Ιδεογραφήματα

PostPosted: Sun Sep 17, 2006 3:29 am Post subject: Πονάνε τα δέντρα?



Συχνά πηγαίνουμε βόλτα στην Πάρνηθα. Ακόμα και στα ψηλά σημεία της που έχει έλατα, βλέπω να εξαπλώνεται αυτή η αρρώστεια...με τους άσπρους λεκέδες στους κορμούς τους, που σιγά σιγά τους απομυζούν τη ζωή και τα αφήνουνε νεκρά ξερά κουφάρια...

Κάθε φορά που περνάω και τα βλέπω, νιώθω έναν πόνο βαθύ...

Τον νιώθω γιατί πιστεύω πως είναι κι αυτά ζωντανά...'Οτι έχουν κι αυτά ψυχή... 'Οτι πονάνε, υποφέρουν, χαίρονται, λυπούνται, ΝΙΩΘΟΥΝ... όχι στα δικά μας νοητικά επίπεδα ίσως, πάντως κι αυτά νιώθουν. Μόνο που αυτά είναι ριζωμένα σ'ένα σημείο, ανήμπορα ν'αντιδράσουν, ανήμπορα να το βάλουν στα πόδια σε μια φωτιά, ανήμπορα να μας πουν φτάνει! Μας πονάτε, μας αρρωσταίνετε, μας πετσοκόβετε, μας καίτε, μας σκοτώνετε, φτάνει!


Πιστεύετε ότι έχουν κι αυτά ψυχή? Πιστεύετε ότι πονάνε?

Posted: Sun Sep 17, 2006 7:28 pm



ΕΞΑΡΤΑΤΕ ΤΙ ΕΝΝΟΕΙΣ "ΨΥΧΗ".
ΕΧΟΥΝ ΑΝΤΙΛΗΨΗ ΤΟΥ ΠΟΝΟΥ ΚΑΙ ΤΟΥ ΚΙΝΔΥΝΟΥ ΠΙΣΤΕΥΩ

Posted: Sun Sep 17, 2006 7:42 pm



Στο 8ο ποστ αυτής της σελίδας εδώ http://ideografhmata.14.forumer.com/vie ... =1829#1829 αναλύω αρκετά συνοπτικά αλλά και συγκροτημένα το πώς εννοώ εγώ την ψυχή. Ανάτρεξε αν θες.

Posted: Mon Sep 18, 2006 4:41 pm



Δεν ξέρω αν έχουν ψυχή. Πιθανόν.
Σίγουρα είναι ζωντανά. Έχουν αντιδράσεις, άρα αισθάνονται.

Πάντως, τώρα που το σκέφτομαι, κάθε φορά που πειράζω κατά λάθος ένα φυτό (του κόβω κανά φύλλο, του σπάω κανά κλαδί), εντελώς αυθόρμητα, του λέω συγγνώμη....

και εμεις συζητούσαμε και γελούσαμε για μια τουρίστρια σε ένα νησί, που έπεσε καθως περπατούσε πάνω σε ένα δέντρο και είπε \"Sorry!\"

...τώρα μπορείτε να γελάτε και για μιά ελληνίδα.._brokenteeth_

Posted: Tue Sep 19, 2006 9:20 am



Για δύο Ελληνίδες !

Posted: Wed Sep 20, 2006 2:15 pm

Από The_Saboteur

KAI ΓΙΑ ΕΝΑΝ ΕΛΛΗΝΑ

Posted: Wed Sep 20, 2006 8:16 pm

Από Squall_Leonhart


Δε νομίζω να έχουν ψυχή...
Η αντίληψη του πονου είναι είναι λίγο υποκειμενική.
Μάλλον μπορούμε να πούμε ότι αντιδρούν στα χτυπήματα μιας και μπορούν να προσαρμοστούν στο περιβάλλον τους.
Τώρα το αν ζητάω συγνώμη κάθε φορά που κόβω ένα δέντρο για καυσόξυλα... είναι λίγο χαζό πιστεύω
n/o

Posted: Wed Sep 20, 2006 9:00 pm



Βασίλη,

1/ Οταν κάτι αντιδρά, και είναι ΖΩΝ οργανισμός, δεν έχει ψυχή αλήθεια? Στα φυτά έχουν καταγραφεί αντιδράσεις με ηλεκτρονικά όργανα- και δη αντιδράσεις όχι μόνο αντανακλαστικές αλλά σε συναισθηματικό επίπεδο. Προσέξτε, δε λέω νόηση-διανόηση, λέω ψυχή ή πνεύμα, ή τελος πάντων αυτή την ειδοποιό "πνοή" αυτό το "νιώθω" που έχει κάθε ζωντανό πλάσμα στον πλανήτη.

2/ Προφανώς ούτε οι ξυλοκόποι ζητούν συγνώμη, ούτε κι οι κτηνοτρόφοι εδώ που τα λέμε, κι αυτό μου είναι αποδεκτό, δεδομένου ότι "παίρνουμε" απ'τη φύση τα προς επιβίωσιν, χωρίς να τα βάζουμε σε πλαίσιο ηθικού κώδικα. 'Ομως, δε θα'πρεπε να ζητάμε συγνώμη (και σ'εμάς τους ίδιους ακόμα) όταν τα καίμε βάναυσα και δεν αφανίζουμε μόνο αυτά μεμονωμένα, αλλά βλάπτουμε τις οικολογικές ισορροπίες σε μια περιοχή ή και στον πλανήτη ολόκληρο?

Posted: Thu Sep 21, 2006 4:09 pm



Δεν θα πω τπτ,μόνο πως συμφωνώ με την Αρέλα .
Και επίσης,έχουν ΣΙΓΟΥΡΑ ψυχή(εφ'όσον υπάρχει ψυχή)διότι τα φυτά είναι η ΒΑΣΗ της γης.
Για σκεφτείτε τι γίνεται το σώμα μας μετά το θάνατο....

Posted: Thu Sep 21, 2006 4:44 pm

Από elia

Νομίζω ότι τα φυτά "ανταποκρίνονται" και στα δικά μας αισθήματα που τα αναθρέφουμε, και άλλοτε ευδοκιμούν πιο εύκολα ενώ άλλοτε μαραίνονται χωρίς λόγο. Λένε πως τους αρέσει να τους μιλάς και να τα χαϊδεύεις (δηλαδή να νιώθουν ότι τα αγαπάς και τα φροντίζεις), κι εγώ δε νιώθω τόσο χαζή όταν καμιά φορά το κάνω.
Δεν έχετε ακούσει να λένε για κάποιους ανθρώπους (δε θυμάμαι πως ακριβώς το λένε), ότι έχουν καλό χέρι, πως ότι φυτέψουν πιάνει; Μήπως αυτοί έχουν, έστω και ασυνείδητα, μία "αλλη" επικοινωνία με το φυτικό βασίλειο, κάτι που αρέσει στα φυτά;

Προφανώς ούτε οι ξυλοκόποι ζητούν συγνώμη, ούτε κι οι κτηνοτρόφοι εδώ που τα λέμε, κι αυτό μου είναι αποδεκτό, δεδομένου ότι "παίρνουμε" απ'τη φύση τα προς επιβίωσιν, χωρίς να τα βάζουμε σε πλαίσιο ηθικού κώδικα. 'Ομως, δε θα'πρεπε να ζητάμε συγνώμη (και σ'εμάς τους ίδιους ακόμα) όταν τα καίμε βάναυσα και δεν αφανίζουμε μόνο αυτά μεμονωμένα, αλλά βλάπτουμε τις οικολογικές ισορροπίες σε μια περιοχή ή και στον πλανήτη ολόκληρο?

Έτσι είναι,
όσον αφορά αυτά που θερίζουμε (φυτά και ζώα) για τις ανάγκες της επιβίωσής μας, ναι θα συμφωνήσω κι εγώ, νόμος της φύσης είναι. Όμως όπως δε θα σκοτώσω ένα ακόμα ζώο για να φάω, τη στιγμή που θανατώνονται τόσα γι' αυτό το σκοπό, έτσι θα προτιμήσω να μην κόψω ένα λουλούδι για να το βάλω στο βάζο αν μπορώ να αγοράσω απ' τον ανθοπώλη ένα που έχει ήδη κοπεί γι' αυτή τη δουλειά. (αν και μ' αρέσουν πολύ τα λουλούδια στα βάζα μπορώ να πω ότι δεν μπαίνω σχεδόν ποτέ στον πειρασμό να κόψω ένα λουλούδι΄..)

Posted: Thu Sep 21, 2006 5:11 pm

Από ΑρΕλα

Δεν έχετε ακούσει να λένε για κάποιους ανθρώπους (δε θυμάμαι πως ακριβώς το λένε), ότι έχουν καλό χέρι, πως ότι φυτέψουν πιάνει; Μήπως αυτοί έχουν, έστω και ασυνείδητα, μία "αλλη" επικοινωνία με το φυτικό βασίλειο, κάτι που αρέσει στα φυτά;

'Oχι "μήπως"... Σίγουρα, Εύη.

'Οταν αγγίζουμε κι αγγιζόμαστε είτε από άνθρωπο είτε από ζώο, (είτε από φυτό- δεντρο ας πούμε-νερό και χώμα ακόμα-για μένα), υπάρχει ένα ενεργειακό πάρε-δώσε, μέσα απ'το οποίο μεταδίδονται διάφορες δυναμικές, πολλές απ'τις οποίες πηγάζουν από το συναισθηματικό ενεργειακό πεδίο μας. 'Οταν έχοντας υψηλό πυρετό λ.χ., σε σφουγγίζει αγαπημένο πρόσωπο, δεν είναι μόνο το δροσερό πανί που ανακουφίζει το μέτωπο και την κάψα που σε ταλανίζει, είναι και η ενεργειακή ανταλλαγή που συμβαίνει ασυνείδητα μεταξύ σας. Το αγαπημένο πρόσωπο θέλει να γίνεις καλά και να συνέλθεις το συντομότερο, θέλει να δυναμώσεις και με αυτές τις σκέψεις σε φροντίζει. Εσύ απ'την αλλη, αδύναμη, να σε ταλανίζει η μάχη της ίωσης, "ρουφάς" αυτό (το θετικό είδος ενέργειας που παράγει η αγάπη και) που εκείνος/εκείνη σου μεταδίδει. Το αποτέλεσμα είναι (στιγμιαία τουλάχιστον) μια ανακούφιση που δεν οφείλεται μόνο στο δροσερό πανί, μια μικρή ενδυνάμωση είτε τη νιώθεις είτε όχι, ενώ ο "φροντιστής" εδώ, μπορεί να νιώσει προς στιγμήν μια μικρή κούραση/εξάντληση, μέχρι ν'αναπληρώσει (γρήγορα συνήθως) την ενέργεια που σου "έδωσε".

Πολλές απ'τις λαϊκές δοξασίες, κρύβουν μεγάλη σοφία αν τις ψάξουμε. 'Οπως αυτό που λένε, ποτέ να μην κοιμάται στο ίδιο δωμάτιο γέροντας με παιδί. Λογικό με το σκεπτικό όπως το ανέπτυξα πιο πάνω, διότι η ανταλλαγή ενεργειών θα είναι άνιση, και εις βάρος του παιδιού που θα "χάνει" μεγαλύτερο απ'όσο πρέπει ποσοστό ζωτικής ενέργειας, το οποίο φυσιολογικά θα "απορροφά" ο οργανισμός του γέροντα, δεδομένου ότι κάθε οργανισμός πασχίζει διαρκώς για την πιο εύρυθμη και εύρωστη λειτουργία του.

Το τσάκισα στην ανάλυση ε? _blush_
Υποθέτω ότι έχετε συνηθίσει πια αυτό το βάσανο από μένα. _loco_
Αν όχι, συγχωρέστε με...αλλά ήθελα να τα καταθέσω αυτά... _tragic_

Posted: Fri Sep 22, 2006 5:36 pm

Από LUNCHBOX

'Οταν αγγίζουμε κι αγγιζόμαστε είτε από άνθρωπο είτε από ζώο, (είτε από φυτό- δεντρο ας πούμε-νερό και χώμα ακόμα-για μένα), υπάρχει ένα ενεργειακό πάρε-δώσε, μέσα απ'το οποίο μεταδίδονται διάφορες δυναμικές, πολλές απ'τις οποίες πηγάζουν από το συναισθηματικό ενεργειακό πεδίο μας. 'Οταν έχοντας υψηλό πυρετό λ.χ., σε σφουγγίζει αγαπημένο πρόσωπο, δεν είναι μόνο το δροσερό πανί που ανακουφίζει το μέτωπο και την κάψα που σε ταλανίζει, είναι και η ενεργειακή ανταλλαγή που συμβαίνει ασυνείδητα μεταξύ σας. Το αγαπημένο πρόσωπο θέλει να γίνεις καλά και να συνέλθεις το συντομότερο, θέλει να δυναμώσεις και με αυτές τις σκέψεις σε φροντίζει. Εσύ απ'την αλλη, αδύναμη, να σε ταλανίζει η μάχη της ίωσης, \\"ρουφάς\\" αυτό (το θετικό είδος ενέργειας που παράγει η αγάπη και) που εκείνος/εκείνη σου μεταδίδει. Το αποτέλεσμα είναι (στιγμιαία τουλάχιστον) μια ανακούφιση που δεν οφείλεται μόνο στο δροσερό πανί, μια μικρή ενδυνάμωση είτε τη νιώθεις είτε όχι, ενώ ο \\"φροντιστής\\" εδώ, μπορεί να νιώσει προς στιγμήν μια μικρή κούραση/εξάντληση, μέχρι ν'αναπληρώσει (γρήγορα συνήθως) την ενέργεια που σου \\"έδωσε\\".

Πολλές απ'τις λαϊκές δοξασίες, κρύβουν μεγάλη σοφία αν τις ψάξουμε. 'Οπως αυτό που λένε, ποτέ να μην κοιμάται στο ίδιο δωμάτιο γέροντας με παιδί. Λογικό με το σκεπτικό όπως το ανέπτυξα πιο πάνω, διότι η ανταλλαγή ενεργειών θα είναι άνιση, και εις βάρος του παιδιού που θα \\"χάνει\\" μεγαλύτερο απ'όσο πρέπει ποσοστό ζωτικής ενέργειας, το οποίο φυσιολογικά θα \\"απορροφά\\" ο οργανισμός του γέροντα, δεδομένου ότι κάθε οργανισμός πασχίζει διαρκώς για την πιο εύρυθμη και εύρωστη λειτουργία του.

Συμφωνώ απόλυτα...
Και έχω και απόδειξη:Το φαινόμενο placebo .

Posted: Fri Sep 22, 2006 10:48 pm

Από ΑρΕλα

To placebo είναι άλλο φαινόμενο που αναδεικνύει τη δύναμη του νου πάνω στο σώμα ή το mind over matter (νους πάνω απ'την ύλη) όπως συνήθως λέγεται. 'Εχει να κάνει όμως με την αυθυποβολή (να "θεραπευτεί" κάποιος παίρνοντας χάπι-ζαχαρη) και όχι με ανταλλαγή ενεργειών μεταξύ ανθρώπων, ή ανθρώπων με ζώα κλπ.

Posted: Sun Sep 24, 2006 8:48 pm

Από LUNCHBOX

To placebo είναι άλλο φαινόμενο που αναδεικνύει τη δύναμη του νου πάνω στο σώμα ή το mind over matter (νους πάνω απ'την ύλη) όπως συνήθως λέγεται. 'Εχει να κάνει όμως με την αυθυποβολή (να \\"θεραπευτεί\\" κάποιος παίρνοντας χάπι-ζαχαρη) και όχι με ανταλλαγή ενεργειών μεταξύ ανθρώπων, ή ανθρώπων με ζώα κλπ.

Nαι,αλλά όταν σου λέει ο γιατρός:
\\"Μην ανυσηχείς,πάρ'το και θα γίνεις καλά!\\"?

Posted: Mon Oct 30, 2006 12:10 am

Από borias61

Μονο ανθρωποι με ευαισθησιες ανω του λογικου θα μπορουσαν να νοιωσουν τον πονο σε ενα δεντρο η φυτο.Σιγουρα και επιστημονικα αποδεδειγμενα ολος ο φυτικος ας πουμε κοσμος εχει φορτια (θετικα και αρνητικα).Το <μη μου απτου> ειναι ενα απτο παραδειγμα φυτου που μολις το αγγιξεις κλεινει, οπως επισης τα σαρκοβορα ,που μολις καθησει καποιο εντομο μεσα τους κλεινουν και το τρωνε.Αλλα και ο βασιλικος μας μολις τον αγγιξεις ευωδιαζει για μας τους ανθρωπους, αλλα <σκυλοβρωμαει> για τα κουνουπια που τον αποφευγουν.
Τι σου ειναι η φυση λοιπον...!
Ποσα μυνηματα προσπαθει να μας μαθει η καυμενη...?

Posted: Mon Oct 30, 2006 12:12 pm

Από ΑρΕλα

Τι σου ειναι η φυση λοιπον...!
Ποσα μυνηματα προσπαθει να μας μαθει η καυμενη...?

Πάμπολλα, βοριά μας...

Το πόσα "λαμβάνουμε" απ'αυτά, είναι μια άλλη, μάλλον θλιβερή ιστορία... _tragic_

Posted: Fri Nov 03, 2006 1:12 pm

Από Pagona

Έχουν γίνει τόσα πειράματα πάνω σε αυτό το θέμα, που το μόνο σίγουρο και για το μεγαλύτερο μέρος της επιστημονικής κοινότητας είναι οτι τα φυτά ΣΙΓΟΥΡΑ αντιδρούν ακόμα και σε συναισθήματα του ανθρώπου που βρίσκεται κοντά τους...
Σε μία περίπτωση, που γμτ δεν μπορώ να θυμηθώ με ακρίβεια λεπτομέρειες, αλλά θα μπορούμε να το ψάξουμε μάλλον, είχε ζητηθεί σε δικαστήριο στην Αμερική να χρησιμοποιηθεί ένα φυτό εσωτερικού χώρου ως αποδεικτικό στοιχείο για την αναγνώριση ενός δολοφόνου (ο φόνος είχε γίνει μέσα στον χώρο)! Κουφάθηκα όταν το διάβαζα, παρόλο που πιστεύα ήδη οτι τα φυτά έχουν μεγάλη γκάμα συναισθημάτων.
Δεν θυμάμαι αν έγινε δεκτό, πάντως στην παρουσίασή τους οι δικηγόροι χρησιμοποίησαν επιστημονικές μελέτες, που έχουν γίνει ακριβώς πάνω σε αυτό το θέμα (της αναγνώρισης ανθρώπων απο φυτά)...
Το συγκεκριμένο φυτό αντιδρούσε με κίνηση (όχι άμεσα αισθητή, αλλά μέσα σε διάστημα λίγων λεπτών, που είναι πολύ για ένα φυτό), στην παρουσία του συγκεκριμένου άντρα, μία κίνηση ξεκάθαρη αποφυγής του, σε σημείο που έφτασε να ακουμπήσει τα φύλλα του στο πάτωμα, κάτι πρωτοφανές, ακόμα κι αν δεν του άρεσε η αύρα του δηλαδή, η αντίδραση θεωρήθηκε ΥΠΕΡΒΟΛΙΚΑ έντονη!!!
Πάντως αυτό που έχω διαπιστώσει η ίδια ειναι οτι τους αρέσει πολύ η ήρεμη μουσική, απολαμβάνουν ιδιαιτέρως τον Μότσαρτ, τρελαίνονται να τα χαϊδεύεις και να τους μιλάς (η μάνα μου που είναι απο τις περιπτώσεις που ό,τι φυτέψει πιάνει, τους τραγουδάει κιόλας!), και μπορείτε να παρατηρήσετε το εξής καταπληκτικό. Αν περνάτε χρόνο με τα φυτά σας, και μείνετε για λίγη ώρα σε ένα σημείο ανάμεσά τους (πχ στο μπαλκόνι σας) θα παρατηρήσετε μετά απο λίγο οτι όλα ή τα περισσότερα φυτά σας θα έχουν στρέψει τα λουλούδια ή μεγάλο μέρος των φύλλων τους προς το μέρος σας (αν όντως έχετε αναπτύξει κάποια σχέση μαζί τους)...
Παρατήρησα επίσης οτι συγκεκριμένα φυτά έχουν κι έντονα συναισθήματα ζήλιας, όπως πχ η γαρδένια! Είναι το πιο ζηλιάρικο φυτό που έχω γνωρίσει... Κάντε κι αυτό το πείραμα λοιπόν. Αν βάλεις μία γλάστρα δίπλα στην γαρδένια σου, κι αρχίζεις και μιλάς σ'εκείνο το φυτό, και το χαϊδεύεις και του τραγουδάς, και δεν μιλάς στην γαρδένια, αρχίζει και μαραίνεται! Αν στρέψεις ξαφνικά όλη σου την προσοχή για τις επόμενες μέρες μόνο στην γαρδένια παίρνει πάλι τα πάνω της! Δύσκολες οι γαρδένιες...!!!!!
....Θεούλη μου, ελπίζω να μην ακούγομαι παντελώς τρελή!
Τέλος πάντων, τόσες έρευνες έχουν γίνει... τί στο καλό, εγώ είμαι η τρελή???!!!!

Posted: Wed Mar 07, 2007 1:35 am

Από akar_982

Τα φυτα φυσικα και καταλαβαινουν και θυμουνται, ειναι και αυτα κατι αντιστοιχο του ανθρωπινου οργανισμου!
Αφου να φανταστητε οτι καθε φορα που κοβεται ενα κλαδι απο ένα δεντρο έχει βρεθει επιστημονικα οτι οποια φορα και να περασεις διπλα απο το δεντρο αυτο το δεντρο μαζευεται σε ενδειξη φοβου,μην σου πω οτι ετσι διχνει οτι εχει και μνηνη...Με λιγα λογια καταλαβαινει οτι ησουν εσυ που καποια φορα το ειχες κοψει!
Οσον αφορα τα ασπρα κουκουλια ειναι αρρωστια η οποια δεν θεραπευεται ουσιαστικα μου διαφευγει το ονομα της τωρα(μια καμπια φταιει)!
Θα ξαναεπιστρεψω ξανα σε αυτο το ποστ να σας ενημερωσω για την ασθενεια αυτην!

Posted: Wed Mar 07, 2007 4:51 am

Από ΑρΕλα

Ξεφυλλίζεις πραγματικά τα ΙΔΕΟ Αννούλα και φέρνεις πράγματα αξιόλογα στην επιφάνεια... Το χαίρομαι αυτό σε σένα

Την αρρώστεια που λες, την έχω δει να μαστίζει και να νεκρώνει πολλά δεντρα στα ψηλότερα σημεία της Πάρνηθας...

Αν κάποτε τα καταφέρω θα βάλω και φωτο που θα πονέσουν μάτια και ψυχές αυτών που αγαπούν τα δέντρα σαν ΖΩΝΤΑΝΑ πλάσματα κι όχι σαν ξύλα για εξυπηρέτησή τους.

Posted: Wed Mar 07, 2007 6:17 am

Από akar_982

Δασολογος ειναι το πρωτο πτυχιο λες να μην εβλεπα αυτο το θεμα;;;
Δεν ειναι ομως το φορτε μου η φυτοπαθολογια!

Posted: Wed Mar 07, 2007 10:27 am

Από s3irios

Πραγμματι εχουν γινει εκτενεις ερευνες σχετικα με την "νοημοσυνη" των φυτων και της χλωριδας γενικοτερα. Ιδιως οσον αφορα αυτο που ειπε η Παγωνα για τη μουσικη.. Παρα πολλα πειραμματα με κλασσικη μουσικη κλπ κλπ... Αλλα μας βλεπω να αναρωτιομαστε για τα Πευκα και τα "οικιακα" πλεον φυτα.... Για αυτα που καταναλωνουμε δε σας βλεπω να αγχωνεστε!! ΠΟΣΕΣ ντοματιες εχουν πεθανει, εχουν παραδωσει τους καρπους τους στις ορεξεις μας? Λαχανικα μεν, φυτα δε.

Ενα απλο παραδειγμα:

http://www.dovesong.com/positive_music/ ... iments.asp

Posted: Wed Mar 07, 2007 10:42 am

Από ΑρΕλα

akar_982 έγραψε: Δασολογος ειναι το πρωτο πτυχιο λες να μην εβλεπα αυτο το θεμα;;;
Δεν ειναι ομως το φορτε μου η φυτοπαθολογια!

'Ωπα! Αυτό δεν το'γραψες στο στίγμα σου. 'Ενα ένα μας τα βγάζεις!

s3irios έγραψε: Αλλα μας βλεπω να αναρωτιομαστε για τα Πευκα και τα "οικιακα" πλεον φυτα.... Για αυτα που καταναλωνουμε δε σας βλεπω να αγχωνεστε!! ΠΟΣΕΣ ντοματιες εχουν πεθανει, εχουν παραδωσει τους καρπους τους στις ορεξεις μας? Λαχανικα μεν, φυτα δε

Πες τα χρυσόστομε, γιατί κι εγώ τα λέω σε όσους βάζουν όρους ηθικής στον τρόπο διατροφής μας. Και για του λόγου μου το αληθές, επειδή ξέρω ότι δουλεύεις και δεν βλέπεις όλα όσα γράφονται στα ΙΔΕΟ, δες και εδώ φίλε Βαγγέλη

Posted: Wed Mar 07, 2007 10:56 am

Από veni_vidi_vici

σειριος δεν λεω εχεις απολυτο δικιο....αλλα με αυτη τη λογικη στο τελος θα πεθανουμε της πεινας.....
οποτε θα πρεπει να εστιασουμε μαλλον στα φυτα που τα σκοτωνουμε αλογιστα και χωρις λογο....και χωρις να εχουμε στην ουσια κανενα οφελος (περα απο το να μεγαλωσουμε το οικοπεδακι μας)

να μην φτανουμε στο αλλο ακρο....απο την αλογιστη καταστροφη της φυσης στην δαιμονοποιηση των παντων...

Posted: Wed Mar 07, 2007 2:27 pm

Από ΑρΕλα

Σάκη δες εκεί που παραπέμπω. Θα επιβεβαιώσεις ότι συγκλίνουν οι λογικές μας απολύτως

Posted: Wed Mar 07, 2007 2:31 pm

Από veni_vidi_vici

αρελα μου δε διαφωνω......απλα επισημαινω καποια πραγματα που λεγοντε εδω...