Αφυπνιστικά - ΑντιΚαθεστωτικά Άσματα Μνημοσύνης

[ICAROS]

Εφόσον συμφωνούμε με τον στίχο της, σίγουρα. Με το ''είδος'' του ήχου δεν υφίσταται προβλ.

----------------------------------------------------
Η ΠΕΙΡΑΤΕΙΑ ΔΙΑΦΗΜΙΖΕΙ ΤΗ ΜΟΥΣΙΚΗ.

ΑΠΟ ΠΑΝΤΟΥ ΘΑ ΒΓΑΛΕΤΕ ΡΕ ;;;

ΕΛΕΟΣ . . .
----------------------------------------------------

[ICAROS]

Το Στίχοι απο Ατσάλι έχει μπει;;;

Δεν το'χα ψάξει σε βίντεο.

[Divine Sinner]

Η πειρατεια σκοτωνει την πλουτοκρατια νομιζω.

[Divine Sinner]

ΓΕΝΙΑ ΤΟΥ ΧΑΟΥΣ

Παπάδες, μπάτσοι ,δικαστές πολιτικοί στρατιωτικοί
Όλοι αυτοί είναι ένοχοι και στο ειδώλιο εμείς
Για το πανικό αδίκημα που λέγεται ζωή
Πολλή τεχνολογία και εμάς μας μαστίζει η ανεργία
Ο πόθος για ελευθερία έγινε αμαρτία
Δεν υπάρχει εκτόνωση μοναχά ναρκωτικά
Την θέση των ιδανικών την πήραν τα λεφτά

Το μέλλον είναι φέρετρο και ανάσα σταχτή
Κατάντησε η ζωή σκατά κι ο θάνατος φίλος
Γενιά του χάους …

[Divine Sinner]

ΕΙΣΑΓΩΓΗ ΣΤΟ ΡΕΚΒΙΕΜ

ΤΟ ΑΓΡΙΟ ΖΩΟ ΜΕ ΤΑ ΧΙΛΙΑΔΕΣ ΚΕΦΑΛΙΑ
ΚΡΑΥΓΑΖΕΙ, ΒΡΥΧΑΤΑΙ ΜΕΣΑ ΣΤΗΝ ΑΡΕΝΑ
ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΖΩΟ ΠΟΥ ΤΟ ΛΕΝΕ ΠΛΗΘΟΣ
ΚΑΙ ΠΟΥ ΠΑΝΤΑ ΔΙΨΑΕΙ ΓΙΑ ΑΙΜΑ

ΟΙ ΠΡΩΤΑΓΩΝΙΣΤΕΣ ΣΤΟ ΘΕΑΤΡΟ ΣΚΙΩΝ
ΖΗΤΟΥΝ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ ΣΤΗΝ ΕΚΛΟΓΗ ΤΗΣ ΜΑΣΚΑΣ
ΚΑΙ ΑΠΑΙΤΟΥΝ ΙΣΧΥΡΟΤΕΡΑ ΟΠΛΑ
ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗ ΤΟΥ ΥΠΟΣΥΝΕΙΔΗΤΟΥ

ΡΕΚΒΙΕΜ ΓΙΑ ΤΟΝ ΑΝΘΡΩΠΟ ΤΟΥ ΜΕΓΑΛΕΙΟΥ
ΡΕΚΒΙΕΜ ΓΙΑ ΤΟΝ ΑΝΘΡΩΠΟ ΤΗΣ ΑΘΛΙΟΤΗΤΑΣ

[Divine Sinner]

Ο ΧΟΡΟΣ ΤΗΣ ΣΙΩΠΗΣ

ΘΕΛΩ ΝΑ ΧΟΡΕΨΩ ΠΑΝΩ ΣΤΑ ΧΑΜΟΓΕΛΑ ΣΑΣ
ΜΕΣΑ ΣΤΑ ΟΝΕΙΡΑ ΚΑΙ ΜΕΣΑ ΣΤΑ ΜΥΑΛΑ ΣΑΣ
ΘΕΛΩ ΝΑ ΧΟΡΕΨΩ ΠΑΝΩ ΣΤΑ ΛΑΒΑΡΑ ΣΑΣ
ΣΤΑ ΥΠΟΚΡΙΤΙΚΑ ΤΑ ΒΛΕΜΜΑΤΑ ΣΑΣ
ΘΕΛΩ ΝΑ ΧΟΡΕΨΩ ΣΤΟΥΣ ΚΡΥΦΟΥΣ ΣΑΣ ΠΟΘΟΥΣ
ΠΑΝΩ ΣΤΟΥΣ ΠΙΟ ΓΛΥΚΟΥΣ ΣΑΣ ΝΟΜΟΥΣ
ΘΕΛΩ ΝΑ ΧΟΡΕΨΩ ΠΑΝΩ Σ' ΕΚΚΛΗΣΙΕΣ
ΣΤΙΣ ΑΔΥΝΑΜΙΕΣ ΚΑΙ ΣΕ ΑΜΗΧΑΝΙΕΣ
ΘΕΛΩ ΝΑ ΧΟΡΕΨΩ ΜΕΣΑ ΣΤΑ ΨΥΧΙΑΤΡΕΙΑ
ΣΕ ΘΑΛΑΜΟΥΣ ΑΕΡΙΩΝ ΚΑΙ Σ' ΑΣΤΙΚΑ ΛΕΩΦΟΡΕΙΑ
ΘΕΛΩ ΝΑ ΧΟΡΕΨΩ Σ' ΑΣΦΑΛΙΤΙΚΑ ΜΠΟΥΝΤΡΟΥΜΙΑ
ΚΑΙ ΒΑΘΙΑ ΥΠΑΛΛΗΛΙΚΑ ΛΑΓΟΥΜΙΑ
ΘΕΛΩ ΝΑ ΧΟΡΕΨΩ ΓΙΑ ΠΕΘΑΜΕΝΕΣ ΑΓΑΠΕΣ
ΓΙΑ ΤΩΝ ΨΗΦΟΦΟΡΩΝ ΤΙΣ ΑΥΤΑΠΑΤΕΣ
ΘΕΛΩ ΝΑ ΧΟΡΕΨΩ ΓΙΑ ΚΟΜΜΑΤΙΚΟΥΣ ΑΓΩΝΕΣ
ΚΑΙ ΓΙΑ ΤΟΥ ΠΑΘΟΥΣ ΤΟΥΣ ΘΑΜΩΝΕΣ
ΘΕΛΩ ΝΑ ΧΟΡΕΨΩ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΚΥΝΗΓΗΜΕΝΟΥΣ
ΓΙΑ ΤΟΥ ΟΝΕΙΡΟΥ ΤΟΥΣ ΕΓΚΛΩΒΙΣΜΕΝΟΥΣ
ΘΕΛΩ ΝΑ ΧΟΡΕΨΩ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΜΟΡΦΩΜΕΝΟΥΣ
ΓΙΑ ΝΙΚΗΤΕΣ ΚΑΙ ΗΤΤΗΜΕΝΟΥΣ
ΘΕΛΩ ΝΑ ΧΟΡΕΨΩ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΠΟΛΕΜΙΣΤΕΣ
ΓΙΑ ΤΗΣ ΑΜΦΙΒΟΛΗΣ ΖΩΗΣ ΤΟΥΣ ΕΡΑΣΤΕΣ

ΕΓΩ ΕΙΜΑΙ Ο ΧΟΡΕΥΤΗΣ ΤΗΣ ΔΙΚΗΣ ΣΟΥ ΑΜΑΡΤΙΑΣ
ΕΙΜΑΙ Ο ΔΟΛΟΦΟΝΟΣ ΤΗΣ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗΣ ΣΟΥ ΠΡΟΔΩΣΙΑΣ
ΕΙΜΑΙ Ο ΘΕΡΙΣΤΗΣ ΤΟΥ ΜΙΣΟΥΣ ΠΟΥ ΣΠΕΡΝΕΙΣ
ΕΙΜΑΙ Ο ΔΗΜΙΟΣ ΤΟΥ ΕΓΩΚΕΝΤΡΙΣΜΟΥ ΣΟΥ

ΕΓΩ ΕΙΜΑΙ Ο ΤΥΦΛΟΣ ΖΗΤΙΑΝΟΣ ΠΟΥ ΦΤΥΝΕΙΣ
ΕΓΩ ΕΙΜΑΙ Η ΠΟΡΝΗ ΠΟΥ ΜΕ ΧΙΛΙΑΡΙΚΑ ΓΔΥΝΕΙΣ
ΕΓΩ ΕΙΜΑΙ Η ΟΜΙΧΛΗ ΜΕΣΑ ΣΤΟ ΜΥΑΛΟ ΣΟΥ
ΤΟ ΡΕΥΜΑ ΤΗΣ ΗΛΕΚΤΡΙΚΗΣ ΚΑΡΕΚΛΑΣ ΣΟΥ

ΕΙΜΑΙ ΠΡΟΪΟΝ ΤΗΣ ΝΟΣΗΡΗΣ ΣΟΥ ΦΑΝΤΑΣΙΑΣ

[ICAROS]

Η λίστα ανανεούται.

[Diagalaksiaki]

Οι στίχοι μας ποτέ δε σταματάνε
Αρτέμης,Ευθύμης
Ναί, 'μαι. Ναί, 'μαι. Ναί, 'μαι.....
Νά 'μαι. Κι οι στίχοι μου ποτέ δε σταματάνε.

Χρόνια τώρα, στίχοι πληθώρα, κολλάς αχώρα,
δεν μ' ανακόπτεις την φόρα, ούτε με τα κόλπα της Κamora,
ώρα, την φάση να θάλλει και πάλι σαν τον ιβύσκο,
με το πού θέτω σε κυκλοφορία νέο δίσκο!

Με τον ζήλο στο στήθος και με το ήθος στο ύφος.
και με τον ήχο σ' όλο των χρωμοσωμάτων το μήκος,
έχω τον στίχο στο χείλος, παίζω κιθάρες και keybords
φέρω τον μύθο στο ύβος και δίχως άλλο το πλήθος.

Κι όπως ο Αίας παίζει πεσσούς με τον Αχιλλέα,
σ' έναν αμφορέα φιλοτεχνημένο από τον Εξηκία
έτσι κι εγώ παίζω με κάθε ομοιοκαταληξία
ράπερς αντιδρούν λες και παθαίνουν ηλεκτροπληξία.

Θέλει τέχνη και λέγειν αν θέλεις λόγια να λέγεις,
αν θέλεις λέξεις να πλέξεις κι από την άλλη να έχεις
χέρι στο μείκτη, στις μείξεις, να βρεις beats για να ρίξεις,
να δείξεις skills για ν' αξίζει να συγκριθείς. Δεν νομίζεις;

Πολλοί ρωτάνε πώς διάγω. Λοιπόν, διάγω ευ,
κι ας μην με παίζουν στα FM και στα UHF
το στυλ μου παραμένει ελεύθερο,
τέλος του πρώτου μέρους, πάμε για το δεύτερο! Και…

Ναί, 'μαι. Ναί, 'μαι. Ναί, 'μαι.....
Νά 'μαι. Κι οι στίχοι μου ποτέ δε σταματάνε.

Δεν τελειώνουν οι ρίμες, και δεν τελειώνουν οι ρίμες
κι ας μεταφέρουν ευθύνες, κι ας τις βαραίνουν οι μνήμες
Δεν τελειώνουν οι στίχοι, και δεν τελειώνουν οι στίχοι
Ψάχνουνε μέσα στα πλήθη, κάποιον να βγαίνει από τη λήθη.

Είναι το ραπ φαινόμενο, μαινόμενο,
με το μικρόφωνο φλεγόμενο,
το στυλ το μη αναμενόμενο,
με κάθε μου λεγόμενο,
ανοίγω νέο μέτωπο και νέο πόλεμο,
το κάθε χτύπημα μου επώδυνο.

Με παλλόμενο λόγο και με δονούμενο νου
επανακινούμε το μένος από το μέλος ωθούμενο
Φέρνω στίχο τρεχούμενο, στυλ χωρίς προηγούμενο.
Μένω νούμερο ένα, μένεις άπλα ένα νούμερο.

Ομοιοτέλευτο, στ' ομοιοτέλευτο, ρηγνύω κέλευθο,
μετά την κέλευθο, mc's χάνουνε τον έλεγχο,
κρύβονται όπως o Ευρυσθεύς, όταν είδε τον Κέρβερο.
Εν καιρώ μην αναμένεις κάτι έτερο.

Και θέλω τόσο να δώσω σ' όλο τον κόσμο καμπόσο
από τον πόθο πού νοιώθω σαν να 'χω κόμπο στον κόρφο
κι από την νόσο πού τόσο καιρό νοσώ ν' αναρρώσω.
Αυτό πού ζω κι αναγιγνώσκω ποθώ να το μεταδώσω.

Γι' αυτό μοιραία πρέπει να σηκώσεις την κεραία
είναι ή παρέα πού διατηρεί την φάση ακεραία,
κι αφού ή γραμμή πηγαίνει πίσω μέχρι τον Ορφέα,
τιμής ένεκεν, γυρίζω από τα νέα στα αρχαία.
Έπου θεώ, όρκω μή χρώ, τέχνη χρώ, επί ρώμη μή καυχώ
βίας μή έχου, ευτυχίαν εύχου, κακίας απέχου, παιδείας άντέχου.
Καί...

(…) Ναί, 'μαι. Ναί, 'μαι. Ναί, 'μαι.
Νά 'μια. Κι οι στίχοι μου ποτέ δε σταματάνε.

Δεν τελειώνουν οι ρίμες, και δεν τελειώνουν οι ρίμες
κι ας μεταφέρουν ευθύνες, κι ας τις βαραίνουν οι μνήμες
Δεν τελειώνουν οι στίχοι, και δεν τελειώνουν οι στίχοι
Ψάχνουνε μέσα στα πλήθη, κάποιον να βγαίνει από τη λήθη.

Κι όταν λέω χέρια ψηλά, τα χέρια ψηλά
Κι όταν λέω χέρια ψηλά, τα χέρια ψηλά
Κι όταν λέω χέρια ψηλά, τα χέρια ψηλά
Κι όταν λέω χέρια ψηλά, τα χέρια ψηλά

Κι όταν λέω χέρια ψηλά... γιατί το κάνεις;
Το 'χα πει και δέκα χρόνια πριν το πει ο Χατζηγιάννης.
Δεν τραγουδώ άμπρα-κατάμπρα σαν την Μαριάντα
Κάνω πάταγο σαν Παλαιστίνιος στην Ιντιφάντα
Το ποσοστό είναι γνωστό, στο ξαναείπα.
Στο δίνω εκατό τοις εκατό, όπως το θέλει κι η Χρύσπα.
ρίμα για δείγμα και βγαίνει μείγμα δυναμίτης
πιο πολύ κι απ' ο,τι θα 'θελε να γίνει ο Τσαλίκης.

Γι' αυτό να πάτε να μάθετε
να μιλάτε και να 'ρθετε
να πουλάτε πώς τάχατε τ' αγαπάτε.
Όσο κι αν το κουνάτε δεν βαραίνει.
Τ' ανάλαφρο τσιφτετέλι μένει αδιάφορο,
μένει αδιάφορο, σαν την Έλλη.

Κι αφού οι χιπ χοπ καδένες,
είναι μπλεγμένες με γαρδένιες,
κι έχουν αλλάξει οι συνισταμένες,
αφιερωμένο αυτό το τραγούδι πείτε σε 'κείνη,
όχι από Πλούταρχο,
αλλά από Άρτεμη κι Εύθυμη! Και…

[Diagalaksiaki]

Το ένα και το άλλο
Αρτέμης,Ευθύμης
Αυτό το κομμάτι έχει σκοπό να παίξει με τις λέξεις.
Για να μην παίζουν αυτές μαζί μας.
Δεν έχει σκοπό να δημιουργήσει κάποιον ιδιαίτερο προβληματισμό αλλά πολλούς μαζί.
Όποιος απ' αυτούς τύχει να σε προβληματίσει καλό θα είναι.
Και πάει έτσι:

Είναι άλλο το να ποθείς κι άλλο να 'χεις αγάπη.
Άλλο να ζητάς κι άλλο να μάχεσαι για κάτι.
Άλλο είναι να σκέφτεσαι πως θες κάτι ν' αλλάξει
κι άλλο αυτήν την σκέψη σου να την κάνεις πράξη.
Άλλο να χαρίζεσαι κι άλλο να χαρίζεις.
Άλλο να κερδίζεις κάτι κι άλλο να τ' αξίζεις.
Άλλο να πορεύεσαι κι άλλο ν' ακολουθείς.
Άλλο να 'σαι ηγέτης, άλλο να θες να ηγηθείς.
Άλλο να 'σαι ξεπλυμένος κι άλλο καθαρός.
Άλλο να 'σαι θαμπωμένος
κι άλλο να 'χεις δει το φως.
Άλλο να 'σαι στάσιμος και άλλο σταθερός.
Άλλο αν το 'βαζες στα πόδια,
άλλο να 'σαι επί ποδός.
Άλλο να ξέρεις κι άλλο να λες την αλήθεια.
Άλλο είναι ο μύθος κι άλλο τα παραμύθια.
Άλλο είναι το ήθος και άλλο ή συνήθεια.
Καθένα είναι ένα και όλα δεν είναι ίδια

Άλλο το 'να, άλλο τ' άλλο
Πρέπει στο μυαλό σου να το βάλω
Άλλο το 'να, άλλο τ' άλλο
Άλλο να έχεις κάλλος κι άλλο να έχεις κάλο

Άλλο προσκυνητής και άλλο προσκυνημένος.
Άλλο το να πουλάς, άλλο να 'σαι πουλημένος.
Άλλο ή μοναξιά, άλλο ή μοναχικότης.
Άλλο το να κανείς πνεύμα κι άλλο να το 'χεις.
Άλλο να 'χεις λόγο, άλλο να 'σαι λόγια
Άλλο τα κομποσχοίνια και άλλο τα κομπολόγια.
Άλλο νά 'χεις θέρμη, άλλο να 'χεις κάψα,
Άλλο το να κλαις, άλλο να 'σαι στην κλάψα.
Άλλο ή ευλογιά και άλλο ή ευλογία,
Άλλο να εφησυχάζεις, άλλο να 'σαι σε ησυχία.
Άλλο ο γελέων και άλλο ο γελοίος,
όπως άλλο είναι ο γραικός, και άλλο ο γραικύλος

Άλλο το 'να, άλλο τ' άλλο
Πρέπει στο μυαλό σου να το βάλω
Άλλο το 'να, άλλο τ' άλλο
Άλλο να έχεις κάλλος κι άλλο να έχεις κάλο



Ξύπνιος μέσα στα όνειρα κάποιων άλλων
Αρτέμης,Ευθύμης
Ακούω τα ίδια, είκοσι τραγούδια νύχτα μέρα,
Είναι η ίδια λέρα μια ζωή στον αέρα,
Τον αέρα που κάποιοι τον μολύνανε με νέφος,
Ρίξαν ένα έθνος σε ένα συνεχές πένθος.
Γαμώτο! Έρχονται κάτι στιγμές που νοιώθω
Παρείσακτος στον ίδιο μου τον τόπο,
Νιώθω να γίνομαι λεία στα θηρία
Που μας κλείσανε σ’αυτήν την πόλη
Για να μας ελέγχουν με ευκολία.
Έρχονται πάλι κάτι στιγμές
Που με πιάνει ζάλη
Εξαιτίας του πολιτισμού
που μου ‘χουν επιβάλει
Είναι και αυτή η συνιστώσα
που με απομακρύνει συστηματικά
από την ελληνική μου γλώσσα.
Ρίχνοντάς με πιο βαθιά μέσα στην κόλαση,
Δεν κρύβεται η μόλυνση της Νέας Τάξης Πραγμάτων,
Και γω συλλογίζομαι πως μάλλον,
Τόσα χρόνια ήμουν ξύπνιος
Μέσα στα όνειρα κάποιων άλλων.

Ήμουνα ξύπνιος μέσα στα όνειρα κάποιων άλλων
Ξύπνιος μέσα στα όνειρα κάποιων………


Σ ‘έναν ασύμμετρο κόσμο πέφτει
Πάντα το βλέμμα μου,
Μια ασυμμετρία
Που εγείρεται και μέσα μου,
Απ’ τη γένα μου, την ψυχή, το σώμα και το πνέυμα μου,
Ποτίζουν ασταμάτητα με δηλητήριο
Και είναι σίγουρο,
Κάποιοι με ωθούνε στον κατήφορο,
Θέλουνε νεκρό
Κάθε εγκεφαλικό μου κύτταρο
Με κρατάν σε λήθαργο
Μέσα από μια στείρα παιδεία
Μου μαθαίνουν ίσα-ίσα τ’ αναγκαία
Ώστε να μπορώ να τους βγάλω την εργασία
Κάποιος με τραβάει από την ουσία
Και με ρίχνει
Στων φθαρτών τη δίνη
Ο οφθαλμός της ψυχής μου λίγο-λίγο κλείνει
Κάποιος δε μ’αφήνει να ξεφύγω
Από αυτό το περιβάλλον
Και έτσι παραμένω ξύπνιος
Μέσα στα όνειρα κάποιων άλλων.

Τα πάντα γύρω μου γκρεμίζονται
Αγωνίζομαι να παραμείνω όρθιος
Ρίχνοντας με τον πυρσό μου φως ελληνικό,
το φως εκείνο το επικίνδυνο για το σκοτάδι
θέλω να σβήσω από πάνω μου κάθε σημάδι από το άγγιγμά τους,
θέλω ν’αποκοπώ απ’ τα δεσμά τους
Δεν κάνω κήρυγμα
Αλλά και στο στρεφνό οικοδόμημά τους
Δεν γίνομαι πια στήριγμα
Δεν τραγουδάω ανέμελα
Θέλω να το δω
Να γκρεμίζεται συθέμελα!
Κανένας μας δεν πρέπει να’ναι
Ξύπνιος μέσα στα όνειρα κάποιων άλλων……

[ΕΛΛΟΓΟΣ]

Ένα σχήμα που ανακάλυψα πρόσφατα είναι οι "Δαιμόνια Νύμφη"

http://www.myspace.com/daemonianymphemyspace
Παρουσιαση από http://www.ebm.gr/component/option,com_ ... /catid,14/

Οι Δαιμόνια Νύμφη είναι ένα ελληνικό μουσικό συγκρότημα γνωστό κυρίως για τα όργανα που χρησιμοποιεί, τα οποία είναι ανακατασκευές αρχαίων ελληνικών οργάνων, κατασκευασμένα από τον οργανοτεχνίτη Νικόλαο Μπρα. Η μουσική τους εκπνέει μια παγανιστική, αρχαιοελληνική ατμόσφαιρα που τους κάνει μοναδικούς. Το σύνολο ολοκληρώνουν οι στίχοι, γραμμένοι συνήθως στα αρχαία ελληνικά, με θεματολογία κυρίως βακχικές τελετές και επικλήσεις.

Οι Δαιμoνία Νύμφη δημιουργήθηκαν το 1994 από το Σπύρο Γιασαφάκη και την Εύη Στεργίου. Μετά από τέσσερα χρόνια δημιουργικής διαδικασίας κυκλοφόρησαν τον πρώτο τους δίσκο με τίτλο Ο βακχικός χορός των νυμφών.

Το 1999 συναντούν τον Νικόλαο Μπρα, έναν κατασκευαστή οργάνων που ήδη από το 1980 ασχολούταν με την κατασκευή αρχαιοελληνικών οργάνων, όπως η λύρα, ο βάρβιτος, η αρχαία κιθάρα και άλλα. Συνεργάζονται μαζί του και εμφανίζονται για πρώτη φορά ζωντανά στο Αναγεννησιακό φεστιβάλ Ρεθύμνου και αλλού.

Ταυτόχρονα κυκλοφορούν το mini-CD demo "Τυρβασία", το οποίο κάνει την εμφάνισή του σε περιοδικά μέταλ, όπως το Metal Hammer και το Metal Invader, παρότι απέχει μουσικά από την υπόλοιπη ύλη των περιοδικών. Ειδικότερα το Metal Invader περιλαμβάνει και δύο τραγούδια των Δαιμόνια Νύμφη σε συλλογές που δίνονται δώρο μαζί με το περιοδικό και γράφει διθυραμβικές κριτικές για αυτούς. Οι εμφανίσεις αυτές, αλλά και το συγκρότημα του αδελφού του Σπύρου Γιασαφάκη οι Fiendish Nymphe (στους οποίους ο Γιασαφάκης συμμετέχει), με παρόμοια θεματολογία, αλλά με Pagan/Black metal μουσική, κάνουν τους Δαιμόνια Νύμφη σχετικά γνωστούς σε αυτούς τους μουσικούς κύκλους.

Στη συνέχεια, το Σεπτέμβριο του 2002, το συγκρότημα κάνει ένα μεγάλο βήμα στην πορεία του. Υπογράφουν συμβόλαιο με την γαλλική εταιρεία Prikosnovenie και κυκλοφορούν τον ομώνυμο δίσκο τους. Στο δίσκο συμμετέχει σε ένα τραγούδι ο Αλκίνοος Ιωαννίδης στα φωνητικά, ενώ χρησιμοποιούνται σχεδόν αποκλειστικά οι αντιγραφές των αρχαιοελληνικών οργάνων του Νικόλαου Μπρα.

Δύο μήνες αργότερα, το Δεκέμβριο, το συγκρότημα σε συνεργασία με την Αυστραλή Λουίζα Τζον Κρολ (Louisa John Krol), τον Ιταλό Φραντσέσκο Μπαντσίνι (Francesco Banchini) (μέλος των Αταράξια και των Γκορ) και τους Γάλλους Λις (Lys) κυκλοφορεί το δίσκο "Love Sessions".

Πέρα από τα δύο μέλη του συγκροτήματος, στις ζωντανές εμφανίσεις τους την εκτέλεση συμπληρώνουν οι Μαρία Στεργίου (αδελφή της Εύης Στεργίου), Χρήστος Κουκάρας, Δάφνη Κοτσιάνη, Βαγγέλης Πασχαλίδης.

Δισκογραφία
Ο βακχικός χορός των νυμφών (199
Τυρβασία (1999)
Δαιμονία Νύμφη (2002)
Ο βακχικός χορός των νυμφών - Τυρβασία (2004)

[ELectriE]

Για τους "Δαιμόνια Νύμφη" μιλήσαμε λίγο ξανά εδώ

Ένλογε καλώς ήρθες στα ΙΔΕΟ
Αν θέλεις γράψε στο προσωπικό σου στίγμα λίγα πράγματα για σένα.
Καλές διαδρομές

[Divine Sinner]

kawir. υμνος στους καβειρους.
Παλαιόφρονες πράξεις, σιωπήι τε και λήθηι σφραγισθείσαι
Λατρείαις πυρός αληθώς μεταδοθείσαι, ώ Προαιώνιοι
Σκοτοσκεπή αρρήτων άρρητα κατέχοντες
Δωρηθέντα ουρανόθεν τήι Ιερήι Χθονί
Ζόφωι νυν μνημονεύονται τα πριν τέθμια
Διδάγματα όσια αειτιμώντων ιερουργών
Ο περί Αλήθειαν ζήλος, νύν απών
Ο εν Ναοίς υμνηθείς παλαι ποτέ Σοφίας Αθανάτου


Αιώνιον, ακάματον Ιερόν Πύρ, αρχάθεν μύησις
Σέλας επιβώμιον, ευίεραι λοιβαί, δώρα εναίσιμα
Η υμών τιμία παλινόστησις, των μών πανδακρύτων ψυχών ίασις
Ευσεβείας τε και έθους φαεσφόρου επαναύξησις
Αγάλμαθ' ιερά, βεβηλωθέντα υπ' ανοίας τε και ασέπτων ψευδών
Το αναβιώσκεσθαι προσδοκούσιν
Θεοί Μεγάλοι, Θεοί Μεγάλοι, Αιώνιοι, τιμήσι φέριστοι
Κάβειροι, Κάβειροι, αϊδιον το υμέτερον Σέλας
Ες αεί σεβάσμιον.

Η υμών τιμία παλινόστησις, των μών πανδακρύτων ψυχών ίασις Ευσεβείας τε και έθους φαεσφόρου επαναύξησις Αγάλμαθ' ιερά, βεβηλωθέντα υπ' ανοίας τε και ασέπτων ψευδών Το αναβιώσκεσθαι προσδοκούσιν Θεοί Μεγάλοι, Θεοί Μεγάλοι, Αιώνιοι, τιμήσι φέριστοι Κάβειροι, Κάβειροι, αϊδιον το υμέτερον Σέλας Ες αεί σεβάσμιον."

Eιναι οσοι στιχοι μπορεσα να βρω.

[Diagalaksiaki]

Πυθαγόρειον
Αρτέμης,Ευθύμης

Κυάμων απέχου, εμψύχων απέχου,
χελιδόνα οικία μή δέχου,
επί χοίνικι μή καθέζου,
αποδημων της οικίας μή επιστρέφου
Ερινύες γάρ μετέρχονται,
αλεκτριόνα τρέφε μέν, μή θυε δέ
Μηνί γάρ καί Ηλίω καθιέρωται,
δαδίω θακον μή απόμασσε,
μολόχην επιφύτευε μέν, μή έσθιε δέ,
τά πεσόντα μή αναιρεισθαι,
καρδίαν μή τρώγε, εν οδω μή σχίζε,
παρά λύχνον μή εσοπτρίζου, παρά θυσία μή ονυχίζου,
μήτρωγε διά της ευωνύμου, μη εσθίεν επί δίφρου,
τάς λεωφόρους μή βαδίζειν, στέφανον μή τίλλειν,
άρτον μή καταγνύειν,
μή τό πυρ τη μάχαιρα σκαλεύειν,
μηδέ φοίνικα φυτεύειν, μή πλεονεκτιν,
θεων εικόνας εν δακτυλίοις μή φορειν.

Δακτύλιων μή φόρει, εγκέφαλον μή έσθιε,
εις ιερόν ου δει εκτρέπεσθαι,
ου γάρ πάρεργον δει ποιεισθαι τόν Θεόν,
φευγε όπλον παρά γυναικός παρεχώμενον
δει τον δεξιόν υποδεισθαι πρότερον,
προτίμα τ'ο σχημα καί βημα,
του σχημα καί τριώβολον,
θύειν χρή ανυπόδητον
καί πρός τά ιερά προσιέναι,
ερυθρινον μή προσλαμβάνου, γαλην φευγε,
μή λέγειν άνευ φωτός,
γλωσσης πρό των άλλων κράτει θεοις επόμενος,
προς Ήλιον τεταμένος μή ούρει,
ανέμων πνεόντων την Ηχώ προσκύνει,
μελανούρου απέχου, χθονίων γάρ εστί θεων,
αποκαρμάτων σων
καί απονυχισμάτων κατάπτυε,
στρωμάτων αναστάς,
συνέλισσε αυτά καί τόν τόπο συνστόρνυε,
εν εορτη μήτε ονυχίζεσθαι,
δεξιάν μή παντί ραδίως έμβαλλε,
ασχέτω γέλωτι μή έχεσθαι, ζυγόν μή υπέρβαινε,
εις τά όρια φθάσας, μή επίστρεφε.

Τί εστίν αι των Μακάρων νησοι;
- Ήλιος καί Σελήνη.
Τί εστί τό εν Δελφοις Μαντειον;
-Τετρακτύς.
Τί τό δικαιότατον;
-Θύειν.
Τί τό σοφότατον;
-Αριθμός, δεύτερον δέ ο τοις πράγμασιν
τά ονόματα θέμενος.
Τί τό σοφότατον παρ'ημιν;
-Ιατρική.
-Τί κάλλιστον;
Αρμονία.
-Τί κράτιστον;
Γνώμη.
Τί άριστον;
-Ευδαιμονία.
(Βασισμένο στο βιβλίον "Ακούσματα καί σύμβολα
των Πυθαγορείων")

[ICAROS]

Θα παρακαλούσα να ακουστούν ΟΛΑ μετά προσοχής και σεβασμού:

''Ακούστε ένα παράξενο'', Διονύσης Σαββόπουλος (''O Πυρήνας'', 2007)

''Μυστικό Τοπίο'', Διονύσης Σαββόπουλος (''O Πυρήνας'', 2007)

''Το Φως στις 10 π.μ.'', Διονύσης Σαββόπουλος (''O Πυρήνας'', 2007)

''Η Παράγκα'', Διονύσης Σαββόπουλος (''O Πυρήνας'', 2007)

''Φεύγω, φεύγω, κάθε μέρα, φεύγω...'', Διονύσης Σαββόπουλος (''O Πυρήνας'', 2007)

[ICAROS]

''Ψεύτικα Χάδια'', ή ''Αδειανοί Δορυφόροι'' ή ''Για να Βλέπουνε οι Φλώροι'', Πασχάλης Τερζής
Εμείς
Που περάσαμε μόνοι
Μια ζωή στο τιμόνι
Να φεύγουμε
Εκεί
Που δε βγάζουν οι δρόμοι
Και φαντάσματα οι ώμοι
Που γέρνουμε

Ξανά
Σε οικόπεδα άδεια
Και τα ψεύτικα χάδια
Πληρώνουμε
Κι εμείς
Της ζωής τα κομμάτια
Με δεμένα τα μάτια
Ενώνουμε

Τι θες
Κι αν τραβήξουμε ζόρι
Αδειανοί δορυφόροι
Στο διάστημα
Εμείς
Για να βλέπουνε οι φλώροι
Πως φυτρώνουν οι σπόροι
Σε μιας λάθος ζωής, το ανάστημα

Εμείς
Που τα δίνουμε όλα
Γιατι πάνω απ' όλα
Αγαπήσαμε
Γωνιες
Που δε στρίβουν οι άλλοι
Κι από λάθος κανάλι
Γυρίσαμε

Μου λες
Πως κανείς δε μας θέλει
Και λυγίζουν τα βέλη
Στο κράνος μας
Μου λες
Οτι λιώνουν οι πόλοι
Όπως λιώνουν οι ρόλοι
Επάνω μας

Τι θες
Κι αν τραβήξουμε ζόρι
Αδειανοί δορυφόροι
Στο διάστημα
Εμείς
Για να βλέπουνε οι φλώροι
Πως φυτρώνουν οι σπόροι
Σε μιας λάθος ζωής, το ανάστημα

Τι θες
Κι αν τραβήξουμε ζόρι
Αδειανοί δορυφόροι
Στο διάστημα
Εμείς
Για να βλέπουνε οι φλώροι
Πως φυτρώνουν οι σπόροι
Σε μιας λάθος ζωής, το ανάστημα

''Οι Πύλες'', Βλάσσης Μπονάτσος (1976)

''Δι' Ευχών'', Χάρις Αλεξίου

''Δε λες κουβέντα'', Σωτηρία Μπέλλου

''Ο Άη Λαός'', (το τραγούδι ονόμασε και το άλμπουμ) Σωτηρία Μπέλλου (1983)

Ο Άη Λαός
Tα παιδιά μας
Εγίναν πετρώματα
Πολιτείες
Θαμμένες και μάρμαρα
Αεράκι που φέρνει αρώματα
Μες στα χρόνια, που έρχονται θαύματα

Ρίξε Απρίλη δυο νερά
Φέξε, κι εσύ, φεγγάρι
Άνοιξε, Γη, να ξαναβγεί
Το Μέγα Άνθος της Φυλής
Εκδίκηση να πάρει

Ρίξε Απρίλη δυο νερά
Φέξε, κι εσύ, φεγγάρι
Άνοιξε, Γη, να ξαναβγεί
Το Μέγα Άνθος της Φυλής
Εκδίκηση,
Εκδίκηση να πάρει

Τα παιδιά μας
Περνούν ψιθυρίζοντας
Ποταμός
Μες στις πέτρες, υπόγειος
Ένας λίβας που καίει, σφυρίζοντας
Και γεμίζει, με αίμα, η Μεσόγειος

Ρίξε Απρίλη δυο νερά
Φέξε, κι εσύ, φεγγάρι
Άνοιξε, Γη, να ξαναβγεί
Το Μέγα Άνθος της Φυλής
Εκδίκηση να πάρει

Ρίξε Απρίλη δυο νερά
Φέξε, κι εσύ, φεγγάρι
Άνοιξε, Γη, να ξαναβγεί
Το Μέγα Άνθος της Φυλής
Εκδίκηση,
Εκδίκηση να πάρει

''Θα με Δικάσει'', Σωτηρία Μπέλλου
''Θα με Δικάσει'', Χορωδία

Θα με Δικάσει
Θα με δικάσει
Ο κούκος και τ' αηδόνι
Μα στην Αγιάσο
Σταυρουδάκι μου χρυσό
Τις νύχτες που
Θα πέφτει άσπρο χιόνι
Οι Τσέτες θα
Κρεμάνε το Χριστό

Στον ουρανό
Που κάναμε ταβάνι
Δε βλέπουμε
Τις νύχτες ξαστεριά
Κουρσάροι, Φράγκοι
Φράγκοι, Βενετσιάνοι
Μας πούλησαν για γρόσια και φλουριά

Θα με δικάσει
Ο κούκος και τ' αηδόνι
Μα στην Αγιάσο
Σταυρουδάκι μου χρυσό
Τις νύχτες που
Θα πέφτει άσπρο χιόνι
Οι Τσέτες θα
Κρεμάνε το Χριστό

Στην Τροία
Μεγαλώνουνε τα στάχυα
Μα στην Αγιάσο
Σε μιαν έρμη εκκλησιά
Ζωγράφισε
Ο Θεόφιλος με αίμα
Το Χάρο να
Να φοράει θαλασσιά

Θα με δικάσει
Ο κούκος και τ' αηδόνι
Μα στην Αγιάσο
Σταυρουδάκι μου χρυσό
Τις νύχτες που
Θα πέφτει άσπρο χιόνι
Οι Τσέτες θα
Κρεμάνε το Χριστό

(Υψηλοί οι Συμβολισμοί, Ύπατος Μεταφορικός Λόγος)

''Να Ζήσω ή να Πεθάνω'', Χάρις Αλεξίου

''Ωραία Κοιμωμένη'' ή ''Κοντορεβυθούλης'' ή ''Πες μου το Μυστικό'', Νίκος Ξυδάκης

''Τριπλοκλειδωμένο Κάστρο'', Έλλη Πασπαλά

''Κι εσύ Ελένη... Και κάθε Ελένη...'', Χάρις Αλεξίου

''Αλεξάνδρεια'', Βλάσσης Μπονάτσος (1996)

''Το Μεγάλο μας Τσίρκο'', Τζένη Καρέζη - Νίκος Ξυλούρης - Θίασος (1974)

Το Μεγάλο μας Τσίρκο
Μεγάλα νέα, φέρνω από 'κει πάνω
Περίμενε, μια στάλα ν' ανασάνω
Και να σκεφτώ, αν πρέπει να γελάσω
Να κλάψω, να φωνάξω
Να φωνάξω, ή να σωπάσω

Και να σκεφτώ, αν πρέπει να γελάσω
Να κλάψω, να φωνάξω
Να φωνάξω, ή να σωπάσω

Οι βασιλιάδες, φύγανε και πάνε
Και στο λιμάνι τώρα, κάτω στο γιαλό
Οι σύμμαχοι, τους στέλνουν στο καλό

Οι σύμμαχοι, τους στέλνουν στο καλό

Καθώς τα μαγειρέψαν, και τα φτιάξαν
Από 'ξαρχής, το λάκο τους εσκάψαν

Κι από κοντά, οι μεγάλοι μας προστάτες
Αγάλι - αγάλι, εγίναν
Εγίναν νεκροθαύτες

Κι από κοντά, οι μεγάλοι μας προστάτες
Αγάλι - αγάλι, εγίναν
Εγίναν νεκροθαύτες

Και ποιος πληρώνει, πάλι τα σπασμένα
Και πώς να ξαναρχίσω, πάλι απ' την αρχή
Κι ας ήξερα, τουλάχιστο γιατί

Κι ας ήξερα, τουλάχιστο γιατί

Το ριζικό μου, ακόμα τι μου γράφει
Το μελετάνε, τρεις μηχανορράφοι
Θα μας το πουν, γραφιάδες και παπάδες
Με τούμπανα, παράτες
Με παράτες και γιορτάδες

Θα μας το πουν, γραφιάδες και παπάδες
Με τούμπανα, παράτες
Με παράτες και γιορτάδες

Το Σύνταγμα, βαστούν χωροφυλάκοι
Και στο παλάτι μέσα, οι παλατιανοί
Προσμένουν, κάτι νέο να φανεί

Προσμένουν, κάτι νέο να φανεί

Στολίστηκαν, οι ξένοι τραπεζίτες
Ξυρίστηκαν, κ' οι ''έλληνες'' μεσίτες
Εφτά ο τόκος, πέντε το φτιασίδι
Σαράντα με το λάδι
Με το λάδι και το ξύδι

Εφτά ο τόκος, πέντε το φτιασίδι
Σαράντα με το λάδι
Με το λάδι και το ξύδι

Κι αυτός που πίστευε, κι εκαρτερούσε
Βουβός φαρμακωμένος, στέκει και θωρεί
Τη Λευτεριά, που βγαίνει στο σφυρί

Τη Λευτεριά, που βγαίνει στο σφυρί

Λαέ μη σφίξεις, άλλο το ζωνάρι
Μην έχεις πιά, την πείνα για καμάρι

Οι αγώνες που 'χεις, κάμει δεν φελάνε
Το Αίμα το χυμένο,
Το χυμένο αν δεν ξωφλάνε

Οι αγώνες που 'χεις, κάμει δεν φελάνε
Το Αίμα το χυμένο,
Το χυμένο αν δεν ξωφλάνε

Λαέ μη σφίξεις, άλλο το ζωνάρι
Η πείνα το καμάρι, είναι του κιοτή
Του σκλάβου, που του μέλλει να θαφτεί

Του σκλάβου, που του μέλλει να θαφτεί

Λαέ μη σφίξεις, άλλο το ζωνάρι
Η πείνα το καμάρι, είναι του κιοτή
Του σκλάβου, που του μέλλει να θαφτεί

Του σκλάβου, που του μέλλει να θαφτεί

[ICAROS]

''Έρχονται Μάχες, μη Δειλιάσεις'' Ρίτα Αντωνοπούλου ('''Πάμε Ξανά απ' την Αρχή'', Οκτ. 2008)

Θέλουνε μια, Καινούργια Αρχή
Λένε, δεν θα Μιλήσουν Τώρα
Δεν τους Σηκώνει η Εποχή

Θα βγούν όταν περάσει η Μπόρα
Κλείνονται μές στα Σπίτια τους
Τα Λένε μόνο Μεταξύ τους

Αλλού Τρέχουν τα Νοίκια τους
Κι αλλύ χρωστάνε την Ψυχή τους

Έρχονται Μάχες, μη Δειλιάσεις
Γίνε ο Δρόμος να Περάσεις

Δεν είναι η Σιωπή Φωνή
Φωνή είναι μόνο, η Φωνή

Έρχονται Μάχες, μη Δειλιάσεις
Γίνε ο Δρόμος να Περάσεις

Δεν είναι η Σιωπή Φωνή
Φωνή είναι μόνο, η Φωνή

Έχουμ' ακόμα, λίγους γύρους
Να μας περάσουν, για τρελούς
Να σκοτωθούμε, από φίλους
Ν' αγγαλιαστούμε, με εχθρούς

Έρχονται Μάχες, μη Δειλιάσεις
Γίνε ο Δρόμος να Περάσεις

Δεν είναι η Σιωπή Φωνή
Φωνή είναι μόνο, η Φωνή

Έρχονται Μάχες, μη Δειλιάσεις
Γίνε ο Δρόμος να Περάσεις

Δεν είναι η Σιωπή Φωνή
Φωνή είναι μόνο, η Φωνή



''Θα 'ρθουν Μέρες'' Ρίτα Αντωνοπούλου, Θάνος Μικρούτσικος ('''Πάμε Ξανά απ' την Αρχή'', Οκτ. 2008)

Άλλαξε,
Ο Αέρας,
Το Φως,
Καθαρό
Ήμουνα,
Πέτρα,
Και είμαι,
Νερό

Γίνομαι,
Ένα,
Με Όλους,
Μαζί
Βλέπω,
Να Βγαίνουν,
Οι Πρώτοι Καπνοί

Θά'ρθουν μέρες
Άγριες μέρες
Που
Οι Αλήθειες,
Θα σκίζουν,
Σαν Σφαίρες

Και, οι νίκες
Άγιες, Νίκες

Σαν
Μαχαίρια, θα βγούν απ τις Θήκες

Πάλι,
Ανοίγει,
Έξω,
ο Καιρός

Άσπρα,
Ρούχα
Και Ήλιος,
Ζεστός

Μπαίνω,
Μέσα,
Σ' αυτή,
τη Γιορτή
Φως,
τα Χρόνια,
και Γλύκα η Ζωή

Θά'ρθουν μέρες
Άγριες μέρες
Που
Οι Αλήθειες,
Θα σκίζουν,
Σαν Σφαίρες

Και
Οι Νίκες,
Άγιες Νίκες,

Σαν
Μαχαίρια, θα βγούν απ τις Θήκες

Θά 'ρθουν μέρες
Άγριες μέρες
Που
Οι Αλήθειες,
Θα σκίζουν,
Σαν Σφαίρες

Και
Οι Νίκες,
Άγιες Νίκες

Σαν
Μαχαίρια, θα βγούν απ τις Θήκες

''Οι Χαρτογράφοι'' Ρίτα Αντωνοπούλου ('''Πάμε Ξανά απ' την Αρχή'', Οκτ. 2008)

''Εσωτερικοί Μετανάστες'' Ρίτα Αντωνοπούλου ('''Πάμε Ξανά απ' την Αρχή'', Οκτ. 2008)

[ΕΛΛΟΓΟΣ]

A Stairway To Nowhere


I am your conscience
I hide your secrets here
I am your feelings
I am the voice you hear
A stairway to nowhere
Ascend to the atmosphere
The key to the great beyond
The door to your darkest fear
Look out

I am the spirit
I am the universal mind
I am the journey
The answer that you hope to find
I am immortal
I am the ancient dream
And I'm neither the dark or light
Rather the shades between
I am your vision
I am your will to live
And I'm your religion
I am your joy to give

Would you like to fly?
Would you like to fly?
Would you like to fly?

If you'd like to find the universal mind
You'll find it has always been with you

I am the passage
I've opened the porthole through the void
I bring the message to you
The ships of salvation are deployed
The final dimension
The light of a guiding star
The only intention
To show you exactly who you are

Would you like to fly?
Would you like to fly?
Would you like to fly?

If you'd like to climb
The stairway to the world divine
You only have to see it through
You'll find that the stairway leads to you

[ΕΛΛΟΓΟΣ]

A Flight On An Angels Wing


Come to me and leave your fear
Come with me and follow near
So Tired of the lies they laid upon you
Open your eyes, then you will see
Try to realise
Don't believe any more corporate advise
On your TV

Come with me my friend

Come with me and clear your mind
Come and leave your world behind you
Never too late to change your direction
Don't be afraid, you wont walk alone
I'm gonna take a flight on an angels wing
Far and away
She'll carry me, carry me home

Come to me when the sirens sing
With the cry of a world gone insane
This sadness and this fear
Was not meant to be here
But the feeling has come over me

Taker, desecrater
Shaker, sorrow maker
Nation decimation, democration, desolation coming