Ακραία καιρικά φαινόμενα αυξάνουν επίσης, με αποτέλεσμα ανείπωτες καταστροφές υλικές και – το χειρότερο – διαρκώς τραγικότερη ανθρώπινη δυστυχία και μεγαλύτερο αριθμό θανάτων υπό φοβερές συνθήκες.
Οι ειδικοί επιστήμονες δεν παύουν να κρούουν τον κώδωνα του κινδύνου για επερχόμενες καταστροφές, μέχρι και την καταστροφή του ίδιου του πλανήτη.
Παρά τις λυσσαλέες αντιδράσεις των μεγάλων ρυπαντών της ατμόσφαιρας και παραγωγών των ακραίων φυσικών φαινομένων, κάποιες διεθνείς συμβάσεις υιοθετούνται σποραδικά και τίθενται σε ισχύ για την αποφυγή του παραπάνω κινδύνου. Όμως ΧΩΡΙΣ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑ, διότι δεν εφαρμόζονται στην πράξη! Ούτε τα προβλεπόμενα πρόστιμα, όπου και αν επιβάλλονται, μπορούν να συγκρατήσουν τους ασύδοτους ρυπαντές, αφού είναι απλώς ψίχουλα μπροστά στα επενδυμένα συμφέροντά τους.
Η χώρα μας έχει κυρώσει το σημαντικό πρωτόκολλο του Κιότο για τις Κλιματικές Αλλαγές και την Συμφωνία του Aarhus, που επιβάλλει τη διαφάνεια για τις σχετικές παραβάσεις και την υποχρεωτική χρησιμοποίηση των πολιτών από την πολιτεία σε όλη τη διαδικασία προστασίας του περιβάλλοντος, από τη λήψη των σχετικών αποφάσεων μέχρι και την εφαρμογή τους.
Γιατί λοιπόν στην πράξη δεν εφαρμόζεται;
Αρκούν οι λίγες ρομαντικές προσπάθειες των ακτιβιστών και των αγανακτισμένων οικολόγων;
Για παράδειγμα, είναι αρκετή η πρόσφατη αγανάκτηση των οικολόγων να πετάξουν στη μούρη του Περιφερειάρχη τα νεκρά από τη μόλυνση ψάρια του Αλιάκμονα; Προσωπικά, μπορεί μεν να με ικανοποιεί η ενέργειά τους αλλά είναι αρκετή;
Καλή και άγια επίσης η όποια «ευαισθησία» των ΜΜΕ για την καθαριότητα των ακτών και του περιβάλλοντος, αλλά η σοβαρή ρύπανση των θαλασσών και των ακτών μας δεν προέρχεται από τα χαρτάκια και τα τενεκεδάκια της παραλίας.
Γιατί αλήθεια έπρεπε να συμβεί μια ανθρώπινη τραγωδία στη Σαντορίνη για να τρέξουν τα κανάλια και να ξαναθυμηθούμε το Σάμαινα;
Και να 'ταν μόνο αυτό...
Πότε θα δραστηριοποιηθούν οι πολίτες για να ζητήσουν δραστικά την εφαρμογή έστω και αυτής ακόμη της υπάρχουσας κείμενης νομοθεσίας για την προστασία του περιβάλλοντος;
Μπορούμε να ελπίζουμε ότι θα δραστηριοποιηθεί η κοινωνία για να ζητήσει δραστικά την ενεργοποίηση των διεθνών συμβάσεων με τη σύσταση σχετικών οργάνων στα οποία να μετέχουν αντιπρόσωποί της;
