργανισμους (απειλοντας οτι θα τα τιναξουμε ολα στον αερα) μας κανει ποιο ισχυρους στις διαπραγματευσεις απο το να απέχουμε.
ειδικα οταν οι γειτονες συμμετέχουν κι αυτοι στο νατό

Έξοδος από το ευρώ γίνεται μόνο με έξοδο από την ΕΕ, και αυτή την στιγμή δεν μας συμφέρει διόλου διότι το ένα ευρώ θα γίνει 2.000 δραχμές.

[doctormarkon]

Η έξοδος από το Ευρώ από μόνη της δε λέει τίποτα.
Μπορεί κάτι τέτοιο να είναι οδυνηρό.

Αλλά είναι η αναγκαία λύση μόνο σε ΑΡΝΗΣΗ ΠΛΗΡΩΜΗΣ ΧΡΕΟΥΣ και μονομερή διαγραφή όλου του χρέους.
Είναι ένα είδος Πτώχευσης αλλά με πολύ ευνοικούς όρους.

Η επιστροφή στη δραχμή δίνει την απάντηση του Πως θα πληρωθούν μισθοί και συνταξεις.

Η έκδοση νέου χρήματος ισοδυναμεί με εσωτερικό δανεισμό.
Και η έκδοση νέου χρήματος είναι η μόνη λύση σε περίπτωση ύφεσης.
Φέρνει ανάπτυξη και η υποτίμηση κάνει τα προιόντα της χώρας ελκυστικά και ανταγωνιστικά.
Τονώνει την εγχώρια οικονομία.
Η έξοδος από την ΕΕ και την Ευρωζώνη θα ανέτρεπε τους όρους του μνημονίου και το ξεπούλημα σε περίπτωση άρνησης πληρωμής.

Αυτό βέβαια θα έφερνε καταστάσεις ντόμινο και μπορεί να κατέρρεαν οι "ισχυρές" οικονομίες και να αποδειχθούν όχι και τόσο ισχυρές